Ozancan Demirışık
Konuşabilecek kadar toparlandığında, gözlerinden süzülen birkaç damla yaşın eşliğinde, “Gözlerime dokunma,” diye fısıldadı. Tahir güldü ve, “Karar verildi,” dedi yarışma sonucunu bildirir gibi. “Öyleyse Şükran Hanım, oyun sizin için bitti!” Bir panter gibi ileri atıldı. Sağ eline geçirdiği bıçağı Şükran Hanım’ın kalbine sapladı ve bir elini de sessiz durması için ağzına bastırdı. Ve yüzünde o buz gibi gülümsemeyle, bıçağı bütün gücüyle ittirip çevirerek kadının kalbini ve çevresinde bulunan her organını paramparça etti. Şükran Hanım değil ses çıkarmak, ağzını bile açamadan öldü. Ama Tahir Yıldız’ın durmaya niyeti yoktu. Bıçağı rastgele saplamaya, eline bulaşan kana aldırmadan cesedi kahvaltı bıçağıyla kesip biçmeye devam ediyordu. Odadan çıkarken yüzü gözü kan içindeydi. Ama temizlenmeye niyeti yoktu çünkü bunu yapsa bile çok geçmeden her tarafı yeniden kana bulanacaktı. “Đlk etap bitti,” diye mırıldanıyordu kapıyı ardından kapatırken. “Şimdi sıra ikincisinde! Oyun devam ediyor. Hazırsanız başlayalım!”
09.40
Huzurevi bakıcısı Derya Derin mutfak alışverişinden huzurlu döndü. Markette bugünün halk günü olması sayesinde ucuz bir alışveriş yapmıştı. Üstelik kış mevsimine göre hava fazlasıyla sıcaktı. Ortalık sessiz sakindi. Güzel bir gün olacağa benziyordu.
12