Aanmegapalan

ஆனமிகம ரூ. 20 (தமிழ்நாடு, புதுச்சேரி) ரூ. 25 (மற்ற மாநிலங்களில்)

ஆகஸ்ட் 1-15, 2017

பலன்

வரலட்சுமி கிருஷ்ணன் பக்தி ஸ்பெஷல்

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் ெதய்வீக இதழ்

 அகத்தியர் சன்மார்க்க சங்கம் துறையூர் வழங்கும் இணைப்பு 1

2

3

ÝùIèñ

தினகரன் குழுமத்திலிருந்து மாதம் இருமுறை வெளியாகும் தெய்வீக இதழ்

கல் பப்ளிகேஷன்ஸ் (பி) லிமிடெட்டிற்காக சென்னை-600 096, பெருங்குடி, நேரு நகர், முதல் பிரதான சாலை, பிளாட் எண்.170, எண்.10, தினகரன் அச்சகத்தில் அச்சிட்டு 229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. என்ற முகவரியிலிருந்து வெளியிடுபவர் மற்றும்

ஆசிரியர்

ஆர்.எம்.ஆர்.ரமேஷ் ப�ொறுப்பாசிரியர்

பிரபுசங்கர் ஆசிரியர் குழு

கிருஷ்ணா, ந.பரணிகுமார் சீஃப் டிசைனர்

பிவி

Printed and published by R.M.R.Ramesh, on behalf of Kal Publications Pvt. Ltd. and printed at Dinakaran Press, Plot No.170, No.10, First Main Road, Nehru Nagar, Perungudi, Chennai-600 096 and published at 229, Kutchery Road, Mylapore, Chennai-600 004.

Editor: R.M.R.Ramesh RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345 வாசகர்கள் தங்கள் ஆல�ோசனைகள், விமர்சனங்கள், படைப்புகள், புகைப்படங்கள், ஓவியங்கள் அனைத்தையும் அனுப்ப வேண்டிய ஆசிரியர் பிரிவு முகவரி:

ஆன்மிகம் பலன்

229, கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004. த�ொலைபேசி: 044-4220 9191 மின்னஞ்சல்: palanmagazine@gmail.com விளம்பரங்களுக்கு: மு.நடேசன்

ப�ொது மேலாளர் (விளம்பரம்) ம�ொபைல்: 98409 51122 த�ொலைபேசி: 4467 6767 Extn 13234. மின்னஞ்சல்: advts@kungumam.co.in

4

வணக்கம்

நலந்தானே!

சலுகை மறுப்–ப–தற்–கும் கார–ணம் வேண்–டும்!

த

ற்–கா–லத்–திய ஒவ்–வ�ொரு தகப்–ப–னா–ருக்–கும் பல க�ொள்–கை–கள் உண்டு. அவற்–றில் முக்–கி–ய–மா– னது - தான் கஷ்–டப்–பட்–ட–து–ப�ோல தன் பிள்ளை கஷ்–டப்–ப–டக்–கூ–டாது என்–ப–து–தான். இதற்–காக பிள்–ளைக்கு ஏகப்–பட்ட சலு–கை–கள், உரி–மை – க ள், வச– தி – க ளை உரு– வ ாக்– கி த் தரு– கி – றார் தகப்–பன். தன்–னு–டைய தந்தை தனக்கு மறுத்த பல சலு–கைக – ளைத் – தன் மக–னுக்–குத் தான் மறுக்–கக்–கூட – ாது என்று நினைக்–கி–றார். அதே–ச–ம–யம், மறுக்–கப்–பட்ட – ால் தான் இழந்–தது என்ன என்று இன்–றைய சலுகை–கள தகப்–பன் ய�ோசித்–துப் பார்ப்–பா–ரா–னால், அவை–யெல்– லாம் இழக்–கப்–ப–ட–வேண்–டி–ய–வையே என்–பது புரி–யும். ஆனால், தனக்–குத் தான் எதிர்–பார்த்த சலுகை கிடைக்–க– வில்–லையே என்ற க�ோபத்–திற்கு மட்–டும் முக்–கிய – த்–துவ – ம் – ால் தன் பிள்ளை அது–ப�ோல ஏங்–கக்–கூட – ாது க�ொடுப்–பத என்று உணர்–வு–பூர்–வ–மாக சிந்–திக்–கி–றார்.

– ல் தான் சலு–கையை மறுப்–பத – ற்–கான அந்–தக – ா–லத்தி – ல்–லை– கார–ணத்–தைத் தன் தந்தை விளக்–கிச் ச�ொல்–லவி தான்; ஆனால், தன் பிள்–ளைக்கு அப்–படி விளக்–கக்– கூடிய வாய்ப்பு, அதை– வி ட கடமை, இன்– றை ய தந்தைக்கு இருக்–கி – றது. விளக்–கப்–ப– டா–த –த ா–ல ேயே – ள் எப்–படி இருக்–கும் என்–பது கற்–பனை வட்டத்– விளை–வுக திற்–குட்–பட்–ட–து–தானே தவிர, விளக்–கப்–பட்–டால் அந்–தக் கற்–பனை மாயை விலகி நிதர்–ச–னம் உண–ரப்–ப–டும் என்–ப–தை–யும் புரிந்–துக�ொ – ள்–ள– வேண்–டும். இதற்கு அடிப்–படை, நல்ல ஒழுக்–கங்–க–ளைத் தான் பின்–பற்–றுவ – த�ோ – டு, தன் பிள்–ளையு – ம் பின்–பற்–றவே – ண்–டும் என்று அறி–வு–றுத்–து–வ–து–தான். சிந்–தித்–தால் தன் தந்–தை– யார் தனக்கு சலு–கை–களை மறுத்–த–தும் இந்த அடிப்– படை–யில்–தான் என்–பது புரி–யும். அதா–வது, அவரால் தீர்க்–க–த–ரி–ச–ன–மாக சில பின்–வி–ளை–வு–களை ஊகிக்க முடிந்–தி–ருக்–கி–றது. அவ்–வாறு ஊகிக்–கும் திற–மை–யைத் தானும் வளர்த்–துக்–க�ொள்ள முடிந்–தால் தன் பிள்–ளைக்– கும் சலு–கை–க–ளைத் தரு–வதா வேண்–டாமா என்று தீர்–மா–னிக்க முடி–யும். ஊகிக்– கு ம் திற– மையை வளர்த்– து க்– க�ொ ள்– வ து எப்படி? பிரார்த்– த னை மூல– ம ா– க த்– த ான். க�ொஞ்– ச ம் ய�ோசித்துப் பார்த்–தால் தன் தந்தை இந்த ஆன்–மி–கப் பயிற்–சியை வெளிப்–ப–டை–யா–கவ�ோ, உள்–ளார்ந்தோ மேற்–க�ொண்–டி–ருந்த உண்மை புரி–ய–வ–ரும். தானும் அவ்–வாறே பயின்று, தன் ச�ொந்த மற்றும் பிறரு–டைய அனு–ப–வங்–க–ளின் அடிப்–ப–டை–யில் தன் மகனுக்கு உணர்வு பூர்–வம – ாக சலு–கைக – ளை வழங்காமல் அறி–வுபூ – ர்–வம – ாக வழங்–கும் பக்–குவ – ம் ஏற்–படு – ம். ஏனென்–றால், தன் பிள்–ளையை வறுமை தெரி–யா–மல் ஒரு தகப்–பன் வளர்ப்–பதி – ல் தவ–றில்லை. ஆனால், அந்த வறு–மை–யி–லி–ருந்து மீண்–டு–வ–ரச் செய்–யும் உழைப்பு தெரி–யா–மல் வளர்ப்–ப–து–தான் தவறு.

(ªð£ÁŠ-ð£-C-K-ò˜) ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

 ராமஜெயம்

வடமாநில புனித யாத்திரை 47

ஆண்டுகளுக்கு ரேலபான அனு்வம்

15.09.2017 இது 17 நாட்கள் க்காண்ட சார்ாம் யாத்திரை. ஹரித்துவபார, ரிஷிரகஷம், ரகதபார்பாத், ்த்ரி்பாத், ஆதி்த்ரி, விெபால்த்ரி, ரேபாக்த்ரி, த்ேபான ்த்ரி, த்ரியுகி ்பாேபாேண், கஙரகபாத்ரி, ேமுரனபாத்ரி, ரதவபே​ேபாளக, ர�பாஷிேடம், நியூசடலலி, ஆக்ேபா ேதுேபாபிருநதபாவன, ரகபாகுலம் - நபர ஒருவருக்கு ்கட்டணம் ரூ.19,500/01.10.2017 இது 15 நாட்கள் க்காண்ட பஞச துவாை்கா யாத்திரை. அஹேதபா்பாத் அக் ஷரதபாம், டபாக்கூர துவபாேளக, நிஷகலஙகு ேஹபா ரதவ் (கடல உள்வபாஙகும் ்பாண்டவரகள் வழி்டட சிவஸதலம்) ்பாலக், ரெபாம்​்பாத், மூல துவபாேளக, ஹரிசித்திேபாதபா, ரகபாேதி துவபாேளக, ரகபாபீதைம், ்பாரகெம், ர்ட துவபாேளக, ர்பார்நதர, அம்​்பாஜி, ேபாத்ரூகேபா, ேவுண்ட அபு, உதய்பபூர, ்பாத்துவபாேளக, கபாஙகரேபாலி துவபாேளக, புஸகேதீரத்தம், கெய்ப்பூர - ்கட்டணம் ரூ.17,000/11.10.2017 இது 13 நாட்கள் க்காண்ட தீபாவளி ்கங்கா ஸநான் யாத்திரை. பூரிச�கனனபாத் ரகபானபாரக், புவரனஸவர, கேபா, புத்தகேபா, கபாசி, ெபாே்பாத், பிே​ேபாளக, சித்ேகூடம், அரேபாத்திேபா, ள்மிெபாேண்ேம் - ்கட்டணம் ரூ.13,500/25.10.2017 இது 8 நாட்கள் க்காண்ட பாணடிய நாடடு க்கைளா திவய க்சங்கள். அழகரேளல, திருேபாலிருஞரெபாளல, திருரேபாகூர, திருபபுலலபாணி, திருக்கூடல, திருசேய்ேம், திருக்ரகபாடடியூர, திருக்குறுஙகுடி, திருவே​ேஙளக எனனும் வபானேபாேளல, ளவகுண்டம், திருவேகுணேஙளக, திருபபுளிஙகுடி, திருத்துளலவிலலி ேஙகலம், துளலவிலலிேஙகலம் (இேண்டபாவது திருப்தி). திருக்குைநளத, திருக்ரகபாளூர, சதனதிருபர்ளே, திருக்குருகூர, ஆழவபாரதிரு்கரி, விலலிபுத்தூர, திருத்தஙகல, திருவண்​்ரிெபாேம் - திருப்திெபாேம், திருவடடபாறு, திருவனநதபுேம், திருவண்வண்டூர, திருவபாறனவிளன (ஆேம்முைபா) திருபபுலியூர (குடட்பாடு), திருசசெஙகுனறூர (திருசசிறறபாறு), திருக்கடித்தபானம், திருவலலவபாழ திருவலலம், திருமுழிக்கைம், திருகபாடகளே, திருவித்துவக்ரகபாடு, திருமிறறக்ரகபாடு, திரு்பாவபாய் ர்ேமிருபபின ேறறும் ்ல இடஙகள் ேதுளே மீனபாடசி அம்ேன, வபாரகழ ச�னபாரதனன, ரெபாடடபாணிக்கே ்கவதி அம்ேன, வஞளெக் குரைஸவேர, குருவபாயூேப்ன, சதனனபாஙகுர ்பாண்டுேஙக சுவபாமி - நபர ்கட்டணம் ரூ.10,500/02.11.2017 இது 10 நாட்கள் க்காண்ட குதூ்கலமான ்கரநா்ட்க யாத்திரை. ேஙக்டடினம், சதபாடடேலூர, ளேசூர, ரேலரகபாடளட, ்ஞ�னகூடு, ர்லூர, ஹலர்டு, சிருஙரகரி, சுபே​ேண்ேம், தரேஸதலம், சகபாலலூர, மூகபாம்பிளக, முருடீஸவர, ேபாளனேளல வினபாேகர, உடுபபி, சஹபாே்பாடு தஙக அனனபூேணி, கடடில, ச்ஙகளூர, ஹம்பி, ஆரனகுநதி, ்வபிருநதபாவனம் - நபர ஒருவருக்கு ்கட்டணம் ரூ.12,000/15.11.2017 இது 8 நாட்கள் க்காண்ட மும்ரப, சீைடி யாத்திரை. ்ண்டரிபுேம், ்ேலி ளவத்திே்பாத், ்பாக்பாதம், க்ருஷரனஸவர, எலரலபாேபாகுளக, ெனி சிஙகனபாபூர, சீேடி ெபாய்​்பா்பா, ்ஞெவடி, ்பாசிக், த்ரிேம்​்ரகஸவர, பீேபாெஙகேம், மும்ள் - நபர ஒருவருக்கு ்கட்டணம் ரூ.10,000/15.11.2017 இது 11 நாட்கள் க்காண்ட மும்ரப, சீைடி யாத்திரை. ்ண்டரிபுேம், ்ேலி ளவத்திே்பாத், ்பாக்பாதம், க்ருஷரனஸவர, எலரலபாேபாகுளக, ெனி சிஙகனபாபூர, சீேடி ெபாய்​்பா்பா, ்பாஞெவடி, ்பாசிக், த்ரிேம்​்ரகஸவர, பீேபாெஙகேம், மும்ள், உஜ�யினி, ஓம்கபாரேஷவர, ேஹபாகபாரைஸவர - ்கட்டணம் ரூ.13,000/15.11.2017 இது 10 நாட்கள் க்காண்ட ஆந்திை பிைக்ஸ யாத்திரை. அரஹபாபிலம், ேஹபா்நதி, ேநதிேபாலேம், ளெலம், வபாடபாப்லலி, ரவதபாத்ரி, ேடடப்லலி, ்த்ேபாெலம், கூரேம், சிம்ேபாெலம், அனனபாவேம், துவபாேளகதிருேளல, ச்பானனூர ச்ருேபாள், வி�ேவபாடபா, ேஙகைகிரி, ச்லலூர, ச�பானனவபாடபா, கபாைஹஸதி - நபர ஒருவருக்கு ்கட்டணம் ரூ,12,300/15.11.2017 இது 5 நாட்கள் க்காண்ட துபாய் - அபு்ாபி சுற்றுலா. ஒருவருக்கு ்கட்டணம் ரூ.50,000/22.11.2017 இது 8 நாட்கள் க்காண்ட திவவிய க்ச யாத்திரை. ரெபாழ்பாடு திவ்விே ரதெம் - 40, சதபாண்ளட ்பாடு திவ்விே ரதெம் - 22 ்டு ்பாடு திவ்விே ரதெம் - 2, ஆக சேபாத்தம் 64 திவ்விே ரதெஙகள்.

- நபர ஒருவருக்கு ்கட்டணம் ரூ.10,300/ஒரே குரூப்பாக வரு்வரகள் நீஙகள் விரும்பும் இடஙகளை ஏற்பாடு செய்து தருகினரறபாம். ஆங்ாஙகு தஙகும் வசதி்ள், ஊர்ச்சுற்றிப் பார்​்க் பஸ் ்ட்டணம், தூஙகும் வசதி ஜ்ாண்ட இரண்டாம் வகுப்பு ரயில் ்ட்டணம், க்ததர்​்நத ஜதன்னி்நதிய பிராம்மணர்​்கை்க ஜ்ாணடு ்ாகை - ்ாபி, டிபன்; மதியம், இரவு உணவளிப்பது்டன் இஙகு குறிப்பிட்ட அகைத்துச் ஜசைவு்ளும் எங்கைச் தசர்​்நதகவ. எ்நத யாத்திகர்ளில் ்ை்நது ஜ்ாள்வதாைாலும் குகை்நதபடசம் 125 நாட்ளு்ககு முன் முன்பதிவு ஜசய்து ஜ்ாள்வது நைம்.

ரேலும் விவேஙகளுக்கு:-

 விஜயலட்சுமி டிைாவல் சர்வீஸ் பரைய எண 55/3, புதிய எண.12, சிங்கைாசசாரி க்ரு, (நலல ்ம்பி க்ரு ்காரனர), திருவலலிக்க்கணி, கசன்ரன - 5. Cell: 9444887134 / 28440144. உரிரமயாளர : S.  E-mail: sreevijayalakshmitravels@gmail.com, www.sreevijayalakshmitravels.com

ஜஜயைாமன்

5

துவாரகாதீசன் திவ்ய அருள் வழங்குவான்

கிருஷ்ண ஜெயந்தி - 14.08.2017

து

துவாரகாதீசர்

வா–ரகை - இந்–தத் தலத்தை நினைத்–தாலே உள்–ளம – ெல்–லாம் இனிக்–கிற – து. மஹா–விஷ்– ணு–வின் கடைசி அவ–தா–ரம் அங்கே வாழ்ந்–தி– ருக்–கிற – து என்ற பேருண்மை சிலிர்க்க வைக்–கிற – து. அந்–தத் தலத்–தில் கால்–ப–திக்–கும்–ப�ோது உடலே நடுங்–கு–கி–றது. என்ன மக�ோன்–ன–தம் அது! ஒன்– பது அவ–தா–ரங்–க–ளி–லேயே மனித மன–திற்கு, பல உணர்–வு–க–ளா–லும் மிக–வும் நெருங்கி வந்த அவ– தா–ரம் இது–தானே! வரப்–ப�ோகு – ம் கலி–யுக – ம் எப்படி – ல்–லவா இருக்–கும் என்று க�ோடி காட்–டிய அவ–தா–ரம இது! தர்– ம ம்-அதர்– ம ம், நல்– வி னை-தீவினை, உண்மை-ப�ொய், நட்பு-துர�ோ–கம், பாசம்-ம�ோசம் என்ற விகி–தா–சா–ரத்–தில், அழி–வு–ந�ோக்–கின் பங்கு உயர்–நி–லை–யில் இருக்–கும் என்று அறி–வு–றுத்–திய அவ–தா–ரம் அது. ஆனால், இந்த விகி–தா–சா–ரக் கணக்–கில் நாம் சிக்–கித் தவிக்–கக்–கூ–டா–தென்று சம–நிலை மன–தைப் பழ–கிக்–க�ொள்–ள–வும் புத்தி ச�ொன்ன தெய்வ அவ–தா–ர–மா–க–வும் அது திகழ்ந்– ததே! அந்த அவ–தா–ரம் தன் இறுதி நாட்–க–ளைச் செல–விட்ட திவ்ய தேசம்–தான் துவா–ரகை. அர–பிக் கட–ல�ோடு, க�ோமதி நதி சங்–க–மிக்–கும் இடத்–தில் 5000 ஆண்–டு–க–ளுக்கு முன் உரு–வான க�ோயில் (நக–ரம்) இது. கிருஷ்–ண–ரின் க�ொள்– ளுப் பேர–னான வஜ்–ர–நாப் உரு–வாக்–கிய இந்–தக்

6

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

க�ோயில், அடுத்–த–டுத்து பல–ரா–லும் புன–ருத்–தா–ர– ணம் செய்–யப்–பட்–டிரு – க்–கிற – து. ஆதி–சங்–கர– ர் இந்–தத் தலத்–துக்கு விஜ–யம் செய்–தி–ருக்–கி–றார். கி.மு.

509ம் ஆண்டு இந்–ந–க–ருக்கு வந்த அவர், அந்–தக் க�ோயி–லில் முறை–யாக பூஜை–களை மேற்–க�ொள்ள அந்–தண வித்–வான்–களை நிய–மித்–தி–ருக்–கி–றார். அவர்–கள் வழி–வந்த அர்ச்–சகர் – க – ள்–தான் இப்–ப�ோது துவா–ர–கா–பு–ரி–நா–த–னான கிருஷ்–ண–னுக்கு பூஜாதி ஆரா–த–னை–கள் செய்து வரு–கி–றார்–கள். இப்– ப டி கிருஷ்– ண ன் வாழ்ந்த துவா– ர கை இருந்–த–தற்–கான ஆதா–ரத்தை விஞ்–ஞா–னப் –பூர்–வ– மா–கவே பார்க்–க–லாம்: பக–வான் கிருஷ்–ணன் க�ோல�ோச்–சிய துவா–ர– கையை சுனா–மி–ப�ோல ஒரு பேராழி வந்து கப–ளீ–க– ரம் செய்–துவி – ட்–டது. இது உண்–மையா? கிருஷ்–ணர் வாழ்ந்–த–தா–கச் ச�ொல்–லப்–ப–டும் துவா–ரகை உண்– மை–யில – ேயே இருந்–ததா? விஞ்–ஞா–னப் பூர்–வம – ான ஆதா–ரம் ஏதா–வது துவா–ர–கைக்கு இருக்–கி–றதா? இருக்–கி–றது. இந்– தி ய தேசிய கட– ல ா– ர ாய்ச்– சி க் கழ– க ம், 1983 முதல் 1990ம் ஆண்–டு–வரை பதி–னெட்டு ஆராய்ச்–சி–களை மேற்–க�ொண்–டது. ஆராய்ச்–சிக் குழு–வின் தலை–வ–ரான எஸ்.ஆர்.ராவ், ‘The Lost City of Dwarka’ என்ற தன்–னுட – ைய புத்–தக – த்–தில் தன் ஆராய்ச்சி முடி–வுகளை – எழு–தி–யி–ருக்–கி–றார். ‘‘புராண அல்–லது சரித்–திர முக்–கிய – த்–துவ – ம் வாய்ந்த ஒரு கண்– டு – பி – டி ப்பு, அகழ்– வ ா– ர ாய்ச்சி மூலம் வெளிப்–பட்–டுள்–ளது. இது, மகா–பா–ர–தக் கதை நடந்–த–தை–யும், துவா–ரகை நக–ரம் இருந்–ததை–யும் உறு–திப்–ப–டுத்–து–கி–றது. கி.மு. 1500ம் ஆண்–டு–வாக்–கில், தற்–ப�ோ–தைய துவா–ரகை மற்–றும் அதன் அரு–கி–லுள்ள தீவான பெட் துவா–ரகை ஆகிய பகு–தி–க–ளில் கிருஷ்–ணன் வாழ்ந்–தி–ருப்–ப–தற்கு ஆதா–ரம் இருக்–கி–றது. கடற்– கரை–யி–லி–ருந்து ஒரு கில�ோ மீட்–டர் தூரம், நன்கு வடி–வமை – க்–கப்–பட்ட ஒரு நக–ரம் இருந்–திரு – க்–கிற – து. ஒவ்–வ�ொன்–றும் 18 மீட்–டர் அக–லமு – ள்ள இரண்டு பிர– தான சாலை–கள், ஒன்–றுக்–க�ொன்று த�ொடர்–புட – ைய ஆறு குடி–யி–ருப்–பு–கள், மூன்று பிர–மாண்–ட–மான கட்–டி–டத் த�ொகுப்–புக – –ளைக் க�ொண்டு துவா–ரகை விளங்–கி–யி–ருக்–கி–றது.

பிரபுசங்கர்

அன்றும், இன்றும், என்றும்... உங்களுடன் ராம்...

க்டந்த 40 ்வரு்டஙகைாக லாரி உரிகமயாைர்களுக்கு க்டன் ்வைஙகி ்வருகி்து. இன்று லாரிக் க்டன் ்வணிகம் (AUM) ரூ.55000 ரகாடி உள்ைது.

இன்று திருமதி. லதா முசிறியில் காயகறி வியாபாரம் செயது ்வருகி்ார் ஸ்ரீராம் நிறு்வனத்தில் ரூ.1 இலடெம் நிதியுதவி சபற்று வியாபாரத்தில் முதலீடு செயது நல்ல ்வருமானம் சபற்று ஸ்ரீராம் குடும்பத்தில் அஙகத்தினராக இருக்கி்ார்.

1974ஆம் ஆண்டு து்வஙகபபடடு ஸ்ரீராம் சீடடு நிறு்வனம் ரூ.250 முதல் சிறிய சதாககயில் சீடடுக்ககை சதா்டஙகி ஏகை எளிய மக்கள் தஙகளின் வீடு, கல்வி, திருமணம் மற்றும் மருத்து்வச் செலவு என பலவித ரதக்வககைப பூர்த்தி செயய க்டந்த 40 ்வரு்டஙகைாக, 4 தகலமுக்கைாக சபரும் பஙகளித்துள்ைது. இன்று 50,000 ரூபாய முதல் 50 இலடெம் ்வகரயிலான சீடடுத் திட்டஙகள் மூலம் 700 கிகைகள், 12000 பணியாைர்கள், 80,000 முக்வர்கள், ரூ.60000 ரகாடிக்கு ரமல் பணம் ்வைஙகபபடடு, 40 இலடெம் ்வைமான ்வாடிக்ககயாைர்கள் ்வைர்ச்சியக்டந்துள்ைது. இன்று இந்தியாவில் 80% லாரிகள் தனி நபர் ்வெரம உள்ைது. ஸ்ரீராம் டிரான்ஸ்ரபார்ட கபனான்ஸ் கம்சபனி லிமிச்டட இந்தியாவில் இயஙகும் லாரிகளில் 25% அைவிற்கு நிதியுதவி அளித்து ஓடடுநர்கைாக இருந்த்வர்ககை லாரி உரிகமயாைராக உரு்வாக்கியுள்ைது. இதன் மூலம் 10 இலடெம் ரபர் பயனக்டந்துள்ைனர். ராம் டிரான்ஸ்ரபார்ட கபனான்ஸ் கம்சபனி லிமிச்டட

ஸ்ரீராம் ஹவுசிங கபனான்ஸ் லிமிச்டட நிறு்வனம் சதா்டஙகபபடடு வீடு ்வாஙக க்டன் ெராெரி நபர் ஒரு்வருக்கு ரூ.10.23 இலடெம் என ்வைஙகபபடடுள்ைது. இந்த ரெக்வ 47 கிகைகள், 259 பணியாைர்கள் மூலமாக செயல்படடு ்வருகி்து. இது்வகர 3000 ்வாடிக்ககயாைர்களுக்கு ரூ.322.64 ரகாடி நிதியுதவி ்வைஙகபபடடுள்ைது. சதன் ஆபபிரிக்காவின் மிகப சபரிய காபபீடடு நிறு்வனமான SANLAM னு்டன் இகணந்து இந்தியாவில் ஸ்ரீராம் கலஃப இன்சூரன்ஸ் லிமிச்டட நிறு்வனம் மூலம் இது்வகர 10,34,630 காபபீடுகள் சப்பபடடு இைபபீடடு சதாகக ரூ.87.26 ரகாடிகளும் மற்றும் SANLAMன் கிகைப பிரி்வாகிய SANTAM னு்டன் இகணந்து ஸ்ரீராம் சஜனரல் இன்சூரன்ஸ் லிமிச்டட நிறு்வனம் மூலம் இது்வகர 14,07,677 காபபீடுகள் சப்பபடடு இது்வகர இைபபீடடு சதாகக ரூ.452.62 ரகாடிகள் ்வைஙகபபடடுள்ைது. சதாழில் முகனர்வார்ககை அதிகம் சகாண்​்ட நாடு இந்தியா. அத்தககய சதாழில் முகனர்வாகர ஊக்குவித்து, நிதியளித்து, ்வரு்வாய சபருகவும், ்வாழக்ககத் தரம் ரமம்ப்டவும் உதவுகிர்ாம். க்டந்த 40 ்வரு்டஙகைாக விஜயதெமி மற்றும் சித்திகர என இருமுக் நக்டசபறும் சீடடுத் திருவிைாில் பஙகு சகாண்டு உஙகள் ரதக்வகளுக்கு ஏற்ப திட்டஙககை ரதர்ந்சதடுத்து பயனக்டந்துள்ளீர்கள் இந்த இணக்கமான உ்வு அன்றும், இன்றும் என்றும் சதா்டர்ந்து சகாண்ர்ட இருக்கும். ரமலும் வி்வரஙகளுக்கு அருகிலுள்ை ஸ்ரீராம் சிடஸ் கிகைக்கு ்வாருஙகள்.

ராம் சிட்ஸ் மக்களின் ்வைமான ்வாழவுக்கு ்வழிகாடடி

WORDCRAEFT

1975இல் திரு. தியாகராஜன் தனது ஒரர மகளின் கல்யாண செலவு திட்டத்திற்கு ரமல் அதிகரித்தது. பாக்கித் சதாககக்கு எஙரக செல்​்வது? மகனவியின் நகககய அ்டமானரமா, நிதியுதவியா, வீடடின் மீது க்டரனா இதற்சகல்லாம் ்வழியில்கல. அ்வர் எபபடி ெமாளித்தார்? ஏற்கனர்வ ரெர்ந்திருந்த ஸ்ரீராம் சீடக்ட ஏலத்தில் எடுத்து ச்வளி ஆதரக்வரயா, உதவிகயரயா நா்ட ர்வண்டிய அ்வசியமின்றித் தனது ரதக்வக்கான நிதிகயப சபற்​்ார்.

க்டந்த 30 ஆண்டுகைாக ஸ்ரீராம் சிடடி யூனியன் கபனான்ஸ் லிமிச்டட-குறு, சிறு மற்றும் நடுத்தர என சதாழில் முகனர்வாருக்கு ெராெரியாக நபர் ஒரு்வருக்கு ரூ.2 இலடெம் ்வகர நிதி ்வைஙகியுள்ைது. இந்த ரெக்வ 995 கிகைகள், 15,506 பணியாைர்கள் மூலமாக 23 இலடெம் ்வாடிக்ககயாைர்களுக்கு நிதியுதவி ்வைஙகபபடடு 14,937 ரகாடி ரூபாய ்வணிகம் (AUM) உள்ைது.

கிரீம்ஸ் துகார், 149 கிரீம்ஸ் ொகல, சென்கன 6. ரபான்: 4223 6000 www.shriramchits.com

7

அந்–ந–க–ரின் சுவர்–கள் 3600 ஆண்–டு–க–ளுக்கு முந்–தைய த�ொன்மை வாய்ந்–தத – ாக இருக்–கின்–றன. கட–லில் மூழ்–கிய இந்–நக – ர– ம், வடக்கு ந�ோக்கி விரி–வ– டைந்–தி–ருக்–கி–றது. இப்–படி விரி–வாக்–கப்–பட்ட பகுதி ‘பெட் துவா–ர–கை’ என்–ற–ழைக்–கப்–பட்–டி–ருக்–கி–றது. இந்–தத் தீவுப்–ப–குதி, கிருஷ்–ணர் மற்–றும் அவர் மனை–வி–ய–ரான சத்–ய–பாமா-ஜாம்–ப–வ–திக்–கான ப�ொழு–து–ப�ோக்கு தல–மா–க–வும் அமைந்–தி–ருக்–கி– றது. மேலும், தென்–னிந்–தி–யா–வின் ஒக–மதி என்ற – யி – லு – ம், கிழக்கு இந்–திய – ா–வில் பிந்–தாரா இடம்–வரை என்ற இடம்–வரை – யி – லு – ம் இந்–நக – ர– ம் வியா–பித்–திரு – க்– கி–றது. இந்த பிந்–தாரா பகு–தியி – ல் ‘பிந்த்ரா-தார–கா’ என்ற இடத்–தில் துர்–வா–ச–ரின் குடில் இருந்–த–தாக மகா–பா–ர–தத்–தில் வர்–ணிக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. துவா– ர – க ை– யி ன் நிர்– ம ா– ண ம் பிர– மி ப்– பூ ட்– ட க்–

புராண கால துவாரகை

8

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

கூடியது. ச�ௌராஷ்–டிர மேற்கு கட–லிலி – ரு – ந்து நிலம் பெறப்–பட்டு, திட்–ட–மிட்டு கட்–டப்–பட்ட நக–ரம் இது. க�ோமதி நதிக்–க–ரை–யில் அமைந்–துள்–ளது. த்வா–ர– மதி, த்வா–ர–வதி, குசஸ்–தலை என்–றும் துவா–ரகை அழைக்–கப்–பட்–டது. எல்லா அடிப்–படை வச–திக – ளு – ம் நிறைந்த ஆறு பகு–திக – ள், குடி–யிரு – ப்பு, வியா–பா–ரத் தலங்–கள், அகன்ற சாலை–கள், ப�ொது–மக்–கள் பயன்–பாட்–டிற்–கான ப�ொது இடங்–கள், ‘சுதர்மா சபா’ என்ற ப�ொதுக்– கூ ட்ட அரங்– க ம் மற்– று ம் அழகான துறை–முக – ம் ஆகி–யவ – ற்–றைக் க�ொண்டு விளங்–கி–யது துவா–ரகை.’’

- இவ்– வ ாறு அந்த நூலில் எஸ்.ஆர்.ராவ் கூறி–யி–ருக்–கி–றார். துவா–ரகை உரு–வா–னது எப்–படி? கம்–ஸனை வதைத்–த–பி–றகு, கிருஷ்–ண–னும் பல–ரா–ம–னும் மது– ரா–வுக்கு உக்–ர–சே–னனை அர–ச–னாக்–கி–னார்–கள். இது கம்–ஸ–னுட – ைய மாம–னா–ரான ஜரா–சந்–த–னுக்– குப் பெருங்–க�ோ–பத்தை உண்–டாக்–கி–யது. அவன் அடுத்–தடு – த்து பல–முறை மது–ரா–மீது ப�ோர் த�ொடுத்– தான். யாதவ சேனை ஆரம்–பத்–தில் ஜரா–சந்–த– னது படை–களை எதிர்த்–தன. என்–றா–லும், அடுத்– – ல் பலம்–குன்றி எண்–ணிக்–கை–யும் தடுத்த ப�ோர்–களி குறைந்து ப�ோயின. இனி ஜரா–சந்–தனை எதிர்க்க இய–லாது என்று கரு–திய கிருஷ்–ணன், மிச்–சமி – ரு – ந்த யாத–வர்–களை அழைத்–துக்–க�ொண்டு மேற்கு கடற்– கரைப் பகு–திக்–குச் சென்–றார். அங்கே கட–ல–ர–ச–னி– டம் 12 ய�ோஜனை நிலத்–தைப் பெற்–றார். இத–னால் கடல், நிலப்–ப–ரப்பை விட்டு 12 ய�ோஜனை தூரம் உள்–வாங்–கிச் சென்–றது. இப்–படி கடல் விட்–டுக் க�ொடுத்த நிலத்– தி ல் தேவ– த ச்– ச – ன ான விஸ்– வ – கர்மா மூல–மாக ஓர் அழ–கான நகரை கிருஷ்–ணன் நிர்–மா–ணித்–தார். அது–தான் துவா–ரகை.

9

மகா–பா–ரத யுத்–தம் முடிந்து 36 ஆண்–டு–கள் கழித்து துவா–ரக – ை–யைக் கடல் க�ொண்–டது. இதை முன்–கூட்–டியே அறிந்த கிருஷ்–ணர், யாத–வர்–களை ப்ர–பாஸ் என்ற உய–ரம – ான மலைப் பிர–தேச – த்–திற்கு (தற்–ப�ோ–தைய ச�ோம்–நாத்) அழைத்–துச் சென்று அவர்–களை – க் காத்–தார். அங்கே யாத–வர்–கள் தமக்– குள்–ளேயே சண்–டை–யிட்–டுக் க�ொண்டு மாய்ந்– தார்–கள். கிருஷ்–ண–னும் வேடன் எய்த அம்–பால் வைகுண்–டம் ஏகி–னார். “கரையை வந்து வந்து த�ொட்–டுப் பார்த்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்த கடல், திடீ–ரென்று வேகம் க�ொண்டு துவா–ரகை நக–ருக்–குள் புகுந்து, அந்த அழ–கிய நக–ரத்–தின் தெருக்–களை நிறை–வித்–தது. எல்லா மூலை, முடுக்–குக – –ளி–லும் புகுந்–தது. அர்–ஜு–னன் (கிருஷ்–ணரி – ன் மக–னை–யும், பேர–னை–யும் அழைத்– துக் க�ொண்டு துவா–ரக – ைக்கு அப்–ப�ோது வந்–தவ – ன்) பார்த்–துக் க�ொண்–டிரு – க்–கும்–ப�ோதே மாட–மா–ளிக – ை– கள் எல்–லாம் கட–லுக்–குள் மூழ்–கின. கிருஷ்–ண–னு– டைய அரண்–ம–னை–யும் அப்–ப–டியே மூழ்–கிற்று. விரை–வில் எல்–லாம் முடிந்–து–விட்–டது. கரை–யைத் தாண்டி வளர்ந்த கடல், அந்–தப் பகு–திக – –ளில் ஓர் ஏரி–ப�ோல அப்–ப–டியே தேங்–கி–விட்–டது. துவா–ரகை, வெறும் நினை–வில் மட்–டுமே தங்–கும் பெய–ராகி

10

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

ம

விட்–ட–து” என்று வர்–ணிக்–கி–றது மகா–பா–ர–தம். கா–பா–ரத யுத்–தத்–தில் க�ௌர–வர்–கள் அனை– வரும் அழிக்–கப்–பட்–ட–னர். இத–னால் பெரி–தும் துய–ருற்ற அவர்–க–ளு–டைய தாயா–ரான காந்–தாரி, தம் பிள்–ளை–கள் இவ்–வாறு நிர்–மூ–ல–மா–ன–தற்–குக் கார–ணம் கிருஷ்–ணன்–தான் என்று மன–துக்–குள் வெம்மை பாராட்–டின – ாள். அத–னா–லேயே இன்–னும் 36 ஆண்–டுக – ளு – க்–குள் கிருஷ்–ணனு – ம் அவ–னுட – ைய யாதவ குல–மும் பூண்–ட�ோடு அழிந்–து–ப�ோ–கட்–டும் என்று சாபம் விடுத்–தாள். தன் ப�ொறுப்பு முடிந்த நிறை–வில் கிருஷ்–ணன் துவா–ர–கையை உரு–வாக்கி அங்கே தங்–கி–னார். ஆனால், குருக்ஷேத்–திர யுத்–தத்தை தர்–மத்–திற்கே வெற்றி கிடைக்–கு–மாறு அமைத்த கிருஷ்–ணன், இந்த துவா–ர–கை–யில் சில ப�ோர்–க–ளைச் சந்–திக்க வேண்–டி–ய–தா–கி–விட்–டது. ஆமாம், கம்–சன் வீழ்ந்த பிறகு, அவ–னுட – ைய மனை–விய – ரி – ல் இரு–வர் தமது தந்–தை–யான ஜரா–சந்–த–னி–டம் சென்று முறை–யிட, அத–னால் பெருங்–க�ோ–பம் க�ொண்ட ஜரா–சந்–தன் கிருஷ்–ணன்–மீது இங்–குத – ான் ப�ோர் த�ொடுத்–தான். கிருஷ்–ணனு – ம், பல–ரா–மனு – ம் ஜரா–சந்–தனி – ன் படை– களை அடித்து விரட்–டினர் – . தப்பி ஓடி–யவ – ர்–களு – ட – ன் ஜரா–சந்–த–னும் ஒரு–வன்.

11

அடுத்த ப�ோர் கால–ய–வ–னன் என்–ப–வ–னு–டன் மேற்–க�ொண்–டது. இந்த கால–ய–வ–னன், கார்க்–கிய முனி–வ–ரின் மகன். தனக்–குப் பிள்ளை இல்–லாத குறையை எள்ளி நகை–யா–டிய யாத–வர் குலத்– தையே பூண்–ட�ோடு அழிக்க, சிவ–பெ–ரு–மானை ந�ோக்–கிக் கடுந்–தவ – ம் இயற்றி, அவ–ரரு – ளா – ல் அவர் பெற்ற பிள்ளை அவன். தன் தந்–தையை – ப் பழித்–த– வர்–க–ளைப் பழி–வாங்க துவா–ரகை ந�ோக்–கிப் புறப்– பட்–டான் கால–யவ – ன – ன். அவ–னுடை – ய படை–களு–டன் ப�ோரிட்– ட – வ ாறே அவர்– க – ளி – ட – மி – ரு ந்து தப்பித்து செல்– வ – தா – கி ய தந்– தி – ர ப் ப�ோக்கு காட்– ட – லி ல், கிருஷ்–ண–னும் பல–ரா–ம–னும் மலை–மீது ஓடி–னர். த�ொடர்ந்து துரத்–திவ – ந்த கால–யவ – ன – ன் ஒரு மலை– கு–கைக்–குள் சக�ோ–த–ரர்–கள் இருப்–பார்–களா என்று தேட உள்ளே சென்–றான். அங்கே களைப்–பு–டன் படுத்–தி–ருந்த முசு–குந்–தன் என்–ப–வ–னைக் காலால் உதைத்–தான். கிருஷ்–ணன் கைக்–குக் கிடைக்–காத க�ோபம்! ஆனால், திடுக்–கிட்டு விழித்த முசு–குந்–த– னுக்கு ஒரு வரம் கைவ–சம் இருந்–தது. தூங்–கும் தான் விழித்–தெ–ழும்–ப�ோது யாரை முதன் முத– லா–கப் பார்க்–கி–றான�ோ அவன் எரிந்து ப�ோவான் என்–ப–து–தான் அது. தன் விழி–க–ளில் க�ோபத்தை அக்–னி–யாக வீச, அதில் கரு–கிச் சாம்–ப–லா–னான் கால–ய–வ–னன். பிறகு அங்கே வந்த கிருஷ்–ண–ரின் பாதம் பணிந்த முசு–குந்–தன், அவ–ரது அறி–வு–ரைப்– படி பத்–ரி–கா–ச–லம் சென்று அங்கே தவ–மி–ருந்து ம�ோட்–சம் ஏகி–னான். தன் பால்ய பரு–வம் கடந்து இளை–ஞ–னாக கிருஷ்–ணன் வளர்ந்–த–ப�ோது, ப�ொது–வாக எந்த

அரக்–கனை – யு – மே, எந்த அநீ–தியை – யு – மே தன் கைப்– பட மாய்க்–கவி – ல்லை என்–பத – ற்கு கால–யவ – ன – னி – ன் மர–ணம் இன்–ன�ொரு எடுத்–துக்–காட்டு. இந்த துவா–ரகை – யி – ல்–தான் பீஷ்–மக – ன் மக–ளான ருக்–மிணி – யை மணம் புரிந்–தார் கிருஷ்–ணன். குடும்– – ம், அவ–ளுடை – ய விருப்–பத்தை பத்–தார் எதிர்த்–தாலு முன்–வைத்து அவளை ஒரு தேரில் கவர்ந்து வந்து அவ்–வாறு திரு–ம–ணம் செய்–து–க�ொண்ட புரா–ணம் மிக–வும் பிர–சித்–த–மா–னது. துவா–ர–கை–யி–லி–ருந்து நான்கு கி.மீ. த�ொலை–வில், ஓகா துறை–மு–கம் ப�ோகும் வழி–யி–லுள்ள ருக்–மிணி க�ோயில் இந்த சம்–ப–வத்–துக்கு சாட்–சி–யாக இன்–றும் விளங்–கு–கி– றது. ஸத்–ரா–ஜித் மக–ளான சத்–ய–பா–மா–வை–யும் இங்–கு–தான் திரு–ம–ணம் புரிந்–தார் கிருஷ்–ணன். இவர்–கள் தவிர, ஜாம்–பவ – தி, மித்–ரவி – ந்தா, காளிந்தீ, பத்ரா, லக்ஷ்–மணா, உ–தகீ – ர்த்தி ஆகி–ய�ோ–ரையு – ம் மணந்து அந்த எண்–ம–ரு–டன் துவா–ர–கை–யில் அரு– ளாட்சி புரிந்–தார். அங்–கேயே தம் குலத்–த–வ–ரான யாத–வர்–கள் அனை–வ–ரை–யும் குடி–ய–மர்த்–தி–னார். அவர்–க–ளுக்கு எல்–லா–வி–த–மான உப–சா–ரங்–க–ளும் கிடைக்–கு–மாறு செய்–தார். தேவை என்று எதற்– கா–க–வும் காத்–தி–ருக்க வேண்–டா–த–படி, அவர்–கள் அனை–வ–ரும் எல்–லா–வற்–றை–யுமே அபி–ரி–மி–த–மாக அனு–ப–விக்க வழி–செய்–தார். இப்–படி எல்லா சலு– கை–க–ளும், உரி–மை–க–ளும் கிடைத்–து–விட்–ட–தால் அவர்–கள் அனை–வ–ரும் கட்–ட–விழ்த்–து–வி–டப்–பட்ட விலங்–கு–க–ளாக மாறி–னார்–கள். பிற–ருக்கு ஊறு விளை–விப்–பது தமக்கு விளை–யாட்டு என்ற மனப்– ப�ோக்கு உடை–ய–வர்–க–ளாக ஆனார்–கள். அங்கே தவ–மி–யற்–றிக்–க�ொண்–டி–ருந்த ரிஷி–க–ளை–யும் அவர்– கள் விட்– டு – வைக்க வில்லை. கிருஷ்– ண – னு க்கு அவர்–களு – டை – ய நட–வடி – க்கை பெரிய தலை–வலி – ய – ா– கப் ப�ோய்–விட்–டது. அவர் எவ்–வ–ளவ�ோ முயற்–சித்– தும் அவர்–கள் தம் ப�ோக்–கிலி – ரு – ந்து மாற–வில்லை. எத்–தனைய� – ோ அரக்–கர்–களை எளி–தாக சமா–ளித்த அவ–ரால், யாத–வர்–களி – ன் அரக்க மனதை வெல்ல இய–ல–வில்லை. கலி–யுக – த்–தின் ஆரம்ப அடை–யா–ளம் அது என்று அவ–ருக்–கும் தெரி–யாதா என்ன? அத�ோடு காந்–தாரி இட்ட சாப–மும், ரிஷி–க–ளின் மன–வ–ருத்–தங்–க–ளும் பலித்–தாக – வே – ண்–டுமே! ஆக, தன் அவ–தார காலம் நிறை–வுக்கு வந்–ததை உணர்ந்த கிருஷ்–ணன்,

பேட் துவாரகைக்குப் படகுப் பயணம்

12

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

வைகுந்–தம் ஏக ஆயத்–த–மா–னார். தன்–னு–டைய தேர்ப்–பா–க–னான தார–கனை அழைத்–தார். தன்– னு–டைய அரண்–மனை தவிர துவா–ர–கை–யின் பிற பகு–தி–கள் எல்–லாம் கடல் க�ொண்–டு–ப�ோ–கும் என்– றும், அத–னால் அந்–தப் பகு–தி–க–ளில் வசிக்–கும் – –யும் பாது–காப்–பாக பிர–பாஸ மக்–கள் அனை–வரை க்ஷேத்–தி–ரம் என்ற உயர்ந்த மலைப்–ப–கு–தி–யில் குடி–ய–மர்த்–து–மா–றும் கேட்–டுக்–க�ொண்–டார். இந்த க்ஷேத்–தி–ரம்–தான் இப்–ப�ோது ச�ோம்–நாத் என்று வழங்– க ப்– ப – டு – கி – ற து. இந்த சம்– ப – வ ம், யாருக்– கும் தான் கட– ன ா– ளி – ய ாக இருக்க விரும்– பாத கிருஷ்–ண–னின் மன�ோ–பா–வத்தை விளக்–கு–வ–தாக நய–மாக உரைப்–பார்–கள். அதா–வது, துவா–ரகை அமைய கடல–ரச – னி – ட – மி – ரு – ந்–துதானே – 12 ய�ோஜனை பரப்புள்ள நிலம் கேட்–டார், கிருஷ்–ணன்? இப்–ப�ோது அதை மீண்–டும் கட–ல–ர–ச–னி–டமே ஒப்–ப–டைத்–து– விட்–டார்! எல்–லாம் முடிந்–துவி – ட்–டது. தன் வைகுந்த பயண காலத்–துக்–கா–கக் காத்–திரு – ந்–தார் கிருஷ்–ணர். இறை– வ–னேய – ா–னா–லும், அவ–ருக்–கும் எல்–லாம் நேரம், காலத்–த�ோ–டுதா – ன் செயல்–படு – ம் ப�ோலி–ருக்–கிற – து! ஒரு–சம – ய – ம் ஒரு அர–சம – ர– த்–தடி – யி – ல் ஓய்–வெடு – த்–துக் க�ொண்–டி–ருந்–தார் கிருஷ்–ணர். சற்றே சாய்ந்த நிலை–யில், இடது காலை மடக்கி, அதன்–மேல் வல–துக – ா–லைப் பதித்–துப் படுத்–திரு – ந்–தார். அப்–ப�ோது த�ொலை–வில் வந்த ஜரா என்ற வேடன், அவ–ரது வலது திருப்–பாதத் – தை – ப் பார்த்து அதை ஒரு மான் என்று கருதி, இரும்–புப் பூண் ப�ோட்ட தன் அம்பை – ம், அவர் மீது எய்–தான். அம்பு தன் காலில் பட்–டது புன்–முறு – வ – லு – ட – ன் பக–வான் ஜ�ோதி ஸ்வ–ரூப – மா – ன – ார்; விண்–ண�ோக்–கிச் சென்–றார். ரி– ய ாழ்– வ ார் (5 பாசு– ர ங்– க ள்), ஆண்– ட ாள் (4 பாசு– ர ங்– க ள்), திரு– மங் – கை – ய ாழ்– வ ார் (2 பாசு– ர ங்– க ள்), திரு– ம – ழி – சை – ய ாழ்– வ ார் (ஒரு பாசுரம்), நம்–மாழ்–வார் (ஒரு பாசு–ரம்) என ஐந்து ஆழ்–வார் பெரு–மக்–களா – ல் மங்–களா – சா – ச – ன – ம் செய்– யப்–பட்ட திருத்–த–லம் துவா–ரகை. ஆனால், இந்த திவ்ய தேசத்–தில் இந்த ஆழ்–வார்–க–ளைப் பற்றி பெரும்–பாலு – ம் யாருக்–கும் தெரிந்–திரு – க்–கவி – ல்லை. தமிழ் தெரிந்த, நாலா–யிர திவ்ய ப்ர–பந்தங் – க – ளை – ப் பற்றி தெரிந்–திரு – க்–கும் சிலர் மட்–டுமே இந்–தப் பாசு– ரங்–களை அறிந்–திரு – க்–கிறா – ர்–கள். ஆனால், ப�ொது– – தி – வ – ாழ் மக்–களு – க்கு, இன்–றும் தங்–கள் வாக இப்–பகு மன்–னன் கி–ருஷ்–ணன்–தான். நவீன காலத்–தில், குடி–யாட்சி மற்–றும் எத்–த–னை–ய�ோ–அ–ர–சி–யல் மாற்– றங்–கள் வந்–தபி – ற – கு – ம், தங்–களை – ப் ப�ொறுத்–தவ – ரை தங்–கள் இறை–வன், தங்–கள் மன்–னன், தங்–களை வழி–ந–டத்–து–ப–வன் கி–ருஷ்–ணன்–தான் என்–பதை அங்கே வாழும் சின்–னக் குழந்–தையு – ம் உணர்ந்து – து என்றே ச�ொல்–ல–லாம். க�ொண்–டி–ருக்–கிற பிர–தான க�ோயில், த்வா–ர–கா–தீச் மந்–திர் என்று அழைக்–கப்–படு – கி – ற – து. இது, மிகப் பெரிய அரண்–ம– னைக் க�ோயி–லா–கத் திகழ்–கி–றது. பால்–யத்–தில் கிருஷ்–ணன் வெண்–ணெ–யும், தயி–ரும் உண்டு களித்–தி–ருந்த அந்–தக் கால–கட்–டத்தை இப்–ப�ோது மக்–கள் நினைவு கூர்–கி–றார்–கள். அத–னா–லேயே

பெ

Þ¼îò «ï£Œèœ, CÁcóè‚ «è£÷£Áèœ.

13

ஆர�ோக்–கி–ய–மான பசுக்–கள் மிக–வும் சாது–வாக இந்தக் க�ோயி–லில் கி–ருஷ்–ண–னுக்கு அடுத்–த– நடை–ப–ழ–கு–வ–தும், அவற்றை பக்–தர்–கள் த�ொட்டு டுத்து நிவே–த–னம் படைத்–து–க�ொண்டே இருக்–கி– வணங்–கும்–ப�ோது, த�ொடப்–படு – ம் இடத்தை மட்டும் றார்–கள். இப்–ப–டி–யாக ம�ொத்–தம் 17 முறை வித– சிலிர்த்–துக்–க�ொண்டு அந்த வணக்–கத்–தைப் பசுக்– வி–த–மான பிர–சா–தங்–கள் அவ–ருக்கு நிவே–த–னம் கள் ஏற்–றுக்–க�ொள்–வ–தும் இங்கே சாதா–ர–ணம். செய்–யப்–படு–கின்–றன. அதா–வது, கிட்–டத்–தட்ட ஒரு இவை பக்–தர்–க–ளால் மலர் மாலை–கள் அணி–விக்– – ம்! இத–னால் மணி–நேர– த்–துக்கு ஒரு–முறை நிவே–தன கப்–பட்டு அலங்–கா–ரம் செய்–விக்–கப்–ப–டு–கின்–றன. அந்–தந்த சம–யத்–தில் செல்–லும் பக்–தர்–க–ளுக்கு துவா–ரக – ா–தீச – ர் க�ோயில் க�ோபு–ரத்–தின் உச்சியில் அந்–தப் பிர–சா–தம் கிடைக்க வாய்ப்பு இருக்–கிற – து. நீண்–டத�ொ – ரு க�ொடி பறப்–பதை வெகு த�ொலை–வி– பிர–சா–தத்–த�ோடு நின்–று–வி–டா–மல், அடுத்–த–டுத்து லி–ருந்தே தரி–சிக்–கல – ாம். நாற்–பது மீட்–டர் நீள–முள்ள அலங்–கா–ரமு – ம் புதிது புதி–தாக செய்–விக்–கிறா – ர்–கள். முக்–க�ோண வடி–வக் க�ொடி இது. க�ோபு–ரத்–தின் அதி–கா–லை–யில் உடா–பன் என்று ச�ொல்–லப்– மீது துவ–ஜஸ்–தம்–பம் அமைக்–கப்–பட்டு, அதில் படும் திருப்–பள்ளி – யெ – ழு – ச்சி நிகழ்ச்–சியு – ட – ன் தின–சரி இந்–தக் க�ொடி ஏற்–றப்–ப–டு–கி–றது. சிவப்பு, மஞ்– வழி–பா–டு–கள் ஆரம்–பிக்–கின்–றன. இந்த முதல் சள், வெள்ளை என்று குறிப்–பிட்ட காலத்–துக்கு நிகழ்ச்–சியே வட–நாட்–டுப் பாணி–யின் தனி அம்–ச– ஏற்–றார்–ப�ோல இந்–தக் க�ொடி மாக இருக்– கி – ற து. ஆமாம், பட்–ட�ொளி வீசிப் பறக்–கி–றது. கிருஷ்– ண – னு க்– கு த் தங்– க ப் இதே க�ோபுர உச்–சி–யில் வட்ட– பல்–குச்–சி–யால் பல் விளக்–கு– கி– றா ர்– க ள். பிறகு ஜிலேபி, வ– டி – வ – மா ன ஒரு பகு– தி – யி ல் லட்டு என்று இனிப்– பு – க ளை க�ொடி–யேற்–றத்தை ஒட்டி, நெய் சமர்ப்– பி க்– கி – றா ர்– க ள். பிறகு விளக்கு ஒன்–றும் ஏற்றி வைக்– ஒரு மணி– நே – ர த்– து க்– க ெல்– கப்–ப–டு–கி–றது. க�ொடி–யை–யும் லாம் சர்க்–கரை, பால், தயிர் விளக்–கை–யும் ஏற்றி வைக்–கும் என்று நிவே– த – ன ம். அடுத்து இந்–தப் பணியை ‘ஆப�ோ–டி’ அப்– ப ம், வெல்– ல ம் கலந்த என்ற அந்–தண வம்–சத்–தி–னர் பாலால் செய்த ஓர் இனிப்பு, ப ர ம்பரை ப ர ம்பரை ய ா க அதற்–கப்–புற – ம் பல–வகை கனி– நிறை–வேற்றி வரு–கி–றார்–கள். கள்... இப்–படி அடுத்–த–டுத்து கடற்– க – ரை க் க�ோயி– ல ாக உ ண – வு ப் ப � ொ ரு ட் – க ளை இருந்–தா–லும், கட–லி–லி–ருந்து – �ொண்டே நிவே–தன – ம் செய்–துக வீசும் புயல�ோ, கடு–மை–யான இருந்– தா ல் கிருஷ்– ண – னு க்கு மழை–யால் உரு–வா–கும் வெள்– ஜீர–ணம் ஆகா–விட்–டால் என்ன ளம�ோ இந்– த க் க�ோயிலை செய்–வது? அதற்–காக அவர் பாதித்– ததே இல்லை என்– கி – நித்–திரை க�ொள்–ளு–முன் செரி– றார்–கள். கட–லர– ச – ன், கிருஷ்–ண– மா–ன த்–து க்–காக லேகி– ய – மு ம் னுக்கு அளித்த நிலப்– ப – கு தி அர்ப்–ப–ணிக்–கி–றார்–கள்! அல்–லவா, அத–னால் இயற்–கை– துவாரகாதீசர் துவா–ர–கை–யில் குழு–மி–யி– யின் சீற்–றம் எது–வும் இக்–க�ோ– ருக்–கும் பக்–தர்–கள் அனை–வ–ருமே பர–வ–சத்–தில் யி–லைத் தாக்–கத் தயங்–கு–கி–றது ப�ோலி–ருக்–கி–றது! ஆழ்ந்–தி–ருப்–ப–தைக் காண–மு–டி–கி–றது. எங்–கும், இந்த துவா–ர–கையை அடுத்து, சுமார் 40 கி.மீ. யாரி– ட – மு ம், எந்– த ப் ப�ொரு– ளி – ட – மு ம் அவர்– க ள் த�ொலை–வில் பேட் துவா–ரகா என்று ஒரு தலம் கிருஷ்–ணனை தரி–சிக்–கும் பக்–திப் பரி–மா–ணம் உள்–ளது. வட–ம�ொழி – யி – ல் பேட் என்–றால் தீவு என்று புரி–கி–றது. அத–னா–லேயே அவர்–கள் இடித்–துக்– ப�ொருள். எந்–தக் கட–லி–லி–ருந்து தான் துவா–ரகை க�ொண்டு ப�ோவ–தை–யும், ஆங்–காங்கே இடை– நகரை நிர்–மா–ணிக்க நிலம் பெற்–றார�ோ, அந்–தப் யூ–றாக அமர்ந்து க�ொள்–வ–தை–யும் ப�ொறுத்–துக்– பகு–தியை மீண்–டும் கட–லுக்கே அர்ப்–ப–ணித்–து– க�ொள்–ளவு – ம் முடி–கிற – து. இந்–தியா மட்–டும – ல்–லா–மல், விட விரும்–பிய கிருஷ்–ணன் தான் குடி–யி–ருந்த உல–கெங்–கிரு – ந்–தும் கிருஷ்ண பக்–தர்–கள் அங்கே அரண்–மனை மட்–டும் தன் அவ–தா–ரத்–தின் ஒரு யாத்–ரீ–கர்–க–ளாக வந்து கூடி–யி–ருக்–கி–றார்–கள். சாட்–சி–யாக நிலைத்–தி–ருக்க வேண்–டும் என்–றும் உள்–ளூர் பெண் பக்–தர்–க–ளின் அலங்–கா–ரம், விரும்–பின – ார். அதன்–படி – யே இந்த அரண்–மனை – க் க�ோயி–லுக்கு வரு–வ–தற்–கான பிரத்–யேக அலங்– க�ோயில் மட்–டும் புராண சாந்–நித்–தி–யத்–த�ோடு கா–ர–மாக இல்–லா–மல், அது அவர்–க–ளது இயல்– அப்–ப–டியே நிலைத்து நின்–று–விட்–டது. பான தின–சரி அலங்–கா–ர–மா–கவே இருக்–கி–றது. இந்த பேட் துவா– ர – கையை அடைய முத– வர்–ண–னை–க–ளில் விளக்–கப்–பட்–டி–ருப்–ப–து–ப�ோல, லில் சாலை–வ–ழி–யாக ஓகா துறை–மு–கத்–துக்–குச் இவர்–க–ளு–டைய உடை, த�ோற்–றத்தை வைத்து செல்ல வேண்–டும். பேருந்து வச–திக – ளு – ம் உண்டு. கிருஷ்–ணன் காலத்து க�ோபி–யர் இப்–ப–டித்–தான் பிறகு அங்–கி–ருந்து விசைப்–ப–டகு மூல–மாக தீவு இருந்–தி–ருப்–பார்–கள�ோ என்–றும் எண்–ண–வைக்–கி– துவா–ரகையை – அடை–யல – ாம். ஒரு கில�ோ மீட்–டர் றது. க�ோபி–யர் மட்–டுமா, ஆவி–னங்–க–ளும் அங்கே 15 நிமி–டப் பட–குப் பய–ணம். ஓகா துறை–மு–கத்– தாரா–ளமா – க – ப் புழங்–குகி – ன்–றன. நன்கு க�ொழுத்த, துக்கு வரும் வழி–யி–லேயே ருக்–மிணி தாயா–ரின்

