CONVERSATION
C
is for Catwalk การ์ซง: ไอซ์เข้าวงการการเดินแบบ ได้ไงครับ อายุเท่าไหร่ตอนนั้น? ไอซ์: ประมาณ 18 ครับ เรียนปี 2 ที่ มหาวิทยาลัยรามค�ำแหง หลังจาก เลิกเรียนก็ไปเข้ายิม บังเอิญเจอ โมเดลลิ่งคนหนึ่ง เขาบอก “เฮ้ย! คุณ ดูโอเคนะ ลองไปแคสติ้งดูไหม” ผม ก็ออกจากยิมไปแคสฯ เลย สอง อาทิตย์ต่อมาก็ได้งานเดินแบบให้กับ แบรนด์ 27 Friday, 27 November ในงาน Elle Fashion Week เมื่อ 4-5 ปีก่อน ฟลุกมาก! การ์ซง: ตื่นเต้นดิ...งานแรก? ไอซ์: ก็งงๆ มองๆ สังเกตคนอื่นว่า เขาท�ำอะไรกัน เดินยังไง ดีไซเนอร์ (ชนะชัย จรียะธนา) ก็ต้องมานั่งเทรน ผมว่าต้องเดินยังงี้นะ พรีเซนต์เสื้อผ้า แบบนี้ การ์ซง: คิดว่าตัวเองมีเสน่ห์ตรงไหน เขาถึงเลือกเรา? ไอซ์: ผมไม่ทราบ...บอกได้เลย แล้ว ก็ไม่มีใครบอกว่ามีเสน่ห์ยังไง ผมก็ ท�ำตัวปกติ ตั้งใจท�ำงานเต็มที่ตลอด ไม่เข้าใจอะไรก็ถาม ใครสอนผมก็ ฟัง...แค่นั้น การ์ซง: งานไหนที่ท�ำให้เรามีชื่อเสียง ขึ้นมา? ไอซ์: ก็ต้องเป็นงาน Elle Fashion Week, BIFW พวกงานแฟชั่นวีค ใหญ่ๆ ประจ�ำปี การ์ซง: แล้วไปขึ้นแคทวอล์กเกาหลี ได้ยังไง? ไอซ์: แรกๆ ผมมองว่าตรงนี้เป็น งานอดิเรก แต่พอมีงานทั้งแฟชั่น โชว์ ถ่ายแบบนิตยสาร อีเวนต์ ปาร์ตี้ ต่างๆ เยอะขึ้นคนก็เห็นและจ�ำผมได้ ก็เริ่มรู้สึกว่าต้องมีมาตรฐานกับงาน แล้ว จากนั้นก็เริ่มฝึกฝนตัวเอง หลัง เรียนจบผมก็คิดว่า เออ!...น่าจะลอง ส่งพอร์ตงานตัวเองไปโมเดลลิ่งที่อื่น ดู อยากพิสูจน์ตัวเองว่าเราท�ำได้ ไหม อยากรู้ว่า...จะสู้เขาได้รึเปล่า ก็ เลยรวบรวมพอร์ตงานต่างๆ ส่งหา เอเจนซี่เองเลย ทั้งฮ่องกง สิงคโปร์ 082
LIPS Garçon
เกาหลี และญี่ปุ่น อาทิตย์ถัดมาเขา ก็ตอบกลับเลย มากกว่าหนึ่งที่ แต่ สุดท้ายตกลงใจว่าไปเกาหลี สังกัด Agency Garten ที่ดูแลงานให้ผม จนถึงทุกวันนี้ การ์ซง: เริ่มด้วยงานอะไร? ไอซ์: ถ่ายแค็ตตาล็อก Tommy Hilfiger ครับ แล้วถึงได้มาเดินแบบ งาน Seoul Fashion Week เมื่อ เดือนตุลาคมปีก่อน ถ่ายงานอะไร อีกตั้งหลายอย่าง ล่าสุดก็ได้กลับ มาเดินแบบ Seoul Fashion Week โดยมาตรฐานแล้วเอเจนซี่ที่เกาหลี จะคัดเลือกงานที่เหมาะสมให้ผม ในฐานะที่เขาเป็นมืออาชีพ ผมก็ไว้ วางใจเขาพอสมควร การ์ซง: แล้ว KISS Models ที่เมือง ไทยล่ะ? ไอซ์: (ยิ้ม) แน่นอนว่าพี่เอ...