Grandes escritores
Xornal escolar “O Castiñeiro” nº 3
curso 2003-2004
O país das formigas Era unha vez un país de formigas, tiñan de todo e vivían felices. Había un problema, todas eran inimigas das abellas, e por se fora pouco eran alérxicas as súas picaduras. Elas facían turnos entre todos para vixiar se viñan as abellas e avisar ás outras para que se esconderan as mulleres e os nenos. Os homes loitaban contra as abellas e sempre vencían as formigas porque tiñan armas infalibles. Un día que lle tocaba o turno de vixiar a un home formiga moi mentireiro, aburríase moito e decidiu divertirse un pouco facendo a broma de que viñan as abellas ¡ pero non viñan!. Deu a alarma, de broma e todos correron. Ó correr os
nenos formigas caeron e mancáronse . O mesmo lles pasou ós homes formigas , que algúns torceron os pes , romperon os brazos e as pernas. Como castigo , ó mentiran deixárono de turno ó día seguinte .Estaba aburrido coma o día anterior , viu que viñan as abellas pero ninguén o creu. Volveu dar a alarma pero como todos tiñan algo roto non puideron pelexar e pensaron: “Que nos maten , total xa estamos sufrindo sempre”. O mentiran intentou falar coas abellas e dicirlles que non podían loitar. Fixeron as paces e viviron en paz para sempre as abellas e as formigas. Ó final gracias á mentira do mentirán todo saíu a perfección María González Iglesias
Tití e máis eu
Anthony:-Vale un rato máis. Can:-¡Guau, guau! Anthony:-¡Colle o óso! Can:-¡Guauuuuu! Anthony:-Agora imos durmir. Can:-¡Guau, guau! Anthony:- Veña, mañá prométoche que xogarei contigo. Can:¡Uf,uf,uffffffffffffffffffffffffffffff! Anthony:- Bo can, toma o óso.
Anthony:-Titi, busca, busca. Can:-¡¡Guau, guau!! Anthony:- Ven, Titi,¡fui fui! Can:-Ur,ur guau,guau. Anthony:-Bo can. Can:- Au, au. Anthony.-Ui perdón. Can:- Ur,ur,ru. Anthony:- Bo Titi fui fui. Can:-guau guau. Antony:-Ata mañá. Can:-au.
Anthony Da Silva 5º
-8-