หินๆ อย่างมืออาชีพ แถมสนนราคาค่าบริการในแต่ละกิจกรรมก็พอทีจ่ ะ จับต้องได้ มีตงั้ แต่ไม่กรี่ อ้ ยบาทไปจนถึงหลักพันต้นๆ และคราวนีแ้ หละที่ สามกะเหรีย่ ง-ฉันและผองเพือ่ นจะได้ไม่ตอ้ งเอาแต่นงั่ ชะเง้อดูฝรัง่ เขาเล่น อะไรสนุกๆ แต่แพงๆ อย่างแหล่งท่องเทีย่ วขึน้ ชือ่ หลายแห่งในบ้านเรา จากวังเวียงเราเช่า “ลดจัก” (มอเตอร์ไซค์) ชวนกันบึง่ ขึน้ ไปทางทิศ เหนือตามเส้นทางสายที่ 13 มุง่ หน้าสู่ “บ้านผาตัง้ ” เพือ่ เก็บบรรยากาศ และภาพวิถชี วี ติ ของชาวบ้านในเขตนอกเมืองทีย่ งั คงด�ำเนินวิถชี วี ติ อย่าง เรียบง่ายดูบา้ ง และเพือ่ พิสจู น์คำ� กล่าวของเพือ่ นชาวลาวทีว่ า่ .. “มาวังเวียง แล้วบ่ได้ไปชมผาตัง้ นีค่ นลาวเพิน่ ว่ามาบ่ถงึ นะอ้าย” โตรกผาแห่งนีต้ งั้ ตะหง่านอวดโฉมอยูร่ มิ สายน�ำ้ ซอง ห่างจากตัวเมือง วังเวียงออกมาประมาณ 20 กิโลเมตร ผาตัง้ มีลกั ษณะเป็นภูเขาลูกเดียว โดดๆ ตัง้ อยูก่ ลางทุง่ นา หน้าตัดด้านหนึง่ ของภูเขาหากมองไกลๆ คล้าย กับสันกระโดงฉลามอยูไ่ ม่นอ้ ย ต�ำนานของผาตัง้ นีต่ อ้ งบอกว่ามีพล็อตเรือ่ ง มากมายจริงๆ หากถามคนลาว 10 คน อาจจะได้ตำ� นานของผาตัง้ มากถึง 5-6 เรือ่ งเลยทีเดียว แหล่งท่องเทีย่ วทีน่ า่ สนใจอีกแห่งของวังเวียง คือ “ถ�ำ้ จัง” ทีต่ อ้ งข้าม แม่นำ�้ ไปอีกฝัง่ สามารถหารถเช่าจากทีพ่ กั หรือตลาดให้ไปส่งและรับกลับ ได้ หรือใครจะขี่ “ลดถีบ” (จักรยาน) ชมวิวทิวทัศน์สองข้างทางอย่างพวก นักท่องเทีย่ วฝรัง่ อันนัน้ ก็นา่ สนุก ส่วนฉันและชาวคณะผูม้ เี วลาเหลือเฟือ สมัครใจใช้ฝา่ เท้าของตัวเอง “ย่าง” (เดิน) ตามทางไปเรือ่ ยๆ แบบเหนือ่ ย ก็พกั แวะอูถ้ า่ ยภาพบ้าง คุยกับชาวบ้านสองข้างทางบ้าง แต่ทบี่ อ่ ยสุด นัน้ เห็นจะเป็นอาการหาเรือ่ งแวะตามร้านต�ำบักหุง่ และอาศัยจิบ “เบยลาว” (เบียร์ลาว) แก้ปวดข้อเมื่อยหลัง อันนี้เป็นวิธีหาความสนุกใส่ตัวแบบ ไม่สงวนลิขสิทธิ์ใดๆ (ฮ่า) บันไดปูน 147 ขัน้ จากพืน้ ล่าง ส่งฉันกับเพือ่ นให้ขนึ้ มาเหยียบยืน อยูเ่ หนือตัวเมืองวังเวียงได้โดยไม่ยากเย็นนัก จะมีกแ็ ต่เพียงเสียงหอบถี่
