manual tales NL

Omdat het de reis is die ertoe doet…

Een man kloeg steeds over zijn leven. Iedereen had geld, familie en vreugde behalve hij. Dus besloot hij met God te praten en naar een oplossing te vragen. Zijn leven kon zo niet verder.

In die dagen wist de mens waar God woonde en zo begon hij zijn reis. Hij liep een bos in toen hij een zieke wolf zag die op de grond lag, slechts vel over been.

Waar ga je heen? – vroeg de wolf die moeite had zijn kop op te tillen.

Zoals altijd maakte de man gebruik van de gelegenheid om over zijn leven te klagen: Ik heb een afspraak met God omdat het zo niet langer kan! Iedereen heeft geld, familie en vreugde behalve ik! Ik ben de ongelukkigste mens op aarde! God zal me moeten helpen!

In dat geval, kun je hem vragen waarom ik zo ziek ben?

Geen zorgen! Ik zal je niet vergeten - zei de man toen hij wegging.

In het midden van het bos liep hij voorbij een open ruimte en zag hij een verschrompelde boom zonder bladeren die hem vroeg: Waar ga je heen?

Ik ben op weg naar God omdat ik de ongelukkigste mens op aarde ben en hij moet me helpen!

Zou je hem alsjeblieft willen vragen waarom ik zo zwak ben? Mijn bladeren zijn weg en mijn wortels droog ondanks mijn jeugd en wil.

Geen zorgen! Ik zal je niet vergeten – zei de man toen hij wegging.

De nacht viel en aan de rand van het bos zag de man een huisje: er kwam rook uit de schoorsteen en door de ramen viel een uitnodigend warm licht. Plots ging de deur open, de nacht verlichtend, en een beeldschone vrouw kwam naar buiten en rende op hem af: Waar ga je heen? – vroeg ze alsof ze in nood was.

Ik ben op weg naar God omdat…- verviel hij opnieuw in klagen.

Oh, zou je hem willen vragen waarom ik altijd zo verdrietig en zo eenzaam ben?

Geen zorgen! Ik zal je niet vergeten zei de man toen hij wegging.

Hij kwam aan bij het Rijk van God en voor de almachtige troon kloeg hij: Iedereen heeft geld, familie en vreugde behalve ik! Waarom is dat zo? Ik ben de ongelukkigste mens op aarde! Het leven is zo oneerlijk!

Geduldig sprak God tot hem: Mijn zoon, er bestaat niet zoiets als geluk. Iedereen moet zijn eigen geluk vinden. Je moet ernaar op zoek gaan. Je kan niet zitten wachten totdat het geluk je in de schoot valt. Open je ogen en ga op zoek.

46