14

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

роЗроирпНрод роХро▒рпНроХро│рпН рооро┐роХтАУро╡рпБроорпН роЕрокрпВро░рпНтАУро╡тАУ родройро┐роХрпН роХя┐╜рпЛропро┐ро▓рпИ родро░ро┐тАУ роЪро┐ роХрпНтАУ роХ тАУ ро▓ ро╛роорпН. роХя┐╜рпЛроородро┐ роиродро┐ропро┐ро▓рпН рооро╛тАУройро╡рпИ. роЗро╡ро▒рпНтАУро▒ро┐ройрпН роорпЗро▓рпНтАУрокро╛тАУ роЗроЩрпНроХрпЗ ро░рпБроХрпНтАУрооро┐рогро┐ тАУ ропрпБ тАУ роорпН, роХро┐ро░рпБро╖рпНтАУрогройрпБроорпН роХро┐роЯрпИроХрпНроХрпБроорпН роХро▓рпН роХроорпН родрпЗройрпН роЕроЯрпИтАУрокя┐╜рпЛро▓ роЪро┐ро▒рпБтАУроЪро┐ро▒рпБ роиро┐ройрпНро▒ роХя┐╜рпЛро▓родрпНтАУродро┐ро▓рпН роЪрпЗро╡рпИ роЪро╛родро┐роХрпНтАУ рокро│рпНтАУро│роЩрпНроХ тАУ ро│рпИ тАУ роХрпН роХя┐╜рпКрогрпНтАУроЯро┐ро░рпБ тАУ роХрпНтАУроХро┐тАУ роХро┐ро▒ро╛ро░рпНтАУ роХ ро│рпН. родрпБро░рпНтАУ ро╡ ро╛роЪ роорпБройро┐тАУ ро╡ ро░ро┐ройрпН ро▒родрпБ. роЪро┐ро▓ роХро▒рпНтАУроХтАУро│ро┐ро▓рпН родро┐ро░рпБтАУрооро╛тАУро▓ро┐ройрпН роХя┐╜рпЛрокродрпНтАУродро╛ро▓рпН роЕро░рогрпНтАУроотАУройрпИроХрпНроХрпБ ро╡ро░тАУ роХрпБро▒ро┐тАУ ропрпА тАУ роЯ ро╛рой роЪроХрпНтАУ роХ тАУ ро░ роорпН рокя┐╜рпКро▒ро┐родрпНтАУ роорпБтАУроЯро┐роп тАУ ро╛род роиро┐ро▓рпИ ро░рпБроХрпНтАУрооро┐рогро┐ тАУ роХрпНроХрпБ роПро▒рпНтАУрокроЯрпНтАУ родро╛ро▒рпНтАУрокя┐╜рпЛро▓ роЙро│рпНтАУро│родрпБ. роХрогрпНтАУроЯроХро┐ роЯродрпБ; роЕродтАУройро╛тАУро▓рпЗропрпЗ роЗрокрпНтАУрокроЯро┐, роЕро░рогрпНтАУроотАУ роиродро┐тАУропро┐ро▓рпН роирпАро░рпБроХрпНтАУроХроЯро┐ тАУ ропро┐ тАУ ро▓рпН родро░рпИтАУропро┐ро▓рпН ройрпИроХрпНроХрпБ ро╡рпЖро│ро┐ропрпЗ родройро┐ропрпЗ ро░рпБроХрпНтАУрооро┐рогро┐ роЪро╛ро│роХрпНтАУроХро┐тАУро░ро╛тАУроороЩрпНтАУроХро│рпН роХро┐роЯрпИроХрпНтАУроХро┐ройрпНтАУ тАУ роХрпНтАУроХро┐ро▒ро╛ро│рпН роОройрпНро▒рпБ роХя┐╜рпЛропро┐ро▓рпН роХя┐╜рпКрогрпНтАУроЯро┐ро░рпБ ро▒рой роОройрпНтАУро▒ро╛ро▓рпН, роЗроЩрпНроХрпЗ роХя┐╜рпЛроородро┐ роЪя┐╜рпКро▓рпНтАУроХро┐тАУро▒ро╛ро░рпНтАУроХро│рпН. рои родро┐ тАУ ропро┐ ро▓рпН роо рпЗ ро▓ ро╛ тАУ роХ ро╡рпЗ роЪро┐ ро▓ родрпАро╡рпБ родрпБро╡ро╛тАУ ро░ тАУ роХрпИ тАУ ропро┐ ро▓рпН, роХро┐ро░рпБро╖рпНтАУ роХро▒рпНтАУ роХ ро│рпН рооро┐родроирпНродрпБ ро╡ро░рпБтАУ ро╡ тАУ родрпИ рокрпН рогройрпН, родрпБро╡ро╛тАУро░тАУроХтАУроиро╛родрпНроЬрпА роОройрпНро▒ рокрпЖроптАУ рокро╛ро░рпНроХрпНроХро▓ро╛роорпН. роЕройрпЗтАУроХтАУрооро╛роХ роОро▓рпНро▓ро╛ рокроХрпНтАУродро░рпНтАУроХтАУро│рпБроорпЗ ро░ро┐ро▓рпН роорпВро▓тАУро╡тАУро░ро╛роХ родро░ро┐тАУроЪтАУройроорпН родро░рпБтАУроХро┐тАУро▒ро╛ро░рпН. роЗро╡тАУро░рпБроХрпНроХрпБ роЗроирпНтАУродроХрпН роХро▒рпНтАУроХро│рпИ роЪрпЗроХтАУро░ро┐родрпНтАУродрпБроХрпН роХя┐╜рпКрогрпНроЯрпБ, родродрпНтАУродтАУ роОродро┐тАУро░ро┐ро▓рпН роХро┐ро░рпБро╖рпНтАУрогтАУро░ро┐ройрпН родро╛ропро╛ро░рпН родрпЗро╡тАУроХро┐роХрпНроХрпБ родройро┐роЪрпН роородрпБ роЗро▓рпНтАУро▓роЩрпНтАУроХтАУро│рпБроХрпНтАУроХрпБроЪрпН роЪрпЖройрпНро▒рпБ рокрпВроЬрпИтАУропро▒ тАУ рпИтАУропро┐ро▓рпН роЪроирпНтАУроиродро┐ роЙро│рпНтАУро│родрпБ. ро╡рпЗро▒рпЖроирпНрод ро╡рпИрогтАУро╡родрпН родро▓родрпНтАУ ро╡рпИродрпНродрпБ ро╡ро┤ро┐тАУроктАУроЯрпБтАУроХро┐тАУро▒ро╛ро░рпНтАУроХро│рпН. роЗроирпНтАУродроХрпН роХро▒рпНтАУроХро│рпН рокро▓ родро┐тАУро▓рпБроорпН роХро┐ро░рпБро╖рпНтАУрогтАУройро┐ройрпН родро╛ропро╛ро░рпН роЗрокрпНтАУрокроЯро┐ роЪро┐ро▒рокрпНрокрпБ ро╡роЯро┐тАУро╡роЩрпНтАУроХро│ро┐ тАУ ро▓рпН, рокро▓ роЕро│тАУро╡рпБроХ тАУ ро│ро┐ тАУ ро▓рпН, рокро▓ роОроЯрпИтАУроХро│ро┐ тАУ ро▓рпН роЪрпЖропрпНтАУропрокрпНтАУроктАУроЯтАУро╡ро┐ро▓рпНро▓рпИ роОройрпНтАУроХро┐тАУро▒ро╛ро░рпНтАУроХро│рпН. роЗродрпЗ роХя┐╜рпЛропро┐тАУ роХро┐роЯрпИроХрпНтАУроХро┐ройрпНтАУро▒рой. ро▓ро┐ро▓рпН роХро┐ро░рпБро╖рпНтАУрогтАУройро┐ройрпН роОроЯрпНроЯрпБ рооройрпИтАУро╡ро┐тАУроптАУро░рпБроХрпНтАУроХрпБтАУрооро╛рой роХрпБроЬтАУро░ро╛родрпН рооро╛роиро┐тАУро▓роорпН, роЕроХтАУроородро╛ тАУ рокро╛родрпН тАУ роироХтАУро░ро┐ро▓ро┐ро░рпБроирпНродрпБ родройро┐родрпНтАУродройро┐ роЪроирпНтАУроитАУродро┐тАУроХтАУро│рпИтАУропрпБроорпН родро░ро┐тАУроЪро┐роХрпНтАУроХтАУро▓ро╛роорпН. роЗроирпНрод ро╡рпАро░роорпНтАУ роХ ро╛роорпН-ро░ро╛роЬрпНтАУ роХя┐╜ рпЛроЯрпН-роЬро╛роорпНтАУ рои тАУ роХ ро░рпН (роорпБроорпНтАУ рокрпИ тАУ ропро┐ тАУ роЪроирпНтАУроитАУродро┐родрпН родя┐╜рпКроХрпБтАУродро┐ропрпИ роХро┐ро░рпБро╖рпНтАУрогтАУро░ро┐ройрпН тАШроЕроирпНтАУродрокрпНтАУ ро▓ро┐ро░рпБроирпНтАУродрпБроорпН роЬро╛роорпНтАУроитАУроХро░рпН ро╡ро░тАУро▓ро╛роорпН) ро╡ро┤ро┐тАУропро╛роХ роУроХро╛ рокрпБтАУро░роорпНтАЩ роОройрпНро▒рпБ роЪя┐╜рпКро▓рпНтАУроХро┐тАУро▒ро╛ро░рпНтАУроХро│рпН. роХро▓рпНтАУропро╛тАУрогтАУро░ро╛тАУропро░рпН, родрпБро▒рпИтАУ роорпБ роХродрпНродрпБроХрпНтАУ роХрпБ роЪрпН роЪрпЖро▓рпНтАУ ро▓рпБ роорпН ро░ропро┐ро▓рпНтАУ рокро╛ тАУ родрпИ тАУ роХро┐ро░рпБро╖рпНтАУрогройрпН, родро┐ро░рпБтАУро╡ро┐роХрпНтАУро░тАУрооройрпН, ро▓роХрпНро╖рпНрооро┐ роиро╛ро░ро╛тАУроптАУрогро░рпН ропро┐ро▓рпН, родрпБро╡ро╛тАУро░роХрпИ ро░ропро┐ро▓рпН роиро┐ро▓рпИтАУропродрпНтАУродро┐ро▓рпН роЗро▒роЩрпНтАУроХро┐роХрпН роЖроХро┐тАУропя┐╜рпЛтАУро░рпБроХрпНтАУроХрпБроорпН роЪроирпНтАУроитАУродро┐тАУроХро│рпН роЙро│рпНтАУро│рой. роХя┐╜рпКро│рпНтАУро│тАУро▓ро╛роорпН. роЗроЩрпНтАУроХро┐тАУро░рпБроирпНродрпБ 3 роХро┐.роорпА. родя┐╜рпКро▓рпИтАУ роХя┐╜рпЛроородро┐ роиродро┐, роХроЯтАУро▓ро┐ро▓рпН роХро▓роХрпНтАУроХрпБроорпН роЗроЯродрпНтАУродро┐ро▓рпН ро╡ро┐ро▓рпН роЙро│рпНтАУ ро│ родрпБ родрпБро╡ро╛тАУ ро░ тАУ роХ ро╛тАУ родрпА тАУ роЪ ро░рпН родро┐ро░рпБроХрпНтАУ роХя┐╜ рпЛтАУ ропро┐ ро▓рпН. родрпБро╡ро╛тАУро░роХрпИ роЕроорпИроирпНтАУродрпБро│рпНтАУро│родрпБ. роЗроирпНрод роЪроЩрпНтАУроХтАУроородрпНтАУродро┐ро▓рпН, роЕрокрпВро░рпНтАУро╡тАУрооро╛рой, роЕро▒рпНтАУрокрпБтАУродтАУрооро╛рой роХро▒рпНтАУроХро│рпН роХро┐роЯрпИроХрпНтАУроХро┐ройрпНтАУ роЕроХтАУроородро╛ тАУ рокро╛родрпН тАУ родро┐ тАУ ро▓ро┐ тАУ ро░рпБроирпНродрпБ родрпБро╡ро╛тАУро░роХрпИ тАУ роХрпНтАУроХрпБрокрпН рокрпЗро░рпБроирпНродрпБ ро▒рой. роЗроотАУроптАУроотАУро▓рпИтАУропро┐тАУро▓ро┐тАУро░рпБроирпНродрпБ роУроЯро┐тАУро╡тАУро░рпБроорпН роХрогрпНтАУроЯроХро┐ ро╡роЪродро┐ роЙрогрпНроЯрпБ. роиродро┐ропро┐ро▓рпН роХро┐роЯрпИроХрпНтАУроХрпБроорпН роЪро╛ро│роХрпНтАУроХро┐ро░ро╛тАУроороЩрпНтАУроХро│рпНтАУрокя┐╜рпЛро▓

! " # $% & '

Date

Days

Amount

1 05.09.2017 o├│┬о&├▒тА░F├│┬г├┤├▓тА╣&┬л├к┬г├┤┬г┼а├М╦Ь&├░тАб├мK┬╣├│тА╣&├кQ C╞Т├и├╣┬г┼а├М╦Ь&FK├▓тА╣├░┬л├иw├╡╦Ь

8

7400/&

2 16.09.2017 ├╜K╦Ж┬╢├╡┬г╦Ь&KS┬л├иw&├Ь├В├▒┬б├ктАа┬о&├и╞Т┬л├и┬г╦ЖK&├▓┬║┬л├╣┬г╦ЖK&├а╦Ж├о╦Ь├и┬гC&

17

18000/&

3 27.10.2017 ├Ь├и├▒├о┬г├░┬г╦Ж & ├о┬г├Г╦Ь┬╢├╡┬г├│├и┬г & ┬л├и┬г├▒F┬╢├╡┬г├│├и┬г & ┬л├░тАа┬╢├╡┬г├│├и┬г &

15

15500/&

4 17.11.2017 ┬╣ ├╡ ┬л ├╣ w ├╡ ╦Ь & ├М K & ┬к ├и ┬г ├╣ ┬г ╦Ь тАЪ & ┬к ├и ┬г тДв ├и ╦Ж ├о ┬г & ├Ь ├┤ ├и ┬г ├░ ┬г ╦Ж & ├и ┬г C &

12

11000/&

5 05.12.2017 ┬к├и┬гтДв├Ц╦Ь&├а┬┤┼аH&┬░тАЪA┬▓┼а├│├▒тАб├▓┬г&├и┬отДв┬╢╦Ь├и┬г&┬к├╜┬г├│├п┬г┬┤&┬л├и┬г├и╦Ь├н┬г&

7

7500/&

6

10

11000/&

┬╣├╕┼а├░┬┤тА╣ ├Ю├мтА╣: ┬к├к┬б┬м├╣ ┬к├к┬бтАа├│тДв (┬л├╝┬гF╦ЬL╞Т├итА╣) & ├░тАж├к├╡┬о & ├п┬гCтАЪ (┬л├и┬г├о┬г├╡K ├а┼╕├░╦ЖF v├о├┤тА╣)

┬╝╦Ж├│H├│├▓┬г┬м├и&┬░┼а├о├и┬гC&┬л├и├о┬г╦Ь├п┬г╦Ж&┬л├о├╡H├│├▓┬г┬м├и&├и╦Ь├нH├│├▓┬г┬м├и&┬л├╝┬гC├▒╦Ж &├░╦ЖK├п┬г╦Ж&├▒┬г├╣┬г MтДв┬л├┤x

┬║тАЪF┬╢├╡┬г├│├и┬г & ┬╝тАЪ┬░├▒E┬╢├╡┬г├│├и┬г & ├┐├п┬г╦Ж┬╢├╡┬г├│├и┬г & ├и┬г╞Т┬░┬л├│┬гL ┬╢├╡┬г├│├и┬г & ├▒┬╢├│┬г & H┬╝тА░├о┬г├╡┬б & ┬л├и┬г┬░├┤тА╣ & ┬л├и┬г├╡╦Ь├о├╣тА╣ & ┬к├╝┼Т┼а├М╦Ь& ├Ьxe╦Ь & ┬╣w├и╦Ь & ┬л├к┬гтА╣├п┬г╦Ж & ├п┬г┬л├и├╗тА╣ (┬л├╝┬гF╦ЬL╞Т├итА╣) & ┬л├░┬г╦Ь├░тА░├о╦Ь & ├а├о┼Т┼а├М╦Ь & ├▒┬╛тАбтАа ├Ь┬╣ & ├ЬтА╣├░┬гT & ┬л├и┬гL├▓┬гтАЪ ├▒├и┬г┬л├о┼б & (├░┬г┼б├п├и╦Ь ├и├м┼╕├и┬м├│ C├╡┬б ┬л├и┬гMтДв)

├и├▓┬г&┬╣╦Ж├о├и├▓┬г&├▒┬г├▓┬г┬╣K (ISKON)&Y├о┬г├▒┬гK&MтА░F├▓┬г├ктДв

├Э├╣┬░тАа┬л├м&├к┬г┬║тАб┬пv├╡K&├┐├│╞Т├и┼а├░тАа┬о├╣тА╣&┬║┬╝┬л├мv├╡├│┬г&C┬╝╞Т┬л├иK& ┬л├▒тДв┬л├и┬гтАа┬м├м&├о╦Ь├▒v├о├┤┬г&┬л├░├А╦Ь&├╜├┤┬л├░┬┤&GI├╗┬гтА╣├░┬г┼У&├▒┬отАЪ├и┬л├│& ├о├┤тАЪ├и┬г┬л├╡K&(├и┬гMK ├а┼╕├░╦ЖF v├о├┤тА╣)

Sep (or) Dec 2017

├Ь┬л├╜┬гH├┤тА╣ & ├┐ ┬м├к├┤тА╣ & ├▒├и┬г├птА░F & M├╝├▓├╡┬г├м┬г & ├и├╣├и┬╢╦Ь┬м├и & ├░╦Ж├│┬г├к├┤тА╣ & CтА╣├▒┬г├к├┤тА╣&├▒╞Т├и├╖AK&├Ь┬б├╣┬г├╡├│тА╣& ├Ь├▒├│┬г├╡F&├┐├Г╦Ь├▒тА╣&┬л├╡├о┬г╦ЖK&M├к┬г├и┼а ├░тАа┬о├╣тА╣&┬╢├╡┬г├│┬м├и F┬╝├▒┬м├┤&├╡┬г├м├░тДвL&├▒тАа├м├░тДвL&├о┬гтАЪ├╗┬г├│┬гтА╣&(├░v H├│├▓┬г├нтА╣)

! " # " $%& '

15

இஷ்டங்களைப் பூர்த்தி செய்யும்

ட்

அ ஷ்ட ல சு மிகள் ந

ம் வாழ்க்–கைக்–குத் தேவை–யான எல்–லா– வி–த–மான வளங்–க–ளை–யும் வழங்–கக்–கூ–டிய திரு–ம–களை எட்–டு–வித செல்–வங்–க–ளுக்கு அதி–பதி – ய – ாக, எட்டு தெய்–வீக வடி–வங்–களி – ல், அஷ்–ட– லட்–சுமி – ய – ாக வழி–படு – வ – து நம் மர–பாக இருக்–கிற – து. வர–லட்–சுமி விரத நாளை (04.08.2017) ஒட்டி, அந்த எட்டு லட்–சுமி – க – ளை – ப் பற்றி அறிந்து க�ொள்–வ�ோம்:

1. ஆதி–லட்–சுமி

சக�ோத–ரியே, ப�ொன்–ம–ய–மா–ன–வளே, முனி–வர்–க– – ப – வ – ளே, ம�ோட்–சத்தை அளிப்–ப– ளால் ப�ோற்–றப்–படு வளே, இனி–மையை அருள்–பவ – ளே, வேதங்–கள – ால் துதிக்–கப்–படு – ப – வ – ளே, தாமரை மல–ரில் வசிப்–பவளே, தேவர்–க–ளால் பூஜிக்–கப்–ப–டு–ப–வளே, சாந்–திய�ோ – டு கூடி–ய–வளே, மது–சூ–த–னனின் மனை–வியே, மகா– லட்–சு–மி–யின் முதல் உருக்–க�ொண்ட ஆதி–லட்–சு– மியே, என்னை எப்–ப�ோது – ம் காப்–பாற்ற வேண்–டும். எப்பொ–ழுது – ம் நலன் அருள்–வாய்!’ - எனத் துதிக்க எக்–கா–ரி–ய–மும் தடை, தாம–தம் இல்–லா–மல் நிச்–ச–ய– மாக முழு–வெற்–றி–யு–டன் நடக்க ஆ–தி–லட்–சுமி நமக்கு அருள்–பு–ரி–வாள்.

2. சந்–தா–ன–லட்–சுமி

சந்–தா–னம் என்–றால் மழ–லைச் செல்–வம் என்று ப�ொருள். ஒரு வம்–சம் தழைத்து வளர மழ–லைச் செல்–வம் இன்–றி–ய–மை–யா–தது. மற்–ற செல்–வங்–க– ளை–வி–ட சிறந்த செல்–வம் குழந்–தைச் செல்–வம் ஆகும். அத்–தக – ைய மழ–லைச் செல்–வத்தை வழங்– கு–பவ – ள், சந்–தா–னல – ட்–சுமி. ஆறு திருக்–கர– ங்–களு – ட – ன் – ா–கிய சடை–யுட – ன் குழந்–தையை தலை–யில் பின்–னல மடி– யி ல் இருத்தி அருள்– ப ா– லி க்– கு ம் த�ோற்– ற ம் – ள். சடை–யுட – ன் கிரீ–டத்தை சூடி–யவ – ள – ாக, க�ொண்–டவ பாற்–கட – லை – க் கடைந்–தப�ோ – து த�ோன்–றிய – வ – ள். இவ்–வ–டி–வம் தேவி என்–றும் நிலைத்–தி–ருப்–ப–வள் என்–ப–த–னைக் குறிக்–கி–றது. இவ்–வம்மை மஞ்–சள் பட்டு அணிந்து அழ–கிய கிரீடத்–துட – ன் காட்–சிய – ளி – க்– கி–றாள். இவ–ளுக்கு நான்கு கரங்–கள் உள்–ளன. ஆதி என்–ப–தற்கு ‘முதல்’ என்று ப�ொருள். திருப்– பாற்–கட – லை – த் தேவர்–களு – ம் அசு–ரர்–களு – ம் கடைந்–த– ப�ோது முத–லில் நஞ்சு வந்–தது. பின் காம–தேனு, சந்–தி–ரன் என வந்–தார்–கள். அப்–ப�ோது த�ோன்– றிய முதல் லட்–சு–மியே ஆதி லட்–சுமி. ஒவ்–வ�ொரு லட்–சு–மிக்–கும், பெய–ரைப் ப�ொறுத்து ஒவ்–வ�ொரு குணம் உண்டு. ஆனால் ஆதி–லட்–சு–மிக்கு அப்–ப– டி–யில்லை. ஏனென்–றால், அவ–ளுக்–குப் பெய–ரிட வேண்–டிய அவ–சிய – மி – ல்–லா–மல் அவள் மாத்–திர– மே இருந்–தாள். ஆதி–லட்–சுமி – யி – ன் திருப்–பா–தத்–திற்–குக் கீழ் பூர்–ண–கும்–பம், கண்–ணாடி, சாம–ரம், க�ொடி, பேரிகை, விளக்கு, ஸ்வஸ்–திக – ம் ப�ோன்ற அபூர்வ மங்–கள அம்–சங்–கள் அமை–யப் பெற்–றி–ருக்–கும். அவள் ப�ொற்–பா–தங்–கள் பற்–றி–ய–வர்–க–ளுக்கு மங்–க– ளம் சிறக்–கும் என்–ப–த–னால் அவளை வழி–பட்–டுப் பேறு–பெற வேண்–டி–யது முக்–கி–யம். ‘தேவர்–க–ளால் வணங்–கப்–ப–டு–ப–வளே, அழ– கா–னவ – ளே, மாத–வனி – ன் மனை–வியே, சந்–திர– னி – ன்

16

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

வரத-அப–யத் திருக்–க–ரங்–க–ளு–டன் கத்தி, கேட–யம் ஆகிய ஆயு–தங்–களை – த் தரித்து காட்சி தரு–கிற – ாள். இவ–ளது பீடத்–தில் சாம–ரம் வீசி–ய–வா–றும், விளக்–கி– னைக் கையில் ஏந்–திய வண்–ணமு – ம் இரு கன்–னிப் பெண்–கள் நின்று க�ொண்–டிரு – க்–கிற – ார்–கள். பிள்ளை பாக்–கிய – ம் பித்–ருக்–களை – க் கடைத்–தேற்–றும் என்–பது இந்து மத நம்–பிக்கை. ‘ க ரு – ட னை வ ா க – ன – ம ா – க க் க�ொண்ட

 குருராகவேந்திராய நமஹ:

வபான: 044-28442850, 044-28444538

 விஜயா டிராவல் சர்வீஸ்

எண்.18, ஆரிமுத்து ஆசாரி தெரு, திருேல்லிகவகணி, தசன்னை - 5. E-mail: srivijayatravels@yahoo.com ஸொபகர்-V.சுபபாராவ் உரி்மயாளர் : சு. பத்ரி / தசல்: 94440 19151 இவ்வருட டூர் புர�ோகி�ோம்

14-9-17

14 நாடகள் தகாண்​்ட பத்ரிநாத் யாத்தி்ர: த்டல்லி, பத்ரிநாத், வகொர்நாத், ஹரித்துோர் ரிஷிவகஷ், ஆகரா, மதுரா பிருந்ொேன ஆகியனை கட்டணம் ரூ.14500/-

11-8-17

14 நாடகள் தகாண்​்ட மஹாராஷ்டிரா யாத்தி்ர: பாம்வப, நாசிக, பஞசேடி, ஔண்​்டா, நாகநாெம், திரியம்பவகஸர், ஷீரிடி, சனி சிஙகனைாபபுபூர், எல்வலாராகு்க, பண்​்டரீபுர் பரளி, ்ேத்தியநாெம், ்காடடி மகாராஜா பீமாசஙகர், உஜஜயின, மகாகாவளஸேர் ஓஙகாவரஸேர் குஸவனைஸேர் 8 அஷ்​்ட கணபதிகள் ஆகிய்ே கட்டணம் ரூ.14500/-

2-8-17

7 நாடகள் தகாண்​்ட ஆந்திரபிரவெச யாத்தி்ர ்சலம் வேொத்ரி விஜயோ்டா, பத்ராஜலம் மஙகலகிரி கனைகதுர்​்க துோரகா திரும்ல மஙகளகிரி ோ்டாபள்ளி மட்டபபள்ளி, மாகாநந்தி அவஹாபிலம் 9 நரசிம்மர் ஆகிய்ே கட்டணம் ரூ.8800/-

9-8-17

12 நாடகள் தகாண்​்ட காசியாத்தி்ர: பூரி புேவனைஸேர், வகானைாரக, காசி, கயா, அலகாபாத் அவயாத்தி ்நம்மசாரண்யம் ஆகிய்ே கட்டணம் ரூ.12900/-

1-10-17

13 நாடகள் தகாண்​்டது ஆகரா மதுரா பிருந்ொேன நியூத்டல்லி, குளுமணாலி, ்ேஸணேவெவி சாமுண்​்டாவெவி ஜோலாமு அமிர்ெசரஸ ோகாபா்டர் குருவேத்ரம் ஆகியனை கட்டணம் ரூ.14500/-

25-10-17

12 நாடகள் தகாண்​்ட காசியாத்தி்ர பூரி தஜகனைாெர் புேவனைஸேர்வகானைாரக காசி கயா அலகாபாத் அவயாத்தி ்நம்மசாரண்யம் ஆகிய்ே

27-10-17 8 நாடகள் தகாண்​்ட காசி கயா அலகாபாத் ஆகியனை .நபர் ஒருேருககு கட்டணம் ரூ.8000/1-11-17

14 நாடகள் தகாண்​்ட பஞச துோரகா யாத்தி்ர அகமொபாத் அடேர்ொம் வீர்பூர் பாலக நிஷ்கரஙகுமஹாவெவ் (க்டல் உள்ோஙகும் பாண்டியேர்கள் ேழிபட்ட சிேஸெலம்) வசாம்நாத் ழூலதுோரகா ஹரிசித்தி மாொ வகாமதி துோரகா ்டாககூர் துோரகா வகாபீஸெல் நாவகஸம் வபடடி துோரகா வபார்பந்ெர் புஸகர் சித்பூர்மாத்ருகயா அம்பாஜி காஙகுதராலிதுோரகா மவுண்டஅபு நாத்துோரகா ஆகிய்ே கட்டணம் ரூ.16000/-

22-12-17 4 நாடகள் தகாண்​்ட மந்திராலய யாத்தி்ர தநல்லூர் ்சலம், மந்ெராலயம், மகாநந்தி, அவஹாபிலம் (2x2) புஸவபக பஸ கட்டணம் ரூ.6100/22-12-17 3 நாடகள் தகாண்​்ட 9 நேநரசிம்மர் அவஹாபிலம் ஆகிய்ே கட்டணம் ரூ.4800/-

குறிப்பு: யாத்திரையில் கலந்து ககாள்பவரகள க்பயர வயது ்பணம் கெலுத்தி முன்பதிவு கெய்து ககாள்ளவும். காரல டி்பன காபி, 2 வவர்ள ொப்​்பாடு, தங்கும் இடவெதி, ஊர சுற்றிப் ்பாரக்கும் கெலவு கம்க்பனிக்கு உட்படடது.

வாழ்வில் வவற்றி மேல் வவற்றி தருவாள்

 வ�ார்ண வாராஹி

உங்களுடைய எந்த பிரச்சடையா்கயிருந்தாலும் எத்தடையயா இைங்களில் பார்ததும் பிரச்சடை இன்னும் தீரவில்டலையய என்று ்கவடலைபபடுபவர்​்களுக்கு இந்த பஞ்சமி வாராஹி பீைம் ஒரு வரபபிர்சா்தமாகும். இ்தன் ்தடலைடம வாராஹி உபா்ச்கர் ரங்கநா்த ஐயங்காடர ஒருமுடை ்சநதித்தாயலை யபாதும் பிரச்சடை்கள் தீர்நதுவிடும் என்று எல்யலைாரும் ஏ்கமைததுைன் ச்சால்கிைார்​்கள். ்கணவர்-மடைவி ஒன்று ய்சர ம்கன்/ம்கள் ்த்கா்த ்கா்தல் வடலையில் வீழ்நதிருந்தால் விலைக்கி சபறயைார்​்கள் ச்சால்படி ய்கட்க ்தடைபடடு வரும் திருமணம் நைக்​்க, நஷைததில் யபாகும் ச்தாழில் ்கம்சபனி ச்தாழிற்சாடலை மி்க வர்த்த்கம் அடைததும் மி்க லைாப்கரமா்க அபரி்தமாை வளர்சசி சபை நட்கக்​்கடை, பியூடடி பார்லைர், துணி புைடவ வியாபாரம், மருநது்கடை, மளிட்க, ்காய்கறி்கள் எை அடைதது வியாபாரமும் நல்லை லைாபததுைன் பண வ்சதி சபரு்க வீடு, மடை விற்க விரும்பும் ஆண்/சபண்டண மணக்​்க, யவடலை கிடைக்​்க, சவளிநாடு யபா்க, ப்தவி உயர்வு சபை அருள்வாக்கு ச்சால்லை அடமிஷன் பள்ளியில் அதி்கமா்க வர, பண ்சம்பந்தபபடை அடைததும் மைவளர்சசி குன்றிய குழநட்த குடைபாடு நீங்க, அடைதது யநாய்களும் விலை்க அடைதது மூலிட்க்களும் அஞ்சைங்களும், யவர்​்களும், யநதிரங்களும், ்தாயததுக்​்களும் கிடைக்கும். உங்களுடைய எந்த பிரச்சடையா்க இருந்தாலும் T.V. சினிமாவில் பு்கழ் சபை முன் அனுமதி சபறறு வாராஹி ஸவாமி்கடள ்சநதிக்​்கவும். முன்பதிவு அவசியம். குறிபபு்கள்: 1) ரங்கநா்த ஐயங்கார், B.Sc., 20 ஆண்டு்கள் நான்கு சித்தர்​்களுைன் இருநது பரி்காரங்கடள பறறி ஆராயசசி ச்சயது பரி்கார ்சக்​்கரவர்ததி எனும் படைதட்த சபறைவர். 2) ஆச்சாரமாை நல்லைான் ்சக்​்கரவர்ததி வம்​்ச வழி டவஷண குடும்பதட்த ய்சர்ந்தவர். 3) படித்தவர். 1970ல் B.Sc., முடித்தவர். 70 வயது இபயபாது நிடைவு சபறுகிைது.

4) வாராஹி உபா்சடை ஏறறு 3 தீடட்ச சபறைவர். 5) ஆ்கர்ஷண ்சக்தியில் (வசியம்) பாண்டியத்தம் சபறைவர்.

6) வரும்யபாது (3) எலுமிச்சம்பழம், வா்சடை-புஷபம், வா்சடை ஊதுவததி ச்காண்டு வரவும். 7) உங்கள் வாழ்வு சவறறி யமல் சவறறி சபை வாராஹி சித்தடர ்சநதிக்​்கவும். 8) வீடடிறகும் வநது பிர்சன்ைம், பூடை ய்தவ பிர்சன்ைம் பார்க்​்கபபடும்.

9) ய்சடவ ்கடைணம்-வாராஹி பூடை, பிர்சன்ைம், பரி்காரம் ச்சால்லை ரூ.500/- மடடும்.

உையை ்சநதிக்​்கவும்

ஜெய்  வாராஹி உபாசகர், பரிகார சககரவர்த்தி

 ரங்கநாத ஐயங்கார்,

B.Sc., (வயது 70),

எண் - 14, அசிஸ ந்கர் சமயின் யராடு. பராஙகு்சபுரம் யராடு ்சநதிபபு, ய்காைம்பாக்​்கம் - ச்சன்டை-24. ( ரா்கயவநதிரா ்கல்யாண மண்ைபம் அருகில் 3வது Left).

செல்: 98840 45993 / 98840 53993 சுபம்

17

ம�ோகி–னியே, சக்–க–ரம் தாங்கி அன்–பர்–க–ளைக் காத்து அன்பை வளர்ப்–ப–வளே, அறி–வு–ம–ய–மா–ன– வளே, உயர் நல–மு–டைய – வ – ளே, உல–கனை – த்–தும் நலம்–பெற அருள்–பவ – ளே, ஏழி–சைக் கானத்–தின – ால் துதிக்–கப்–ப–டு–ப–வளே, சூர–ரும் அசு–ர–ரும் தேவ– ரும் முனி–வ–ரும் மாந்–த–ரும் பணிந்து துதிக்–கும் இணை–யடி வாய்ந்–த–வளே, இம்–மைக்கு மட்–டும் இல்–லா–மல் மறு–மைக்–கும் வாழ்–வ–ளிக்–கும் சந்–தா– னத்தை அருள்–பவ – ளே, மது–சூத – ன – ன் மனை–வியே, சந்– த ான லட்– சு – மி யே, என்னை எப்– ப�ொ – ழு – து ம் காக்க வேண்–டும்,’ என வேண்–டிட, செல்–வத்–தில் சிறந்த செல்–வ–மா–கிய குழந்–தைச் செல்–வத்தை குறை–யின்–றி–யும், தடை–யின்–றி–யும் அளித்து, ஜாத– கத்–தில் உள்ள புத்–ர–த�ோ–ஷத்–தை–யும் சந்–தான லட்–சுமி நீக்கி அருள்–பு–ரி–வாள்.

ஐஸ்– வ ர்– ய ங்– க – ளை – யு ம் பெற– ல ாம். வாழ்க்கை என்றும் ஆனந்–த–மா–யி–ருக்–கும்.

4. தன–லட்–சுமி

3. கஜ–லட்–சுமி

இவளே ராஜ–லட்–சுமி என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டு–கி– றாள். இத்–தே–வியி – ன் கரு–ணையி – ன – ாலே இந்–திர– ன் கட–லுக்கு அடி–யில் இருந்த இந்–தி–ர–ல�ோ–கத்–தைத் திரும்–பப் பெற்–றான். ‘கஜம்’ என்–றால் யானை. இரு– பு–றமு – ம் யானை–கள் கல–சம் ஏந்–தித் திரு–மஞ்–சன – ம் செய்–வ–து–ப�ோல் அமர்ந்–தி–ருப்–ப–தால் கஜ–லட்–சுமி என்று பெயர். கஜ–லட்–சு–மியை ராஜ–லட்–சுமி, ஐஸ்– வர்ய லட்–சுமி என–வும் அழைப்–பர். கஜ–லட்–சுமி – யி – ன் உரு–வத்தை வீட்டு நிலை வாசற்–ப–டி–யில் காண– லாம். நிலத்–திற்கு செழு–மை–யான நீர் தேவை என்–பத – ால் நீர் க�ொண்ட மேகங்–கள் யானை–கள – ாகி, நில–ம–க–ளா–கிய இலக்–கு–மி–யின்–மீது அபி–ஷே–கிப்– பதை இவ்–வு–ரு–வம் குறிக்–கி–றது என்–பார்–கள். ‘தீவி–னை–கள் அழிக்–கும் அழ–கியே, எல்–லாப் பயன்–க–ளை–யும் அருள்–ப–வளே, சாத்–தி–ர–ம–ய–மா–ன– வளே, தேர், யானை, புரவி, காலாள் சூழப் பணி– யாட்–க–ளும், மக்–க–ளும் துதிக்க விளங்–கு–ப–வளே, அரி–யும், அர–னும், பிரம்–மனு – ம் வணங்க நிற்–பவ – ளே, மழை–ப�ொழி – ய அருள்–பவ – ளே, தாபங்–களை – த் தீர்க்– கும் திரு–வ–டி–யி–னை–யு–டை–ய–வளே, மது–சூ–த–னன் மனை–வியே, கஜ–லட்–சு–மியே, என்னை எப்–ப�ொ– ழு–தும் காக்க வேண்–டும்,’ - என வேண்டி கஜ– லட்–சு–மியை வழி–பட்–டால் வாழ்–வில் எல்–லா–வித

18

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

தனம் என்–பது பணம் அல்–லது தங்–கத்–தைக் குறிக்–கும். பணம் நாம் சுக வாழ்வு வாழ மிக–வும் அவ–சி–யம். இத்–தே–வியே வைபவ லட்–சுமி என்– றும் அழைக்–கப்–படு – கி – ற – ாள். தன–லட்–சுமி – யி – ன் அரு– ளால் செல்–வங்–கள் குவி–கின்–றன என்று நிக–மாந்த தேசி–கன் கூறி–யுள்–ளார். தன் திருக்–க–ரங்–க–ளில் சங்கு, சக்–க–ரம், பச்– சிலை, கெண்டி, வில், அம்பு ப�ோன்–ற–வற்றை ஏந்தி பத்–ம–பீ–டத்–தில் ப�ொலி–ப–வள். ‘திமி திமி திந்–திமி திந்–திமி திந்–திமி என்று துந்–துபி முழங்–கப் பூரண வடி–வா–னவ – ளே, குமகும குங்கும எனச் சங்–கம் இனி–மை–ய�ோடு முழங்க, வேதங்–களு – ம், புரா–ணங்–களு – ம் துதித்–துப் ப�ோற்ற, வேத வழி–யில் நன்–னெறி காட்–டு–ப–வளே, மது–சூ–த– னின் ஆப–ர–ணமே, உன்–னைத் தரித்–தி–ருப்–ப–தால் நாரா– ய – ண – னு ம் பெருமை பெற்று விளங்– கு – கி – றான். எம்–மைக் காத்து வாழ்–விப்–ப–வள் நீயே,’ என்று ச�ொல்லி வழி–பட்–டால், நல்–ல–வ–ழி–யா–கிய தர்–ம –நெ–றி–யில் நம் தேவைக்–கேற்ப செல்–வத்தை சம்–பா–தித்து ப�ொருள் வளத்–து–டன் வாழ த–ன– லட்–சுமி அருள்–பு–ரி–வாள்,

5. தான்–ய–லட்–சுமி

தானிய வளங்–களை அருள்–ப–வள் தான்–ய– லட்–சுமி. தானிய வகை–கள், உண–வுப் ப�ொருட்– கள், பழம்-கீரை வகை–கள் ஆகிய அனைத்து வளங்–க–ளை–யும் உரு–வாக்–கு–ப–வள் தான்–ய–லட்– சுமி. இவ–ளுக்கு அன்–ன–லட்–சுமி என்ற பெய–ரும் உண்டு. திரு–மா–லைப் பச்–சை–மால் என்–பர். அவர் நிறத்–திற்–குக் கார–ணம் தான்ய லட்–சுமி – ய – ே–யா–கும். அவள் உல–கப் பசு–மைக்–குத் தலைவி. ஆறு திருக்– க – ர ங்– க – ள ைக் க�ொண்– ட – வ ள். வலப்–பு–றம் தானிய நெற்–க–திர், அபய முத்–திரை, அம்பு முத–லி–ய–வற்–றைக் க�ொண்–டும், இடப்–பு– றம் வில், கரும்பு, வரத முத்–திரை முத–லி–ய–வற்– றைக் க�ொண்–டும் விளங்–கு–ப–வள். யானை–யைப் பீட–மா–கக் க�ொண்–ட–வள். லட்–சுமி தந்–திர– ம் என்–னும் நூலில் தான்–ய–லட்– சுமி சதாக்க்ஷி, சாகம்–பரி எனப்–ப�ோற்–றப்–படு – கி – ற – ாள். உல–கம் மழை–நீர் இல்–லா–மல் வாடும் என்–பதி – ன – ால் நூறு கண்–கள – ால் நீர்–வள – த்–தைப் பெருக்–குகி – ற – ாள் என்ற ப�ொருள்–பட சதாக்ஷி என–வும், உண–வுப் ப�ொருட்–களை உரு–வாக்–கு–கி–றாள் என்–ப–த–னால் சாகம்–பரி என–வும் அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றாள். ‘பாவங்–களை அழிப்–ப–வளே, அழ–கியே, வேத உரு–வா–ன–வளே, வேத–ம–ய–மா–ன–வளே, பாற்–க–ட– லில் த�ோன்–றிய மங்–கல வடிவே, மந்–திர– ங்–க–ளில் வாழ்–பவ – ளே, மந்–திர– ங்–களி – ன – ால் வழி–பட – ப்–பெ–றுகி – ற – – வளே, நல–ம–னைத்–தும் அளிப்–ப–வளே, தாம–ரை– யில் வாசம் செய்–ப–வளே, தேவர்–கள் புக–லா–கக்

க�ொண்ட திருவடி–கள் வாய்த்–தவ – ளே, மது–சூத – னி – ன் மனை–வியே, தான்–யங்–க–ளில் உறைந்து உலக உயிர்–களை நிலை–பெ–றச் செய்–ப–வளே, தான்ய லட்–சு–மியே, எனக்கு எப்–ப�ொ–ழு–தும் வள–ம–ளித்து காப்–பாற்–று–வா–யாக!’ - எனக்–கூறி தான்–ய–லட்–சு– மியை வணங்கி வழி–பட்–டால், த�ோட்ட, வயல்–களி – ல் தான்–யங்–கள் செழித்து வளர்ந்து களஞ்–சி–யத்–தில் எல்–லா–வித தான்–யங்–க–ளும் நிறை–யும். வாழ்–வில் உண–வுப் பஞ்–சமே இருக்காது.

6. விஜ–ய–லட்–சுமி

விஜ–யம் என்–றால் வெற்றி என்று ப�ொருள்.

19

வெற்–றியை அருள்–ப–வள் விஜ–ய–லட்–சுமி. எடுத்த காரி–யங்–க–ளில் வெற்–றி–பெ–றச் செய்–ப–வள். விஜ–ய– லட்–சு–மிக்கு வெற்–றித் திரு–ம–கள் என்ற பெய–ரும் உண்டு. தன் திருக்–க–ரங்–க–ளில் வாள், சார்ங்–கம், சுதர்– சன சக்–ரம், சங்கு, கத்தி, கேட–யம், அப–யம், வர–தம் ப�ோன்–ற–வற்–றைத் தரித்து அன்–னத்–தின் மீது அமர்ந்–த–ரு–ளும் க�ோலம் க�ொண்–ட–வள். ‘தாமரை மல–ரில் ப�ொலி–பவ – ளே, நற்–கதி – ய – ளி – ப்–ப– வளே, ஞானம் வளர்ப்–ப–வளே, கான மய–மா–ன– வளே, வெற்–றியை – க் குறை–வின்றி நல்–கு–ப–வளே, அனு–தி–ன–மும் குங்–கு–மத்–தின – ா–லும், மலர்–க–ளின – ா– லும், அர்ச்–சனை பெறு–ப–வளே, வாத்–தி–யங்–கள் முழங்க, சங்–கர பக–வத் பாதாள் கன–க–தாரா துதி பாட, அவ–ருக்கு அரு–ளி–ய–தன் மூலம் பெரு–மை–ய– ளித்–த–வளே, மது–சூ–த–னின் மனை–வியே, வெற்–றித் – ம் காக்க வேண்– திரு–மக – ளே, என்னை எப்–ப�ொ–ழுது டும்,’ - என பக்–தி–யு–டன் கூறி வி–ஜ–ய–லட்–சுமி தேவியை வழி–பட்–டால் நம் வாழ்–வில் த�ோல்வி, ஏமாற்–றம் என்ற பேச்–சுக்கே இட–மில்லை. எங்–கும் எதி–லும் வெற்–றி–தான்.

மந்–தி–ர–ம–ய–மா–ன–வளே, தேவர் கூட்–டம் வழி–ப–டும் அருட்–சக்–தியே, ஞான மலர்ச்–சி–யு–டை–ய–வளே, சாத்– தி – ர ங்– க ள் ப�ோற்– று ம் புனித மகளே, இவ்– வு– ல – கி ல் ஏற்– ப – டு ம் பயங்– க ளை நீக்– கு – ப – வ ளே, பாவத்– தை ப் ப�ோக்– கு – ப – வ ளே, மது– சூ – த – னி ன் மனை–வியே, நின்–ன–ரு–ளால் எனது எல்–லாப் பய– மும் ப�ோகட்–டும். தைரிய லட்–சு–மியே, எனக்கு எப்–ப�ொ–ழு–தும் தைரி–யம் அளித்–துக் காப்–பாற்ற வேண்–டு ம்,’ என்று பக்–தி–யு–ட ன் கூறி வந்–த ால் மன–உ–று–தி–யை–யும், துணிச்–ச–லை–யும், வீரத்–தை– யும், தைரி–யத்–தை–யும், தன்–னம்–பிக்–கை–யை–யும்,  வீர–லட்–சுமி அளிப்–பாள்.

8. வித்–யா–லட்–சுமி

7. வீர–லட்–சுமி

மனத்–திற்கு தைரி–யத்தை தரு–பவ – ள் வீர–லட்–சுமி என்ற தைரி–யல – ட்–சுமி. வாழ்–வின் இன்–பம், துன்–பம்

ஆகி–ய–வற்றை சம–மாக பாவிக்–கும் நிலையை அரு–ளும் சக்தி இவள். தெளி–வான, அத்–தி–யா–வ– சி– ய – ம ான முடி– வெ – டு க்க, அதற்– க ான முயற்சி மேற்–க�ொள்ள மன–துக்கு உறு–தி–ய–ளித்து அச்–சத்– தைத் தவிர்த்து வெற்–றியை அருள்–ப–வள் இவள். எட்–டுத் திருக்–கர– ங்–க–ளைக் க�ொண்–ட–வள். வலது திருக்–கர– ங்–க–ளில் அப–யம், சூலம், அம்பு, சக்–க–ரம் முத–லி–ய–வற்–றை–யும், இடது திருக்–க–ரங்–க–ளில் வர– தம், கபா–லம், வில், சங்–கம் முத–லி–ய–வற்–றை–யும் க�ொண்டு விளங்–கு–ப–வள். தாம–ரைப் பூவின் மீது வீற்–றி–ருப்–பாள். உருக்–கிய ப�ொன் ப�ோன்ற நிறத்– தினை உடை–ய–வள், உயர் கிரீ–டத்தை உடை–ய– வள். தங்–கநி – ற ரவிக்கை அணிந்–தவ – ள். எல்–லா–ருக்– கும் உறு–தி–யான மன�ோ–தி–டத்தை அருள்–ப–வள். ‘பிருகு முனி–வரி – ன் மகளே, மந்–திர ரூபி–ணியே,

20

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

வித்யை என்–ப–தற்–குக் கல்வி என்று ப�ொருள். கல்–விச் செல்–வத்தை வழங்–குவ – த – ன – ால் இவ–ளுக்கு வித்–யா–லட்–சுமி என்று பெயர். கலை–ம–கள் மற்– றும் அலை–ம–கள் சேர்ந்த வடி–வம் இவள். கல்வி, அறிவு, திறமை ஆகி– ய – வ ற்றை அருள்– ப – வ ள். ஜெ–யா–கிய சம்–ஹி–தை–யில் ‘வாகீஸ்–வ–ரி’ (நாம– கள்) என்று விளக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. அதி–க–மான வெண்மை உரு–வு–டை–ய–வள். சங்க, பத்ம, வரத, அபய அஸ்–தங்–க–ளு–டன் கூடி–ய–வள், நூல்–களை இயற்–றிக் க�ொண்–டிரு – க்–கும் நாத ச�ொரூ–பம – ா–னவ – ள் என்று குறிப்–பி–டப்–ப–டு–கி–றது. ‘லக்ஷ்மி தந்–தி–ரம்’ என்–னும் நூல் சகல ஞான சம்–பத்–துக்–க–ளை–யும் ஆற்–றலையும் அருள்–ப–வள் எனக்–கூ–று–கி–றது. தேவர்–கள் துதிக்–கும் தலை–வியே, கலை–ம–க– ளுக்–குத் தலை–வியே, பிருகு முனி–வ–ரின் திரு–ம– களே, துய–ரம் தீர்ப்–பவ – ளே, ரத்–தின மய–மா–னவ – ளே, நவ– ம ணி பதித்த குண்– ட – ல ம் அணிந்– த – வ ளே, அமைதி நில–வும் புன்–னகை முகத்–து–டை–ய–வளே, கலி–யுக பாவங்–கள – ைத் த�ொலைப்–பவ – ளே, வேண்– டி–ய�ோர் விரும்–பி–ய–வு–டன் கலை–களை அரு–ளிப் பயன்–களை வழங்–கும் திருக்–க–ரங்–களை உடை–ய– வளே, மது–சூ–த–னின் மனை–வியே, வித்யா லட்–சு– மியே, என்னை எப்–ப�ொ–ழு–தும் காக்க வேண்–டும் என வேண்–டி–னால் கல்வி கேள்–வி–க–ளில் சிறந்து விளங்–க–லாம்.

- ந.பர–ணி–கு–மார்

பதினெட்டாம் பெருக்கு அன்று காவேரியில்

நீராடுவதன் மகத்துவம் என்ன? ப

தி–னெட்–டாம் பெருக்கு என்று அழைக்–கப்– படுகின்ற ஆடி மாதம் 18ம் தேதியன்று காவே– ரி–யில் நீராடுவது, நதிக்கு பூஜை–செய்து வணங்– கு–வ–தால், பாவங்–கள் தீரும். நல்ல புத்–தி–யும், சகல ச�ௌபாக்–ய–மும் உண்–டா–கும். கீழ்–கா–ணும் ஸ்லோ–கம் இதனை உறுதி செய்–கி–றது: “மருத் வ்ருதே மஹா பாகே மஹா தேவி மன�ோ–ஹரே ஸர்– வ ா– பீ ஷ்ட ப்ரதே தேவி ஸ்நா–னஸ்–ய–தாம் புண்ய வர்த்–திநி ஸர்வ பாப க்ஷய–கரே மம பாபம் விநா–ஸய கவேர கன்யே காவேரி ஸமுத்ர மஹி–ஷிப்–ரியே ப்ர–தேஹி புக்–தி–முக்தி த்வம் ஸர்வ தீர்த்த ஸ்வ–ரூ–பிணி ஸிந்து வர்யே தயா–ஸிந்தோ மாமுத்–தர பவாம்–பு–தே”

- எஸ். கிருஷ்ணவேணி, திருச்சி-2.

இதன் ப�ொருள்: காற்–றாய் பெரு–குப – –வ–ளும், மஹா–பாக்–யவ – தி – யு – ம், எல்–ல�ோரு – டை – ய மன–தையு – ம் கவர்–ப–வ–ளும், விர–தங்–களை நிறை–வேற்–று–ப–வ– ளும், ஸ்நா–னம் செய்–ப–வர்–க–ளின் பாவங்–களை அழித்து புண்–ணி–யத்–தைக் க�ொடுப்–ப–வ–ளு– மா– கி ய தேவியே, நான் செய்த பாவங்– க ளை ப�ோக்– கு – வ ா– ய ாக. கவேர மன்–ன–னின் குமா–ரத்–தி–யும், சமுத்–திர– ர– ா–ஜனு – க்–குப் பிரி–யம – ான பட்–டத்–துர– ா– ணி–யும், எல்லா புண்ய தீர்த்–தங்–க–ளின் ஸ்வ–ரூ–ப– மா–ன–வ–ளும் ஆகிய காவேரி தேவியே, எனக்கு நல்ல புத்–தியை – யு – ம், சகல ச�ௌபாக்–யங்–கள – ை–யும், ம�ோட்–சத்–தை–யும் தந்து காப்–பா–யாக. நதி–க–ளில் உயர்ந்– த – வளே , கரு– ணை க் கடலே, என்னை சம்–சா–ரம் என்–னும் க�ொடிய சாக–ரத்–தி–லி–ருந்து கரை–யேற்ற வேண்–டு–கி–றேன். சிறப்பு வாய்ந்த இந்த ஸ்லோ– க த்– தி – னை ச்

21

ச�ொல்லி காவே–ரியி – ல் ஸ்நா–னம் செய்–தால் செய்த பாவங்–களி – ல் இருந்து விடு–படு – வ – த – �ோடு வாழ்க்–கைக்– குத் தேவை–யான செல்–வங்–கள் அத்–த–னை–யும் குறை–வின்றி வந்து சேரும்.

ச – ந ே– ய ரை வீட்– டி ல் வணங்– க க் கூடாது, ?ச�ொல்–ஆஞ்– ஆலயத்தில்தான் வணங்க வேண்– டு ம் என்று கி–றார்–களே... இது சரியா?

- த.சத்–தி–யந – ா–ரா–ய–ணன், அயன்–பு–ரம். தவறு. இறை–சக்–தி–களை வணங்–கு–வ–தற்கு காலம், நேரம், இடம் ப�ோன்–ற–வற்றை பார்க்க வேண்–டிய அவ–சிய – ம் இல்லை. ‘ராம ராமா’ என்று ச�ொன்–னாலே ஆஞ்–ச–நே–யர் வந்து நிற்–பார் என்று ச�ொல்–வார்–கள். ராம–நா–மம் ஒலிக்–கும் இடத்–தில் எல்–லாம் அனு–மனை உணர்–வுபூ – ர்–வம – ாக தரி–சிக்க இய–லும் என்–பது பெரி–ய�ோர் வாக்கு. ரா–மச்–சந்–திர– – மூர்த்–தியை வழி–பட்–டா–லேயே ஆஞ்–சநே – ய – ரை – யு – ம் சேர்த்து வழி–பட்ட–தற்கான பலன் வந்து சேரும் என்று புரா–ணங்–கள் தெரி–விக்–கின்–றன. அப்–படி – ல் ஆஞ்–சநே – ய – ரை வீட்–டில் வணங்–கக் இருக்–கையி கூடாது என்று எப்–படி ச�ொல்ல இய–லும்? மேலும் ஆஞ்–ச–நே–யர் சிவ ஸ்வ–ரூப – ம் என்று ச�ொல்–வ�ோ– ரும் உண்டு. மன–சஞ்–ச–லம் நீங்க ஆஞ்–ச–நே–யரை வழி–ப–ட–வேண்–டும். அறி–வும், ஆற்–ற–லும் ஒருங்கே இணையப்பெற்ற திரு– வு – ரு – வ ம் ஆஞ்சநே– ய ர். இத்தனை சக்தி படைத்த ஆஞ்–சநே – ய – ரை வீட்–டில் வைத்து வழி–ப–டு–வ–தில் எந்–தத் தவ–றும் இல்லை.

–வத – ால் என்ன பலன்? ?இறந்–த–வர்–களை வணங்–- குசு.பால– சுப்–ர–ம–ணி–யன், இரா–மேஸ்–வ–ரம்.

வணங்–குத – ல் வேறு, வழி–படு – த – ல் வேறு. ப�ொது– – ர்–கள் வாக நம்–மு–டைய ப�ோற்–று–த–லுக்கு உரி–யவ மூவர் - தேவர்–கள், ரிஷி–கள், பித்–ருக்–கள் என்று வரி–சைப்–ப–டுத்–த–லாம். தேவர்–க–ளை–யும், ரிஷி–க– ளை–யும் நாம் நேர–டி–யா–கக் காண இய–லாது. இவ்– வாறு காண–மு–டி–யா–மல் அனு–ப–வித்து மட்–டுமே உண–ரக்–கூ–டிய இந்த சக்–தி–க–ளைப் ப�ோற்–றும் முறைக்கு வழி–ப–டு–தல் என்று பெயர். பித்–ருக்–கள் என்று அழைக்–கப்–ப–டு–ப–வர்–களை நேர–டி–யா–கக் கண்–டி–ருப்–ப�ோம், அவர்–க–ளது மறை–விற்–குப் பின் அவர்–க–ளு–டன் பழ–கிய நினை–வு–களை எண்ணி அதனை அனு–பவி – த்–தும் உணர்–வ�ோம். உயி–ருட – ன்

22

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

இருக்–கும்–வரை அவர்–களை வணங்–கியு – ம், இறந்–த– பின் அவர்–களை தெய்–வாம்–சம் க�ொண்–டவ – ர்–கள – ா– கக் கருதி அவர்–களை வழி–ப–ட–வும் செய்–கி–ற�ோம்.

– ர்–கள – ைப் ப�ோற்–றுவதை – ஆக, உயி–ருட – ன் இருப்–பவ வணங்–குத – ல் என்–றும், கண்–ணால் காண முடி–யாத சக்–தி–க–ளைப் ப�ோற்–று–வதை வழி–ப–டு–தல் என்–றும் இரண்டு வகை–யா–கப் பிரித்–துப் பார்க்–கவ – ேண்–டும். இந்த இரண்டு முறை–கள – ை–யும் நாம் பயன்–படு – த்–து– வது முன்–ன�ோர்–க–ளி–டம் மட்–டுமே. இந்த மூவ–ரில் தேவர்–க–ளி–டம் ஏதே–னும் ஒரு வேண்–டு–க�ோளை நிறை–வேற்–றக்–க�ோ–ரும் வகை–யில் நம்–மு–டைய வழி–பாடு அமை–கி–றது. ரிஷி–க–ளி–டம் ஞானத்–தி– – வி – னை – யு – ம் தர வேண்–டுகி – ற�ோ – ம். னை–யும், நல்–லறி இந்த இரு–வ–ரி–ட–மும் ஏத�ோ ஒரு ஆதா–யத்தை – ய வழி–பாடு அமை–கிற – து. எதிர்–பார்த்தே நம்–முடை ஆனால், முன்–ன�ோர்–களை ஆரா–தனை செய்–வது என்–பது நாம் அவ–சி–யம் செய்ய வேண்–டிய நம் கட–மை–க–ளில் ஒன்று என சாஸ்–தி–ரம் வலி–யு–றுத்–து– கி–றது. பலனை எதிர்–பா–ரா–மல் செய்–யவ – ேண்–டிய – ளி – ல் அதி–முக்–கிய – ம – ா–னது முன்–ன�ோர் வழி– கட–மைக பாடு. பித்ரு ல�ோகத்–தில் இருக்–கும் அவர்–களுக்கு ஆகா–ரம் அளிக்க வேண்–டி–யது பிள்ளை–க–ளா–கிய நமது கடமை. ஈரேழு பதி–னான்கு ல�ோகத்–தில் உள்–ளவ – ர்–களு – க்–கும் இறை–வன் ஏத�ோ ஒரு–வழியில் உண–வளி – த்–துக்–க�ொண்–டுத – ான் இருக்–கிற – ான் என்– றா–லும் பித்ரு ல�ோகத்–தில் உள்–ள–வர்–க–ளுக்கு அவர்– க – ள து வம்– ச ா– வ – ழி யி– ன ர் அளிக்– கி ன்ற உணவே திருப்– தி – யை த் தரு– கி – ற து. தன– ய ன் – த் தந்–தா–லும் அது அமிர்–தம – ாக வெறும் தண்–ணீரை தந்தையைச் சென்–ற–டை–கி–றது. உதார–ண–மாக பள்ளி–யில் மாண–வர்–களு – க்கு என்–னத – ான் அர–சாங்– கம் மதிய உண–வி–னைத் தந்–தா–லும், வீட்–டிற்கு வந்து பெற்–ற�ோர் கையால் சாப்–பி–டும் உணவே அவர்–க–ளுக்கு முழு–மை–யான மன–நி–றை–வைத் தரு–கிற – து. ஹாஸ்–டலி – லு – ம், ஹ�ோட்–டலி – லு – ம் பணம் – ர்–களி – ன் கையால் கட்–டிச் சாப்–பிட்–டா–லும், பெற்–றவ சாப்–பி–டும் பழைய ச�ோறு–கூட பஞ்–சா–மிர்–த–மாக சுவைக்–கி–றது. ஆக, அவ–ர–வ–ருக்கு உரி–மை–யா–ன– – ான திருப்– வர்–கள் அளிக்–கும் உணவே முழு–மைய தி–யைத் தரு–வ–தால் பித்–ருக்–க–ளுக்கு சிராத்–தம் செய்ய வேண்–டி–யது அவ–சி–ய–மா–கி–றது. வம்–ச–வி– ருத்தி, மனத்–தெளி – வு, நிலை–யான ச�ொத்து அமை– தல் என சகல ச�ௌபாக்–யங்–க–ளும் முன்னோர் வழி–பாட்–டின் பல–னா–கக் கிடைக்–கும் என்–றா–லும், இந்– த ப் பலன்– க – ள ை– யெ ல்– ல ாம் எதிர்– ப ாராது செய்ய வேண்– டி ய அதி– மு க்– கி – ய – ம ான கடமை முன்–ன�ோர்–களை வழி–ப–டு–வ–தா–கும்.

ச�ொத்து குல–நா–சம் என்று குறிப்–பிடு – வ – து ஏன்? ?சிவன் - மல்–லிகா அன்–ப–ழ–கன், சென்னை-78. இங்கே சிவம் என்று குறிப்– பி – ட ப்– ப – டு – வ து

பரமேஸ்–வ–ரனை மாத்–தி–ரம் அல்ல. சிவம் என்ற ச�ொல்–லுக்கு மங்–க–ளம் நிறைந்த இறை சக்தி என்று ப�ொருள். விநா– ய – க ர், சுப்– ர – ம – ணி – ய ர், பரமேஸ்–வர– ன், துர்க்கை, விஷ்ணு, மஹா–லக்ஷ்மி என அனைத்து தேவ–தை–க–ளுக்கு உரிய அஷ்–

ட�ோத்–தர நாமா–வளி – க – ளி – ல் ‘சிவாயை நம–ஹ’ என்ற நாம–மும் இடம்–பெற்–றி–ருப்–ப–தைக் காண–மு–டி–யும். ஆக சிவம் என்ற ச�ொல் பர–மேஸ்–வ–ரனை மட்–டும் குறிப்–ப–தல்ல என்–ப–தைப் புரிந்து க�ொள்ள வேண்– டும். சிவம் என்ற ச�ொல்–லுக்கு கட–வுள் என்று அர்த்–தம். ஆக எந்த சுவா–மியி – ன் ஆலய ச�ொத்–தாக இருந்–தா–லும் அதனை தனி மனி–தன் தனக்கு என்று பயன்–படு – த்–திக்–க�ொள்–ளும்–ப�ோது அவ–னது பரம்–பரை துன்–பத்–திற்கு உள்–ளா–கும் என்–பதை உணர்த்–தவே ‘சிவன் ச�ொத்து குல–நா–சம்’ என்று ச�ொல்லி வைத்–தார்–கள். இந்–தப் பழ–ம�ொழி சிவன் க�ோயில், பெரு–மாள் க�ோயில், முரு–கன் க�ோயில், பிள்–ளை–யார் க�ோயில், மாரி–யம்–மன் க�ோயில் என அனைத்து ஆல–யங்–க–ளுக்–கும் ப�ொருந்–தும். இறை–வ–னின் திருப்–ப–ணிக்–காக என்று ஒதுக்கி வைத்த பணத்–தை–யும், ப�ொரு–ளை–யும் தனிப்– பட்ட சுய–லா–பத்–திற்–கா–கப் பயன்–ப–டுத்–தக் கூடாது என்ற எச்– ச – ரி க்– கை – ய ா– க வே அமைந்– த – து – த ான் ‘சிவ ச�ொத்து குல–நா–சம்!’ என்ற ச�ொல–வடை.

என்–றால் என்ன என்–பதை விளக்–குங்–கள். ?தீட்டு - கி.ரமேஷ், கும்–ப–க�ோ–ணம். சமீ–பத்–தில் முக–நூ–லில் வந்த கட்–டு–ரையை

டு பகிர்ந்–துக�ொ – ள்–கிறே – ன். தீட்டு என்கிற உங்–கள�ோ – ச�ொல் புரிந்–து– க�ொள்–ளப்–ப–டா–ம– லேயே காலம் கால–மாக பெரும்–பா–லா–ன�ோர– ால் கையா–ளப்–பட்டு வரு–கி–றது. இது–கு–றித்த உண்–மை–யான அர்த்–த–

முள்ள பார்வை அனை–வரு – க்–கும் தேவை. இறை–வ–ழி–பாட்–டில் விலக்க வேண்–டிய தீட்–டுக்–கள் குறித்து இந்–தப் பதிவு தெளி–வுப – டு – த்–தும் என நம்–ப–லாம். தீட்டு என்–பது என்ன? இறை–வன் இருக்–கும் இடத்–தில் இந்த தீட்–டுக – ள் ஆகாது. தீட்டு என்–பது, தீண்–டத் தகா–ததை – த் தீண்–டுவ – து. தீட்–டுட – ன் இறை–வ–னைக் கும்–பிட்–டால், இறை–வன் ஏற்–க– மாட்–டான் என்–பார்–கள். தீட்–டுப்–பட்–டால் துடைத்து விடும், தீட்–டுக் கூடாது என்–பார்–கள். ஆண், பெண் கலந்–தா–லும் தீட்டு, குழந்–தை–கள் பிறந்–தா–லும் தீட்டு, பெண்–கள் மாத–விட – ா–யும் தீட்டு, இறந்–தா–லும் தீட்டு! இப்–ப–டிப் பார்த்–தால், தீட்–டில் உரு–வான நமது உடலே ஒரு தீட்டு தானே! அத–னால்–தான் பிணத்–தைத் த�ொட்–டால் தீட்டு என்–பார்–கள். தீட்–டு– டைய இந்த உடலை வைத்து, எப்–படி – க் கட–வுளை வழி–பட முடி–யும், சிந்–தித்–துப் பாருங்–கள். இது–வல்ல உண்–மை–யான தீட்டு. இவை நாம் சுகா–தா–ர–மாய் இருப்–பத – ற்–காக இறை–வனி – ன் பெய–ரைச் ச�ொல்லி ஏற்–ப–டுத்–திய ஒழுக்–கங்–கள். அப்–ப�ொ–ழு–து–தான் பய–பக்–தி–ய�ோடு சுத்–த–மாக இருப்–ப�ோம் என்–ப–தற்– கா–கத்–தான் இவற்–றைச் ச�ொன்–னார்–கள்.

