197/299
Odasının bir köşesine serili olan yatağına girmek için belinden hançerini ve başından kalpağını çıkarmaya başladı. Buna karşılık Şehriyar, yaptığı tehditler karşısında, Adil Giray'ın ölüm korkuları ile titremesini beklerken, karşısındaki adamın hiç etkilenmediğini ve tehditlerinin ancak tatlı bir ninni sesi gibi uykusunu getirdiğini görünce tamamen şaşırdı. Aklında iki seçenek belirmişti, Ya duyduğu bu dedikodular yalandı yahut düzenledikleri iş artık hiç kimseden korkuları kalmayacak kadar ilerlemişti. Bu ihtimallerin birincisi hayat kadar tatlı, ikincisi ise, ölüm kadar kötüydü. Böyle mezar taşı gibi bu dünya ile öteki dünya arasında bekleyip durmaktansa, her ne olursa olsun gerçek durumu öğrenmeye karar verdi ve kapıdan çıkmak üzere iken, bu kararla yine geriye döndü. Kısmen yumuşatmaya çalıştığı bir ses tonuyla: "Sizin yaptıklarınızı kimseler görmez ve işitmez mi sandınız? Yerin bile kulağı vardır." Arkasından da şu mısrayı okudu: "En ummadığın keşfeder esrar-i derûnun Sen herkesi kör, dünyayı sersem mi sanırsın?" Kadın, "Şah Hudâbende'nin gözleri kör edildiyse, etrafındakilerin gözlerine de mil çekilmedi ya! Siz Şemhal'e mektup yazarsınız, Cezmi Bey adında birini, fitneye alet etmek için, buralara kadar getirirsiniz de biz bunu yakalatmaktan, sırrınızı öğrenmekten aciz mi kalırız sandınız? Bizim de casuslarımız var, olup biten her şeyi günü gününe haber alırız. Şehzade Bayezit olayından hiç mi ibret almadınız da böyle tehlikeli işlere girişmeyi göze aldınız?" dedi.