Het Veer 2020-2021 (n°1)

Openingseditie Het Veer

Jaargang 38

Academiejaar 2020-2021

Het Veer

Openingseditie

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

2

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

HET VEER Colofon

4

Voorwoord van de praeses

5

Welkomstwoord van de bachelormama’s

7

Praesidiumvoorstelling

8

StuArt: wie zijn ze, wat doen ze en wat drijft hen?

20

Studietips voor eerstejaars

23

De bezetting van het Gravensteen

27

Ode aan de Student

33

V.G.K. in het Verzet: over het Verzet en Gentse Klokken

37

Le coin cinĂŠmatique de Gigi

39

Studentenmaaltijden met Roos

42

Boekrecensie

46

REX

48

Nawoord der scriptoren

51

Ereledenlijst

52

Sponsors

53

3

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Colofon Schrijvers Roos Baudewyns Giorgi Chimakadze Adeline Moons Dylan Rouzeré Liete Bekaert Jewel Van den Bulcke Lionel Olieu Jonas Istace Babs Rosseel Valentine De Cannière

Scriptoren Linde Ganne

Justine De Rouck

4

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Voorwoord van de praeses Het nieuwe schooljaar gaat van start, Gent ontwaakt uit haar zomerslaap en joepie het Veer ligt heden voor je klaar! De gebruikelijke zaken zou je denken, maar een gewoon jaar wordt het niet. Zeer sneu jaja! Ondanks alles is en blijft het iconische karakter van het studentenleven aanwezig. Naar mijn weten is het eerste voorwoord doorgaans voornamelijk gericht aan degenen voor wie het studentenleven nog onbekend is. Dus bij deze ontsprong vanuit mijn onoriginele hersenkronkels het idee om het over typische verschijnsels binnen de studentenpopulatie aan de UGent te gaan hebben.

Wat kotbewoners betreft, allereerst proficiat voor het behalen van het vertrouwen van mama en papa. De beste tip die ik je kan geven is om jezelf te gaan voorstellen en een praatje te gaan slaan vanaf je je kotgenoten tegenkomt, dit vermijdt een ongemakkelijke dynamiek. Het is natuurlijk de bedoeling dat je je daar thuis gaat beginnen voelen! Deze tip geldt in feite in het algemeen. De eerste weken merk je namelijk dat veel mensen op zoek zijn naar sociaal contact, vrienden maken gaat zomaar vanzelf indien je je ervoor openzet. Vrees niet, de dagen van het middelbaar waarin je scheef bekeken werd wanneer je een te opvallende fluorescerende jas droeg of een uitgesproken karaktertrek vertoonde, zijn voorbij. <— Dit was trouwens een voorbeeld van een zin met een inefficiënt aantal bijzinnen, ongetwijfeld zal je er volkomen gewend aan geraken na het bladeren door enkele syllabussen van geschiedenisvakken… Hopelijk kan je op je gemak je boodschap doen met een luistervink in de buurt, want gedeelde toiletten zijn doorgaans de norm. Sommige gegeneerde ongelukkigen spenderen hierdoor soms wat meer tijd op de pot dan gepland. Maar genoeg over stront, het volgende vieze onderwerp op de lijst is de toverpoort.

Deze mythische plek zal het nog even zonder overvolle clubs moeten doen, wat ergens wel te begrijpen is, want het zou oorspronkelijk al weinigen verbaasd hebben als je daar één of andere soa of tropische ziekte was opgelopen. Aan de andere kant zal het nu even veilig zijn om met je fiets door deze straat te rijden, zonder het risico te lopen glas in je band aan te treffen. Julientjes zullen bovendien nog steeds van de toonbanken vliegen.

Opgepast: deze frietschotels liggen zwaarder op de maag dan je denkt. Indien je zo’n skeere gulzigaard bent als ik, is het misschien gunstig om te weten dat bezopen mensen met een “boefkick” zich vaak overschatten en zich nauwelijks door de helft heen kunnen werken = gratis eten voor de persoon naast hun.

5

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Zo, ik zal dan maar afsluiten nu je je kennis hebt kunnen uitbreiden met mijn gezever. Sorry op voorhand voor alle momenten waarop je voor hetzij voor een les hetzij online zult geconfronteerd worden met ons praesidium dat je op alle mogelijke manieren probeert te overhalen om naar onze activiteiten te komen.

Desondanks alles mag je je dus verwachten aan wat optionele bezigheidstherapie vanuit de V.G.K., en dat allemaal volgens de nieuwste trend om alles veilig en hygiĂŤnisch te doen. Daarbovenop hoef je op de faculteit niet te twijfelen om je nijpende vragen af te vuren op de meute met lintjes aan, we dienen met plezier als aanspreekpunt voor studenten.

Toedels xxx Vivat, Crescat et Floreat V.G.K. !!!

6

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Welkomstwoord van de bachelormamaâ&#x20AC;&#x2122;s Lieve eerstejaarsstudenten geschiedenis, wat een lastige periode is dat toch, die corona! Je hebt vast veel vragen en twijfels of zelfs een beetje stress over het begin van dit nieuwe studentenjaar... Om deze twijfelachtige periode voor jullie vlot te laten verlopen, staan wij tot jullie dienst. Wij zijn Babs en Valentine en zijn dit jaar jullie bachelor mama's! Je zult ons de eerste weken veel zien rondhangen aan de Blandijn en waarschijnlijk ook wel in de aula's zien presentaties geven! Wanneer je ons ziet mag je altijd naar ons toekomen om een babbeltje te doen of wat vragen te stellen. Wie zijn wij? Mensen noemen ons ook wel Babentine, onze shipnaam.. klinkt misschien wat cringe maar dat komt vooral omdat wij al drie jaar onafscheidelijk zijn en je ons echt wel bijna nooit apart zal tegenkomen! Babs zit in haar derde jaar geschiedenis en Valentine studeert sociologie maar kent ondertussen ook wel bijna de kneepjes van het (geschiedenis)vak. Wat doen wij? Zoals reeds vermeld staan wij in voor de eerstejaars, concreet helpen wij de studenten met hun plaats vinden op de universiteit en in het studentenleven. Naast helpen, organiseren we ook verschillende activiteiten zodat jullie hopelijk in een leuke vriendengroep terechtkomen! Om een voorbeeld te geven van de activiteiten: de meter- en peteravonden, wandelroutes door Gent en een gezellige filmavond! We kijken er heel hard naar uit om jullie te leren kennen! We zijn dit jaar ook uitzonderlijk met twee dus we kunnen heel veel kuikentjes onder onze vleugels nemen! Tjielptjielp Babentine x

7

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Praesidiumvoorstelling Dylan Rouzeré—Praeses “Vivat, crescat et floreat V.G.K. ??”

Deze jonge heer uit ‘Margibergeeeuh’ (Blankenberg voor de onwetenden onder ons) zal onze kring dit jaar in goede banen leiden. Hiervoor heeft hij zelfs een smartphone aangeschaft, waarschijnlijk wel onder lichte dwang. Dylan is een trotse West-Vlaming, een snelcursus West-Vlaams is daarom aan te raden als je vlot met hem wilt communiceren. Dit terzijde is Dylan grote fan van carnaval, Kazou, alpinisme en dakleggen. Hij zou graag de hippie-culture terug willen introduceren en is hier zelf al goed mee bezig. Verandering begint bij jezelf, right? Hij is momenteel zijn weelderige haren aan het laten groeien, ze komen al bijna tot zijn poep (laat je niet misleiden door de foto, deze is genomen in een ver verleden).

Dylan zijn leukste V.G.K.- ervaring was het bachelorweekend.

Feesten met Dylan is altijd dikke fun, tot de DJ hem echter om de tuin leidt met de originele versie van Black Widow. Hij houdt er namelijk heel erg van om te hakken op de remix van Macky G. Verder hecht Dylan heel veel waarde aan z’n matjes, zelf zegt hij ‘Matjes gezien = dagje gemaakt (what a kjoetie), ook wil hij nog melden aan de wereld dat je rijpe mango’s kan pellen als een banaan en dat hij als superkracht ‘3-D printer anus’ zou hebben (?!?!).

Céline Baudewijn—Vice-praeses “Ik heb een heel zwaar leven.” – Brigitte Kaandorp Céline, een ware blandinobeauty, is dit academiejaar de vicepraeses (een van de vier sleutelfiguren waardoor het V.G.K. organisatorisch kan draaien). Vorig jaar was zij degene die – samen met de huidige secretaris – dit prachtig boekje uitgaf. Ze is afkomstig uit het wonderlijke Sint-Lievens-Houtem (‘Outem voor de locals), waar ze zich bezighoudt met enkele van haar hobby’s: boeken kopen, misschien ooit eens beginnen lezen maar niet ver geraken, RuPaul’s Drag Race bekijken en wenen. Andere, meer praesidiumgerelateerde hobby’s zijn Jona pesten en praten over wijnflesvormige eenden in groepschats. (Which we love, keep it up. Alé, de eenden dan. Pesten keuren we af.) Leuk aan geschiedenis vindt ze Stalin die vroeger leek op Zayn van One Direction. Céline is dus een toonvoorbeeld van welke coole dingen je kan ontdekken door geschiedenis te studeren. Zo zou ze graag meer weten 8

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

over het leven van Catharina de Grote en alle glory details van haar stiekeme sekskamer ontdekken. Who knew? Een andere van haar grootste idolen is Katya Zamolodchikova, iconische dragqueen. Hou dus maar een oogje in het zeil voor Céline wanneer ze that walk sissy’t op de toekomstige V.G.K.-activiteiten. Je herkent haar aan haar “DIKKE KOENEUSRING” [refereert naar Moo – Doja Cat].

Jewel van den Bulcke—Secretaris “Het leven is als een neus, je moet er uit halen wat er in zit.”

Juweeltje, onze secretaris van dienst is afkomstig uit Lebbeke ‘aa skaan’. Jewel is fan van paardrijden, lezen, tekenen en occasionally crying bout life en bout haar getraumatiseerde teennagel. In haar dromen zou Jewel graag trouwen met Mr. Darcy, maar dan een modernere versie die zich kan aanpassen aan haar moderne geest. Wie Jewel zegt, zegt Taylor fknnn Swift. Ze zal je zonder twijfel proberen overhalen om een echte ‘Swiftie’ te worden. (Sorry Jewel, ik heb nog steeds niet gekeken naar die doc op Netflix over Taylor. Komt zo snel mogelijk in orde.) Van deze muziek kan ze eindeloos genieten.

Jewel kan ook volledig los gaan op Single ladies van Beyoncé.

Je kan ons juweeltje altijd herkennen aan haar epische dancemoves en aan haar sparkelende persoonlijkheid. Logischerwijze is het galabal van de V.G.K. dan ook haar favoriete activiteit van het jaar. Als Jewel een film zou maken over een historisch figuur dan zou deze over Karel de Grote gaan. De film zou een gigantisch hoog dramagehalte hebben en begeleid worden door overdreven dramatische, maar toch coole muziek. Verder beschrijft Jewel haar perfecte dag als volgt: ‘Goe uitgeslapen wakker worden, mooi zonnetje. Lekker ontbijt en gewoon lovely day waar random shit gebeurt die leidt tot meest awesome climax en dan zonnetje onder zien gaan, maybe nog feeste’.

Liete Bekaert—Quaestor “Aahh! One feels like a duck splashing around in all this wet, and when one feels like a duck one is happy – ooh ducklings! – too old to be a duckling, quack quack.” – John Mulaney Liete – a.k.a. de eigenaar van een grote verzameling thee (de befaamde ‘theelade’) waar ze zeer trots op is – laat weten dat je haar fanmail in de perma mag achterlaten (dankzij corona moet je maar een andere manier vinden, lieve fans). Met veel eerbied stel ik u dus voor aan de nieuwe quaestor, die dit jaar veel cijfertjes mag tellen en balansjes mag opmaken. (Maar in het praesidium zitten is suuuuperleuk though!!!!!) Wat ze zo leuk vindt aan geschiedenis?

De kleinigheid van de mens, maar dan op een positieve manier: de mens is een klein, onbenullig stipje, maar in de geschiedenis blijken kleine mensen een grote betekenis te hebben. Al is het maar voor de demografie, maakt iedereen deel uit van één groot 9

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

radarwerk. Zelf heeft ze een boontje voor van die grootse periodes met rijken, veel allure en meer glam glam: het Neo-Babylonische Rijk, China in hun Gouden Eeuw of Versailles ten tijde van Louis XIV. Onze lieve quaestor houdt zich bezig met toneel, DnD, lezen en bakken. Niet te vergeten: ook met thee. Haar leukste V.G.K.-herinnering is verjaardagstaart eten op de duocantus, verkleed als Team Rocket. Ik vond dat dat wel in dit tekstje mocht. Tevens blijkt dat ze niet enkel begaafd is met cijfertjes, maar ook met woorden. Als zij een seriemoordenaar was, dan zou haar signature namelijk zijn dat ze telkens één woord achterlaat die samen uiteindelijk een dad joke vormen. DE SERIEWOORDENAAR. Zien jullie nu alle redenen waarom ze fanmail verdient????? Ze is te bereiken op 04…

Babs Rosseel—Bachelormama “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan.”

Onze eerste bachelormom (of babsjelormama) is de enige echte Babs Rosseel. Wees niet geïntimideerd door de foto, Babs is cool (duidelijk te zien op de foto), maar ook een echte lieverd. Haar hobby is dan ook liefhebben, simpel en puur, maar ó zo belangrijk. Eerstejaars hoeven dus geen schrik te hebben dat ze te weinig liefde zullen krijgen dit jaar. Babs is in topconditie, ze fietst elke dag van het verre Mariakerke naar de Blandijn en houdt van dansen (altijd dikke gank op feesies). Haar favoriete dansplaat is ‘Geen reet’ van MEROL en Bokoesam. Verder wil Babs nog melden dat ze heel blij is dat ze met Valentine bachelormama kan zijn. Het liefst brengt ze dan ook haar dag met haar geliefde Valentine door al wandelend op het strand en gaat ze daarna graag gezellig dineren in een restaurantje. Babs deelt mijn persoonlijke voorliefde voor (geur)kaarsen en deze laat ze graag opbranden onder begeleiding van ‘een goeien dub skijf’. Babs is hevige voorstander van gelijkheid en ziet graag dingen in een nieuw perspectief. Zo is ze wel fan van mannen met rokken en zou ze graag een kleine vlieg zijn die heel snel overal naartoe kan vliegen. Op die manier zou ze geld van rijke tata’s hun rekening halen om te verdelen over de wereld (hoe een vlieg dit kan doen, is me wat onduidelijk, maar u gooo Babsie). Ze kan dan ook rond ambetante mensen hun oren zoemen en zal zo iedereen gelukkig maken en al het slechte uit de wereld halen.