ก็ดูแล ให้อยู่แล้ว การ์ซง: เช่น...? ไอซ์: กางเกงว่ายน�้ำ ‘No..o..o!’ ห้ามเลย ค่อนข้างเซนซิทีฟเรื่องนี้ การ์ซง: เคยมีอุบัติเหตุระหว่างเดิน แบบและถ่ายแฟชั่นไหม? ไอซ์: เคยครับ ทุกคนก็ต้องเคยทั้งนั้น ผมเคยเดินแบบผิดคิวในงาน อีเวนต์งานหนึ่ง แต่ก็เนียนไปเลย ส่วนงานถ่ายแฟชั่นไม่มีหลุดนะ ส่วนมากจะเป็นเรื่องสภาพอากาศ มากกว่า ปีก่อนที่ไปเกาหลี อากาศ หนาวมาก แถมยังมีลมแรงอีกต่าง หาก มีงานหนึ่งต้องไปถ่ายแบบตรง ตีนเขา สุดยอดของความหนาว แต่ ผมก็รู้สึกว่า...มันนนน! ถึงปากซีด หน้าซีด (หัวเราะ) แต่เราก็ต้องท�ำ เวลาผมเจองานที่มันแปลกและยาก ผมจะรู้สึกว่า เออ...อันนี้ไม่เคยเจอว่ะ ...ลองดูซิ แล้วคราวหน้าถ้าเจออีก ก็คือ...เราท�ำได้แล้ว การ์ซง: งานไหนที่ท�ำมาแล้วรู้สึก ตื่นตาตื่นใจมากที่สุด? ไอซ์: งานถ่ายแบบเอาท์ดอร์ หรือ
โลเกชั่นต่างๆ อย่างถ่ายกับ LIPS ที่เยาวราช ผมไม่เคยเห็นว่ามันมี ตรงนั้นตรงนี้มาก่อน เออ...มันเจ๋งดี หรือที่โซล บางที On Location ถ่าย หลายช็อตรอบ Seoul เลย แค่นั้น ก็คุ้มแล้วพี่ อย่างล่าสุดถ่าย LIPS GARÇON เราไปเดินหามุมถ่ายใน ช่วงถนน คุยกันว่าเอาตรงนั้นตรงนี้ ยังไง ท้าทายตรงที่มันไม่ได้ก�ำหนด ไว้ หรือมีอะไรจ�ำกัด พอรูปออกมา เออ...สวยดี อารมณ์และความสุขใน การท�ำงานก็ดี ทีมทุกคนเป๊ะ เสื้อผ้า ก็เท่ โลเกชั่นก็ดี อากาศก็สบาย ผม อยู่ที่นั่นก่อนหน้านานเป็นเดือน พอมี ทีมการ์ซงมาก็ดีใจสุดๆ เฮ้ย! ได้เจอ คนไทยซะที ได้พูดภาษาไทยแล้ว การ์ซง: นายแบบที่ดีต้องเป็นยังไง? ไอซ์: นายแบบเนี่ย...มันไม่ใช่งาน อดิเรก ไม่ใช่มาท�ำๆ แล้วได้เงินไป สิ่งส�ำคัญคือ เราต้องเห็นใจคนที่เขา ท�ำงานร่วมกับเราด้วยว่า ช่างภาพ สไตลิสต์ คนเบื้องหลัง เขามีหน้าที่ ที่เขาเองต้องท�ำเยอะอยู่แล้ว เราจึง ต้องจัดการตัวเองให้ดูดี ดูแลสุขภาพ และรูปร่างให้พร้อมเสมอครับ การ์ซง: ตอนที่ถูกถ่ายรูป นายแบบ เขาคิดอะไรกันอยู่ตอนนั้น? ไอซ์: ก็แล้วแต่ว่า...คอนเซ็ปต์เป็น ยังไง แล้วก็คิดไปตามคอนเซ็ปต์ที่ เขาวางไว้ การ์ซง: แล้วถ้าเป็นตอนเดินแบบล่ะ หน้านิ่งๆ คิดอะไรอยู่? ไอซ์: นายแบบนางแบบเนี่ย ถ้าดู ภายนอกทั่วไปก็คือ เดินตามคิวที่ ซ้อมไว้ แล้วไปซ้อมเดินที่บ้านมา วิธี การเดินเป็นยังไง เข้าใจเรื่องของ สายตาหรือว่าอารมณ์ความคิดที่สื่อ ออกไป พอบนแคทวอล์ก...