14
KENNIS EN WETENSCHAP
Militaire (on-)zichtbaarheid op Curaçao; cultuur in conflict
De eerste week Aruba (persoonlijke ervaringen H.J. Bosch) In de voorbereiding op de langdurige uitzending ontbreekt toch wel een belangrijk stuk informatie over de andere cultuur in de West. Gedurende het introductieprogramma op Aruba was het voor het merendeel van het personeel de eerste keer dat men werd geconfronteerd met het begrip en het bijbehorende gedrag van de ‘cultuurshock’ . Het personeel wist niet veel meer van de lokale gebruiken en cultuur dan wat gelezen kan worden in de vakantiegids van Lonely Planet. De bewustwording dat men naar een andere cultuur gaat is er wel, maar vaak is dat niet voldoende om goed voorbereid te zijn. Bij sommige leden is er zelfs sprake van etnocentrisme4. Gedurende mijn periode op Aruba werd het nieuwe personeel door middel van een introductieprogramma geconfronteerd met ‘’s lands wijs ’s lands eer’. In een interactieve bijeenkomst confronteerde de sectie personeel de nieuw geplaatsten en hun gezinnen met een aantal zaken die daarmee te maken hebben, zoals het feit dat het op Aruba vanzelfsprekend gevonden wordt als mannen in de winkelcentra een lange broek dragen met een overhemd. Driekwart broeken (longshorts) worden geaccepteerd en tegenwoordig kan een poloshirt ook. Afstotend vindt men echter de korte voetbalbroek en het singlet (hemd zonder mouwen). Mariniers, vooral de jongeren, kunnen gezamenlijk ongelofelijk veel kabaal maken in een bar of gelegenheid waar met veel plezier ‘meters bier’ worden besteld. Ze beseffen onvoldoende dat ze zeer herkenbaar zijn en dat hun gedrag het beeld over Defensie op negatieve wijze kan beïnvloeden.
Bij de vormingsdag voor de Antilliaanse Militie wordt een bezoek gebracht aan museum Kura Hollanda. Foto M. Schut
Een truck in gebruik bij de training. Foto M. Schut
Draagvlak voor Nederlandse Defensie Terwijl militairen duidelijk zichtbaar zijn, lijken zij, ondanks hun opvallende voorkomen, tijdens hun werk onzichtbaar voor de buitenwereld. Vele respondenten hebben geen duidelijk beeld van de aanwezigheid en taken van de militair. Enkele reacties: ‘Geen idee, ik heb geen verstand van de militairen hier op het eiland, misschien moet je met henzelf gaan praten’. ‘Ik zie ze wel eens joggen of in een truck op weg naar een training zitten’. ‘Het lijkt erop of ze niet meer bestaan’, was de reactie van een Antilliaanse man.
vele respondenten hebben geen duidelijk beeld van de militaire aanwezigheid en taken Toch werd er over het algemeen positief gereageerd op het verblijf en de werkzaamheden van zowel de Nederlandse Defensie als de Kustwacht op Curaçao. De reactie van de landskinderen was voornamelijk positief: ‘Zij beschermen ons tegen Venezuela’ en ‘Zij zorgen ervoor dat de import van en toegang tot drugs vermindert en zo beschermen ze onze samenleving’. Andere taken zoals humanitaire hulpverlening, vooral na rampen zoals orkanen of overstromingen, maar ook de dienstplicht voor de Antilliaanse/Arubaanse jonge mannen op Suffisant respectievelijk Savaneta, worden als belangrijk gezien. Door deze dienstplicht voelen veel Antilliaanse mannen een band met Defensie en hebben zij herinneringen aan ‘hun’ kazerne. Sommigen zouden graag zien dat ook vrouwen bij de dienstplicht worden betrokken en dat dienstplichtigen de kans hebben om door te stromen binnen Defensie of de Kustwacht. Bij de Kustwacht werken een groot aantal landskinderen, wat als zeer positief wordt ervaren. Daarnaast wordt hun rol in counterdrugsoperaties en Search and Rescue benadrukt. De Kustwacht is zichtbaar voor de bevolking: zij vaart meerdere keren per week uit door de haven van Willemstad naar open zee en langs de kusten van Curaçao.