Valentine De Cannière—Bachelormama “U dikke ma zit aant zuid.” (sic) Valentine maakt team bachelormom compleet. Wederom: wees niet geïntimideerd, ook Valentine ziet er extreem cool uit, maar ze is een goedlachse dame die het hart op de juiste plaats heeft.

(Ik denk persoonlijk dat Babs een Valentine een swagger fotoshoot gedaan hebben, wel geslaagd.) Ze zou dan ook graag in het jaar 2050 leven, cuz #equalityforall. Als ze haar HP/thesis zou moeten uitleggen aan een kind zou dit dan ook zijn met de zin ‘De banaan of de mossel die tussen je benen hangt mag niet beslissen hoeveel snoepjes je krijgt.’ Valentine besteedt haar tijd het 10

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

liefste aan theater, YouTube kijken en kwaad twitteren.

Wat ze leuk vindt aan geschiedenis is vooral haar vriendin, Babs, en badkleding uit de jaren 50 (couldn’t agree moreeee). Zelf studeert Valentine sociologie, maar we zijn fan van haar, dus hebben haar geadopteerd. Ze is fan van heel wat dingen, enkele voorbeelden zijn Harry Styles, het lied ‘Tears’ van Clean Bandit, het organiseren van litte fissa’s en Canadese poutine. Valentine wil jullie als tip meegeven dat als je niet naar de lessen gaat, er ook niets gênants kan gebeuren tijdens je academische carrière (grapje uiteraard, stay in school boiz).

Milla Sels – PR “Het leven is geen ponykamp.” – Bouba Deze funky schone jonkvrouw is deel van het V.G.K. PR-trio 20202021. Ze is echter AL LANG GELUKKIG GETROUWD DUS NIKS PROBEERE . Een zekere scriptor heeft haar al lang gesnatched.

Jk… haha… unless? Bon, Milla is een echte Antwerpse – accent incluis – die opkijkt naar “charli d amilijo” en houdt van geschiedenis omwille van “de vele examens en papers xd”. Ze geniet af en toe van een goed boekje maar zal dat altijd wel aan de kant leggen voor She’s The Man of Clueless. Net zoals haar favoriete dansplaat – alles van ABBA – verspreidt zij goede vibes en een hoog stemmetje doorheen de Blandijn en nabije studentenrestaurants. Daar zullen ze haar gezicht nog zeker wel herkennen (hashtag ballekes in tomatensaus). Iemand fetch deze dame een rococojurk, want ze is helemaal in de wolken van alles rococo en loodbevattende lipstick aside, zou ze nog graag in die periode hebben geleefd. Daarvoor zou ze echter wel haar studies moeten verlaten, en erger: de V.G.K., waar ze “geen” goede herinneringen aan heeft, want “ik haat het hier”.

Laura Vanderhaeghen—PR “Heb ik niet” Ons Laura, dit jaar lid van het fantastische trio dat de PR van onze vereniging zal onderhouden. Ze is fan van gamen en joggen en kan eindeloos genieten van knuffelen met haar honden (ik heb persoonlijk ervaren dat ze ook eindeloos kan genieten van het tonen van foto’s van haar doggo’s en daarbij heel graag ‘KIJK HOE SCHATTIIIIIIIG’ zegt). Laura vindt geschiedenis leuk omdat ze dan eens goed kan lachen met de achterlijke dingen die mensen in het verleden gedaan en beslist hebben. Haar meest memorabele V.G.K.-ervaring was ‘die ene cantus in het eerste jaar’. Dit was

11

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

waarschijnlijk meer memorabel voor de mensen die er bij waren dan voor Laura zelf, want zelf weet ze enkel nog dat de ene tempus dat ze er was, leuk was, voor de rest is het een zwart gat. Erna twee dagen uitkateren vindt ze persoonlijk minder leuk (ma twas gank wi). Als Laura een seriemoordenaar zou zijn dan zou ze fun facts achterlaten op de crime scene, dan heeft de popo toch nog een beetje plezier. Ze vindt dat alle tijdsperiodes sucken als je een vrouw bent (#Heirbaut), maar als ze echt zou moeten kiezen dan zou ze kiezen om in de Klassieke Oudheid te leven. Een truck om Laura gelukkig te maken is met haar shoppen en samen gin-tonics drinken.

Nina Uelpenich—PR “Noot noot!” - Pingu Ook deze rasechte Gentse jongedame zal dit jaar het PR team versterken. Nina houdt van yoga en van lopen en is een echte natuurliefhebber. Zo kan ze eindeloos genieten van de mooiheid van een Ginkgo blad (voor de geïnteresseerden: dit is zelfs de achtergrond van haar computer) en op een perfecte dag gaat ze graag ontbijten in een park met een leuk zonnetje op je en daarna kan ze genieten van wat lezen en wandelen door de natuur. Nina is fan van geschiedenis door de diversiteit van de lessen en de vrijheid die je in de richting krijgt. Als ze een superkracht zou hebben dan zou ze door en terug kunnen spoelen in het leven. Als echte GONO liefhebber zou Nina graag een film maken over Sargon van Akkad die een staatsgreep pleegt en zo de wereld overneemt door zijn naam te veranderen naar “waarachtige koning” (it is a humble boy).

Haar leukste V.G.K.-ervaring was bachelorweekend en als Nina een seriemoordenaar zou zijn, dan zou ze iedereen doodknuffelen. Als laatste wil ze nog met jullie delen dat ze vroeger een (dom) blondje was, maar dat wijsheid (= bruin haar) inderdaad met de jaren komt.

Adeline Moons—Studie “Food is life.”

Deze Limburgse dame zal jullie dit jaar voorzien van stucu’s, studietips, workshops en nog zo veel meer. . Aangezien Adeline al afgestudeerd is (:o) kan ze jullie de allerbeste tips en tricks geven om de opleiding geschiedenis tot een goed eind te brengen (ze doet sinds dit jaar een andere opleiding). Adeline is gefascineerd door geschiedenis 12

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

omdat hetgeen wat vandaag gebeurt morgen alweer geschiedenis is, op die manier lijkt de geschiedenis in menselijke termen eindeloos en is er dus des te meer om te ontdekken en over te lezen (ben ik de enige die nu al geïntimideerd is door haar slimheid en kennis?!?). Ze is een grote fan van wandelen in Gent, koken en series bingewatchen. Haar ideale dag ziet er dan ook als volgt uit: koffie drinken, naar de les gaan of werken en als afsluiter samen koken met de matjes.

Opvallend aan Adeline zijn haar weelderige krullen en haar verfijnde muzieksmaak, haar favoriete (dans)plaat is namelijk ‘Time’ van Hans Zimmer. Adeline is een expert op het vlak van de opleiding geschiedenis, maar ook op het vlak van koken. Als je nood hebt aan een lekkere maaltijd of een lekker gebakje (of een kopje melkchocolade van Côte d’Or) dan kan je bij haar altijd aankloppen voor de allerbeste tips. Ze is zelfs zo’n kookfanaat dat ze ooit droomde dat ze tijdens het maken van moelleux eieren moet klutsen op een vuile vloer (omigawd).

Roos Baudewyns – Studie “Je kan niet meer doen dan je best” ~mama en papa “Be soft but unafraid to conquer.” ~Alison Malee Ons goudlokje Roos (Rozemie, Roosje, Rozebollekje, Rosie, miss America, Moeder Theresa), zal jullie proberen helpen slagen in je vakken. Ze is lief, klein, behulpzaam en schattig, maar wees gewaarschuwd: ze bokst tijdens het academiejaar. Verder houdt ze zich bezig met koken, reizen, een glaasje drinken met vrienden en af en toe schrijft ze eens een lekker receptje of smakelijk artikeltje uit voor het Veer. (BTW, ZEKER AAN TE RADEN OM VOOR HET VEER TE SCHRIJVEN GUYS.) Voor haar vertelt geschiedenis een verhaal, leert het ons een mening vormen en laat het ons zaken in perspectief plaatsen. Haar thesis staat nog niet vast, maar waarschijnlijk gaat het ofwel over de eerste winkels van mensen met een andere etniciteit in Gent ofwel over het voortbestaan en de behandeling van de “oorspronkelijke” bevolking van de Kleine Antillen (de Kalinago) tijdens de koloniale periode. Als een echte activisit houdt ze van anderen gelukkig zien, de jaren ’60, Eleanor Roosevelt en als een echte white chick zijn enkele van haar favo dansplaatjes Africa van Toto en Single Ladies (Put A Ring On It) van Beyoncé. En als je haar ooit met de fiets ziet vallen en haar de daaropvolgende week met een witte pleister op haar neus ziet rondlopen… mind yo business.

Giorgi Chimakadze – Debat “Never let anyone know what you are thinking.” -The Godfather Giorgi – Gigi voor de vrienden – zal dit academiejaar onze hersentjes prikkelen met debat. Zijn quote past als gegoten bij deze vage gast uit Eeklo (een Eekloiaan?). Gelukkig zijn er wel enkele duidelijk afgebakende hobby’s waar hij van geniet: lezen, sporten, schaken en existentieel-zijn. Dus ook voor een debat over het leven ben je wellicht welkom (hé dat allitereert) bij Gigi. Verder houdt hij van random dingen als op zondag eens meedoen aan een treinbestuurder13

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

selectieproces, gewoon voor de lol. (Hij was geslaagd.) Zijn leukste VGK-ervaringen tot nu toe bestaan uit de sportactiviteiten die hij vorig jaar organiseerde als sportpraeses en de gezellige bondingmomentjes die ook daarna volgden in de Amber. Misschien zal je hem daar ooit eens betrappen terwijl hij een stiekem danske placeert op Boogie Wonderland van Earth, Wind & Fire. Nog minder waarschijnlijk is dat hij ooit zijn favoriete periode kan bezoeken, de Klassieke Oudheid, en meer specifiek de bibliotheek van Alexandrië. Aan geschiedenis vindt hij leuk dat het geen simpele wiskunde is met één uitkomst. Mensen zouden saai zijn als ze herleid zouden worden naar één iets met één functie “zoals een vork”. Met de waarden respect en hoffelijkheid die hij hoog in het vaandel acht en een afkeer van onnodige verdeeldheid in de samenleving, is hij de geknipte persoon om de V.G.K.-debatten van 2020-2021 te verzorgen.

Jeroen Petit – Boeken “Ik heb het gehad.”

De meest ervaren Boekenpraeses die het ooit heeft gehad, moet wel Jeroen uit Reet zijn. Ook dit academiejaar zet hij zich naast het Rode Kruis in voor de V.G.K. (Laat je dus niet misleiden door zijn resting bitch face. Jeroen heeft weldegelijk een hart en kent blijdschap. Zijn tofste V.G.K.-ervaring was bijvoorbeeld de beiaardcantus 2k19.) Andere van zijn hobby’s bestaan uit zwemmen en film. Hij snuistert ook graag in bronnen om misschien hier en daar een verbandje te kunnen leggen dat vorige historici hebben gemist. Zelf specialiseert Jeroen zich in kolonisatie: zijn thesis gaat over de breedte van de betekenis van de vrede tussen de Native Americans en de Amerikaans-Britse kolonie Virginia. (Wow. Jongens als wij allemaal ons best doen kunnen wij als Jeroen zijn.) Be like Jeroen, want zijn perfecte dag bestaat uit – ik parafraseer – paperen. En als je werk je hobby is, dan werk je geen dag in je leven (of hoe die uitdrukking ook in elkaar zit). Deze boekenman kijkt op naar Martha P. Johnson, Amerikaanse trans activist en dragqueen die een belangrijke rol speelde bij de Stonewall-protesten. Een plaatje waarbij je hem waarschijnlijk ooit toch ziet glimlachen – alle leuke momenten in de V.G.K. daar niet bij gerekend natuurlijk – is Billy Joels Piano Man. Jeroen zal er alleszins beslist voor zorgen dat jullie tijdig jullie leerstof ontvangen. (En uw V.G.K.-lidkaart niet vergeten hè!)

Quinten Lelie – Boeken “Dag meneer spaghettiiiii!!!!!”

Iemand vroeg achter een hunk in lederhosen met een opplaksnor en middelmatige jodelvaardigheden? Hij is eindelijk aangekomen, en wel in de vorm van Quinten uit Mespelare. Samen met Jeroen is hij dit academiejaar Boekenpraeses. Quinten kan genieten van joggen, gamen of skiën, maar ook van een goed debat of goede speech. Misschien vind je hem eens terug in de Delta, jodelende op Niels Destadsbader, of wie weet zie je hem ooit eens 14

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Christopher Hitchens’ nieuwste werk kopen. Idealiter ziet zijn perfecte dag er telkens anders uit, en daarom hoop ik alvast dat hij nooit in een time loop vast geraakt (aangezien hij als superkracht tijdreizen zou kiezen om de lottocijfers te kunnen weten en Caesars moord te kunnen verijdelen).

Als je hem zou vragen over welk historisch personage hij ooit een film zou maken en hoe die eruit zou zien, zou hij antwoorden: ‘een serie zoals Game of Thrones over de Bourgondische hertogen’.

Bart Van Loo is shaking in his boots, ik wed van wel. Omdat hij de tweede vage gast van dit praesidium is, geeft hij ook volgende fun fact mee: fotosynthese is een vorm van biosynthese waarbij lichtenergie wordt gebruikt om koolstofdioxide om te zetten in koolhydraten, zoals glucose.

Astrid Pype – Reis

“Optimism is the key to happiness.”

Deze beiretoffe griet zal de (hopelijk doorgaande) VGK-reis van 2021 verzorgen! Astrid is afkomstig uit Roeselaere en draagt zo bij aan de WestVlaamse infestatie van de Blandijn. Toch is ze volgens Emmy (Feest) geen echte West-Vlaming aangezien ze in Gent geboren is. Een echte blandino is ze alleszins wel! Ze zal vaak te vinden zijn in Gent en hopelijk nog veel wazige nachtjes in de Amber meemaken met een Rodenbach in de hand en de volgende dag mottig in de les van 8.30u gaan zitten (als een echte dappere strijder, jawel). Een trend die Astrid graag zou zien terugkomen, is felroze in plaats van de pastelhype. Ze zou dan ook graag in de nineties hebben geleefd maar swingt en zingt erop los als Come On Eileen van Dexys Midnight Runners door de speakers galmt. (Welke nuttige mens niet?) Ze kon niet vertellen wat aan haar het meeste opvalt, maar honey, we got you: het is dat, um, prachtige accent van haar. Zo prominent dat ze zich er soms voor gejudged voelde tijdens haar lessen historische praktijk, het arm schaap. Met de ervaring van een Chiroleidster en de nieuwe inzichten in de wereld die ze graag uit de geschiedenis extraheert, zal zij zeker een memorabele reis organiseren.