ส�ำหรับ ผมคือ ผมต้องมั่นใจก่อน พูดกับ ตัวเอง ‘วันนี้เราดีนะ เรามาอยู่ตรง นี้ได้ไม่ใช่เพราะว่ามี ดวงหรือโชค อย่างเดียว เรามีความสามารถพอ สมควร’ ฉะนั้นมาอยู่ตรงนี้...ต้อง มั่นใจ แล้วก็เดินไปตรงๆ มาพร้อม ความมั่นใจ เพราะทุกคนจับจ้องดู เรา คิดอย่างนี้ทุกครั้ง :) การ์ซง: เคยอยากยิ้ม หัวเราะไหม? ไอซ์: มีอยู่แล้ว (หัวเราะ) เวลาคน รู้จักอยู่ข้างๆ เวที แอบแซวเล่นก็มี เราก็ต้องมีสมาธิเอาไว้ มันก็มีบ้างที่ ล่อกแล่ก แต่ไม่ถึงกับละสายตาไป
มองใคร หรือขนาดหลุดหัวเราะออก มาหรอกครับ การ์ซง: นอกจากเดินแบบ มีอะไรที่ อยากท�ำในวงการนี้อีกไหม? ไอซ์: โห!...หลายอย่างเลยครับ เล่น หนัง เล่นละคร ก็เป็นไปได้หมดอ่ะ การ์ซง: ถึงวันนั้น คิดว่าตัวเองจะอยู่ ในหนัง หรือละครแบบไหน? ไอซ์: อะไรที่ไม่ใช่ตัวเอง บทบาทที่ เปลี่ยนเราไปเลย เพื่อจะได้วัดความ สามารถการแสดง อยากรู้นะว่าเรา จะท�ำได้ดีแค่ไหน แล้วคนดูจะเชื่อ เราไหมว่าเราเป็นอีกคนหนึ่ง การ์ซง: เป็นนายแบบปกติต้องฟิต หุ่น ว่าแต่ไอซ์ท�ำอะไรบ้าง? ไอซ์: วิ่งในสนามหญ้าแถวบ้านสัก ชั่วโมง วันเว้นวัน ส่วนยิม...บางที อยากไปก็ไป ไม่อยากไปก็พัก แต่ พื้นฐานตัวผมกินอาหารไทย น�้ำมัน เยอะ จัดเข้าไปแป๊บเดียว หน้าก็ บวมแล้ว พอไปท�ำงาน ช่างแต่งหน้า ทัก อุ๊ย! ท�ำไมไอซ์อ้วนขึ้น กลับมาก็ เครียด ถ้าท�ำงานแล้วถ่ายรูปออกมา หน้าตารูปร่างไม่ได้ตามโจทย์...ก็ผิด ที่เราแล้ว ช่างภาพไม่ได้เป็นคนผิด เพราะงั้นเราก็ต้องกลับมาปรับปรุง ตัวเอง การ์ซง: แล้วเราเป็นคนกินเก่งไหม? ไอซ์: กินทุกอย่างครับ ชอบเนื้อ สัตว์ ถ้าไปเกาหลีผมจัดเต็มหมูย่าง เกาหลีตลอด แต่จริงๆ อาหารโปรด คือ อาหารไทยนะ ชอบไปกินที่ร้าน ตะลิงปลิงทุกอาทิตย์ ถ้าอยู่ที่เกาหลี ผมก็ท�ำกับข้าวกินเอง พวกผัด กะเพราไข่ดาว หมูทอดกระเทียม พริกไทย หรือต้มย�ำกุ้ง มันมีแพ็ค แบบกึ่งส�ำเร็จรูปขาย แค่โยนใส่หม้อ ต้ม อันนี้ก็กินบ่อย บางทีมันก็มีช่วง โหมดกินดะ บางทีกินไก่ทอดยาว เลย 3 วัน คือกินอะไรชอบก็กินซ�้ำๆ ขนมกรุบกรอบบ้าบอ เจลลี่แบร์ แต่ เวลาเข้าโหมดไดเอทก็พยายามกิน ให้น้อยที่สุด มื้อเช้าจัดหนัก ข้าว เนื้อสัตว์ ไข่ แล้วมื้อสองก็กินตอน เย็น แค่เกาเหลาหรือไม่ก็น�้ำแกงกับ เต้าหู้ อะไรก็ได้ที่ไม่มีแป้ง แล้วก็ตบ ด้วยโยเกิร์ต