IV
Negatywne konsekwencje polowań na ptaki Adam Zbyryt
1. MYŚLISTWO VERSUS DRAPIEŻNICTWO Liczbę myśliwych w Europie ocenia się na ok. 7 000 0001, w tym w Polsce na ok. 128 0002. Podaje się, że polowania mogą stanowić niebagatelny czynnik antropogeniczny, istotnie przyczyniający się do zwiększenia śmiertelności ptaków3. Aktualnie postrzega się je jako substytut drapieżnictwa, a jednym z jego głównych zadań jest regulacja pogłowia zwierząt, nadmiernie rozwijających się na skutek braku ich naturalnych wrogów. Jednakże pogląd, jakoby myśliwi stanowili odpowiednik szczytowych drapieżników w ekosystemach uległ w ostatnim czasie zdyskredytowaniu. Liczne badania wykazały, że o ile pełnią oni rolę regulacyjną, to dzikie zwierzęta reagują inaczej fizjologicznie i behawioralnie (większym stresem i „strachem”) w przypadku człowieka niż innych drapieżników4. Poza tym, o ile argument dotyczący regulacji liczebności może odnosić się do niektórych ssaków (np. dzików), o tyle w przypadku ptaków łownych jest on nieuzasadniony ze względu na biologię i ekologię większości z nich (są to gatunki wędrowne). Kultywowanie polowań na ptaki w dzisiejszych czasach wywodzi się z głęboko zakorzenionej tradycji, z czasów kiedy ptaki stanowiły ważne źródło pożywienia, jednakże obecnie pełnią one głównie rolę rekreacyjną i ekonomiczną. Rola ekonomiczna w warunkach Polski dotyczy w niewielkiej skali sprzedaży tzw. polowań dewizowych, a nie tusz zabitych ptaków, bo te są niedostępne w sprzedaży komercyjnej5.
1 2 3 4 5
https://www.face.eu/2016/09/hunting-in-europe-is-worth-16-billion-euros/ (dostęp 2020.04.01). https://www.pzlow.pl/index.php/o-nas (dostęp 2020.04.01). Hirschfeld & Heyd 2005. Vogelschutz 42: 47–74. Zbyryt et al. 2018. Behavioral Ecology, 29: 19–30. https://super-stek.pl/28-dziczyzna (dostęp 2020.04.01).
48