23

தீட்டு என்–பது வேறு, அவை காமம், குர�ோ–தம், ல�ோபம், மதம், மாற்–ச–ரி–யம் ஆகி–ய–ன–வா–கும். முத– லி ல் காமத்– தீ ட்டு என்– ற ால் என்ன என்– ப – தைத் தெரிந்து க�ொள்–வ�ோம். காமம் என்–பது ஆசை. நாம் எந்–தப்–ப�ொ–ருள் மீதா–கி–லும் ஆசை– வைத்–தால், அந்–தப் ப�ொரு–ளின் நினை–வா–கவே ஆகிவி– டு – கி ன்றோம். நம் உள்– ள த்– தி ல் எந்த நேரமும், அந்–தப் ப�ொருள் பற்–றிய ஞாப–கம – ா–கவே இருப்போம். அதற்–கா–கவே முயற்–சிச் செய்–வது – ம், அலை–வ–து–மாக இருப்–ப�ோம். அந்–தப் ப�ொருள் கிடைத்–துவி – ட்–டால், மன–தில் மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும். இல்–லை–யென்–றால் நீடித்த வேதனை ஏற்–ப–டும். இப்–ப–டிப்–பட்ட நேரங்–க–ளில் இறை–வ–னைப் பற்–றிச் சிந்–திக்க முடி–யாது. இத–னால்–தான், ஆசைக்கு அடிமை ஆகாதே, அதைத் தீண்–டாதே என்றார்கள். இரண்–டா–வ–தாக குர�ோ–தத் தீட்டு. குர�ோ–தம் என்–பது க�ோபம். யாராக இருந்–தா–லும் க�ோபம் – ட்–டால், முன்னே பின்னே பாரா–மல், தாய், வந்–துவி தந்–தைய – ர், சக�ோ–தர– ர்–கள், உற–வின – ர்–கள் என்–றும் சிந்–திக்–கா–மல், க�ொடூ–ர–மா–கப் பேசு–வ–தும், கேவ–ல– மான நிலைக்கு ஆளா–வ–தும் நேர்–கின்–றன. சிலர் க�ொலை செய்–து–விட்டு ஆயுள்–பூ–ரா–க–வும் துன்–பம் அனு–ப–விப்–பார்–கள், சிலர் தூக்–கில் இடப்–ப–டுவ – ார்– கள். க�ோபத்–தைப்–ப�ோல் க�ொடி–யது உல–கத்–தில் வேறு எது–வும் இல்லை. க�ோபத்–தால் அழிந்–த–வர்– கள் க�ோடான க�ோடி–பேர். க�ோபம் எழும்–ப�ொழு – து நம் உட–லில் உள்ள எத்–தனைய�ோ – ஜீவ அணுக்– கள் செத்து மடி–கின்–றன. ஆயு–ளும் குறைந்து விடு– கி–றது. க�ோபத்–தால் உணர்ச்–சி–வ–சப்–பட்–ட–வர்–கள் எதை–யும் செய்–யத் துணி–வார்–கள். இவர்–க–ளால் இறை–வ–னைப் பற்றி சிந்–தனை செய்ய முடி–யாது. இத–னால்–தான் க�ோபத்–திற்கு அடிமை ஆகாதே, அதைத் தீண்–டாதே என்–பர். மூன்–றா–வது, ல�ோபத் தீட்டு. ல�ோபம் என்பது சுய– ந – ல ம், பிற– ரை ப் பற்– றி ச் சிந்– தி க்– க ா– ம – லு ம், இரக்–கம் என்–பதே இல்–லா–ம–லும், சுய–ந–லத்–து–

டன் ப�ொருட்– க – ள ைச் சேர்த்– து – வை த்து அழகு பார்ப்–ப–தும், கஞ்–சத்–த–ன–மும், எல்–லா–வற்–றை–யும் தானே அனு– ப – வி க்க வேண்– டு ம் என்ற எண்– ணமும், தீய– வ ழியில் ப�ொருட்– க – ள ைச் சம்– ப ா– திக்–கும் ந�ோக்–க–மும், வஞ்–சனை செய்து, பிறர் ப�ொருளை அப–க–ரித்–துத் தானே வாழ–நி–னைக்– கும் குண–மும், எப்–ப�ொ–ழு–தும் தன் ப�ொருட்–க– ளைப் பற்று–டன் பாது–காப்–ப–தும் எல்–லாம் சுய–நல – ல் இறை–வனை – ப் வேகமே. இப்படிப்–பட்ட நேரங்–களி பற்றிச் சிந்–தனை செய்ய முடி–யாது. அத–னால்–தான் சுயநலத்திற்கு அடிமை ஆகாதே, அதைத் தீண்டாதே என்–பார்கள். அடுத்–தது மதத்–தீட்டு. மதம் என்–பது கர்–வம் (ஆண–வம்). ஒரு–வ–ரை–யும் மதிக்–காது மம–தை– ய�ோடு இருப்–பது. எதை–யும் தான் மட்–டுமே சாதிக்க முடி–யும் என்ற கர்–வத்–தி–னை–யும் தரு–வது. தான் என்–னும் அகந்–தை–யால் திமிர் பிடித்து அலை– வதையும், ஆண–வத்–தால் யாவ–ரை–யும் துன்–பப்– படுத்–தித் தான் மகிழ்ச்சி அடை–யும் குணத்–தி– னை–யும் தரு–வது. இப்–ப–டிப்–பட்ட நேரங்–க–ளில் இறை–வனை – ப் பற்–றிச் சிந்–தனை செய்ய முடி–யுமா? இத–னால்–தான் கர்–வத்–திற்கு அடிமை ஆகாதே, அதைத் தீண்–டாதே என்–பர். இறு–தி–யாக, மாற்–ச–ரி–யத் தீட்டு. மாற்–ச–ரி–யம் என்–பது ப�ொறாமை. பிறர் நல–மாய் வாழ்–வ–தைக் கண்டு ப�ொறுக்–கமு – டி – ய – ா–மல் வேத–னைப்–படு – வ – து. எந்த நேர–மும் நாம் அவ–ரைப்–ப�ோல நல்–ல–ப–டி– யாக இல்–லையே என்று தன்–னையே ந�ொந்து க�ொள்–ள–வைக்–கும். எல்–லா–ரும் சுக–மாக இருக்– கின்–றார்–களே, அவர்–க–ளெல்–லாம் எப்–ப�ொ–ழுது கஷ்–டப்–ப–டு–வார்–கள், எப்–ப�ொ–ழுது அழி–வார்–கள் என்று நெக–டி–வாக எண்–ணத் தூண்–டு–வது. தான் மட்–டும் சுக–மாக இருக்–கவ – ேண்–டும் என்–பதே இவர்– கள் எண்– ண ம். பிற– ரை ப் பார்க்– கு ம் ப�ொழுது தீய எண்–ணங்–க–ளு–டன் பெரு–மூச்சு விடு–வார்–கள். தாழ்வு மனப்–பான்மை வள–ரும். நல்–ல–ப–டி–யாக இருக்–கும் யாரைப் பார்த்–தா–லும் சகிக்க முடி– யாத எரிச்–ச–ல�ோடு இருப்–பார்–கள். இப்–ப–டிப்–பட்ட நேரங்–க–ளில் இறை–வ–னைப் பற்–றிச் சிந்–தனை செய்ய முடி–யுமா? இத–னால்–தான் ப�ொறா–மைக்கு அடிமை ஆகாதே, அதைத் தீண்–டாதே என்–றன – ர். இவை ஐந்–தும் மாபெ–ரும் தீட்–டு–கள். இவற்– றைத் தீண்–டு–ப–வர்–களே தீட்டு உடை–ய–வர்–கள் ஆகி–றார்–கள். இவர்–க–ளால் இறை–வனை உணர முடி–யாது. இறை–வன் இருக்–கும் இடத்–தில் இந்–தத் தீட்–டுக்–கள் அண்–டவே அண்–டாது.

பரை என்–ப–தன் ப�ொருள் என்ன? ?பரம்– - திரு–ம–லை–வா–சன், விழுப்–பு–ரம். நமக்கு முன்–னரு – ம், பின்–னரு – ம் த�ோன்–றுகி – ன்ற

,

24

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

தலை–முறை – யி – ன – ரை – க் குறிப்–பது பரம்–பரை எனும் ச�ொல். நமக்–குப் பின்–னால் த�ோன்–று–ப–வர்–களை மகன்-மகள், பேரன்-பேத்தி, க�ொள்–ளுப்–பே–ரன்க�ொள்–ளுப்–பேத்தி, எள்–ளுப்–பேர– ன்-எள்–ளுப்–பேத்தி என்று வரி– சை ப்– ப – டு த்– து – கி – ற�ோ ம். அதே– ப�ோல நமக்கு முன்–னால் த�ோன்–றிய – வ – ர்–களை தகப்–பன்-

சரி, இறப்–பா–கி–லும் சரி, பங்–கா–ளி–க–ளுக்–குள் தீட்டு என்–பது ஏழு தலை–மு–றைக்கு உண்டு என்று சாஸ்–தி–ரம் வலி–யு–றுத்–து–கி–றது.

பயம் தேவைதானா? பயபக்தி ?பக்திக்குப் என்–கி–றார்–களே!

- கணே–சன், காஞ்–சி–புர– ம்.

தாய், பாட்–டன்-பாட்டி, பூட்–டன்-பூட்டி, ஓட்–டன்ஓட்டி, சேய�ோன்-சேய�ோள், பரன்-பரை என்று நம் பண்–பாடு வரி–சைப்–ப–டுத்–து–கி–றது. ஏழா–வது தலை–மு–றை–யைச் சேர்ந்த தாத்–தா–விற்கு பரன் என்–றும், அவ–ரது மனை–வியை பரை என்–றும் தமி– ழு–ல–கம் அழைக்–கிற – து. பரன்-பரை–யில் இருந்து த�ோன்–றி–யவ – ர்–கள் என்–ப–தால் அந்த வம்–சம் பரம்– பரை என்று அழைக்–கப்–படு – கி – ற – து. பரம்–பரை என்று வரும்–ப�ோது இந்த ஏழு தலை–முறை – யை – க் கணக்– கில் எடுத்–துக் க�ொள்–வ–தால்–தான் பிறப்–பா–கி–லும்

தேவையில்லை. மனி– த – னு க்கு மன– தி ல் கடவுள் பற்– றி ய பயம் இருப்– ப – த – ன ால்– த ான் பக்தி உண்–டா–கி–றது. அத–னால்–தான் அதனை பய–பக்தி என்று ச�ொல்–கிற – ார்–கள் ப�ோலும்! தற்– கா–லத்–தில் சாதா–ரண – ம – ாக பண்–டிகை நாட்களை– விட ராகு-கேது பெயர்ச்சி, குரு–பெ–யர்ச்சி, சனி– பெ–யர்ச்சி ப�ோன்ற கிர–ஹங்–க–ளின் பெயர்ச்சி நாட்–களி – ல்–தான் ஆல–யங்–களி – ல் கூட்–டம் அலை– ம�ோ–து–கிறது! இந்த கிர–ஹங்–க–ளி–னால் எந்த கெடு–ப–ல–னும் உண்–டா–கி–வி–டக்–கூ–டாது என்ற – ாக இறை–வனி – ன் மீதான பக்தி பயத்–தின் கார–ணம அதி–க–ரிக்–கி–றது! உண்–மை–யில் பக்–திக்கு பயம் அவ–சிய – மி – ல்லை. இறை–வனி – ன் மீதான நம்–பிக்–கை– யும், சிந்–த–னை–யைச் சித–ற–வி–டாது அலை–பா–யும் மனதை ஒரு–முக – ப்–படு – த்தி பிரார்த்–தனை செய்–யும் திற–னும் இருந்–தாலே ப�ோதும். இறை–வன்–பால் – க்–கும் அசை–யாத நம்–பிக்–கையே உண்– க�ொண்–டிரு மை–யான பக்தி. உண்–மை–யான பக்–திக்கு பயம் எதற்கு? அவ–சி–ய–மில்லை.

 நாக வராஹி பீடம் நன்மைகள் நடகக, அதரமைம் அழிய, ஆனநதம் ப�ொஙக, தீவி்ன அழிய அகிலொணட ககொடி பிரம்மைொணட நொயகி  நொக வரொஹி மைங்கயின வடிவில் அரு்ை ப�ொழிககிறொர. �லர துயர மைங்கயின வடிவில் அரு்ை ப�ொழிககிறொர. �லர துயர தீரத்து ்வககிறொள். இத்தொ்ய ஒருமு்ற சநதித்தொல் உஙகளின எவ்வித பிரச்ன இருநதொலும் ஒரு பநொடியில் தீர்ப�ொள். எஙகள் வொழ்வில் நொஙகள் கணட உண்மை. நொஙகள் கணட உண்மை்ய வொழ்வில் நீஙகளும் ப�ற கவணடும்

உங்கள் பிரச்னை்களுக்கு எளிய பரி்காரங்கள்: 1.மகாலட்சுமி குடுவை, 2.மகாலட்சுமி அஞ்சனம், 3.்சரை ைசிய ரசவ்ச, 4.முடி கயிறு, 5.ைசிய மருந்து, 6.மகாலட்சுமி மூலிவக மந்திர எண்ணெய்

குறிப்பு: ம்காலட்சுமி ்கலசப்பூ்ை வீட்டில் வந்து சசய்து தரப்படும்.

முன்பதிவு அவசியம்

 நாக வராஹி பீடம்  துரகா நாக வராஹி உபசாகர எண்.15/5, அவுல்காரத் தெரு, த்காசப்பேட்டை, ்சகாலபுரி அம்மன் ்​்காவில அருகில, ்ேலூர் - 6320001.

பதொடரபுககு:

7397656115, 9965964475

25

ஆடிப்பெருக்கு - 03.08.2017

வளம் அருளும் காவிரியே வாழி நீ!

தெ

ன்–மேற்கு மழைப் பரு–வத்–தில் நீர்–பிடிப்பு இடங்–களி – ல் பெய்த மழை–யின – ால் ஆறு–க– ளில் புதுப்–புன – ல் ப�ொங்–கிவ – ரு – ம். இதனை ஆற்–றுப்–பெ–ருக்கு எனக்–கூ–று–வர். இந்த இயற்–கை– யின் கருணை ஆடி மாதத்– தி ல் நிகழ்– வ– தால், ஆடிப்–பெ–ருக்கு என்பர். விவ–சா–யப் பெரு–மக்–கள் இந்–நா–ளில் நம்–பிக்–கை–யு–டன் ‘ஆடிப் பட்–டம் தேடி விதைப்–பர்’. இப்–ப�ொ–ழுது நெல், கரும்பு முத–லி–ய– வற்–றைப் பயி–ரிட்–டால் தை மாதத்–தில் அறு–வடை செய்– ய – மு – டி – யு ம். இந்த செல்– வ ச் செழிப்– பு க்கு ஆதா–ர–மான நதி–க–ளைப் ப�ோற்–றும்–வ–கை–யில், ஆற்–றங்–கரை – க – ளி – ல் கூடி, பெரு–கிவ – ரு – ம் ஆற்றுக்கு பூஜை செய்து மகிழ்–வர். இதே–நா–ளில் க�ோயில்–களி – – லும் வழி–படு – வ – ர். அன்–றைய தினத்–தில் பெண்–கள் ஆற்–றில் குளித்து ஆற்–றங்–க–ரை–யில் இடத்தை சுத்–தம் செய்து, பசும் சாணத்–தால் மெழுகி அதன் மேல் வாழை இலையை விரித்து, பிள்–ளை–யார் சிலை– வைத்து அதன்–முன் அகல்–வி–ளக்கு ஏற்றி வைப்பர். வெற்–றிலை, பாக்கு, பழம் படைத்து, ஊது–பத்தி, கற்–பூ–ரம் காட்டி, தடங்–கல் இல்–லாத விளைச்–ச–லுக்கு வழி–காட்–டு–மாறு வேண்–டு–கின்–ற– னர். வாழை மட்–டை–யில் விளக்கு ஏற்றி, அதை ஆற்–றில் விடு–வார்–கள். இப்–படி செய்–வ–தால், நீர் வளம் பெரு–கிய – து ப�ோல், அவர்–கள் வாழ்க்–கையி – – லும் மகிழ்ச்–சி–யும் செல்–வ–மும் பெரு–கும் என்–பது நம்–பிக்கை. தங்–கள் வீட்–டில் தேங்–காய் சாதம், சர்க்–க–ரைப் ப�ொங்–கல், எலு–மிச்சை சாதம், தக்– காளி சாதம், தயிர் சாதம் என்று கலந்த சாதம் தயா–ரித்–துக் க�ொண்–டு–வந்து ஆற்–றங்–க–றை–யில் வைத்து குடும்–பத்–து–ட–னும், நண்–பர்–க–ளு–ட–னும் சேர்ந்து குதூ–கல – ம – ாக உணவை சாப்–பிடு – வ – ார்–கள். ஆடி மாதத்–தில்–தான் தென்–மேற்–குப் பரு–வ–

26

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

மழை வலு–வ–டைந்து காவி–ரி–யின் நீர்ப் பிடிப்–புப் பகு–தி–க–ளில் புது வெள்–ளம் பெருக்–கெ–டுத்து ஓடி– வரும். காவிரி, தமிழ்–நாட்டு எல்–லை–யான ஒகே–னக்– கல்–லில் நுழைந்து, கட–லில் கலக்–கும் பூம்–பு–கார் வரை–யிலு – ம் வாழும் மக்–கள – ால் க�ொண்–டா–டப்–படு – ம் பெருந்–தி–ரு–விழா, ஆடிப்–பெ–ருக்கு. இந்–தவ – கை – யி – ல் மேட்–டூர் அணை, பவானி கூடு– துறை, ஈர�ோடு, பர–மத்தி-வேலூர், குளித்–தலை, திருச்சி, பூம்–பு–கார் முத–லான இடங்–க–ளில் காவி– – ற – ார்–கள். ரியை மக்–கள் சிறப்–பித்–துக் க�ொண்–டா–டுகி திரு–ரங்–கத்–தில் புகழ்–பெற்ற அம்மா மண்–ட– பம் படித்–து–றை–யில் காவி–ரிக்கு சீர்–க�ொ–டுக்–கும் நிகழ்ச்சி வெகு விம–ரி–சை–யாக நடக்–கும். ஆடிப்– பெ–ருக்கு நாளன்று திரு–வர– ங்–கம் க�ோயி–லிலி – ரு – ந்து உற்–ச–வர் நம்–பெ–ரு–மாள் புறப்–பா–டாகி, அம்மா மண்–டப – ம் படித்–துற – ைக்கு எழுந்–தரு – ள்–வார். அங்கு சுவா–மிக்கு திரு–மஞ்–சன – ம் நடக்–கும். மாலை–வரை பெரு–மாள் அங்கு வீற்–றி–ருப்–பார். பெரு–மா–ளின் சீத–னம – ாக தாலிப்–ப�ொட்டு, பட்டு மற்–றும் மங்–கல – ப் ப�ொருட்கள் ஆற்–றில் விடப்–ப–டும். நாமக்– க ல் மற்– று ம் சேலம் மாவட்– ட த்– தி ல் ஆடிப்–பெ–ருக்கு நாளில் க�ொல்–லிமல – ை சென்று அங்–குள்ள ஆகா–ய–கங்கை நீர்–வீழ்ச்–சி–யில் நீராடி, அரப்–பளீ – ஸ்–வர– ரை த�ொழு–வது வழக்–கம். பழங்–கா– லம் ப�ோல் தற்–ப�ோது எல்லா ஆறு–க–ளி–லும் நீர் பெருக்–கெ–டுத்து ஓடு–வது இல்லை என்–றா–லும், இந்– ந ா– ளி ல் காவி– ரி – யி ல் மட்– டு – ம ா– வ து அணை– களைத் திறந்–து–விட்டு நீர் பெருக்–கெ–டுத்து ஓடச் செய்–கின்–ற–னர். காவி– ரி த்– த ாயை வணங்– கு – வ�ோ ம், இனி– ய ா– வது நீர் பெருகி நலம் பெருக்–கு–மாறு இறைஞ்சி இயற்கை அன்–னையை வேண்–டிக்–க�ொள்–வ�ோம்.

- பரணி

தெலங்கானா

ராஜக�ோபுரம் நுழைவாயில்

சிவலிங்கத் திருஉருவில்

ம

ஹா–விஷ்ணு மீன். விலங்–கு–கள் மற்–றும் மனித உரு–வில் அவ–தா–ரங்–கள் எடுத்–திரு – க்– கி–றார். ஆனால் மனி–தன் பாதி - மிரு–கம் பாதி அவ–தா–ரம – ான நர–சிம்ம த�ோற்–றம் தனிச்–சிற – ப்பு வாய்ந்–தது. நம் நாட்–டில் காஷ்–மீர் முதல் கன்–னிய – ா– கு–மரி வரை நர–சிம்–மரு – க்கு எண்–ணற்ற ஆல–யங்–கள் அமைந்–துள்–ளன. குறிப்–பாக கர்–நா–டகா, ஆந்–திர மாநி–லங்–க–ளில் அவை மிக அதி–கம். ப�ொது–வாக நர–சிம்–மர் ஆல–யக் கரு–வ–றை– க–ளில் லட்–சுமி நர–சிம்–ம–ராக, ய�ோக நர–சிம்–ம–ராக, இர–ணிய – னை வதம் செய்–யும் உக்ர நர–சிம்–மர– ா–கப் பல்–வேறு த�ோற்–றங்–க–ளில் அருள்–பா–லிக்–கி–றார். இவற்–றில் மிக–வும் வித்–தி–யா–ச–மா–னது - சிவ–லிங்க வடி– வி ல் அவர் காட்சி தரு– வ – து – த ான். விபூதி மற்–றும் நாமம் தரித்து இவ்–வாறு நர–சிம்–மர் காட்சி

தரும் அற்–புத ஆல–யம் தெலங்–கானா மாநி–லம், மஹ–பூப் நகர் மாவட்–டத்–தி–லுள்ள சிங்–க�ோட்–டம் என்ற கிரா–மத்–தில் அமைந்–துள்–ளது. இந்த சிங்–க�ோட்–டம் ஆலய லட்–சு–மி–ந–ர–சிம்–மர், திரு–மலை திரு–வேங்–கட – வ – னை – ப் ப�ோன்றே வாரு என்று அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். சிங்–க�ோட்–டத்–தைச் சுற்–றி–லும் உள்ள கிராம மக்–க–ளுக்கு இவர் குல– தெய்–வ–மா–கத் திகழ்–கி–றார். இந்த ஆல–யம் உரு– வான நிகழ்ச்–சியை தல புரா–ணம் தெரி–விக்–கி–றது. சில நூறு ஆண்–டுக – ளு – க்கு முன்–னால் வய–லில் உழுது க�ொண்–டி–ருந்த ஒரு உழ–வ–ரின் கலப்பை ஒரு–நாள் திடீ–ரென்று ஒரு கல்–லின் மீது ம�ோதி நின்– றது. கலப்–பையை – த் தடுத்–தாட்–க�ொண்ட சிவ–லிங்க வடி–வி–லான அந்–தக் கல்லை அகற்றி வய–லின் ஒரு பக்–கத்–தில் வைத்–தார். ஆனால் மறு–நாள், ðô¡

27

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

நவகிரகம் சிங்கமராயர் உருவாக்–கிய இந்த ஆல–யத்–தைச் சுற்–றி–யுள்ள இடம் ‘நர–சிம்–ம–’–ரின் பிர–திஷ்–டைக்–குப் பின்–னர் சிங்–கப் பட்–டண – ம் என்று அழைக்–கப்–பட்டு அதுவே பின்–னர் சிங்–க�ோட்–டம் என்று மரு–வி–யது. அடுத்து இப்–ப–கு–தியை ஆண்–டு–வந்த சுரபி சமஸ்– தான மன்–னர்–க–ளால் இந்த ஆல–யம் புன–ரமை – க்– கப்–பட்டு, பெரிய அள–வில் நிர்–மா–ணிக்–கப்–பட்–டது. பிற்–கா–லத்–தில் 1857ம் ஆண்–டில் ராணி ரத்– தி– ன – ம ாம்பா காலத்– தி ல் இந்த ஆல– ய த்– தி ற்கு திருப்–ப–ணி–கள் மேற்–க�ொள்–ளப்–பட்–ட–த�ோடு, இந்த ஆல–யத்–திலி – ரு – ந்து ஒரு கி.மீ. த�ொலை–வில் உள்ள – ம் சிறிய குன்–றின் மீது தாயா–ருக்–குத் தனி ஆல–யமு கட்–டப்–பட்–டது. ராணி–யின் பெய– ர ால் இக்– கு ன்று ரத்–னகி – ரி என்று அழைக்– கப்– ப – டு – கி – ற து. தாயார், ரத்– ன – ல ட்– சு மி எனப் பெயர் க�ொண்– ட ாள். இங்கு பிர–திஷ்டை செய்– யப்–பட்–டுள்ள லட்–சுமி தேவி விக்–கி–ர–கம் சென்– னை–யி–லி–ருந்து எடுத்து வரப்–பட்–ட–தாக வர–லாற்– றுக் குறிப்–புக – ள் தெரி–விக்– கின்–றன. இக்–கா–லக – ட்–டத்– தில் ந–ர–சிம்–மர் ஆலய வளா–கத்–தில் சிவ சந்–நதி– யும் அமைக்–கப்–பட்–டது. தெலங்–கானா மாநி– லம், புவ–ன–கிரி மாவட்– டத்–தில் உள்ள யாத–கிரி குட்டா ந–ரசி – ம்–மர் ஆல– யத்தை அடுத்து மிகப் தாயார் ரத்தின லட்சுமி

அந்த லிங்– க ம் வய– லி ல் முதல் நாள் இருந்த அதே இடத்–தில் மீண்–டும் காணப்–பட்–டது! அவர் திகைத்–தார். மறு–ப–டி–யும் அதை அகற்றி ஓரத்–தில் வைக்க, அடுத்–த–நாள் பழைய இடத்–தி–லேயே சிவ–லிங்–கம் காட்–சி–ய–ளிப்–ப–து–மா–கப் பல நாட்–கள் த�ொடர, இந்த அற்–பு–தத்–தைக் கண்டு பிர–மித்த அவர் ஊர் மக்–க–ளி–டம் விவ–ரம் ச�ொல்ல அது மன்–னன் சிங்–கம – ர– ா–யரி – ன் காது–களை – யு – ம் எட்–டிய – து. ஜடப்–ர�ோலு சமஸ்–தா–னத்தை ஆண்–டு–வந்த அந்த மன்–ன–ரின் கன–வில் நர–சிம்–மர் த�ோன்றி, அந்த சிவ–லிங்–கத்தை வைத்–துத் தனக்கு ஓர் ஆல–யம் கட்–டு–மாறு ஆணை–யி–டவே, மன்–ன–ரும் வய–லில் லிங்–கம் காணப்– பட்ட அதே இடத்– தி ல் ஒரு சிறிய ஆல–யத்தை எழுப்பி, அந்த லிங்– கத்– தை ப் பிர– தி ஷ்டை செய்து வழி–பா–டு–க–ளுக்– கும் ஏற்–பாடு செய்–தார். சிவ–லிங்–கத்தை வைத்– துத் தனக்–குக் க�ோயில் கட்–டு–மாறு ந–ர–சிம்–மர் பணித்–தது மட்–டும் மன்– ன–ருக்–குப் புதி–ராக இருந்– தது. ஆனால் இறை– வனே சைவ-வைணவ ஒற்–று–மைக்கு வழி–காட்– டு ம் – ப�ோ து அ தை ப் பின்– ப ற்– ற – வே ண்– டி – ய து தன்– னு – டை ய கடமை என்–பதை உணர்ந்–தார் மன்–னர்.

28

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

வாரி சமுத்ரம்

பிர–ப–ல–மான சிங்–க�ோட்–டம் நர–சிம்–மர் ஆல–யம் இன்–ன�ொரு யாத–கிரி குட்–டா–வாக பக்–தர்–க–ளால் ப�ோற்–றப்–ப–டு–கி–றது. ஆலய நுழை–வா–யிலை மூன்று கல–சங்–க–ளு– டன் கூடிய மூன்று நிலை ராஜ–க�ோ–பு–ரம் அலங்–க– ரிக்– கி – ற து. முக மண்– ட – ப ம், மஹா– ம ண்– ட – ப ம் அடுத்து கரு–வறை என்று அமைந்–துள்–ளன. சிறிய கரு–வறை – யி – ன் மேற்–பகு – தி – யி – ல் உக்ர மற்–றும் ய�ோக நர–சிம்–ம–ரின் புடைப்–புச் சிற்–பங்–கள் உள்–ளன. கரு–வறை – –யில் லட்–சுமி நர–சிம்–மர் சிவ–லிங்க வடி– வி–ன–ராக ஊர்த்வ புண்ட்–ரம் (நாமம்) மற்–றும் விபூ–தி–ய�ோடு காட்சி தரு–கி–றார். இவ–ரது சிர–சின் மீது அமைந்–துள்ள தாமரை பிரம்–மனை – க் குறிப்–ப– தால், இவரை மும்–மூர்த்தி அம்–ச–மாக பக்–தர்–கள் வழி–ப–டு–கின்–ற–னர். உற்–ச–வர் லட்–சுமி நர–சிம்ம மூர்த்–தி–யாக எழுந்–த–ரு–ளி–யி–ருக்–கி–றார். கரு–வறை – யி – ல் அருள்–பா–லிக்–கும் லிங்க வடி–வி– லான முகம் மட்–டுமே உள்ள இந்த நர–சிம்–மரு – க்கு, பெரு–மா–ளுக்–குரி – ய ஊர்த்வ புண்ட்–ரம் என்ற நிலுவ நாம–மும், சிவ புண்ட்–ரம் என்ற அட்–ட–நா–ம–மும் அணி–விக்–கப்–ப–டு–வது பிற எந்–தத் தலத்–தி–லுமே காணக்–கிடை – க்–காத தனிச்–சிற – ப்பு. முகத்–தின் இரு புறங்–க–ளி–லும் சங்கு சக்–க–ரங்–கள் ப�ொருத்–தப்– பட்–டுள்–ளன. மேலும் இந்த சுயம்பு நர–சிம்–மர் ஆண்–டு–த�ோ–றும் வளர்ந்து வரு–வ–தாக பக்–தர்–க–ளி– டையே ஒரு நம்–பிக்கை உள்–ளது. ஆலய வளா– கத்–தில் விநா–ய–கர், அனு–மன், வாக–னம் மற்–றும் தேவி–ய–ரு–டன் தனித்–த–னிப் பீடத்–தில் நவ–கி–ரக சந்–நதி–கள் உள்–ளன. இந்த சிங்–க�ோட்–டம் ஆல–யத்–திற்கு வருகை தரு–கின்ற பக்–தர்–கள் முத–லில் கிருஷ்ணா நதிக் – க – ர ை– யி ல் உள்ள பிரம்ம குண்– ட த்– தி ல் புனித நீரா–டி–விட்டு ஆலய தரி–ச–னம் செய்–கின்–ற–னர்.

முலவர் பக்–தர்–கள் தங்–க–ளின் பிரச்–னை–கள் தீர பூச–ணிக்– காயை காணிக்–கைய – ாக அளிப்–பத – �ோடு, அரு–கில் ‘ந்ரு–ஸிம்ஹ சாக–ரம்’ என்–றும் ‘ வாரி சமுத்– ரம்’ என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டும் புஷ்–க–ர–ணி–யில் வெல்–லத்–தைக் காணிக்–கைய – ா–கச் செலுத்–துகி – ன்–ற– னர். இந்த புஷ்–க–ரணி ஏழு ஆண்–டு–க–ளுக்கு ஒரு முறை தண்–ணீ–ரால் நிரப்–பப்–ப–டு–கி–றது. ஒவ்–வ�ோரு ஆண்–டும் மாக (தை-மாசி) மாதத்– தில் பிரம்–ம�ோற்–ச–வம் நடை–பெ–று–கி–றது. இந்த உற்–ச–வத்–தின்–ப�ோது நடை–பெ–றும் கருட வாகன சேவை, தெப்ப உற்–சவ – ம் மற்–றும் ரத உற்ச–வத்–தில் கலந்–து–க�ொள்ள மாநி–லத்–தின் பல பாகங்–க–ளி–லி– ருந்–தும், அண்டை மாநி–லங்–க–ளான கர்–நாடகா, ஆந்– தி – ர ா– வி – லி – ரு ந்– து ம் ஆயி– ர க்– க – ண க்– க ான பக்–தர்–கள் வருகை தரு–கி–றார்–கள். க�ொல்–லாப்–பூர் சமஸ்–தா–னத்–தி–ன–ரால் நிர்–வ–கிக்–கப்–ப–டும் இந்த பிரம்–ம�ோற்–சவ – த்–தின் ப�ோது முப்–பத – ா–யிர– ம் முதல் ஒரு லட்–சம்–வரை பக்–தர்–கள் கலந்து க�ொள்–கின்–ற– னர். இந்த ஆல–யத்–தில் நர–சிம்ம ஜயந்தி மிக முக்–கி–ய–மான, உன்–ன–த–மான, க�ோலா–க–ல–மான விசே–ஷ–மா–கும். ம ா வ ட் – ட த் த லை – ந – க – ர ா ன ம ஹ – பூ ப் நகரிலிருந்து க�ொல்–லாப்–பூர் 94.கி.மீ. த�ொலை–வி– லும், இங்கிருந்து சிங்–க�ோட்–டம் 9 கி.மீ. த�ொலை– வி–லும் உள்–ளன. சிங்–க�ோட்–டம் அரு–கில் உள்ள மிகப்–பி–ர–ப–ல– மான பிற ஆல–யங்–கள்: ச�ோம–சிலா ல–லிதா ச�ோமேஸ்– வ – ர ஸ்– வ ாமி ஆல– ய ம், ரங்– க ப்– பூ ர் ரங்– க – ந ா– ய க ஸ்வாமி ஆல– ய ம், ஜடப்– ர�ோ லு அ–கஸ்–தீஸ்–வ–ரர் ஆல–யம்.

- விஜ–ய–லட்–சுமி சுப்–ர–ம–ணி–யம் ðô¡

29

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

திருக்கடையூர் க�ோயில்

அருள் ஒளி ப�ொழியும்

ஒ

அபிராமி அந்தாதி

ரு நூலைப் படிப்– ப – த ற்கு முன் அதை எழுதியது யார், ப�ொது–வில் எந்த கருத்–தைப் பற்–றிய – து, நூலின் பெயர் என்ன, எந்த இலக்– கண அமைப்–பில் அமைந்–தது, உரை–ந–டையா, செய்–யுளா, எந்த ப�ொரு–ளைப் பற்–றி–யது, கேட்–ப– தற்கு உரிய தகுதி யாது, கேட்–ப–தன – ால் ஏற்–ப–டும் பயன் என்ன, எந்த காலத்–தில் எந்த இடத்–தில் எந்த கார–ணம் பற்றி இயற்–றப்–பட்–டது என்–பன – வ – ற்–றை– யெல்–லாம் நாம் அறிந்–துக�ொ – ண்டு படித்தல் ப�ொது–வாக நன்று. இத–னால் தேவை–யற்– றதை தவிர்ப்–ப–தற்–கும், தேவை– யுள்–ளதை தேர்ந்–தெடுத்து விரை–வா–கப் படிப்–ப–தற்–கும் காலத்தை விர–யம் செய்– யா–தி–ருக்–க–வும், நம் முன்– ன�ோர்–கள் பாயி–ரம் என்ற ஒ ன்றை எ ழு தி நூ ல ை பற்–றிய அனைத்து தக–வல்– களை–யும் பதிவு செய்–துள்–ளன – ர். ‘‘ஆக்–கிய – �ோன் பெயரே வழியே எல்லை நூற்–பெ–யர் யாப்பே நுத–லிய ப�ொருளே கேட்–ப�ோர் பய–ன�ோரு ஆயெண் ப�ொரு–ளும் வாய்–பக் காட்–டல் பாயி–ரத்து இயல்–பே–’’ (நூற்பா.47 நன்–னூல்) ‘‘காலன் களனே கார–ணம் என்–று–இம் மூவகை ஏற்றி ெமாழி–ஞ–ரும் உள–ரே–’’ இ ந ்த நூ ட் – ப ா – வி ன் வ ழி யே அ பி – ர ா மி

30

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

அந்தாதியை காண்–ப�ோம். அதன்–படி திருக்–க– டை–யூர் (அபி–ராமி உட–னுறை அமிர்–தக – டே – ஸ்–வர– ர்) திருக்–க�ோ–யிலி – ல் சமையல்காரரா–கப் பணி–யாற்–றிய அமிர்–த–லிங்க ஐயர் அவர்–க–ளின் குமா–ரர் சுப்–பிர– – மணிய அய்–யர் என்ற அபி–ரா–மிப – ட்–டர்–தான் நூலின் ஆக்–கிய�ோ – ன் என்–பதை – ப் பாயி–ரம்–வழி கண்–ட�ோம். ஒ வ்– வ�ொ ரு சம– ய – மு ம் தனக்– கென ஓர் இறை– வ னை க�ொண்– டு ள்– ள து. வணங்– கு – வதற்–கென நூல்–க–ளும் உள்–ளன. அந்த நூல்–களை அடிப்–பட – ை–யா–கக்–க�ொண்டே அச்சமயத்தை பின்– ப ற்றி வழி–பாடு செய்–கின்–ற–னர். சக்–தியை முழு–மு–தற்– ப�ொ–ரு–ளா–கக் க�ொண்டு வணங்– கு – வ து சாக்– த ம். அவ்–வாறு வணங்–கு–ப–வர்– கள் சாக்–தர்–கள் எனப்–பட்–ட– னர். அதில் முக்–கிய தந்–திரங் – – கள் என்ற சுமார் 64 செய–லாக்க விரி–வுரை நூல்–க–ளும் (ஆக–மங்–கள்), கருத்–தாக்க நூல்–களு – ம் (தத்–துவ – ங்–கள்) உள்–ளன. அந்த அடிப்– படை ந�ோக்–கில் அனைத்து சாக்–தர்–க–ளும் தச–ம– கா–வித்யா, வித்யா என்ற குறி–யீடு ச�ொல்–லான மந்–தி–ரங்–க–ளைக்–கூறி வழி–பாடு செய்–கின்–ற–னர். மந்–தி–ரங்–கள் என்–பது இறை–வனை அழைத்து நம் புலன்–க–ளுக்கு புலப்–ப–டுத்–தும் சாத–ன–மா–கும். ஒவ்–வ�ொரு மகா மந்–திர– மு – ம் 8 உறுப்–புக – ளை – க்

க�ொண்–டது.

1. மந்–திர– த்–தின் பெயர் (உதா–ரண – ம – ாக - ேக்ஷாட– ஸாக்–‌–ஷரி, 16 எழுத்–து–கள்) 2. ரிஷி (மந்–திரத்தை – கண்–டு–பி–டித்–த–வர்) 3. சந்–தஸ் (எழுத்து மற்–றும் ஒலி அளவை குறிக்–கும் யாப்பு) 4. தேவதை - வித்யா 5. பீஜம் - மந்–தி–ரத்–தின் முக்–கிய எழுத்து, தேவ–தை–யின் உயி–ராக கரு–தப்–ப–டு–வது.

6 . ச க் தி - தே வ தை யி ன் உ டல ா க கருதப்படுவது.

7 . கீ ல க ம் - தே வ தை யி ன் மன த ா க கருதப்படுவது.

8. பயன் - (உதா–ரண – ம – ாக - பிர–சா–தஸி – த்–யர்தே - அரு–ளைப்–பெற) இந்–த–எட்டு 8 உறுப்–பு–க–ளில் ரிஷி மிக முக்– கி–ய–மா–ன–வ–ராக கரு–தப்–ப–டு–கி–றார். தான் ச�ொன்ன மந்திரத்தைக் கூறி தேவ– தை – யி ன் அருளை அடைந்–த–வர் அவர். ஒரே தேவ–தைக்–குப் பல – ம் உள்–ளன – ர். அந்–த வ – கை – யி – ல் ஒவ்–வ�ொரு ரிஷி–களு ரிஷி–யும் தனது வம்–சத்–தில் வந்–த–வர்–க–ளுக்கோ – உப– அல்–லது சீடர்–க–ளுக்கோ அந்த மந்–திரத்தை தே–சித்–துள்–ள–னர். இதைத்–தான் குரு–ப–ரம்–பரை என்–பார்–கள். பிற்–கா–லத்–தில் இந்த மந்–திர– த்–தைச் ச�ொல்–ப–வர்–கள் முத–லில் அந்த குரு பரம்–ப–ரை– யைச் ச�ொல்–லியே (குரு–வந்–த–னம் செய்–த–பி–றகே) தன் வழி–பாட்டை துவங்க வேண்–டும். இவ்–வா–றான வழி–க–ளும் பல உள்–ளன. ஒவ்–வ�ொரு வழி–யும் தனக்–கான சிற்–சில தனித்–தன்–மையை க�ொண்டு திகழ்–கின்–றது. அந்–த வ – ழி – யி – ல் அபி–ராமி பட்–டர் மிகத்–தெளி – வ – ாக 97வது பாட–லில் (‘ஆதித்–தன், அம்–புலி...) குறிப்– பி–டு–கின்–றார். இவர்–கள் அனை–வ–ரும் வித்யா சம்–பிர– த – ா–யத்–தின் குருக்–கள் ஆவார்–கள். அவர்–கள் ச�ொன்ன மந்–திர– த்–தையே திருக்–க–டை–யூர் அபி–ரா– மியை வணங்–கு–வ–தற்கு பயன்–ப–டுத்தி உள்ளார் என்– ப தை இப்– ப ா– ட – லி ன் மூலம் அறி– ய – ல ாம். இதையே ‘திரிபுர�ோப நி–ஷத்’ மிகத்–தெ–ளி–வாக சூரிய வித்யா, சந்–திர வித்யா, ஜாத–வேத – ஸ், குபேர வித்யா, இந்–திர வித்யா, பிரம்ம வித்யா, பர–ம–சிவ வித்யா, விஷ்ணு வித்யா, அகஸ்–திய வித்யா, ஷண்–முக வித்யா, கணேச வித்யா, ச�ோட–ஷாக்–ஷ ‌– ரி வித்யா என்ற வித்–யா–வா–கின்ற தேவ–தையை

மூலவர் காலசம்ஹார மூர்த்தி

வணங்–குகி – ன்ற சாத்–தர்–கள – ான 12 ேதவ–தைக – ளி – ன் பெய–ரை–யும் குறிப்–பி–டு–கின்–ற–னர். ஆதித்–தன், அம்–புலி, அங்கி குபே–ரன், அம–ரர் தங்–க�ோன் ப�ோதிற் பிர–மன், புராரி முராரி, ப�ொதிய முனி காதிப் ப�ொரு–படை கந்–தன் கண–பதி காமன் முதல் சாதித்த புண்–ணி–யர் எண்–ணி–லர் ப�ோற்–று–வர் தைய–லையே! நூற்–பா–வின்–வ–ழியே அபி–ராமி அந்–தா–தி–யில் எல்லை என்–பது நேர–டிய – ாக குறிப்–பிட – ப்–பட – வி – ல்லை என்–றா–லும் அபி–ராமி பதி–கத்–தில் அபி–ராமி பட்– டரே ‘ஆதி–க–ட–வூ–ரின் வாழ்–வே’ என்ற ச�ொல்–லைப் பயன்–ப–டுத்–தி–யி–ருப்–ப–தைக்–க�ொண்டு இந்த நூல் வழங்–கும் எல்லை, திருக்–க–டை–யூர் என அறி–யப்– படு–கி–றது. சக்தி வழி–பாடு மேற்–க�ொள்–ளப்–ப–டும் ஆல–யங்–கள் எழுந்–த–ரு–ளி–யுள்ள அனைத்–துமே எல்லை என–வும் கூற–லாம். அபி–ராமி அந்–தா–தியைப் ப�ொறுத்–த–வ–ரை–யில் ஒவ்–வ�ொரு பாட–லி–லும் உள்ள இறுதி எழுத்து, அசை, ச�ொல், சீர், அடி, ஆகி–ய–வற்–றுள் ஒன்று அதற்–க–டுத்த பாட–லில் முத–லா–வ–தாக வரும்–படி அமைத்து பாடி இறு–திப் பாட–லின் இறு–தி–யும் முதல் பாட–லின் முத–லும் ஒன்–றாக இணை–யும்– படி மண்– ட – லி த்து மாலை ப�ோலத் த�ொடுத்து முடித்திருப்–ப–தா–கும். யாப்– பி – ல க்– க – ண த்– தி ன்– ப டி எழுத்– தெ ண்ணி பாடும் கட்– ட – ளை க் கவித்– து – றை – யி ல் நூறு பாடல்–களை க�ொண்–ட–தா–வும் அமை–யும். சாத்–தர்–கள், தாங்–கள் கட–வுள் சக்தி என்–றும் அவளை அடை–வ–த–னால் நாம் பெரும் பேறு, முக்தி என்–றும், அதை பெறு–வ–தற்கு சாத–னம், பக்தி என்–றும், அதற்கு மிக–வும் முக்–கி–யம், மந்– தி–ரம் என்–றும் அதை தரு–ப–வர் குரு என்–றும், அப்–ப–டிப் பெறு–கின்ற செயலை, தீட்சை என்–றும் இந்–தக் கருத்–துக – ளை விளக்–கிக் கூறு–வது ஆக–மம் என்–றும், அதை செயல்–ப–டுத்தி அனு–ப–வத்–தில் பெற முயல்–வதை விளக்–கு–வது பத்–ததி என்–றும் கூறு–கின்–ற–னர். இது ஒவ்–வ�ொரு சம–யத்–திற்–கும், தனித்–த–னி–யாக அமைந்–துள்–ளது. அந்த வழியே அபி–ராமி பட்–டர், பாடல் எண். 6, ‘ெசன்–னிய – து உன் திரு–வடித் தாம–ரை’ என்று தீட்–சை–யை–யும், ‘சிந்–தை–யுள்ளே மன்–னி–யது உன் திரு மந்– தி–ரம்’ என்–ப–த–னால் தீட்சையி–னால் மந்–தி–ரம் பெறப்–பட்–ட–தை–யும், ‘சிந்– து ர வண்– ண ப் பெண்ணே!’ என்று சக்தியை–யும், ‘முன்–னிய நின் அடி–யா–ளு–டன் கூடி’ என்று தீட்சை தரக்–கூ–டிய குரு–வை–யும், ‘முறை முறையே பன்–னிய – –து’ என்று அப்–படி குரு–வினா – ல் பெறப்–பட்ட மந்–திரத்தை – மன–தினா – ல் எண்ணி த�ொழும் முறை–யை–யும், ‘என்–றும் உன்–தன் பரம ஆக–மப் பத்–த–தி–யே’ என்று செய–லாக்க க�ொள்–கை–யை–யும் விளக்–கு– ðô¡

31

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

மாதவ

விதாத்ரு

மகேச

மன்மத ஸ்கந்த

நந்தி

இந்திர

மனு துர்வாச

சந்திர அகஸ்த்திய

குபேர

கின்–றது. விரும்–பித் த�ொழும் அடி–யார் விழி–நீர் மல்கி, மெய்–பு–ள–கம் அரும்–பித் ததும்பி ஆனந்–தம – ாகி அறி–விழ – ந்து கரும்–பிற் களித்து, ம�ொழி தடு–மாறி முன்– ச�ொன்ன எல்–லாம் தரும் பித்–தர் ஆவ–ரென்–றால் அபி–ராமி சமயம் நன்றே! (பாடல் 94) இந்த பாடல் மூலம் அபி–ராமி அம்–மையை த�ொழ–விரு – ம்–புவ�ோரே – மேற்–கண்ட பக்–குவ – மு – ட – ைய அடி–யார்–கள். அவர்–களே இந்–நூலை கேட்–ப–தற்கு

உரி–ய–வர் என்–பதை விளக்–க–மாக கூறு–கின்–றார். முதல் பாட்– டி – லேயே ‘உணர் உமை– ய�ோ ர் மதிக்கின்ற மாணிக்– க ம்’ என்– ப – த ன் மூல– மு ம் விளக்–கு–கின்–றார். ‘நாயகி... சர–ணம் அரண் நமக்–கே–…’

(50வது பாடல்) ‘தனம் தரும்... ப�ொருள் தரும்–…’

(69வது பாடல்) ‘ஆனந்– த – ம ாய் என் அறி– வ ாய், நிறைந்த அமு–த–மு–மாய் ‘ வ ா ன் அ ஹ ம ான வ டி வு ட ை யாள் . . . . இன்பம்–…’ (பாடல் 11) ‘அழி–யாத முக்தி வீடு–மன்–றே–…’ (பாடல் 15) மேற்–கண்ட பாடல் வரி–க–ளின் மூலம் இந்த நூலை படிப்–ப–வர், அதன் வழி நடந்–தால் அறம், ப�ொருள், இன்– ப ம், வீடு இந்த நான்– கை – யு ம் பயனாக பெறு–வர். கி .பி. 17ம் நூற்– ற ாண்– டி ன் பிற்– ப – கு – தி – யி ல் தஞ்சையை ஆண்ட சர–ப�ோஜி மன்–னன் காலத்தில் அபி–ராமி அந்–தாதி இயற்–றப்–பட்–டது. தஞ்–சையை ஆண்டு வந்த சர–ப�ோஜி மன்– னன் ஒரு தை அமா–வா–சை–யன்று கடல் நீரா–ட–வும் அன்னை அபி–ரா–மியை – த் தரி–சிக்–கவு – ம் திருக்–க–டவூ – – ருக்கு வந்–தார். அவ்–வே–ளை–யில் அபி–ராமி பட்–டர் தியா–னத்–தில் ஆழ்ந்–தி–ருந்–தார். அன்னை அபி–ரா– மி–யைத் தமது ஸஹஸ்–ரார கம–லத்–தில் இருக்–கும் பூர்ண சந்–திர மண்–ட–லத்–தில், அர்த்–த–நா–ரீஸ்–வ–ரர் க�ோலத்–தில் கண்டு தன்னை மறந்த நிலை–யில், இவ்–வுல – க ஸ்ம–ரணையே – அற்று சமாதி நிலை–யில் இருந்–தார். தெய்–வ–வ–டி–வு–டன் தேஜ�ோ–ம–ய–மான

முனை–வர்

பா.இரா–ஜ–சே–கர் சிவாச்–சா–ரி–யார்

இந்தத் தொடரின் ஆசிரியா்: சென்–னைப் – ழ – க – த்–தில் வட–ம�ொழி – யி – ல் இளங்– பல்–கலைக்க கலை, முது–கலை, ஆய்–வில் நிறைஞர், முனைவர் ஆகியவற்றைப் பயின்று, இயந்திர வரை–பட – லா – ள – ர் த�ொழிற்–கல்–வியு – ம் பயின்றவர். மேலும், ஆலய பணி செய்– வ – த ால், ஐந்தாண்டு சிவ–காம – ப் பயிற்–சியு – ம், ஏழாண்டு வேத முறை– யி ல் சடங்– கு – கள் செய்– யு ம் – ப் பாட– பயிற்சியும் ஆரிய முறை வேதா–கம சா–லைக – ளு – ள் பயின்று தேறி–யவ – ர். தமிழ்த்–துறை – யி – ல் தஞ்–சைப் பல்–கலைக்– கழகத்தில் தமிழ்ப்புலவர், தமிழ்நாடு திறந்த நிலைப் பல்– க – லைக் – க – ழ – க த்– தி ல் தமிழ் இலக்–கிய – ம், இளங்–கலை, மன�ோன்– மணி–யம் சுந்த–ரனா – ர் பல்–கலைக் – க – ழ – க – த்–தில் – பட்–டம், திருச்சி பார–தித – ா–சன் முது–கலைப்

32

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

பல்–கலைக் – க – ழகத்–தில் முது–கலை தத்–துவ – ம் பெற்–றுள்–ளார். சென்னை தியா– க – ராய நகர் வடக்கு உஸ்மான் சாலை– யி ல் அமைந்– து ள்ள தரும–புர– ம் ஆதீ–னச – ம – ய பிர–சார நிலை–யத்–தில் திங்–கள்த� – ோ–றும் மாலை–யில் ‘வள–மான வாழ்– விற்கு வழி–பாட்–டுச் சிந்–தனை – கள் – ’ என்–னும் தலைப்–பில் த�ொடர் ச�ொற்–ப�ொ–ழிவு நிகழ்த்தி வரு–கிற – ார். வட–ம�ொழி – யி – ல் ‘‘சர்–வர� – ோக நிவா–ரணி – ’– ’ (சென்–னைப் பல்–கலைக் – க – ழ – க சித்–தாந்–தத்– துறை வெளி–யீடு), தமி–ழில் ‘அந்–தா–தியி – ல் ஆக–மம்’ (சிவா–கம பக்–தஜ – னா ட்ரஸ்ட் வெளி– யீடு), ‘ஆதி–சைவ – ம்’, (உல–கத் தமி–ழா–ராய்ச்– சிக் கழ–கம்), ‘கேள்வி மருத்–துவ – ம்’ (உலகத்– தமிழ் ஆராய்ச்சி நிறு–வன வெளி–யீடு) என நான்கு நூல்–களை இயற்–றியு – ள்–ளார்.

ப்ரகா–சத்–துட – ன் கூடிய திரு–மேனி–யுட – ன் விளங்கும் அபி–ரா–மி–பட்–ட–ரைக் கண்ட மன்–னன் அவ–ரி–டம் பேச்சு க�ொடுக்க விரும்பி, ‘இன்று என்ன திதி?’ என்று கேட்–டார். அபி–ரா–மி–பட்–டர், ‘இன்று சுத்த பூர்ண– ம – தி – ய ா– யி ற்– றே ’ என்று பதில் கூறி– ன ார். மன்னன் குழப்– ப – ம – ட ைந்து தன் முகா– மி ற்கு சென்றார். சிறிது–நேர– ம் கழித்து சமாதி நிலை–யிலி – – ருந்து மீண்ட அபி–ரா–மிப – ட்–டர் நடந்–ததை உணர்ந்து தன் தவ–றுக்–காக வருந்–தின – ார். எல்– ல ா– வ ற்– றை – யு ம் அன்– னைக்கே அர்ப்– பணித்து–விட்ட அபி–ரா–மிப – ட்–டர் சத–சூத்ர பிர–மா–ணம் அமைத்து அன்–னை–யின் மேல் அந்–தாதி பாடத் த�ொடங்–கி–னார். ‘விழிக்கே அரு–ளுண்–டு–…’ என்ற பாடலை பாடி– ய – து ம், தம் அடி– ய ாரை மேலும் ச�ோதிக்க எண்–ணாது, அன்னை அபி–ராமி தனது தாட–கம் (த�ோடு) ஒன்றை வானில் வீசி–யெ–றிந்– தாள், அது பூர்ண சந்–தி–ர–னாக, புவ–னங்–கள் பதி– நான்–கி–லும் ஆனந்த ஒளி–யா–கப் பிர–கா–சித்–தது, மன்–னன் சர–ப�ோ–ஜி–யும் அன்–னை–யின் அடி–யாரை ச�ோதித்து விட்–ட�ோமே என்று தன் மதி–யீன – த்–திற்கு வருந்தி அபி–ராமி பட்–டரி – ன் திரு–வடி – க – ளி – ல் விழுந்து வணங்கி மன்–னிப்பு கேட்–டார். அபி–ரா–மி–பட்–டர் மறுத்–தும் அவர் சந்–த–தி–யி–ன–ருக்கு பல–வி–தம – ான மான்–யங்–களை (சூரிய-சந்–தி–ரர் உள்–ள–வரை) க�ொடுத்–து–வர ஆணை–தந்து தஞ்சை சென்–றார். இதற்–கு–ரிய உரி–மைச் செப்–புப் பட்–ட–யம் ஒன்று அபி–ரா–மி–பட்–டர் சந்–த–தி–யி–டம் இன்–னும் இருந்து வரு–கின்–றது என்று ச�ொல்–லப்–ப–டு–கின்–றது. அன்னை அபி–ராமி தன் கருணை உள்–ளத்– தால், மண்–ணுல – கி – ல் வாழும் மக்–கள் அனை–வரி – ன் நலம் கருதி, அபி–ரா–மி–பட்–டர்- சர–ப�ோஜி மன்–னன் என்ற இரு–வர – ைக் கதா–பாத்–திரங் – க – ள – ா–கக் க�ொண்டு ஒரு நாட–கம் நடத்தி, அபி–ரா–மி–பட்–ட–ரின் வாயி– லாக அரு–ளிய அரும் ப�ொக்–கி–ஷமே, அபி–ராமி அந்–தா–தி–யா–கும். ஒரு நாட்டு அர–சன் தான் ப�ோருக்கு புறப்– படும்–ப�ோது எதி–ரியை குறித்து க�ோப–மு–டன் நான் அவனை இவ்–வாறு செய்–வேன் (செய்–யா–வி–டின் எங்–க–னம் ஆவேன்) என்று கூறு–வது ஆகும். மேற்–கண்–டதை – ப்–ப�ோலவே – தன் க�ொள்கையை நிறுவுவதற்கு அந்த– ண ர் கூறும் உரையை ‘பிரதிக்ஞா’ என்–பர். அவ்–வகை – யி – ல் ஹர–தத்த சிவாச்– சா–ரி–யார், காய்ச்–சிய ஆச–னத்–தின்–மீது அமர்ந்து சிவ– த த்– து – வ த்தை நிறு– வி – ன ார் (மயிலாப்பூர் கபாலீஸ்–வ–ரர் க�ோயில் க�ோபு–ரத்–தில் இச்–சிற்–பம் உள்–ளது). ஞான–சம்–பந்–தர் அனல்–வா–தம், புனல்– வா–தம் செய்–தார் (பெரி–ய–பு–ரா–ணம்). அது–ப�ோல அபி–ராமி பட்–ட–ரும் சத–சூத்–திர பிர–மா–ணம் என்ற முறையை கையாண்டு தன் க�ொள்– கையை நிறுவுகின்–றார். சத–சூத்–திர பிர–மா–ணம் என்–பது அம்–மை–யின் அரு–ளைப்–பெ–றும் ப�ொருட்டு நூறு கயி–று–களை (கண்–ணி–களை) உடைய உரி ப�ோன்ற அமைப்– பைக் கட்டி அதன் கீழே வேள்– வி த்தீ மூட்டி, அருள்–பு–ரி–ய–வேண்டி இறை–யைப் புகழ்ந்து ஒவ்– வ�ொரு பாட–லா–கப் பாடி, ஒவ்–வ�ொரு கயி–றாக

அன்னை அபிராமி அறுத்–துக் க�ொண்டே வரு–வார். நூறு பாடலை பாடி முடிப்பதற்–குள் இறை–யரு – ள் கிடைக்–கா–விடி – ல் கீழுள்ள தீக்–குண்–டத்–தில் விழுந்து மாள்–வார். சத–சூத்–தி–ர–பிர– –மா–ணம் - சதம் என்–றால் நூறு, சூத்–தி–ரம் என்–றால் கயிறு, பிர–மா–ணம் என்–றால் நிறு–வுத – ல். நூறு கயி–றுக – ளை க�ொண்டு நிறு–வுகி – ற க�ொள்கை. அவர் எடுத்த சப–தம் - அ–மா–வாசை அன்று, இறை–ய–ரு–ளால் நில–வைப் பெறு–தல். இது அந்–தாதி பாடப்–பட்ட விதத்–தைப்–பற்றி கூறப்–படு – கி – ன்ற செவி–வழி செய்தி. அதன்–படி அவர் அந்–தாதி பாடி வெற்–றி–யும் பெற்–றார். இவ–ரைப்– ப�ோலவே உமை–யம்மை வழி–பாட்–டில் அமா–வாசை அன்று நிலவை வர–வ–ழைத்–த–வர் ரத்–ன–க�ோட தீட்–சி–தர். மேற்–கண்–ட–வாறு உண்–மை–யா–கவே மெய்–யு– ருகி இறை–வியை வணங்–கிய பட்–ட–ருக்கு உமை– யம்–மை–யா–ன–வள் நேரிலே த�ோன்றி தன் காதில் இருக்–கும் த�ோட்டை வானத்தை ந�ோக்கி வீசி எறிந்–தாள். அந்த த�ோடா–னது நிலவை ப�ோல் – ன்று காட்–சிய – ளி – த்–தது. இதன் மூலம் அ–மா–வா–சைய பட்–டர் கூறி–யது – ப�ோ – லவே – இறை–யரு – ள – ால் வானில் நிலவு த�ோன்–றி–யது. ஸ்வ–யம் ஆச்–சரதே – சைவ ஆசார ஸம்ஸ்தா பயத்–யபி ஆச்–சார்ய: இத்–ய–பி–தியதே – - சாத்–திர ப�ொருளை கற்–ற–வ–ரும், கற்ற வழி– யில் நடப்–ப–வ–ரும், அப்–ப–டியே பிற–ரைப் பின்–பற்ற செய்–ப–வ–ரும் ஆச்–சார்–யன் எனப்–ப–டு–வர். அந்த வகை– யி ல் அபி– ர ாமி பட்– ட ர் சக்– தி யை வணங்– கக் கற்–ற–வ–ரும், கற்–ற–தன்–படி வணங்–கி–ய–வ–ரும், வணங்–கிய – த – ன – ால் அருள் பெற்–றவ – ரு – ம், அவரைப்– ப�ோலவே நம்– ம ை– யு ம் பெற தூண்– டு – வ – து – மாகின்றவர். இந்த அபி–ராமி அந்–தா–தியை சாத்–திர ந�ோக்–கில் இனி த�ொடர்ந்து காண்–ப�ோம்.

(த�ொட–ரும்) ðô¡

33

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

ஏகிரி அம்மன்

மி

க–வும் புரா–தா–ன–மான கன்–னி–மார் ஆல– யங்–கள் நம்– நாட்டு கிரா– மப்– பு– ற ங்– க – ளி ல் நிறை– ய வே உள்– ள ன. அத– வ த்– தூ – ரி ல் உள்ள கன்–னி–மார் ஆல–யம் மிக–வும் த�ொன்–மை– யா–ன–தா–கத் த�ோன்–றி–னா–லும், எத்–தனை ஆண்– டு–க–ளுக்கு முன் இந்த ஆல–யம் கட்–டப்–பட்–டது என்ற விவ–ரம் தெரி–ய–வில்லை.

