பெரிய ஆட்–டக்–கா–ரர். அவங்க பரம்– ப ரை ஆட்– ட க்– க ா– ரங்க . என்னை மாதிரி பஞ்– ச த்– து க்கு ஆட்–டக்–கா–ரன் ஆன–வங்க இல்ல. ரீட்–டாவை பார்த்–தது – ம் புடிச்– சுப் ப�ோச்சு. எங்க கல்–யா–ணம் பெரி–யவ – ங்க முன்–னாடி நடந்–தது. ஜ�ோடியா திரு–வி–ழாக்–கள்ல குற– வன், குறத்–தியா ஆடி–ன�ோம். ரீட்டா என் வாழ்க்–கைல வந்–த–
பி–ற–கு–தான் ஏற்–றமே கிடைச்–சது. எனக்–காக அவங்க பட்ட கஷ்– டங்–கள் க�ொஞ்–ச–நஞ்–ச–மில்ல...’’ ச�ொல்–லும்–ப�ோதே அந்–த�ோணி தாச–னின் கண்–க–ளில் நீர் திரள்– கி–றது. சமா–ளித்–த–படி ஃப்ளாஷ்– பேக்கை த�ொடர்ந்–தார். ‘‘தஞ்– ச ா– வூ ர் முழுக்க எங்க குற– வ ன் குறத்தி ஆட்– ட ம் பிர – ப – ல ம். அடுத்– தத ா நெல்லை 143