ริ คได้ แต่ชื่นชมความสามารถของคนตรงหน้ าพร้ อมทังอุ ้ ทา นออกมา...คนๆนี ้ร้ ายกาจจริ งๆ
"เป็ นไปไม่ได้ !! ไอท่าสุดอลังการงานสร้ างเหมือนภาพยนตร์ เกรดเอแบบนัน้ มีคนปกติที่ไหนทาได้ ห๊ะ!!" โรเซ็ตปฏิเสธที่จะเชื่อคาอธิบายนันอย่ ้ างน้ อยคนที่เธ อเคยรู้จกั มาทังหมดท ้ าท่าแบบนันไม่ ้ ได้ แน่ๆ !! "จุ๊ๆ....รุ่นพี่ดถู กู พลังเกลียวสว่านมากไปแล้ วฮะ... ." ริ คพูดขึ ้นพร้ อมๆกับทาท่าเหมือนจะพูดอะไรบ้ างอย่างที ่่ สาคัญ....
"ว่ากันว่าผู้ที่ได้ รับสืบทอดวิชานี ้ ตาจะเป็ นสีเขียว...และเมื่อใช้ วชิ านี ้ดวงตาจะเริ่ มขด เป็ นเกลียวสว่านครับ ...." "คุณฮายาโตะคนนี ้ต้ องเป็ นผู้สบื ทอดจริ งๆ...ไม่ผดิ แน่ ๆ"
"เห็นแบบนี ้แล้ ว ชันว่ ้ านายสองคนน่าจะไปเช็คประสาทมากกว่าไปห้ องพยาบา ลนะ" โรเซ็ตเดาะลิ ้นอย่างไม่สบอารมณ์
"เอ.....จะว่าไปว่าๆกันว่าถ้ าใช้ ทา่ นี ้มากเกินไประบบ ประสาทจะสึกกร่อนลงเรื่ อยๆนี่คงจริ งสินะฮะ!!" ริ คพูดขึ ้นอย่างแตกตื่น...ก่อนจะใช้ ทา่ เหมือนกาลังใช ่้ความคิดอย่างนักราวกับว่าโลกกาลังจะแตก... "ถึงว่าทาไมในอดีตบรรพบุรุษถึงต้ องปิ ดผนึกท่านี ้เอาไ ว้ เมื่อหนึง่ หมื่นสองพันปี ก่อน เป็ นจริ งตามที่ตานาน ว่าเอาไว้ จริ งๆสินะ..."