_TEKSTY
Przemieszczając się z jednego miejsca do drugiego
można uprawiać tylko obserwację uczestniczącą.
nie zauważają się wzajemnie. Są zaabsorbowani
Fotografując ulicę jest się jej częścią – tą częścią,
dążeniem do celu. Ulica jest miejscem pełnym życia
która fotografuje, patrzy, odbija się w oknach
w swojej najbardziej dynamicznej i efemerycznej po-
wystaw, karoseriach samochodów, błyszczących
staci. Jest doskonale obojętna i polityczna jednocze-
blatach stolików kawiarń.
śnie. Na ulicy łatwo się zatracić i płynąć z prądem. To
właściwie nawet konieczne. Ulica ma tempo, rytm
około 1838 roku i nie ma niewiele wspólnego z tym
i niezliczoną ilość kierunków. Ma również swój styl.
co dziś nazywamy „Fotografią uliczną”. Louis Jacques
Obecnie większość ludzi, żyje w miastach, zatem
Mandé Daguerre (1787-1851) sfotografował z okna
doświadczenie ulicy jest powszechne i formuje nasze
trzeciego piętra kamienicy Le boulevard du Temple.
wyobrażenie o mieście, o innych, o sobie i o świecie.
Była to szeroka, ruchliwa aleja, jednak na zdjęciu
Ulica jest drogą i metaforą drogi jednocześnie. John
zarejestrowała się tylko jedna postać, która przez
Szarkowski podzielił fotografie na takie do których
przypadek znieruchomiała na czas ekspozycji.
pasuje metafora lustra lub takie, które bardziej
Cały, oszałamiający ruch uliczny był niedostępny
przypominają zwierciadło. Fotografia ulicy jest
dla dagerotypu.
jednym i drugim i to w tym samym czasie. Na ulicy
Pierwsze zdjęcie ulicy zostało wykonane
Pojawienie się fotografii na początku XIX w.
15