Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ
Η ιστορία αυτή είναι γραμμένη
για την Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων, ΜΑΡΕΠΗ και για τον μήνα (Οκτώβριος) της ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ
Η ιστορία της Φωτεινής είναι μια αφήγηση για την Ευγένεια που φαίνεται σε πράξεις καθημερινές.
Στο μικρό της μαγαζί, κάθε πελάτης αισθάνεται σεβασμός, φροντίδα και γνήσια καλοσύνη.
Ένα χαμόγελο, ένα ποτήρι δροσερό νερό, μια μικρή χειρονομία γίνονται γέφυρες επικοινωνίας.
Τα βράδια, στο λιμάνι, η Φωτεινή ψαρεύει με την ίδια υπομονή, που πορεύεται στη ζωή της.
Δεν μετρά το κέρδος ούτε την τύχη, μα μοιράζεται απλόχερα ό,τι έχει.
Η γενναιοδωρία της δεν κραυγάζει∙ απλώς υπάρχει, όπως υπάρχει και η Ευγένεια στο βλέμμα και τη στάση της.
Η Φωτεινή μας υπενθυμίζει ότι η αληθινή Ευγένεια είναι τρόπος ύπαρξης. Είναι το ήσυχο «σε βλέπω» που κάνει τον άλλον να μένει, να εμπιστεύεται και να νιώθει ότι χωράει.