ஆல– ய ம் கிழக்கு திசை ந�ோக்கி அமைந்– துள்– ள து. சிறிய மகா– ம ண்– ட – ப ம். அடுத்து அர்த்த மண்–ட–பம். அடுத்–துள்ள கரு–வ–றை–யில் கன்–னி–மார் ஏழு–பே–ரும் வரி–சை–யாக அமர்ந்து அருட்– ப ா– லி க்– கி ன்– ற – ன ர். கன்– னி – ம ா– ரு க்கு என பீடம் உள்– ள து. கரு– வ – ற ை– யி ல் கன்– னி – ம ார்– கள் அருட்பா– லி த்– த ா– லு ம் ஆல– ய த்தை ஏகிரி அம்–ம ன் ஆல– ய ம் என்–று – த ான் அழைக்– கி – ற ார்– கள். வெளியே பிரா– க ா– ர த்– தி ல் சாம்– பு – க ன், தேரடி கருப்பு மதுரை வீரன் ஆகிய காவல் தெய்–வங்–கள் அருள்–பா–லிக்–கின்–றன. பங்–குனி மாதம் கடைசி வெள்–ளிக்–கி–ழமை காப்பு கட்டி த�ொடங்– கு ம் திரு– வி ழா, இரு– பத்தியிரண்டு நாட்–க–ளுக்–குத் த�ொடர்ந்து நடை– பெ–று–கிறது. வெகு விம–ரி–சை–யாக நடை–பெ–றும் இந்–தத் திரு–வி–ழா–வில் சுற்–றி–லும் உள்ள கிராம மக்–கள் மிகுந்த ஆர்–வத்–து–டன் கலந்து க�ொள்– கின்–ற–னர். கன்–னி–ய–ரும் சிறு–மி–ய–ரும் புத்–தாடை அணிந்து கூட்–டம் கூட்–டம – ாக திரு–விழா காண–வரு – ம் காட்–சி–யில் அழகு ததும்–பும். இரு–பத்–தி–யிரண்–டாம் நாளன்று நடை–பெ–றும் மஞ்–சள் நீராட்டு விழா–வு–டன் திரு–விழா இனிதே நிறைவு பெறும். ப�ொது–வாக க�ோயி–லில் தின–சரி ஒரு–கால பூஜை மட்–டுமே நடை–பெ–றுகி–றது. தார–த�ோ–ஷம் புத்–ர–த�ோ–ஷம் உள்–ள–வர்–கள், இந்–தக் கன்–னிம – ார்–களு – க்கு அபி–ஷேக ஆரா–தனை செய்து பிரார்த்–தனை செய்–தால் உரிய பலன் கிடைக்–கும் என்–கின்–ற–னர் பக்–தர்–கள். அடிக்–கடி விபத்–தில் சிக்–கும் ஆண்–க–ளும், பெண்–க–ளும் மூல–வ–ருக்கு அஷ்–ட–மி–யில் விளக்–குத் தீபம் ஏற்றி வேண்– டி க்– க�ொள்ள , அவர்– க – ள து வேண்– டு – த ல் பலிக்–கின்–ற–ன–வாம். அடுத்து எந்த விபத்–தி–லும் சிக்–கா–மல், உடல் பங்–க–மின்றி அவர்–கள் நல–மாக வாழ்–கி–றார்–க–ளாம்.

34

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

ச�ொத்து பிரச்னை மற்–றும் தம்–ப–திக்–கி–டை– யே–யான பிரச்–னைக்கு இரு–பத்–த�ோரு நாட்–கள் தீப–மேற்றி வழி–பட அந்–தப் பிரச்–னை–கள் எல்–லாம் தீயி– லி ட்ட மெழு– கு – ப�ோ ல உருகி, காணா– ம ல் ப�ோய்–வி–டு–மாம். திருச்–சி–யி–லி–ருந்து மேற்கே 7 கி.மீ. த�ொலை– வில் உள்ள அத– வ த்– தூ – ரி ல் உள்– ள து இந்த ஏகிரி ஆல– ய ம். திருச்சி சத்– தி – ர ம் பேருந்து நிலை– ய ம் மற்– று ம் ப�ொது மருத்– து – வ – ம – னை – யி – லி–ருந்து நிறைய பேருந்–து–க–ளும் மினி பேருந்– து–க–ளும் உள்–ளன. ஆட்டோ வச–தி–யும் உண்டு. காலை 8 முதல் இரவு 8 மணி–வரை ஆல–யம் திறந்–தி–ருக்–கும்.

- ஜெய–வண்–ணன்

திருச்சி

ச�ொத்து பிரச்னையைத் தீர்த்தருளும்

ÝùIèñ தினகரன் குழுமத்திலிருந்து வெளியாகும் தெய்வீக மாதம் இருமுறை இதழ்

ðô¡

சந்தா விவரம்

அஞ்சல் வழியாக வருட சந்தா - 720/சந்தா த�ொகையை KAL PUBLICATIONS, PVT. LTD என்ற பெயருக்கு டிமாண்ட் டிராஃப்ட் எடுத்தோ அல்லது மணியார்டர் மூலமாவ�ோ கீழ்க்காணும் முகவரிக்கு அனுப்பி வைக்கவும்: மேலாளர்-விற்பனை (MANAGER, SALES),

ஆன்மிகம் பலன்,

எண்: 229 கச்சேரி ர�ோடு, மயிலாப்பூர், சென்னை-600 004.

Ph: 044-4220 9191 Extn: 21120. ம�ொபைல்: 95000 45730

ÝùIèñ

பலன்

பெயர்:________________________________________தேதி:_______________________ முகவரி:__________________________________________________________________ _______________________________________________________________________ ________________________________________________________________________ த�ொலைபேசி எண்:_____________________________ம�ொபைல்:_____________________ இ.மெயில்:________________________________________________________________ __________________(ரூபாய்__________________________________________மட்டும்) _______________________________________________________வங்கியில் எடுக்கப்பட்ட _______________________________எண்ணுள்ள டி.டி இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆன்மிகம் பலன் மாதம் இருமுறை இதழை ஏஜென்ட் மூலமாக / அஞ்சல் வழியாக ஒரு வருடத்திற்கு அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் க�ொள்கிறேன்.





டிமாண்ட் டிராஃப்டை, கீழ்க்காணும் கூப்பனைப் பூர்த்தி செய்து இணைத்து அனுப்பவும். சந்தா த�ொகை கிடைத்ததும் தகவல் தெரிவித்தபின் பிரதியை அனுப்பி வைக்க ஏற்பாடு செய்யப்படும்.

____________________ கைய�ொப்பம்

35

ராகு-கேது பெயர்ச்சி நட்சத்திரப்

பலன்கள்

(27.07.2017 முதல் 13.02.2019 வரை)

எ

அஸ்–வினி

உத–வி–கள் கிடைக்–கும். ஆன்–மிக எண்–ணங்–கள் உரு–வா–கும். வாழ்க்–கைத்–து–ணை–யால் மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும். உற–வி–னர், நண்–பர்–கள் மத்–தி–யில் மதிப்–பும், மரி–யா–தை–யும் கூடும். பெண்–களு – க்கு அடுத்–தவ – ர் செயல்–கள் க�ோபத்– தைத் தூண்–ட–லாம். எனவே நிதா–ன–மாக செயல் ப – டு – வ – து நன்–மையை தரும். எந்த பிரச்–னையை – யு – ம் சமா–ளிக்–கும் திறமை கூடும். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு நிம்–மதி – யு – ம் சந்–த�ோஷ – – மும் அதி–க–ரிக்–கும். தேவை–யான ப�ொருட்–களை வாங்–கு–வீர்–கள். நீண்ட நாட்–க– ளாக நினைத்–தி– ருந்த செய–லைச் செய்து முடிப்–பீர்–கள். மதிப்–பும், மரி–யா–தை–யும் கூடும். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு மனஸ்–தா–பம் நீங்–கும். நண்–பர்–க–ளி–டையே சுமுக உறவு ஏற்–பட விட்–டுக்–க�ொ–டுத்துச் செல்–வது நல்– லது. வாழ்–வில் முன்–னேற அக்–கறை காட்–டுவீ – ர்–கள். மனத்–து–ணிவு அதி–க–ரிக்–கும். பண–வ–ரத்து எதிர்– பார்த்–த–படி திருப்–தி–க–ர–மாக இருக்–கும். மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்–வி–யில் இருந்த ப�ோட்டி குறை–யும். எதை–யும் அவ–ச–ரப்–ப–டா–மல் நிதா–ன– மாகச் செய்–வது நல்–லது. பரி– க ா– ர ம்: விநா– ய – க ர் அக– வ ல் ச�ொல்லி வணங்க பிரச்– ன ை– க ள் குறை– யு ம். மன– தி ல் அமைதி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, செவ்–வாய், வியா–ழன்.

பரணி

ப�ொரு– ள ா– த ார முன்– னே ற்– ற ம் உண்– ட ா– கு ம். புதிய நபர்–க–ளின் நட்–பும், அத–னால் நன்–மை–யும் ஏற்–படு – ம். க�ொடுக்–கல்-வாங்–கலி – ல் கவ–னம் தேவை. பெண்–கள் அதி–கம் பேசு–வ–தைத் தவிர்த்து செய–லில் வேகம் காட்–டு–வது நல்–லது. அடுத்–த–வர் கூறு–வதை ய�ோசிக்–கா–மல் ஏற்–றுக்–க�ொள்–ளா–தீர்–கள். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்–குத் தேவை–யான உத–வி– கள் கிடைக்–கும். எதிர்–பா–ராத செலவு உண்–டா–கும். ச�ொத்து, மனை சம்–பந்–த–மான காரி–யங்–க–ளில் தடை, தாம–தம் ஏற்–ப–ட–லாம். வீண்–ப–யம் உண்– டா–கும். ஏற்–க–னவே செய்த செயல்–க–ளுக்–கான பலனை அடை–வீர்–கள். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ள் சிலர் வீட்–டை–விட்டு வெளி– யில் தங்க நேரி–டல – ாம். வீண் வழக்கு விவ–கா–ரங்–கள் வர–லாம் - எச்–ச–ரிக்–கை–யாக செயல்–ப–டுங்–கள். வெளி– யூ ர், வெளி– ந ாட்டு பயண வாய்ப்– பு – க ள் வர–லாம். எதிர்–பா–லி–னத்–தா–ரு–டன் பழ–கும் ப�ோது கவ–னம் தேவை. மாண–வர்கள் கல்–வி–யில் முன்–னேற கூடு–தல் கவ–னத்–துட – ன் படித்–தல் நன்று. ஆசி–ரிய – ர், சக–மா–ண– வர் மத்–தி–யில் நன்–ம–திப்பு உண்–டா–கும். பரி– க ா– ர ம்: மஹா– ல க்ஷ்– மி யை தின– மு ம் வணங்–க–வும். அபி–ராமி அந்–தாதி பாரா–ய–ணம் செய்து வர பணத் தட்–டுப்–பாடு நீங்–கும். குடும்– பத்–தில் மகிழ்ச்–சி–யான சூழல் உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மைக – ள்: செவ்–வாய், வியா–ழன், வெள்ளி.

தை– யு ம் சமா– ளி த்து குறு– கி ய காலத்– தி ல் முன்–னுக்கு வரும் திறன் உடைய அஸ்–வினி நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–கள் உழைப்–பிற்கு முக்–கி–யத்–து–வம் அளிப்–ப–வர். உங்–கள் நட்–சத்–தி– ரத்–திற்கு பத்–தாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து ஒன்–பத – ாம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யத்–துக்கு ராகு– வும், இரு–பத்து மூன்–றாம் நட்–சத்–திர– ம – ான அவிட்–டத்– தில் உங்–கள் நட்–சத்–திர– ா–திப – தி கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்த பெயர்ச்– சி – யி ன் பல– ன ாக எதை– யு ம் சமா–ளிக்–கும் திறமை உண்–டா–கும். அடுத்–த–வர் செய்கை உங்–க–ளுக்கு க�ோபத்தை ஏற்–ப–டுத்–த– லாம். எனவே நிதா–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. ச�ொந்த காரி–யங்–க –ளி ல் தாம– தம் ஏற்–ப– ட – லாம். சின்ன விஷ–யங்–களி – ல் மன–நிறை – வு அடை–வீர்–கள். எதிர்–பா–லி–ன–ரி–டம் பழ–கும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் ப�ோட்டி குறை–யும். மருந்து, ரசா–ய–னத் த�ொழில்–க–ளில் எதிர்–பார்த்த லாபம் கிடைக்–கும். உத்–திய�ோ – –கஸ்–தர்–கள் அலு– வ–ல–கப் பணி–க–ளில் நிதா–ன–மாக செயல்–ப–டு–வது காரிய வெற்றி தரும். எளி–தில் மற்–ற–வர்–க–ளுட – ன் கருத்து வேற்–றுமை ஏற்–பட வாய்ப்பு உண்டு. குடும்–பக் கவ–லை–கள் மறை–யும். செலவை சமா–ளிக்க பண–வ–ரத்து இருக்–கும். எதிர்–பார்த்த

ந

ளி–ன–மும், கவர்ச்–சி–யும் க�ொண்ட பரணி நட்– சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–கள் நேரத்தை கண் ப�ோன்று மதிப்–ப–வர். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு ஒன்–பத – ாம் நட்–சத்–திர– ம – ான மகத்–திலி – ரு – ந்து எட்–டாம் நட்–சத்–திர– ம – ான ஆயில்–யத்–தில் ராகு–வும், இரு–பத்து இரண்–டாம் நட்–சத்–திர– ம – ான அவிட்ட நட்–சத்–திர– த்–தில் கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்த பெயர்ச்–சிய – ால் நீண்ட நாட்–கள – ாக தடை– பட்ட செயல்–கள் முடி–யும். விட்–டுக்–க�ொ–டுக்–கும் மனப்–பான்மை இருந்–தா–லும் க�ொள்–கைக்–கா–கப் பாடு–ப–டு–வீர்–கள். அதி–கம் பேசு–வதைத் தவிர்ப்– பது நல்–லது. அடுத்–த–வர் ச�ொல்–வதை நம்–பு–முன் அதைப்–பற்றி சிந்–திப்–பது நல்–லது. த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் ஒரே குறிக்–க�ோ–ளு– டன் இருப்–ப–தை–விட்டு வாடிக்–கை–யா–ளர் தேவை அறிந்து செயல்– ப – டு – வ து முன்– னே ற்– ற த்– தி ற்கு உத–வும். பண–வ–ரத்து அதி–க–ரிக்–கும். அர–சாங்க உத–விக – ளை – ப் பெறு–வீர்–கள். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் துணிச்–சல – ா–கப் பணி–யாற்றி வெற்றி பெறு–வார்–கள். சக–ஊழி – ய – ர்–கள், மேல–திக – ா–ரிக – ள – ால் நன்மை உண்– டா–கும். எதிர்–பார்த்த பதவி உயர்–வு பெறு–வ–தில் இருந்–து–வந்த சிக்–கல்–கள் தீரும். கண– வ ன், மனை– வி க்– கி – ட ையே கருத்து வேற்–றுமை குறைந்து நெருக்–கம் அதி–க–ரிக்–கும். வாழ்க்– கை த் துணை– யி ன் ஆத– ர வு இருக்– கு ம்.

36

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

பெருங்குளம்

அ

ராமகிருஷ்ண ஜ�ோஸ்யர்

கார்த்–திகை

குழந்–தை–க–ளின் எதிர்–கா–லம் பற்–றிய கவலை ஏற்–பட்டு நீங்–கும். அக்–கம்–பக்– கத்–தி–ன–ரி–ட–மும் உற–வி–னர்–கள், நண்– பர்–களி – ட – மு – ம் விவா–தங்–களைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. முயற்–சி–க–ளில் சாத–க–மான பலன் உண்–டா–கும். கண–வன் - மனை–விக்–கிட – ையே மகிழ்ச்சி நில–வும். பெண்–க–ளுக்கு மன–தில் தைரி–யம் உண்–டா–கும். அவ–சர முடி–வு–க–ளைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. வீண்– வாக்–கு–வா–தத்தை விட்டு நிதா–ன–மாகப் பேசு–வது நன்மை தரும். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு மன–தில் தெம்பு உண்–டா–கும். மகிழ்ச்சி அதி–க–ரிக்–கும். முயற்–சிக – ள் சாத–கம – ான பலன் தரும். பண–வர– த்து அதி–க–ரிக்–கும். புத்தி சாதூர்–யத்–தால் எல்–லா–வற்– றை–யும் சமா–ளித்து வெற்றி காண்–பீர்–கள். அர–சிய – ல்–வா–திக – ள் – வாக்–குவ – ா–தத்தைத் தவிர்ப்– பது நல்–லது. மேலி–டத்–திற்கு நீங்–கள் ச�ொல்–வதை கேட்டு நடக்–கவி – ல்–லையே என்ற வருத்–தம் ஏற்–பட்டு நீங்–கும். வழக்–குக – ளி – ல் சாத–கம – ான நிலை காணப்–ப– டும். மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்–வி–யில் வெற்றி பெற கூடு–தல் உழைப்பு தேவைப்–ப–டும். எதிர்–பார்ப்–பு– களை குறைத்து இருப்–பதை வைத்து முன்–னேற முயற்–சிப்–பது நல்–லது. பரி– க ா– ர ம்: ஞாயிற்– று க்– கி – ழ – மை – த �ோ– று ம் சிவ–னுக்கு நெய்–தீ–பம் ஏற்றி வணங்க, எல்லா நன்–மை–க–ளும் உண்–டா–கும். கல்–வி–யில் வெற்றி கிடைக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: செவ்–வாய், புதன்.

ர�ோகிணி

அனு–சரி – த்துச் செல்–வது நல்–லது. குடும்–பத்–தா–ருட – ன் நிதா–ன–மாகப் பேசு–வது குடும்ப அமை–தியைத் – ர்–கள் வில–கிச் செல்–வ– தரும். நண்–பர்–கள், உற–வின து–ப�ோல் இருக்–கும்; விட்டுப் பிடிப்–பது நல்–லது. குழந்–தை–க–ளின் எதிர்–பார்ப்பை நிறை–வேற்–று–வீர்– கள். பெண்–களு – க்கு எதிர்–பார்த்த உத–விக – ள் கிடைக்– கப்–பெ–று–வீர்–கள். மாற்று கருத்–து–களை மற்–ற–வர்–க– ளி–டம் கூறா–மல் இருப்–பது நன்மை தரும். கலைத்–துறை – யி – ன – ரே, நீங்–கள் மற்–றவ – ர்–களு – க்கு உத–வுவ – தி – ல் தயங்க மாட்–டீர்–கள். பேச்–சுத் திறமை அதி–க–ரிக்–கும். எதிர் பாலி–னத்–த–வ–ரி–டம் பழ–கும்– ப�ோது கவ–னம் தேவை. நண்–பர்–கள – ால் அலைச்–சல் குறை–யும். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு வீண் அலைச்–சல், வேலைப்–பளு இருக்–கும். மனம் மகி–ழும் காரி–யங்– கள் நடக்–கும். பேச்–சுத் திற–மைய – ால் காரி–யங்–களை சாத–க–மாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். பய–ணங்–கள் செல்ல நேர–லாம். மாண–வர்–கள் எதை–யும் ஒரு–மு–றைக்கு இரு– முறை ஆல�ோ–சித்துச் செய்–வது நல்–லது. கல்–வி– யில் முன்–னேற்–றம் காண்–பீர்–கள். பரி–கா–ரம்: அம்–மனு – க்கு பூஜை செய்து விர–தம் இருப்–பது கஷ்–டங்–களைப் ப�ோக்–கும். மனக் குழப்–பம் நீங்கி தைரி–யம் உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வியா–ழன், வெள்ளி.

னு–பவ – த்–தை–யும், திற–மையை – யு – ம் க�ொண்டு காரி–யங்–களை திறம்–ப–டச் செய்–யும் கார்த்– திகை நட்– ச த்– தி ர அன்– ப ர்– க ளே, நீங்– க ள் எந்த சூழ்–நி–லை–யி–லும் விவே–கத்தை கைவி–டா–த–வர். உங்–கள் நட்–சத்–திர– த்–திற்கு எட்–டாம் நட்–சத்–திர– ம – ான மகத்–தி–லி–ருந்து ஏழாம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்– யத்–துக்கு ராகு–வும், இரு–பத்து ஒன்–றாம் நட்–சத்– தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்–த பெயர்ச்சி காலத்–தில் அவ–சர முடி–வு– கள் எடுப்–பதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. மன–தில் தைரி–யம் உண்–டா–கும். வீண்–வாக்–குவ – ா–தங்–கள – ால் பகையை வளர்த்–துக் க�ொள்–ளா–மல் இருத்–தல் வேண்–டும். வழக்–கு–க–ளில் சாத–க–மான ப�ோக்கு காணப்–படு – ம். தடை–பட்–டிரு – ந்த கல்–வியை த�ொடர வாய்ப்–பு–கள் ஏற்–ப–டும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்– தில் சாதூ–ரி–ய–மான பேச்–சி–னால் தாங்–க–ள் லாபம் பெறு–வீர்–கள். தேவை–யான பண–உ–தவி கிடைக்– கும். பங்–கு–தா–ரர்–க–ளி–டம் இருந்து வந்த பிரச்–னை– கள் நீங்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு அதிக உழைப்–பும் அதற்–கேற்ற பல–னும் உண்–டா–கும். எதிர்–பார்ப்–புக – ளை குறைத்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. நீண்ட நாட்–க–ளாக எதிர்–பார்த்த பணி–யி–ட–மாற்–றம் கிடைக்–கும். குடும்–பத்–தில் கல–கல – ப்பு உண்–டா–கும். விருந்து நிகழ்ச்–சி–க–ளில் கலந்து க�ொள்–வீர்–கள்.

எ

தை–யும் ஆழ–மாக ய�ோசித்து திற–மை–யு–டன் செய்து முடிக்–கும் ர�ோகினி நட்–சத்–திர அன்– பர்–களே, நீங்–கள் குடும்–பத்–தின – ர்–மீது அதிக பாசம் வைத்–தி–ருப்–ப–வர்–கள். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு ஏழாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து ஆறாம் நட்–சத்––தி–ர–மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், இரு–ப– தாம் நட்–சத்–தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்– த ப் பெயர்ச்– சி – யி ல் பண– வ – ர த்து திருப்– தி–க–ர–மாக இருக்–கும். சாமர்த்–தி–ய–மா–கப் பேசி காரி–யங்–க–ளில் வெற்றி பெறு–வீர்–கள். ஆனால் பலன் கிடைக்–கத் தாம–த–மா–கும். எதிர்–பார்த்த உத–விக – ளு – ம் தாம–தம – ா–கும். அடுத்–தவ – ரு – க்கு உத– வும்–ப�ோது கவ–னம – ாக இருப்–பது நல்–லது. தைரி–யம் அதி–க–ரிக்–கும். த�ொழில் வியா– ப ா– ர ம் எதிர்– ப ார்த்த அளவு வேக–மாக இல்–லா–விட்–டா–லும் நிதா–ன–மாக இருக்– கும். பண–வர– த்து உண்டு. வாடிக்–கைய – ா–ளர்–களை அனு–சரி – த்துச் செல்–வது நல்–லது. நீண்ட நாட்–கள – ாக இருந்–து–வந்த சுணக்–க–நிலை மாறும். உத்–திய�ோ – – கஸ்– த ர்– க ள் எதை– யு ம் ஆல�ோ– சி த்து செய்– வ து நன்– மை – த – ரு ம். மேல– தி – க ா– ரி – க – ளு – ட ன் மாற்– று க் கருத்து க�ொள்–ளா–ம–லி–ருப்–பது நல்–லது. சக ஊழி– யர்–கள் ஆத–ர–வாக இருப்–பார்–கள். க ண – வ ன் - ம னை வி ஒ ரு – வ ரை ஒ ரு – வ ர்

ðô¡

37

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

ந

மிரு–க–சீ–ரி–ஷம்

ட்–பைப் பயன்–படு – த்தி எதை–யும் செய்து முடிக்– கும் மிரு–க–சீ–ரிஷ நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, உங்–க–ளி–டம் ஆளக்–கூ–டிய திறமை இருக்–கும். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு ஆறாம் நட்–சத்–தி–ர– மான மகத்–தி–லி–ருந்து ஐந்–தாம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், பத்–த�ொன்–ப–தாம் நட்– சத்–தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள்.

இந்தப் பெயர்ச்– சி – ய ால் வீண் அலைச்– ச ல் குறை–யும். சிக்–கல்–கள் தீரும். எண்–ணிய காரி–யம் கைகூ–டும். குறிக்–க�ோள் நிறை–வேறு – ம். சுணங்–கிக் கிடந்த காரி–யங்–கள் வேகம் பெறும். சமூ–கத்–தில் அந்–தஸ்து உண்–டா–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் மாற்–றம் செய்ய எண்–ணு–வீர்–கள். புதிய த�ொழில் த�ொடங்க முயற்– சிப்–ப�ோர் கவ–னம – ாக செயல்–படு – வ – து நல்–லது. புது த�ொழில் த�ொடங்குவதற்கான சட்ட திட்டங்களைத் தெளிவாகத் தெரிந்துக�ொள்வது முக்கியம். வியாபாரத்தில் வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளின் தேவை– களுக்கு ஏற்ப ப�ொருட்களைக் க�ொள்முதல் செய்து, விற்று, லாபம் ஈட்டமுடியும். சமா–ளித்து விடு–வீர்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்–குப் புதிய ப�ொறுப்–பு–கள் உண்–டா–கும். உயர் பதவி என்ற குறிக்–க�ோளை லட்–சிய – ம – ாகக் க�ொண்டு செயல்–படு – – வீர்–கள். புதிய த�ொடர்–புக – ள – ால் லாபம் கிடைக்–கும்.

வா

திரு–வா–திரை

ழ்க்–கை–யில் கஷ்–ட–நஷ்–டங்–களை அனு– ப–வ–மாக எடுத்–துக்–க�ொள்–ளும் திற–மை– க�ொண்ட திரு–வா–திரை நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–கள் உழைப்–பி–னால் சாதிக்–கக்–கூ–டி–ய–வர்–கள். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு ஐந்–தாம் நட்–சத்–தி–ர– மான மகத்–தி–லி–ருந்து நான்–காம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், பதி–னெட்–டாம் நட்–சத்– தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள்.

இந்தப் பெயர்ச்சி காலத்– தி ல் எதிர்ப்– பு– க ள் வில–கும். த�ொல்–லை–கள் தீரும். தன்–னம்–பிக்கை அதி–கரி – க்–கும். வீண் கவ–லைக – ள் ஏற்–பட்டு நீங்–கும். க�ோபத்தைக் கட்–டுப்–ப–டுத்–து–வது நல்–லது. பண வ – ர– த்து தாம–தப்–படு – ம். வீண் ஆசை–கள் உண்–டா–க– லாம், கவ–னம் தேவை. த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் வேகம் குறைந்–தா– லும் திருப்–தி–க–ர–மாக நடக்–கும். கூட்–டுத் த�ொழில் செய்–பவ – ர்–கள் கவ–னமு – ட – ன் செயல்–படு – வ – து நல்–லது.

– ள் வரு–வதி – ல் தாம– எதிர்–பார்த்த ஆர்–டர்–கள், சரக்–குக தம் உண்–டா–க–லாம். உத்–திய�ோ – –கஸ்–தர்–கள் பிறர் ஆல�ோ–ச–னை–யைக் கேட்டு செயல்–ப–டு–வதைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. மேல–திக – ா–ரிக – ள் மூலம் நன்மை உண்–டா–கும். குடும்–பத்–தில் இருந்த பிரச்–னைக – ள் குறை–யும்.

38

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

கண–வன்-மனை–விக்–கி–டையே இருந்–து–வந்த வாக்–கு–வா–தங்–கள் அக–லும். வேலை நிமித்–த–மாக குடும்–பத்தை விட்டு வெளியே தங்க நேரி–ட–லாம். சுபச்–செ–ல–வு–கள் ஏற்–ப–டும். இதனால் உறவும், நட்பும் புதுப்பிக்கப்படும். உடல்–நல – த்–தில் கவ–னம் தேவை. உஷ்–ண–ந�ோய் உண்–டா–க–லாம். அடுத்–த– வரை ஒப்–பிட்டு எதை–யும் செய்–யத் த�ோன்–ற–லாம். அவ்–வாறு செய்–யா–தி–ருப்–பது நல்–லது. ப ெ ண் – க – ளு க் கு எ ண் – ணி ய க ா ரி – ய ம் கைகூ–டும். வீண் அலைச்–சல் குறை–யும், சிக்–கல – ான பிரச்–னை–க–ளில் நல்ல முடிவு கிடைக்–கும். கலைத்–துறை – யி – ன – ர் வீண்–வாக்–குவ – ா–தங்–களை – த் தவிர்ப்–பது நல்–லது. காரி–ய–தா–ம–தம் ஏற்–பட்–டா–லும் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். எதிர்–பார்த்த காரி– யங்–கள் தடை–யின்றி முடி–யும். எதிர்ப்–பு–கள் மறை– யும். அர–சிய – ல்–வா–திக – ளு – க்கு, பகை பாராட்–டிய – வ – ர்– கள் நட்–புக் கரம் நீட்–டுவ – ார்–கள். நீண்ட நாட்–கள – ாக இருந்–து–வந்த பிரச்–னை–கள் குறை–யும். மன–உ– றுதி அதி–க–ரிக்–கும். ச�ொத்–து–களை அடை–வ–தில் தடை–கள் ஏற்–ப–டும். மாண–வர்–கள் கல்–வியி – ல் கூடு–தல் மதிப்–பெண் பெற எண்–ணுங்–கள். அதற்–கான முயற்–சி–க–ளி–லும் வெற்றி கிடைக்–கும். பரி–கா–ரம்: அரு–கிலி – ரு – க்–கும் முரு–கன் ஆல–யத்– திற்கு தின–மும் சென்று வணங்க பிரச்–னை–கள் குறை–யும். தடை–பட்ட காரி–யங்–களி – ல் தடை நீங்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, வெள்ளி. எதிர்–பார்த்த காரி–யங்–கள் நடக்–கும். கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே கருத்து வேற்–றுமை நீங்–கும். பிள்–ளை–கள் விஷ–யத்–தில் கவ–ன–மும், அனு–ச–ர– ணை–யும் வேண்–டும். உற–வின – ர், நண்–பர்–களு – ட – ன் இருந்த மன–வ–ருத்–தம் நீங்கி நெருக்–கம் ஏற்–ப–டும். பெண்–களு – க்கு வீண் கவ–லைக – ள் ஏற்–பட்டு நீங்– கும். மற்–ற–வர்–கள் ஆல�ோ–ச–னை–களை ஏற்–கு–முன் அது–பற்றி பரி–சீ–லிப்–பது நல்–லது. கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு உயர்– நி – லை – யி ல் உள்–ள–வர்–க–ளு–டன் மன–வ–ருத்–தம் ஏற்–ப–டும்–ப–டி– யான சூழ்–நிலை வரும். வாக–னங்–க–ளால் செலவு உண்–டா–கல – ாம். எதிர்–பார்த்த பண–வர– வு, கட–னுத – வி கிடைக்–க–லாம். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் திற–மை–யாக செயல்–பட்டு, பாராட்டு பெறு–வீர்–கள். விரும்–பத்–த–காத வாக்–கு– வா–தங்–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். எல்–லா–வித வச–தி–க–ளும் உண்–டா–கும். தேடிப்–ப�ோன – து – ம் தானா–கவே வந்து சேரும். அறி–வுத்–தி–றன் அதி–க–ரிக்–கும். மாண–வர்–கள் எதி–லும் நல்–லது கெட்–டதை ய�ோசித்து அதன்–பின் செயல்–ப–டு–வது நன்மை தரும். கல்–வி–யில் கூடு–தல் கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: அரு–கிலி – ரு – க்–கும் அம்–மன் ஆல–யத்– திற்கு அடிக்–கடி சென்று வணங்கி புளி–சா–தத்தை தா– ன ம் வழங்க மனத்– தெ – ளி வு உண்– ட ா– கு ம். அறி–வுத் திறன் அதி–க–ரிக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: புதன், வெள்ளி.

வா

புனர்–பூ–சம்

ழ்க்– கை – யி ல் முன்– னே ற எதிர்– நீ ச்– ச ல் ப�ோடத் தயங்–காத புனர்–பூச நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–கள் அனை–வரை – யு – ம் சரி–சம – ம – ாக மதிப்–ப–வர்–கள். உங்–கள் நட்–சத்–திரத்திற்கு நான்– காம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து, மூன்–றாம் நட்–சத்–திர– ம – ான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், பதி்னே – – ழாம் நட்–சத்–தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்–தப் பெயர்ச்–சியி – ல் வீண் அலைச்–சல் இருந்– தா–லும் பண–வ–ரவு நன்–றாக இருக்–கும். முயற்– சி–க–ளில் வெற்றி கிடைக்–கும். மன–தில் தெளிவு உண்–டா–கும். ஆக்–க–பூர்–வ–மாக எதை–யும் செய்– யும் எண்–ணம் த�ோன்–றும். அவ–சர முடி–வு–களைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான கடி–தப் ப�ோக்– கு – வ – ர த்– த ால் அனு– கூ – ல ம் உண்– ட ா– கு ம். த�ொழில், வியா–பா–ரம் விரி–வு–ப–டுத்–து–வது த�ொடர்– – ஸ்–தர்–கள் – க பான திட்–டங்–கள் த�ோன்–றும். உத்–திய�ோ பய–ணங்–க–ளால் அலைச்–சலை சந்–திக்க வேண்– டி–யி–ருக்–கும். மேல–தி–கா–ரி–களை அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நன்மை தரும். சக–ஊ–ழி–யர்–கள் ஆத–ர– வாக இருப்–பார்–கள். மேலி–டத்–துட – ன் இருந்–துவ – ந்த கசப்–பு–ணர்வு நீங்–கும். குடும்– ப த்– தி ல் ஏற்– ப ட்– டி – ரு ந்த குழப்– ப ம்

பூசம்

று– வி – று ப்– ப ாக எதை– யு ம் செய்– யு ம் திறன் வி படைத்த பூச நட்– ச த்– தி ர அன்– ப ர்– க ளே, உங்– க ள் நடத்– த ை– யி ல் எப்– ப�ோ – து ம் நேர்மை

இருக்–கும். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு மூன்–றாம் நட்–சத்–திர– ம – ான மகத்–திலி – ரு – ந்து இரண்–டாம் நட்–சத்– தி–ர–மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், பதி–னா–றாம் நட்–சத்–திர– ம – ான அவிட்–டத்–தில் கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள்.

இந்தப் பெயர்ச்–சி–யி–னால் எல்–லா–வித – த்–தி–லும் நன்மை உண்–டா–கும். பண–வர– த்து திருப்–திக – ர– ம – ாக இருக்–கும். அந்–நிய நபர்–களி – ட – ம் கவ–னம – ாக இருப்– பது நல்–லது. எதிர்ப்–பு–கள் நீங்–கும். எதிர்–பார்த்த உத–வி–கள் கிடைக்–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் அதிக உழைப்–பி– னால் லாபம் கிடைக்–கப்–பெ–றுவீ – ர்–கள். ப�ொரு–ளா–தா– ரம் சாத–கம – ாக இருக்–கும். பங்–குத – ா–ரர்–களி – ட – ம் இருந்– து–வந்த பூசல்–கள் அக–லும். உத்–தி–ய�ோக – ஸ்–தர்–கள் எந்த வேலை–யையு – ம் கூடு–தல் உழைப்–பின் மூலம் செய்–து–மு–டிக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும். எதிர்–பார்த்த பணி–யிட மாற்–றம், பதவி உயர்வு தேடி வரும். குடும்–பத்–தில் இருந்த பிரச்–னை–கள் நீங்–கும். எதிர்– ப ார்த்த தக– வ ல் நல்ல தக– வ – ல ாக இருக்– கும். கண–வன், மனைவி இரு–வ–ரும் எந்த ஒரு முடி–வை–யும் நிதா–ன–மாக ய�ோசித்து எடுப்–பது நன்மை தரும். அவ–சர– த்தைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது.

நீங்–கும். தெளி–வான முடி–வு–கள் மூலம் நன்மை உண்–டா–கும். கண–வன் - மனைவி ஒரு–வரை ஒரு– வர் அனு–சரி – த்–துச் செல்–வது நல்–லது. பிள்–ளைக – ள் நல–னில் அக்–கறை காட்–டுவீ – ர்–கள். குடும்ப வரு–மா– னம் அதி–க–ரிக்–கும். குடும்–பத்–திற்கு தேவை–யான வச–தி–க–ளைப் பெருக்–கு–வீர்–கள். பெண்–கள் எதி–லும் ஆக்–க–பூர்–வ–மாக செய்து வெற்றி காண்–பீர்–கள். மன–தில் இருந்த குழப்–பம் நீங்கி தெளிவு உண்–டா–கும்.

– ன கலைத்–துறை – யி – ர் நெருக்–கம – ா–னவ – ர்–களு – ட – ன் இனி–மை–யா–கப் பேசி மகிழ்–வீர்–கள். சிறப்–பான முன்–னேற்–றம் உண்டு. மதிப்–பும், மரி–யா–தை–யும் அதி–க–ரிக்–கும். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க ள் சிறப்– ப ாக பணி– பு – ரி ந்து பாராட்டு பெறு–வார்–கள். பய–ணங்–க–ளால் மகிழ்ச்– சி– யு ம், ஆதா– ய – மு ம் கிடைக்– கு ம். நிலம், வீடு, வாக–னம் வாங்–கும் வாய்ப்–பு–கள் கைகூடி வரும். நீதி–மன்ற வழக்–கு–க–ளி–லி–ருந்து விடு–ப–டு–வீர்–கள். வேதாந்த விஷ–யங்–க–ளில் நாட்–டம் அதி–க–ரிக்–கும். மாண–வர்–கள் ஆசி–ரிய – ர்–கள் கூறு–வதை கேட்டு அதன்–படி நடப்–பது – ம், பாடங்–களி – ல் சந்–தேக – ங்–களை உட–னுக்–கு–டன் கேட்டுத் தெரிந்து க�ொள்–வ–தும் வெற்–றிக்கு உத–வும். பரி–கா–ரம்: வியா–ழக்–கி–ழ–மை–த�ோ–றும் விர–த–மி– ருந்து நவ–கிர– க குருவை வணங்க, நலம் பெரு–கும். குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வெள்ளி.

– ாம். சக�ோ–தர– ர் வழி–யில் உத–வியை எதிர்–பார்க்–கல உற–வி–னர்–கள், நண்–பர்–கள் ஆத–ர–வாக இருப்– பார்–கள். பெண்–க–ளுக்கு எதிர்ப்–பு–கள் நீங்–கும். நெருக்–கடி – ய – ான நேரத்–தில் எதிர்–பார்த்த உத–விக – ள் கிடைக்–கும். முயற்–சி–க–ளில் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு பாராட்–டு–கள் வரும். வெளி–நாட்–டுப் பய–ணங்–களு – ம் இனிதே அமை–யும். எதிர்–பார்த்த ஆதா–யம் கிடைக்–கும். நண்–பர்–க–ளி– டையே நட்பு சிறக்க விட்–டுக் க�ொடுத்–தல் அவ–சி– யம். கூட்–டுத்–த�ொழி – லி – ல் அதி–கம் அக்–கறை தேவை. அர–சிய – ல்–வா–திக – ளு – க்கு நீண்ட நாளாக இருந்–து– வந்த பிரச்–னைக – ள் வில–கும். எந்த விஷ–யத்–திலு – ம் ப�ொறுப்–பு–டன் செயல்–ப–டு–வது நல்–லது. திடீர்ச் செல–வு–கள் ஏற்–ப–டும். சிக்–கன நட–வ–டிக்கை அவ– சி–யம் தேவை. உழைப்–புக்கு முக்–கி–யத்–து–வம் க�ொடுத்து அய–ராது பாடு–ப–டு–ப–வர்–கள் அதி–கப்– ப–யன் பெறு–வார்–கள். மாண–வர்–களு – க்கு கூடு–தல – ாக நேரம் ஒதுக்கி பாடங்–களை படிப்–பது வெற்–றிக்கு உத–வும். தேவை–யான உத–வி–கள் கிடைக்–கும். பரி–கா–ரம்: சனிக்–கி–ழ–மை–யில் விர–தம் இருந்து மாலை–யில் சிவன், நவ–கி–ர–கங்–களை வணங்கி செவ்–வாய் பக–வா–னுக்கு தீபம் ஏற்றி வழி–பட்டு வர எதிர்ப்–பு–கள் வில–கும். பிரச்–னை–க–ளில் சுமுக முடிவு உண்–டா–கும். தைரி–யம் கூடும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, வியா–ழன், வெள்ளி. ðô¡

39

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

ஆயில்–யம்

மை–யையே மூல–தனமாக வைத்து வாழ்– திற–வில் உயர்ந்த நிலையை அடை–யும் ஆயில்ய

நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–கள் ஒழுக்–க–மாக வாழ விரும்–புப – வ – ர்–கள். உங்–கள் நட்–சத்–திர– த்–திற்கு இரண்–டாம் நட்–சத்–திர– ம – ான மகத்–திலி – ரு – ந்து உங்–க– ளு–டைய ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், பதி–னைந்–தாம் நட்–சத்–திர– ம – ான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை– கி – ற ார்– க ள். இந்தப் பெயர்ச்சி பல– ன ாக வாக்–குவ – ன்–மைய – ால் எதை–யும் சாத–கம – ாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். திறமை அதி–கரி – க்–கும். திட்–டமி – ட்–டப – டி செய–லாற்–று–வீர்–கள். வாக–னங்–களை செலுத்–தும்– ப�ோதும், பய–ணங்–க–ளின்–ப�ோ–தும் எச்–ச–ரிக்கை தேவை.

த�ொழில், வியா– ப ா– ர த்– தி ல் இருப்– ப – வ ர்– க ள் சாது–ரி–ய–மான பேச்–சி–னால் லாபம் காண்–பீர்–கள். வர்த்–தகத் திறமை அதி–க–ரிக்–கும். பண–வ–ரத்–தும் திருப்–திக – ர– ம – ாக இருக்–கும். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் திற–மைய – ால் முன்–னேற்–றம – ட – ை–வார்–கள். இழு–பறி – – யாக இருந்த வேலையை துணிச்–ச–லாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். இதற்கு உங்கள் மீது அக்கறை க�ொண்ட நண்பர்கள் அல்லது உறவினர்களின் உதவி கிடைக்கும். க�ொடுக்கல் - வாங்கலில் நீண்ட நாட்–கள – ாக வரா–மல் இருந்த பணம் கைக்கு வந்–து–சே–ரும். குடும்– ப த்– தி ல் அமை– தி – யு ம், மகிழ்ச்– சி – யு ம்

மகம்

ப

க்–குவ – ம – ாக எடுத்துச் ச�ொல்லி எதி–ரில் இருப்–ப– வர்–களை திருப்–தி–யட – ை–யச் செய்–யும் குண மு – ட – ைய மக நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, உங்–களி – ட – ம் வாதத்–தி–றமை இருக்–கும். இது–வரை உங்–கள் நட்–சத்–திர– த்திலி–ருந்த ராகு பக–வான் உங்–களு – க்கு இரு–பத்–தே–ழாம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யத்–திற்– கும், கேது, பதி–னான்–காம் நட்–சத்–தி–ர–மான அவிட்– டத்–திற்–கும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்த பெயர்ச்–சி–யி–னால் பல–வ–ழி–க–ளி–லும் ஏற்–பட்–டி–ருந்த த�ொல்–லை–கள் குறை–யும். அதே–ச–ம–யம் எந்த வேலை– யி – லு ம் எச்– ச – ரி க்– கை – யு – ட ன் ஈடு– ப – டு – வ து நல்–லது. உடல்–ந–லத்–தில் கவ–னம் தேவை. திடீர் இட–மாற்–றம் ஏற்–பட்–டா–லும் அத–னால் ஆதா–யம் உண்டு. வீண் செல–வு–கள், கவு–ரவக் குறைச்–சல் ஏற்–ப–ட–லாம். மிக–வும் கவ–னம் தேவை. தாய்- தந்– தை–யின் உடல் நிலை–யிலு – ம் கவ–னம் செலுத்–துவ – து நல்–லது. த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் மெத்–தனப் ப�ோக்கு காணப்– ப ட்– ட ா– லு ம் தேவை– ய ான பண– வ – ர த்து இருக்–கும். புதிய முயற்–சிக – ளி – ல் தாம–தம – ான நிலை காணப்–படு – ம். நீண்ட நாட்–கள – ாக முடங்–கிக் கிடந்த காரி–யங்–கள் வேகம் பெறும். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் வீண் அலைச்–சல், காரி–யங்–க–ளில் இழு–பறி என்ற நிலையை காண்–பீர்–கள். பேச்சைக் குறைத்து செய– லி ல் ஈடு– ப – டு – வ து நன்– மையை தரும்.

40

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

உண்– ட ா– கு ம். கண– வ ன், மனை– வி க்– கி – ட ையே நெருக்–கம் அதி–க–ரிக்–கும். பிள்–ளை–க–ளி–டம் கனி– வு–டன் பேசு–வது நல்–லது. விருந்–தின – ர் வருகையால் செலவு ஏற்பட்டாலும், சந்தோஷம் குறையாது இருக்–கும். குடும்–பப் பிரச்–னை–க–ளில் சாத–க–மான முடிவு உண்–டா–கும். பெண்–கள் துணிச்–ச–லாக எதி–லும் ஈடு–பட்டு வெற்றி காண்–பீர்–கள். ஆனால் வாக–னம் இயக்–கும்– – ன்–ப�ோத�ோ எச்–சரி – க்–கைய – ாக ப�ோத�ோ, பய–ணங்–களி இருங்–கள். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு பய–ணத்–தால் அனு– கூ–லம் உண்டு. அதிக ஒப்–பந்–தங்–கள் கையெ–ழுத்– தா–கும். ப�ொருள்–வ–ர–வில் குறை–வி–ருக்–காது. எந்த – ம் க�ோபம் க�ொள்–ளா–மல், கடு–மைய – ா–கப் நேரத்–திலு பேசா–மல் இருப்–பது நன்று. அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு உறு–தி–யும், துணி–வும் நிறைந்–தி–ருக்–கும். பிர–ப–லங்–க–ளின் நட்–பும், ஆத–ர– வும் கிடைக்–கும். அண்டை அய–லா–ருட – ன் இருக்–கும் மனக்–க–சப்–பு–கள் நீங்கி உற்–சா–கம் பிறக்–கும். மாண–வர்–களு – க்கு திற–மைய – ால் முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். கஷ்–ட–மான பாடங்–க–ளை–யும் விடா– மு–யற்–சியு – ட – ன் படித்து முடிப்–பீர்–கள். வாக–னங்–களை செலுத்–தும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: பெரு–மாளை தின–மும் 11 முறை வலம் வந்து வணங்க குழப்–பங்–கள் நீங்கி தெளிவு உண்–டா–கும். பணக் கஷ்–டம் குறை–யும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வியா–ழன். சக ஊழி–யர்–கள் ஆத–ர–வு–டன் எடுத்–துக்–க�ொண்ட காரி–யங்–கள் வெற்–றி–க–ர–மாக முடி–யும். குடும்–பத்–தில் சுக–மான நிலை காணப்–ப–டும். ஆனா–லும் குடும்–பம், பிள்–ளைக – ள் பற்–றிய கவலை இருந்து வரும். கண– வ ன்-மனைவி ஒரு– வ ரை ஒரு–வர் அனு–ச–ரித்துச்செல்–வது நல்–லது. வாக்–கு– வா–தத்தை முற்–றி–லும் தவிர்ப்–பது நல்–லது. பெண்–க–ளுக்–குத் த�ொல்–லை–கள் குறை–யும். வீண் செல–வுக – ள் உண்–டா–கல – ாம். உடல் ஆர�ோக்– கி–யத்–தில் கவ–னம் செலுத்–து–வது நல்–லது. கலைத்–து–றை–யி–னர் கட–மை–க–ளைச் சரி–வ–ரச் செய்–தால் நன்–மை–கள் அதி–க–மாக கிடைக்–கும். அறி–வாற்–றலு – ம் செயல்–திற – மை – யு – ம் கூடும். ப�ொரு– ளா–தா–ரத்–தில் அபி–விரு – த்தி காண–லாம். உழைப்பு வீண் ப�ோகாது. அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு நற்–பெ–யர் கிட்–டும். சுகம் பெரு–கும். மகிழ்ச்சி கூடும். ப�ொருள் வரவு அதி–க–ரிக்–கும். பழைய பாக்–கி–கள் எளி–தில் வசூ– லா–கும். புகழ் தேடிவரும். ஒரு பெரிய புள்–ளி–யின் அனு–கூ–லம் கிடைக்–கப் பெறு–வீர்–கள். மாண–வர்–கள் மெத்–தனப் ப�ோக்கு க�ொள்–ளா– மல் தீவிர கவ–னத்–து–டன் பாடங்–களை படிப்–பது வெற்–றிக்கு வழி வகுக்–கும். பரி– க ா– ர ம்: பிர– த�ோ ஷ காலத்– தி ல் சிவனை வழி–படு – வ – து கஷ்–டங்–களை நீக்கி வீண் விர–யத்தை குறைக்–கும். காரி–யத்–தடை நீங்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வெள்ளி.

பூரம்

ரத்–தை–விட விவே–கமே சிறந்–தது என்–பதை வீ மன– தி ல் க�ொண்டு எதை– யு ம் சாதிக்– கு ம் திறன் உடைய பூர நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–

கள் வெள்ளை மனம் க�ொண்–ட–வர்–கள். உங்–கள் நட்–சத்–திர– த்–திற்கு இரு–பத்–தேழ – ாம் நட்–சத்–திர– ம – ான மகத்–தி–லி–ருந்து இரு–பத்–தா–றாம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்– ய த்– தி ற்கு ராகு– வு ம், - பதி– மூ ன்– ற ாம் நட்–சத்–திர– ம – ான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்–தப் பெயர்ச்சி, இனி–மை–யான பேச்–சின் மூலம் சிக்–க–லான காரி–யங்–க–ளை–யும் எளி–தாக செய்து முடிக்–கவை – க்–கும். உங்–கள் திற–மையை – க் கண்டு பிறர் வியப்– ப ார்– க ள். அலைச்– ச லைத் தவிர்த்து களைப்பு ஏற்–ப–டா–மல் பார்த்–துக்–க�ொள்– ளுங்–கள். வேளை தவறி உணவு உண்–ணா–தி– ருப்–பது நல்–லது. பண–வ–ரத்து எதிர்–பார்த்–த–படி – ம – ாக இருக்–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் சாது–ரிய செயல்–பட்டு முன்–னேற்–றம் காண–லாம். ஆனால் வேலை செய்–பவ – ர்–களி – ட – ம் க�ோபப்–பட – ா–மல் தட்–டிக்– க�ொ– டு த்து வேலை– வ ாங்– கு – வ து நன்– மை – யைத் தரும். உத்– தி – ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க ள் திற– மை – ய ாக செயல்–பட்டு பாராட்டு பெறு–வார்–கள். ஆனால் கடு–மை–யான பணி கார–ண–மாக ச�ோர்வு உண்– டா–க–லாம். கவ–னம் தேவை. பணி–க–ளில் இருந்து வந்த த�ொய்வு நீங்–கும். குடும்ப விஷ–யங்–களி – ல் ஆர்–வம் காட்–டுவீ – ர்–கள்.

எ

உத்–தி–ரம்

திர்ப்–பு–களை – க் கண்டு அஞ்–சா–மல் சாமர்த்– தி– ய – ம ாக செயல்– ப ட்டு எதி– லு ம் வெற்– றி – பெ–றும் உத்–திர நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்– கள் மற்–ற–வர்–க–ளுக்கு உதவ வேண்–டும் என்ற குறிக்–க�ோ–ளு–டன் வாழ்–ப–வர். உங்–கள் நட்–சத்–தி– ரத்–திற்கு இரு–பத்–தா–றாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்– தி– லி – ரு ந்து இரு– ப த்– த ைந்– த ாம் நட்– ச த்– தி – ர – ம ான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், பன்–னி–ரண்–டாம் நட்– சத்–தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை– கி – ற ார்– க ள். இந்தப் பெயர்ச்சி காலத்– தில் மனம் மகி– ழு ம்– ப – டி – ய ான சம்– ப – வ ங்– க ள் நடக்– க – ல ாம். ஆடை, அலங்– க ார ப�ொருட்– கள் வாங்– கு – வீ ர்– க ள். விருந்து கேளிக்கை நிகழ்ச்– சி – க – ளி ல் பங்கு க�ொள்– ளு ம் சூழ்– நி லை ஏற்–ப–டும். பண–வ–ரத்து கூடும். மதிப்–பும் மரி–யா– தை–யும் அதி–க–ரிக்–கும். நீண்–ட–தூர தக–வல்–கள் நல்ல தக–வல்–கள – ாக வரும். முயற்–சி–க–ளில் சாத–க– மான பலன் கிடைக்–கும். த�ொழில் வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான காரி–யங்–கள் ஆதா–யம் தரும். எதிர்– பார்த்த பணம் கைக்கு வந்–து–சே–ரும். திருப்–தி–க–ர– மான லாபம் கிடைக்–கும். பங்–கு–தா–ரர்–க–ளி–டம் இருந்–து–வந்த பிரச்–னை–கள் நீங்–கும். உத்–தி–ய�ோ– கஸ்– த ர்– க ள் திற– மை – ய ாக செயல்– ப ட்டு உயர் அதி–கா–ரிக – ளி – ன் பாராட்டு பெறு–வர். கடி–னம – ான பணி– க–ளைக்–கூட எளி–தாக முடிக்–கும் ஆற்–றல் வரும்.

கண–வன், மனை–விக்–கிட – ையே இருந்த இடை–வெளி குறை–யும். வீட்–டிற்குத் தேவை–யான ப�ொருட்–களை வாங்–கு–வ–தில் கவ–னம் செல்–லும். பிள்–ளை–கள் முன்–னேற்–றத்–திற்–கா–கப் பாடு–ப–டு–வீர்–கள். உற–வி– னர்–கள் நண்–பர்–கள் ஆத–ர–வாக இருப்–பார்–கள். பெண்– க ள் திடீர் க�ோபத்– த ைத் தவிர்ப்– ப து நல்– ல து. உங்– க ள் திறமை பாராட்– ட ப்– ப – டு ம். எதிர்–பார்த்த பண–வ–ரத்து இருக்–கும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு லாபம் பெரு–கும். புதிய கடன்–கள் இனி ஏற்–ப–டாது. இருக்–கும் கடன் சுமை–யும் குறை–யும். வெளி–நாடு செல்–லும் திட்–டம் வெற்றி பெறும். சம்–ப–ளம் உய–ரும். சிக்–கல்–கள் – ா–லும் அதை வெற்றி க�ொள்–ளும் திறன் த�ோன்–றின உண்–டா–கும். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் செம்–மை–யுற திருத்–த–மா–கப் பணி–பு–ரி–வீர்–கள். வச–தி–கள் ஓங்– கும். புதிய ச�ொத்–து–கள் சேரும். வெற்–றி–களை சுவைக்–க–லாம். மாண–வர்–களு – க்கு க�ோபத்தை குறைத்து நிதா– னத்தை கடை–ப்பி–டிப்–பது முன்–னேற்–றத்–திற்கு வழி வகுக்–கும். பாடங்–களை நன்கு படித்து பாராட்டு பெறு–வீர்–கள். பரி–கா–ரம்: ஆஞ்–ச–நேய கவ–சத்தை படித்து வரு–வ–து–டன் அநாதை இல்–லங்–க–ளுக்கு சென்று – ர மனக் குழப்–பங்–கள் நீங்–கும். த�ொண்டு செய்–துவ தைரி–யம் உண்–டா–கும். தடை–பட்ட காரி–யங்–கள் நன்கு நடந்து முடி–யும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, வியா–ழன், வெள்ளி. ச க – ஊ – ழி – ய ர் – க – ள ா ல் எ டு த்த க ா ரி – ய த்தை சாதிப்–பீர்–கள். குடும்–பத்–தில் இத–மான சூழ்–நிலை காணப்– ப–டும். கண–வன் - மனை–விக்–கி–டையே கருத்து வேறு–பா–டு–கள் நீங்கி ஒற்–றுமை ஏற்–ப–டும். குழந்– தை–கள் முன்–னேற்–றத்–தில் ஆர்–வம் காட்–டுவீ – ர்–கள். அவர்–க–ளால் பெருமை சேரும். புதிய நண்–பர்–க– ளால் நன்மை உண்–டா–கும். தந்–தை–யின் உடல் நிலை– யி ல் கவ– ன ம் தேவை. சுபச்– செ – ல – வு – க ள் ஏற்–ப–டும். பெண்–க–ளுக்கு நீண்–ட–தூ–ரத்–துத் தக– வல்–கள் மன திருப்–தியைத் தரும். முயற்–சி–க–ளில் சாத–க–மான பலன் பெறு–வீர்–கள். கலைத்–து–றை– யி–ன–ருக்கு செல–வி–னங்–கள் குறை–யும். நண்–பர்–க– ளால் அனு–கூ–லம் ஏற்–ப–டும். தேவை–யற்ற வீண் விவா–தங்–க–ளில் ஈடு–பட வேண்–டாம். அர–சி–யல்–வா– தி–களு – க்–குப் ப�ொது–வா–கத் த�ொல்–லைக – ளு – ம் பிரி–வி– னை–யும் நீங்கி ஒற்–று–மை–யும் உயர்–வும் ஏற்–ப–டும். தைரி–யம் கூடும். பின்–னால் விளை–யப்–ப�ோ–கும் துன்–பத்தை உண–ரா–மல் தவ–றான முடி–வு–க–ளில் இறங்–க–வேண்–டாம். மாண–வர்–கள் திற–மை–யாக எதை–யும் செய்து பாராட்டு பெறு–வீர்–கள். கல்–வி– யில் முன்–னேற்–றத்–திற்கு எடுக்–கும் முயற்–சி–கள் சாத–க–மான பலன் தரும். பரி–கா–ரம்: சிவ–னுக்கு வில்வதளங்களால் பூஜை செய்து வணங்க செல்–வம் சேரும். செயல்–தி–றன் கூடும். எதிர்–பார்த்த காரிய வெற்றி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வியா–ழன், வெள்ளி. ðô¡

41

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

எ

அஸ்–தம்

மற்– ற – வ ர்– க – ளி – ட ம் கருத்து வேற்– று மை ஏற்– ப – ட ா– மல் தடுக்– கு ம். வாழ்க்கைத் துணை– யி ன் நல– னில் அக்–கறை காண்–பிப்–பீர்–கள்.பெண்–க–ளுக்கு பண– வ – ர த்து அதி– க – ம ாகி ப�ொரு– ள ா– த ா– ர ம் ஓங்– கும். முயற்–சி–க–ளில் சாத–க–மான பலன் கிடைக்– கும். சின்ன விஷ யங்–க–ளைக்–கூட கவ–ன–மா–கச் செய்–வீர்–கள். கலைத்–து–றை–யி–னர் தேவை–யான ப�ொருட்–களை வாங்–கு–வீர்–கள். நீண்–ட–நாட்–க–ளாக செய்ய நினைத்த ஒரு காரி– ய த்தை செய்து முடிப்–பீர்–கள். மதிப்–பும், மரி–யா–தை–யும் கூடும். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு வீண் மனஸ்–தா–பம் ஏற்–பட்டு நீங்–கும். நண்–பர்–களி – ட – ையே சுமுக உறவு இருக்க விட்டுக்கொடுத்துச் செல்–வது நல்–லது. வாழ்–வில் முன்–னேற அக்–கறை காட்–டு–வீர்–கள். மனத்–து–ணிவு அதி–க–ரிக்–கும். பண–வ–ரத்து எதிர்– பார்த்–த–படி திருப்–தி–க–ர–மாக இருக்–கும். மாண–வர்–க–ளுக்கு சக மாண–வர்–க–ளின் கருத்– துக்–க–ளுக்கு மாற்றுக்கருத்து கூறா–மல் அனு–ச– ரித்துச் செல்–வது சுமு–கம – ான சூழ்–நிலையை – ஏற்–ப– டுத்–தும். கல்–வி–யில் முன்–னேற்–றம் காணப்–ப–டும். பரி–கா–ரம்: செவ்–வாய்க்–கி–ழ–மை–யில் முரு–க– னுக்கு தீபம் ஏற்றி அர்ச்–சனை செய்து வணங்க எதிர்ப்– பு – க ள் வில– கு ம். எல்லா நலன்– க – ளு ம் உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ– மை – க ள்: திங்– க ள், புதன், வெள்ளி.

சித்–திரை

உற–வி–னர், நண்–பர்–க–ளுட – ன் திடீர் கருத்து வேற்– றுமை உண்–டா–க–லாம். நிதா–னம் தேவை. குழந்– தை–களை வெளி–நாடு சென்று படிக்க வைக்–கும் முயற்–சிக – ள் வெற்றி தரும். பெண்–களு – க்கு உணர்ச்– சி–வச – ப்–பட – ா–மல் எதை–யும் சிந்–தித்து செயல்–படு – வ – து நன்மை தரும். கடின முயற்–சி–யின் பேரி–லேயே காரி–யங்–கள் வெற்றி பெறும். அர–சி–யல்–வா–தி–கள், தங்–கள் கட்–சித் த�ொண்–டர்–க–ளுக்–கும், நெருங்–கி–ய– வர்–க–ளுக்–கும் மிகப்–பெ–ரிய உத–வி–க–ளைச் செய்து – ரு – ந்து உங்–க– பாராட்டு பெறு–வீர்–கள். மேலி–டத்–திலி ளுக்கு சந்–த�ோ–ஷ–மான செய்–தி–கள் வந்–து–சே–ரும். கலைத்–து–றை–யி–னர் படிப்–ப–டி–யான வளர்ச்–சி– யைக் காண்–பீர்–கள். வரு–மா–னம் நன்–றாக இருப்–ப– தால் ரசி–கர்–க–ளுக்–கா–கச் செலவு செய்–வீர்–கள். சக–கலை – ஞ – ர்–கள – ால் நன்மை அடை–வீர்–கள். புதிய வாக–னங்–களை வாங்–கும் வாய்ப்–பும் கிடைக்–கும். மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்–வி–யில் முன்–னேற்–றம்– காண அதிக முயற்–சிசெய் – து பாடங்–களை படிக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும். வாக–னங்–க–ளில் செல்–லும்– ப�ோது கவ–னம் தேவை. பரி–கா–ரம்: வெள்–ளிக்–கி–ழ–மை–க–ளில் மகா–லட்– சு– மி யை தீபம் ஏற்றி வணங்க ப�ொரு– ள ா– த ார சிக்–கல் தீரும். பண–வர– த்து கூடும். மனம் மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ– மை – க ள்: திங்– க ள், புதன், வியா–ழன்.

ந்தக் காரி–யத்தை எப்–படிச் செய்து முடிக்க வேண்–டும் என்று மன–துக்–குள் ரக–சி–ய–மா–கத் திட்–டம் ப�ோட்டு காரி–யம் சாதிக்–கும் அஸ்–தம் நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்– திற்கு இரு–பத்–தைந்–தாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்– தி–லி–ருந்து இரு–பத்து நான்–காம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், பதி–ன�ொன்–றாம் நட்– சத்–தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள்.இந்தப் பெயர்ச்–சி–யால் பண–வ– ரத்து அதி–க–மாகி ப�ொரு–ளா–தா–ரம் ஓங்–கும். முயற்– சி–கள் சாத–கம – ான பலன் தரும். சுதந்–திர எண்–ணம் உண்–டா–கும். சின்–னச்–சின்ன விஷ–யங்–க–ளில்–கூட மன–நி–றைவு ஏற்–ப–டும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் இருப்–ப–வர்–கள் வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பாக பய–ணம் செல்ல நேரி–ட–லாம். ப�ோட்–டி–கள் வில–கும். வாடிக்– கை–யா–ளர்–கள் கருத்–துக்கு மாற்றுக் கருத்து ச�ொல்– லா–மல் அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நன்மை தரும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–க–ளுக்கு முன்–னேற்–றம் உண்– டா–கும். பண–வ–ரத்–தும் திருப்தி தரும். மேலி–டம் உங்–களி – ட – ம் நல்ல அணு–குமு – றையை – நீட்–டிக்–கும். குடும்–பத்–தில் மகிழ்ச்–சி–யான சூழ்–நிலை காணப் –ப–டும். வீட்–டில் சுப–கா–ரி–யங்–கள் நடக்–கும். உடல் ஆர�ோக்– கி – ய ம் பெறும். வார்த்– தை– க – ளி ல் நிதா– ன த்தைக் கடை– ப் பி– டி ப்– ப து,

மை–யாக எந்த ஒரு காரி–யத்–தை–யும் செய்து திற–பாராட்– டும், மதிப்–பும், மரி–யா–தை–யும் பெறும்

சித்–திரை நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–கள் நேரத்– தின் மதிப்பை அறிந்–த–வர். உங்–கள் நட்–சத்–தி– ரத்–திற்கு இரு–பத்து நான்–காம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–திலி – ரு – ந்து இரு–பத்து மூன்–றாம் நட்–சத்–திர– ம – ான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், பத்–தாம் நட்–சத்–திர– ம – ான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்– கள். இந்தப் பெயர்ச்சி காலத்–தில் திட்–ட–மிட்டு – – செய்–யும் காரி–யங்–கள் வெற்றி பெறும். உணர்ச்–சிவ சப்–பட – ா–மல் நிதா–னம – ாக எதை–யும் செய்–வது – ம், எதி– லும் எச்–ச–ரிக்–கை–யாக இருப்–ப–தும் நல்–லது. அதிக முயற்சி செய்ய வேண்–டி–யி–ருக்–கும். பய–ணங்–கள் ஏற்–பட – –லாம். அனைத்துத்தடை–க–ளும் அக–லும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பாக அலைச்– சல் உண்–டா–க–லாம். பணி–யா–ளர்–களின் செயல்– கள் க�ோபத்–தைத் தூண்–ட–லாம், எனவே கவ–ன– மாக இருப்–பது நல்–லது. லாபம் அதி–க–ரிக்–கும். எதிர்–பார்த்த பண–உ–தவி கிடைக்–கும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் கூடு–தல் பணிச்–சுமை கார–ண–மாக அதி–க–நே–ரம் வேலை–பார்க்க வேண்– டி–யி–ருக்–க–லாம். நெருப்பு, ஆயு–தங்–களை பயன் –ப–டுத்–து–ப–வர்–கள் கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. குடும்–பத்–தில் மன–நிறை – வு ஏற்–படு – ம்–வகை – யி – ல் எல்–லாம் நடக்–கும். வாழ்க்கைத் துணை–யால் நன்மை உண்– ட ா– கு ம். குழந்– த ை– க – ளு க்– க ா– க ப் பாடு–ப–டு–வீர்–கள். விருந்–தி–னர் வருகை இருக்–கும்.