กระชัน้ ของตัวเองเท่านัน้ ทีเ่ ป็นภาระ -- ไม่รจู้ ะห้ามอย่างไร!?! ถ�ำ้ จังในต�ำนานของชาววังเวียงถือเป็นถ�ำ้ ศักดิส์ ทิ ธิ์ หากใครคิดอุตริขนึ้ ไป ท�ำอะไรไม่ดไี ม่งาม หรือลบหลูด่ หู มิน่ เจ้าทีเ่ จ้าทาง ว่ากันว่าไอ้-อีผนู้ นั้ มักต้อง มนต์สะกดให้เกิดอาการ “จังงัง” หรือไม่หลังจากลงมาแล้วอาจจะเกิดอาการ ง่อยเปลีย้ เสียขา ท�ำมาหากินไม่ได้ขนาดนัน้ เลยทีเดียว เอาเป็นว่าความเชือ่ ก็ คือความเชือ่ เรานักท่องเทีย่ วผูแ้ รมทางมาไกลไม่ควรไปลบหลูด่ หู มิน่ กัน โถงถ�ำ้ ด้านในถ�้ำจังเป็นทางเดินลาดปูนค่อนข้าง สะดวกสบาย เส้นทางไม่ลกึ มากแต่เย็นเยียบ ชวนขนลุกบอกไม่ถกู !?! ตลอดเส้นทางมีการ จัดไฟประดับประดาแสงสีพอประมาณ คล้าย กับถ�ำ้ ทีเ่ ป็นแหล่งท่องเทีย่ วของบ้านเรา และ หากสังเกตดีๆ จะพบว่าหินงอกหินย้อยภายใน ถ�ำ้ ยังคงก่อตัวขึน้ อยูอ่ กี หลายจุด ปลายถ�ำ้ ซึง่ ทะลุอกี ฝัง่ เป็นจุดชมวิว มองเห็นทิวทัศน์ตวั เมืองวังเวียงทีถ่ กู ขุนเขาและสายน�ำ้ ซองโอบ รัดไว้ได้อย่างงดงาม ถึงตรงนี้ ฉันปลดกระเป๋า ลงวางกับพืน้ พร้อมปล่อยอารมณ์ให้ตะเลิดไป กับทิวทัศน์เบือ้ งล่างอย่างสบายอารมณ์ บางทีนี่ อาจเป็นบรรณาการเล็กๆ ทีธ่ รรมชาติตงั้ ใจมอบ ให้หลังจากมนุษย์ได้ออกแรงพยายามแล้ว “วังเวียง” จัดเป็นเมืองทีเ่ หมาะอย่างยิง่ ส�ำหรับใครก็ตามทีก่ �ำลังเริม่ คิด อยากพาชีวติ ออกไปสัมผัสรูปแบบการเดินทางท่องเทีย่ วด้วยตัวเองทีเ่ รียกว่า “แบ็คแพ็คเกอร์” (Backpacker) ด้วยเพราะวังเวียงมีองค์ประกอบหลากหลาย ประการทีเ่ อือ้ ต่อการเริม่ ต้นได้เป็นอย่างดี ทัง้ ระยะทางที่ไม่ไกลจากภูมภิ าค ต่างๆ ของไทยมากเกินไป อีกทัง้ นักท่องเทีย่ วสามารถเลือกรูปแบบการเดินทาง ได้หลากหลายทัง้ เครือ่ งบิน รถไฟ รถยนต์สว่ นตัว และรถประจ�ำทาง (ปัจจุบนั บขส.มีเส้นทางเดินรถตรง กรุงเทพฯ-นครหลวงเวียงจันทน์) กิจกรรมและแหล่ง ท่องเทีย่ วมีความหลากหลายน่าประทับใจ ความปลอดภัยในสวัสดิภาพถือว่าดีพอ สมควร ค่าครองชีพส�ำหรับการท่องเทีย่ วแม้ไม่ถกู นักแต่ยงั อยูใ่ นเกณฑ์รบั ได้ ฯลฯ.. ส�ำหรับฉันและชาวคณะ วันนีไ้ ด้ถกู ความเป็นไปและทุกสิง่ อย่างในวังเวียง จุดไฟฝันแห่งการเดินทางท่องเทีย่ วด้วยสองเท้าของเรา เป้ของเรา และไกด์บคุ ของเราเป็นทีเ่ รียบร้อยแล้ว หวังเป็นอย่างยิง่ ว่าบันทึกสัน้ ๆ ของพวกฉันจะช่วย ให้พวกคุณชาว “คูห่ เู ดินทาง” นึกสนุกกับการออกเดินสูโ่ ลกกว้างเป็นรายต่อไป “สะบายดี วังเวียง”
32 คู่ หู เ ดิ น ท า ง