Opasen sum

Mare, u~itelkata po istorija, direktorot ve}e pogoduvate, kaj Pavlina, a psihologot i pedagogot kako srodni du{i, se spoija u{te tuka, na skalite.

Utredenta ni zboruvaa deka najva`no od s¢ na svetot e dobroto i pametnoto odnesuvawe i deka treba da se ugledame na niv. Podocna, site go poslu{avme nivniot sovet, se ugledavme na niv.

2.

- Mo`e li da gi spakuvate ovie ga}i - ÂŁ velam na prodava~kata.

- Sekako - odgovara taa.

Ne sakam bokserki, od ne znam koja pri~ina.

- Za mene ova - slu{am glas, `enski - i ova.

Se zavrtiv i vidov prekrasno su{testvo koe dr`i dve kesi vo racete. Be{e visoka, na sebe ima{e svetla ko{ula i prekrasna nasmevka. Prvo {to zabele`uvam kaj `enite se o~ite i nasmevkata. O, m o j, Bo-`e!

- Kako ste - ÂŁ se obrativ sme{kaj}i se.

- Odli~no - mi vozvra}a taa - a Vie? Taa mi vozvra}a?

- Super - velam jas - da Vi pomognam? Edna `ena ne treba da se preoptovaruva so nosewe te{ki raboti.

- O, blagodaram - kimna so glavata.

Izleguvame od prodavnicata.

- Kade sega - ja pra{av.

Taa pogledna na ~asovnikot.

- Ako sakate }e pojdeme na kafe, pa ottamu }e Vi viknam taksi - povtorno jas.

- Imam kola - mi re~e - no zo{to da ne? ]e mi odgovara kafe. Samo ako Vie me ~estite.

35