42

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

த�ொடர்ச்சி 60ம் பக்கம் பார்க்க

கல்வெட்டு ச�ொல்லும் க�ோயில் கதைகள்: ராமகிரி

எங்கிருந்து வருகிறது

இந்த இடபவாய் நீர?

ஆ

ங்–கி–லே–யர் ஆட்–சிக் காலத்–தில், மத–ராஸ் ராஜ–தா–னி–யின் செங்– கற்– ப ட்டு மாவட்–டத்–துத் திரு– வள்–ளூர் தாலு–கா–வில் திகழ்ந்த ஓர் ஊரே ராம–கிரி. சென்–னை– யி–லிரு – ந்து ஆந்–திர மாநி–லத்து புத்– தூ – ரு க்கு சுருட்– ட ப்– ப ள்ளி நாக–லா–புர– ம் வழி–யா–கச் செல்– லும் நெடுஞ்–சா–லை–யில் ராம– கிரி அமைந்–துள்–ளது. தற்–ப�ோது இவ்–வூர் ஆந்–திர மாநி–லத்து சித்– தூர் மாவட்–டத்–து பிச்–சாத்–தூர் வட்–டத்–தில் அமைந்–திரு – க்–கிற – து. சுருட்–டப்–பள்–ளியி – லி – ரு – ந்து செல்– லும்–ப�ோது ராம–கிரி பேருந்து – ம் நிறுத்–தத்–திலி – ரு – ந்து வலப்–புற பிரி–யும் சாலை–யில் சிறிது தூரம் சென்–றால் மலை–யடி – வ – ா–ரத்–தில் வாலீஸ்–வ–ரர் திருக்–க�ோ–யி–லை– யும், அக்– க�ோ – யி ல் அருகே உள்ள படிக்– க ட்– டு ப் பாதை வழியே மலை–மீது சிறிது தூரம் ஏறி–னால் முருகப் பெருமான் திருக்ே–கா–யிலை – யும் காணலாம். புரா– த – ன – ம ான இத்– தி – ரு க்– க�ோ–யில் ஆந்–திர மாநி–லத்து த�ொல்–ப�ொ–ருள் பாது–காப்–புத் துறை– ய ால் பாது– க ாக்– க ப்– பெ – றும், மிகச்–சிற – ந்த கால–பைர– வ – ர் வழி–பாட்–டுத் தல–மா–கவு – ம், மர–க– தாம்–பிகை உட–னுறை வாலீஸ்– வரர் திருக்– க�ோ யிலாகவும் விளங்கு–கின்–றது.

ராமகிரி க�ோயிலும் குளமும்

குப்தகாசி க�ோயிலும், குளமும் வாலீஸ்–வர– ர் திருக்–க�ோயி – லு – க்கு வெளியே ஒரு குள–மும், க�ோயில் வளா–கத்–துள் ஒரு குள–மும் காட்சி நல்க, சிறிய ம�ொட்–டைக் க�ோபுர வாயில் எழில் செய்ய, இச்–சி–வா–ல–யம் கம்–பீ–ர–மா–கக் காட்சி நல்–கு–கின்– றது. மேற்–குத் திசை–யில் ஒரு வாயில், தென்–தி–சை–யில் ஒரு வாயில் என இரு பிர–தான வாயில்–க–ளைக் க�ொண்–டி–ருக்–கி–றது இக்–க�ோ–யில். இங்கு வாலீஸ்–வ–ரர் சந்–ந–தி–யை–விட கால–பை–ர–வ–ரின் சந்ந–தியே பெரி– தா–க–வுள்–ளது. நின்–ற–க�ோ–லத்–தில் கால–பை–ர–வ–ரின் திரு–மேனி சான்– னித்–தி–யத்–து–டன் காட்சி நல்–கு–கின்–றது. அவ–ருக்கு எதிரே அவ–ரு–டைய வாக–னம – ான நாயின் உரு–வம் பெரிய அள–வில் காணப்–பெறு – கி – ன்–றது. கால–பை–ர–வரை வணங்கி பக்–க–வாட்–டில் உள்ள வாயில் வழியே மூல–வர் வாலீஸ்–வ–ரர் சந்–நதியை அடை–யல – ாம். பெரிய லிங்க மூர்த்–த– மாக பெரு–மான் திகழ அவர் முன்–றிலி – ல் இட–பமு – ம், அதற்கு பின்–புற – ம் ஈசனை வணங்–கும் அனு–ம–னின் திரு–மே–னி–யும் இடம் பெற்–றுள்–ளன. சிவ–பெ–ரு–மா–னின் பஞ்ச முகங்–க–ளில் ஒன்–றான ஈசான முகத்–து–டன் பெரு–மான் விளங்–கு–வ–தா–கத் தல–பு–ரா–ணம் சுட்–டு–கின்–றது. வாலீஸ்–வ–ரர் சந்–நதியை அடுத்து மர–க–தாம்–பி–கை–யாக தேவி நின்ற க�ோலத்–தில் காட்சி நல்–கும் திருக்–கா–ம–க�ோட்–டம் அமைந்–தி–ருக்– கி–றது. வாலி வழி–பாடு செய்த தல–மா–த–லின் இது வாலீஸ்–வ–ரம் என அழைக்–கப்–பெற்–ற–தாக ஒரு கருத்–துண்டு. ஆனால் இவ்–வா–ல–யத்–துத் தல–பு–ரா–ணம�ோ, அனு–ம–னால் காசி–யி–லி–ருந்து எடுத்து வரப்–பெற்ற சிவ–லிங்–கமே வாலீஸ்–வ–ரர் என உரைக்–கின்–றது. அந்–த–ண–னான ராவ– ணனை ராம–பி–ரான் ப�ோரில் க�ொன்–ற–தால் அவ–ருக்கு பிரம்–ம–ஹத்தி த�ோஷம் ஏற்–பட அது நீங்க ராமேஸ்–வர– த்–தில் சிவ–பூஜை செய்–வத – ற்–காக ðô¡

43

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

அனு–மன் காசி–யிலி – ரு – ந்து க�ொணர்ந்த முதல் லிங்– கத் திரு–மேனி – த – ான் இவ்–வா–லய – த்து மூல–வர் என்று கூறு–கின்–றது. காசி–யி–லி–ருந்து வான்–வ–ழியே லிங்– கத்–துட – ன் சென்ற அனு–மன – ைக் கண்ட இத்–தல – த்து கால–பை–ர–வர் சூரி–யன், வாயு ஆகி–ய�ோ–ருக்–குக் கட்–டளை இட்டு கடும் ெவப்–பத்–தையு – ம், கடுங்–காற்– றை–யும் அனு–மன் மீது ஏவ, ெவப்–பம் தாங்–காத அனு–மன் கீழி–றங்கி நீரா–டிச் செல்ல விழைந்–த– ப�ோது இத்–த–லத்து ப�ொய்–கை–யைக் கண்–டான். அவ்–வாறு லிங்–கத்–துட – ன் இறங்–கிய அனு–மன் சிறு– வன் வடி–வத்–தில் திகழ்ந்த கால–பைர– வ – ரி – ட – ம் அந்த லிங்–கத்–தைக் க�ொடுத்து தரை–யில் வைத்–து–வி–டா– மல் பார்த்–துக் க�ொள்–ளக் கேட்–டுக்–க�ொண்–டார். பிறகு நீராட முற்–பட்–டார். அந்த நேரத்–தில் சிறு–வன் எடை–தா–ளா–மல் லிங்–கத்–தைத் தரை–யில் இறக்கி வைத்–து–விட, நீரா–டி–விட்டு வந்த அனு–மன் லிங்– – வு முயன்–றும் கத்தை எடுக்க முற்–பட்–டார். எவ்–வள எடுக்க முடிய–வில்லை. இறுதி முயற்–சிய – ா–கத் தன் வாலை லிங்க பாணத்–தின்–மேல் சுற்றி பெயர்க்க முற்–பட்–டும் லிங்–கத் திரு–மேனி – யை அசைக்–கக்–கூட இய–லா–தவ – ர– ாகி அங்–கேயே அப்–பெரு – ம – ானை பூசை செய்து வணங்–கி–னார். மீண்–டும் காசி சென்று வேறு லிங்–கத்–து–டன் ராம–பி–ரானை சந்–தித்–தார் என்று அப்–பு–ரா–ணம் விவ–ரிக்–கின்–றது. இதனை விளக்–கும் முக–மாக இவ்–வா–லய – த்து சுவர் ஒன்–றில் லிங்–க–பா–ணத்தை தன் வாலால் சுருட்டி இழுக்க முய–லும் அனு–ம–னின் உரு–வம் புடைப்–புச் சிற்–ப– மா–கக் காணப்–பெ–று–கின்– றது. இதனை ஒத்த சுதை சிற்–ப–ம�ொன்று ஆல–யத்து முகப்–பில் தேவி, பைர–வர் உரு– வ ங்– க – ள�ோ டு இடம் பெற்–றுள்–ளது. ராம–னுக்–கா– கக் க�ொண்டு வந்த லிங்– கம் இது என்–பத – ால் இவ்–வூர் மலைப்–ப–குதி ராம–கிரி என அழைக்–கப்–ப–டல – ா–யிற்று. நாற்– ப – து க்– கு ம் மேற்– பட்ட கல்– வெ ட்– டு ச் சாச– னங்– க ள் இவ்– வ ா– ல – ய த்து

முதுமுனைவர் குடவாயில்

பாலசுப்ரமணியன் சுவர்களிலும், தூண்– க – ளி – லு ம் இடம் பெற்– று த் திகழ்– கி ன்– ற ன. அவற்– றி ல் த�ொண்–ணூறு விழுக்–காடு தமிழ் கல்– வெட்– டு – க ளே. ச�ோழர், யாத– வ – ர ா– ய ர், ஹரி–க–ரர், புத்–தர் ப�ோன்ற விஜ–ய–ந–க–ரப் பேர–ர– சர்–கள், வீர–கண்–ட–க�ோ–பா–லர் ப�ோன்ற பல அரச மர–பி–னர்–தம் கல்–வெட்–டு–க–ளும், தனி நபர்–க–ளின் க�ொடை குறித்த சாச–னங்–களு – ம் காணப்–பெறு – கி – ன்– றன. விஜ–ய–ந–கர அர–சர் மூன்–றாம் விரு–பாக்ஷ–ரின் கி.பி. 1480ம் ஆண்–டுக்–கு–ரிய சாச–னங்–கள் பைர– வரை வயி–ர–வ–நா–ய–னார் என்று குறிப்–பி–டு–கின்–றன.

– ளி – ல் இவ்–வூர் திருக்–கா–ரிக்–கரை ச�ோழர் கல்–வெட்–டுக – ப்–ப– என்ற பெய–ரால் மட்–டுேம அழைக்–கப்–பெற்–றிரு தா–க–வும் தெரி–ய–வ–ரு–கி–றது. அக்–கல்–வெட்–டு–கள் வாலீஸ்–வ–ரரை திருக்–கா–ரிக்–கரை உடைய நாய– – ப் னார் என்–றும் கால–பை–ர–வரை திருக்–கா–ரிக்–கரை பிள்–ளை–யார் என்–றும் குறிப்–பி–டு–கின்–றன. மேலும் ஊரினை ‘ஜயங்–க�ொண்ட ச�ோழ–மண்–டல – த்து நடு– வில் மலை நின்–றய நாட்டு திருக்–கா–ரிக்–க–ரை’ – க – ர அர–சர்–கள் காலத்– என்றே கூறு–கின்–றன. விஜ–யந தில் எழு–தப்–பெற்ற இக்–க�ோ–யி–லின் தல–பு–ரா–ணம் இவ்–வூரி – ல் திக–ழும் மலையை ராம–கிரி என்று குறிப்– பி–டுவ – த – ால் பிற்–கா–லத்–தில் திருக்–கா–ரிக்–கரை என்ற பெயர் மறைந்து ராம–கிரி என்ற பெயர் நிலைத்–து– விட்–டது. இம–ய–மலை – –யில் திக– ழும் தேவா– ர ப் பாடல்– பெற்ற திருத்– த – ல – ம ான திருக்–கே–தா–ரம் எனப்–பெ– றும் கேதார்– ந ாத்– து க்கு அருகே குப்த காசி எனும் – ம் இடத்–தில் ஒரு சிவா–லய உள்– ள து. திருக்– கே – த ா– ரம் 6 மாத காலம் பனி மூ டி யி ரு க் கு ம் – ப�ோ து

நந்திவாய் நீர் - குப்தகாசி

நந்திவாய் நீர் - ராமகிரி

44

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

குளக்கரை சிவலிங்கம்

ராமகிரி க�ோயிலின் தென்வாயில் அத்தலத்து சிவாச்–சா–ரி–யார்–கள் குப்–த–கா–சி–யில் தங்கி கேதா–ரத்–துப் பெரு–மானை ஆறு–மாத காலம் பூஜிக்–கின்–ற–னர். அத்–த–கைய புனி–தத்–த–ல–மான குப்–த–காசி சிவன் க�ோயி–லுக்கு முன் ஒரு சிறு–கு– ளம் உள்–ளது. அதன் கரை–யில் உள்ள நந்தியின் தலை–உரு – வி – ன் வாயி–லிரு – ந்–தும், யானை ஒன்–றின் வாயி–லிரு – ந்–தும் தங்கு தடை–யின்றி எல்லா காலங்–க– ளி–லும் நீர் க�ொட்–டிக்–க�ொண்டே இருக்–கின்–றது. பக்–தர்–கள் அந்த நீரை ச�ொம்–பு–க–ளில் பிடித்து ஈச–னின் திரு–மே–னிக்கு திரு–மஞ்–ச–னம் செய்து வழி–ப–டு–கின்–ற–னர். குப்– த – க ாசி சிவா– ல – ய ம் ப�ோன்றே ராம– கி ரி வாலீஸ்–வ–ரர் க�ோயில் வளா–கத்–தில் ஒரு குளம்

அனுமன்

உள்–ளது. அதன் கரை–யில் ஒரு பழ–மை–யான சிவா–ல–யம் காணப்–பெ–று–கின்–றது. அதனை ஒட்டி குளக்–க–ரை–யில் ஒரு ரிஷ–பத்–தின் கல் உரு–வம் இடம் பெற்–றுள்–ளது. அதன் வாயி–லி–ருந்–தும் எப்– ப�ோ–தும் நீர் க�ொட்–டி–ய–வாறு உள்–ளது. ஆயி–ரம் ஆண்–டு–க–ளுக்கு மேலாக தடை–யின்றி இவ்–வாறு க�ொட்–டி–வ–ரும் இந்–தக் காளை–வாய் நீர் குளத்–தில் நிரம்பி பின் வடி–கால் வழி–யாக வெளி–யே–று–கி– றது. இந்த நீர் மிகத் தூய்–மை–யு–டை–ய–தா–க–வும் சுவை மிகுந்–த–தா–க–வும் உள்–ளது. சுற்–றுப்–புற ஊர் மக்களுக்கு இந்த இடப வாய் நீர்–தான் குடி–நீர– ா–கும். இந்த இடப உரு–வத்–திற்கு (நந்–திக்கு) ஆயிரம் ஆண்– டு – க ால வர– ல ாற்– று ப் பெருமை உண்டு.

காலபைரவர்

அதன் பின்–உ–ட–லில் கி.பி. 9-10ம் நூற்–றாண்டு எழுத்– த – மை – தி – யி ல் ஒரு அரிய கல்– வெ ட்– டு ப்– ப�ொறிப்பு உள்–ளது. அதில், ‘ பர–மேஸ்–வ–ரன் தரி–சி–னத்–தில் ஏறு இடு என்று பிர–சா–தம் செய்ய சாமுண்டி மகன் கூவத்து பெருந் தச்–சன் இட்ட ஏறு’ - என்ற தமிழ்ப் ப�ொறிப்பு இடம் பெற்–றுத் திகழ்–கின்–றது. சென்–னைக்கு அருகே திரு–வள்–ளுர் மாவட்– டத்–தில் கூவம் என்–ற–த�ோர் ஊர் உள்–ளது. அந்த ஊரி–னைச் சார்ந்த சாமுண்டி என்–பா–னின் மகன் கூவத்–துப் பெருந்–தச்–சன் என்ற சிற்–பிக்கு கன–வில் எழுந்–த–ரு–ளிய பர–மேஸ்–வ–ரன் தனக்–குக் கல்–லில் ரிஷ–பம் ஒன்று அமைக்–கும – ாறு கூற அதன்–படி வடிக்– கப் பெற்–றதே இந்த காளைச் சிற்–பம் (நந்தி) என்ற செய்–தியே மேற்–படி கல்–வெட்–டுப் ெபாறிப்–பா–கும். ஆயி–ரம் ஆண்–டு–க–ளுக்–கும் மேலாக எக்–கா–லத்–தி– லும் குறை–வின்றி நீரை வாயி–லி–ருந்து உமிழ்ந்து க�ொண்–டிரு – க்–கும் இந்த ரிஷப உரு–வத்–தின் அருகே குளத்–திற்–கென ஒரு கைப்–பி–டிச் சுவ–ரினை உரு– வாக்–கி–ய–வர்–கள் கல்–வெட்–ட�ோடு கூடிய இட–பத்– தின் பெரும்–ப–கு–தியை சுவ–ரி–னுள் மறை–யு–மாறு செய்–து–விட்–ட–னர். நூறாண்–டு–க–ளுக்–குள் நடந்த – ப்–பணி – க – ள் கார–ணம – ாக அரிய தக–வ–லைத் இத்–திரு தரும் தமிழ்க் கல்–வெட்டு மறைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. ஆயி–னும் நற்–பேற – ாக இந்–திய த�ொல்–லிய – ல் துறை– யி–னர் 1904ம் ஆண்–டில் அத–னைப் படி–எ–டுத்–துக் காப்–பாற்–றி–விட்–ட–னர். இந்த இட–பத்–தின் வாயில் திக–ழும் குழல்–ப�ோன்ற பகு–திக்கு எங்–கி–ருந்து நீர் வரு–கி–றது என்–பது யாருக்–கும் ெதரி–யாத புதி–ரா–கவே உள்–ளது. எங்–கி–ருந்தோ வற்–றாத இந்த நீர�ோட்–டம் இட–பத்–தின் வாயி– லி – ரு ந்து வெளிப்– ப – டு – கி – ற து.

புனி–தம் மிகுந்த இந்த நீரை இறை–வ–னின் திரு– மஞ்–சனத்திற்கும், மக்–க–ளின் தாக சாந்–திக்–கும், புனித நீரா–ட–வுேம பயன்–படுத்த வேண்டும். சில அன்–பர்–கள், கை, கால்–கள் கழுவு–வத – ற்–காக பயன்–ப– டுத்–து–வது மிகுந்த வருத்–த–ம–ளிப்–ப–தாக உள்–ளது. தற்–ப�ோது ஆந்–திர மாநி–லத்–தில் இந்த அற்–பு–தப் படைப்பு திகழ்ந்–தா–லும் ஒரு தமிழ்ச் சிற்–பியி – ன் அறி– வி–யல் திற–ன�ோடு கூடிய அரிய சாதனை இது என்– பது பல–ருக்–கும் தெரிய வாய்ப்–பில்லை, ஆனால் அது–தான் உண்மை! திருக்–கா–ரிக்–கரை – யு – டை – ய மகா–தேவ – ர் ேகாயில், திரு–வா–லீ–சு–ரம் என முதன் முத–லில் குறிக்–கப் பெறு–வது வீர–கம்–பண உடை–யா–ரின் கி.பி. 1365ம் ஆண்டு சாச–னத்–தில்–தான். அதே சாச–னம் இத்–த– லத்து கால–பை–ர–வரை வைரவ நாய–னார் என்று குறிப்–பி–டு–கின்–றது. பெரும்–பா–லான சாச–னங்–கள் திரு–வி–ளக்–கு–கள் எரிப்–ப–தற்–காக அளிக்–கப்–பெற்ற கால்–நடை – ப் பண்–ணைக – ள் மற்–றும் நில–தா–னங்–கள் பற்றி குறிப்–பிடு – கி – ன்–றன. ஒரு சாச–னத்–தில் குல�ோத்– துங்க ச�ோழ–னின் ராஜ–கு–ரு–வான சுவாமி தேவர் – த்– பெய–ரில் திருக்–கா–ளத்தி தேவ சதுர்–வேதி மங்–கல தில் காணி–விட்ட ெசய்தி குறிக்–கப் பெற்றுள்–ளது. சென்னையிலிருந்து புத்– தூ ர் வழி– ய ாக திருப்பதி செல்–லும் தடத்–தில் திக–ழும் ராம–கிரி – யி – ல் அருள்–பா–லிக்–கும் கால–பைர– வ – ர், வாலீஸ்–வரர், மர–க– தாம்–பிகை மற்–றும் மலைே–மல் திக–ழும் முருகப் பெரு–மா–னை–யும் தரி–சிப்–ப–த�ோடு ஆயி–ரம் ஆண்– டு–க–ளாக வற்–றாத கங்கை நீரைத் தந்–து–க�ொண்– டி–ருக்–கும் கூவத்–துப் பெருந்–தச்–சன் அமைத்த இட–ப–வாய் நீரை–யும் பருகி புனி–தம் பெறு–வ�ோம்; தமி–ழ–கத்–தில் இருந்–த–வாறே இம–ய–ம–லை–யின் குப்–தக – ாசி இட–பவ – ாய் கங்கை நீரைப் பரு–கிய நிறை–வி–னைப் பெற்–றுய்–வ�ோம்.

ராமகிரி பழைய க�ோயில்

ப�ோற்றுவ�ோம்

குருவின் பெருமையை!

மா

‘

ற்–றுப் பாதை–யில் செல்க!’ எனும் அறி– வி ப்– பு ப் பல– கை – கள ை ஆங்– காங்கே நாம் பார்க்–கி–ற�ோம். தற்– கா–லத்–தில் அந்த அறி–விப்–புப் பல–கை–கள் பரந்து கிடக்–கின்–றன. எந்–தப் பாதை–யில் செல்–வது என்–ப– தில் பெரும் குழப்–பம் ஏற்–ப–டு–கி–றது. கண்–ணுக்கு எதிரே தெரி–யும் சிறிய சந்–தில் நுழைந்து வெளிப்–பட்– டால், புறப்–பட்ட இடத்–திற்கே வந்து சேரு–கிற – �ோம்! இது ஏத�ோ சற்–றுநே – –ரப் பய–ணத்–தில் நேரு– வ து மட்– டு – ம ல்ல, வாழ்க்– கை ப் பயணத்–தி–லும் இதே கதை–தான். எதை–யா–வது செய்து முன்–னே–ற–லாம் என்று பார்க்–கி–ற�ோம் - மாற்–றுப்–பாதை அறி–விப்–புப் பல–கை–கள் ப�ோல! பல–வி–ஷ–யங்–கள் நம்–மு–டைய வாழ்க்– கைப் பாதை–யைத் திசை திருப்பி விடு–கின்– றன. சில சம–யங்–களி – ல் திருப்–பிவி – ட – ப்–பட்ட அப்–பா–தை–க–ளில் நாம் பய–ணித்– தா–லும், பல சம–யங்–க–ளில், எதி– ரில் தெரி–யும் சிறு சந்–தில் புகுந்து

வெளிப்–பட விரும்–பு–வ–தைப் ப�ோல - கையில் கிடைக்– கு ம் சிறு சிறு லாபங்– க – ளி ல் திருப்– தி – பட்டு, அதி–லேயே மூழ்–கிப்–ப�ோய் விடுகிற�ோம். பழையபடியே இன்– ன ல்– க – ளி ல் அகப்– ப ட்டு, துன்பப்படு–கி–ற�ோம். இ தி – லி – ரு ந் து வெ ளி ப் – ப – டு – வ து எ ப் – ப டி , தெளிவு பெறு–வது எப்–படி என்–ப–தைத் திரு–மூ–லா் – ார். ச�ொல்–கிற தெளிவு குரு–வின் திரு–மேனி காண்–டல் தெளிவு குரு–வின் திரு–நா–மம் செப்–பல் தெளிவு குரு–வின் திரு–வார்த்தை கேட்–டல் தெளிவு குரு உரு சி்ந்–தித்–தல் தானே (திரு–மந்–தி–ரம் - 139) இப்–பா–டல், தெளிவு பெற வேண்–டு–மா–னால் குரு– வி ன் திரு– மே – னி – யை க் காண வேண்– டு ம், குரு–வின் திரு–நா–மத்–தைச் ச�ொல்ல வேண்–டும், குரு–வின் திரு–வார்த்–தை–யைக் கேட்க வேண்–டும், குரு– வி ன் திரு– வ – டி – வை ச் சிந்– தி க்க வேண்– டு ம் என்கி–றது. மேம்–ப�ோக்–கா–கப் பார்த்–தால் சாதா–ரண – ம – ா–கத் தெரி–யும் இப்–பா–ட–லில், ஏரா–ள–மான தக–வல்–கள் அடங்–கி–யுள்–ளன. குரு, திரு என்ற ச�ொற்–க–ளும், தெளிவு என்ற ச�ொல்– லு ம் பன்– மு றை இடம் பெற்றுள்–ளன. கூறி–யது கூறல் என்–ற–படி இப்–ப–தங்–கள் அடிக்– கடி இடம் பெற்–றா–லும், நல்–லத�ொ – ரு விஷ–யத்–தைப் பன்–முறை ச�ொல்லி, மன–தில் பதிய வைக்க நம் ஞான நூல்–கள் எடுத்–துக் க�ொண்ட பெரும் முயற்சி இது என்றே கூற–வேண்–டும்.

– ன் உள்ளே நுழைந்து, மாபெ–ரும் மாளி–கையி ஒவ்–வ�ொரு பகு–திய – ா–கப் பார்த்து அனு–பவி – ப்–பத – ைப் ப�ோல, இப்–பா–ட–லை–யும் ஒவ்–வ�ொரு பகு–தி–யா–கப் பார்க்–க–லாம். ‘நம் கரு–மேனி(பிறவி) கழிக்க வந்த திருமேனி’ என்று குரு–நா–த–ரைச் ச�ொல்– – ப்–பட்ட குரு–நா–தரி – ன் திரு– வார்–கள். அப்–படி மே–னி–யைக் காண–வேண்–டும் - முதல் வரி–யில் வரும் இத்–த–க–வல் குரு–நா–த–ரின் திரு–மேனி – யை – ப் பார்க்க வேண்–டும் என்–ப– தா–கும். அதா–வது, குரு–நா–த–ரின் செயல்– கள் அனைத்–தை–யும் காண–வேண்–டும் எனும் ப�ொரு–ளைத் தரும். அதா– வ து, குரு– ந ா– த ா் தன் நட– வ டிக்கைகளின் மூல– ம ாக அனு– ப – வ க் கல்– வி யை அளிக்– ðô¡

47

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

கி–றார்; அதைக் கண்டு நாம் அனு–ப–வம் பெற வேண்–டும். ‘காண்–டல்’ என்–பது, முயற்–சி–யில்–லா– மலே நிக–ழக் கூடி–யது. ‘பார்த்–தல்’ என்–பது நாம் விரும்–பிப் ப�ோய்ப் பார்ப்–பது; ‘காண்–டல்’ என்–பது நம் எதி–ரில் நிகழ்–வதை, நாம் முயற்சி இன்–றியே காண்–பது. குரு–நா–தா் தம் நட–வ–டிக்–கை–க–ளின் மூலம்,நாம் காணும்–ப–டி–யா–கத் தன் அனு–ப–வத்– தைப் பாட–மாக நடத்து–கிற – ார். இது முற்–கா–லத்–தில் குரு–குல வாசம் எனப்பட்–டது. குரு–நா–த–ரின் நட–வ– டிக்–கை–கள் நமக்குத் தெளிவை ஊட்–டும். அவா் அரு–கில் இருந்து, அந்த அனு–பவ – த்தை நாம் கற்க வேண்டும் என்–பது ப�ொருள். எப்–ப�ோ–தும் குரு–நா–தா் அரு–கிலேயே – இருக்க முடி–யுமா? தெளிவு குரு–வின் திரு–நா–மம் செப்–பல் - குரு–நா–த–ரின் திரு–நா–மத்தை மென்–மை–யாக உச்–சரி – த் –் து – க் க�ொண்–டிரு – க்–க– வேண்–டும். மற்–ற�ொரு மறை–ப�ொரு – ளு – ம் உண்டு. குரு–நா–தா் உப–தேசி – த்த மந்–தி–ரத்தை அதற்–கு–ரிய அங்க-கர நியா–சங்–கள், தேவ–தை–கள், அவற்–றிற்–குண்–டான மூா்த்தி தியா– னங்–கள், எனப்–ப–ல–வும், மந்–தி–ரங்–களை உச்–ச–ரிக்– கக்–கூ–டிய விதிப்–படி உச்–ச–ரிக்க வேண்–டும். அடுத்து, தெளிவு குரு–வின் திரு–வார்த்தை கேட்–டல். அதா–வது, குரு–நா–தா் ச�ொல்–லும் வார்த்– தை–களி – ன் உட்–ப�ொரு – ளை உணா்வ – து. குரு–நா–தர் ச�ொல்–பவை வெறும் வார்த்தை அல்ல! அதன் உட்–ப�ொ–ருளை உணா்ந்–தால் மட்–டுமே அது திரு– வார்த்தை; அல்–லாத பட்–சத்–தில், அது வெறும் வார்த்–தை–தான். பாட–லின் நிறை–வுப் பகுதி ‘குரு கீதை’யை நினை–வு–ப–டுத்–தும். ‘எவ– னு க்கு தெய்– வ த்– தி – ட ம் உள்– ள – த ைப் ப�ோலவே குரு–நா–த–ரி–ட–மும் பக்தி இருக்–கி–றத�ோ, அவ–னுக்கு உப–நி–ட–தங்–க–ளில் கூறப்–பட்ட கருத்–து– கள் தாமா–கவே பிர–கா–சிக்–கும்’ என்–பது குரு–கீதை. இனி இப்–பா–ட–லில் ச�ொல்–லப்–பட்–ட–படி நடந்து, வெற்றி பெற்ற இரு–வ–ரைப் பார்க்–க–லாம். ஒரு–வன் அா்ஜு–னன், அடுத்–த–வன் ஏக–லை–வன். குரு துர�ோ–ணா–சா–ரி–யார் பாண்–ட–வா–்–க–ளுக்– கும், க�ௌர–வா–்–களு – க்–கும் வில்–வித்தை முத–லான ப�ோர்க்–கலை – க – ள – ைக் கற்–பித்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்–தார். ஒரு–நாள், துரி–ய�ோ–த–னன் வேக–மாக பீஷ்–ம–ரி–டம் வந்து “தாத்தா! துர�ோ–ணா–சா–ரிய – ார் அா்ஜு–னனு – க்கு மட்–டும் நன்–றா–கச் ச�ொல்–லிக் க�ொடுக்–கிற – ார், எனக்– குச் சரி–வர– ச் ச�ொல்–லிக் க�ொடுப்–பதி – ல்லை. நீங்–கள் என்–ன–வென்று விசா–ரி–யுங்–கள்,’’ என வற்–பு–றுத்தி அழைத்–துச் சென்–றான்.

48

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

அவன் வற்–பு–றுத்–தல் தாங்–கா–மல் பீஷ்–ம–ரும் ப�ோனார். இரு–வ–ரை–யும் பார்த்–த–தும் துர�ோ–ணா– சா– ரி – ய ா– ர ால் விஷ– ய த்தை ஊகிக்க முடிந்– த து. பீஷ்–மரை வர–வேற்று அம–ர–வைத்–துச் சற்று நேரம் பேசிக்–க�ொண்–டி–ருந்–தார். பிறகு, “வாருங்– கள், நீராடிவிட்டு வரு– வ�ோ ம்” என்– ற ார். இருவ– ரு ம் இணைந்து நடக்க, பாண்–ட–வா், க�ௌர–வா் எனச் சீடா்–கள் குழு–வும் பின் த�ொடா்ந்–தது. சற்று தூரம் ப�ோன–தும் துர�ோ–ணா் பின் பக்–கம் திரும்பி, “அா்ஜுனா, எண்–ணெய்க் கிண்–ணத்தை ஆசி– ர – ம த்– தி – லேயே வைத்– து – வி ட்– டே ன். ப�ோய் அதை எடுத்–துவா!” எனச் ச�ொல்லி அா்ஜு–னனை அனுப்–பி–னார். அா்ஜு–னன் ப�ோன–தும் பய–ணம் த�ொடா்ந்–தது. சற்று தூரம் ப�ோன–தும்,அடா்ந்த காடு எதிர்ப்–பட்–டது. அங்–கிரு – ந்த அர–சம – ர– த்–தடி – யி – ல் பீஷ்–ம–ரும் துர�ோ–ண–ரும் அமர, சீடா்–கள் அனை– வரும் அவர்–கள் எதி–ரில் நின்று –க�ொண்–டார்–கள். துரி–ய�ோ–த–னனை அழைத்த துர�ோ–ணா், “சீட– சி–கா–ம–ணியே! மந்–தி–ரம் ஒன்று ச�ொல்–கி–றேன். அதை அப்–ப–டியே இத�ோ இங்கே கீழே மண–லில் எழுது!” என்–றார். துரி–ய�ோ–த–ன–னுக்கு மகிழ்ச்சி தாங்–க–வில்லை. இத்–த–னை–ப�ோ் இருக்–கும்–ப�ோது, நம்–மைக் கூப்– பிட்–டுச் ச�ொன்–னாரே குரு–நா–தா் என்ற சந்–த�ோஷ – த்– தில், குரு–நா–தா் ச�ொன்ன மந்–தி–ரத்தை மண–லில் எழு–தி–னான். “எழு–திவி – ட்–டாயா? சரி, நீ எழு–திய மந்–திர– த்–தைச் ச�ொல்லி, இம்–மர– த்–தின் மீது அம்பு வீசு !” என்–றார் துர�ோ–ணா். அப்–ப–டியே செய்–தான் துரி–ய�ோ–த–னன். என்ன ஆச்–ச–ரி–யம்! துரி–ய�ோ–த–னன் அம்பு ப�ோட்ட அர–ச– – ம் ஒரு துளையை மரத்–தின் ஒவ்–வ�ொரு இலை–யிலு ஏற்–ப–டுத்–தி–யது. துரி–ய�ோ–த–னனே வியந்–தான்! பிற சீடர்–கள் அனை–வ–ரும் வாயைப் பிளந்–த–னா். ‘இந்த வித்தை அா்ஜு–ன–னுக்–குத் தெரி–யாது. அவன்–தான் இங்கு இல்–லையே! நமக்கு மட்–டும்– தான் தெரி–யும்’ என்று கர்–வத்–து–டன் நினைத்–துக்– க�ொண்–டான் துரி–ய�ோ–த–னன். அப்–ப�ோது துர�ோ–ணா், “நேர–மா–கி–விட்–டது. அா்ஜு–ன–னும் நீர்த்–து–றைக்கு வந்–து–வி–டு–வான். வாருங்–கள், ப�ோக–லாம்” என்–றார். நடந்–ததை எல்–லாம் பார்த்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்த பீஷ்–ம–ரும் எழுந்து அமை–தி–யாக நடந்–தார். அனை– வ – ரு – ம ாக நீர்த்– து – றை க்– கு ச் செல்ல, அா்ஜு–னன் எண்–ணெய்க் கி்ணத்–து–டன் வந்து– ச�ோ–் ந் – த ான். நீராடி முடித்து அனை– வ – ரு ம் புறப்–பட்–டார்–கள். வரும்–வ–ழி–யில், முன்–புப�ோ – –லவே அரச மரத்– தடி–யில் துர�ோ–ண–ரும் பீஷ்–ம–ரும் அமர, சீடா்–கள் எதி–ரில் நின்–றார்–கள். அந்த மரத்–தின் இலை–களி – ல் தான் ப�ோட்–டிரு – ந்த துளை–கள – ைப் பார்க்க நிமிர்ந்த துரி–ய�ோ–த–னன் திடுக்–கிட்–டான். அந்த ஒவ்–வ�ொரு இலை–யி–லும் இன்–னும் ஒரு துளை இருந்–தது! ‘துரி–ய�ோ–த–னன் ஒரு துளை–தானே இட்டான், இப்–ப�ோது இரண்–டா–வ–தாக இன்–ன�ொரு துளை இருக்– கி – றதே !’ என்ற கேள்வி, அனைவா் முகங்களிலும் த�ோன்–றி–யது. அதே கேள்–வியை துர�ோ–ண–ரி–டம் கேட்–டான் துரி–ய�ோ–த–னன்.

அப்–ப�ோது, அா்ஜு–ன ன் முன்– வந்து, “குரு– நாதா! அந்த இன்–ன�ொரு துளை–யைப் ப�ோட்–டது நான்–தான்” என்–றான். துர�ோ–ண–ரின் முகம் மலர்ந்–தது, பீஷ்–ம–ரின் மனம�ோ குழம்–பி–யது. “அா்ஜுனா, நீ எப்–படி இதைச் செய்–தாய்?” எனக் கேட்–டார் துர�ோ–ணர். கைக–ளைக் குவித்–த–படி அா்ஜு–னன், “குரு– நாதா, எண்–ணெய்க் கிண்–ணத்–து–டன் நான் வந்–த– ப�ோது, இங்கே நிறை–ய–பேர் நின்–றி–ருந்த கால–டிச் சுவ–டுக – ள் தெரிந்–தன. இவ்–வ–ள–வு–பேர் இங்கு ஏன் நிற்க வேண்–டும் என்ற சிந்–த–னை–யு–டன் மரத்தை நெருங்–கினே – ன். இரு–வா் உட்–கார்ந்–திரு – ந்த அடை– யா–ளங்–கள – ைக் கண்–டேன். ய�ோசித்–தப – டி நிமிர்ந்து மரத்–தைப் பார்த்–தேன். ஒவ்–வ�ொரு இலை–யி–லும் ஒவ்–வ�ொரு துளை இருந்–தது. கீழே மண–லில் மந்–தி–ரம் எழு–தப்–பட்–டி– – ை–யும் பார்த்–தேன். அதைப் படித்து மன–தில் ருந்–தத பதிய வைத்–துக்–க�ொண்டு, ஓா் அம்பை எடுத்து மரத்–தின் மீது செலுத்–தினே – ன். அடுத்த துளை–யும் – ” என உண்–டா–னது. இது–தான் குரு–நாதா நடந்–தது விவ–ரித்–தான். துர�ோ– ண ா் புன்– மு – று – வ ல் பூக்க, பீஷ்– ம – ரி ன் கண்–களி – ல் வியப்–பும், பெரு–மித – மு – ம் ஒளி–விட்டன. துரிய�ோ– த – ன ன் அா் ஜ ு– ன – னை ப் பார்த்– த ான். “எனக்கு மட்–டுமே தெரிந்–ததை இவ– னு ம் அறிந்து க�ொண்– டு – விட்–டானே!” என்ற ப�ொறாமை, அவன் முகத்–தில் தெரிந்–த து. அதை கவ– னி த்த துர�ோ– ண ா் , “துரி–ய�ோ–தனா, முன்–னால் வா. மந்–தி–ரத்–தைச் ச�ொல்லி, அம்பு ஏவி மறு–ப–டி–யும் ஒரு துளையை இடு!” என்–றார். வில்–லில் அம்–பைப் பூட்–டிய துரி– ய�ோ – த – ன ன், ஏற்– க – ன வே தான் கீழே மண–லில் எழு–திய மந்–தி–ரத்–தைத் தேடி–னான். அது மரத்–தி–லிருந்து விழுந்த இலை– கள் மற்–றும் காற்–றால் கலைந்து அ ழி ந் து – ப�ோ யி ரு ந ்த து . துரிய�ோ–த–னன் முகம் வாடி–யது. குரு–நா–தா் பேதம் பார்க்–கா–மல் கற்–பிக்–கி–றார். கற்–றுக்–க�ொள்–ள–வேண்–டி–யது சீட–னின் ப�ொறுப்பு. குரு– ப க்தி இல்– ல ா– ம ல் சக மாண– வ ா–் – க – ளி – ட ம் ப�ொறாமை க�ொண்டு, எப்–படி கீழ்–நிலையை – துரி– ய�ோ–த–னன் அடை–கி–றான் என்–பதை நேர–டி–யா–கப் பார்த்து உணா்ந்–தார் பீஷ்–மா். அவா் உணா்ந்து என்ன செய்ய? அதன்–பிற – – கும்–கூட துரி–ய�ோத – ன – ன் குரு–வின் பெரு–மைகள – ை அறி–ய–வில்லை. பின்–னா–ளில் அவ–ரைப் பல–வித – ங்–களி – லு – ம் அவ– மா–னப்–படு – த்–தின – ான். துரி–ய�ோத – ன – ன் துர�ோ–ணரை அவ–மா–னப்–ப–டுத்தி இழி–வா–கப் பேசிய தக–வல்– களை வியாச பார–தம் விரி–வா–கப் பேசு–கி–றது. அதே சம–யம், அா்ஜு–னன் ப�ோர்க்–க–ளத்–தில் குரு–நா–த–ருக்கு எதி–ரா–கப் ப�ோர்–பு–ரி–ய–வேண்–டிய கட்–டா–யத்–திலு – ம், அவ–ருக்கு மரி–யாதை செலுத்–திய தக–வல்–க–ளை–யும் வியா–ச–பா–ர–தம் விரி–வா–கவே

பதிவு செய்– தி – ரு க்– கி – ற து. துரி– ய�ோ – த – ன ன் தன் குரு–நா–தா–்–களை அவ–மா–னப்–ப–டுத்–திய தக–வல்– களை–யும் ச�ொல்லி, மகா–பா–ர–தம் நமக்–குப் பாடம் நடத்–து–கி–றது. குரு–பக்–தி–யைப் பற்றி இவ்–வாறு விரி–வாகச் ச�ொன்ன மகா– ப ா– ர – த த்– தி ல் இடம் பெற்ற மற்–ற�ொ–ரு–வன், ஏக–லை–வன். இரண்ய தனுஸ் எனும் வேடா் தலை–வ–ரின் மகன் ஏக–லைவ – ன். அவ–னுக்கு வில்–வித்தை கற்–ப– தில் ஆா்வம் பிறந்–தது. துர�ோ–ண–ரி–டம் ப�ோய், தனக்கு வில்–வித்தை கற்–பிக்–கும்–படி வேண்–டின – ான். ஆனால், அர–ச–கு–லத்–தைச் ச�ோ்ந்த சிறார்–க–ளுக்– குப் பயிற்சி அளிப்–ப–தற்–கா–கவே துர�ோ–ணரை அமர்த்–தியி – ரு – ந்–தார் பீஷ்–மா். அதா–வது, துர�ோணா் அரசாங்க உத்– தி – ய�ோ – க ஸ்– த – ர ாக, பீஷ்– ம – ர ால் நியமிக்–கப்–பட்டார். அர–சாங்க ஊழி–யா–க –் ள் தனியே வேற�ொரு த�ொழில் செய்– ய க்– கூ – ட ாது என்– ப து இப்–ப�ோ–தைய சட்–டம் மட்–டு–மல்ல, துர�ோ–ணா் காலத்–தி–லும் கடைப்–பி–டிக்–கப்–பட்ட சட்–டம் அது. அப்–ப–டி–யி–ருக்–கை–யில் அர–சாங்க ஊழி–ய–ரான துர�ோ–ணா், எப்–படி ஏக–லைவ – னை – யு – ம் தன் சீட–னாக ஏற்று, வில்–வித்தை கற்–பிக்க முடி–யும்? இருந்–தா–லும் வழி காட்–டின – ார். “என் ஆசி–கள் உனக்கு உண்டு. ஆா்வம் க�ொண்ட உன் எண்–ணம் வெற்றி பெறும். ப�ோய் வா!” என்று விடை–க�ொ–டுத்–தார். அவரை வணங்–கிச் சென்ற ஏக–லை–வன் காட்–டில் தன் குடி–லில் துர�ோ–ண– ரைப் ப�ோலவே ஒரு பதுமை செய்–து–வைத்து, தினந்–த�ோ–றும் அதி–கா–லை–யில் எழுந்து, அந்த குரு–வடி – வை வணங்கி, அதன்–பின் த் த�ொடங்–கின – ான். விற்–பயி – ற்–சியை – குரு–நா–த–ரின் ஆசி–யும், அவர்– மீது அவன் க�ொண்–டி–ருந்த பக்–தி– யும் ஏக–லை–வ–னது அழுத்–த–மான விடா–மு–யற்–சி–யும், குரு பக்–தி–யும், குரு நாதா் ச�ொன்–ன–படி அப்–ப– டியே நடந்து க�ொண்– ட – து ம், ஏகலை–வனை தலை–சி–றந்த வில் வீர–னாக ஆக்–கின. இதன்–பின் நடந்த நிகழ்ச்–சி– தான், அா்ஜு–னன் நாயின் முகத்– தில் ஏக–லை–வன் விட்ட ஐந்–து–அம்–பு–கள் தைத்த கதை, துர�ோ–ணா் வந்து குரு தட்–சிணை கேட்–டது முத–லா–னவை. ஏக–லைவ – ன் கதை குரு–பக்–தியி – ன் மேன்–மையை விாிவா–கச் ச�ொல்–லவ – ந்–ததே தவிர, வாதப் பிர–திவ – ா– – ற்–காக அல்ல. ஏக–லைவ – ன் கதை தங்–கள் செய்–வத இல்–லா–ம–லேயே மிக–வும் சுல–ப–மாக மகா–பா–ர–தக் கதை–யைச் ச�ொல்–லிக் க�ொண்டு ப�ோக முடி–யும். இருந்–தா–லும், வியா–சா் ஏக–லை–வ–னின் கதையை எழு–தக் கார–ணம், குரு–பக்–தி–யின் உயா்– வைக் காண்–பிப்–ப–தற்–கா–கவே! இப்– ப – டி ப்– ப ட்ட குரு– ப க்– தி – த ான் ‘தெளிவு குருவின்’ எனும் இப்– ப ா– ட – லி ல் திரு– மூ – ல – ர ால் விவாிக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. தூய்–மை–யான குரு–பக்தி வாய்க்–கட்–டும்! குறைகள் எல்–லாம் அக–லட்–டும்!

(மந்திரம் ஒலிக்கும்) ðô¡

49

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

ஞானம்

பிறந்த கதை!

கா

ள ஹ ஸ் தி - க ா ள த் – தி – ந ா – த ன் கண்–க�ொள்–ளாக் காட்–சி–யில் வீற்–றி–ருக்– கும் சிவஸ்–த–லம். இன்– ற ைக்கு ஆயி– ர ம் வய– தை க் கடந்– து – விட்ட அந்–தத் திருக்–க�ோ–யி–லைப் பாடிப் புக–ழாத ஞானி–களே இல்லை! மால–வன் குன்–றத்–துக்கு அரு–கி–லேயே காளத்– திநாதன் தன் ஆலயபீடத்தை அமைத்துக் க�ொண்–டுள்–ளான். சேர, ச�ோழ, பாண்–டிய பல்–லவ நாடு–க–ளில் இருந்து வரும் சைவர்–க–ளும், வைண–வர்–க–ளும், ஓரி–டத்–தில் சந்–தித்த பின்–பு–தான் வைண–வர்–கள் திருப்–ப–திக்–கும், சைவர்–கள் காள–ஹஸ்–திக்–கும்

50

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

செல்ல வேண்டி இருக்–கும். புர–வியு – ம், தேரும் பல்–லக்–கும், மாட்டு வண்–டிக – – ளும் மட்–டுமே இருந்த அந்–தக் காலத்–தில் குமரி முனை–யில் உள்ள பக்–தன் கூட காளத்–திந – ா–தன – ை– யும், கார்–மேக வண்–ண–னை–யும் தரி–சிக்க ஓட�ோடி வரு–வது வழக்–க–மா–யி–ருந்–தது. ஆயி–ரம் ஆண்–டு–க–ளுக்கு முன்பு ஒரு நாள்... காளத்–தி–நா–தர் சந்நதி களை–கட்–டிக் க�ொண்–டி– ருந்–தது. நூற்–றுக்–க–ணக்–கான புர–வி–க–ளும், ரதங்–க– ளும் க�ோயி–லைச் சுற்–றி–யுள்ள ச�ோலை–க–ளில் காணப்–பட்–டன. கச்–சைய–ணிந்த இளம் மங்–கை–ய– ரும், கட்–டிய சேலை–யா–லேயே மார்பை மூடிக் க�ொண்–டி–ருக்–கும் மாத–ர–ரும், கையது க�ொண்டு

38 மெய்– ய து ப�ொத்தி ஆண்– டி – க – ளு ம் கூட்டம் கூட்டமாகக் காணப்–பட்–டார்–கள். ஆல–யத்–தின் உள்–ளேயி – ரு – ந்து கம்–பீர– ம – ான ஒரு குரல் வெளி–வந்–தது. இனி–மை–யான சாரீ–ரத்–தில் அது சில விருத்–தப்–பாக்–களை – ப் பாடிற்று. ‘‘பத்–தும் புகுந்து பிறந்து வளர்ந்து பட்–டாடை சுற்றி முத்–தும் பவ–ள–மும் பூண்டு ஓடி–ஆடி முடிந்த பின்பு செத்–துக் கிடக்–கும் பிணத்–த–ருகே இனிச்–சாம் பிணங்–கள் கத்–துங் கணக்–கென்ன? காண்–கயி லாபு–ரிக் காளத்–தியே!

ப�ொன்–னால் பிர–ய�ோச – ன – ம் ப�ொன்–படை – த்–தார்க்– குண்டு; ப�ொன்–படை – த்–த�ோன் தன்–னால் பிர–ய�ோ–ச–னம் ப�ொன்–னுக்–கங்–கே– துண்டு; அத்–தன்–மை–ப�ோல் உன்–னால் பிர–ய�ோ–ச–னம் வேண–தெல்–லாம் உண்டு உனைப்–ப–ணி–யும் என்–னால் பிர–ய�ோ–ச–னம் ஏதுண்–டும் காளத்தி ஈச்–சு–ரனே! வாளால் மக–வ–ரிந் தூட்–ட–வல் லேன்–அல்–லன்; மாது ச�ொன்ன சூளால் இளமை துறக்–க–வல் லேன்–அல்–லன்; த�ொண்–டு–செய்த ðô¡

51

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

நாளா– றி ல் கண் இடத்து அப்– ப – வ ல் லேன்– அல்லன்; நான் இனிச்–சென்று ஆளாவ தெப்– ப – டி ய�ோ திருக்– க ா– ள த்தி அப்–ப–ருக்கே? முப்–ப�ோது அன்–னம் புசிக்–க–வும் தூங்–க–வும் – ால் ம�ோகத்–தின செப்–ப�ோது இள–முலை யாரு–டன் சேர–வும் சீவன்–வி–டும் அப்–ப�ோது கண்–க–லக்–கப்–ப–ட–வும் வைத்–தாய், ஐயனே எப்–ப�ோது காண–வல்–லேன்? திருக்–கா–ளத்தி ஈச்–சு–ரனே! இரைக்கே இர– வு ம் பக– லு ம் திரித்– தி ங்கு இளைத்து மின்–னார் அரைக்கே அவ– ல க் குழி– ய – ரு கே அசும்பு ஆர்த்–த�ொ–ழு–கும் புரைக்கே உழ–லும் தமி–யேனை ஆண்–ட–ருள் ப�ொன்–மு–க–லிக் கரைக்கே கல்–லால் நிழற்–கீழ் அமர்ந்–த–ருள் காளத்–தியே! நாறும் குரு– தி ச் சல– த ாரை நாள்– த�ொ – று ம் சீழ்–வ–டிந்தே ஊ று ம் ம ல க் – கு ழி க ா ம த் து வ ா ர ம் ஒளிந்–தி–டும்–புண் தேறுந் தசைப்– பி – ள ப் பந்– த – ர ங் கத்– து ள சிற்–றின்–பம் விட்டு ஏறும் பதந்– த ரு வாய் திருக் காளத்தி ஈச்–சு–ரனே!’’ ‘ஓம் நம–சி–வா–ய’ என்று ஓங்கி ஒலித்–தது. ‘ அ ர ஹ ர ம க ா – தே வ் ’ எ ன் று கூ ட் – ட ம் எதி–ர�ொ–லித்–தது. அந்–தக் கம்–பீர– ம – ான உரு–வம் மானங்–காக்க ஒரு க�ோவ–ணத்தை மட்–டும் ஆதா–ர–மா–கக் க�ொண்டு, கையிலே ஒரு கரும்–பைச் சுமந்–த–படி எழுந்து நின்– ற து. வந்– தி – ரு ந்த கூட்– ட – மெ ல்– ல ாம் அதன் கால–டி–யில் விழுந்து வணங்–கிற்று. ஆல– ய த்தை விட்டு அது வெளி– யே – றி ப் பிர–சன்–னப் பந்–தலு – க்கு வந்–தப�ோ – து, அங்கே பெருங்– கூட்–டம் ஒன்று காத்–துக் க�ொண்–டி–ருந்–தது. ‘‘திரு– வெ ண்– க ா– ட ர் வாழ்– க – ’ ’ என்று கூட்– ட – மெல்–லாம் க�ோஷ–மிட்–டது. அந்த ஞானப் பிழம்பு அரங்–கிலே – றி அமர்ந்–தது. அப்– ப�ோ – து – த ான் கூட்– ட ம் அவர் அருகிலே, ஞானப் பிழம்– ப ா– க – வு ம், அழகுப் பிழம்–பா–கவு – ம் நின்ற ஒரு–வரை – க் கவ–னித்–தது. ‘‘பத்–தி–ர–கி–ரி–யார்! பத்–தி–ர–கி–ரி–யார்!’’ என்று பேச்சு எழுந்–தது. ‘‘கரும்–ப�ோடு நிற்–கும் பெரி–ய–வர்– தான் திரு–வெண்–கா–டர் என்ற பட்–டி–னத்– தார்; பக்–கத்–தில் நிற்–பவ – ர்–தான், அவ–ரது பிர–தம சீடர் பத்–தி–ர–கிரி மகா–ராஜா!’’ என்று ஒரு தந்தை மக–னுக்கு விளக்–கம் ச�ொன்–னார். ‘ ‘ ப க்த க �ோ டி – க ளே ! ’ ’ எ ன் று ஆரம்–பித்–தார் பட்–டின – த்–தார். ‘என் வாழ்க்–கை–யில் நடந்த சம்–ப–வங்–களை உங்–க–ளுக்கு விவ–ரிப்–பது, என் கடமை என்று

கரு–து–கி–றேன். என்–னைப் பார்க்–கின்ற உங்–க–ளில் பல–ருக்கு, துற– வ – ற ம் பெரு– மை க்– கு – ரி – ய து என்று த�ோன்– றும். இள– மை – யி லே துறவு பூண– ல ாமா என்ற எண்–ண–மும் சில–ருக்கு எழ–லாம். இல்–லற – ம், துற–வற – ம் இரண்–டையு – ம் தெளி–வாக விவ–ரிப்–பது, என் முதல் கடமை. வாழ்க்–கை–யின் சகல அனு–ப–வங்–க–ளை–யும் பெற்ற பிற்–பாடு துற–வி–யா–கும் ஒரு–வன், இல்–லற – த்– தின் கஷ்ட நஷ்–டங்–களை – த் தெளி–வா–கப் பிற–ருக்கு எடுத்–து–ணர்த்த முடி–யும். புது வாழ்–வில் புகு–கின்ற மனி–த–னுக்கு அது பெரும் உதவி புரி–யும். இய–லாமை மட்–டுமே இள–மைத் துறவை மேற்– க�ொள்–ளல – ாம். அல்–லது இறை அரு–ளால் ஞானம் ெபற்ற இளம் பரு–வம், அந்–தத் துறை–யில் அடி எடுத்து வைக்–க–லாம். ஆனால், வெய்–யி–லில் நின்–ற–வ–னுக்கு நிழல் தரும் சுகத்–தைப் ப�ோல, ெலள–கீ–கத்–தில் இருந்து துற–வ–றத்–துக்கு வரும் ஒரு–வ–னுக்கு துறவு தரும் இன்–பம், இள–மைத் துற–வுக்–குக் கிடை–யாது. எல்–ல�ோ–ரும் லெள–கீ–கத்–தில் ஈடு–ப–டுங்–கள். அதுவே உங்–க–ளுக்–குச் சுக–மாக அமைந்–து–விட்– டால், உலக இயக்–கத்தை உங்–கள் இல்–லற – த்–தின் மூலம் நடத்–துங்–கள்; அதைத் தாங்க முடி–யா–த– வர்–கள் மட்–டும் வெளியே வாருங்–கள். அதி–கம் ப�ோனால் நூற்–றுக்கு ஒரு–வர் மட்–டும்–தான் அப்–படி வரு–வீர்–கள். அப்–ப�ோது ப�ோதிப்–ப–வர்–கள் குறை– வா–க–வும், கேட்–ப–வர்–கள் அதி–க–மா–க–வும் இருப்–பீர்– கள். எல்–ல�ோ–ரும் பல்–லக்–கில் அமர்ந்–தால் தூக்– கு–வது யார்? எல்–ல�ோ–ரும் ஞானி–க–ளா–கி–விட்–டால் ேபாத–னைக்–கென்ன அவ–சி–யம்? உலக வாழ்க்– கை – யி ல் நான் செல்– வ த்தை மட்–டு–மல்ல, அனு–ப–வங்–க–ளை–யும் திரட்–டி–ய–வன். காவி– ரி ப்– ப ட்– டி – ன க் கடற்– க – ரை – யி ல் இருந்து புறப்–பட்ட என் கப்–பல்–கள், கடல் கடந்த நாடு–க– ளில் இருந்து கட்டி கட்–டி–யா–கத் தங்–கத்தை ஏற்றி வந்–தன. ஆனால், கரை–யி–லேயே நின்று க�ொண்–டி– ருந்த நான் கப்–பல் கப்–ப–லாக அனு–ப–வங்–க–ளைச் சேக–ரித்–துக் க�ொண்டு இருந்–தேன். வரவு-செல–வுக் கணக்–கெ–ழு–தும் வணிக மகன், தனது குறிப்–பேட்–டில் இன்– ப ங்– க – ளை ச் செலவு செய்து, துன்–பங்–களை வரவு வைத்–தான். உல–கம் புள்–ளிக – ள – ால் ஆனது என்– றால் ஒவ்–வ�ொரு புள்–ளி–யும் எத–னால் ஆனது என்று எனக்–குத் தெரி–யும். சிரிப்– பு க்– கு க் கார– ண – மு ம், அழு– கைக்கு அர்த்–தமு – ம் எனக்–குப் புரி–யும். ஏரா– ள – ம ான அனு– ப – வ ங்– க – ளை ச் சேக–ரித்த பிற்–பா–டும் ஆனந்–த–மான வாழ்க்– கை – யி லே நான் த�ொடர்ந்து ப�ோயி–ருக்க முடி–யும். ஆனால், வேதம் அறிந்த பிரா–ம– ணன் அதை நாலு பேருக்– க ா– வ து ச�ொல்–லா–மற் ப�ோவது எவ்–வள – வு பாவம�ோ, அவ்–வ– – ச் ளவு பாவம் பிறர்க்–குத் தனது அனு–ப–வங்–களை ச�ொல்–லா–மல் இருப்–பது.

கவிஞர்

கண்ணதாசன்

52

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

அத–னால்–தான் நான் இந்–தக் க�ோலம் க�ொண்டு திருக்–க�ோ–யில்–க–ளுக்–குச் சென்று மீளு–கி–றேன். எந்–தத் திருத்–த–லத்–தில் என்–னு–டைய சமாதி காத்–திரு – க்–கிறத�ோ – எனக்–குத் தெரி–யாது. ஆனால், இப்–ப�ோது நான் மேற்–க�ொண்–டிரு – ப்–பது நிர்–விக – ல்ப சமாதி. கேளுங்– க ள், எனக்கு ஞானம் பிறந்த கதை–யைக் கேளுங்–கள். திரை கட–ல�ோ–டித் திர– வி – ய ம் தேடும் மூன்– றாம் வரு–ணத்–த–வ–ரான வணி–கர்–கள் மர–பில் நான் ஒரு–வன். பூம்–பு–கார்ச் ேசாழர்–க–ளும் சரி, பிற ேசாழர்–க– ளும் சரி, தாங்–கள் முடி–சூட்–டிக் க�ொள்–ளும்–ப�ோது வணி–கர்–க–ளி–லேயே மிகப்–பெ–ரிய தன–வந்–த–ராக இருப்– ப – வ ர்– த ான் அந்த மகு– ட த்தை எடுத்– து க் க�ொடுக்–கவே – ண்–டும். ஏறக்–கு–றைய மூன்று தலை– மு–றை–க–ளாக நாங்–களே மகு–டங்–களை எடுத்–துத் தந்– தி – ரு க்– கி – ற�ோ ம் என்– ப – தி – லி – ரு ந்து எத்– த னை தலை–மு–றை–க–ளாக எங்–கள் குடும்–பம், செல்–வம் நிறைந்–ததெ – ன்று நீங்–கள் கண்டு க�ொள்–ள–லாம். என் தந்தை பெயர் சிவ–நே–சன் செட்–டி–யார். தாய் ஞான–கலை ஆச்சி. நான் பிறந்–த–தும் என் கழுத்–தி–லும் கை கால்– களி–லும் ஆடிய தங்க நகை–க–ளைப் ப�ோலவே, நான் படுத்–தி–ருந்த த�ொட்–டி–லுக்–கும் நவ–ம–ணி–கள் பூட்–டப்–பட்–டன. எனது ஆட்–காட்டி விர–லி– னால் எனது குரு மண்–ணில் என்னை ‘ஹரி ஓம்’ என்று எழுத வைத்–த– – த்–தையே நாம் ஒரு–நாள் ப�ோது, இறை–வன் தத்–துவ அறி–வ�ோம் என்று எண்–ணி–ய–தில்லை.