Emmy Clarisse – Feest “Tes tit tat ut es.”

De grootste fiestbieste is geen koe, maar wél de grootste koeienliefhebber – al durven we metamoorfose niet uitsluiten. Ze is ook een grote indringer: madam studeert als het ware het nichtje van geschiedenis, archeologie. Ze was zelfs praeses van de KHK. Emmy is afkomstig uit een “boerengat ergens in West-Vlaanderen” en aan geschiedenis vindt ze zo geweldig dat ze niets zouden zijn zonder archeologie. (Oké, geen leugen. We love you, archeologie... please call us back…) Af en toe, wanneer ze wakker wordt, denkt Emmy dat er iemand aan haar bed staat. Dan drukt ze haar deken over haar hoofd in de hevige overtuiging dat ze haar dan niet zouden zien. (Verschillende praesidiumleden lagen in een deuk.) Een tijdperk waarin ze graag zou leven is het Juratijdperk (mood) en graag wil ze meegeven dat 15

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Archaeopteris een boom is uit het midden-devoon. Wat deden we met ons leven voor zij ons deze informatie schonk? Geschiedenis kan duidelijk niet zonder diens archeologische echo. Misschien ben je meer bekend met haar favoriete plaatje: Vis in de Leie van Johny Turbo. Emmy’s grote idool? Graptolieten. (Maar duidelijk ook Martien Meiland.) Andere activiteiten waarin ze zich soms wentelt zijn fotografie, rommelmarkten bezoeken of stenen en magneten verzamelen.

Ook reizen staat hoog op haar agenda, vooral gezien de V.G.K.-reis naar Polen die zij vorig academiejaar organiseerde. Dit jaar zal ze zich echter (proberen) bezighouden met de organisatie van zuurverdiende feestjes en ontspanning, in zoverre de huidige situatie dat toelaat.

Jona Devos—Feest *Zit op de trabla* De tweede fiestbieste en rasechte blandino, is Jona. Overduidelijk zal hij zijn taak samen met Emmy tot een goed einde brengen, gezien ook zijn V.G.K.-ervaring niet te onderschatten is: Jona was Jezus, euhh ik bedoel Praeses van 2019-2020, het academiejaar waarin hij onfortuinlijk klierkoorts kreeg en de wereld in elkaar stortte. (Coincidence??? I think not.)

Daarnaast houdt hij zich bezig met uitgaan, gamen, lezen en films of series kijken. De verhalen die geschiedenis vertelt, kunnen hem ook wel interesseren. Mocht hij zelf in een periode kunnen leven, zou dat zijn tijdens de Verlichting, als kapitein op wetenschappelijke expeditie. Niet toevallig is een trend die hij graag zou zien terugkomen “iedereen als langharige, rokende hippies”. Toch is het, in eigen woorden, zijn kaalheid die het meeste aan hem opvalt. Pletskop Jona zit ook in een permanente existentiële crisis, dus be soft on him guys.

Hij kijkt op naar Leonard Cohen en heeft in het verleden zelf ook al wat poëzie gecomponeerd voor het Veer. Jona is hoogstwaarschijnlijk te vinden op de trabla, denkende aan zijn thesis over kindermoord en het leven.

Jonas Istace—Cultuur “Verknallen is ook knallen.”

Maak kennis met Jonas Istace, Kempenzoon uit het pittoreske Viersel (dit zijn zijn eigen woorden). Jonas verzorgt dit jaar de culturele activiteiten van de V.G.K. en daar heeft hij alle tijd van de wereld voor, aangezien hij geen hobby’s heeft. Jonas heeft geen tijd voor hobby’s, hij moet veel studeren en besteed heel veel van zijn tijd aan kattig zijn (als in het gedrag van een kat, hij doet niet echt alsof hij een kat is, lol). Tijdens zijn ideale dag zou hij het liefst de hele dag in zijn graf liggen en hij zou het liefst in de prehistorie geleefd hebben, want toen hadden mensen de wereld nog niet opgefuckt. Als hij een superkracht zou hebben dan zou hij mensen kunnen doden met zijn blik. Verder is Jonas grote fan van Rasputin, hij vindt dat je het gemaakt hebt in je leven als 16

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

er van je moordcomplot een discoplaat door Boney M. gemaakt wordt. (Als je indruk op Jonas wilt maken dan weet je wat te doen). Om toch met een positieve noot te eindigen, wil Jonas melden dat zijn leukste V.G.K.-ervaring de reis naar Polen was en dat Agalev (de partij die nu Groen heet) gesticht werd in Viersel (Jonas zijn dorp OMFG!).

Jet van Duinhoven—Cultuur “Elk beetje is een beetje.”

Jet van Duinhoven, beter bekend als Jet niffo van Roffa (ja, ze is echt zó cool) zal dit jaar samen met Jonas jullie cultureel niveau hoog houden door fantastische activiteiten te organiseren. Jet is te herkennen aan haar heerlijk Rotterdams accent (dat ondertussen serieus wat West-Vlaamse invloeden heeft opgevangen). Ze is fan van muziek maken en zingen, podcasts luisteren, cultureel bezig zijn en leuke dingen doen met haar vrienden. Ze houdt er ook van om random geschiedenisfeitjes naar mensen hun hoofd te slingeren zonder dat ze daarom gevraagd hebben.

Jet begint de dag graag met een goede kop koffie (haar theezetskillz zijn trouwens ook heel erg on point, moet je proeven) en gaat uit van het principe dat een simpele dag een goede dag is. Als 2001-baby had ze graag de jaren ’00 wat bewuster meegemaakt. Uit de jaren ’70-’80 had ze graag de croptops voor mannen terug in de mode zien komen. Jet heeft echter wel een trauma opgelopen aan letterlijk elke presentatie die ze ooit heeft moeten doen. Jet haar leukste V.G.K.-ervaring was het galabal van het academiejaar ’18-’19. Als laatste zou Jet stiekem graag mensen hun gedachten kunnen lezen en is ze grote fan van Stalla Donnelly.

Jef Werbrouck – Sport

“Ceterum censeo birrum bibendum esse.”

Ziehier de eerste gloednieuwe Sportpraeses 2020-2021: Jef uit Roeselaere. Zijn hobby is kajakpolo, en ja dat is een echt bestaand iets. Deze sportieveling kan genieten van chillingzbeladen zomerdagen, terugdenken aan zijn eerste cantus en Oasis. Al is zijn favo dansplaatje wel de magische feel-good energieboost bekend als Unwritten van Natasha Bedingfield. Graag zou hij de trend van porretjes op Facebook zien terugkeren, dus ik zou zeggen, lieve lezers, leef u uit op zijn facebook-pagina (jk).

Hij houdt er ook van zich te kunnen inleven in een historisch verhaal bij een gepassioneerde lesgever. Dit is echter op eigen risico: één keer lachte Jef zó luid tijdens de les Middeleeuwen 17

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

dat een groot deel van het auditorium hem in een crickets-stilte aankeek. (Je wou wensen dat je jezelf uit die situatie kon kajakpolo’en.) Naast sport houdt Jef zich ook bezig met films, zo blijkt.

365 “Are you lost babygorl?” Days heeft hem bijvoorbeeld zo kunnen bekoren dat hij er de inspiratie vandaan haalt om een gelijkaardige film – maar dan een parodie – te willen maken over het leven van Genghis Khan, Mongools heerser en veroveraar. Zo zie je maar welke creatieve hersenspinsels kunnen voortkomen uit het bestuderen van de geschiedenis.

Ruben Moerenhout – Sport “Er bestaan geen vreemden, alleen vrienden die je nog nooit ontmoet hebt.”

Ruben uit ‘nt Waasland – hier afgebeeld met de b van bier op zijn hand (1 like en hij tatoeëert het) – belichaamt dit academiejaar Jefs wederhelft als Sportpraeses. Zijn hobby’s bestaan uit sporten, uitgaan en cafeetjes doen. Het verbaast dus niemand dat zijn ideale dag wel eens een 24-urige kroegentocht zou kunnen zijn.

Zijn favoriete V.G.K.-herinnering is het galabal, of toch wat hij er zich nog van kan herinneren. Eens Temperature van Seal Paul op staat, verdwijnt hij namelijk in een roes op de dansvloer. God only knows waar hij eindigt. Ruben leerde uit de geschiedenis dat mensen heel dom zijn: zo dom zelfs, dat ze voortdurend dezelfde fouten maken zonder er iets uit te leren. Dit vindt hij dan meteen ook het amusantste eraan. Toch, in zijn diepe onbewuste, is hij geen cynisch persoon. Zijn vreemdste droom ooit verduidelijkt dat: “Ik en vrienden waren in de tijd teruggekeerd en kwamen terecht in de Oudheid. Toen we daar aankwamen, bleek er ruzie te zijn tussen de politieke machthebbers van de polis. We discussieerden en beledigden mekaar, waardoor we niet meer naar elkaar luisterden. Toen kwam er ineens een andere random guy zeggen dat we onze toga’s moesten uitdoen en naar elkaar kijken. Dan zagen we in dat we allemaal hetzelfde waren en beseften we dat we onze krachten beter konden bundelen in plaats van tegen elkaar te bekvechten.” Move over Trump, de Nobelprijs van de Vrede is duidelijk al gereserveerd voor een ander.

Linde Ganne – Scriptor “Het leven is aan de durvers.”

Deze lumineuze babe is jullie *trommelgeroffel* SCRIPTOR!!!!

Linde G. (zo bekend in Gent) of ook wel Loze Linda genoemd (in your friendly neighbourhood KSA) woont in ‘Bruhhe’ (maar laat dat jullie mening over haar niet beïnvloeden). Ze houdt zich bezig met de KSA, sport en verscheidene pogingen tot het kweken van nieuwe planten uit alle mogelijke planten. Als geschiedenis niet goed uitpakt, wacht haar wie weet nog een gouden toekomst als tuinierster. Voor nu houdt ze haar aandacht echter bij de historische overdracht van zeekoeien vanuit Congo naar de Zoo van Antwerpen. Linde kijkt op naar Frida Kahlo – mocht ze er een film over kunnen maken, 18

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

zou ze strategisch inzoomen op de wenkbrauw – en youtubeschandaal Tripi Pafkous. Ook G Goran (’t Zijn Stutn me Préparé) heeft haar wel kunnen bekoren. Maar haar ware jam is Kalemba (Wegue Wegue) van Buraka Som Sistema. Ze zou het cool vinden om een Flapper-girl te zijn en rijk en zelfstandig in de roaring twenties te leven, scootin’ ‘round in haar oldtimer, breaking glass ceilings. Gelukkig leven we in deze jaren twintig hé. (Ha ha ha.) Misschien zie je haar wel eens flapperen in de Blandijn of in de Ikea, waar ze waarschijnlijk de geurkaarsen aan het besnuffelen zal zijn.

Justine De Rouck—Scriptor “The ha ha hides the pain.” – Liete Bekaert

Vandaag krijg ik de eer om mijn mede-scriptor, Justine, voor te stellen. Justine is een levenslustige zottegemnaar (of gewoon zot) die fan is van ‘een beetje’: beetje lezen, beetje schrijven, beetje tekenen of schilderen. Andere hobby’s van haar zijn niet kunnen kiezen tussen koffie of thee en haar lokken om de zoveel tijd een ander kleurtje geven. Justine is zeer gefascineerd door het feit dat wij in onze opleiding leren hoe de wereld is ontstaan en hoe deze geëvolueerd is, en van de vele verschillende blikken daarop. Verder zou ze wel eens in de 18e eeuw willen langsgaan, hoe ouder (of eerder jonger??) de tijdvakken zijn, hoe interessanter ze deze vindt. Justine kan helemaal los gaan op 80’s New Wave-muziek en wil brieven schrijven naar elkaar terug helemaal hip maken (24/7 sms’en? Ain’t nobody got time fo that). Ik ga hier volledig mee akkoord en bied mij vrijwillig aan om te helpen deze gewoonte terug hip te maken. Je wil niet in Justine haar weg staan als ze moet plassen, want dan gaat ze heel luid gillen tegen je. Vaak iets in de aard van ‘AAN DE KANT!!!! KMOET PISSEN!!!!!’, dit doet ze onder andere ook tijdens de les Middeleeuwen. In een sappige perzik bijten als het warm is terwijl een zacht westerwindbriesje over je heen waait, is een ding waarvan Justine eindeloos kan genieten.

19

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

StuArt, wie zijn ze, wat doen ze en wat drijft hen?

Beste (toekomstige) student aan de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte We zijn verheugd om jullie te ontvangen aan onze faculteit. Geloof me als ik jullie vertel dat de beste jaren van je leven nu officieel beginnen. Je zal je al snel thuis voelen aan onze faculteit en als studentenraad hopen we daartoe ook ons steentje bij te dragen. Terwijl studentenverenigingen instaan voor de ontspanning, boekenverkoop en studiehulp, is StuArt een kanaal tussen de student en het facultair personeel / lesgevers. Iedere student kan bij ons terecht met vragen of bezorgdheden omtrent hun studies of het campusleven. In dit kort tekstje zullen we ons voorstellen en we hopen dat je als nieuwe student zeker nog de weg naar ons vindt.

Wie zijn we?

StuArt, afkorting voor Studenten Artes, is de officiĂŤle studentenraad van de faculteit Letteren en Wijsbegeerte. Onze studentenvertegenwoordigers of Stuvers komen op voor de belangen van studenten in de verschillende raden en commissies aan onze faculteit. Onze studentenraad wordt geleid door een team van voorlopig vier (maar hopelijk ook snel vijf) bestuursleden die zich bezighouden met de administratie, organisatie van vergaderingen, financiĂŤn en opvolging van dossiers. Daarbij worden we bijgestaan door vier beleidsmedewerkers (event, diversiteit, duurzaamheid en communicatie). Hieronder kan je de namen en foto van onze bestuursleden vinden. In de faculteitsraad zetelen 15 verkozen studenten en ook in andere raden en commissies (bv. opleidingscommissies) zetelen er altijd een aantal studenten. We zoeken nog steeds een secretaris en beleidsmedewerkers voor mentaal welzijn en onderwijs. Bij interesse mag je zeker contact opnemen met ons. In normale omstandigheden organiseren we ook permanenties in ons StuArtlokaal in de kelder van de Blandijn (lokaal 090.002, onder de trap aan de hoofdingang).

