πως «οι ηθοποιοί πεθαίνουν στην ψάθα;». Μην παίρνουμε την εξαίρεση και τη φωτίζουμε ως πραγματικότητα. Δημιουργείται μια ψευδαίσθηση καβατζωμένων ηθοποιών, που δεν έχει καμία σχέση info Ο Φάνης Μουρατίδης με την πραγματικόθα συμμετέχει στους τητα. Πώς μας θέλει ο Βατράχους του Αριστοκόσμος τους καλλιτέφάνη στην Επίδαυρο (1-2 χνες; Να πεινάμε; Να Αυγούστου), σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Μαζί μας λυπούνται; Τότε του θα είναι ο Βασίλης ξέρεις τι θα έβρισκαν να Χαραλαμπόπουλος και ο πουν; «Κοίτα έναν ηλίΓιάννης Ζουγανέλης. θιο που δεν κατάφερε τίποτα!». Όλοι οι ηθοποιοί δηλαδή υπηρετούν απρόσκοπτα την τέχνη τους; Όχι, σίγουρα υπάρχουν και καλλιτέχνες-λαμόγια. Αλλά είναι μια εξαιρετικά ασήμαντη μειονότητα. Ο καλλιτέχνης έχει μάθει να πεινάει. Δεν είναι η πρώτη φορά που του συμβαίνει. Θέλησες κάποια στιγμή να γίνεις και εσύ «καλλιτέχνης-λαμόγιο»; Η λαμογιά και η ίντριγκα απαιτούν ταλέντο. Θα ήθελα να είμαι καλλιτέχνης-λαμόγιο, αλλά δυστυχώς δεν έχω το ταλέντο. Και ακριβώς επειδή ποτέ δεν ήμουν λαμόγιο και ούτε τα άρπαξα, σήμερα με φωνάζουν «δειλό», «φοβισμένο» και «ανίκανο». Στα μάτια τους είμαι ένας «άχρηστος». Θα ήθελα, όμως, να είμαι λαμόγιο για να με λένε «κύριο». Έπρεπε στη ζωή μου να μάθω να είμαι «μάγκας». Δυστυχώς, δεν υπήρξα «μάγκας» κι έχω μετανιώσει πολύ για αυτό. Σκέφτομαι μήπως σιγά σιγά αρχίσω να μαθαίνω στα παιδιά μου κάποιους βασικούς κανόνες: Πώς κλέβεις, πώς κονομάς, πώς επιβιώνεις στην κοινωνία των πουλημένων. Τι δουλειές έκανες πριν ασχοληθείς με το θέατρο; Για ένα μικρό διάστημα ήμουν σερβιτόρος. Ως πιτσιρικάς δούλευα στα χωράφια του θείου μου και για πολύ καιρό πριν ασχοληθώ με την υποκριτική, εργαζόμουν σε συνεργείο αυτοκινήτων. Ένα φτωχόπαιδο ήμουν, που πάλευε να σταθεί στα πόδια του. Άργησες να ασχοληθείς με την τηλεόραση. Τι σε φόβιζε;
54 LIKE!
Πράγματι, τηλεόραση ξεκίνησα να κάνω στα 34 μου, σχετικά μεγάλος δηλαδή. Τότε όμως, αισθάνθηκα έτοιμος. Η αλήθεια είναι πως το θέατρο μου παρείχε περισσότερη ασφάλεια. Πάντως, δεν με φόβισε καθόλου αυτή η δημοσιότητα που αποκτάς μέσα από την τηλεοπτική έκθεση. Απλά όλα τα προηγούμενα χρόνια φοβόμουν μήπως δεν τα καταφέρω, μήπως αυτό που θα έκανα δεν θα είχε αποδοχή. Όλες αυτές οι σκέψεις με κρατούσαν πίσω. Πόσο εύκολο είναι να συγκατοικούν δύο ηθοποιοί; Στη δική μας περίπτωση δεν είναι καθόλου εύκολη η συγκατοίκηση. Είμαστε και οι δύο ηθοποιοί κι αυτό ως εκ τούτου οδηγεί σε κάποιες δυσκολίες, γιατί λείπουμε πολλές ώρες από το σπίτι. Αυτομάτως γίνεται πιο περίπλοκη υπόθεση το μεγάλωμα των παιδιών. Γιατί τα παιδιά θέλουν συγκεκριμένες δραστηριότητες, που εμείς δεν μπορούμε να τους τις προσφέρουμε, γιατί εκείνη την ώρα πρέπει να είμαστε στο θέατρο. Μην το ψάχνεις, είμαστε και οι δύο σε έναν καθημερινό αγώνα ταχύτητας. Από την πλευρά μου, προσπαθώ τουλάχιστον να βοηθάω όσο μπορώ με τις δουλειές του σπιτιού. Ποια στοιχεία της Άννας - Μαρίας θαυμάζεις; Η Άννα έχει μια φοβερή πειθαρχία. Είναι πάρα πολύ τολμηρή, επίσης, σε θέματα υγείας. Σκέψου πως αν εγώ δω λίγο αίμα ή καμιά βελόνα, απευθείας λιποθυμώ. Είναι ακόμη πολύ υποστηρικτική. Με στηρίζει συνεχώς, σκέφτεται πιο σύνθετα απ’ ό,τι εγώ και έχει αντοχές. Τι σου έμαθε ο γάμος και η απόκτηση οικογένειας; Μόνο μαθήματα μου έδωσε ο γάμος. Όλοι σου λένε «παντρέψου», κανείς δεν σου μιλάει όμως για τις δυσκολίες που καλείσαι να αντιμετωπίσεις από τη μια μέρα στην άλλη. Όλα τελειώνουν στη «ροζ» ιστορία του γάμου. Τους παντρέψαμε, έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Και μετά εξαφανίζονται όλοι και αφήνουν εσένα να βγάλεις το φίδι από την τρύπα. (γέλια) Σου λείπει ποτέ η εργένικη ζωή; Δεν μετάνιωσα ούτε μια στιγμή που παντρεύτηκα. Πραγματικά είμαι τόσο απενοχοποιημένος με τη ζωή μου, που δεν μετανιώνω για τίποτα. Σε βαθμό, μάλιστα, που σπάω νεύρα.