– டு துள்ளி விளை–யா– கிண்–கிணி – ச் சதங்–கைய�ோ டிய இளம்–கு–ழந்தை பாடம் படித்–தது, திங்–க–ளில் பத்து நாள்; ஆடி மகிழ்ந்–தது மீதி இரு–பது நாள். காவி–ரிக் கரை–யில் சிறு–வர்–கள�ோ – டு ஆடு–வேன்; குதி–ரைக் குட்–டி–க–ளில் ஏறி எரு–மை–க–ளைத் துரத்– து–வேன். ‘குதிரை ப�ோகும் வேகம் எருமை ப�ோக– வில்–லையே ஏன்?’ என்று ய�ோசிப்–பேன். கூற்–று–வன் தன் கட–மை–யைக் குறை–வா–கச் செய்–யவே எரு–மையை அவ–னுக்கு வாக–னம – ா–கக் க�ொடுத்–தார்–கள் என்–பது இப்–ப�ோது புரி–கி–றது. ‘பிள்ளை படிக்–க–வில்–லை–யே’ என்று பிறப்–புக்– குக் கார–ண–மான தந்தை வருந்–தின – ார். ‘படிக்– க ா– வி ட்– ட ால் என்ன, பத்– து த் தலை மு – ற – ைக்–குச் ெசாத்–திரு – க்–கிற – தே – ’ என்று பத்து மாதம் சுமந்த மாதா தேற்–றின – ாள். இவை அத்–த–னை–யும் நடந்–தது ஆறு வய–து– வ–ரை–யிலே – –தான். எனது ஆறா– வ து வய– தி ல் ஈன்ற தந்தை சான்–ற�ோனை அடைந்–தார். காவி–ரிப்–பூம்–பட்–டினமே – எங்–கள் மாளிகை முன்–னால் கூடி என் தந்–தையி – ன் சட–லத்–தைச் சுமந்து சென்று எரி–யூட்–டிற்று. புகார் நக–ரத்–தில் எங்–க–ளுக்கு இருந்த வாணி– பக் கடை–கள் இரு–பது. யவ–னர்–கள�ோ – டு வாணி–பம் செய்–வ–தற்–காக, யவ–னர்–கள் தெரு–வில் நான்கு கடை–க ள் இருந்–தன. விலை– ம– தி க்க முடி– ய ாத மாணிக்–கங்–கள் அவற்–றிலே – –தான் இருந்–தன. தந்தை கால–மா–ன–தும் செல்–வச் சுமை–யும், வாணி–பப் ப�ொறுப்–பும் என் தாயின் தலை–யிலே விழுந்–தன.

(குறிப்பு: கவி– ஞ ர் கண்– ண – த ா– ச ன் அவர்– க ள் ‘அர்த்தமுள்ள இந்–து–ம–தம்’ கட்–டு–ரை–களை, அவ–ரது காலத்–திய அனு–ப–வங்–கள், உதா–ர–ணங்–கள், உவ–மா–னங்– களை ஒட்–டியே எழுதி வந்–தார். அந்த எடுத்–துக்–காட்– டு–கள் அல்–லது ஒப்–பீ–டு–கள் சில இன்–றைய தேதி–யில் ப�ொருந்–துவ – ன – வ – ாக இல்லை என்–றா–லும், அவ–ரது விளக்– கங்–க–ளும், உள்–ளீ–டான தத்–து–வங்–க–ளும், அறி–வு–ரை– க–ளும் எக்–கா–லத்–துக்–கும் ப�ொருந்–தும் என்–பது நிச்–ச–யம் உண்மை) ‘இல்–லங் காக்–கும் நாய–கிக்கு செல்–வ–மும் காக்– க த் தெரி– யு மே அன்றி, வாணி– ப ம் செய்– யத் தெரி–யா–தே’ என்று, என் அம்–மான் அந்–தப் ப�ொறுப்பை ஏற்–றுக் க�ொண்–டார். தாயின் உடன் பிறந்த மூவ–ருள் இளை–ய–வர் அவர். ப�ொரு–ளில் மிகுந்–த–வர். அவ–ரது பெயர் சிவ– சி–தம்–ப–ரம் செட்–டி–யார். அவ–ரது மனைவி பெயர் சிவ–காமி ஆச்சி. ஒன்– ற ைக் கூற மறந்– தே ன். எனக்– க �ொரு தமக்கை உண்டு என்–பதை நீங்–கள் அறி–வீர்–கள். அந்–தத் தமக்–கை–யின் பெயர் தில்–லை–யம்மை. எனது அம்–மான் சிவ–சித – ம்–பர– ம் செட்–டிய – ா–ருக்கு ஒரே ஒரு பெண் மகவு. அவள் பெயர் சிவ–கலை. செல்–வக்–கலை கூடிய குடும்–பத்–தில் எல்–லாமே கலை–க–ளாக இருப்–ப–தில் வியப்–பில்லை. எனக்கு மட்–டும் எங்–கள் பெற்–ற�ோர், சுவே–தா–ரண்–யன் என்று செல்–லப் பெய–ரிட்டு அழைத்–தார்–கள். உங்–க–ளில் பலர் அறிந்த விஷ–யங்–கள்–தான் இவை. ஆயி–னும் மாத–ரார்க்–குப் புரி–யும் வண்–ணம் பெயர்–களை விளம்–பி–னேன். புத்–தாண்–டுச் சிறு–வன – ாக நான் வளர்ந்–தப�ோ – து எனது கவ–னம் மனித வாழ்க்–கை–யின் பல்–வேறு கூறு–க–ளி–லே–யும் திரும்–பிற்று. அவ்–வ–ளவு சின்ன வய–திலா என்று நீங்–கள் ஐயப்–ப–டு–வீர்–கள். அது தெளி–வா–ன–த�ோர் ஞான– மன்று. இன்ப உணர்–வுக – ள் நிறைந்த புது–மைய – ான அறிவு. அப்–ப�ோது கட–ல�ோடி – க் க�ொண்–டிரு – ந்த எங்–கள் கப்–பல்–கள் பன்–னி–ரண்டு. அவற்–றில் ஒன்று என் தந்தை கடல் கடந்து செல்–வ–தற்–கா–கப் பயன்– படுத்தப்– ப ட்– ட து. அதில் துடுப்பு வலிப்– ப�ோ ர் மட்டும் இரு–பது பேர். அவர்–கள் தங்–கு–வ–தற்–கும், இடம் உண்டு. என் தந்–தைக்–காக அலங்–க–ரிக்–கப்– பட்ட தனி அறை உண்டு. உள்ளே அமர்ந்–தால் இல்– ல த்– தி ல் அமர்– வ து ப�ோலவே இருக்– கு ம். அந்தக் கப்–ப–லில் பய–ணம் ெசய்து பார்க்க நான் அவா–வினே – ன். வாணி–பத்–துக்–காக நாங்–கள் அடிக்–கடி ப�ோகும் இடங்–க–ளில் ஒன்று பன்–னீ–ரா–யி–ரம் தீவு. நான், என்– னு – ட ன் ஒத்த செல்– வ ச் சிறு– வ ர்– கள் இரு–வர் - பெயர்–கள் மாணிக்–கம், வைரம் - அவர்–க–ளும், என் தாயின் அனு–மதி பெற்று அந்–தக் கப்பலில் பய–ணம் செய்–த�ோம். கப்–பல் தளத்–தில் நின்று வானை–யும், கட–லை– யும் ந�ோக்–கிய – ப�ோ – து, அந்–தப் பிர–மாண்ட சிருஷ்டி என்னை வியக்க வைத்–தது. புவி வாழ்க்– கை – யி ல் மிகப்– பெ – ரி – ய – வ – ன ா– க க் காட்–சி–ய–ளிக்–கின்ற மனி–தன்–கூட, கட–லுக்–குள்ளே விழுந்–து–விட்–டால் அவன் மீனுக்–குச் சிறி–ய–வ–னாகி விடு–கிற – ான். சம்–சா–ரக் கட–லும் அப்–ப–டித்–தான். ðô¡

53

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

இதை நான் அன்று உண–ர–வில்லை. பழந்–தீ–வு–க–ளில் நான்–ப�ோய் இறங்–கி–ய–ப�ோது, அந்த நாட்டு மக்–களை – ப் பார்ப்–ப–தற்கு எனக்–குப் பரி–தா–ப–மாக இருந்–தது. நாக–ரிக – த்–தில் முன்–னேறி – ய ச�ோழ நாடு எங்கே? உல–கம் த�ோன்–றிய – ப�ோ – து எப்–படி இருந்–தார்–கள�ோ அப்–படி – யே இன்–னும் இருக்–கும் இந்–தத் தீவு மக்கள் எங்கே? எங்–கள் கப்–ப–லைக் கண்–ட–தும், எங்–க–ள�ோடு வாணி– ப ம் செய்– யு ம் தீவு வணி– க ர்– க ள், கடல் துறையில் கூடி–விட்–டார்–கள். ‘செட்–டி–யார் மகன்’ என்று என்னை அவர்–கள் அழைத்–துக் க�ொண்–டுப�ோ – ய் நடத்–திய இரா–ஜ�ோப – – – ட்டு நீங்–கவி – ல்லை. சா–ரம் இன்–னும் என் மன–தைவி அடுத்த வீடு சென்–றா–லும் மரி–யாதை; அடுத்த நாடு சென்–றா–லும் மரி–யாதை; பிறப்–பில் இருந்தே வறு–மையை அறி–யாத சுக–ப�ோ–கத்–த�ோடு, பத்து வய–தி–லேயே பிற–ரது மரி–யாதை; அது எங்–க–ளி–டம் குவிந்து கிடந்த ெபாரு–ளுக்–குத்–தான் தரப்–பட்–ட– தென்–றா–லும், என்னை ஒரு ஆண–வக்–கா–ர–னாக – ாக இருந்–தது. ஆக்–குவ – த – ற்கு அதுவே ப�ோது–மா–னத எனது பதி–னா–றா–வது வய–தில் கடை–களை நானே கவ–னிக்க ஆரம்–பித்–தேன். குதி–ரைக்–குட்–டிக்கு ஓடக் கற்–றுக் க�ொடுக்க வேண்–டுமா? வணி–க–னுக்–குக் கணக்கு வரா–மற் ப�ோனால், அது–தானே பூர்வ ஜென்ம பாவம். குறை–யா–கவே படித்த எனக்கு, கூட்–டத் தெரி– யும்; பெருக்–கத் தெரி–யும்; கழிக்–கத் தெரி–யும்; வகுக்– கத் தெரி–யும். எங்–கள் சமூ–கத்–தில் ஒரு–வன் இந்த நாலும் தெரிந்–த–வ–னாக இருந்–தால், அவனால் கடையை நடத்த முடி–யும். இ ந் – த ப் ப ரு வ ம்தா ன் எ ன் வ ா ழ் வி ல் அதிசயமான பரு–வம். அழ–கிய ரதத்–தில் என் வீட்–டி–லி–ருந்து நான் கடைக்–குப் ப�ோகும்–ப�ோ–தெல்–லாம், இத்–தனை நாழி–கைக்கு நான் வரு–வேன் என்று எத்–தனை பெண்–கள் வாச–லி–லேயே நிற்–பார்–கள்! தேவ–னுக்–கா–கக் காத்–துக்–க�ொண்டு நிற்–கும் தேவ– தை – க ள் ப�ோல, அவர்– க ள் எனக்– க ா– க க் காத்துக் க�ொண்டு நிற்–பார்–கள். சாள– ர த்– து த் திரைச்– சீ – லையை விலக்– கி க் க�ொண்டு நாணம் மிகுந்த பது–மை–கள் சில–வும், என்–னைப் பார்ப்–ப–துண்டு. ஐந்து வய–தி–லேயே மணம் முடித்–து–வி–டும் எங்–கள் குலத்–தில் நான் ஒரு–வன்–தான் பதி–னாறு வயது வரை–யிலே மணம் முடிக்–கப்–ப–டா–த–வ–னாக இருந்–தேன். எனக்கு வாழ்க்–கைப்–பட வேண்–டும் என்றே ப ல பெண்க – ளு ம் த ங்க ள் பெற்றோ ர ா ல் வளர்க்கப்பட்டுக் க�ொண்–டி–ருந்–தார்–கள். இத்–தன – ைக்–கும் என் சக�ோ–தரி – க்கு எட்டு வய–தி– லேயே திரு–மண – ம் ஆகி–விட்–டது. அவளை மணந்து க�ொண்ட பைய–னின் குடும்–பமு – ம் க�ோடிக்கு அதி–ப– தி–யான குடும்–பம்–தான். ஆயி–னும் பெரி–ய–வ–ளா– கும்–வரை தாய் வீட்–டி–லேயே வள–ரு–கிற சம்–பி–ர– தா–யத்–தில் அவள் வளர்ந்து க�ொண்–டி–ருந்–தாள். பதி–னெட்டு வய–தில் பெரி–ய–வ–ளா–னாள். ஆறா–வது மாதம், தன் நாய–கன�ோ – டு இல்–லற – ம் காண அவ–னது இல்–ல–ற–தி–லேயே குடி–பு–குந்–து–

54

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

விட்–டாள். பெண்– ணை ப் பெற்– ற – வ ர்– க – ளு க்– க ெல்லாம் ந ா ன் – த ா ன் த னி ம ர – ம ா – க க் க ா ட் சி த ந் து க�ொண்–டி–ருந்–தேன். மற்–ற–வர்–க–ளைப் ப�ோலவே என் அம்–மா–னும் தன் மகளை எனக்–காக வளர்த்–துக் க�ொண்டு வந்–தார். ஏரா–ள–மான பெண்–கள் தேடி வரு–கின்–ற–னர் என்–றாலே நல்ல பெண்–ணைத் தேர்ந்–தெ–டுக்– கக் கூடிய அறிவை இளமை இழந்–து–வி–டு–கி–றது. ‘எதுவும் கிடைக்–கும்’ என்ற ஆண–வம் வந்–து–வி–டு– கிறது. அந்த ஆண–வத்–தினி – டை – யி – லே – யு – ம் எனக்–குப் பேர�ொ–ளி–யா–கத் திகழ்ந்–த–வள், நவ–மா–ணிக்–கம் செட்–டி–யா–ரின் மகள் மர–க–தம். பலர் என்–னைக் கவ–னித்–தா–லும் நான் கவ–னித்– தது அவ–ளைத்–தான்; அவளை நான் கவ–னிக்–கி– றேன் என்–ப–திலே பிற–ருக்–குப் ப�ொறாமை. மற்–ற–வர்–க–ளுக்கு என்ன? என் மாமன் மகள் சிவ– க – லைக்கே அதி– க ம் ப�ொறாமை. யாரி– ட ம் ச�ொல்–வாள் இதை? என் தாயி–டம் ச�ொன்–னாள். என் தாய் ஒரு– ந ாள் என்னை அருகே அழைத்து ‘‘என் மகனே, வயது வந்–த–தும் மணம் முடிக்–கா–மல் இருப்–பது, எதிர்–கா–லத்–தில் சித–றிய – டு – ம். ஆகவே, என் எண்ணங்களுக்கு வித்–திட்–டுவி தம்பி மகளுக்–கும், உனக்–கும் திரு–மண – ம் முடிக்க முடிவு செய்–து–விட்–டேன்–’’ என்–றார்–கள். ‘நான் ஒருத்–தியை விரும்–பு–கி–றேன்’ என்று தாயி– ட ம் ச�ொல்– லு ம் பழக்– க ம் இல்– லையே நமக்–கெல்–லாம்! நான் மவு–னத்–தில் ஆழ்ந்–தேன்! என் மயக்–கம் அன்–னைக்–குப் புரிந்–தது. ‘‘அத–னால்–தான் இந்த அவ–ச–ரம்–’’ என்–றார்– கள். ‘‘தம்பி மக–ளி–ருக்க அந்–நி–யத்–தில் பெண்– ணெடுத்–தால், அந்–தப் பெண்–ணுக்–குத் திரு–மண – ம் ஆகுமா? கார–ணம் கூறிக் கதை கட்–ட–மாட்–டார்– களா? ஒரு பெண்ணை நீ அடைய, உற–வுப் பெண் வாழ்–வி–ழப்–பதா?’’ என்–றார்–கள். இறை–வ–னி–டம்–கூட நான் எதை–யும் மறுத்–துப் பேசு–வேன்; என் தாயி–டம் பேசு–வ–தில்லை. அன்–னை–யின் விருப்–பத்–திற்–குப் பணிந்–தேன்; மணத்–திற்–குத் துணிந்–தேன். ஆம், ‘துணிந்–தேன்’ என்று ச�ொல்–வதே ப�ொருந்– தும். ஒரு–வன் திரு–ம–ணம் செய்து க�ொள்–வதெ – ன்– பது எவ்–வ–ளவு துணி–வான செயல்? அதி–லே–யும் வாய்த்–துடு – க்கு நிறைந்த பெண்–ணல்–லவா எனக்கு வாழ்க்–கைப்–ப–டப் ப�ோகி–றாள்! எ திர்ப்பே ச்சு , ஏ ட ா கூட ம் , எ க த்தா ள ம் எவ்வளவுக் கண்–டி–ருக்–கி–றேன் அவ–ளி–டம்! ‘மனைவி என்– ப – வ ள் தாயின் துணைக்கு வருகிறவளே’ என்று முடிவு கட்டி, தாயின் விருப்பத்தை நிறை–வேற்–றி–னேன். தி ரு ம ண ம் ந ட ந்த து . க ா வி ரி ந க ர மே அதிர்ந்தது; விருந்– தி – ன ர், உணவை உறிஞ்சி உண்ட ஓசை, கடல் ஒலி–யை–யும் மிஞ்–சி–யது. எங்–கள் குலத்–துச் சம்–பி–ர–தா–யங்–க–ளில் ஒன்று விருந்–தில் முக்–கனி ேபாடக் கூடா–தென்–பது. அது மன்–ன–வர்–கள் தரும் விருந்–தில் மட்–டுமே நடக்–க– லாம். மற்–றை–ய�ோர் ஏதே–னும் ஒரு கனி குறை– வா–கவே ப�ோட வேண்–டும். ஆனால், அந்தச்

சம்பிரதா– ய த்தை மீறி மன்– ன ர் குல விருந்து – ன் நான். ப�ோலவே விருந்து நடத்–தினே எங்–கள் குலத்–தில் ‘இசை குடி–மா–னம்: என்று ஒன்று எழு–து–வார்–கள். குடும்–பத்–தில் பாரம்–ப–ரி–ய– மான புகழ், மானம், மரி– ய ாதை, இவற்– ற ைக் காப்–பாற்–று–வ–தற்–கான துணை அது. எங்– க ள் சம்– பி – ர – த ா– ய ங்– க ள் முற்– று ம் சைவ நெறி–க–ளுக்–குக் கட்–டுப்–பட்–டவை. திரு–ம–ணத்–தின்–ப�ோது ஆசை உணர்–வு–கள் மீறிய நிலை–யில்–தான் இருந்–தேன் என்–றா–லும், நமது வைதீக நெறி–களை அறிந்து க�ொள்–வ–தில் ஆர்–வம் இருந்–தது. எங்–கள் குலத்–தில் தாலி கட்–டுவ – தை ‘திருப்–பூட்– டு–வ–து’ என்–பார்–கள். மாங்–கல்–யம் பெண்–ணுக்கு நீங்–காத செல்–வ–மா–கப் பூட்–டப்–ப–டு–கிற – து. முன்–பின் அறி–மு–க–மில்–லாத ஒருத்தி அந்–தத் ‘திருப்–பூட்–டப்–பட்–டது – ம்’ கண–வன – து பாதக் கம–லங்–க– ளில் சர–ண–டைந்–து–வி–டு–வாள். அ வ ன் கூ ன் , கு ரு டு , ந�ொ ண் – டி – ய ா க இருந்தால்– கூ ட அவள் கவ– ன ம் வேறு– ப க்– க ம் திரும்–பு–வ–தில்லை. நான் அங்–கம் குறைந்–த–வ–னல்ல. ‘தங்–கமே என்று தாய் என்–னைத் தாலாட்–டி–யது முற்–றும் ப�ொருந்– து ம்’ என்று வேண்– ட ா– த – வ ர்– க ள் கூடச் ச�ொல்–வார்–கள். இசை, குடி, மானத்–தைக் காப்–பாற்ற நான் சிவ–லையி – ன் கரம் பற்றி இல்–லற – த்–தில் புகுந்–தேன். உடல் உற– வி ல் சற்று அதி– க – ம ா– க வே ஈடு–பட்–டேன். என்ன ஆச்–ச–ரி–யம�ோ, மங்–க–லம் கழுத்–தில் விழும்–வரை வாய்த்–துடு – க்–காக இருந்த சிவ–கலை, மங்–கல – ம் விழுந்–தது – ம் மந்–திர– த்–தில் கட்–டுண்–டவ – ள் ப�ோலா–னாள். உடம்பு திருப்–தி–ய–டைந்–து–விட்–டால், உடும்–பு– கூ–டப் பிடியை விட்–டு–வி–டு–கிற – து. மஞ்–சள் பூசி, தில–கம் அணிந்து, கழுத்–தைக் கவ்–விக் க�ொண்–டிரு – க்–கும் அட்–டிகை – ய�ோ – டு பட்–டுப்– பு–டவை கட்டி அவள் என் எதி–ரில் வரும்–ப�ோ–தெல்– லாம், உடல் வெறி–யால் துள்–ளிக் குதித்து கட்–டிப்–பி– டிக்–கின்ற நான், காலங்–கள் செல்–லச் செல்ல ஒரு தெய்–வீக உணர்ச்–சி–யால் கட்–டுண்–டேன். உட–லிலு – ள்ள ஜீவ அணுக்–கள் சமாதானம் பெறத் த�ொடங்–கின. அவ–ளைப் பார்க்கும்ேபாதெல்லாம் உயர்ந்த எண்–ணங்–களே உரு–வா–யின. ஆனால், ஆண்–டுக – ள் ஐந்து ஆகி–யும் மக–னுக்– குப் பிள்–ளைப் பேறு இல்–லையே என்ற கவலை என்–னைப் பெற்–ற–வளை வாட்டி எடுத்–தது. ‘மூன்று தலை–மு–றை–க–ளுக்கு மேல் தாழ்ந்–த– – ைக்கு மேல் வர்–களு – ம் இல்லை. மூன்று தலை–முற வாழ்ந்–த–வர்–க–ளும் இல்–லை’ என்–பார்–கள். எங்–கள் வம்–சத்–தின் செல்–வப் பெரு–மைக்கு நான் மூன்–றா–வது தலை–முறை. என்–ன�ோடு கதை முடிய வேண்–டி–ய–து–தானா? அடுத்த ஒரு வாரிசு பிறப்–ப–தற்–கில்–லையா? நான் அதைப் பற்றி அதி–கம் கவ–லைப்–ப–ட– வில்லை. ஆனால், என் தாய் எதற்–காக உயிர் வாழ்ந்–தார்–கள�ோ, அது நிறை–வே–ற–வில்–லையே என்–பது அவர்–கள் கவலை. ஒரு–நாள் மெது–வாக என்–னைப் பார்த்து ‘‘ஐயா!

நான் ச�ொன்–னால் வருந்–தாதே! ஒன்–றிரு – க்க ஒன்று க�ொள்–வது நம் இனத்–தில் இயற்–கை–தான். என் தம்பி மகளை வைத்– து – வி ட்ேட இன்– ன�ொ ரு பெண்ைண உனக்–குத் திரு–மண – ம் செய்ய முடிவு கட்டி இருக்–கிறே – ன்–’’ என்–றார்–கள். நான் துடித்–துப் ப�ோனேன். ‘‘ஆத்தா, பழக்க வழக்–கங்–கள் வேறு; மனி–த– னின் விருப்–பங்–கள் வேறு; குலப்–ப–ழக்–கம் என்–ப– தற்–காக ஒரு தாசி–யின் உற–வைக் க�ொள்–ள–வும் மாட்–டேன்; இன்–ன�ொரு பெண்ணை மணக்–க–வும் மாட்–டேன்; சிவ–க–லை–யி–டம் அந்த சிவ–நா–த–னின் கலையை நான் கண்டு க�ொண்–டி–ருக்–கி–றேன். சைவர்–களு – க்கு எப்–படி சிவ–பெரு – ம – ான் ஆதி–மூலம�ோ அப்–ப–டியே எனக்–குச் சிவ–க–லை–தான் எல்–லாமும். அவ–ளைத் த�ொட்ட கையால் ரம்–பை–யர் கிடைத்– தாலும் த�ொட–மாட்–டேன். ஒன்–றுக்கு மேல் திரு–ம– ணம் செய்து க�ொள்–வது எப்–படி நம் குலப் பழக்– கம�ோ, அப்– ப – டி யே பிள்ளை இல்– ல ா– த – வ ர்– க ள் சுவி–கா–ரம் என்று பிள்ளை கூட்–டிக் க�ொள்–வ–தும் வழக்– க ம்– த ான். வரு– கி ன்ற பிள்– ளை க்கு தாய், தந்–தை–ய–ரி–டம் பாசம் இல்–லா–மல் ப�ோனா–லும், தாய் தகப்–பன் தங்–க–ளுக்–குள் உள்ள பாசத்–தைத் தள–ரா–மல் வைத்–துக் க�ொள்ள முடி–யு–மல்–லவா?’’ என்–றேன் நான். அன்னை ஆறு–தல் பெற–வுமி – ல்லை; என்–னைக் கட்–டா–யப்–ப–டுத்–த–வும் இல்லை. மாடத்–துச் சாள–ரத்–தில் நின்று எங்–கள் பேச்சைக் கவ–னித்த சிவ–கலை – யி – ன் கண்–கள் நீரூற்–றுப் ப�ோல் ப�ொங்கி நின்–ற–தை–யும் நான் கண்–டேன். அன்று அவள் என்–னி–டம் நடந்து க�ொண்ட முறை, தெய்–வத்தை நெருங்–கி–விட்ட பக்–தை–யின் பிரீ–தி–யைப் ப�ோல் காட்சி தந்–தது. கண–வன், மனை–வி–யின் நல–னில் அக்–கறை செலுத்–தின – ால் மனைவி, கண–வன் கால்–களு – க்கே அணி–யா–கி–வி–டு–கி–றாள். அன்பு, அரக்– கை க் கூடத் தண்– ணீ – ரி லே கரைத்து–விடு – கி – ற – து. பாசம், கல்–லைக் கூட எரித்–துச் சாம்–ப–லாக்–கி–வி–டு–கி–றது. வெறுப்பு தெய்–வத்–தைக்– கூட வெகு தூரம் விரட்டி விடு–கி–றது.

(த�ொட–ரும்)

நன்றி: கண்–ண–தா–சன் பதிப்–ப–கம், சென்னை - 600 017. ðô¡

55

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

சிறப்பான மகப்பேறளிக்கும்

சீராளங்கறி பிரசாதம்! திரு–கூறு–மா–கிக–றா–ார்:ளத் திருப்–பு–க–ழில் அரு–ண–கி–ரி–யார்

‘‘பாதா–ளத்–தி–லுள்ள ஆதி–சே–ட–னது உட–லும், ஆயி–ரம் பணா–மகு – ட – ங்–களு – ம், மகா–மேரு, ஏழு–கட – ல் வெள்–ளம், சூரர்–க–ளது உடல், இவை–ய–னைத்–தும் பாழ்–பட்டு, ப�ொடி–பட்ட தூள் விண்–ணிலே ப�ோய்ப்– படிய, உலகு வாழ, ஒளி வேல் செலுத்–திய – வனே – ! ‘‘பாற்–கட – ல் மேல் லட்–சுமி – யு – ட – ன் பள்ளி க�ொண்ட நீல வடி–வின – னு – ம், ராவ–ணனு – ம் அவன் சுற்–றத்–தார்– களும் அழி–யும்–ப–டிக் கணை செலுத்–திய முரா–ரி– யும், பஞ்–ச–பாண்–ட–வர்–க–ளது த�ோழ–னும் ஆகிய திரு–மா–லின் மரு–க�ோனே! ‘‘தாயா– ன – வள் , திரி– பு – ர த்தை எரித்– த – வள், இன்–பக்–க–டல், பர–தே–வதை, நாரி, உமை, அபி– ர ாமி அழகி ஆகிய பார்– வ – தி – யி ன் வலப்– பு – ற ம் உள்ள சிவ–னும், விடை–யேறி நட–ன–மி–டும் தலை–வனு – ம் ஆகிய சிவ–பெரு – ம – ான் மகி– ழு ம்– ப டி பிர– ண – வ�ோ – ப – தே – ச ம் செய்–தவனே – ! ‘ ‘ இ ந் – தி – ர ன் வ ள ர்த்த ம யி ல் (வான�ோர்–கள் ஈசன் மயில்) ப�ோன்ற தேவ சேனை–யுட – ன் வள்–ளியை – யு – ம் மணந்–தவனே – ! குகா! குமரா! சிறந்த மயில்–மீது திரு–மா–காள நக–ரில் ஆசை–யு–டனே அடி–யார்–கள் ப�ோற்றி வழி–ப–டும் பெரு–மாளே!’’

35

56

திருச்செங்காட்டங்குடி க�ோபுரம் ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

மூலவர் கணபதீஸ்வரர் இவ்– வ ாறு பல– வ ா– ற ாக முரு– க னை விளிக்–கும் அரு–ண–கி–ரி–யார் அவ–னி–டம் கேட்–கும் வரம் என்ன? ‘‘நானா–விந – �ோ–தமு – ற மாத–ர�ொடு கூடி மயல்–ப–டு–வேனை நானாரு நீ எவ–னெ–னா–மல் என தாவி கவர் சீர்–பா–தமே கவ–லை–யா–யும் உன்–னவே நிதமு நாதா குமார முருகா என–வும் ஓத அருள்–பு–ரி–வாயே!’’ ‘முருகா! யார் நீ, எவன் நீ என்று என்னை அலட்–சி–யப்–ப–டுத்–தா–மல் என் உயி–ரையே ஈர்க்– கின்ற உனது திரு–வடி – க – ளை – த் தியா–னிப்–பதே என் நினைப்–பாய் விளங்–க–வும், நாள்–த�ோ–றும் ‘நாதா! குமரா! முருகா!’ என்று நான் ஓத–வும் உனது திரு–வரு – ளை – த் தரு–வா–யா–க’ என்று இறைஞ்–சுகி – ற – ார். முரு–க–னைத் தரி–சித்த பின்–னர் நாக–நா–தர், மஹா–லட்–சுமி, மேலே உய–ரத்–தில் சட்–ட–நா–தர், குபே–ர–லிங்–கம், ஈசா–ன–லிங்–கம், நவ–கி–ர–கங்–கள், துர்க்கை, சண்–டிே–க–சர், ஜுர–ஹ–ரேஸ்–வ–ரர் ஆகி– ய�ோ–ரைத் தரி–சிக்–கி–ற�ோம். விசு–வ–நா–தர், தண்–ட– பாணி ஆகி–ய�ோரை வணங்கி வெளியே வரலாம். அம்பாள் சந்– ந தி தனியே கிழக்கு ந�ோக்கி அமைந்துள்–ளது. ‘‘அடை–யார் புரம் மூன்–றும் அனல்–வாய்–விழ எய்து மடை–யார் புனல் அம்–பர் மாகா–ளம் மேய விடை–யார் க�ொடி எந்தை வெள்–ளைப் பிறை சூடும் சடை–யான் சுழல் ஏத்–தச் சாரா வினை–தா–னே–’’ - சம்–பந்–தர்

ப�ோது–மான பரா–ம–ரிப்பு இல்–லா–மல் வாடிக் கிடக்–கும் மாகா–ளக் க�ோயில் சீர்–பெற இறை–வனை வேண்–டிய வண்–ணம் அடுத்த திருத்–த–ல–மா–கிய இஞ்–சி–குடி ந�ோக்–கிப் பய–ணிக்–கி–ற�ோம். மயி–லா–டு–துறை - திரு–வா–ரூர்ப் பாதை–யில், பேரளத்–திற்கு ஒரு கி.மீ. தெற்–கி–லுள்–ளது இஞ்– சிக்– கு டி. இறை– வ ன் பார்– வ – தீ ஸ்– வ – ர ர். இறைவி சாந்– த – ந ாயகி (தவக்– க�ோல நாயகி என்– று ம் அழைக்கப்படுகி–றாள்) நுழை–வா–யிலி – லு – ள்ள ரிஷ–பா–ரூட – ர் கண்–ணைக் கவ–ரு–கி–றார். இரு–பு–ற–மும் விநா–ய–கர் உரு–வங்–கள் உள்–ளன. க�ொடி–மர– ம், பலி–பீட – ம், விநா–யக – ர் சந்–நதி ஆகி–ய–வற்றை தரி–சித்து உள்ளே செல்–கி–ற�ோம். மூல– வ ர், தவக்– க�ோ – ல த்– தி ல் பார்– வ தி பூஜித்த லிங்கம், எனவே பார்–வ–தீஸ்–வ–ரர் எனப்–படு–கி–றார். வலப்–பு–றம் தனிச் சந்–ந–தி–யில் அம்–பிகை சாந்–த–நா– யகி எழில் க�ொஞ்–சும் த�ோற்–றத்–து–டன் வீற்–றி–ருக்– கி–றாள். கால்–க–ளில் க�ொலு–சு–டன், திரு–மியச்சூர் – நினை–வுறு – த்–துகி – ற – ாள். குல�ோத்– லலி–தாம்–பிகையை துங்–கச் ச�ோழன் தேவி–யி–டம், தனக்–குக் குழந்தை வரம் வேண்–டிப் பெற்–றான். குழந்தை பிறந்–த–பின் அம்–பிகை – க்கு க�ொலுசு வாங்–கிச் சாத்தி அழகு பார்த்–தான். இன்–றைக்–கும் தவ–றா–மல் க�ொலுசு அணி–விக்–கப்–ப–டு–கி–றது. சந்–ந–தி–யின் இரு–பு–றங்–க– ளி– லு ம் வாரா– ஹி – யு ம், பால– மு – ரு – க – னு ம் காட்சி அளிக்–கின்–ற–னர். எதிர்ப்–பு–றம் சனீஸ்–வ–ரர், பாண– லிங்–கம், நாகர், துவா–ர–பா–ல–கர்–கள் தவிர, சூரிய சந்–தி–ர–ரை–யும் அரு–க–ருகே காண–லாம். வெளிப்–பி–ரா–கா–ரத்–தில் காட்சி தந்த நாய–கர் (சிவ– பெ – ரு – ம ான்), தட்– சி – ண ா– மூ ர்த்தி, செல்– வ – கணபதி, ஐயப்–பன், மஹா–லட்–சுமி ஆகி–ய�ோரை வணங்கி கரு–வ–றைக்–குப் பின் க�ோட்–டத்–தி–லுள்ள அர்த்–தந – ா–ரீஸ்–வர– ரை – க் காண்–கிற�ோ – ம். நேர்–எதி – ரே முரு–கப் பெரு–மான் காட்சி அளிக்–கி–றான். ஒரு திரு–மு–க–மும், நான்கு திருக்–க–ரங்–க–ளும் உடைய அழ–கிய க�ோலம் திருப்–பு–கழ்ப் பாடலை இங்கு – ஸ்–வர– ர் எனும் சமர்ப்–பிக்–கிற�ோம். பாட–லில் பார்–வதீ இறை–வன் பெயர் இடம் பெற்–றுள்–ளது. ராவ–ணனை வென்ற திரு–மா–லின் பராக்–ர–மத்–த�ோடு அனு–மன் பற்–றிய சிறந்த குறிப்பு ஒன்–றும் பாட–லில் வரு–வ– தைக் காண–லாம். ‘‘சங்க தசக்–ரீவ – –ன�ோடு ச�ொல–வள மிண்டு செயப் ப�ோன வாயு சுத–ன�ொடு சம்–பவ சுக்–ரீவ – –னாதி எழு–பது வ�ௌமா–கச் சண்ட கவிச் சேனை–யால் முன் அலை–க–டல் குன்–றில – –டைத்ே–தறி ம�ோச நிசி–ச–ரர் தங்– கி ளை ெகட்– ட�ோட ஏவு சர– ப தி மரு– க�ோனே!’’ ‘ராவ–ணன�ொ – டு தூது செல்–லுத – ற்கு வேண்–டிய ச�ொல்–வ–ளம் முத–லான ஆற்–றல்–கள் க�ொண்டு வீரச்–செ–யல்–கள் புரி–யச் சென்ற வாயு–புத்–ர–னா–கிய அனு–மன்’ எனும் ப�ொரு–ளில், ‘சங்க தசக்–ரீவ – ன�ொ – டு ச�ொல–வ–ள–மிண்டு செயப் ப�ோன வாயு சுதன்’

சித்ரா மூர்த்தி

திருச்செங்காட்டங்குடி முருகன் என்று பாடி–யுள்–ளது ரசிக்–கத்–தக்–கது. அனு–மனை – ச் ‘ச�ொல்–லின் செல்–வன்’ என்–பார் கம்–பர். முதன் முத–லாக அனு–மனை – ச் சந்–தித்–தப�ோ – து ‘யார் க�ொல் இச் ச�ொல்–லின் செல்–வன்? விரிஞ்–சன�ோ, விடை– – ம் மிக்க இவன் வல்–லான�ோ?’’ (இத்–தகு ச�ொல்–வள யார்? பிரம்–மன�ோ, விடை ஏறும் ருத்–ரன�ோ?) என்று ராமர் கேட்–ப–தா–கக் கூறு–கி–றார் கம்–பர்! மேற்–குறி – ப்–பிட்ட வரி–களி – ல், ‘கூட்–டம – ான பத்–துத் தலை–க–ளு–டைய ராவ–ணனை அழிக்க அனு–மன், சுக்–ரீ–வன�ோடு எழு–பது ெவள்–ளம் சேனை–யு–டன், வலி–மை–மிக்க குரங்–குப் படை–யால் குன்–று–கள் – – அடைத்து அணை–கட்டி, கட–லைத் தாண்டி, மறு–புற முள்ள இலங்–கைக்–குச் சென்று தீய அரக்–கர்–களின் சுற்–றம் அழிந்து ஓட அம்–பி–னைச் செலுத்–திய ராம–பி–ரா–னது மரு–க�ோ–னே’ என்று முரு–கனை – ரி – ய – ார். திரு–வல – ஞ்–சுழி – யி – ல், விளிக்–கிற – ார் அரு–ணகி ‘எழு–பது வெளங் கவி–சேனா சேவித நிரு–பன், அம்–பர– ர் க�ோமான் ராக–வன்’ என்–றும் பாடி–யுள்–ளார். ‘‘எங்க நினைப்–ப�ோர்–கள் நேச சர–வண சிந்து கர்ப்–பூர ஆறு–முக குக எந்–த–னு–டைச் சாமி–நாத வய–லி–யில் உறை– வேலா இன்–புறு ப�ொற்–கூட மாட நவ–மணி மண்–டப வித்–தார வீதி புடை வளர் இஞ்–சிகு – டி பார்–வதீ – ச – ரி அரு–ளிய பெரு–மாளே!’’ ‘எவ்–வி–டத்–தி–லி–ருந்–தும் நினைப்–ப–வர்–க–ளுக்கு நேசனே! செம்–ப�ொடி, பச்–சைக் கற்பூ–ரம் இவை அணிந்–துள்ள ஆறு–மு–கனே! குகனே! அடி–யே– னுக்கு உரிய சாமி–நா–தப் பெரு–மாளே! வய–லூரி – ல் உறை–கின்ற வேலனே! ‘இன்–பம் தரக்–கூடி – ய அழ–கிய கூடங்–கள், மாடங்– கள், புதிது புதி–தான நவ–ரத்–னங்–கள் இழைக்–கப்– பட்ட மண்–டப – ங்–கள், அகன்ற வீதி–களி – ன் பக்–கத்தே விளங்–குகி – ன்ற இஞ்–சிகு – டி – த் தலத்–தில் உள்ள பார்–வ– தீ–சர் அரு–ளிய பெரு–மாளே! (‘கர்ப்–பூர– ச் ச�ொக்–கர்’ என்று சிவ–னைக் குறிப்–பிடு – கி – ற – து ‘மது–ரைக் கலம்–ப– கம்’) முருகா! உனைப் பாடி ம�ோக்ஷ வீட்–டில் புகும்–ப–டி–யான ஒரு–நாள் எனக்–குக் கைகூ–டுமா?’ என்ற பிரார்த்–த–னை–யை–யும் முன்–வைக்–கி–றார். திரு–மண பாக்–கி–யம் வேண்–டும் மக்–கள் இங்– குள்ள சண்–டி–கேஸ்–வ–ரர் - சண்–டி–கேஸ்–வ–ரி–யின் ðô¡

57

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

சிறுத்தொண்ட நாயனார் ரக்–தா–நா–முகி, ரக்–த–பீ–ஜன் என்ற இரு அசு–ரர்– திரு– ம – ண க் க�ோலத்ைத வணங்– கு – கி ன்– ற – ன ர். கள் வரம்–பெற்று, ஸத்–யா–ஷாட முனி–வ–ரின் தவத்– க�ோயிலின் மேற்–குப்–புற – வ – ப் பெருமாள் – ம் ஆதி–கேச தைக் கலைக்க அவர் வேண்–டுக�ோ – ளு – க்–கிண – ங்கி, சந்நதி உள்–ளது. பெரு–மான் பைரவ வேடம் பூண்டு அசு–ரர்–க–ளைக் எங்கே நினைப்– பி – னு ம் அங்கே எதிர்– மு ன் க�ொன்–ற–தால் ‘ரக்–தா–ரண்–யம்’ (செங்–காடு) என்று த�ோன்றி நிற்–கும் நேச–னான முரு–கப் பெரு–மானை பெயர் பெற்–றது என்–றும் கூறு–வர். வணங்கி இஞ்–சிக் குடி–யிலி – ரு – ந்து புறப்–படு – கி – ற�ோ – ம். திரு– கு – கு – ழ ல் உமை நங்கை எனும் சூளி– இது–கா–றும், அரு–ண–கிரி உலா–வில் மூர்த்தி, காம்–பா–ளை–யும், கண–ப–தீச்–வ–ர–ரை–யும் தரி–சித்து தலம், தீர்த்–தம் மூன்–றா–லும் சிறப்–புப் பெற்ற பல அடுத்–துள்ள உத்–த–ரா–ப–தீச்–வ–ரர் சந்–ந–திக்கு வரு–கி– திருத்–த–லங்–களை – த் தரி–சித்து வந்–த�ோம். அத்–தகு ற�ோம். கையில் உடுக்–கையு – ம், திரு–வ�ோடு – ம் ஏந்தி சிறப்–புடை – ய மற்–ற�ொரு தலம், இஞ்–சிக் குடி அரு– சிவ–பெ–ரு–மான் சிறுத்–த�ொண்ட நாய–னார் வீட்–டில் கி–லுள்ள திருச்–செங்–காட்–டங்–குடி. அடுத்–த–தாக உண–வ–ருந்த வந்த க�ோலம் இது. சிறுத்–த�ொண்– நாம் தரி–சிக்–க–வி–ருக்–கும் தலம் இதுவே. கஜ–மு–கா– டரின் இயற்–பெய – ர் பரஞ்–ச�ோதி. படைக்–கல – த் த�ொழி– சு–ரனை – க் க�ொன்ற பழி நீங்–கும்–படி விநா–ய–கர் சிவ– லி–லும், யானை ஏற்–றம், குதிரை ஏற்–றம் முத–லிய பெ–ரு–மா–னைப் பூஜித்த தலம்; எனவே ஆல–யம், கலை–க–ளி–லும் பெரும் தேர்ச்சி பெற்ற இவர், கண–பதீ – ச்–சர– ம் என்–றழை – க்–கப்–படு – கி – ற – து. கஜ–முக – ா– நர–சிம்ம பல்–ல–வ–னின் (கி.பி. 630 - 668) படைத்–த– சு–ரனி – ன் ரத்–தம் பெரு–கிச் செங்–கா–டா–யிற்று என்–பர். லை–வ–னாக விளங்–கி –னார். வட–தி–சை–யி–லுள்ள கர்ப்–பக்–ரு–ஹத்தை அடுத்த மண்–ட–பச் சுவர்–க–ளில் வாதா–பி–வரை படைத்–த–லைமை தாங்–கிச் சென்று விநா–ய–கப் பெரு–மான் ஒரு க�ொம்பை ஒடித்து இரண்–டாம் புலி–கே–சியை வென்று வந்–தார். மன்– அசு– ர னை அழிக்– கு ம் க�ோல– மு ம் சிவ– லி ங்– க ம் னன் அளித்த பரி–சுப் ப�ொருட்–களை ஏற்க மறுத்த நிறுவி பூஜை புரி–யும் க�ோல–மும் ஓவி–யங்–க–ளா–கத் பரஞ்–ச�ோ–தி–யார் அங்–கி–ருந்த கண–பதி சிலையை தீட்–டப்–பட்–டுள்–ளன. மட்–டும் எடுத்து வந்து இங்கே பிர–திஷ்டித்–தார். ‘‘கரி–மு–கத்–த–வு–ணர் காய்ந்து கரி–மு–கத்து (சிலை க�ோயி–லில் உள்–ளது) அண்–ணல் பூசை–புரி சிவ–ந–கர– ம்–’’ - என்–கி–றது திரு–விளை – –யா–டற் புரா–ணம். திருச்செங்காட்டங்குடி அஷ்ட மூர்த்திகள்

58

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

கேட்டு அரு–ளிய நிகழ்ச்சி இன்–றும் சித்–தி–ரைப் சிவ–பெ–ரு–மா–னி–ட–மும் சிவ–ன–டி–யார்–க–ளி–ட–மும் பர–ணி–யில் க�ோயி–லின் பின்–புள்ள மடா–ல–யத்–தில் பெரும்–பக்தி உடை–ய–வர் பரஞ்–ச�ோ–தி–யார். சிவத்– ஐதி–கம – ாக நடத்–தப்–படு – கி – ற – து. குழந்–தையை வெட்டு– த�ொண்–டில் தன்னை முழு–வ–து–மாக ஈடு–ப–டுத்–திக் வது ப�ோன்ற காட்–சியை எவ்–வாறு நடிக்–கி–றார்–கள் க�ொண்–ட–பின், சிவ–ன–டி–யார் ஒரு–வ–ருக்கு தின–மும் என்று கேள்வி எழ, குருக்–க–ளி–ட–மி–ருந்து விடை அமுது படைத்த பின்– ன ரே தான் உண்– ணு ம் கிடைக்–கிற – து: அரிசி மாவு, தேங்–காய், ஊற வைத்த வழக்–கம் க�ொண்–டி–ருந்–தார். அடி–யார்–கள் முன் பயத்–தம் பருப்பு இவற்றை ஒன்–றா–கச் சேர்த்து தன்னை ஒரு த�ொண்–ட–னாக எண்ணி நடந்து அடுப்– பி ல் வைத்து நெய் விட்– டு க் வந்–த–தால் ‘சிறுத்–த�ொண்–டர்’ எனப் கிளறி, குழந்தை வடி–வில் உருட்டி ஒரு பெயர் பெற்–றார். மேடை மீது வைக்–கின்–ற–னர். சிவ–ன–டி– சிறுத்–த�ொண்–டரி – ன் பெரு–மையை யா–ருக்கு உணவு படைக்–கும்–ப�ோது உலகு அறி–ய–வும், அவ–ரது மெய்– இரவு நேர–மா–கி–விட்–ட–தாம். அத–னால் யன்–பைத் தான் நுக–ர–வும் விரும்–பிய இர–வின் நிசப்–தத்–தில் குழந்–தையை பெரு–மான் பைரவ வேடம் பூண்டு – து ப�ோன்ற ஒலி மட்–டும் எழுப்– வெட்–டுவ உத்–தி–ரா–ப–தி–யார் என்ற திருப்–பெ–ய– பப்–ப–டு–கி–றது. விழா நிறை–வ–டைந்த ரு–டன் செங்–காட்–டங்–கு–டிக்கு எழுந்–த– பின் ‘சீரா– ள ங்– க – றி ’ என்ற பெய– ரி ல் ரு–ளி–னார். சிறுத்–த�ொண்–டர் வீட்–டில் ப�ொது மக்–க–ளுக்கு வழங்–கப்–ப–டு ம் இல்–லா–த–தால் உள்ளே வர–ம–றுத்து பிர–சா–தத்தை மக்–கட்–பே–றில்–லா–த–வர்– கண–ப–தீச்–ச–ரத்–தின் ஆத்தி மர நிழ– கள் வாங்கி உண்–டால் நிச்–சய – ம் குழந்– லில் சென்–றம – ர்ந்–துவி – ட்–டார். (‘நெருப்– – ம் பெறு–வர் என்று நம்–பு– தைப் பாக்–கிய பான மேனி–யர், செங்–காட்–டில் ஆத்தி கின்–றன – ர். பெற்–ற�ோர், குழந்–தைய�ோ – டு நிழ–ல–ருகே இருப்–பார்’ - பட்–டி–னத்– சந்–த–னத் தாதி–யும் இறை–வ–னால் கயி– தார்) சிவ–னா–ரது முடி–கண்–ட–தா–கப் லைக்கு அழைத்–துச் செல்–லப்–பட்–டாள் ப�ொய்– ச ாட்சி ச�ொன்ன தாழம்பூ அவ– ர து சாபத்– தி ற்கு ஆளாகி, திருகுகுழல் உமை நங்கை என்–கி–றது புரா–ணம். க�ோயி–லி–லும், மடா–ல–யத்–தின் வடக்–கி–லுள்ள சிறுத்– பின் அச்–சா–பம் நீங்க இங்கு வந்து த�ொண்–டர் மாளி–கை–யி–லும் இவர்–கள் இறை–வ–னைப் பூஜித்து காட்–டாத்தி அனை–வ–ரு–டைய சிலை–க–ளும் வைக்– மர– ம ா– யி ற்று என்று புரா– ண ங்– க ள் கப்–பட்–டுள்–ளன. கூறு–வ– த ாக உ.வே.சா. அவர்– க ள் உத்– தி – ர ா– ப – தீ – ஸ் – வ – ர – ரு க்கு நாள்– குறிப்–பிட்–டுள்–ளார்) த�ோ–றும் பச்–சைக் கற்–பூ–ர–மும் குங்–கு– சிவ–ன–டி–யார் வந்து ப�ோனதை மப்–பூ–வும் சாத்–தப்–ப–டு–கின்–றன. ஆனி அறிந்த சிறுத்–த�ொண்–டர் அவ–ரைத் உத்–தி–ரம், மார்–க–ழித் திரு–வா–திரை, தேடி அலைந்–தார். இறு–தியி – ல் க�ோயி– பங்–கு–னிப் பரணி நாட்–க–ளில் அபி–ஷே– லில் ஆத்–தி–ம–ரத்–த–டி–யில் அவ–ரைக் கம் நடத்–தப்–ப–டு–கி–றது. பேழை–யில் கண்–டார். ‘‘நாம் உண்–பது நரப்–பசு, மர–கத லிங்–கம் வைக்–கப்–பட்–டுள்–ளது. ஒரு குடிக்கு ஒரு மக–னாய் உறுப்–புக் சம்–பந்–தப் பெரு–மான் செங்–காட்–டங்– குறை–பாடு இல்–லா–த–வ–னாய், தாய் குடி வரு–வ–த–றிந்து, ஓட�ோ–டிச் சென்று பிடிக்க தந்தை அரிய கறி சமைத்–திட வீட்–டிற்–க–ழைத்து அமுது படைத்–தார் வேண்–டும்–’’ என்–றார் சிவ–ன–டி–யார்! சிறுத்–த�ொண்–டர். அவ–ரைச் சிறப்–பித்– சிறுத்– த �ொண்– ட – ரு ம், மனை– வி – யு ம் துப் பதி–கம் பாடி–னார் சம்–பந்–தர். அடி–யார்க்கு அமுது படைக்–கும் ஆர்– ஒரு பாட–லில் அன்–னப் பற–வை– வத்–தால் தன் மகன் சீரா–ள–னையே வாதாபி கணபதி களை–யும், அன்–றில் பற–வைக – ளை – யு – ம் அரிந்து கறி செய்து உணவு படைத்– இறை–வ–னி–டம் தூத–னுப்–பு–கி–றார். தார்–கள். ‘தலைக்–கறி – ’ எங்கே என்று கேட்–டப�ோ – து, ‘‘ப�ொன்–னம் பூங் கழிக்–கா–னல் புணர் அதை அடி–யார் கேட்–டு–விட்–டால் என்ன செய்–வது துணை–ய�ோடு உடன் வாழும் என்–றெண்–ணித் தூர எறி–யா–மல் வைத்–தி–ருந்த அன்–னங்–காள் அன்–றில்–காள் அகன்–றும் சந்–த–னத்–தாதி என்ற அவர் வீட்டு வேலைக்–கா–ரப் ப�ோய் வரு–வீர்–கள் பெண்–மணி, தலைக்–கறி – யை – யு – ம் இலை–யில் வைத்– கல் நவில்–த�ோள் சிறுத்–த�ொண்–டன் தாள். ‘உன் மைந்–தனை அழை’ என்று அடி–யார் கண–ப–தீச்–ச–ர–மேய கூறி–யப�ோ – து பெற்–ற�ோர் இரு–வ–ரும் தங்–கள் துக்– இன்–ன–மு–தன் இணை–ய–டிக் கீழி எனது கத்தை மறைத்–துக் க�ொண்டு ‘சீராளா வா’ என்று அல்–லல் உரை–யீ–ரே–’’ வெளியே ப�ோய் அழைத்–தன – ர். உடனே குழந்தை அரு– ண – கி – ரி – ய ார், இத்– த – ல த் திருப்– பு – க – ழி ல் அப்–ப�ோது – த – ான் பள்–ளியி – லி – ரு – ந்து வருபவன் ப�ோல் ‘எண்டோ–ளர் காதல்–க�ொடு காதல் கறியே பருகு ஓடி வந்–தான்! செங்–காடு மேவி...’ என்று குறிப்–பி–டு–கி–றார். வீட்–டிற்–குள் வந்து பார்த்–த–ப�ோது சிவ–ன–டி–யா– இனி க�ோயி–லுள் நுழை–வ�ோம். ரும் உண–வும் மாய–மாய் மறைந்–து–விட்–டி–ருந்–தன. அடி–யார் வேடத்–தில் ஆண்–ட–வன் பிள்–ளைக்–கறி (உலா த�ொட–ரும்) ðô¡

59

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

ந

42ம் பக்க த�ொடர்ச்சி சுவாதி

ல்– ல – வ ர், கெட்– ட – வ ர் என்று பாரா– ம ல் எல்– ல�ோ–ரி–ட–மும் நாசூக்–காக நடந்–து–க�ொண்டு அவர்–கள – ைப் பயன்–படு – த்தி காரி–யவெ – ற்றி பெறும் திற–மையு – ள்ள சுவாதி நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்– கள் விவே–கத்–து–டன் முடி–வெ–டுப்–ப–தில் சிறந்–த–வர். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு இரு–பத்து மூன்–றாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து இரு–பத்து இரண்– டாம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், ஒன்–ப–தாம் நட்–சத்–தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது– வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்தப் பெயர்ச்சி காலத்–தில் குழப்–பங்–கள் நீங்கி மன–தில் தெளிவு உண்–டா–கும். முயற்–சிக – ளி – ல் எதிர்–பார்த்த பலன் கிடைக்–கும். வழக்–கு–க–ளில் சாத–க–மான ப�ோக்கு காணப்–ப–டும். த�ொழில், வியா– ப ா– ர த்– தி ல் முயற்– சி – கள் அனைத்–தும் வெற்–றி–பெ–றும். எதிர்–பார்த்த அளவு வேகம் இருக்–கும். பண–வ–ரத்து தாம–தப்–ப–ட–லாம். ஆர்–டர்–கள் த�ொடர்–பாக உண்–டா–கும் அலைச்–சல் வெற்–றி–த–ரும். பங்–கு–தா–ரர்–க–ளு–டன் இருந்–து–வந்த பிரச்–னை–கள் அக–லும். உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–களு – க்கு இட–மாற்–றம் உண்– டா–க–லாம். உழைப்பு அதி–க–ரிக்–கும். அர–சாங்க அனு–கூ–லம் கிடைக்–கும். குடும்–பத்–தா–ரின் வீண்–பேச்–சால் மன–வரு – த்–தம் உண்–டா–க–லாம். கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே

எ

விசா–கம்

ந்த விஷ–யத்–திலு – ம் சாதக-பாத–கத்தை முன்– கூட்–டி யே யூகித்து அதற்கு ஏற்ப நடந்– து – க�ொள்–ளும் திற–மை–யு–டைய விசா–கம் நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–கள் குடும்–பத்–தா–ருக்கு உரிய மதிப்–ப–ளிப்–ப–வர். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு இரு– பத்து இரண்–டாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து இரு–பத்து ஒன்–றாம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யத்– திற்கு ராகு–வும், எட்–டாம் நட்–சத்–தி–ர–மான அவிட்– டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள்.

– வு – கள் – இந்–தப் பெயர்ச்சி காலத்–தில் வீண்–செல குறை–யும், எந்த வேலையை செய்–துமு – டி – ப்–பதி – லு – ம் இருந்த தடை, தாம–தம் நீங்–கும். வீண் விவ–கா– ரங்–களி – ல் தலை–யிடு – வ – தை – யு – ம் மற்–றவ – ர்–களு – க்–காக வாதா–டுவ – தை – யு – ம் தவிர்ப்–பது நல்–லது. வரு–மா–னம் கூடும். மன திருப்தி உண்–டா–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் புதிய ஆர்–டர்–கள் பெறு–வதி – ல் இருந்த தாம–தம் நீங்–கும். வரவு இருந்–த– ப�ோ–திலு – ம் வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பாக திடீர் முத–லீடு செலவு உண்–டா–க–லாம். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் மிக–வும் கவ–ன–மு–டன் இருப்– ப து நல்– ல து. மேலி– ட த்– து – ட ன் கனிவை அனு–சரி – ப்–பது நல்–லது. உற–வின – ர்–கள் நண்–பர்–கள் உத–வி–யாக இருப்–பார்–கள். குடும்–பத்–தில் இருப்–ப–வர்–களை அனு–ச–ரித்துச் செல்– வ து நல்– ல து. வாழ்க்கைத் துணை– யி ன்

60

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

திடீர் கருத்து வேற்– று மை ஏற்– ப – ட – ல ாம். வீண் பிரச்–னை–க–ளில் தலை–யி–டா–மல் ஒதுங்–கிச் செல்– வது நன்மை தரும். உற–வி–னர் நண்–பர்–க–ளி–டம் பழ–கும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. பெண்–க–ளுக்கு குழப்–பங்–கள் நீங்கி மன–தில் தெளிவு உண்–டா–கும். எதை–யும் ஒரு–மு–றைக்கு இரு–முறை ய�ோசித்–துச் செய்–வது நல்–லது. கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு காரிய வெற்–றிக்குத் தேவை–யான உத–வி–கள் கிடைக்–கும். எதிர்–பா– ராத செலவு உண்–டா–கும். ச�ொத்து, மனை சம்– பந்–த–மான காரி–யங்–க–ளில் தடை, தாம–தம் ஏற்–ப–ட– லாம். வீண்–ப–யம் ஏற்–ப–டும். ஏற்–க–னவே செய்த காரி–யங்–க–ளுக்–கான பலனை அடை–வீர்–கள். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு வீண் வழக்கு விவ– கா–ரங்–கள் வர–லாம் எச்–ச–ரிக்–கை–யாக செயல்–ப– டு–வது நல்–லது. சிலர் வெளி–யூர், வெளி–நாட்–டுப் பய–ணம் செல்–வார்–கள். எதிர்–பா–லி–னத்–தா–ரு–டன் பழ–கும் ப�ோது கவ–னம் தேவை. மன–தில் தெம்பு உண்–டா–கும். மகிழ்ச்சி அதி–க–ரிக்–கும். மாண–வர்–களு – க்கு முயற்–சிக – ளி – ல் எதிர்–பார்த்த பலன் கிடைப்–ப–தில் தாம–தம் ஏற்–ப–டும். கூடு–தல் மதிப்–பெண் பெற அதி–கநே – ர– ம் படிப்–பது நல்–லது. பரி–கா–ரம்: புதன்–கி–ழ–மை–யில் பெரு–மா–ளுக்கு துளசி மாலை அணி–வித்து தீபம் ஏற்றி அர்ச்– சனை செய்து வணங்– கு – வ து வாழ்க்– கை – யி ல் முன்–னேற்–றத்தை தரும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: புதன், வெள்ளி. உடல்– ந – ல த்– தி ல் கவ– ன ம் தேவை. பிள்– ள ை– க – ளுக்–காக அலைய வேண்–டி–யி–ருக்–கும். மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும். பெண்–கள் அடுத்–த–வர்–கள் பிரச்–னை–க–ளைத் தீர்க்க முயற்– சி ப்– ப – தை த் தவிர்ப்– ப து நல்– ல து. தேவை– ய ற்ற செலவு ஏற்– ப – ட – ல ாம். எதி– லு ம் கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு முயற்–சி–கள் சாத–க– மான பலன்–த–ரும். பண–வ–ரத்து அதி–க–ரிக்–கும். த�ொழில் த�ொடர்–பான காரி–யங்–களை ய�ோசித்து செய்–வது நல்–லது. வீண்–கவ – லை ஏற்–பட்டு நீங்–கும். பண–வ–ரத்து திருப்தி தரும். புத்தி சாதூர்–யத்–தால் எல்–லா–வற்–றையு – ம் சமா–ளித்து வெற்றி காண்–பீர்–கள். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க – ளு க்கு மேலி– ட ம் நீங்– கள் ச�ொல்–வதை கேட்டு நடக்–க–வில்–லையே என்ற – ளி – ல் சாத–கம – ான ஏக்–கம் ஏற்–பட்டு நீங்–கும். வழக்–குக நிலை காணப்–ப–டும். நீங்–கள் மற்–ற–வர்–க–ளுக்கு உத–வத் தயங்க மாட்–டீர்–கள். பேச்சுத் திறமை அதி–க–ரிக்–கும். மாண–வர்–கள் ஆசி–ரி–யர்–க–ளின் உத–வி–யு–டன் பாடங்–களை சந்–தே–கம் நீங்கி தெளி–வாகப் படிப்– பது நல்–லது. மன–தில் உற்–சா–கம் உண்–டா–கும். பரி–கா–ரம்: திங்–கட்கி–ழ–மை–யில் ஆதி–ப–ரா–சக்– தியை வழி–ப–டு–வது காரியத் தடை–களை நீக்–கும். மன–அ–மை–தி–யைத் தரும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வெள்ளி.

வா

அனு–ஷம்

ழ்க்–கையி – ல் உயர்ந்த இடத்தை அடைய வேண்–டும் என்ற லட்–சிய – த்–துட – ன் இருக்– கும் அனு–ஷம் நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–கள் எதி–லும் முத–லா–வ–தாக இருப்–பீர்–கள். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு இரு–பத்து ஒன்–றாம் நட்–சத்– தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து இரு–ப–தாம் நட்–சத்–தி–ர– மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், ஏழாம் நட்–சத்– தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்–தப் பெயர்ச்சி காலத்–தில் வேகத்–தைவி – ட்டு விவே–கம – ாக செயல்–படு – வ – து வெற்– றியைத் தரும். பண–வ–ரத்து எதிர்–பார்த்–த–து–ப�ோல இருக்–கும். எடுக்–கும் முயற்–சிகள் – அனைத்–தும் வெற்–றி – பெ – று ம். அதே– வே – ள ை– யி ல் மற்– ற – வ ர்– க – ளி – ட ம் உங்–கள் கருத்–து–க–ளைக் கூறும்–ப�ோது அவர்–கள் அதைத் தவ–றா–கப் புரிந்–து–க�ொள்–ள–லாம். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் இருந்த ப�ோட்டி அக–லும். எதிர்–பார்த்த அளவு வியா–பா–ரத்–தில் லாபம் கிடைக்– கு ம். கூட்டுத் த�ொழில், வியா– பா– ர ம் செய்– ப – வ ர்– கள் கவ– ன – ம ாக இருப்– ப து நல்–லது. உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் வீண் அலைச்– சலை சந்–திக்க நேரும். மேல–தி–கா–ரி–கள் கூறு– வதைக் கேட்டு அதன்– ப டி நடப்– ப து நல்– ல து. உங்கள் ய�ோசனைகள் சிறப்பானவையாகவே இ ரு ந்தா லு ம் , அ தி க ா ரி க ளி ன் பேச்சை க் கேட்பதும் அவசியம்.சக–ஊ–ழி–யர்–கள் ஆத–ர–வாக

சா

கேட்டை

துர்–யம – ாக பேசி சகல காரி–யங்–கள – ை–யும் சாதிக்– கு ம் திறமை உள்ள கேட்டை நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–கள் உழைப்–பி–னால் உயர வேண்–டும் என்ற எண்–ணம் க�ொண்–ட–வர். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு இரு–ப–தாம் நட்–சத்– தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து பத்–த�ொன்–ப–தாம் நட்– சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், ஆறாம் நட்–சத்–திர– ம – ான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள்.