Wat doen we?

Om de drie weken organiseren we een algemene vergadering (of AV) en als student van onze faculteit ben je dus meer dan welkom om je stem te laten horen in onze vergaderingen. Als je onze vergaderingen regelmatig bijwoont, heb je zelfs stemrecht! Door corona zullen de meeste vergaderingen online gebeuren, maar als de situatie meer onder controle is, hopen we deze te laten doorgaan on campus (Blandijn of Campus Mercator). Wat we bespreken op vergaderingen hangt meestal af van de actuele dossiers en themaâ&#x20AC;&#x2122;s die aan de faculteit of zelfs aan de hele universiteit besproken worden. Noteer alvast maar in je agenda dat maandag 28 september de eerste vergadering zal plaatsvinden (de details worden later nog meegedeeld). Iedere student aan onze faculteit is welkom!

20

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Naast vergaderingen organiseren wij ook o.a. een quiz en een kennismakingsavond. Tijdens de blok en de examens zetten we (in normale omstandigheden) een aantal lokalen open om er te studeren met gratis koffie en thee onder de noemer Blok@Blandijn. We organiseren ook permanenties, waarin je informeel eens een babbeltje kan slaan met ons en zo weten we ook beter wat er leeft bij de studenten.

In het verleden hebben we al een aantal mooie zaken kunnen realiseren. Zo hebben we vorig jaar een actie georganiseerd om toegang te krijgen tot de erekoer van de Blandijn. Ook organiseren we ieder jaar acties rond het invullen van onderwijsevaluaties (om problemen met vakken beter te kunnen opsporen) en mogen we de examenroosters inkijken om te oordelen of deze niet te zwaar zijn voor de studenten. De gevolgen van het coronavirus op het mentaal welzijn en studierendement van de student was en zal nog steeds een centraal thema zijn binnen onze studentenraad. Vorig jaar hebben we daarvoor een enquĂŞte verspreid en hebben we zo een beter beeld van de situatie kunnen schetsen.

We wensen je een spetterende start aan onze faculteit en hopen snel kennis te kunnen maken met je. We kijken er alvast enorm naar uit om jullie belangen te verdedigen!

Voor verder contact kan je ons altijd bereiken op allerlei kanalen: Email: stuart@ugent.be Website: https://stuart.ugent.be Facebook: https://www.facebook.com/StudentenraadStuArt/ Instagram: https://www.instagram.com/stuart.studentenraad/ Twitter: https://twitter.com/StuArt_UGent

Het bestuur van StuArt: Dagelijks Bestuur: Voorzitter: Tim Ongenae

Vicevoorzitter: Roxane Cailliau

21

Het Veer

Jaargang 38

Quaestor: Jelrik Hupkes

Openingseditie

P.R. : Jana Dhondt

Beleidsmedewerkers: Duurzaamheid: Gilles Vanden Bogaert

Event: Emiel Blockeel

Diversiteit: Rafael Garcia

Communicatie: Amber Janssens

22

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Studietips van de snuggere studies Liefste eerstejaarsstudenten en andere geschiedenisliefhebbers. Het academiejaar gaat weer van start en wij, de studiecel van de V.G.K., zijn er ook weer bij om ervoor te zorgen dat alles in verband met studeren zo soepel mogelijk verloopt. Daarom geven we hier om te beginnen een kort overzicht van de vakken die het eerste semester met zich meebrengt. Hopelijk maken deze tips en tricks het al een stukje makkelijker.

Notie: dit artikel is geschreven met in het achterhoofd hoe de vakken de voorbije jaren zijn gegeven. Afhankelijk hoe het coronavirus evolueert, kunnen er enkele kleine verschillen optreden.

Tien gouden tips van jullie voorgangers 1.

Als je weet dat je niet de zelfdiscipline hebt om op eigen houtje te studeren, ga dan zeker en vast naar de les. Zelfs als je het wel kan op eigen houtje, raden we aan om naar de les te gaan. Niet enkel hoor je alles al eens, je weet ook waar de proffen de nadruk op leggen, kan vragen stellen en je hebt sociaal contact. Bij sommige vakken vormen de lesnota’s en de PowerPoint ook de basis van het vak. Wanneer het komt op online lessen of lesopnames: stel deze niet uit want anders kom je in de problemen. Time management is essentieel!

2.

Alles goed plannen, is van groot belang. Een fysieke/online agenda om alle deadlines en dergelijke in bij te houden kan dus zeer handig zijn.

3.

Schema’s helpen om de kern uit de leerstof te halen en helpen ook bij het herhalen.

4.

Begin op tijd en leer al op voorhand. Wacht met andere woorden niet op de blok. Ben je toch in tijdsnood, maak dan een onderscheid tussen de hoofd- en bijzaken. Hiervoor zijn de slides handig. Dezelfde regel geldt ook voor papers of misschien zelfs nog meer: BEGIN OP TIJD!

5.

Onderschat het belang van ontspanning en een goede nachtrust niet. Kom ook eens van achter je bureau om te ontspannen door bijvoorbeeld te gaan wandelen want bewegen helpt om je gedachten te verzetten, geeft je hersenen zuurstof en verhelpt stress.

6.

Herhalen! Herhalen! Herhalen! Reken hiervoor minimum één dag.

7.

Aarzel bij vragen niet om de prof te contacteren of een ouderejaars. Ze bijten niet en helpen je allemaal graag verder.

8.

Om een beetje tijd te besparen, kan je eventueel bestaande samenvattingen naar je hand zetten door ze aan te vullen met je eigen nota’s en post-its en markeringen aan te brengen.

9.

Vergeet zeker niet tijdens het paperen goed te noteren waar je je informatie hebt gehaald, want anders heb je dubbel werk en loop je meer gevaar op onbewust plagiaat te plegen.

23

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

10. Werk bij een groepswerk ook effectief mee en wees niet degene waaraan iedereen zich ergert omdat je niets doet. Er bestaat ook zoiets als peerreview of eenvoudigweg een mailtje sturen dus als je niets doet, zal je afgestraft worden of je nu vrienden bent of niet. Over vrienden gesproken, onthoud dat er ook dan frustraties kunnen optreden wanneer je samen moet werken.

Over de eerstesemestervakken Historisch overzicht van de moderne wijsbegeerte Je zou denken dat drie uur filosofie op maandagavond nu niet de beste manier is om je week te starten, maar vrees niet! Professor Braekman heeft de gave om dit op het eerste gezicht saaie vak een pak interessanter te maken met zijn grappige powerpoints en eindeloos enthousiasme. Het studeren daarentegen is een pak minder leuk. Filosofie in namelijk een blokvak waar een dik boek aan te pas komt. We raden je dan ook aan om op tijd te beginnen met het lezen en aanduiden in het boek. Dit doe je best al tijdens het jaar zodat je de lessen beter begrijpt en tijdens de blok niet vol vragen over stoffige filosofen zit. De V.G.K. helpt ook een handje door een uitgebreide begrippenlijst aan te bieden die het studeren wat dragelijker maakt.

Inleiding tot de voornaamste moderne literaturen Dit vak wordt gedoceerd door professor Keunen aan alle opleidingen aan de Blandijn. Het vak geeft, zoals zijn naam al doet vermoeden, een overzicht van de belangrijkste literatuur doorheen de geschiedenis. Dit gaat van de renaissance tot rococo tot meer hedendaagse literatuur.

Het leuke aan deze lessen is dat professor Keunen vaak beeldmateriaal zoals fotoâ&#x20AC;&#x2122;s en filmpjes gebruikt, wat ervoor zorgt dat de leerstof wat beter blijft hangen. De syllabus van dit vak is zeer uitgebreid, maar het blijft aangeraden om ook notities te nemen. Het struikelblok van dit vak is echter de lijst met de te kennen auteurs en hun voornaamste werken. Deze is zeer omvangrijk en wordt verwacht gekend te zijn per stroming en tijdvak (van binnen naar buiten en achterstevoren).

Geschiedenis van de Vroegmoderne Tijd a.k.a. VMT Hoewel professor Vermeir best intimiderend kan overkomen als je te laat komt in zijn lessen (ik meen het: niet te laat komen!), blijft dit vak een favoriet van vele studenten. Dat de aula bijna altijd volledig vol zit, is te danken aan de passie van deze prof en zijn vermogen om iedere les enorm interessant te maken. Dit doet hij onder andere door het betrekken van de studenten in de les en met zijn oneindige kennis van de vroegmoderne tijd.

Het studeren van dit vak is wat moeilijker. Het handboek is niet al te dik, 24

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

maar staat vol met details en sidenotes. Toch wordt er verwacht dat je het hele boek zo goed mogelijk vanbuiten kent aangezien de examenvragen soms meerdere pagina’s van verschillende hoofdstukken behandelen. Het is dus belangrijk om de grote lijnen te kennen en verbanden tussen de hoofdstukken te zien. De kleine details laat je best achterwege.

Overzicht van de historische kritiek a.k.a. HK Here’s Boone! Jawel dames en heren, het meest gevreesde vak van het eerste jaar is er dit jaar ook weer bij. Hoewel het boek en de lessen bijna ondragelijk zijn, leer je nuttige dingen zoals historische bronnen interpreteren, vervalsen, vernietigen, opstellen… Notities zijn onmisbaar voor dit vak en het is dus heel belangrijk dat je de lessen volgt. Professor Boone gebruikt namelijk casussen om de leerstof te ondersteunen. Deze casussen zijn een belangrijk deel van het examen dus volledige notities zijn een must. Het vak studeren lijkt sisyfusarbeid, maar laat je niet afschrikken! Het is een haalbaar vak als je je goed hebt voorbereid en de lessen hebt bijgewoond. Het boek zelf, “Historici en hun métier”, is allesbehalve een vlot leesbaar boek dus je begint er best op tijd aan. Om het studeren wat dragelijker te maken biedt de V.G.K. zowel een casuslijst als een namenlijst van te kennen auteurs aan, maar het is nog steeds aangeraden om eigen notities te maken!

Geschiedenis van het Oude Nabije Oosten a.k.a. GONO Hoewel het vak interessant is, is het één van de minst bijgewoonde lessen van het eerste semester. De geschiedenis van het Oude Nabije Oosten is een vak dat meer dan 8000 jaar geschiedenis in één semester probeert te proppen, wat soms een beetje chaotisch kan lijken. De powerpoints van dit vak zijn echter zeer volledig en het boek is perfect als aanvullende informatie. Let op! Voor GONO moet je, in tegenstelling tot de andere vakken, een paper schrijven (in groep of alleen). De enige tip die we in dit geval kunnen meegeven is: begin op tijd! Het grootste probleem als je laat begint, is dat dan iedereen dezelfde werken van de collegeplank in de bib wil gebruiken. Hoe vroeger je begint, hoe zekerder je bent dat je alle nodige informatie hebt kunnen verzamelen.

Inleiding tot het historisch onderzoek a.k.a. IHO IHO is het enige vak dat echt verplicht is in het eerste jaar (echt verplicht :o ). Dit vak geeft je alle nodige kennis om een echte historicus of historica te worden. Professor Van Bruane leert je alles van het schrijven van voetnoten tot het vinden van academische literatuur en het zoeken in databases. Voor dit vak krijg je regelmatig taken die je helpen om zelf historisch onderzoek te leren voeren. Deze taken tellen mee voor het examen dus doe hier goed je best voor en je zal al veel minder stress hebben voor het examen zelf. Het examen zelf is één van de simpelere 25

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

vakken. De voetnoten vormen het grootste struikelblok. Probeer je hier zo goed mogelijk op voor te bereiden en af en toe eens te oefenen zodat je de methode in je vingers hebt voor het examen. Op aanwezigheid staat ook een punt dus dit zou een extra motivatie kunnen zijn om de lessen bij te wonen.

Historische teksten Historische teksten bestaat uit twee onderdelen. Aan de ene kant heb je het verplichte vak Franse teksten en anderzijds heb je een taal naar keuze (Engels, Nederlands, Latijn, Grieks of Spaans). De talen worden in de eerste les toegelicht zodat de keuze makkelijker wordt. Daarna heb je nog een week bedenktijd waarin je een les kan volgen en kan veranderen van taal wanneer je eerste keuze je niet lag. Ook voor dit vak heb je professor Vermeir wat het zeker de moeite maakt. De teksten die hij uitkiest zijn meestal zeer interessant en het grootse deel wordt vertaald in de les. Het is dan ook ten zeerste aangeraden om notities te nemen. Het deel van de teksten dat niet in de les wordt vertaald, moet je nog steeds kennen voor het examen. Wacht dus niet en probeer dit zo snel mogelijk te doen. Dit helpt je ook om voorbereid te zijn aangezien hij graag vragen stelt over de teksten. Het voordeel aan dit vak is dat het examen in twee delen gegeven wordt. Het eerste deel valt al in november dus dit verlicht de werklast in januari.

Historische praktijk a.k.a. HP De meeste mensen die aan de richting geschiedenis beginnen, hebben een favoriete tijdsperiode. In het vak historische praktijk kun je je liefde voor een bepaalde periode omzetten in een echt historisch onderzoek. In dit vak schrijf je je eerste echte paper. Je kiest een tijdsperiode: klassieke oudheid, middeleeuwen, vroegmoderne tijd of moderne en hedendaagse tijd. Iedere HP is verbonden aan een thema en rond dit thema maak je zelf een paper.

Dit is geen examenvak, maar doorheen het jaar is er wel een permanente evaluatie op taken en natuurlijk krijg je ook punten op de eindpaper die je indient. Je wordt meestal goed begeleid door de verantwoordelijke proffen die feedback geven op voorlopige versies en dergelijke.

De gouden tip voor dit vak: BEGIN OP TIJD!

