Łączenie przeciwieństw źródłem życia. „wszyst ko, co ma postać myśli i daje się wyrazić słowami, jest jednostronne, jest połowiczne, brakuje mu całości, dopełnienia , jedności”. herman hesse „ siddhart ha”
niż suma poszczególnych oddzielnych perspektyw. Tylko synchronizacja wszystkich elementów pozwala osiągnąć kompletność i integralność.
Choć zwykle myślimy inaczej, prawdą jest, że obiektywna rzeczywistość nie istnieje. Każdy z nas odbiera bowiem świat według własnych kryteriów i wyraża w swój niepowtarzalny sposób. Wszyscy mamy te same narzędzia, dzięki którym doświadczamy rzeczywistości, ale każdy z nas informacje przez nie przekazywane interpretuje inaczej. Każdy z nas również wyposażony jest w inną wersję tych narzędzi, co czyni nas unikalnymi iskierkami życia.
Jednak w dzisiejszych czasach najwyraźniej ludzkość o tym zapomniała. Nacisk na indywidualny rozwój, konkurencja i współzawodnictwo sprawiły, że porozumienie międzyludzkie stało się trudniejsze niż kiedykolwiek wcześniej. A polaryzacja pogłębiła się. Zamiast jednoczyć się i tworzyć nową, lepszą jakość skaczemy sobie do gardeł. Stosunki międzyludzkie zatraciły wartość, stały się środkiem do osiągania pieniędzy, władzy i sukcesu. Zinstytucjonalizowanie świata zaś sprawiło, że człowiek jest traktowany jako środek do realizowania określonych celów. A jakość, którą każdy z nas wnosi do wspólnoty ludzkiej stała się przyczyną postaw zagrożenia, frustracji i agresji.
Ktoś intensywniej doświadcza barw, ktoś inny dźwięków, a jeszcze ktoś inny emocji. Z tego też powodu żadnego z naszych punktów widzenia nie da się uzasadnić obiektywnie, a tym bardziej wprowadzić jako obowiązujące dla wszystkich. Tylko połączenie tych odmiennych perspektyw, często skrajnie różnych daje całość. Owocuje synergią. Daje efekt większy
198