இந்தப் பெயர்ச்–சி–யால் உங்–க–ளுக்கு எதிர்ப்–பு– கள் அக–லும். பகை–வில – கி எதி–லும் வெற்றி கிடைக்– கும். தன்–னம்–பிக்கை அதி–க–ரிக்–கும். தக–ரா–று–கள் வழக்–குக – –ளில் சாத–க–மான ப�ோக்கு காணப்–ப–டும். நன்மை தீமை–களை பற்றிக் கவ–லைப்–ப–டா–மல் எதை–யும் துணிச்–ச–லாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். குடும்–பத்–தில் இருந்த மன–வ–ருத்–தங்–கள் மாறி சுமு–கம – ான நிலை உண்–டா–கும். கண–வன், மனை– விக்–கி–டையே இருந்த இடை–வெளி குறை–யும்.

– ங்–கள் நடக்–கும். திரு–மண முயற்சி வீட்–டில் சுப–கா–ரிய கைகூ–டும். பிள்–ளை–கள – ால் பெருமை உண்–டா–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் இருந்த ப�ோட்–டி– கள் குறை–யும். உங்–க–ளது செயல்–க–ளுக்கு தடை ஏற்–ப–டுத்–தி–ய–வர்–கள் தாமா–கவே வில–கி–வி–டு–வார்– கள். பண–வ–ரத்து கூடும். த�ொழிலை விரி–வாக்–கம் செய்–வ–தற்–கான முயற்–சிக – –ளில் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள்.

இருப்–பார்–கள். குடும்–பத்–தில் இருந்–துவ – ந்த கருத்து வேற்–றுமை நீங்–கும். கண–வன், மனை–வி–யி–டையே மனஸ்– தா–பங்–கள் அக–லும். எனவே கவ–னம – ாக எதை–யும் பேசு–வது நல்–லது. பிள்–ளை–க–ளி–டம் அன்–பு–டன் பேசு–வது நன்மை தரும். அக்–கம்–பக்–கத்–தின – ரு – ட – ன் வீண் வாக்–கு–வா–தங்–க–ளைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. பெண்– கள் விவே– க – ம ாக செயல்– ப – டு – வ து வெற்–றியை தரும். எதிர்–பார்த்–த–தற்கு மாறாக காரி–யங்–கள் நடக்–க–லாம் கவ–னம் தேவை. வீண் அலைச்–சல் ஏற்–ப–டும். கலைத்–து–றை–யி–னர் எதிர்– பா–லின – த்–தவ – ரி – ட – ம் பழ–கும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. நண்–பர்–கள் மூலம் வீண் அலைச்–சல் குறை–யும்.

– றி உணவு உண்ண வேண்–டியி – ரு – க்–கும். நேரம்–தவ அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க – ளு க்கு நினைக்– கு ம் காரி– யங்–கள் தள்–ளி–ப்போ–க–லாம். வீண் அலைச்–சல், வேலைப்–பளு இருக்–கும். மேலி–டத்–தி–டம் நெருக்– கம் அதி–க–ரிக்–கும். மனம் மகி–ழும் காரி–யங்–கள் நடக்–கும். மாண–வர்–கள் ஆசி–ரி–யர்–கள் கூறு–வதை கவ–ன– மா–கக் கேட்டு அதன்–படி நடப்–பது வெற்–றிக்கு உத–வும். வீண் அலைச்–சலைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. பரி– க ா– ர ம்: ஞாயிற்– று க்– கி – ழ – மை – யி ல் சிவன் க�ோயி– லு க்கு சென்று சிவ– னை – யு ம் நவ– கி – ர க சூரி–ய–னை–யும் தீபம் ஏற்றி வழி–ப–டு–வது எல்லா நன்–மை–க–ளை–யும் உண்–டாக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: திங்–கள், வெள்ளி. உத்– தி – ய�ோ – க ஸ்– த ர்– க – ளு க்கு வீண் அலைச்– சல் குறை–யும். எடுத்த காரி–யத்தை வெற்–றி–யு– டன் செய்து முடிப்–பீர்–கள். எண்–ணப்–படி எல்–லாம் நடக்–கும். பெண்– கள் சாதக பாத– க ங்– க ளை பற்றிக் கவ–லைப்–பட – ா–மல் எந்தக் காரி–யத்–தையு – ம் துணிச்–ச– லாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். எதிர்ப்–பு–கள் வில–கும். கலைத்–து–றை–யி–னர் பேச்–சுத் திற–மை–யால் காரி–யங்–களை சாத–க–மாக செய்து முடிப்–பீர்–கள். அலைச்–சல் குறை–யும். பய–ணங்–கள் செல்ல நேர– லாம். வீண் வாக்–கு–வா–தங்–களைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. காரிய தாம–தம் ஏற்–பட்–டா–லும் சாத–கம – ான பலன் கிடைக்–கும். அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு எதிர்–பார்த்த காரி–யங்– கள் தடை–யின்றி முடி–யும். எதிர்ப்–பு–கள் மறை–யும். பகை பாராட்–டி–ய–வர்–கள் பகையை மறந்து நட்–புக்– க–ரம் நீட்–டு–வார்–கள். நீண்ட நாட்–க–ளாக இருந்– து– வ ந்த பிரச்– னை – கள் குறை– யு ம். மன– உ – று தி அதி–க–ரிக்–கும். மாண– வ ர்– க – ளு க்கு ப�ோட்– டி – கள் குறை– யு ம். எதி–லும் வெற்றி பெறும் எண்–ணம் த�ோன்–றும். கல்–வி–யில் முன்–னேற்–றம் காண்–பீர்–கள். பரி–கா–ரம்: புதன்–கி–ழ–மை–யில் ஆஞ்–ச–நேயரை வெண்ணை சாத்தி வணங்க எல்லா நன்–மைக – ளு – ம் உண்–டா–கும். மன�ோ தைரி–யம் கூடும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: ஞாயிறு, புதன், வெள்ளி. ðô¡

61

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

மூலம்

உ

ழைப்–புக்கு ஏற்ற உயர்ந்த இடத்தைப் பிடிக்க வேண்–டும் என்–பதை குறிக்–க�ோ– ளாகக் க�ொண்டு செயல்–ப–டும் மூல நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–கள் அனை–வ–ரை–யும் சரி–ச–ம– மாகக்கரு–து–ப–வர். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–துக்கு பத்–த�ொன்–ப–தாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து பதி–னெட்–டாம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், ஐந்–தாம் நட்–சத்–திர– ம – ான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள்.

– ால் சின்ன விஷ–யங்–களு – க்– இந்–தப் பெயர்ச்–சிய குக்–கூட உங்–க–ளுக்கு க�ோபம் வர–லாம். எனவே க�ோபத்தைக் கட்–டுப்–ப–டுத்தி காரி–யங்–களை சாத– க–மாக்–கிக்–க�ொள்–ளுங்–கள். எதிர்–பா–ராத பணத்– தேவை உண்–டா–கும். அதனை சாமர்த்–தி–ய–மாக சமா–ளிப்–பீர்–கள். எதி–லும் இழு–ப–றி–யான நிலை காணப்–ப–டும். அடுத்–த–வர்–க–ளால் த�ொல்–லை–கள் உண்–டா–க–லாம் கவ–னம் தேவை. த�ொழில், வியா–பா–ரம் த�ொடர்–பான காரி–யங்–க– ளில் தாம–தம் ஏற்–பட – ல – ாம். பண–வர– த்து எதிர்–பார்த்–த– தை–விட குறை–யக்–கூ–டும். கடன் விஷ–யங்–களை தள்–ளி–ப்போ–டு–வது நல்–லது. புதிய நபர்–க–ளுக்கு ப�ொருட்–களை சப்ளை செய்–யும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–களு – க்கு வேலை–யில் டென்– ஷ–னும், வீண் அலைச்–சலு – ம் இருக்–கும். வீண்–பகை

பூரா–டம்

க�ோ

பம் உள்ள இடத்–தில்–தான் குணம் இருக்–கும் என்ற ச�ொல்–லுக்கு ஏற்–ற– வாறு க�ோபப்–பட்–டா–லும் அதை மன–தில் க�ொள்– ளா–மல் அடுத்–த–வ–ருக்கு உதவி செய்–யும் பூராட நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, உங்–கள் நட்–சத்–திர– த்–திற்கு பதி–னெட்–டாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து பதி– னே – ழ ாம் நட்– ச த்– தி – ர – ம ான ஆயில்– ய த்– தி ற்கு ராகு–வும், நான்–காம் நட்–சத்–திர– ம – ான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்தப் பெயர்ச்சி காலத்–தில் பேச்சுப் திற–மை– யால் காரிய வெற்–றிகள் – உண்–டா–கும். ப�ோட்–டிக – ளி – ல் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். சின்ன விஷ–யங்–க– ளில் மன–நி–றைவு உண்–டா–கும். மற்–ற–வர்–க–ளால் அமை–தி–யின்மை உண்–டா–க–லாம். அடுத்–த–வர் பேச்சைக் கேட்–பதைக் குறைப்–பது நல்–லது. எந்த – ம் திட்–டமி – ட்டுச்செய்–வது நன்மை தரும். செய–லையு த�ொழில் வியா– பா– ர த்– தி ல் இருந்த ப�ோட்– டி – கள் நீங்கி விருத்– தி – ய – டை – யு ம். ப�ொருட்– க ளை வெளி–யூ–ருக்கு அனுப்–பும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை. உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் வேலை–பார்க்–கும் இடத்– தில் கவ–னமு – ட – ன் பழ–குவ – து நல்–லது. முக்கியமாக சக பெண் ஊழியர்களிடம் வரம்பு மீறிப் பேசவேண்டாம். குடும்–பத்–தா–ரு–டன் வாக்–கு–வா– தத்தைத் தவிர்ப்–பது நல்–லது. சில–ருக்கு இட–மாற்–றம் உ ண் – ட ா – க – ல ா ம் . க ண – வ ன் - ம னை வி

62

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

உண்–டா–க–லாம். கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. குடும்–பத்–தில் பேசும்–ப�ோது நிதா–னம் தேவை. வாழ்க்கைத் துணை–யின் உடல்–ந–லத்–தில் கவ– னம் தேவை. குடும்–பத்–தா–ரால் திடீர் டென்–ஷன் உண்–டா–க–லாம். கவ–னம் தேவை. பிள்–ளை–களை அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. பெண்– க – ளு க்கு க�ோபத்தைக் கட்– டு ப்– ப – டு த்– து– வ – த ன் மூலம் காரி– ய ங்– க ளை சாத– க – ம ாக செய்–து–க�ொள்–ள–மு–டி–யும். எதிர்–பார்த்த தக–வல் தாம–தப்–ப–ட–லாம். கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு ச�ொத்– து – க ளை அடை–வதி – ல் தடை–கள் ஏற்–படு – ம். உயர்–நிலை – யி – ல் உள்–ள–வர்–க–ளு–டன் மன–வ–ருத்–தம் ஏற்–ப–டும்–ப–டி– யான சூழ்–நிலை வரும். வாக–னங்–க–ளால் செலவு உண்–டா–க–லாம். அர–சிய – ல்–வா–திக – ளு – க்கு எதிர்–பார்த்த பண–வர– வு இருக்–கும். தேவை–யான வச–தி–கள் கிடைப்–ப–தில் ஆர்–வம் காட்–டு–வீர்–கள். த�ொழில், வியா–பா–ரம் சுமா– ர ாக இருக்– கு ம். எதிர்– ப ார்த்த கட– னு – த வி கிடைக்–க–லாம். மாண–வர்–கள் படிப்–பில் பின்–ன–டைவு ஏற்–ப–டா– மல் கவ–னம – ாக இருப்–பது நல்–லது. திடீர் டென்–ஷன் ஏற்–ப–ட–லாம். எச்–ச–ரிக்–கை–யாக இருப்–பது நல்–லது. பரி–கா–ரம்: மாரி–யம்–மனை வெள்–ளிக்–கி–ழ–மை –க–ளில் தீபம் ஏற்றி வழி–பட சகல நன்–மை–க–ளும் உண்–டா–கும். தடை தாம–தங்கள் நீங்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: புதன், வெள்ளி. ஒ ரு – வ ரை ஒ ரு – வ ர் அ னு – ச – ரி த் து ப் பே சு – வ து ந ல் – ல து . எ தி ர் – ப ா – ர ா த செ ல – வு – கள் உண்–டா–க–லாம். திட்–ட–மிட்டுச் செயல்–ப–டு–வது நல்– லது. பெண்–கள் பேச்சு திற–மைய – ால் காரி–யங்–களை எளி–தாக செய்து முடித்து வெற்றி காண்–பீர்–கள். சின்ன விஷ–யங்–கள்–கூட மன நிறைவு தரும்–படி நடக்–கும். கலைத்–து–றை–யி–னர் யாரை–யும் பகைத்–துக் க�ொள்–ளா–மல் அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நல்–லது. திற–மை–யான செயல்–பாட்–டால் பாராட்டு கிடைக்– கும். சில–ருட – ன் விரும்–பத்–தக – ாத வாக்–குவ – ா–தங்–கள் ஏற்–ப–ட–லாம். அர–சிய – ல்–வா–திக – ளுக்கு எல்–லா–வித வச–திக – ளு – ம் உண்–டா–கும். தேடிப்–ப�ோன – து – ம் தானா–கவே வந்து சேரும். அறி–வுத்–தி–றன் அதி–க–ரிக்–கும். நெருக்–க– மா–ன–வர்–க–ளு–டன் இனி–மை–யா–கப் பேசி மகிழ்–வீர்– கள். த�ொழில் சிறப்–பான முன்–னேற்–றம் பெறும். மாண–வர்–க–ளுக்கு கல்–வி–யில் இருந்த தடை நீங்கி முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். ப�ோட்–டி–க–ளில் சாத–க–மான பலன் கிடைக்–கும். ப ரி – க ா – ர ம் : செ வ் – வ ா ய் க் – கி – ழ – மை – யி ல் நவ– கி – ர க செவ்– வ ாய்க்கு தீபம் ஏற்றி வணங்க எல்லா காரி–யங்–க–ளும் வெற்றி பெறும். மனத் துணிவு உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, செவ்–வாய், வெள்ளி.

தி

உத்–தி–ரா–டம்

ற–மைக – ளை மூல–தன – ம – ாகக் க�ொண்டு வாழ்க்– கை–யில் முன்–னேற்–றம் காணும் உத்–தி–ராட நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–கள் எடுக்–கும் காரி– யங்–களி – ல் குறுக்–குவ – ழி – யை பின்–பற்ற மாட்–டீர்–கள். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு பதி–னே–ழாம் நட்–சத்– தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து பதி–னா–றாம் நட்–சத்–தி–ர– மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், மூன்–றாம் நட்– சத்–தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்தப் பெயர்ச்–சி–யால் எல்லா விதத்–தி–லும் நன்மை உண்–டா–கும். எதை–யும் செய்து முடிக்–கும் துணிச்–சல் அதி–க–ரிக்–கும். எதி–லும் வெற்–றி–யும் சந்–த�ோ–ஷ–மும் கிட்–டும். பணம் வரு–வது அதி–க– ரிக்–கும். எதிர்ப்–புகள் – அக–லும். நீண்ட நாட்–க–ளாக இருந்–து–வந்த பிரச்–னை–க–ளில் தீர்வு கிடைக்–கும்.

– ம் உண்–டா–கும். உங்–க– குடும்–பத்–தில் குதூ–கல ளது வார்த்–தை–க–ளுக்கு மதிப்பு கூடும். கண–வன், மனை–விக்–கி–டையே நெருக்–கம் அதி–க–ரிக்–கும். பிள்–ளை–களு – ட – ன் மகிழ்ச்–சிய – ாக ப�ொழுதைப் கழிப்– பீர்–கள். குடும்–பத்–தில் இருந்–துவ – ந்த இறுக்–கநி – லை மாறும். பிள்ளைகள் உங்கள் ய�ோசனைகளைக் கேட்டு அதன்படி நடந்து வெற்றி பெறுவார்கள். த�ொழில், வியா–பா–ரத்–தில் ஈடு–பட்–டி–ருப்–ப–வர்– க– ளு க்கு கீழ் நிலை– யி ல் உள்– ள – வ ர்– க – ள ால் நன்மை உண்–டா–கும். தேவை–யான சரக்–கு–கள்

உ

திரு–வ�ோ–ணம்

ழைப்–புக்கு அஞ்–சாத உறு–திய – ான மனம்– க�ொண்ட திரு–வ�ோண நட்–சத்–திர அன்– பர்–களே, நீங்–கள் எந்தச் செய–லை–யும் நேரத்–தில் செய்–துமு – டி – க்க வேண்–டும் என்ற எண்–ணம் க�ொண்– ட–வர்–கள். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்கு பதி–னா–றாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து பதி–னைந்–தாம் நட்–சத்–திர– ம – ான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், இரண்– டாம் நட்–சத்–தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்தப் பெயர்ச்சி காலத்– தி ல் எதை– யு ம் ய�ோசித்துச் செய்–வது நன்மை தரும். க�ோப–மாக பேசு–வதை – த் தவிர்த்து நிதா–னம – ா–கப் பேசி செயல்–ப– டு–வது காரி–யவெ – ற்–றிக்கு உத–வும். எந்த விஷ–யத்–தி– லும் மிக–வும் எச்–ச–ரிக்–கை–யாக இருப்–பது நல்–லது. வீண் குற்–றச்–சாட்–டிற்கு ஆளா–க–லாம். கவ–னம் தேவை. உத்–திய�ோ – க – ஸ்–தர்–கள் பய–ணங்–கள் செல்– லும்–ப�ோ–தும், வாக–னத்தைச் செலுத்–தும்–ப�ோ–தும் கவ–ன–மாக இருத்–தல் வேண்–டும். பணி–யி–டத்–தில் இருந்–து–வந்த மன–வ–ருத்–தம் நீங்–கும். த�ொழில் வியா–பா–ரத்–தில் ஈடு–பட்டு இருப்–ப– வர்–கள் வாடிக்–கை–யா–ளர்–க–ளி–டம் நிதா–ன–மாகப் பேசி அனு–ச–ரித்துச் செல்–வது நன்மை தரும். எதிர்–பார்த்த பணம் வந்து சேரும். குடும்– ப த்– தி ல் ஏதா– வ து ஒரு– வ – கை – யி ல் திடீர் சச்–ச–ர–வுகள் – த�ோன்–ற–லாம். அதற்கு இடம்

– ாக முயற்–சிகள் – கையி–ருப்பு இருக்–கும். துணிச்–சல மேற்–க�ொண்டு, சரியான விதத்தில் முதலீடுகள் செய்து வியா–பா–ரத்தை விரி–வு–ப–டுத்–து–வீர்–கள். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் முன்–னேற்–றம் காண்– பார்–கள். மேல–தி–கா–ரி–க–ளால் நன்மை ஏற்–ப–டும். பெண்–கள் காரி–யங்–களை துணிச்–சல – ாக செய்து முடித்து வெற்றி காண்–பீர்–கள். எதிர்ப்–பு–கள் வில– கும். நீண்ட நாட்–க–ளாக இழு–ப–றி–யாக இருந்த காரி–யம் நடந்து முடி–யும். அக்கம்பக்கத்தாரின் நட்பு நலம் தரும். கலைத்– து – றை – யி– ன – ரு க்கு மதிப்– பு ம், மரி– யா– தை–யும் அதி–க–ரிக்–கும். சிறப்–பாக பணி–பு–ரிந்து பாராட்டு பெறு–வீர்–கள். ஆடை ஆப–ர–ணங்–கள் சேரும். விளை–யாட்–டுத் துறை–யில் உள்–ள–வர்–க– ளுக்கு பரி–சும், பாராட்–டு–தல்–க–ளும் கிடைக்–கும். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – க – ளு க்– கு ப் பய– ண ங்– க – ள ால் மகிழ்ச்–சி–யும், ஆதா–ய–மும் கிடைக்–கும். நிலம், வீடு, வாக–னம் வாங்–கும் வாய்ப்–பு–கள் கைகூ–டி–வ– ரும். நீதி–மன்ற வழக்–குக – ளி – லி – ரு – ந்து விடு–படு – வீ – ர்–கள். வேதாந்த விஷ–யங்–க–ளில் நாட்–டம் அதி–க–ரிக்–கும். மாண–வர்–கள் கல்–வியி – ல் வெற்–றிபெ – ற துணிச்–ச– லாக முயற்–சி–களை மேற்–க�ொள்–வீர்–கள். எதிர்– பார்த்த காரி–யங்–கள் சாத–க–மாக நடக்–கும். பரி–கா–ரம்: சித்–தர்–களை வணங்–கி–வர மன–தில் – ல் சாத–கம – ான பலன் தைரி–யம் கூடும். காரி–யங்–களி கிடைக்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: வியா–ழன், வெள்ளி. க�ொடுக்–கா–மல் நடந்து க�ொள்–வது நன்மை தரும். உடல் ஆர�ோக்–கிய – த்–தில் கவ–னம் தேவை. ப�ொருட்– களை கவ–ன–மாக பார்த்–துக்–க�ொள்–வது நல்–லது. குழந்–தைக – ளி – ட – ம் இருந்–துவ – ந்த கருத்து வேற்–றுமை – – கள் நீங்–கும். பெண்–கள் க�ோபத்தைத் தவிர்த்து நிதா–ன–மாகப் பேசு–வது காரிய வெற்–றிக்கு உத– வும். ய�ோசித்து செய்–யும் வேலை–கள் சாத–க–மாக முடி–யும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு பாராட்–டு–கள் சேரும். வெளி–நாட்–டுப் பய–ணங்–க–ளும் இனிதே அமை–யும். எதிர்–பார்த்த ஆதா–யம் கிடைக்–கும். உற–வுநி – லை சிறக்க, விட்–டுக்–க�ொ–டுத்–தல் அவ–சிய – – மா–கி–றது. கூட்–டுத்–த�ொ–ழி–லில் அதி–கம் அக்–கறை தேவை. அர–சி–யல்–வா–தி–க–ளுக்கு நீண்–ட–நா–ளாக இருந்–துவ – ந்த பிரச்–னைகள் – வில–கும். திடீர்ச்–செல – – வு–கள் ஏற்–ப–டும். சிக்–கன நட–வ–டிக்கை அவ–சி–யம் – த்–துவ – ம் க�ொடுத்து தேவை. உழைப்–புக்கு முக்–கிய – ய – ன் பெறு–வார்– அய–ராது பாடு–படு – ப – வ – ர்–கள் அதி–கப கள். பய–ணத்–தால் அனு–கூ–லம் உண்டு. மாண–வர்–கள் திட்–டமி – ட்டு பாடங்–களை படிப்–பது வெற்–றிக்கு உத–வும். எதி–லும் அவ–சர– ம் காட்–டா–மல் நிதா–னத்தைக் கடை–ப்பி–டிப்–பது நல்–லது. பரி– க ா– ர ம்: சனிக்– கி – ழ – மை – க – ளி ல் சனீஸ்– வ – ர – ப–கவ – ானை நல்–லெண்ணைய் தீபம் ஏற்றி வணங்கி வர எல்லா காரி–யங்–களு – ம் வெற்–றிய – டை – யு – ம். உடல் ஆர�ோக்–கி–யம் பெறும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: செவ்–வாய், புதன், வெள்ளி. ðô¡

63

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

அ

அவிட்–டம்

– எதை–யும் மனம் கண–வன்-மனை–விக்–கிடையே விட்–டுப்–பேசி அதன் பிறகு செய்–வது நன்மை தரும். குடும்–பத்–தில் அமைதி உண்–டாக க�ோபத்தைக் குறைப்–பது நல்–லது. பெண்–க–ள் அறி–வு–பூர்–வ–மாக செயல்–பட்டு சில முக்–கிய முடிவு எடுப்–ப–தன் மூலம் நீண்ட நாட்–க– – ய – ாக இருந்து வந்த காரி–யம் நிறை–வே– ளாக இழு–பறி றும். அடுத்–தவ – ர் விஷ–யத்–தில் தலை–யிட – ா–மல் இருப்– பது நல்–லது. கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு பாது–காப்பு அவ–சிய – ம். ப�ொருள்–வர– வி – ல் குறை ஏற்–பட வாய்ப்பு இல்லை. எனி–னும் வேலை செய்–யும் இடத்–தில் சிறு–சிறு பிணக்–குகள் – வந்து மறை–யும். க�ோப–மான வார்த்–தை–களை உதிர்க்–கா–மல் இருப்–பது நன்று. அர–சி–யல்–வா–திக – –ளுக்கு உறு–தி–யும், துணி–வும் நிறைந்–தி–ருக்–கும். பிர–ப–லங்–க–ளின் நட்–பும், ஆத–ர– வும் கிடைக்–கும். பணி நிமித்–தம் வெளி–யூர் செல்–ல– வேண்–டி–வ–ர–லாம். அண்டை அய–லா–ரு–டன் இருக்– கும் மனக்–க–சப்–புகள் – நீங்கி உற்–சா–கம் பிறக்–கும். மாண–வர்–க–ளுக்கு எதிர்–கா–லத்தைப் பற்–றிய எண்–ணம் உண்–டா–கும். மேற்ப–டிப்பு பற்–றிய சிந்–த– னை–யில் ஈடு–ப–டு–வீர்–கள். சக–மா–ண–வர்–க–ளின் விவ– கா–ரங்–க–ளில் தலை–யி–டா–மல் ஒதுங்கி இருப்–பது நல்–லது. பரி–கா–ரம்: விநா–யகப் பெரு–மானை அறு–கம்–புல்– லால் அர்ச்–சனை செய்து தீபம் ஏற்றி வழி–பட காரிய வெற்றி உண்–டா–கும். தடை தாம–தம் நீங்–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, வியா–ழன்.

சத–யம்

உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் கூடு–த–லாக உழைக்க வேண்–டியி – ரு – க்–கும். கடன் விவ–கா–ரங்–களி – ல் க�ொடுக்– கல்-வாங்–க–லி–லும் எச்–ச–ரிக்கை தேவை. ப�ொறுப்– பு–கள் கூடும். அலுவலகத்துக்குள்ளேயே சீட்டு பிடிப்பது ப�ோன்ற இனங்களில் நேர்மையாக செயல்படவேண்டியது முக்கியம். பெண்–க–ள் பய–ணங்–கள் செல்ல நேரி–ட–லாம். எடுத்த வேலையை செய்து முடிக்க கால–தா–ம–த– மா–கல – ாம். வழக்–கத்–தைவி – ட கூடு–தல – ாக உழைக்க வேண்–டி–யி–ருக்–கும். கலைத்–து–றை–யி–ன–ருக்கு வெளி–நாடு வாய்ப்– பு–கள் தேடி–வ–ரும். நண்–பர்–க–ளால் இருந்–து–வந்த த�ொல்–லை–கள் தானாக வில–கும். கண்–க–ளில் உபத்–திர– வ – ம் ஏற்–பட – ா–மல் இருக்க கவ–னம் தேவை. கட–மைக அர–சிய – ல்–வா–திகள் – – ள – ைச் சரி–வர செய்– தால் நன்–மை–கள் அதி–க–மாகக் கிடைக்–கும். அறி– வாற்–ற–லும் செயல்–தி–ற–மை–யும் கூடும். உழைப்பு வீண் ப�ோகாது.

– ல் வெற்–றிபெ – ற கூடு–தல் மாண–வர்–கள் கல்–வியி நேரம் பாடங்–களை படிப்–பது நல்–லது. ப�ொறுப்–பு– கள் அதி–க–ரிக்–கும். பரி–கா–ரம்: நவ–கிர– க குருவை வியா–ழக்–கிழ – மை – – யில் வணங்–கி–வர வாழ்க்–கை–யில் முன்–னேற்–றம் உண்–டா–கும். மன–அ–மைதி ஏற்–ப–டும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: வியா–ழன், வெள்ளி.

னு–பவ அறி–வைக்–க�ொண்டு எந்த பிரச்னை வந்–தா–லும் எளி–தில் சமா–ளிக்–கும் திறமை உடைய அவிட்– ட ம் நட்– ச த்– தி ர அன்– ப ர்– களே , நீங்–கள் வேகத்–து–டன் விவே–க–மும் க�ொண்–ட–வர்– கள். உங்–கள் நட்–சத்–தி–ரத்–திற்–குப் பதி–னைந்–தாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து பதி–நான்–காம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், உங்– கள் நட்–சத்–தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கிற – ார்–கள். இந்தப் பெயர்ச்–சிய – ால் அறி–வுத்–தி–றமை கூடும். சில முக்–கிய முடி–வு–கள் எடுப்–பத – ன் மூலம் நீண்ட நாட்–கள – ாக இருந்–துவ – ந்த பிரச்–னைகள் – தீரும். இனி–மைய – ான பேச்–சின் மூலம் எதி–லும் வெற்றி காண்–பீர்–கள். வீண் குற்–றச்–சாட்– டிற்கு ஆளாக நேரி–ட–லாம். கவ–ன–மாக இருப்–பது நல்–லது. மற்–ற–வர்–க–ளின் செய்–கை–யால் க�ோபம் ஏற்–ப–ட–லாம். நிதா–னம் தேவை. வழக்–கு–க–ளில் சாத–க–மான ப�ோக்கு காணப்–ப–டும். வீடு, மனை வாங்–கு–வ–தற்கு இருந்–து–வந்த தடை–கள் நீங்–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் எதிர்–பார்த்த அளவு லாபம் தரா–விட்–டா–லும் வரு–மா–னத்–திற்கு குறைவு இருக்–காது. த�ொழில் விரி–வாக்–கம் செய்–யும் திட்– டத்தை தள்–ளிப்–ப�ோ–டு–வது நல்–லது. உத்–தி–ய�ோ– கஸ்–தர்–கள் தங்–க–ளது பணி–யில் மட்–டும் கவ–னம் செலுத்– து – வ து நல்– ல து. மற்ற விஷ– ய ங்– க – ளி ல் தலை–யிட – ா–மல் இருப்–பது வீண் பிரச்னை வராமல் தடுக்–கும்.

டைத்–தது எதை–யும் சாமர்த்–தி–ய–மாக தக்க வைத்–துக்–க�ொள்–வ–தில் திற–மை–யு–டைய சத– கி யம் நட்–சத்–திர அன்–பர்–களே, நீங்–கள் நட்–பிற்கு

முக்–கி–யத்–து–வம் அளிப்–ப–வர்–கள். உங்–கள் நட்– சத்–தி–ரத்–திற்–குப் பதி–நான்– காம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து பதி–மூன்–றாம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், இரு–பத்–தே–ழாம் நட்– சத்–தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்– த ப் பெயர்ச்சி காலத்– தி ல் ப�ொருள்– சேர்க்கை உண்–டா–கும். விருந்து நிகழ்ச்–சி–க–ளில் கலந்து க�ொள்–வீர்–கள். இட–மாற்–றம் ஏற்–ப–டும். எடுத்த காரி–யம் தாம–தப்–படு – கி – ற – தே என்ற கவலை உண்–டா–கும். இர–வில் நீண்ட நேரம் கண்–வி–ழிக்க வேண்–டி–வ–ர–லாம் கவ–னம் தேவை. குடும்–பத்–தா–ருட – ன் இருந்–துவ – ந்த மன–வரு – த்–தம் நீங்–கும். வாழ்க்–கைத் துணை–யின் உடல் நிலை– யில் நீடித்து வந்த ஆர�ோக்–கியக் குறை–பாடு பூர்த்– தி–யா–கும். வீட்–டிற்குத் தேவை–யான ப�ொருட்–களை வாங்–கு–வ–தன் மூலம் செலவு கூடும். விருந்–தி–னர் வருகை இருக்–கும். த�ொழில், வியா–பா–ரம் எதிர்–பார்த்–த–தை–விட குறை–வான லாபம் தரும். ஆனால் அவற்–றில் ஈடு–பட்டு இருப்–ப–வர்–கள் எப்–ப�ோ–தும் பிஸி–யாக காணப்–ப–டு–வார்–கள். செல–வு–கள் கூடும்.

64

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

தீ

பூரட்–டாதி

விர உழைப்பு, அதிக முயற்–சிக – –ளு–டன் காரி– யங்–க–ளில் ஈடு–ப–டும் பூரட்–டாதி நட்–சத்–திர அன்– பர்–களே, உங்–கள் நட்–சத்–திர– த்–திற்கு பதி–மூன்–றாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து பன்–னி–ரண்–டாம் நட்–சத்–திர– ம – ான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், இரு–பத்– தா–றாம் நட்–சத்–தி–ர–மான அவிட்–டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள்.

இந்தப் பெயர்ச்சி காலத்–தில் மனம் மகி–ழும் சம்–ப–வங்–கள் நடக்–கும். மனக்–க–வலை குறை–யும். எல்–லா–வ–கை–யி–லும் சாத–க–மான பலன் கிடைக்– கப்– பெ – று – வீ ர்– கள் . சற்று கூடு– த – ல ாக எதி– லு ம் கவ–னம் செலுத்–து–வது நல்–லது. திடீர் செலவு உண்–டா–கல – ாம். திட்–டமி – ட்–டப – டி செல்–லமு – டி – ய – ா–மல் பய–ணத்–தில் தடங்–கல் ஏற்–ப–ட–லாம். குடும்–பத்–தில் வெளி–நப – ர்–கள – ால் ஏதா–வது குழப்– பம் ஏற்–பட – ல – ாம். ச�ொந்த விஷ–யங்–களு – க்கு அடுத்–த– வர் ஆல�ோ–ச–னை–களைக் கேட்–பதை தவிர்ப்–பது நல்–லது. கண–வன், மனைவி ஒரு–வ–ருக்–க�ொ–ரு–வர் மனம்–விட்–டுப் பேசு–வ–தன் மூலம் இடை–வெளி குறை–யும். பிள்–ளை–கள் நல–னுக்–காக செல–வு–கள் செய்ய வேண்–டி–யி–ருக்–கும். த�ொழில் வியா– ப ா– ர த்– தி ல் கூடு– த ல் லாபம் கிடைக்–கும். தன்–னம்–பிக்கை ஏற்–ப–டும். சரக்–கு– களை வாடிக்–கைய – ா–ளர்–களு – க்கு அனுப்–பும்–ப�ோது கவ–னம் தேவை.

உத்–தி–ரட்–டாதி

ரச்– னை – கள் மற்– று ம் விவ– க ா– ர ங்– க – ளி ல் தீர ஆல�ோ–சனை செய்து பக்–கு–வ–மான அணு–கு– பி மு–றை–யால் வெற்றி காணும் உத்–தி–ரட்–டாதி நட்–

சத்–திர அன்–பர்–களே, உங்–கள் நட்–சத்–திர– த்–திற்–குப் பன்–னி–ரண்–டாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து பதி–ன�ொன்–றாம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்–யத்–திற்கு ராகு–வும், இரு–பத்–தைந்–தாம் நட்–சத்–திர– ம – ான அவிட்– டத்–திற்கு கேது–வும் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்தப் பெயர்ச்–சி–யால் நல்ல ய�ோக–மான பலன்–க–ளைப் பெறப்–ப�ோ–கி–றீர்–கள். பண–வ–ரத்து அதி–க–ரிக்–கும். மன–தில் ஏதா–வது கவலை உண்– டா–கும். ச�ொத்து சம்–பந்–தம – ான காரிய அனு–கூல – ம் ஏற்–ப–டும். நண்–பர்–க–ளால் எதிர்–பார்த்த உதவி கிடைக்– க க் கூடும். புதிய நபர்– க – ளி ன் நட்பு கிடைக்–கும். குடும்–பத்–தில் இருந்த பிரச்–னை–கள் நீங்–கும். வீட்–டிற்குத் தேவை–யான ப�ொருட்–களை வாங்கி மகிழ்– வீ ர்– கள் . கண– வ ன், மனை– வி க்– கி – டையே உறவு பலப்–ப–டும். பிள்–ளை–கள் மகிழ்ச்–சிக்–குத் தேவை–யா–ன–வற்றை செய்–வீர்–கள். த�ொழில், வியா– ப ா– ர ம் த�ொடர்– ப ான விஷ– யங்–கள் சாத–க–மாக நடக்–கும். நய–மாகப் பேசு–வ– தன் மூலம் வாடிக்–கை–யா–ளர்–கள் எண்–ணிக்கை அதி–க–ரிக்–கும். உ த் – தி – ய�ோ – க ஸ் – த ர் – கள் க வ – ன – ம ா க

உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் வீண் அலைச்–சலை சந்–திக்க வேண்–டி–வ–ரும். அலு–வ–லக வேலை–கள் உடனே முடி–யா–மல் இழு–ப–றி–யாக இருக்–கும். பெண்–கள் எதி–லும் கூடு–தல் கவ–னம் செலுத்–து– வது நல்–லது. எதிர்–பா–ரா–மல் பய–ணத்–தில் தடங்–கல் ஏற்–ப–ட–லாம். கலைத்–துறை – ன – யி – ரு – க்கு த�ொழில் த�ொடர்–பாக வீண் அலைச்–சல் இருக்–கும். புதிய ஒப்–பந்–தங்–க– ளில் கையெ–ழுத்–திடு – வீ – ர்–கள். சக–கலை – ஞ – ர்–களி – ட – ம் நிதா–னத்தைக் கடை–ப்பி–டிப்–பது நன்மை தரும். க�ோபத்தைக் குறைத்து தன்–மைய – ாக பேசு–வத – ால் காரிய வெற்றி உண்–டா–கும். எதிர்–பா–ராத செலவு இருக்–கும். அர–சி–யல்–வா–தி–கள் தேவை–யற்ற அலைச்–ச– லைக் குறைத்–துக்–க�ொள்–வது நல்–லது. எல்–லா– வ–கை–யி–லும் நன்மை உண்–டா–கும். மற்–ற–வ–ருக்கு உத–விகள் – செய்ய விரும்–புவீ – ர்–கள். பிரிந்து சென்–ற– வர்–களை மீண்–டும் சந்–திக்க நேர–லாம். மாண–வர்–கள் கல்–வி–யில் மேன்மை அடைய கூடு–தல் கவ–னத்–து–டன் படிப்–பது அவ–சி–யம். பரி–கா–ரம்: செவ்–வாய்–க்கி–ழ–மை–யில் நவ–கி–ரக செவ்– வ ாயை அர்ச்– ச னை செய்து தீபம் ஏற்றி வணங்–கு–வது வாழ்–வில் முன்–னேற்–றத்தை தரும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: ஞாயிறு, செவ்–வாய், வெள்ளி.

செயல்–ப–டு–வது நல்–லது. வேலை பார்க்–கும் இடத்– தில் ப�ொருட்களை கவ–ன–மாகப் பாது–காப்–பாக வைப்–பது நல்–லது. பெண்–களு – க்கு காரி–யஅ – னு – கூ – ல – ம் உண்–டா–கும். மன–தில் ஏதா–வது கவலை இருந்–து–வ–ரும். கலைத்–துறை – யி – ன – ரு – க்கு த�ொழில் த�ொடர்–பாக வீண் அலைச்–சல் இருக்–கும். புதிய ஒப்–பந்–தங்–க– ளில் கையெ–ழுத்–திடு – வீ – ர்–கள். சக–கலை – ஞ – ர்–களி – ட – ம் நிதா–னத்தைக் கடை–ப்பி–டிப்–பது நன்மை தரும். க�ோபத்தைக் குறைத்து தன்–மைய – ாக பேசு–வத – ால் காரிய வெற்றி உண்–டா–கும். எதிர்–பா–ராத செலவு இருக்–கும். அர–சிய – ல்–வா–திகள் – தேவை–யற்ற அலைச்–சலை குறைத்–துக் க�ொள்–வது நல்–லது. எல்–லா–வகை – –யி– லும் நன்மை உண்–டா–கும். புதிய ஒப்–பந்–தங்–களி – ல் ஈடு–ப–டு–முன்–னர் சம்–ப–ளம் மற்–றும் பிற சலு–கை–க– ளைத் தீர்–மா–னம – ா–கத் தெரிந்–துக – �ொள்–வது நல்–லது. மாண–வர்–க–ளுக்கு வீண் அலைச்–சல் ஏற்–ப–ட– லாம். பாடங்–க–ளில் கவ–னம் செலுத்–து–வது குறை– யக்–கூ–டும். நன்கு படிப்–பது நல்–லது. பெற்–ற�ோர் ஆத–ரவு பெரு–கும். வெளி–நாட்டு படிப்–பு–க–ளுக்கு உரிய முயற்–சி–களை மேற்–க�ொள்–வது நல்–லது. பரி–கா–ரம்: வெள்–ளிக்–கி–ழ–மை–யில் நவகி–ரக சுக்–கி–ர–னுக்கு தீபம் ஏற்றி அர்ச்–சனை செய்ய, செல்–வம் சேரும். மன–தில் மகிழ்ச்சி உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ–மை–கள்: புதன், வெள்ளி. ðô¡

65

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

ரேவதி

டைத்த வாய்ப்–பைத் தவ–றவி – ட – ா–மல் சாத–கம – ாக பயன்–ப–டுத்–திக்–க�ொள்–ளும் திற–மை–க�ொண்ட கி ரேவதி நட்–ச த்–தி ர அன்–பர்– களே, உங்– கள் நட்–

சத்–தி–ரத்–திற்–குப் பதி–ன�ொன்–றாம் நட்–சத்–தி–ர–மான மகத்–தி–லி–ருந்து பத்–தாம் நட்–சத்–தி–ர–மான ஆயில்– யத்–திற்கு ராகு–வும், இரு–பத்து நான்–காம் நட்–சத்– தி–ர –ம ான அவிட்–டத்–தி ற்கு கேது–வு ம் பெயர்ச்சி அடை–கி–றார்–கள். இந்–தப் பெயர்ச்சி காலத்–தில் வழக்–கு–க–ளில் சாத– க – ம ான பலன் கிடைக்– கு ம். பய– ண ங்– கள் நெல்ல நேரி–ட–லாம். மன–த்தி–ருப்–தி–யு–டன் செய– லாற்– று – வீ ர்– கள் . புத்– தி – ச ா– தூ – ரி – ய த்– த ால் காரி– ய – வெற்றி கிடைக்–கும். க�ொடுத்த வாக்கை நிறை– வேற்– று – வ – த ன் மூலம் மற்– ற – வ ர்– க – ளி – ட ம் மதிப்பு கூடும் பாராட்டு கிடைக்– கு ம். உடல்– ச�ோ ர்வு உண்–டா–கும். ஆனா–லும் மன உற்–சா–கத்–து–டன் காணப்–ப–டு–வீர்–கள். த�ொழில், வியா–பா–ரம் முன்–னேற்–றம் காண புதிய திட்–டங்–களைத் தீட்–டு–வீர்–கள். புதிய ஆர்–டர்– கள் கிடைக்–கக்–கூ–டிய சூழ்–நிலை காணப்–ப–டும். உத்–தி–ய�ோ–கஸ்–தர்–கள் உற்–சா–க–மாக செயல்– – ன் செய்து முடிப்– பட்டு வேலை–களை உட–னுக்–குட பார்–கள். புதிய பதவி அல்–லது ப�ொறுப்–பு–கள் கிடைக்–கும். க ண – வ ன் , ம னை – வி க் – கி – டையே

நெருக்– க ம் அதி– க – ரி க்– கு ம். குடும்– ப த்– து – ட ன் விருந்து, கேளிக்கை நிகழ்ச்– சி – க – ளி ல் கலந்து க�ொள்– ளு ம் சூழ்– நி லை வரும். குழந்– தை – கள் உற்–சா–க–மாக காணப்–ப–டு–வார்–கள். அர– சி – ய ல்– வ ா– தி – கள் கட்– சி த் தலை– மை – யி ன் நம்–பிக்–கை–யைப் பெறு–வார்–கள். உங்–கள் செயல்– பா–டு–களை மேலி–டம் உற்று ந�ோக்–கும். கட்–சி– யில் உங்–க–ளைப் பற்–றிய சல–ச–லப்பு நீங்கும். த�ொண்டர்– கள் உங்– கள் ச�ொற்– ப டி நடந்து உங்கள் மனதில் இடம் பிடிப்–பார்–கள். கலைத்– து – றை – யி – ன – ரு க்கு எதிர்– ப ார்த்த ஒப்– பந்–தம் கையெ–ழுத்–தா–கும். வரு–மா–னம் உயர வழி பிறக்–கும். விமர்–ச–னங்–க–ளை–யும் தாண்டி முன்–னே–று–வார்–கள். வேலைப்–பளு கார–ண–மாக வெளி–யில் தங்க நேர–லாம்.

– ப்–தியு – ட – ன் காரி–யங்–களை பெண்–கள் மனத்–திரு செய்து சாத–க–மான பலன் பெறு–வீர்–கள். பய–ணம் செல்ல நேர–லாம். மாண–வர்–கள் பாடங்–களை கவ–னம – ாக படித்து கூடு–தல் மதிப்–பெண் பெறு–வீர்–கள். ப�ொறுப்–புகள் – அதி–க–ரிக்–கும். பரி–கா–ரம்: பெரு–மாளை புதன்–கி–ழ–மை–க–ளில் அர்ச்–சனை செய்து வணங்க திரு–மணத் தடை நீங்–கும். குடும்–பத்–தில் சுபிட்–சம் உண்–டா–கும். அதிர்ஷ்ட கிழ– ம ை– க ள்: ஞாயிறு, புதன், வியா–ழன்.

மெய்தி்கபள உடனுக்குடன் மெரிந்து ம்கொள்ள...

APP

உங்கள் ம�ொபைலில் தின்கரன் appஐ டவுன்​்லொட் மெய்து விட்டீர்களொ?

66

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

விரிஞ்சிபுரம்

வாணிபம் செழிக்க வழிகாட்டும்

வழித்துணைநாதர்!

உற்சவர் காண–முடி – ய – ாத தன் த�ோல்–வியை விஷ்ணு ஒப்–புக்– லூர் மாவட்–டத்–தில் அமைந்–துள்–ளது – ா–னின் க�ொண்–டார். ஆனால் பிரம்–மன் சிவ–பெ–ரும மிகப்– ப – ழ – ம ை– ய ான, மிகப்– ப ெ– ரி ய முடி–யி–லி–ருந்து உதிர்ந்து விழுந்த தாழம்–பூ–வைப் மார்க்–க–பந்–தீஸ்–வ–ரர் திருக்–க�ோ–யில். சுமார் 1300 ப�ொய்–சாட்சி ச�ொல்–லவை – த்து, தான் முடி–யைக் ஆண்–டு–க–ளுக்கு முற்–பட்–ட–தா–கக் கரு–தப்–ப–டும் கண்–டு–விட்–ட–தா–கக் கூறி–னார். இத–னால் க�ோப–ம– இத்–தி–ருக்–க�ோ–யில் அப்–பர், சம்–பந்–தர், திரு–மூ–லர், டைந்த சிவ–பெ–ரும – ான் பிரம்–மனை பூமி–யில் பிறக்– அரு–ண–கி–ரி–நா–தர், அப்–பைய தீட்–சி–தர், பட்–டி–னத்– கு–மாறு சபித்–தார். இத–னால் பிரம்–மன் திரு–வி–ரிஞ்– தார், இரட்–டைப்–பு–ல–வர், மார்க்–க–ச–கா–ய–தே–வர், சை–யில், சிவ–நா–தன்-நய–னா–நந்–தினி தம்–ப–திக்கு கிரு–பா–னந்த வாரி–யார் ஆகி–ய�ோர– ால் பாடப்–பெற்ற மக–னாய் அவ–த–ரித்–தார். அவ–னுக்கு சிவ–சர்–மன் திருத்– த – ல ம் என்ற பெருமை வாய்ந்– த – த ா– கு ம். என்று பெய–ரிட்–டார்–கள். தந்–தை–யார் சிவ–சர்–ம– மேலும் அரு– ண ா– ச – ல – பு – ர ா– ண ம், சிவ– ர – க – சி – ய ம், னு–டைய இளம் வய–தி–லேயே கால–மா–னார். காஞ்சி புரா–ணம், காளத்–தி–மான்–மி–யம், பிரம்– தாயார், சிவ–சர்–ம–னுக்கு உப–ந–ய–னம், சிவ– மாண்–டபு – ர– ா–ணம் ப�ோன்ற புரா–ணங்–களி – லு – ம் தீட்சை முத–லா–ன–வற்–றைச் செய்–வித்து இத்–த–லம் பற்றி குறிப்–பி–டப்–பட்–டுள்–ளது. உத– வு – ம ாறு தனது உற– வி – ன ர்– க – ளி – ட ம் இந்த சிவஸ்– த – ல ம் விரிஞ்– சை – மூ – தூ ர், கேட்–டுக் க�ொண்–டார். ஆனால், உற–வி– விரிஞ்– சை – ய ம்– ப தி, திரு– வி – ரி ஞ்– சி – பு – ர ம் னர்–கள�ோ தங்–களு – டை – ய பூஜை உரிமை என்று பல–வா–றாக அழைக்–கப்–படு – கி – ற – து. பறி– ப�ோ ய்– வி – டு ம் என்று பயந்து இத்– த – ல த்து இறை– வ ன் சுயம்– பு – அவரைப் புறக்–க–ணித்–தார்–கள். மூர்த்–தி–யாக சற்று சாய்ந்த வண்–ணம் ஒரு– ந ாள் சிவ– ச ர்– ம – னி – ட ம் காட்சி தரு–கி–றார். என்ன கார–ணம்? ‘‘நாளை உனது பூஜை முறை பிரம்– ம – னு ம், மஹா– வி ஷ்– ணு – வு ம் வரு– கி – ற து. நீ முறைப்– ப டி ஈச–னின் முடி, அடி–யைக் கண்–டு– பூஜை செய்– ய – வே ண்– டு ம். விடும் முயற்–சியி – ல் ஈடு–பட்–டன – ர். சி வ ப ெ ரு ம ா ன் த ன து இ ல்லை ய ா ன ா ல் உ ன து உரு– வ த்தை பெரி– த ாக்– கி க் பூ ஜ ை மு றை ம ற் று ம் சிம்ம தீர்த்தம் க�ொண்டே சென்–றார். ஈச–னடி நிலங்களை எமக்கு எழுதித்த–ர–

வே

ðô¡

67

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

வேண்–டும்,’ என்–றார்–கள். இதை அறிந்த தாயார் விரிஞ்– சி – ய ம்– ப தி கட– வு – ளி – ட ம் கண்– ணீ ர் மல்க வேண்டி அருள்–பு–ரி–யு–மாறு கேட்–டுக் க�ொண்–டாள். அன்–றிர– வு அவள் கன–வில் த�ோன்–றிய ஈசன் ‘நாளை நமது பிரம்–ம–தீர்த்–தத்–தில் உன் மகனை நீராட்டு. அதன் பிறகு நாம் பார்த்–துக் க�ொள்–கி–ற�ோம்’ என்று கூறி–னார். அவ–ரு–டைய உத்–த–ர–வுப்–படி தாயார் தன் மகனை தீர்த்–தக் கரைக்கு அழைத்–துச் சென்–றார். தாயா–தி–யர் தீட்சை பெறாத பால–கன் எப்–படி பூஜை செய்ய முடி–யும் என்று க�ோயில் வாயிற்–க–தவை – ப் பூட்–டி–விட்–டார்–கள். தீர்த்–தக்–கரை – – யில் சிவ–பெ–ரும – ான் ஒரு வய�ோ–திக – ன – ா–கத் த�ோன்றி பால–க–னு–டன் தீர்த்–தத்–தில் மூழ்கி, அவ–னுக்கு உப–நய – ன – ம், பிரம்–ம�ோற்–சவ – ம் சிவ–தீட்சை ப�ோன்–ற– வற்றை செய்– த – ரு – ளி – ன ார். பின்– ன ர் கரை– யே றி மறைந்–தார். திருக்–கு–ளத்–தில் மூழ்–கிய சிறு–வன் சிவ–பூஜை செய்–வ–தற்–கு–ரிய தீட்சை பெற்–ற–வ–னாக கரை–யேற, அனை–வ–ரும் வியப்–ப–டைந்–தார்–கள். தேவர்–கள் பூமா–ரி ப�ொழிந்–த–னர். சிவ–பெ–ரு–மான் தங்–கள் கன–வில் கூறி–ய–படி மன்–னன், அப்–பா–ல– கனை யானை–மீது ஏற்றி ஊர்–வ–ல–மாக அழைத்து வந்து க�ோயி–லின் முன்–னால் நிறுத்த, பூட்–டப்–பட்ட கத–வுக – ள் தாமா–கத் திறந்து க�ொண்–டன. சிவ–சர்–மன் சிவ–பெ–ரும – ா–னுக்கு முறைப்–படி பூஜை–கள் செய்து திரு–மஞ்–ச–னக் குடத்–து–டன் அபி–ஷே–கம் செய்ய முற்–பட்–ட–ப�ோது, சிறு–வ–னா–கை–யால் லிங்–கத்–தின் உச்சி அவ–னுக்கு எட்–ட–வில்லை! பிரம்–ம–னாக இருந்–தப�ோ – து முடி–யைக் காண–மு–டி–யாத ஏக்–கம் இந்–தப் பிற–வி–யி–லும் அவ–னுக்கு ஏற்–பட்–டு–வி–டக்– கூ–டாதே என்ற கரு–ணை–யில் பெரு–மானே தனது திரு–மு–டியை வளைத்து சிவ–சர்–ம–னின் பூஜையை ஏற்–றுக் க�ொண்–டார். இத–னால்–தான் இத்–தல – த்–தில் லிங்–கம் சாய்ந்த நிலை–யில் காட்சி அளிக்–கி–றது. இத்–தி–ருக்–க�ோ–யில் இறை–வ–னுக்கு மார்க்–க–பந்– தீஸ்–வர– ர், வழித்–துணை நாதர் என்ற திரு–நா–மங்–கள் உண்டு. இதற்–கும் புரா–ணக் கார–ணம் உண்டு. மைசூ–ரில், குந்–த–ள–புரி என்ற பகு–தி–யில் தன– பா–லன் என்ற வணி–கர் மிளகு வியா–பா–ரம் செய்து வந்–தார். ஒரு–ச–ம–யம் எரு–து–க–ளில் மிள–குப்–ப�ொ–தி– களை ஏற்–றிக்–க�ொண்டு காஞ்–சி–பு–ரம் ந�ோக்–கிச் சென்–ற–ப�ோது, இரவு விரிஞ்–சை–யம்–ப–தி–யில் தங்க நேரிட்– ட து. அப்– ப�ோ து காஞ்சி மார்க்– க த்– தி ல்

புராணக் கதை ஓவியம்

68

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

ஸஹஸ்ரலிங்கம்

வேடர்–கள் வழிப்–ப–றிக் க�ொள்–ளை–யில் ஈடு–பட்–டி– ருந்–ததை அறிந்து அச்–சம் க�ொண்–டார். காஞ்–சிக்– குச் சென்–றா–லும் பிரச்னை, ஊருக்–குத் திரும்–பிச் சென்–றா–லும் நஷ்–டம் ஏற்–ப–டும். என்ன செய்–வது என்று ய�ோசித்–தார். அப்–ப�ோது திரு–வி–ரிஞ்–சைப் பெரு–மா–னி–டம் தனக்கு வழித்–து–ணை–யாய் வந்து வியா–பா–ரம் சிறப்–பாக நடக்க உத–வி–னால் பத்து ப�ொதி மிளகை காணிக்–கைய – ாத் தரு–வேன் என்று வேண்ட, அன்–றி–ரவு கன–வில் த�ோன்–றிய ஈசன் ‘கவலை வேண்–டாம். நாளை உனக்கு நல்ல வழித்– து ணை அமை– யு ம்’ என்று அரு– ளி – ன ார். ச�ொன்–ன–ப–டியே சிவ–பெ–ரு–மான் ஒரு வேடு–வன் உரு–வம் தாங்கி வெள்–ளைக் குதி–ரை–யில் வந்து தன–பா–ல–னுக்கு வழித்–து–ணை–யாய் அமைந்–தார். பின்–னர் காஞ்சி சென்ற தன–பா–லனி – ட – மி – ரு – ந்து வேட– – ான் விடை–பெற்–றுச் சென்–றார். னா–கிய சிவ–பெ–ரும வணி–கன் மிள–குப்–ப�ொ–தி–களை நல்ல விலைக்கு விற்–றார். ஆனால், மற–தி–யால் இறை–வ–னுக்–குக் காணிக்–கை–யா–கத் தரு–வ–தாய்ச் ச�ொன்ன பத்து மிள–குப்–ப�ொ–தி–க–ளை–யும் நல்ல விலைக்கு விற்று விட்–டார். ஆனால், இந்–தப் ப�ொதி–க–ளில் இருந்த மிள–குக – ள் எல்–லாம் பய–றுக – ள – ாக மாறி–விட, மிளகு என்று நினைத்து வாங்–கிச் சென்–றவ – ர்–கள் திரும்பி வந்து தன–பா–ல–னைப் பல–வா–றாக இகழ்ந்து பேசி– னார்–கள். தன் தவறை உணர்ந்த வணி–கன் தவ–றுக்– – ட – ன் சேர்த்து குப் பரி–கா–ரம – ாக ஒரு மிள–குப்–ப�ொ–தியு பதி–ன�ோரு மிள–குப் ப�ொதி–கள – ா–கத் தரு–வத – ா–கவு – ம் தவறை மன்–னித்து அரு–ளும்–படி – யு – ம் இறை–வனை வேண்ட, பய–று–கள் மீண்–டும் மிள–கு–க–ளா–யின. உடனே தன–பா–லன் பதி–ன�ோரு மிள–குப்–ப�ொ–தி– களை விரிஞ்–சி–யம் பெரு–மா–னுக்–குச் செலுத்தி நேர்த்–திக்–க–டனை நிறை–வேற்–றி–னார். விரிஞ்–சை– யம்– ப ெ– ரு – ம ான் வழித்– து – ணை – ய ாக வந்த கார– ணத்–தி–னால் அவர் மார்க்–க–பந்–தீஸ்–வ–ரர், மார்க்க சகா–ய–தேவர், வழித்–துணை நாதர், வழித்–துணை மருந்–தர் என்–றெல்–லாம் அழைக்–கப்–ப–டு–கி–றார். திரு–வா–ரூர், தேருக்–குப் புகழ் பெற்–றது. திரு– வி–டை–ம–ரு–தூர் தெரு–விற்–குப் புகழ் பெற்–றது. அது ப�ோலவே விரிஞ்–சி–பு–ரம் க�ோயி–லின் மதில் சுவர் அத்–தனை புகழை பெற்–றது. திருக்–க�ோ–யிலு – க்–குள் கிழக்கு க�ோபு–ரத்–தின் வழி–யா–கச் செல்–ல–வேண்– டும். ஏழு நிலை–களை – க் க�ொண்ட இந்த க�ோபு–ரம்

110 அடி உய–ர–முடை – –யது. இத்–தி–ருத்–த–லத்–தில் கிழக்கு க�ோபு–ரம் மேற்கு க�ோபு–ரம் வடக்கு க�ோபு–ரம் ஆகிய மூன்–றிற்–கும் நுழை–வா–யில்–கள் காணப்–ப–டு–கின்–றன. ஆனால், தெற்கு திசை–யில் மட்–டும் நுழை–வா–யில் இன்றி மதில் மேல் சிறிய க�ோபு–ரம் மட்–டுமே காணப்–ப–டு–கி–றது.

– ம் கிழக்கு க�ோபு–ரத்–தின் வழி–யாக உள்ளே நுழைந்–தது சிம்ம தீர்த்–தத்–தின் அரு–கில் பதி–னாறு கால் மண்–ட–பம் அமைந்–துள்–ளது. க�ோயி–லில் வட–மேற்–கில் ஒன்–றும் தென்–மேற்–கில் ஒன்–றும – ாக இரு கல்–யாண மண்–டப – ங்–கள் அமைந்–துள்–ளன. இந்த மண்–ட–பங்–க–ளில் பல அபூர்–வ– மான சிற்–பங்–கள் வடிக்–கப்–பட்–டுள்–ளன. வட–கி–ழக்கே நூற்–றுக்–கால் மண்–ட–பம் அமைந்–துள்–ளது. மகா–மண்–ட– பங்–களி – ல் அழ–கிய சிற்–பங்–களு – ம் பிச்–சாண்–டேஸ்–வர– ர் சந்–ந– தி–யில் அழ–கிய ஓவி–யங்–க–ளும் நிறைந்–துள்–ளன. செல்வ விநா–ய–கர், ச�ொர்ண விநா–ய–கர், முரு–கன் ஆகிய�ோ–ரும் தனித்–தனி சந்–நதி க�ொண்–டி–ருக்–கி–றார்–கள். கஜ–பி–ருஷ்ட வடி–வத்–தில் அமைந்த கரு–வ–றை–யைச் சுற்–றி–லும் க�ோஷ்–டச் சிற்–பங்–க–ளாக நர்த்–தன கண–பதி, தட்– சி – ண ா– மூ ர்த்தி, வாசு– தே – வ ப்– ப ெ– ரு – ம ாள், பிரம்மா மற்–றும் துர்க்கை காட்சி அளிக்–கி–றார்–கள். கரு–வ–றை– யில் இறை–வன் சுயம்பு மூர்த்–தி–யா–கச் சற்று சாய்ந்த – ார். இறைவி மர–க–தாம்–பி–கை– க�ோலத்–தில் காட்சி தரு–கிற யாக அரு–ளாசி வழங்–கு–கிற – ார்–. அம்–பாள் கர்ப்–ப–கி–ர–ஹம் பாதாள அறை–யு–டன் கூடி–யது என்–றும் இங்–கி–ருந்து வேலூர் க�ோட்–டைக் க�ோயி–லுக்கு வழி இருந்–த–தா–க–வும் கூறப்–ப–டு–கி–றது. இத்– த – ல த்– தி ன் இரண்– ட ா– வ து பிரா– க ா– ர த்– தி ல் தல–வி–ருட்–ச–மான பனை–ம–ரம் அமைந்–துள்–ளது. இங்கு சிம்–ம–தீர்த்–தம், சுலி தீர்த்–தம், பிரம்ம தீர்த்– தம் ஆகிய மூன்று தீர்த்–தங்–கள் காணப்–ப–டு–கின்–றன. குழந்–தைப்–பேறு வாய்க்–கா–த–வர்–கள் இந்த மூன்று தீர்த்– தங்–களி – லு – ம் நீராடி இரவு க�ோயி–லிலேயே – ஈர–உடை – ய�ோ – டு படுத்–துற – ங்கி கன–வில் இறை–வ–னின் தரி–ச–னம் கிடைக்– கப்–பெற்று குழந்–தைப்–பேறு அடை–கி–றார்–கள் என்று

கூறப்–ப–டு–கி–றது. இவற்– றி ல் சிம்– ம – தீ ர்த்– த ம் மிக– வு ம் வித்தியா–சம – ான முறை–யில் அமைந்–துள்–ளது. இந்த தீர்த்–தம் ஒரு சிங்–கத்–தின் வாய் வழி–யாக நுழைந்து செல்–லும் முறை–யில் அமைந்த ஒரு நட–பா–விக் கிண–றா–கும். இத்–த–கைய கிண–றுக – ள் தமி–ழக – த்–தில் சில க�ோயில்–களி – ல் மட்–டும் அமைந்–துள்–ளன. காஞ்–சி–பு–ரத்–திற்கு அரு–கி–லுள்ள சஞ்–சீ–வ–ரா–யர் க�ோயி–லி–லும் இத்– த – கை ய அமைப்– பி ல் ஒரு நட– ப ா– வி க் கிணறு அமைந்–துள்–ளது. இந்த சிம்–மதீ – ர்த்–தம் க�ௌரி தீர்த்–தம் என்–றும் அழைக்–கப்–ப–டு– கி–றது. இந்த சிம்–மபு – ஷ்–கர– ணி க�ௌ–ரிய – ால் தன் கருமை நிறம் நீங்க ஈஸ்–வ–ரனை வழி– பட்ட சம–யத்–தில் உரு–வாக்–கப்–பட்–ட–தா–கக் கூறப்–ப–டு–கி–றது. இத்– தி – ரு க்– க �ோயிலில் காலை ஏழு மணிக்கு கால–சந்தி பூஜை, காலை பதின�ோரு மணிக்கு உச்–சிக்–கால பூஜை, மாலை ஆறு மணிக்கு சாய–ரட்சை பூஜை, இரவு எட்டு மணிக்கு அர்த்–தச – ாம பூஜை என நான்–குக – ால பூஜை–கள் நடை–பெ–று–கின்–றன. சித்–திரை மாதத்–தில் சித்ரா ப�ௌர்–ணமி வசந்த விழா–வும், ஆனி மாதத்–தில் நட–ரா–ஜர் ஆனித்–தி–ரு–மஞ்–சன அபி–ஷே–க–மும், ஐப்–பசி மாதத்–தில் ப�ௌர்–ணமி அன்–னா–பிஷ – ே–கமு – ம், கார்த்–திகை மாதம் கடைசி ஞாயிறு அன்று திருக்–கார்த்–திகை கடை–ஞா–யிறு – ப் பெரு–விழ – ா– – ய – ா–கக் க�ொண்–டா–டப்–படு – – வும் வெகு விம–ரிசை கின்–றன. மேலும் பங்–குனி மாதத்–தில் பத்து நாட்–கள் பிரம்–ம�ோற்–சவ – ம் தேர�ோட்–டத்–துட – ன் க�ொண்–டா–டப்–படு – கி – ற – து. ஆடி மாதத்–தில் பத்து நாட்–கள் ஆடிப்–பூர விழா தேர�ோட்–டத்–துட – னு – ம் வெகு–வி–ம–ரி–சை–யாக நடந்–தே–று–கி–றது. பங்–குனி மாதத்–தில் இத்–தல – த்–தின் சுயம்–பு– மூர்த்–தி–யின் மீது பக–ல–வ–னின் ஒளிக்–க–திர்– கள் விழு–கின்–றன. இத–னா–லேயே இத்–த–லம் பாஸ்–கர ேக்ஷத்–தி–ரம் என்–றும் அழைக்–கப்– ப–டு–கிற – து. சிம்– ம – தீ ர்த்– த த்– தி ல் நீரா– டி – ன ால் பில்லி ஏவல் சூனி– ய ம் ப�ோன்– றவை அக– லு ம் என்–பது ஐதீ–கம். இத்–திரு – க்–க�ோ–யிலு – க்கு வந்து வழித்–துணை – ந – ா–தரை வழி–பட்–டால் வாணி–பத்– தில் ஏற்–ப–டும் சிக்–கல்–கள் நீங்கி வாணி–பம் செழித்து விளங்– கு ம், திரு– ம – ண த் தடை– கள் அனைத்–தும் அக–லும். பிரம்–ம–னுக்கு சிவ–பெ–ரும – ானே உப–நய – ன – ம், தீட்சை ப�ோன்ற– வற்றைச் செய்வித்த காரணத்தினால் உப–ந–ய–னம் மற்–றும் கல்வி த�ொடங்–க–வும் – ா–கக் கரு–தப்–படு – கி – ற – து. இத்–தல – ம் சிறப்–பா–னத சென்னை-பெங்–க–ளூரு மார்க்–கத்–தில் வேலூ– ரி – லி – ரு ந்து 14 கி.மீ. த�ொலை– வி ல் செது–வாளை என்ற இடத்–தி–லி–ருந்து வலது பக்–க–மா–கத் திரும்பி ஒரு கி.மீ. சென்–றால், விரிஞ்–சி–பு–ரத்தை அடை–ய–லாம்.