Veel succes en natuurlijk ook heel veel plezier komend semester! We hopen jullie graag te zien op ĂŠĂŠn van onze komende workshops en nog veel liever op beide waar we nog meer studietips aanrijken. De details volgen nog. Indien je nog vragen hebt voor ons, kan je ons via volgend emailadres altijd bereiken: vgkgent.studie@gmail.com Adeline Moons en Roos Baudewyns 26

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

De Slag om’t Gravensteen Lieve kinders, ik moet toegeven dat het schrijven van dit artikel zwaar op mij woog door het grote sentiment dat het naar boven haalde. Al maanden wordt er niet gecantust en dat doet zeer (aan mijn hart, niet mijn lever). Wanneer ik mijn ogen sluit kan ik het me nog net voor de geest halen: de witte en iets minder witte kielen, de geur van bier in de blauwe kannen, het luidkeels meebrullen van onze favo cantusschijfjes en het “sneaky” naar de wc gaan. Wie al eens heeft deelgenomen aan zo een studentikoos zang- en drinkfestijn in Praeses Dylan als bierschacht Gent, weet dat cantussen zonder “de Slag om het Gravensteen” zingen, als een café zonder bier is. Om er ook een kleine anekdote tussen te zwieren: in mijn eerste jaar ben ik naar de Massacantus geweest en was daar niet al te nuchter, waardoor het enige nummer dat ik gezongen heb het Gravensteen was (maar dan ook echt de hele avond). Laten we daarom allemaal hopen dat we binnenkort weer mogen cantussen zodat ook onze nieuwe leden hier mooie herinneringen aan kunnen overhouden, en wij nieuwe.

Dan nu: de rest van mijn artikel. Ik liet me even meeslepen tot ver boven de wolken, maar ik ben terug. Want waarover gaat dat eigenlijk die “Slag om het Gravensteen”? En wat is het Gravensteen? Wel, voor wie het antwoord op deze 2 vragen blanco is: lees gerust verder want ik ga het je eens allemaal uitleggen.

Lang, lang, lang geleden… een beknopte geschiedenis van het Gravensteen Voor al wie het vak Middeleeuwen nog moet doen: goed opletten want deze burcht wordt vernoemd in ‘Gent als getuige’ bij hoofdstuk 10 en zou je zomaar eens een punt kunnen opleveren!

In de 9de eeuw werd de eerste versterking gebouwd op vraag van de eerste graaf van Vlaanderen, Baudewijn I (of zoals z’n vrienden hem noemden: Baudewijn met de ijzeren arm) om de Noormannen te weren. Maar de burcht stond pas echt in de stellingen onder graaf Arnulf en graaf Robrecht I die het complex verstevigden en uitbreidden.

Na verdere verbouwingen veranderde het in een mottekasteel (wat eigenlijk een soort toren op een heuvel is en geen huisvestiging voor een bepaald soort insect) als soort statement van de graven van ‘HIER BEN IK DAN ONDERDANEN’ (just send a weekly email, Kevin). Nadat deze afbrandde bouwde Filips van de Elzas er een nieuwe burcht op.

In de late 18de eeuw kreeg de burcht een industriële functie toegewezen met een spinnerij in de donjon en het bood onderdak aan arbeidersgezinnen. In die tijd konden staatsbezittingen worden opgekocht door particulieren, een tendens die kenmerkend was voor de eerste industriële ontplooiing in Gent.

27

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Toen de industrie zich verplaatste naar de standsrand, was het Gravensteen van geen nut meer, wat leidde tot leegstand en verwaarlozing. De burcht was ook helemaal aan het oog onttrokken doordat men op de randen huizen had gebouwd.

In de 19de eeuw kwam er een herwaardering op gang voor de burcht. Zo werd deze gerenoveerd door architect Joseph de Waele, die naast de burcht nog vele projecten in Gent had. Zo werd het Gravensteen een druk bezochte toeristische plek maar door slechte zorgen verviel het weer in verval. Dat leidde tot nieuwe restauraties in 1960.

Om er dan nog eens een anekdote in te gooien: in het zesde middelbaar bezochten we de burcht eens met onze Griekse uitwisselingstudenten. Bleef die van mij toch maar niet aan mijn hoofd zagen dat er sowieso een mythe moest bestaan over het Gravensteen en doordat ze mij niet wou geloven, zag ik geen andere uitweg dan een te verzinnen. Ik weet nog dat het over een draak ging en dat het blijkbaar zeer overtuigend was, want toen ik zei dat het Vlaamse schild dat daar hing die draak was trok ze er een foto van. Iâ&#x20AC;&#x2122;m not sorry. "'t Gravenkasteel door studenten bezet!"

In huidige tijden is het Gravensteen een gekende plek voor allerlei activiteiten. Waaronder de Gravensteenfeesten die de grootse studentegrap ooit herdenken: de fameuze bezetting van het Gravensteen.

Het jaar was 1949, de oorlog was voorbij maar had zijn sporen nagelaten. Het dagelijkse leven was een somber bestaan. En op een dag had een groep studenten een ingeving, een ingeving die de geschiedenis van Gent zou ingaan. Want wat kan een ingesluimerd volk meer wakker schudden dan een goeie studentengrap? Voor een grap om dit effect te hebben was het niet genoeg een streek uit te halen met de pandoeren (politie). Nee nee, het zou iets groots moeten worden met een uitgedokterd plan.

Zo gingen de vrienden aan de slag. Na heel wat gepieker over de inhoud van de operatie, kwam het idee naar boven om het Gravensteen te bezetten. Het was centraal gelegen, had weinig beveiliging en kon makkelijk ingenomen worden. Na een inspectie van de burcht waren de operatieleiders op de hoogte van de plattegrond en de controle posten. Nu was het tijd andere commilitones op de hoogte te stellen van hun plannen. Via een geheim briefverkeer ging de boodschap rond onder Gentse studenten. Hun afspraak met de geschiedenis stond gepland op woensdag 16 november. Het plan bestond eruit dat tussen 14.50u en 15.10u studenten de kans kregen de burcht te betreden voor men de poorten sloten. Voor de organisatoren was het heel spannend aangezien ze niet op voorhand konden voorspellen of er mensen zouden reageren op hun invitatie.

28

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Deze onzekerheid hield hun in elk geval niet tegen. Er werden allerlei voorbereiding getroffen zo werd er onder andere een lading overrijp fruit opgehaald als munitie maar er werden ook knalbussen van gemaakt door enkele chemiestudenten (hier liep het bijna fout, aangezien tijdens een van de proeven het gebouw vlam vatte).

Uiteindelijk was daar 16 november, de dag. Toen de burcht zijn deuren opende om 14u waren de enige toeristen die de burcht bezochten een Hollands koppel. De studenten zagen hun kans schoon en druppelden in kleine groepjes binnen. Rond 15u werden de twee controleposten overmeesterd, het Hollands koppel buiten gezwierd en de munitie net voor het sluiten van de poort binnengebracht. Uiteindelijk waren er 138 studenten binnengeraakt waaronder een vrouwelijke studente. Eens de bezetting een feit was, begonnen de bezetters allerlei slogans te roepen waaronder: “uilenspiegel is niet dood”, “wij willen pinten aan 2 frank”, “afschaffing van het Rolleke”, etc.

Na enige tijd sloeg de verveling toe bij de studenten en ging men over tot een soort bierfeest, maar toen moest de echte fun nog beginnen. Want daar kwamen de eerste pandoeren al en deze werden beloond met een appel op hun nieuwe keppies en een emmer vuil om deze weg te spoelen. De pandoeren waren in eerste instantie machteloos tegenover de bezetter, tot groot plezier van deze laatste en de verzamelde menigte op het plein. De hulp van de Gentse pompiers werd gevraagd al hadden deze al evenmin succes. Beide troepen moesten afdruipen voor de munitie bestaande uit vuil water en afgetrokken graszoden.

Rond 16u deden de bezetters een voorstel dat ze onder voorwaarden de burcht zouden verlaten.

Deze voorwaarden vielen niet in goede aarde bij de pandoeren aangezien ze niet konden opbrengen de lastpakken met militaire eer te laten vertrekken zonder sancties en een vermindering van de bierprijs. Het duurde nog ongeveer een uur voor ze de burcht konden openbreken en het komende uur wachtte de menigte in spanning af naar de afloop. Binnenin werden de studenten hard aangepakt door de furieuze pandoeren maar het was het waard, want buiten verdienden ze de eer en een lovend applaus van de toeschouwers.

29

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

De bezetters werden opgepakt en naar het gevreesde Rolleke gebracht. Maar niemand van de aanwezigen gaf iets prijs over de afgelopen gebeurtenissen waardoor ze druppelsgewijs allemaal werden vrijgelaten. Om 23u verliet de laatste student het gebouwen. De 138 aanwezigen werden op handen gedragen door de Gentse bevolking als ware helden waardoor straf uitbleef. Het stadbestuur besliste op 21 november dat vanaf dan elk jaar de burcht beschikbaar gesteld zou worden voor studenten om de Grootste Studentengrap ooit te herdenken.

En zo, kinderen, komen wij aan het einde van het artikel. Laten we deze ludieke gebeurtenis altijd in ons hart dragen en het Gravensteen telkens uit volle borst meezingen.

Groeten Jewel Van den Bulcke

30

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

De slag om het Gravensteen Te Gent, de oude stede, Daar lag het Gravensteen Sinds eeuwen als vergeten, Verlaten en alleen.

Tot plots studentenkeerlen, Belust op leute en lach, Met list de burcht verov'ren, Zo zonder stoot of slag.

Spuiters van Vlaanderen!

Gent brult van pret: "'t Gravenkasteel door studenten bezet!"

Ze zitten er binnen! wie krijgt z'er uit.

Ze vrezen noch knuppel, noch water, noch spuit!

Belegeraars zo ge ten aanval wilt gaan.

Past op, past op, past op, past op!

Uilenspiegel, Uilenspiegel voert hen aan? 't Pandoerenheir, zeeghaftig, Rolt ladders bij de muur, En neemt met waterlansen, De ruĂŻne onder vuur.

Maar appels als granaten, Ontploffen op de grond, En 't slijmig schroot zaait pletsend, Verwarring in het rond.

Spuiters van Vlaanderen!

Gent brult van pret: "'t Gravenkasteel door studenten bezet!"

Ze zitten er binnen! wie krijgt z'er uit.

Ze vrezen noch knuppel, noch water, noch spuit!

Belegeraars zo ge ten aanval wilt gaan.

Past op, past op, past op, past op!

Uilenspiegel, Uilenspiegel voert hen aan?

31

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

't Studentengild, verbeten Bedekt met stof en as, Verschoot zijn laatste appel, Zijn laatste zode gras.

Toen was hun strijd gestreden...

Maar, door de eeuwen heen, Zal Vlaadrens lach herdenken, De slag om 't Gravensteen!

Spuiters van Vlaanderen!

Gent brult van pret: "'t Gravenkasteel door studenten bezet!"

Ze zitten er binnen! wie krijgt z'er uit.

Ze vrezen noch knuppel, noch water, noch spuit!

Belegeraars zo ge ten aanval wilt gaan.

Past op, past op, past op, past op!

Uilenspiegel, Uilenspiegel voert hen aan? â&#x20AC;&#x201D; Eugeen De Ridder, gecomponeerd door Armand Preudâ&#x20AC;&#x2122;homme

32

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Ode aan de student Stu•dent (de; m, v; meervoud: studenten), stu•den•te (de; v; meervoud: studentes, studenten) 1

iem. die studeert, m.n. aan een universiteit of hogeschool

Aldus de dikke Van Dale: een student is iemand die studeert aan een hogere onderwijsinstelling.

In realiteit weten we dat die term zoveel meer omvat. Studenten; die zweterige, nog half door hormonen aangestuurde, politiek ondervertegenwoordigde, nog in hun kinderkamers wonende comazuipers, zijn onze toekomstige politiekers, ingenieurs, tandartsen, elektriciens, kwaadaardige genieën, leerkrachten en ga zo maar verder. Het is verrassend hoeveel informatie in een luttele vier-vijf jaar door en in onze hoofdjes moet. Met die kennis gaan wij als individu in een systeem sterker in onze schoenen staan: met een diploma vinden we immers een succesvolle job en zo kunnen we later voorzien in ons levensonderhoud (je merkt, ik heb in het derde middelbaar nog een jaar economie gedaan). Om maar mee te delen: de kennis die we op doen is niet alleen maar saai of interessant, het heeft ook een zekere waarde. Je krijgt iets waardevol mee, en in mijn mening moet je dat dan ook veilig bewaren. Zeker als (toekomstige) historica/us is dat o zo belangrijk. Zie ons maar als de *Powerpuff Girls narrator stem* Guardians van de Geschiedenis!!!!! (Peter Quill en Gamora who?)

Studenten doen op een relatief korte tijd enorm veel vaardigheden op. Academische, maar ook sociale, zoals het leren overleven van small-talk en hoe geweldig bier eigenlijk is. Over bier gesproken: het student-zijn gaat typisch gepaard met enkele studentikoze zaken, zoals cantussen en gezellige, wazige reisjes naar de Toverpoort (rip, thanks corona) of gewoonweg samen in de bib zitten vloeken omdat je uw verdomde probleemstelling nooit gaat vinden. Die dingen zijn niet alleen leuk (of stressvol maar nodig om toch iets te kunnen indienen op Ufora) maar doen ook een soort band ontstaan. Je voelt je alsof je behoort tot een bepaalde sociale groep, afgebakend van de rest van de maatschappij —zoals my mans Van Dale al vermeldde — doordat je studeert aan een unief of hogeschool.

Eerder heb ik al zéér subtiel vermeld dat studenten, volgens sommigen, politiek ondervertegenwoordigd zijn.

(That awkward age between child and adult waar je niet genoeg ervaring hebt om echt politiek gewicht uit te voeren maar toch oud genoeg om een politieke mening gevormd te hebben en die te willen delen.) Jongeren, en zeker wanneer ze extra verbonden zijn als studenten, beginnen van die gemeenschappelijke normen en waarden te ontdekken, ideeën over het leven en hoe sommige dingen horen te zijn. Ze brabbelen samen wat over de politiek op café en van die dingen. Het is niet vreemd dat er dan ook een zeker generatieconflict kan ontstaan, zoals het geval was tijdens de studentenrevoltes van ‘69, zo ook in Gent.

33

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

De Gentse studentenrevolten van ‘69

Vandaag hebben studenten ook bijvoorbeeld via StuArt een kanaal om hun belangen en verlangens mee te delen aan de universiteit. Dit was nog niet zo lang geleden nog helemaal niet het geval. De (Belgische) universiteiten werden gezien als elitair en, om nog maar eens een Engels woord in mijn zin te zetten, stuck-up. Ze waren eerder conservatief-afstandelijk en traden algauw repressief op. Dat was zeker en vast niet corresponderend met het toenmalige progressieve, vrije en emancipatorische klimaat.

In Parijs waren revoltes al veel eerder ontsprongen, en ook in Leuven vonden ze ingang. Daar kwam het tot de ‘Leuvense mitose’ zeg maar. De precieze aanleiding tot de revolten in Gent, vond ik persoonlijk best nog amusant. Toen rector Jean Jacques “de Grinch” Bouckaert illustraties verbood bij een lezing over de zin of onzin van pornografie, was de maat vol voor de goedleerse studenten. (Dit was de tijd van de seksuele bevrijding en van de normaliseOnze geliefde Blandijn tijdens de studentenrevoltes ring van verschillende (seksuele) taboes, wat nog steeds aan de gang is. Check bijvoorbeeld de huidige ‘free the nipples’-kwestie of het blijvende debat over pornografie.) Het verwondert natuurlijk niemand dat het hypocentrum van de protesten samenviel met het brandpunt der hippies: de Blandijn. Studenten trokken naar het rectoraat, waar de rector hen hardhandig door de politie liet verwijderen, waarna de jonge zielen naar de Blandijn trokken en die uitriepen tot het ‘Studentoraat’. (Persoonlijk ben ik een zeer grote fan van alle woordspelingen in elke context ever. Ook het woord ‘Studentoraat’ is gewoon gratis serotonine. Maar dat terzijde.) Ook andere faculteiten raakten geïnformeerd, de solidariteit onder de studenten groeide en algauw werden pamfletten uitgedeeld, vergaderingen gehouden en een vijfpuntenprogramma opgesteld. De actie tegenover de universiteit kan ook gespiegeld worden tegenover de hele maatschappij. Was dit een mini sociale revolutie? Het lijkt mij alleszins zo benaderbaar, al moet het zeker genuanceerd worden.

De studenten begonnen over hun programma en ideologie onenigheid te ervaren. Maar daarnaast—en naast de blijvende repressie—was het vooral iets zeer duister en nog steeds herkenbaar dat het einde van de revoltes inluidde: den blok.

Zoveel is er nu ook nog niet veranderd. Studenten bezweken toen ook onder de academische prestatiedruk en verwachtingen van de mama en de papa. Het vijfpuntenprogramma werd niet geïnstalleerd, maar zoals nu wel duidelijk is, hebben de protesten veel teweeggebracht.

Dit artikel is een ode aan de student, niet waar? Nee, de studentenrevoltes zijn helemaal niet de enige coole dingen die studenten hebben verwezenlijkt. Een voorbeeld van geschiedenisstudenten die écht gedwongen werden de rol van guardian op te nemen, zal je zien of heb je gezien in een casus van HK (één van de duizenden, jawel).

34

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

De verborgen archieven van Warschau

Een opgraving te Warschau in 1946 deed waarschijnlijk nogal wat monden openvallen (en traantjes vloeien): een geheim archief van duizenden documenten over het leven in het joodse getto was er samengebracht en verborgen door Oneg Sjabbat. Dit was een geheime joodse organisatie opgezet door de historicus Emanuel Ringelblum. De 60 leden ervan wisten niet van elkaar wie ze waren.

In het archief vond men blikken, dagboeken, interviews, beschrijvingen en vele details (zoals snoeppapiertjes), die toelaten het ware leven en de gedachten van de Poolse joden in het getto te reconstrueren. Zo werd hun geschiedenis en werden hun verhalen niet uitgewist, zelfs wanneer zij zelf dat wel zouden worden. Een tweede lading werd enkele jaren later nog gevonden, maar een derde niet meer. Slechts drie van de zestig leden overleefden de oorlog, en slechts één ervan wist een archief liggen. Men kan ervan uitgaan dat wat verloren is gegaan. Maar de gevonden documenten bieden alvast een onaangeraakte inkijk in zovele levens. Onder andere een testament van de negentienjarige student (19!!) David Graber trof men er aan. Kijk ja, ik ga volgende quote rechtstreeks uit de PPT van historische kritiek (thanks, Boone) kopiëren en plakken: “Dat wat we niet tegen de wereld konden schreeuwen, hebben we onder de grond gestopt. Wat zou ik er graag bij zijn als die geweldige schat wordt opgegraven en de waarheid zal uitschreeuwen tegen de wereld. Zodat de wereld alles zal weten (…). Moge de schat in goede handen vallen, moge hij voortbestaan tot in betere tijden, moge hij de wereld waarschuwen en attenderen op wat is gebeurd (…) Nu kunnen wij in vrede sterven’” - David Graber, 2 augustus 1942

Ook aan communistische zijde hadden geschiedkundigen en studenten het niet makkelijk. De Sovjet-wereld, berucht omwille van propaganda en terreur, was zeker bekend met intellectuelenvervolgingen. Al waren studenten ook hier lang niet de meest bedreigde groep, het woord “studentenvervolgingen” is af en toe wel eens in de mond genomen geweest. Er bestaat trouwens een Duitse documentaire “Vier Schüler gegen Stalin” die je, als je net zoals mij een innerlijke George Orwell hebt, niet kan wachten om te zien verschijnen om vier uur ‘s nachts op zoiets vaag als de history channel. Het zou gaan over vier studenten die in een radio-uitzending in 1949 (om Stalins 70ste te vieren) Stalin als moordenaar en dictator bestempelden en concentratiekampen aanklaagden. Jammer genoeg bekocht een van de jongens het met zijn leven. Ook jammer dat hun gigantisch moedige flex zo onbekend is gebleven. Hun verhaal werd jarenlang verdoezeld.

35

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Meer recente voorbeelden van dappere studenten komen bijvoorbeeld uit Wit-Russische hoek.

In het algemeen lijkt er onder studenten een tendens te bestaan van idealisme, rechtvaardigheid en actie ondernemen, en ook onze Wit-Russische medestudenten riskeren blatant foltering voor een betere toekomst.

Loekasjenko. Ziet iemand ook een beetje Charlie Chaplin of???

Om af te sluiten: jĂ­j bent nu een student. Is dat niet cool???? Het is niet meer dat abstracte woord. Je kan als geschiedenisstudent kennis opdoen van werelden in werelden en er zelf dingen over ontdekken, al is het maar iets kleins. Je krijgt waardevolle informatie waardoor je je kritisch kan opstellen en waarmee de wereld potentieel kan veranderen. Gaan wij ooit helden zijn en onze guardian-rol moeten opnemen tegen een geschiedenisverdraaiende vijand? Waarschijnlijk niet en hopelijk niet. Maar we have received the gift of knowledge, at least. See kids, het heeft hem nooit om de punten gedraaid en het zal hem daar ook nooit om draaien.

Academische kennis is zeker niet alles in het leven en een diploma maakt jou als mens niet meer of minder waard dan een ander, noch jouw mening, maar af en toe is een artikeltje ter schaamteloze verheerlijking van kennis wel eens welkom. (Kom, laat mij. Het is alles wat ik heb ik meen het.) Dit is het voor mijn warrige-en-lange-en-veel-te-veel-passieve-zinconstructies-bevattendeartikel, hopelijk heb je er toch nog van genoten en geniet je met volle teugen van dit pandemiegeteisterde academiejaar (the good and the bad)!

- Justine De Rouck

36

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Over het Verzet en Gentse Klokken

Boven Gent rijst eenzaam en grijsd 't Oud Belfort, zinbeeld van 't verleden.

Somber en grootsch, steeds stom en doodsch Treurt de oude Reus op 't Gent van heden.

De doorwinterde cantussers onder jullie zullen deze zinnen waarschijnlijk wel herkennen. Het zijn namelijk de eerste regels uit het bekende cantuslied “Klokke Roeland”, te vinden op pagina 386 (pagina 386, 3-8-6 6-8-3, pagina 386 om in de sfeer te blijven) van ons geliefde blauw-geel boekje.

Wikipedia leert mij dat dit lied het officiële lied van stad Gent is, gebaseerd op het gedicht van Rodenbach over de klok die Gent heeft gewaarschuwd voor brand. Wat Wikipedia mij ook geleerd heeft, is dat de V.G.K. een actieve rol heeft gespeeld in het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog, en dat is waar ik mijn artikel vandaag aan wil wijden.

Disclaimer: Wikipedia kan slechts dienst doen als een beginpunt voor onderzoek, maar het is géén betrouwbare bron! (s/o naar mijn zus uit de faculteit wetenschappen die me even geleden vroeg hoe je een Wikipedia pagina citeert in een academische paper, you’re a real one sis).

Verzet is een zeer veelzijdige term. Vaak wordt meteen gedacht aan gewapend verzet, ruige mannen die in grimmige kelders samengebogen zitten over een kaart waar de leider met een mespunt de plaats aanduidt waar ze toe zullen slaan, maar er is veel meer dan dat. Sluikpers, het helpen van gestrande soldaten of piloten, het herbergen van joden, administratief tegenwerken, het zit hem soms in de kleine acties. Zelfs mijn overgrootvader, die volgens de verhalen van mijn oma boter smokkelde langs wat vandaag zeer passend “het Boterstraatje” wordt genoemd, heeft in principe meegedaan met het verzet. Soms was het rechtstreeks de Duitsers tegenwerken, soms was het op lokaal niveau de collaborerende leiders aanvallen. Ook in de wereld van de UGent (toen nog de Rijksuniversiteit Gent) was er onrust, met name bij de studentenverenigingen.

Het overkoepelende orgaan van alle studentenverenigingen indertijd, het Gentse Studentencorps, werd omgedoopt tot het Gentse StudentenVerbond (GSV), die na eerst een ‘passieve’ houding aan te nemen tegenover de bezetter langzaam maar zeker de Duitse Orde begonnen te volgen en de autonomie van de studentenverenigingen wouden terugschroeven. Dit werd echter niet geapprecieerd door de V.G.K. en de spanningen tussen de twee bleven stijgen, zo richtte het GSV een “nieuwe” V.G.K. op, dat trouw was aan hen, en vielen ze op 27 november 1941 (toevallig mijn verjaardag) een spreekbeurt van de V.G.K. binnen. Op 22 december 1941 ontstond in Leuven de Nationale Studentengroepering (NSG). De V.G.K. scheurde zich (samen met een aantal 37

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

andere verenigingen) af van de GSV en richtte een lokale afdeling op van de NSG in Gent. Ze waren aangesloten bij het Onafhankelijkheidsfront en â&#x20AC;&#x201C; nu mag je beginnen zingen â&#x20AC;&#x201C; gaven het sluikblad Klokke Roeland uit. Verschillende leden werden gearresteerd voor hun acties, onder hen te toenmalige praeses.

Ondanks het groeiende ledenaantal en de vele steun van verschillende professoren zou de V.G.K. beslissen om de kring te ontbinden, na een brief van de toenmalige rector waarin hij de keuze gaf tot aansluiten bij het GSV of de kring ontbinden. Klokke Roeland bleef echter nog steeds verschijnen en er werden nog steeds geheime vergaderingen gehouden. Na de Tweede Wereldoorlog zou de V.G.K. weer opstarten en met de nodige vernieuwingen blijven doorgaan tot de kring die we vandaag kennen en beminnen.

Nu kan je je de vraag stellen wat het nut van dit alles is geweest. Wat heeft de V.G.K. uiteindelijk bereikt met hun acties, welke invloed heeft dit gehad op de geschiedenis? Pessimisten zullen zeggen dat het helemaal niets heeft uitgemaakt, dat het verloren moeite is geweest, maar dat geloof ik niet. De universiteit is de plaats waar de mensen van de toekomst geschapen worden, en de leden van de V.G.K. die de verzetsperiode hebben meegemaakt zullen daar zonder twijfel verschillende ideeĂŤn en visies aan hebben overgehouden. Het heeft hun leven veranderd, en daarmee ook het leven van de mensen rondom hen. Veranderingen hoeven niet altijd groots te zijn om een impact op de wereld te hebben, soms zit het hem in de kleine dingen.

Ook op universitair vlak is deze periode belangrijk geweest. De NSG bleef bestaan en werd belangrijker, en dankzij de V.G.K. hebben verenigingen hun autonomie grotendeels kunnen behouden. Ook werd met medewerking van de V.G.K. het Faculteiten Konvent opgericht, dat ons vandaag nog steeds ondersteunt in onze werking.

Treurt de oude Reus op 't Gent van heden, althans volgens het lied. Maar is dit wel zo? Zouden de verzetsleden van de V.G.K., wanneer geconfronteerd met het V.G.K. van nu, treuren om de toestand van de kring, of zouden ze trots zijn op hoe wij hun nagedachtenis blijven eren en de kring in ere houden? Ik hoop een kring te kunnen zijn waar de enige tranen die gelaten worden, tranen van blijdschap en trots zijn. Dus laat ons bij de volgende cantus eens klinken op onze voorgangers, laat ons het klokke roeland-lied zingen en denken aan de opofferingen die zij hebben gedaan om onze kring levende en waardig te houden. En als je daarbij een traantje wegpinkt: Doch wees getroost, zie 't oosten bloost, En Vlaand'rens zonne gaat aan 't dagen.

- Liete Bekaert

PS: De V.G.K. is een politiek neutrale kring en neemt geen houding in tegenover de connotaties verbonden met het lied :) 38

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Le coin cinématique de Gigi Veel films zijn er uiteraard niet te vinden over geschiedenisstudenten. Daarom zal ik in dit artikel nogal breed zijn in mijn filmkeuzes. De nadruk ligt iedere keer wel op studenten, maar weliswaar uit verschillende milieus.

De eerste film waarmee we beginnen is Dead Poets Society. Het is een klassieker uit het jaar van de val van de Berlijnse muur. Robin Williams heeft hier een meer serieuze rol dan het komische dat we gewend zijn van hem. De film gaat over een groep jongens die opgeleid worden in een kostschool om zo toegelaten te worden op een prestigieuze universiteit. Wanneer de docent Engels op pensioen gaat, wordt hij opgevolgd door John Keating. De laatstgenoemde zet de leerlingen vervolgens aan om vrijdenkers te worden en zich niet de mening van hun docenten of ouders op te laten leggen. De leerlingen beginnen een club waar ze gedichten lezen en schrijven, maar ook muziek en plezier maken. Een specifiek gedicht van Walt Whitman getiteld O Captain!

My Captain! staat centraal in de film en verwijst naar de geliefde Keating. Eén van zijn leerlingen, Neil Perry, droomt ervan om acteur te worden en schrijft zich in voor een auditie en krijgt de hoofdrol. Zijn vader ondersteunt zijn droom niet waardoor Neil te raad gaat bij Keating, die hem motiveert om mee te doen met het toneelstuk. Neil beslist vervolgens om mee te doen en zijn vader zal onverwachts het toneelstuk bijwonen. Hierdoor escaleert alles eens ze thuis zijn. Interesse in hoe het eindigt? Dan zal je de film eens moeten bekijken. Al is het maar om op het einde de scène van O Captain! My Captain! te zien.

The Man Who Knew Infinity vertelt het waargebeurde verhaal van Srinivasa Ramanujan, een autodidacte maar briljante wiskundige die in armoede opgroeide in het Indiase Madras, maar door zijn uitzonderlijke wiskundige talent werd toegelaten op de prestigieuze universiteit van Cambridge. Terwijl de Eerste Wereldoorlog aan de gang is, groeit hij onder begeleiding van zijn professor, G.H. Hardy, uit tot een pionier op het gebied van wiskundige theorieën. Jeremy Irons alsook Dev Patel versterken deze cast. De laatstgenoemde komt jullie waarschijnlijk wel bekend voor uit de film Pi. Slechts weinigen zullen de naam Srinivasa Ramanujan kennen. Maar toch heeft hij zijn stempel gedrukt op de wereld. Minstens net zoveel als de befaamde Isaac Newton. Ramanujan was zijn tijd ver vooruit en honderd jaar later heeft zijn werk nog steeds een enorme impact. We kunnen zeggen dat deze jongeman een wiskundig genie was waarbij formules en theorieën een tweede taal waren voor hem. Het enige probleem was dat hij zijn stellingen moeilijk kon bewijzen ook al waren ze juist. De Engelse hoogleraren zijn sceptisch en willen hier bewijzen voor. Als je het mij vraagt, is het een zeer

39

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

ontroerende film omdat het de strijd van een creatief genie illustreert tegenover de opgelegde regels en denkbeelden van een universiteit.

Nog een klassieker is Good Will Hunting. De hoofdrollen zijn weggelegd voor Matt Damon, Ben Affleck en Stellen Skarsgard. Will Hunting is een boelzoeker samen met zijn maat. Hij heeft het daardoor vaak aan de stok met de politie. Maar hij heeft ook een ongelooflijk geheugen en kan in een mum van tijd wiskundige problemen oplossen die bij doorgewinterde mathematici al jaren voor frustraties zorgen. Will werkt als conciërge in een universiteit en lost op een dag een wiskundig probleem op met een stukje krijt die door de professor op het bord is geschreven. Wanneer de professor beseft dat deze onbekende conciërge het heeft opgelost, beslist hij om Will te helpen en een toekomst te geven bij hem. Maar Will blijkt complex individu te zijn en de professor schakelt de therapeut Sean McGuire in. Hij begrijpt Will en is bereid om hem te helpen zijn emotionele problemen aan te pakken. Het is een interessante film over de gelaagdheid van een mens. Het maakt niet uit wie of van waar je bent. Iedereen heeft soms wat motivatie of een duwtje in de rug nodig om terug op het goeie pad te komen.

De laatste film October Sky is minder bekend, maar niet minder van kwaliteit. Het is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Een jonge Jake Gyllenhaal vertolkt Homer Hickham, de zoon van een mijnwerker die geïnspireerd en gefascineerd was door de lancering van de Spoetnik 1. Tegen de wil van zijn vader in, die hem graag in de mijnen zou willen zien werken, zet Homer alles op alles om met raketten te kunnen bezig zijn en zo uiteindelijk tewerkgesteld te worden door de NASA. De leerkracht, mevrouw Riley, komt op de proppen met het idee dat er een heuse wetenschapswedstrijd plaatsvindt en dat er op deze wedstrijden steeds studiebeurzen worden uitgedeeld. Homer en zijn drie vrienden hebben helemaal geen zin om in de mijn te gaan werken en het idee dat ze aan zo'n studiebeurs kunnen komen, laat de passie alleen nog meer in hen oplaaien. Met zijn vieren en Mevrouw Rileys steun trachten ze zelf enkele raketten te lanceren. De eerste raketten mislukken, maar nadat ze beginnen experimenteren met andere materialen en andere brandstoffen slagen ze er uiteindelijk toch in enkele raketten hoog de lucht in te krijgen waardoor ze problemen bij de autoriteiten krijgen voor een vermoedelijke bosbrand. Hierdoor valt alles stil en moeten de vier vrienden hun droom voor even opgeven. Als je wil weten hoe Homer erin slaagt de autoriteiten te baas te zijn, zal je moeten kijken naar de film.

40

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Er zijn uiteraard nog veel andere films die niet aan bod zijn gekomen zoals bijvoorbeeld The Great Debaters. Ik vind het vooral jammer dat er niet echt goeie films bestaan over vrouwelijke studenten. Er zijn er wel een paar waarbij vrouwen een impact hebben gehad op de geschiedenis en dat mag je heel letterlijk nemen bijvoorbeeld bij de film Hidden Figures. Het is gebaseerd op het ware verhaal van de Afro-Amerikaanse wetenschapsters Katherine Johnson, Dorothy Vaughan en Mary Jackson. Dankzij hun berekeningen slaagde de Amerikaanse ruimtevaarder John Glenn er in om een baan rond de aarde te vliegen in 1962.

-Giorgi Chimakadze

41

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Studentenmaaltijden: bye bye De Brug en mama, hallo keuken Het is weer voorbij die mooie zomer… Die mooie zomer waar we gewoon onze voetjes onder tafel schoven en genoten van mama’s of papa’s kookkunsten. Waar velen onder ons dan normaal nu naar de Brug zouden afzakken, is het nu enkel afhaal en laten we eerlijk zijn: bij sommigen onder ons is ons eten gewoon koud als we thuis zijn als we het afhalen, maar geen nood want de volgende recepten zijn easy peasy, afwasproof, geen grote hap uit je budget en vooral lekker.

Alle recepten zijn voor 2-3 personen en alle olie is olie die geschikt is voor warme bereidingen bv. multicook, olijfolie…

Wok away Ingrediënten: - 350 gram (gemarineerde) filetlapjes à la minute -

Vegetarische wokreepjes of kipstukjes (bv. Vegetarische Slager)

- 400 gram wokgroenten (bv. Thaise)

- Noedels (vele zijn al ingedeeld per portie) - 1 flesje Go-Tan Original wok sweet & sour - Olie - Peper en zout naar smaak - Eventueel: 250 gram champignons en een sjalot Bereidingswijze: 1. Breng een pot water aan de kook, en snij ondertussen de filetlapjes in reepjes (en eventueel de champignons en de sjalot).

2. Voeg de noedels toe aan het kokend water en kook volgens de verpakking.

3. Bak de filetreepjes (en de sjalot) in olie (ongeveer dat de pan bedekt is onder een dun laagje olie).

4. Voeg de wokgroenten (en de champignons) toe wanneer de filetreepjes nog niet volledig gaar zijn, maar wel al gekleurd zijn.

5. Voeg de noedels toe.

6. Voeg 1/3de-1/2de van de inhoud van het flesje woksaus toe en meng alles goed.

7. Kruid met peper en zout.

8. Laat alles nog ongeveer twee minuutjes op het vuur staan.

Ps. vergeet niet op tijd en stond te roeren.

42

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Variaties:

- Verander de filetlapjes door kip of zalm of zelfs (vegetarische) kipnuggets.

- In plaats van de woksaus kan je ook kokosmelk gebruiken waaraan je naar smaak groene currypasta toevoegt. Afhankelijk van de hoeveelheid saus die je wilt, voeg je meer of minder kokosmelk toe.

Pasta pesto met een twist Ingrediënten: - 250 gram pasta bv. penne of fusilli - 1 rode of gele paprika - 100 gram geitenkaas buche (m.a.w. in een rolletje) - 1 potje pesto - Peper en zout - Olie - Eventueel: 1 ui Bereidingswijze: 1. Breng een pot water aan de kook en snij ondertussen de paprika (en de ui) in stukjes.

2. Voeg aan het water een snuifje zout toe en kook de pasta volgens de verpakking.

3. Verhit olie in een pan en roerbak kort de paprika (en de ui). Kruid deze met peper en zout naar wens.

4. Snij de geitenkaas in stukjes.

5. Giet de pasta af, en meng deze met de paprika, de geitenkaas en zoveel pesto als je wilt.

Restje pesto? Maak dan zeker eens de “hampburgers to impress the Italian way” of maak croques met mozzarella, tomaat en pesto.

Chili con carne meets bolognaisesaus Ingrediënten: - 1 blik rode of zwarte bonen (of bonen in chilisaus) - 1 blik tomaten - 500 gram (gemengd) gehakt - Quorngehakt - 1 ui - 1 teentje look - 1 paprika - 1 klein potje maïs - Peper, zout, tijm, laurier, paprikapoeder, vleeskruiden, komijn … (Doe erin wat je lekker vindt.

Ik laat bv. altijd komijn eruit.)

- Olie 43

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Bereidingswijze:

1. Snij de ui fijn, snij de look in zeer kleine stukjes en plet deze nogmaals, en snij de paprika in stukjes.

2. Stoof de fijngesneden ui en het teentje look.

3. Voeg hierbij het gehakt.

4. Kruid al een eerste keer.

5. Voeg de paprika toe en laat eventjes meestoven.

6. Voeg de bonen en de tomaten toe. Indien je meer vocht nodig hebt, spoel dan de lokken nog een beetje uit. Voeg je wat te veel vocht toe, geen paniek: door het deksel er niet op te zetten dikt de saus een beetje in.

7. Proef en kruid nogmaals.

8. Laat eventjes sudderen, en roer af en toe eens.

9. Voeg op het laatste de maïs toe.

Serveertip: lekker in wraps, met tortilla’s, “Turks” brood of rijst. Werk eventueel af met een schepje zure room.

Hamburgers to impress Ingrediënten:

Algemeen: - 2-4 (vegetarische bv. Greenway) hamburgers - 2-4 pistolets - 1 grote ui - Olie of boter - Peper en zout The Italian way: - 1 potje pesto - 1/4de-1/3de courgette - 1/4de-1/3de aubergine - 1 bolletje mozzarella - 1 klein zakje rucola - Eventueel: enkele sneetjes pancetta The American way: - Ketchup - 1 pakje cheddar in plakjes (burgerkaas) - 1 pakje gerookt ontbijtspek - 1 klein zakje sla - 1-2 tomaten - Eventueel: 2-4 eitjes 44

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Bereidingswijze: 1. Snij de ui in halve schijven en de andere nodige zaken in schijfjes (m.a.w. afhankelijk van de courgette, de mozzarella, de aubergine en de tomaten).

2. Verhit olie of boter in een pan, en bak hierin de ui en de hamburgers op een zacht-medium vuurtje. Draai de hamburgers wanneer ze ongeveer tot halfweg gekleurd zijn.

3. (The Italian way: bak ondertussen de courgette en de aubergine.)

4. (The American way: bak wanneer de hamburgers ongeveer klaar zijn enkele sneetjes spek krokant.)

5. Kruid alles en stel de hamburgers samen.

Serveertip: ook lekker met aan de zijkant gebakken aardappelpartjes bv. met rozemarijn en zeezout.

Restje courgette en aubergine: maak dan een pastasalade met aubergine, courgette, feta, paprika en olijfolie.

Enjoy!

--- Jullie chef van dienst, Roos

45

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Boekreview ‘Grand Hotel Europa’ – Ilja Leonard Pfeijffer Een zeer goede morgen/middag/avond/nacht en welkom bij mijn boekbespreking (wel hallo middelbaarvibezz). Ik zal jullie verblijden met mijn ongezouten mening over de ‘roman van het jaar’, dixit NRC handelsblad (het jaar zijnde 2018). Wie een artikel verwacht dat aansluit bij het thema van dit Veer, zal helaas bedrogen uitkomen (not really sorry). Hoewel, het boek kaart wel wat hot topics over geschiedenis aan, wat dan weer wel best gepast is (hehe).

Grand Hotel Europa is het achttiende prozawerk van Nederlandse schrijver (en dichter) Ilja Leonard Pfeijffer. Voor wie hem niet kent: hij ziet eruit als Herman Brusselmans die op een dag besloot zijn leven als vagebond achter zich te laten en toe te treden tot de Hells Angels (de vergelijking met Herman Brusselmans is daarnaast nog verder te trekken, want ook Pfeijffer kan nogal vol van zichzelf zijn). De man woont in Italië, een land dat op de voorgrond staat in dit werk en ook vorige werken, zoals zijn bekroonde roman La Superba dat zich in zijn woonplaats Genua afspeelt. Grand Hotel Europa speelt zich dan weer voornamelijk af in Venetië.

Voor ik verder ga, is een kleine samenvatting misschien wel op zijn plaats. Het boek verhaalt over ene Ilja (zijn eigen naam dus), die zich afzondert in een hotel ergens in Europa om te schrijven.

Het verhaal heeft twee verhaallijnen: zijn tijd in het hotel (1), en het verhaal dat hij daar neerschrijft (2) over zijn relatie met zijn vorige vriendin. In het hotel heeft hij gesprekken met de aanwezige gasten en ziet hij het hotel overgenomen en veranderd worden door nieuwe, Chinese uitbaters. Het deel over zijn tijd met zijn vriendin, een kunsthistorica, verhaalt onder andere over hun ontmoeting, hun verhuis naar Venetië, zijn poging tot het maken van een documentaire over toerisme, hun beider zoektocht naar een verloren gegaan schilderij van Caravaggio, hun ruzies en daarop volgende breuk… (het is al een paar maanden geleden dat ik het las, schiet me niet dood als ik iets vergeten ben).

Op het eerste zicht als ik het nu zo opschrijf, lijkt het een of ander romantisch verhaal over de lief-

desperikelen van een man van middelbare leeftijd. Wel, dat is het misschien ook, maar dat is zeker niet de belangrijkste intentie van de auteur geweest. In de eerste plaats is het boek een 46

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

aanklacht op 21e-eeuws toerisme en het verval van Europa. Dit ongewoon onderwerp is dan ook

dé grote sterkte van dit boek, naast natuurlijk de vlotte vertelstijl van Pfeijffer. Een roman over toerisme tot een bestseller maken is geen evidentie. Het boek is eigenlijk een verdoken analyse van de Europese economische problemen. Het probleem lijkt samen te vatten tot 1 zin: Europa is in het verleden blijven steken, en heeft eigenlijk de dag van vandaag niets meer bij te brengen.

De Europese drang om geschiedenis te behouden en daar munt uit te slaan, is wat tot haar verval leidt. Kijk bijvoorbeeld naar Venetië: deze stad lééft van toerisme, dat is letterlijk de enige reden dat die stad nog bestaat. Inwoners heeft het haast niet meer (om nog maar te zwijgen van een

economie) en in tijden zoals deze, waar corona massatoerisme tegenhoudt, valt dit des te meer te betreuren. Europa is een openluchtmuseum van zichzelf geworden. Maar hoe duurzaam is het om daarop een economie te bouwen?

Oké, ik geef toe, als ik het hier zo uitleg, klinkt dat boek echt geen pretje. MAAR DAT IS HET WEL. Een schrijfstijl zoals die van Pfeijffer kan zelfs dit onderwerp luchtig en op sommige momenten zelfs hilarisch maken. Hoogtepunt: Ilja die twee koppels (van het type: ‘wij zijn reizigers en avonturiers, geen toeristen’ OK KAREN) interviewt over hun reisgedrag. Ik kan met zekerheid zeggen

dat dit een van de beste stukken satire is die ik in lange tijd gelezen heb.

Dit cynisme en sarcasme dat het hoofdpersonage nogal geregeld aan de dag legt, is dan wel het enige negatieve aspect dat ik heb aan te merken. Verrassend, want ik durf mezelf ook aan dit soort humor te vergrijpen, vreemd dus dat het me toch stoorde. Ik denk dat het de combinatie is van cynisme en arrogantie – waar het hoofdpersonage nogal vaak zelf voor uit komt – dat mijn aversie wekt. Daar komt nog bij dat het hoofdpersonage de naam van de auteur draagt, waardoor het soms lijkt dat het boek een verheerlijking van de auteur is. Maar hey, als publicerend

auteur moet je jezelf wel geweldig vinden, toch? Hij komt er tenminste voor uit. GOOD FOR YOU, ILJA!!

Ik zou zeggen, lieve mensen: LEES HET! Het is geen dun boekje, maar zeker de moeite waard!

Pfeijffer brengt zijn perspectief op Europa prachtig onder woorden. Dit perspectief is er daarenboven een dat een historicus in spe best in zijn achterhoofd heeft. Let op, je moet wel tegen een flinke portie arrogantie kunnen. Maar als dit het geval is, go for it zou ik zeggen.

Cultuur OUT. Dikke kus, Jonas Istace

47

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

REX (1) Exact één jaar, geen dag langer.

Zo lang heb ik bij een bank gewerkt. KBC Gent, Burgstraat 35, vierde verdieping. De trap was zowel sneller als gezonder maar de lift gaf mij een laatste kans om nog luttele seconden niet aan werk te hoeven denken. Als je de lift uitkomt ga je direct naar links en als je de toiletten gepasseerd bent, de derde bureau aan de rechterkant, daar zat ik. 365 dagen lang. Op dag 366 was mijn bureau leeg, of er zat al iemand anders, banken kennende, geld moet blijven rollen en iedereen is een klein tandwieltje in de grote economische machine. Te cynisch? Probeer mijn werk eens langer dan een maand vol te houden en we zullen dan nog eens praten over idealisme. Iedereen is een gutmensch als hij maar niet bij een bank werkt. Om de neerslachtigheid van mijn werk bij de bank erger te maken was mijn bureau dan ook nog eens op het verst mogelijke punt van eender welke ruit. Acht uur lang niets om mijn verbeelding te prikkelen buiten twee motiverende posters met een bijzonder gebrek aan effectiviteit in hun doelstelling. Ik hoop oprecht dat iemand ontslaan geweest is voor die blunder. De ene poster toont een klimmer op een berg en vertelt me om nooit op te geven. De klimmer in kwestie neemt sowieso een groter risico dan ik op mijn ergonomische stoel dus hij heeft net een paar redenen meer dan mij om door te zetten. “Bankier tuimelt lompweg van zijn stoel” brengt net niet dezelfde emotionele respons teweeg als “klimmer dondert honderd meter naar beneden en laat het leven.” De andere prent toont vijf handen op elkaar en benadrukt dan nog eens tekstueel het belang van samenwerken.

Omdat de topmannen van de bank toch op de een of andere manier moeten tonen dat ze een hart hebben, heeft elk handje een andere huidskleur. Ik heb nog nooit een allochtoon gehad als collega maar ze worden tenminste vertegenwoordigd op de poster recht tegenover mijn bureau. Hoe een van beide prenten me zou moeten helpen in het opstellen van financiële rapporten voor kleine bedrijven en verenigingen is mij van dag één tot 365 een raadsel gebleven. Shit, ik ben veel te snel aan het gaan voor een eerste ontmoeting. Het spijt me als ik een slechte eerste indruk heb nagelaten. Het was niet mijn bedoeling om direct over werk te beginnen. Ik wou echt geen idioot maken van mezelf door je rond de oren te slaan met praatjes over de bank. De bedoeling blijft natuurlijk dat je een hele poos naar me zal moeten luisteren dus is het belangrijk dat er een goede verstandshouding blijft bestaan tussen ons. Voor we verder zullen gaan zal ik me kort even voorstellen. Mijn naam is Wilson Burcht en ik was niet altijd een bittere rotzak.

Vroeger was ik wat men soms een hipster durfde noemen, een vrije vogel, een creatieve geest met een impulsief kantje. Iemand die tussen de chaos in zijn hoofd op zoek was naar manieren om daar uitdrukking aan te geven. Mijn ouders dachten daar anders over. Gelukkig voor hen werk ik nu bij een bank, tenminste, dat zegt iedereen me toch: “geweldige job heb je daar te pakken Wilson.” Succes wordt in deze wereld gemeten naargelang het sociaal aanzien dat je job je verleent. Volgens die barometer ben ik een A-klasse persoon. Het beste van het beste en tot uw dienst voor minstens 38 jaar of hoe lang het ook mag duren voor ik mijn eigen stomme kop naar de kloten schiet op een bootje ergens in de Bahama’s. Moest ik nooit dromen hebben gehad zou ik gedacht hebben dat er mij een prachtige toekomst tegemoet stond toen ik voor het eerst neerplofte in mijn nieuwe bureaustoel. Bakken geld verdienen, handjes schudden met belangrijke mensen, aan tafel schuiven in exclusieve restaurants en naar huis gaan met exclusieve dames. Een leven waar veel mensen jaloers op zouden zijn omdat hen altijd verteld is 48

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

dat dat hun streefdoel zou moeten zijn. Het is exact een jaar geleden dat ik voor het eerst door de ingang wandelde naar de foyer. Nog voor ik een bureau kreeg toegewezen, nog voor ik een vinger had uitgestoken wist ik al dat het maar tijdelijk zou zijn. Als mens moet je jezelf beschermen voor negatieve invloeden en de bank was een zwart gat op dat vlak. Ik spreek uit ervaring, ik heb het maar een jaar volgehouden en zelf ik heb jonge, idealistische knulletjes met een vers diploma in hun handen zien veranderen in gierige parasieten die alles zouden doen om zichzelf te verrijken. De verleiding is groot om je menselijkheid en empathie te vergeten in ruil voor een dikke bonus, een nieuwe wagen of een reis naar een exotisch land om zogezegd spiritueel te herbronnen. Het zijn altijd de grootste inherente klootzakken die het meest te vertellen hebben over de mentale effecten van yoga en het bereiken van Nirvana. Innerlijke rust bereiken door middel van ongemakkelijke posities is een heel stuk gemakkelijker als je je nergens anders druk om moet maken. Op mijn eerste dag werd ik rondgeleid door de manager Willem Deploige. Als er een archetype zou bestaan om de harteloze bankier te beschrijven dan was Willem het prototype waarop het stereotype gebaseerd is. Doorheen mijn leven had ik al een hoop kleurrijke figuren ontmoet, ik zou mezelf durven omschrijven als zo iemand. Willem nam echter alle prijzen.

Tijdens mijn creatieve jaren zou ik verdomd trots geweest zijn op mezelf moest ik een personage als Willem bedacht hebben. Soms is de werkelijkheid gekker dan fictie en hij was zo’n persoon die de werkelijkheid oversteeg.

Met uitgestrekte hand stelde hij zichzelf voor: “Dag Wilson, we hebben hier maar een paar regels, regel één is: werk hard, regel twee is: feest harder. Onze klanten laten hun geld hier rollen en wij laten het een paar uur later rollen op restaurant. Maat, heb je ooit al de tarbot gegeten in l’Heritage? Ik zweer het, het is alsof Cupido zelf zijn zaad op je tong spuit, pure seks op een bord.

Als je echt alles wil halen uit een bezoek aan l’Heritage, meeste mensen moeten maanden op voorhand reserveren maar als je jezelf hier genoeg bewijst kan ik je wel eens meepakken, zie het als een vroeg aanbod van vriendschap; maar als je echt het meeste wil halen uit een bezoek moet, echt je moet, geen discussie over, het zesgangenmenu nemen. Oké, het gewoon volk moet minstens drie maand sparen daarvoor maar wij zitten hier niet om gewoon volk te zijn hé Wilson, wij zitten hier om aan het gewoon volk te tonen wat ze kunnen zijn als ze wat meer killer -instinct zouden hebben. Heb jij killer-instinct, Wilson? Tuurlijk wel, anders zou je hier niet zijn. Ik zweer het Wilson, het belangrijkste in deze branche is killer-instinct. Denk je dat Alexander De Grote of Genghis Khan een wereldrijk hebben opgebouwd op vriendelijkheid? Fuck nee, killerinstinct broer, killer-instinct. Ik zweer het, je gaat echt verliefd zijn op die tarbot in l’Heritage.

Moest je het eten niet geil genoeg vinden kan je altijd proberen om een dikke fooi te geven aan Ellie, de serveerster, als het dik genoeg is kan je haar overtuigen om uw knobbel af te likken op de marmeren lavabo in de WC’s. Da’s direct ook uw eerste les, Wilson. Als je ooit denkt: shit, mijn killer-instinct is aan het vervagen. Da’s niet erg, gebeurt bij de besten, dan moet ge gewoon eens goed neuken. Niet van die liefdevol vrijen zever, da’s voor watjes die de aarde willen redden. Ik heb het over echt neuken, die kut uiteen trekken. Zoekt u daar een goed hoertje voor.

Niets van die bagger aan de ramen, da’s voor gepeupel dat vijftig euro al duur vindt, kan je u dat voorstellen? Dat vijftig euro veel geld is? Ik heb ooit nog vijftig euro betaald voor een flesje water, beste water dat ik ooit gezopen heb, ik zou Chaudfontaine nog niet aan mijn hond geven, moest ik een hond hebben, kleine etters laten veel te veel haar achter op mijn Armani kostuums.

Als je wilt kan ik u een paar nummers geven voor goede escortes? Echt geile wijven, de lekkerste snoetjes om op klaar te komen. Bang, recht tussen hun ogen. Headshot! Je moet het maar zeg49

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

-gen. Vriendendienstje, Wilson. (Ik haat hem nu al. Hoeveel cocaïne heeft deze vent daarnet gesnoven om te kunnen praten als een machinegeweer? Het poeder hangt zelf nog aan zijn neus.

Het bewijsmateriaal is even duidelijk als een kind met zijn hand in de koekjestrommel.)

“Nee, dank je.”

“Als je van gedacht verandert, je weet mijn bureau zijn, als je belt moet je vragen naar Nina, da’s mijn favoriet, ik kan u al de tips geven dat je maar nodig hebt.”

(Langer dan 365 dagen en ik knal echt mijn kop eraf.)

“Ik zal het onthouden Willem.”

“Hier is je bureau, overdag wil ik hier enkel zaken zien en geld horen rollen, na de uren mag je hier doen wat je wilt als je begrijpt wat ik bedoel makker. Oké, ik ben gaan verder doen.

Onthoud het goed: killer-instinct, Wilson, killer-instinct.”

- Lionel Olieu

50

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Nawoord der scriptoren Justine Zo, ons eerste Veer is afgewerkt. Hierbij verklaar ik mijn Publisher-vaardigheden als adequaat. Het is een versie met misschien wel iets langere artikels dan gewend, maar allemaal goudmijntjes (behalve misschien het mijne dan lol). Zomer 2020 heeft ons geen goed gedaan.

Duidelijk zaten we met de KRIEBELS om toch wat geschiedkundig onderzoek te doen of tenminste extra veel te schrijven en for that I am thankful. Merci aan iedereen die een artikeltje wou schrijven en aan iedereen die het zou zien zitten om eender wat voor het Veer te schrijven: hit me up, don’t be shy! Ook nog aan alle eerstejaars gericht: geniet ervan dit jaar, van de vrijheid en ervaringen. Je zal de richting (hopelijk) geweldig vinden. Allez, dat is toch zot?

Dat je zoveel gaat leren over de geschiedenis, zoveel kennis van duizenden jaren vergaard in enkele syllabussen. Jouw perspectief en visie op het verleden zal er alleszins zeker toe doen (vooral in die moeilijke weg naar het afwerken van een paper), zelfs als ‘pieteluttig eerstejaartje’, en dat is ook een beetje wat ik met dit thema wou aantonen. You matter en welkom in de richting geschiedenis!

XXX Trotse (en not sorry about it) scriptor 2020-2021

Linde Hoi, lieve mensen die dit lezen. Hopelijk kunnen we jullie met dit eerste Veer van het academiejaar wat vertier brengen. We hebben er heel wat liefde in gestoken en hopen dat jullie er met volle teugen van zullen genieten. Nog een dankjewel aan onze geweldige schrijvers en meer heb ik eigenlijk niet te zeggen. Oh ja, vergeet ook zeker niet om dubbel te genieten van dit jaar, de schade van de quarantaine moet ingehaald worden.

GENIET en DANKJE

Linde out xoxo

51

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Ereledenlijst Pro-senioren

Professoren

Linters Adrien

Boone Marc

De Brabander Jules

Heirbaut Dirk

De Wulf Ivo

Van Bruane Anne-Laure

Van Roose Robbe

Vermeir René

Pro-praesidium

Sympathisanten

Bitterrijst Gillian

Coornaert Lies

De Jonghe Andy

De Conick Fien

De Kimpe Sébastien

De Hemptinne Thérèse

De Palmenaer Lynn

Heirbaut Michelle

Defauw Amber-Luna

Rousselle Remy

Deleye Maxim Delrue Valentine

Peter

Descamps Madelein

De Groote Jelle

Desmedt Ishka Fieremans Niels Foket Liese

Gallet Gaëtan Huygebaert Shari Peetermans Alex Provoost Matthis Rombouts Arno Van Nuffel Lennert Vlaeminck Diethard

52

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

Sponsors

53

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

54

Het Veer

Jaargang 38

Openingseditie

55