- ஆர்.வி.பதி ðô¡

69

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

க�ோகுல் பீத்தா

கைமு–றுக்கு

மிக்ஸ் மில்–லட் க�ொழுக்–கட்டை

பிரசாதங்கள்

70

சந்–தி–ர–லேகா ராம–மூர்த்தி

என்–னென்ன தேவை? காய்ந்–த–மி–ள–காய் - 6, ப�ொடித்த மிளகு, வெந்–த–யம் - தலா 1/2 டீஸ்–பூன், ப�ொடி–யாக நறுக்–கிய க�ொத்–த–மல்லி, கறி–வேப்–பிலை - தலா 1/4 கப், தேங்–காய்த்–து–ரு–வல் - 1/2 கப், உப்பு, எண்–ணெய் - தேவைக்கு, பெருங்–கா–யத்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன். அரைக்க: கம்பு, தினை, வரகு அரிசி, ச�ோளம் - தலா 1/4 கப், குதிரை–வாலி, பச்–சரி – சி, துவ–ரம் பருப்பு, கட–லைப்–பரு – ப்பு - தலா 1/2 கப். எப்–ப–டிச் செய்–வது? கம்பு, வரகு அரிசி, தினை, குதி–ரை–வாலி, ச�ோளம், பச்–ச–ரி–சிைய 3 மணி நேர–மும், பருப்பு வகை–களை 1 மணி நேர–மும் ஊற–வைத்து வடித்து, ஒரு துணி–யில் உலர்த்தி காய–வைக்–க–வும். உதிர் உதி–ராக காய்ந்–தது – ம் மிக்–சியி – ல் ரவை ப�ோல் ப�ொடிக்–கவு – ம். கடா–யில் 2 டீஸ்–பூன் எண்–ணெயை காய–வைத்து கடுகு, கறி–வேப்–பிலை, பெருங்–கா–யத்–தூள், காய்ந்–த–மி–ள–காய், மிளகு தாளித்து, 4 கப் தண்–ணீர் ஊற்றி உப்பு ப�ோட்டு க�ொதிக்க விட–வும். க�ொதிக்–கும் ப�ொழுது ப�ொடித்த ரவை கலவை, தேங்–காய்த்–து–ரு–வல் சேர்த்து கிளறி இறக்–க–வும். ஆறி–யது – ம் சிறு சிறு க�ொழுக்–கட்–டைக – ள – ா–கப் பிடித்து தவாவை சூடு செய்து க�ொழுக்–கட்–டைக – ளை – ப் ப�ோட்டு, எண்–ணெய் ஊற்றி ம�ொறு–ம�ொ–று–வென்று சுட்டு எடுத்து பரி–மா–ற–வும். என்–னென்ன தேவை? பச்–ச–ரிசி மாவு - 1 கப், வெண்–ணெய் - 2 டேபிள்ஸ்–பூன், உளுத்–தம் மாவு - 1 டேபிள்ஸ்–பூன், கட்டி பெருங்–கா–யம், சீர–கம், உப்பு, ப�ொரிக்க எண்–ணெய் - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? அரி–சியை களைந்து சுத்–தப்–ப–டுத்தி ஊற–வைத்து நிழ–லில் உலர்த்தி மிஷி–னில் மாவாக அரைத்து க�ொள்–ள–வும். உளுந்தை வறுத்து அரைத்து சலித்து க�ொள்–ள–வும். பாத்–தி–ரத்–தில் அரிசி மாவு, உளுத்– தம் மாவு, உப்பு, வெண்–ணெய், கரைத்த பெருங்–கா–யத் தண்–ணீர், சீர–கம் கலந்து, சிறிது தண்–ணீர் விட்டு முறுக்கு மாவு பதத்–திற்கு பிசைந்–து க�ொள்–ள–வும். ஈரப் பத–மான மாவை வெள்ளைத் துணி–யில் இரட்–டைச்–சுற்று அல்–லது நான்கு சுற்–றாக விர–லால் சுற்றி முறுக்கு செய்து, கடா–யில் எண்–ணெயை காய–வைத்து, மித–மான தீயில் வைத்து முறுக்கை ப�ோட்டு ப�ொரித்–தெ–டுத்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: முறுக்கு அச்–சில் ப�ோட்–டும் முறுக்கு பிழி–ய–லாம். என்–னென்ன தேவை? மேல் மாவிற்கு: பச்–ச–ரிசி, மைதா மாவு - தலா 1/2 கப், நைசாக ப�ொடித்த அவல் - 1 கப், சர்க்–கரை - 1/4 கப், ஏலப்–ப�ொடி - 2 சிட்–டிகை, உப்பு - ஒரு சிட்–டிகை. பூர–ணத்–திற்கு: இனிப்பு இல்–லாத க�ோவா - 1/2 கப், தேங்–காய்த்– து–ருவ – ல் - 1 கப், சர்க்–கரை - 1/4 கப், ஏலப்–ப�ொடி - ஒரு சிட்–டிகை, நெய் - 1 டீஸ்–பூன், உடைத்த முந்–திரி - 1/2 கப், ப�ொரிக்க எண்–ணெய் அல்–லது நெய் - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? மேல் மாவிற்கு க�ொடுத்த ப�ொருட்–களை த�ோசை–மாவு – ம். பூர–ணத்தி – ற்கு கடா–யில் நெய் பதத்–திற்கு கரைத்து க�ொள்–ளவு ஊற்றி முந்–திரி, தேங்–காய்த்–து–ரு–வல், சர்க்–கரை சேர்த்து சுருள வதக்கி, க�ோவா, ஏலப்–ப�ொடி கலந்து இறக்–க–வும். ஆறி–ய–தும் பூர–ணத்தை தட்–டை–யா–கவ�ோ அல்–லது உருண்–டை–யா–கவ�ோ செய்து, மேல் மாவில் முக்–கி–யெ–டுத்து, கடா–யில் நெய் ஊற்றி, மித–மான தீயில் வைத்து உருண்–டை–களை ப�ொரித்–தெ–டுத்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: இனிப்–பான க�ோவா இருந்–தால் சர்க்–கரை தேவை–யில்லை. ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

புட்டு அரிசி கட்டு சாதம்

என்–னென்ன தேவை? சிகப்பு அரிசி - 1 கப், காய்ந்–த–மி–ள–காய் - 4, கட–லைப்–ப–ருப்பு உளுத்–தம்–ப–ருப்பு - தலா 1 டேபிள்ஸ்–பூன், கடுகு, சீர–கம் - தலா 1 டீஸ்–பூன், கறி–வேப்–பிலை - ஒரு கைப்–பிடி, தேங்–காய்த்–து–ரு–வல் - 1/2 கப், வறுத்து ப�ொடித்த வேர்க்–க–டலை - 1/2 கப், வறுத்த முழு வேர்க்–க–டலை - 1/4 கப், ப�ொடித்த பச்–சை–மி–ள–காய் - 2, உப்பு, எண்–ணெய், க�ொத்–த–மல்–லித்–தழை - தேவைக்கு. எப்–ப–டிச் செய்–வது? சிகப்பு அரி–சியை 8 மணி நேரம் ஊற–வைத்து, உப்பு ப�ோட்டு வேக–வைத்–துக் க�ொள்–ள– வும். அடி–க–ன–மான கடா–யில் எண்–ணெயை காய–வைத்து கடுகு, சீர–கம், கட–லைப்–ப–ருப்பு, உளுத்–தம்–ப–ருப்பு, நான்–காக நறுக்–கிய காய்ந்–த–மி–ள–காய், பச்–சை–மி–ள–காய், கறி–வேப்–பிலை தாளித்து, வெந்த சாதத்–தில் க�ொட்டி, வதக்–கிய தேங்–காய்த்–து–ருவ – ல், வேர்க்–க–டலை, க�ொத்–த– மல்–லித்–த–ழையை சேர்த்து கலந்து, அப்–ப–ளம், தேங்–காய் பருப்பு துவை–யல், சட்னி, தக்–காளி சட்–னி–யு–டன் பரி–மா–ற–வும். விரும்–பி–னால் பெருங்–கா–யம் சேர்க்–க–லாம். குறிப்பு: தேங்–காய், ஏலக்–காய்த்–தூள், சர்க்–கரை சேர்த்து இனிப்–பா–க–வும் செய்–ய–லாம்.

ðô¡

ச�ொப்பு க�ொழுக்–கட்டை

என்–னென்ன தேவை? மேல் மாவிற்கு: அரிசி மாவு - 3 கப், தண்–ணீர் - 3-3½ கப், உப்பு - ஒரு சிட்–டிகை, நெய், சர்க்–கரை - தலா 1 டீஸ்–பூன். பூர– ணத் – தி ற்கு: தேங்– க ாய்த்– து – ரு – வ ல் - 1½ கப், ப�ொடித்த வெல்–லம் - 1 கப், ஏலக்–காய்த்–தூள் - 1/4 டீஸ்–பூன், வறுத்த எள் - சிறிது, வேக வைத்து மசித்த கட–லைப்–ப–ருப்பு - 1/2 கப். எப்–ப–டிச் செய்–வது? கடா–யில் சுத்–தம் செய்து ப�ொடித்த வெல்– லம், தேங்–காய்த்–துரு – வ – ல், கட–லைப்–பரு – ப்பு, ஏலக்–காய்த்–தூள், எள் சேர்த்து சுருள வதக்–க–வும். பூர–ணம் ரெடி. அரிசி மாவு, உப்பு, நெய், சர்க்–கரை கலந்து க�ொள்–ள–வும். அடி கன–மான பாத்–தி–ரத்–தில் 3 கப் தண்–ணீரை ஊற்றிக் க�ொதிக்க வைத்து, அரிசி கல–வையை க�ொட்டி சுருள கிளறி இறக்கி, 15 நிமி–டங்–கள் மூடி வைக்–க–வும். பின்பு ஆறி–ய–தும் நன்கு பிசைந்து, ஒரு பெரிய எலு–மிச்சை அளவு மாவு எடுத்து ச�ொப்பு மாதிரி செய்து, அதன் உள்ளே 1 டீஸ்–பூன் பூர–ணம் வைத்து, சிறிது மாவில் மூடி ப�ோல் செய்து தண்–ணீ–ரில் ஒட்டி மூட–வும். ச�ொப்பு க�ொழுக்– கட்டை–களை இட்லி தட்–டில் வேக–வைத்து எடுத்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: க�ோவா, நட்ஸ் கலவை, ப�ொடித்த பழக்–க–லவை, கார–மாக பருப்பு தேங்–காய், மிள–காய் பூர–ணத்–தி–லும் செய்–ய–லாம். படங்கள்: ஆர்.சந்திரசேகர்

கருப்பு க�ொண்–டைக்– க–டலை சுண்–டல்

என்–னென்ன தேவை? கருப்பு க�ொண்–டைக்–க–டலை - 1 கப், துரு–விய தேங்–காய் - 1/4 கப், ப�ொடி–யாக நறுக்–கிய பச்–சை–மி–ள–காய் - 2. தாளிக்க: கடுகு, உளுத்–தம்–ப–ருப்பு - தலா 1 டீஸ்–பூன், ெபருங்–கா–யத்–தூள் - சிறிது, உப்பு, எண்–ணெய் - தேவைக்கு, கறி–வேப்–பிலை - 1 க�ொத்து. எப்–ப–டிச் செய்–வது? கருப்–புக் க�ொண்–டைக்–க–ட–லையை முதல்–நாள் இரவே ஊற– – �ோட்டு வேக–வைத்து வடித்–துக் க�ொள்–ள– வைத்து, மறு–நாள் உப்–புப வும். கடா–யில் எண்–ணெயை காய–வைத்து கடுகு, உளுத்தம்– பருப்பு, பச்–சை–மி–ள–காய், பெருங்–கா–யத்–தூள், கறி–வேப்–பிலை தாளித்து, வெந்த க�ொண்–டைக்–க–டலை, தேங்–காய்த்–து–ரு–வலை கலந்து படைத்து பரி–மா–ற–வும். குறிப்பு: தேங்–கா–யுட – ன் மாங்–கா–யும் சேர்த்து செய்–யல – ாம். காய்ந்–தமி – ள – க – ாய் - 2, தனியா, கட–லைப்–ப–ருப்பு, உளுத்–தம்–ப–ருப்பு - தலா 1 டீஸ்–பூன் சேர்த்து வறுத்து ப�ொடித்து கலந்து மசாலா சுண்–டல் செய்–ய–லாம்.

71

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

என் ஆருயிர் வாழ்வே

வடிவுடை மாணிக்கமே!

72

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

ல ே அ ம் – ம ன் ஆடிநினை–ம ாவுதம்,ம்மகா–எ சன்க்தி– ற ாப�ொருந்– திய அம்–

மை–யின் தாய்மை உணர்–வும்–தான் மேலி–டுகி – – றது. நமது இந்–திய கலா–சா–ரத்–தில் பண்–பாட்டு பழக்க வழக்–கங்–க–ளில் சக்தி வழி–பாட்–டிற்– குத்–தான் காலம் கால–மாக முன்–னு–ரிமை க�ொடுத்து வந்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். இத– ன ால்– த ான் என்– னவ�ோ மேலை– நாட்டை ப�ோக பூமி–யா–க–வும், நம் பாரத திரு–நாட்டை ய�ோக பூமி–யா–கவு – ம் பார்க்–கின்ற – – ட – மு – ம் குடி– பரந்–துபட்ட பார்வை அனை–வரி க�ொண்டு இருக்–கி–றது. அனைத்–தையு – ள – ால்–கூட – ம் துறந்த துற–விக தாயின் மேல் உள்ள பாசத்தை முற்–றிலு – ம – ாக விட–முடி – ய – வி – ல்லை. ஏனென்–றால் இவர்–கள்– தான் நமக்கு ஆதி–யும் அந்–த–மும். முத–லும் முடி–வும் இவர்–களே. பெண்–களை ப�ோகப் ப�ொரு–ளா– கப் பார்ப்–ப–வர்–க–ளுக்கு மத்–தி–யில் அவர்–களை வழி–படு கட–வு–ளாக பார்க்– கு ம் மன– நி – லையை நம் முன்–ன�ோர்–க–ளும், ரிஷி–க–ளும், பெரிய மகான்–க–ளும் ஏற்–ப–டுத்– தித் தந்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். ‘யார் இல்லை என்–றால் நான் இந்த மண்–ணுக்கு வந்–தி–ருக்க முடி– யாத�ோ, யாரை இழந்–து–விட்–டால் நான் மீண்–டும் பெற முடி–யாத�ோ அவள் பெயர்– த ான் தாய்.’ இப்– ப – டி ச் ச�ொன்– ன – வர் யார் தெரி–யுமா? மனித மனங்–களை க�ொள்ளை க�ொண்ட அருட்–பெ–ரும் துறவி சுவாமி விவே–கா–னந்–தர்–தான். வைணவ குரு–பர – ம்–பரை – யி – ல் மிகப்–பெ–ரிய – ன் விளங்–கிய சுவாமி வேதாந்த ஆளு–மையு – ட தேசி–கன் தன்–னு–டைய க�ோதாஸ்–து–தி–யில் ஆண்– ட ாள் நாச்– சி – ய ா– ரி ன் பெரு– மையை எல்–லாம் ஒன்று திரட்டி இந்த உல–கத்–திற்–குத் தந்–தி–ருக்–கி–றார். கர்க்–கடே பூர்வ பல்–குண்–யாம் துள–சி–காந ந�ோத்–ப–வாம் பாண்ட்யே விச்–வம்–ப–ராம் க�ோதாம் வந்தே  ரங்–க–நா–ய–கீம்  விஷ்–ணு–சித்த குல– நந்–தந கல்–ப–வல்–லீம்  ரங்–க–ராஜ ஹரி–சந்– தந ய�ோக த்ருஸ்–யாம் ஸாக்ஷாத் ஷமாம் கரு–ணயா கம–லா–மிவ – ாந்– யாம் க�ோ த ா ம் அ ந ந ்ய சரண�ௌ சர–ணம் ப்ர– பத்யே!

-உயர்ந்த ஆடி மாதத்–தில் பூர நட்–சத்–தி– ரத்–தில் வில்–லி–புத்–தூ–ரில் துளசி வனத்–தில் பெரி–யாழ்–வா–ரின் திரு–ம–க–ளாய் அவ–தா–ரம் செய்–தாள், க�ோதை. பூமா–தே–வி–யின் அம்–ச– மாக த�ோன்–றின – வ – ள் ஆண்–டாள் நாச்–சிய – ார். இந்த ஆண்–டா–ளின் பெரு–மையை ச�ொல்–லிக் க�ொண்டே ப�ோகி–றார் சுவாமி வேதாந்த தேசி–கர். தான் ஒருத்தி மட்–டும் வழி–பட்டு இறை–ய– ரு–ளைப் ெபறா–மல் த�ோழி–மார்–களை எல்– லாம் எழுப்பி அனை–வ–ருக்–கும் வாழ்–வின் பேறு–களை அள்–ளித்–தந்த அருட்–க�ொடை ஆண்–டாள் நாச்–சி–யார். பக்தி உல–கத்–தில் இந்து சம– ய த்– தி ல் முதன் முத– லி ல் கூட்டு வழி–பாட்–டிற்கு வித்–திட்–ட–வள் ஆண்–டாள் நாச்–சி–யார்! தகப்– ப – னு க்கு பாடம் ச�ொன்ன முரு–க–னைப்–ப�ோல திருத் தகப்–ப–னா– ரும், ஆசி–ரி–ய–ரு–மான பெரி–யாழ்– வா– ரையே மிஞ்– சி – வி ட்– ட ாள் ஆண்டாள். அத– ன ால் அவ– ளு – டை ய பக்–தி–யும் தமி–ழும் அதில் மணக்– கும் வாச– மு ம் காலம் கடந்து நிற்–கின்–றன. ஆடிப்– பூ – ர த்– தி ல் மட்– டு – ம ல்ல எப்–ப�ோது நாம் ஆண்–டாளை நினைத்– தா– லு ம் அவள் நம்– மை க் கைபி– டி த்து அழைத்–துச் செல்–வாள். இதை–விட பெரிய பேறு நமக்கு என்ன இருக்–க–மு–டி–யும்? தி ரு – வ – ரு ட்பா படைத்த வ ட – லூ ர் வள்– ள ல் பெரு– ம – க – ன ார் தன்– னு – டை ய ‘வடிவுடை மாணிக்க மாலை’–யில் வடி–வுடை அம்–மனை அப்–ப–டியே நம் மனக் கண்–முன் க�ொண்டு வந்து நிறுத்–து–கி–றார் கட–ல–முதே செங்–க–ரும்பே அருட்–கற்–ப– கக் கனியே! உடல் உயிரே உயிர்க்–குள் உணர்வே உணர்–வுள் ஒளியே! அடல்–வி–டை–யார் ஒற்–றி–யார் இடங்– க�ொண்ட அரு–ம–ருந்தே மட–ல–விழ் ஞான மலரே வடி–வுடை மாணிக்–கமே! நீங்– க ள் திரு– வ�ொ ற்– றி – யூ – ரி ல் க�ோயில்– க�ொண்டு அருள்– ப ா– லி க்– கு ம் வடி– வு டை அம்– ம னை சென்று பாருங்– க ள். கூடவே காலம் தமி– ழு க்கு க�ொடுத்த க�ொடை வடலூர் வள்–ளல் பெரு–ம–க–னா–ரின் இந்த பதி–கத்தை ச�ொல்–லிப் பாருங்–கள். உயிர்ப்பு உள்ள ஒரு தெய்–வீக – ப் பேர–ருள் உங்–கள் முன்– வந்து நிற்–பதை உணர முடி–யும். ப ெ ரு ங் – க – ரு ணை இ ல்லா வி ட் – ட ா ல் இப்– ப டி ச�ொற்– க ள் வரிசை கட்டி வந்து நிற்குமா? உல–கத்து உயிர்–களை எல்–லாம் சம–திரு – ஷ்– டி– யி ல் நேசித்த மகா– னு – ப – வ ான் வட– லூ ர்

மன இருள் அகற்றும் ஞானஒளி 24

ஆழ்–வார்க்–க–டி–யான்

மை.பா.நாரா–ய–ணன்

ðô¡

73

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

வ ள் – ள – ல ா – ரி ன் ‘ வ டி – வு டை ம ா ணி க்க மாலை’யை மனம் ஒன்–றிப் படித்–துப் பாருங்– கள். அதன் அனு–பவ – மே தனி–யாக இருக்–கும். வ டி – வு டை ம ா ணி க்க ம ா லை – யி ல் தெய்–வீ–கப் பேர–ருள் ததும்–பும் வடி–வுடை அம்–மனை நினைத்து உள்–ளம் உருக இந்–தப் பாமா–லையை படைத்–தி–ருக்–கி–றார் வள்–ளல் பெரு–மான். வாழி நின் சேவடி ப�ோற்–றி–நின் பூம்–பத வாரி–சங்–கள் வாழி நின் தாள்–ம–லர் ப�ோற்–றி–நின் தண்–ணளி வாழி நின் சீர் வாழி என் உள்–ளத்–தில் நீயு–நின் ஒற்றி மகிழ்–ந–ரும் நீ வாழி என் ஆரூ–யிர் வாழ்வே வடி– வுடை மாணிக்–கமே!

- வடி–வுடை அம்–ம–னி–டம் தன்–னையே சர–ணா–கதி பண்–ணி–யி–ருக்–கி–றார் வட–லூர் வள்–ளல் பெரு–மான். இல்–லா–விட்–டால் என் ஆரு–யிர் வாழ்வே என்று கருணை ததும்–பும் இந்த வைர–வ–ரி– கள் நமக்கு கிடைத்– தி – ரு க்– கு மா? தன்னை முழு– வ – து – ம ாக இழந்– த ால்– த ான் தாயின் கரு–ணைப் பார்வை நமக்–குக் கிடைக்–கும் என்று யதார்த்த உண்– மையை எடுத்– து ச் ச�ொல்–கி–றார் வள்–ளல் பெரு–ம–க–னார். திருவ�ொற்– றி – யூ ர் என்ன சாதா– ர ண ஸ்த–லமா? பட்–டி–னத்து அடி–க–ளும், வள்–ளல் பெரு– மா–னும், திரு–ஞான சம்–மந்–தப் பெரு–மா–னும், அப்–பர் அடி–க–ளும் சுந்–த–ர–மூர்த்தி சுவா–மி– க–ளும் தங்–கள் ஆன்–மா–வையே இறக்கி வைத்த இட–மல்–லவா? திரு–வ�ொற்–றி–யூர் திருத்–த–லத்–தைப் பற்றி சுந்–த–ர–மூர்த்தி சுவா–மி–கள் படைத்த தேவா– ரம் ஒன்–றைப் பார்க்–க–லாம். ஊனை உருக்கி உள்–ளத்தை நெகி–ழச் செய்–யும் அதி அற்–புத தேவா–ரம் இதுஅழுக்கு மெய்–க�ொடு உன் திரு–வடி அடைந்–தேன்; அது–வும் நான் படப்–பா–ல–து–ஒன்–று ஆ–னால், பிழுக்கை வாரி–யும் பால் க�ொள்–வர்; அடி–கேள்! பிழைப்–பன்–ஆ–கி–லும் திரு–வ–டிப் பிழை–யேன்; வழுக்கி வீழி–னும் திருப்–பெ–யர்–அல்–லால், மற்று நான் அறி–யேன், மறு மாற்–றம்; ஒழுக்க என் கணுக்கு ஒரு மருந்து உரை–யாய்--ஒற்–றி–யூர் எனும் ஊர் உறை–வானே! ‘‘என் தலை– வ னே! திரு– வ�ொ ற்– றி – யூ – ரி ல் அமர்ந்து அருள்– ப ா– லி ப்– ப – வ னே! அடி– யேன் அழுக்–கே–றிய உட–லு–டன் உன் திரு– வ–டியை அடைந்–தேன். இத்–து–ய–ரம் நான் அடை–வ–தற்கு உரி–ய–வ–னாக இருந்–தா–லும்

74

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

குன்–றிய என் கண் ஒளிக்கு ஒரு மருந்–தின – ைத் தரு–வாய்! நான் கதறி அழு–வது உன் காதில் விழ– வில்– லை யா? பசு– வி ன் பாலைப் பெற்று – ர்–கள் அந்–தப் பசுவை நன்கு பயன் அடை–பவ பரா–ம–ரித்து காப்–பாற்–று–வ–தில்–லையா? அத– னு–டைய சாணத்–தைக் கூட பயன்–ப–டுத்–திக் க�ொள்– வ ார்– க ளே அதை எவ்– வ – ள வு புனி– த– ம ாக கரு– து – வ ார்– க ள். இனி நான் பிழை செய்– ய – ம ாட்– டே ன். அப்– ப – டி யே வழுக்கி விழுந்–தா–லும் உன் திருப்–பெ–யரை – த் தவிர பிற பெயர்–களை – க் கூறேன். அடி–ய–வனை ஏற்று அருள்க!’’ என்று நெஞ்–சம் மன்–றா–டு–கி–றார் சுந்–த–ர–மூர்த்தி சுவா–மி–கள். சிவனை நண்– ப – ன ா– க ப் பெற்ற சுந்– த – ர – மூர்த்தி சுவா–மி –க–ளு க்கே இந்த நிலைமை என்–றால் நாமெல்–லாம் எம்–மாத்–தி–ரம்? சிற்–றின்ப சக–தி–யிலே வலம் வரும் நாம் பேரின்– பத்தை ந�ோக்கி நம் மனத்தை நகர்த்–து–வ�ோம். பெரும் மகான்– க – ளி ன் ஆன்மா குடி– க�ொண்–டிரு – க்–கும் திரு–ஒற்–றியூ – ரு – க்கு ஒரு–முறை சென்று சிவ–பெ–ரும – ா–னை–யும் இணை–யில்லா பேர–ழகு படைத்த வடி–வுடை அம்–மன – ை–யும் தரி–சி–யுங்–கள். அந்த நற்–க–ருணை – ப் பேற்–றுக்கு பாத்–தி–ர– மா–வ�ோம். நலம் பல–வும் விளை–யும்.

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

ªêšõ£Œ

Fƒèœ

ë£JÁ

êQ

ªõœO

Mò£ö¡

¹î¡

Ý® & 16 ªêšõ£Œ

Aö¬ñ

1

݃Aô îI› «îF «îF

Íô‹ Þó¾ 10.59 ñE õ¬ó

ÜI˜î 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

àˆFó†ì£F 裬ô 6.16 ñE õ¬ó «óõF ÜF裬ô 5.12 ñE õ¬ó

ÜwìI ñ£¬ô 4.03 ñE õ¬ó

êŠîI Þó¾ 6.15 ñE õ¬ó

êw® Þó¾ 8.18 ñE õ¬ó

A¼ˆF¬è Þó¾ 1.39 ñE õ¬ó

ðóE Þó¾ 3.11 ñE õ¬ó

èK. îQò . êQŠHó«î£û‹ êèô Cõ£ôòƒèO½‹ Hó«î£û Mö£.

F¼«õ£í Móî‹. ªð÷˜íI Móî‹. ê‰FóAóèí‹ Þó¾ 9.17 to 12.49 ñE õ¬óJ™.

²ðFù‹. º®Jø‚è, ªðò˜ ņì, ªîŒõ õN𣴠ªêŒò ï™ô .

è¡Q

è¡Q

C‹ñ‹

C‹ñ‹

«è£°ô£wìI, A¼wí£wìI è‡í¬ù õN𣴠ªêŒ»‹ .

êw® Móî‹. û‡ºè¬ó õíƒè ꉫî£û‹ ô‹.

êmvõó¬ó bð‹ ãŸP, ܘ„ê¬ù ªêŒ¶ îKC‚è êôùƒèœ Mô°‹.

ñý£êƒèìýó 궘ˆF. èíðF¬ò õíƒè êƒèì‹ b¼‹.

èìè‹&C‹ñ‹ °¼ðèõ£¡ õN𣴠ªêŒî™ ïô‹.

èìè‹

I¶ù‹&èìè‹ è£òˆK üð‹ ªêŒò. ܋𣜠îKêù‹ â™ô£ ïô¡èÀ‹ õ‰¶ «ê¼‹.

I¶ù‹

Kûð‹&I¶ù‹ ²ðºÃ˜ˆî Fù‹. Ü‹ñ¡ «è£J™èO™ Ý® ñ£î Mö£.

Kûð‹

²ð. õóô†²I Móî‹. ô†²I ̬ü ªêŒ¶ ô†²I èì£†ê‹ ªðÁ‹ .

ê˜õ ãè£îC. °¼õ£ÎóŠð¬ù õíƒè ãŸø Fù‹. Ý® 18‹ ªð¼‚°.

²ð. ܬùˆ¶ ²ðG蛾膰‹ ãŸø Fù‹.

ºŠªð¼‰«îMò¬ó (¶˜‚è£, ô†²I, êóvõF) õíƒè ºŸHøMˆ ¶¡ð‹ °¬ø»‹.

M«êû °PŠ¹èœ

Cˆî 49.06 H¡¹ ÜI˜î è¡Q&¶ô£‹ ²î‰Fó Fù‹. A¼ˆF¬è Móî‹. º¼èŠªð¼ñ£¬ù õ탰‹ Ý® Mö£ .

Cˆî 52.57 H¡¹ ñóí

ܲMQ ÜF裬ô 4.31 ñE õ¬ó Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî ñóí H¡¹ Cˆî

Ìó†ì£F 裬ô 6.27 ñE õ¬ó

ð…êI Þó¾ 10.03 ñE õ¬ó

ñóí 1.18 H¡¹ Cˆî Cˆî 60.00 ï£N¬è

F¼F¬ò Þó¾ 12.22 ñE õ¬ó êîò‹ 裬ô 6.31 ñE õ¬ó

궘ˆF Þó¾ 11.27 ñE õ¬ó

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ÜM†ì‹ ÜF裬ô 5.58 ñE õ¬ó Cˆî 59.55 H¡¹ ñóí

¶MF¬ò Þó¾ 12.55 ñE õ¬ó êîò‹  º¿õ¶‹

Hóî¬ñ Þó¾ 12.53 ñE õ¬ó

«ñû‹

«ñû‹

«ñû‹

ê‰Fó£wìñ‹

ÜI˜î 42.27 H¡¹ Cˆî Kûð‹

Cˆî 60.00 ï£N¬è

Cˆî 60.00 ï£N¬è

ñóí 28.39 H¡¹ Cˆî

«ò£è‹

ªð÷˜íI Þó¾ 12.24 ñE õ¬ó F¼«õ£í‹ ÜF裬ô 4.54 ñE õ¬ó Cˆî 57.16 H¡¹ Cˆî

궘ˆîC Þó¾ 11.21 ñE õ¬ó àˆFó£ì‹ Þó¾ 3.20 ñE õ¬ó

Fó«ò£îC Þó¾ 9.56 ñE õ¬ó Ìó£ì‹ Þó¾ 1.19 ñE õ¬ó

¶õ£îC Þó¾ 8.15 ñE õ¬ó

«è†¬ì Þó¾ 8.24 ñE õ¬ó

ÜÂû‹ ñ£¬ô 5.54 ñE õ¬ó

îêI ñ£¬ô 4.22 ñE õ¬ó

ãè£îC Þó¾ 6.16 ñE õ¬ó

Mê£è‹ ðè™ 3.28 ñE õ¬ó

ï†êˆFó‹

ïõI ðè™ 2.46 ñE õ¬ó

FF

கணித்தவர்: ‘ஜ�ோதிட மணி’ வசந்தா சுரேஷ்குமார்

ஆகஸ்ட் மாதம் 1-15 (ஆடி) பஞ்சாங்க குறிப்புகள்

கா

ங்க்ஷந்த கர்–ம–ணாம் சித்–தின் யஜந்த இஹ தேவதா க்ஷிப்– ர ம் ஹி மானுஷே ல�ோகே ஸித்– தி ர் பவதி கர்–மஜா (4:12) ‘‘என் சித்–தாந்–தத்–தைப் புரிந்–துக – �ொள்–பவ – ர்–கள் என்–னு–டன் ஐக்–கி–ய–மா–கி–றார்–கள். அதைப் புரிந்து– க�ொள்–ளா–த–வர்–கள் தம் கர்–மாக்–களை இயற்றி அவற்–றுக்–கான பலனை இந்–தப் பிற–வி–யி–லேயே அனு–பவி – க்–கக் காத்–திரு – க்–கிற – ார்–கள். இந்த அனு–ப– வத்–தைப் பெறு–வத – ற்–காக அவர்–கள் சில தேவ–தை– – ார்–கள். அந்த உபா–சனை – ய – ால் களை உபா–சிக்–கிற அவர்–க–ளுக்கு அந்–தப் பலன்–கள் கிடைக்–க–வும் செய்–கின்–றன.’’ நான் மேற்–க�ொள்–ளும் பணிக்கு எனக்–குக் கிடைக்–கக் – கூ–டிய பலன் என்ன என்–பதே இப்–ப�ோது அனை–வ–ரு–டைய எதிர்–பார்ப்–பாக இருக்–கி–றது. என்–னப் பரி–கா–ரம் செய்–தால் எனக்கு ஏற்–பட்–டி– ருக்–கும் த�ோஷம் வில–கும், எனக்கு நன்–மை–கள் ஏற்–படு – ம் என்–பது – ம் அது–ப�ோன்ற எதிர்–பார்ப்–புத – ான். இன்ன க�ோயி–லுக்–குப் ப�ோய் இன்ன தெய்–வத்தை இன்–ன–மா–திரி வழி–பட்–டால் இன்ன பலன் கிடைக்– கும் என்று வழி–ந–டத்–து–வ–தற்கு அனு–ப–வப்–பட்–டப் பெரி–ய–வர்–க–ளும், அனு–மா–னித்–துச் ச�ொல்–லும் ஜ�ோதி–டர்–க–ளும் இருக்–கி–றார்–கள். இப்–படி, தேவ–தை–க–ளாக வர்–ணிக்–கப்–ப–டும் க�ோயில் தெய்–வங்–களை வழி–ப–டு–வ–தால் ஒரு–வர் எதிர்–பார்க்–கும் நன்–மைய�ோ அல்–லது ஏதே–னும் பிரச்–னை–யி–லி–ருந்து விடு–பட புது உத்–திய�ோ அல்– லது அந்–தப் பிரச்–னை–யைத் தாங்–கிக்–க�ொள்–ளும்

பரந்தாமன�ோடு எளிதாகக் கலப்பது எப்படி? மன–வ–லி–மைய�ோ கிடைக்–கக்–கூ–டும். இதெல்–லாம் ல�ௌகீ–க–மா–னவை. நிலைத்து நிற்–ப–தில்லை. நன்மை, புது உத்தி, மன–வ–லிமை ஆகிய நிரந்–தர– மி – ல்–லாத இந்–தப் பலன்–கள் க�ோயில் தேவ–தை–களை வழி–ப–டு–வ–தன் மூலம் கிடைக்–க– லாம். ஆனால், நிரந்–த–ர–மான நிம்–மதி வேண்–டு– மானால் அது பரந்–தா–மனை அடை–வத – ால் மட்–டுமே சாத்–திய – ம – ா–கும். இப்–படி நேர–டிய – ாக அடை–வது என்– பது எளி–தா–னத – ல்ல. இதற்–கான அடிப்–படை – த் தகுதி - ‘நான்’ என்ற முனைப்பை முற்–றி–லும் விட்டொ– ழிக்–க–வேண்–டும். தேவ–தை–க–ளால் கிடைக்–கும் பலன்–கள் எல்–லாம் ‘நான்’ என்ற உணர்–வு–டைய– வ–னுக்கு, அவ–னுடை – ய ஐம்–புல – ன்–களை – ச் சார்ந்து சந்–த�ோ–ஷம் தரும். ஆனால், பரம்–ப�ொ–ருளை அடைய முயற்– சி ப்– ப – வ – னு க்கோ மீண்– டு ம் ஒரு பிறவி, அதில் உழ–லு–வது, இச்–சை–க–ளில் சிக்–கித் துன்–பு–று–வது அல்–லது அற்ப சந்–த�ோ–ஷங்–க–ளில் மகிழ்–வது என்ற அனு–பவ – ங்–கள் மீண்–டும் கிட்–டாது. இப்–படி பரம்–ப�ொரு – ள�ோ – டு கலந்–துவி – ட எடுக்கும் முயற்–சிக – ள் எல்–லாம் வலி மிகுந்–தவை. எத்–தகை – ய வலி? பிரிவு, இழப்பு, துறப்பு என்–ப–ன–ப�ோன்ற

76

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

வலி. இந்த வலி– க – ளி – லி – ரு ந்து மீண்– டு – வி ட்– ட ால் ஒரு–வன் வெகு எளி–தாக அந்–தப் பரந்–தா–ம–ன�ோடு கலந்–து–வி–ட–லாம். ஆனால், அது சுல– ப – ம ல்ல என்– ப – து – த ான் பெரும்–பா–லா–ன�ோரி – ன் அனு–பவ – ம – ாக இருக்–கிற – து. அத–னால்–தான் அவர்–கள் - பரம்–ப�ொ–ரு–ள�ோடு கலக்க இய– ல ா– த – வ ர்– க ள் - அதற்– கு க் கீழான தேவ–தை–க–ளு–டன் த�ொடர்பு வைத்–துக்–க�ொள்ள முயற்–சிக்–கி–றார்–கள். இந்த தேவ–தை–கள் அவர்– களுக்–குச் சிற்–சில ல�ோகா–யத – ம – ான ஆதா–யங்–களை அளிக்–க–வல்–லவை. இவ்–வாறு தேவ–தை–கள் நம் சில விருப்–பங்–க– ளைப் பூர்த்தி செய்–வ–தன் ந�ோக்–கமே, நாம் இந்த அற்ப ஆதா–யங்–களி – ல – ேயே ஆழ்ந்–துவி – ட – க்–கூட – ாது, பரம்–ப�ொ–ரு–ளைத் தேடி அடை–ய–வேண்–டும் என்ற மறை–முக – ம – ாக அறி–வுறு – த்–துவ – து – த – ான். இப்–படி சில நன்–மை–கள் கிடைப்–ப–தால், நாம் இந்த சுகத்–தி– லேயே ஆழ்ந்து, பர–மாத்–மாவை சிந்–திக்க மறந்யது– வி–டு–வ–தும் இயல்–பாக அமை–யக்–கூ–டி–ய–து–தான். ‘எப்–படி நிகழ்ந்–தது இது!’ என்ற ஆச்–ச–ரிய அனு–ப–வம் நம்–மில் பல–ருக்–கும் ஏற்–பட்–டி–ருக்–க– லாம். இதற்கு, நம்–மைத் தவிர நம்–ம�ோடு கூடவே

இயங்–கும் ஏதே–னும் ஓர் அமா–னுஷ்ய சக்–தி–யும் கார–ண–மாக இருக்–க–லாம். சாலை–யில் வாக–னத்–தில் ப�ோய்க்–க�ொண்–டி– ருக்–கி–ற�ோம், திடீ–ரென விபத்து. எதிரே வந்–து– க�ொண்–டிரு – க்–கும் பிர–மாண்ட வாக–னம் ஒன்று நாம் பய–ணிக்–கும் வாக–னத்–தின் மீது ம�ோதி–வி–டு–கி–றது. நாம் தூக்–கி–யெ–றி–யப்–ப–டு–கிற�ோ – ம். பக்–கத்–தி–லி–ருக்– கும் அகன்–ற–த�ோர் செடி மீது விழு–கி–ற�ோம். ஒரு சிராய்ப்பு இல்லை, அடி இல்லை, எந்த பாதிப்–பும் ம். உடன் பய–ணித்த இல்–லா–மல் எழுந்து நிற்–கிற�ோ – சிலர் காய–மும், பெருத்த அடி–யும் பட்டு வேத–னை– யில் முனகி, கதறி, அழு–துக – �ொண்–டிரு – க்–கும்–ப�ோது நமக்கு மட்–டும் இப்–படி – ய�ொ – ரு அற்–புத – ம் நிகழ்ந்–தது எப்–படி? இது–தான் நம்–மு–ட–னேயே வந்து நம்–மைக் காத்–து–க�ொண்–டி–ருக்–கும் சக்–தி–யின் வலிமை. இது – ல – ா–கத் த�ோன்–றல – ாம். இப்–படி பிற–ருக்–குத் தற்–செய சேத–மில்–லா–மல் தப்–பித்–தத – ற்கு ஏதே–னும் குதர்க்–க– மான கார–ணங்–களை அவர்–கள் விவ–ரிக்–க–லாம். ஆனால், விபத்–துக்–குள்–ளான வாக–னத்–திலி – ரு – ந்து நம்மை மட்–டும் யார�ோ கைத்–தாங்–கல – ா–கத் தூக்கி, பக்–கத்து அகன்ற செடி–மீது கிடத்–திய அற்–பு–தம் நமக்கு நிகழ்ந்–தி–ருக்–கி–றது.

பிரபுசங்கர்

நிச்–ச–ய–மாக இந்–தத் தப்–பித்–தல் நம்–மு–டைய சம–ய�ோ–சித புத்–தி–யால் நிகழ்ந்–த–தல்ல. விபத்து நடந்த கணத்–தில் நாமே தாவி, வான�ோக்–கிப் பறந்து இந்த அகன்ற செடி–யைக் கண்டு அதன்– மீது நம் உட–லைக் கிடத்–திக்–க�ொள்–ள–வில்லை. அப்– ப – டி – ய ென்– ற ால் இந்த அதி– ச – ய த்– த ைச் செய்–த–வர் யார்? அது–தான் நாம் வழி–படு – ம் தேவ–தை–யின் அருள். ஆனால், பரந்–தா–மனை ஒப்–பிட்டு ந�ோக்–கும்– ப�ோது இவ்–வாறு தேவ–தை–யின் அரு–ளால் நாம் தப்பித்– த து என்– ப து மிக– வு ம் அற்– ப – ம ான ஒரு பலனே! இந்–தத் தற்–கா–லி–கத் தப்–பித்–த–லுக்–கும், ஆயுள் நீட்–சிக்–கும் நாம் மகிழ்ந்து க�ொண்–டாடு– கி–ற�ோம் என்–றால் இன்–னும் நாம் பக்–கு–வம் பெற– வில்லை என்–று–தான் அர்த்–தம். இந்–தத் தப்–பித்–தல் நமக்–குப் பிடித்த சுவை–யான உணவு நமக்–குக் கிடைத்–தாற்–ப�ோல, நாம் வசிக்க வச–தி–யான வீடு கிடைத்–தாற்–ப�ோல, நாம் உடல் நிம்–மதி பெற தடை–யற்ற உறக்–கம் க�ொள்–வ–து– ப�ோல. அவ்–வ–ள–வு–தான். இதற்–கெல்–லாம் மேலா–ன–து–தான் நாம் பரம்– ப�ொ– ரு – ளு – ட ன் ஐக்– கி – ய – ம ா– கி – வி – டு ம் பேரின்– ப ம். இந்த இன்–பம் நம் வாழ்–நா–ளி–லேயே நமக்–குக் கிடைக்–க க்–கூ–டி–ய–து –த ான் - நாம் ஞானி– க –ள ாக மாறு–வ�ோ–மா–னால்! நம்–மிடையே – வாழ்ந்த சுவாமி விவே–கா–னந்–தர், ðô¡

77

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

– ய ஞானி– காஞ்சி முனி–வர் ப�ோன்–ற�ோர் இத்–தகை கள். அவர்–கள் உணவு, உடை, உறக்–கம், உறை– வி–டம் என்று எதி–லும் அக்–கறை காட்–டா–த–வர்–கள். அவர்–க–ளுடை – ய பெரு–ந�ோக்–கம், பரந்–தா–ம–னு–டன் ஐக்–கி–ய–மா–கி–வி–டு–வ–து–தான். அத–னால்–தான் அவர்–கள் நிகழ்த்–திய அதி–ச– யங்–கள் இன்–ற–ள–வும் நம்மை பிர–மிக்க வைத்–துக்– க�ொண்–டி–ருக்–கின்–றன. தீர்க்–க–த–ரி–ச–ன–மாக, பின்– னால் நடக்–க–வி–ருப்–ப–வற்றை மிக–வும் எளி–தா–கச் ச�ொல்–லி–வி–டும் ஆற்–றல் நிரம்–பப் பெற்–றி–ருந்–த– வர்–கள் அவர்–கள். இது எப்–படி அவர்– க–ளுக்கு சாத்–தி–ய–மா–யிற்று? அவர்–கள் அற்ப சுகங்–களை அப்–ப–டியே புறந்– தள்–ளி–ய–வர்–கள். அதா–வது, தேவ–தை–களை உபா– சித்து நலன்–க–ளைப் பெற விரும்–பா–த–வர்–கள். சில சந்–தர்ப்–பங்–க–ளில் காட்சி மயக்–க–மாக அவர்–கள் காளி, காமாட்சி அம்–மன் என்று தேவ–தை–களை வழி–பட்–டார்–கள்–தான் என்–றா–லும், அந்த தேவ–தை– களை–யும் மிஞ்–சிய மேலான உயர்–சக்–தி–யைத்– தான் உள்–ளூர ஆரா–தித்–தி–ருந்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். அதனால்–தான் உல–கி–யல் விஷ–யங்–களை அவர்– களால் விரல் நுனி–யில் வைத்–துக்–க�ொண்–டி–ருக்க முடிந்–தி–ருக்–கி–றது. ‘இவர் எந்–தப் பத்–தி–ரி–கையை, எந்த நூலைப் படித்–தார், யாரு–டன் பேசி–னார், எப்–படி அப்-டேட்–டான விஷ–யங்–க–ளைத் தெரிந்து – க்–கிற – ார் என்ற ஆச்–சரி – ய புதிர் வைத்–துக்–க�ொண்–டிரு அனை–வ–ருக்–குமே ஏற்–ப–டு–வ–துண்டு. இதற்–குக் கார–ணம் அவர்–கள் பரம்–ப�ொரு – ளை நேர–டி–யாக உபா–சித்–த–து–தான். ஒரு புத்–த–கத்தை (எந்– தி – ர ன் திரைப்– ப – ட த்– தி ல் வரு– வ – து – ப�ோ ல) ஒரு–முறை விசி–றி–யா–கப் பிரித்–தார்–க–ளென்–றால் அதி–லுள்ள எல்லா விஷ–யங்–க–ளும் அவர்–க–ளால் கிர–கிக்–கப்–பட்–டு–வி–டும்! பிறகு சந்–தர்ப்–பத்–துக்கு ஏற்–றாற்–ப�ோல வெளிச் ச�ொல்–ல–வும் முடி–யும். இந்த அள–வுக்கு அவர்–கள் தேவைப்–ப–டும்–ப�ோது திறந்– து – க �ொள்– ளு ம் பல அறை– க ள் க�ொண்ட மாபெ–ரும் கம்ப்–யூட்–ட–ரையே தங்–கள் மூளை–யாக அவர்–கள் வைத்–துக்–க�ொண்–டி–ருந்–தார்–கள் என்றே ச�ொல்–ல–லாம்! அத–னால்–தான் வெகு எளி–தாக அவர்–க–ளால் அடுத்து நடக்– க – வி – ரு ப்– ப – வ ற்றை உணர முடிந்– தி–ருக்–கி–றது, அவற்றை எடுத்–துச் ச�ொல்–ல–வும் முடிந்–திரு – க்–கிற – து, குறிப்–பிட்ட நிகழ்ச்–சியி – ல் சம்–பந்– தப்–பட்–ட–வர்–க–ளைக் காக்–க–வும் முடிந்–தி–ருக்–கி–றது. சம்–பந்–தப்–பட்–ட–வர்–கள், தாம் இவ்–வாறு காப்– பாற்–றப்–பட்–டதை, இந்த அதி–ச–யத்தை வாயா–ரப் புகழ்ந்து ச�ொல்–லிக்–க�ொண்–டி–ருக்–க–லாமே தவிர, பிற–ரி–டம் விவ–ரித்து வியந்–து–க�ொண்–டி–ருக்–க–லாமே தவிர, கேட்– ப�ோ – ரு ம் விழி– வி – ரி த்து ஆச்– ச – ரி – ய ப்– பட்டுக்– க �ொண்– டி – ரு க்– க – ல ாமே தவிர, தமக்– கு ம் – ம் வாய்க்–காதா என்று ஏங்–கிக்– அது–ப�ோன்ற அற்–புத க�ொண்–டிரு – க்–கல – ாமே தவிர, ஞானி–கள் அப்–படி ஒரு சம்–பவ – ம் நடந்–தத – ா–கவே பாராட்–டிக்–க�ொண்–டிரு – க்க மாட்–டார்–கள். கார–ணம், அவர்–கள் பர–மாத்–மா–வு–ட– னேயே லயித்–தி–ருப்–ப–து–தான். இந்த ஞானி–கள், பாம–ரர்–க–ளின் பார்–வை–யில் தங்–க–ளு–டைய நலம்

78

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

50 காத்த தேவ–தை–க–ளா–கத் தெரி–ய–லாம். ஆனால், ஞானி–கள் எதற்–கா–க–வும் தங்–களை முன்–னி–லைப் படுத்–திக்–க�ொள்–வ–தில்லை. இந்த ஆன்–மாக்–கள் உட–ல�ோ–டும், உயி–ர�ோடு – ம் இந்த உல–கத்–தில் சஞ்–ச–ரிப்–பது இதுவே கடைசி பிறப்பு, இனி இவர்–கள் பரந்–தா–ம–னு–டன் ஐக்–கி–ய– மா–கி–வி–டு–வார்–கள் என்றே நம்–ப–லாம். இறை–வ– னும், மனித குலம் தழைக்க, ஞானி தகு–திக்கு ஆளாக்–கிக்–க�ொள்ள வேறு சில ஆன்–மாக்–களு – க்கு க்–கி–றான் உயி–ரும், உட–லும் தந்து அனுப்–பிவை – என்–றும் க�ொள்–ள–லாம். தன் அற்ப நன்–மைக – ளு – க்–காக தேவ–தை–களி – ன் அருளை எதிர்–ந�ோக்–குப – வ – ன் ஆண–வம் க�ொண்–டவ – – னாக இருப்–பான். தான் குறிப்–பிட்ட தேவ–தையை வணங்–குகி – ற�ோ – ம், அது தனக்–குத் தேவை–யா–னதை நிறை–வேற்–றித் தர–வேண்–டும் என்ற எதிர்–பார்ப்பு அந்த ஆண–வத்–தில் அடங்–கி–யி–ருக்–கும். ஏவல், பில்லி, சூனி–யம் ப�ோன்ற தீய–வழி – க்–கான தேவ–தை– யின் துணை இருப்–ப–வர்–க–ளுக்கு இந்த ஆண–வம் அதி–க–மா–கவே இருக்–கும். தாங்–கள் ச�ொல்–வது – ண்–டும், செய்–வது பலிக்–கவே – ண்–டும் செய–லா–கவே என்ற மூர்க்–கப் பிடி–வா–தம் க�ொண்–டி–ருப்–பார்–கள். அர்–ஜு–னன் மறை–முக – –மாக அந்த ஆண–வத்– துக்கு உட்–பட்–ட–வ–னா–கவே இருக்–கி–றான். எதி–ரி– லி–ருக்–கும் உற–வி–னர்–க–ளைக் க�ொல்–லத் தனக்கு மனம் ஒப்–ப–வில்லை என்று ப�ோர்க்–க–ளத்–துக்கு வந்–த–பி–றகு அவன் பின்–வாங்–கு–கி–றான் என்–றால், தன்–னால் அவர்–கள் எல்–ல�ோ–ரும் மாய்க்–கப்–பட்டு– விடு– வ ார்– க ள் என்ற தலைக்– க – ன ம் அவ– னு க்கு ஏறி–யிருந்–தது என்–றும் ஊகிக்–க–லாம். அதா–வது, அவ–னால் இல்–லா–விட்–டால் அவர்–கள் யாரா–லும், எத–னா–லும் மர–ணம – டை – ய – ம – ாட்–டார்–கள் என்ற ஆண– வம்! தன்–னால்–தான் அவர்–கள் க�ொல்–லப்–ப–டு– வார்–கள் என்ற ஓவர் கான்ஃ–பி–டன்ஸ்! அதையே, ‘அவர்–க–ளைக் க�ொல்–ல–வேண்–டி–யி–ருக்–கி–றதே!’ என்ற கழி–வி–ரக்–க–மா–க–வும் அவன் வெளிப்–ப–டுத்– திக்–க�ொள்–கி–றான்! விந்–தை–யான மனித குணம்! அத–னா–லேயே இந்–தக் கட்–டம்–வரை அவன் தன்னருகிலேயே நின்றுக�ொண்டிருக்கும் பரந்தா–ம– ன�ோடு ஒன்–றி–விட இய–லா–த–வ–னாக இருக்கி–றான். அவ–ரு–டைய அறி–வு–ரையை, ஆணையை ஏற்–கத் தயங்–கு–கி–றான், மறுக்–கி–றான். உற–வி–னர்–களும், குரு– ம ார்– க – ளு ம் அழிந்– து வி– டு – வ ார்– களே என்று ப�ோலி–யாக விச–னப்–ப–டு–கி–றான். இவ– னு க்கு ப�ோதிக்– கு ம் முறை– யி ல்– த ான், ‘எனது சித்–தாந்–தத்–தைப் புரிந்–து–க�ொண்–ட–வர்–கள் என்–னு–டன் ஐக்–கி–ய–மா–கி–வி–டு–கி–றார்–கள்’ என்று

ச�ொல்–கிற – ார் கிருஷ்–ணன். அதா–வது, கிருஷ்–ணன – ா– கவே ஆகி–வி–டு–கி–றார்–கள்! அதா–வது, எது தர்–மம், எது அதர்–மம் என்–பத – ைப் புரிந்–துக – �ொண்–டுவி – டு – வ – ார்– கள். ‘அழிப்–ப–தி–லும் தர்–மத்–தை–யும், அழிக்–காது ஒதுங்–கு–வ–தி–லும் அதர்–மத்–தை–யும் நிலை–நாட்ட – த் தெரிந்–துக – �ொண்டு– முடி–யும்’ என்ற உண்–மையை வி–டு–வார்–கள். சாதுர்–வர்ண்–யம் மயா ஸ்ருஷ்–டம் குண–கர்–ம– வி–பாகா – பி மாம் வித்த்–யக – ர் தார–மவ்–ய– தஸ்ய கர்–தா–ரம யம் (4:13) ‘‘அர்–ஜுனா, ஒவ்–வ�ொரு மனி–தரு – டை – ய குணத்– தின் அடிப்–ப–டை–யில், அவர் மேற்– க �ொள்– ளு ம் கர்–மா–வின் அடிப்–ப–டை–யில், மனித குலத்தை நான்கு வர்–ணங்–கள – ாக நான் பிரித்–தேன். ஆனால், இவற்றை உரு–வாக்–கிய நான் அழி–வற்–ற–வன், நான் மாறு–த–லுக்கு உட்–ப–டா–த–வன் என்–ப–தை–யும் நீ அறிந்–து–க�ொள்.’’ ‘குணத்–த–ளவே ஆகு–மாம் குலம்’ என்–கி–றர் கிருஷ்–ணன். பின்–னா–ளில் வந்த ஔவை–யா–ருக்கு யார் மேல் என்ன க�ோபம�ோ, ‘குலத்– த – ள வே ஆகு–மாம் குணம்’ என்று பாடிவிட்டுப் ப�ோய்–விட்–டார். நீர–ளவே ஆகு–மாம் நீராம்–பல் தான்–கற்ற நூல–ளவே ஆகு–மாம் நுண்–ண– றிவு - மேலைத் தவத்–த–ளவே ஆகு–மாம் தான்– பெற்ற செல்–வம் கு ல த் – த – ள வே ஆ கு – ம ா ம் குணம். ய பாடல்.

- என்–பது அவ–ருடை – ஆனால், குணத்தை அடிப்–படை – ய – ாக வைத்தே – க்–கிற – ார் கிருஷ்–ணன். பிரா–ம– குலத்–தைப் பிரித்–திரு ணன், க்ஷத்–ரி–யன், வைசி–யன், சூத்–தி–ரன் என்று அவர் மனித குலத்தை வகைப்–படு – த்–தியி – ரு – க்–கிற – ார் என்–றால் அந்–தப் பாகு–பாடு அவ–ர–வர் குணங்– களை அடிப்–படை – –யாக வைத்–து–தான். ஆனால், துர– தி – ரு ஷ்– ட – வ – ச – ம ாக பின்– ன ால் வந்– த – வ ர்– க ள் ஒவ்–வ�ொரு பிரி–வி–ன–ருக்–கும் ஒரு த�ொழி–லைக் கற்–பித்து, அந்–தத் த�ொழி–லைச் சார்ந்–த–தா–கவே அந்–தப் பிரி–வி–ன–ரின் குலத்–தை–யும் தீர்–மா–னித்–து– விட்–டார்–கள் என்றே த�ோன்–று–கி–றது. கிருஷ்–ணன் குணத்–தின் அடிப்–படை–யில் வகுத்–த–படி, சத்வ குண–முள்–ள–வன் பிரா–ம–ணன், சத்வ குண–மும் கூடவே ரஜ�ோ–குண – மு – ம் க�ொண்–டவ – ன் க்ஷத்–ரிய – ன், சத்–வமு – ம், ரஜ�ோ–வும், தம�ோ குண–மும் உள்–ளவ – ன் வைசி– ய ன், தம�ோ குண– மு ம் ரஜ�ோ– கு – ண – மு ம் படைத்–த–வன் சூத்–தி–ரன் என்று ச�ொல்–ல–லாம். வெண்மை நிறம் சத்வ குணத்–தைக் குறிப்–ப– தா–க–வும், சிவப்பு ரஜ�ோ–கு–ணம் என்–றும், கறுமை தம�ோ–கு–ணம் என்–றும் விளக்–கப்–பட்–ட–தா–லேயே மனித குலம் ‘வர்–ண–’ப் பிரி–வு–க–ளாக வகுக்–கப்– பட்–டது. ஆனால், கிருஷ்– ண ன் குணத்– த ை– த ான்

அடிப்படை–யா–கக் க�ொண்–டார். அதா–வது ஒரு–வரே தம்–மு–டைய குண மாறு–தல்–க–ளைப் ப�ொறுத்து ஒரே பிற– வி – யி ல், பிரா– ம – ண – ன ாக வாழ– ல ாம், க்ஷத்ரி–யன – ாக வாழ–லாம், வைசி–யன – ாக வாழ–லாம், சூத்–தி–ர–னாக வாழ–லாம் என்–று–தான் கிருஷ்–ணன் ச�ொல்–லி–யி–ருக்–கி–றார். சத்–வ–கு–ணம், நற்–கா–ரி–யங்–க–ளில் மன–தைச் செலுத்–தும், மன, புலன் அடக்–கம், சகிப்–புத் தன்மை, விவே–கம், தவம், வாய்மை, கருணை, மகிழ்ச்சி, நம்–பிக்கை, பாவம் செய்–வ–தில் கூச்–சப்– படு–தல், தன்–னி–லேயே மகிழ்ந்–தி–ருத்–தல், தானம், பணிவு மற்–றும் எளிமை ஆகிய இயல்–பு–க–ளைக் க�ொண்–டத – ாக இருக்–கும். இந்த சத்–வகு – ண – த்–தால், தன் செயல்–க–ளைப் பக–வா–னுக்கு அர்ப்–ப–ணம் செய்–வது, பலன் எதிர்–பா–ரா–மல் செய–லாற்–று–வது ஆகி–யன சாத்–தி–ய–மா–கும். ஊக்–கம், ஞானம், வீரம், தரு–மம், தானம், கல்வி, ஆசை, முயற்சி, இறு–மாப்பு, வேட்கை, திமிர், தெய்–வங்–க–ளிடம் செல்வங்க ள் வே ண் டு வ து , வேற்றுமை எண்–ணம், புல–னின்–பப் பற்று, சண்–டை–க–ளில் ஆர்–வம், புக– ழில் ஆசை, மற்–ற–வர்–களை எள்ளி நகை–யா–டு–வது, பராக்–கி–ர–மம், பிடி– வா– த ம், பய– னி ல் விருப்– ப ம் கருதி செய்–யும் செயல்–கள் ஆகிய இயல்பு– களைக் க�ொண்– டி – ரு ப்– ப து ரஜ�ோ– கு– ண ம். இந்த ரஜ�ோ– கு – ண த்– த ால், இன்–பத்–தில் பற்று, அசு–ரத்–தன்மை, செயல் புரி–வ–தில் ஆர்வம், கன–வில் சஞ்–சரி – ப்–பது ஆகி–யன சாத்–திய – ம – ா–கும். க ா ம ம் , வெ கு ளி , ம ய க் – க ம் , கலக்–கம், க�ோபம், பேராசை, ப�ொய் பேசு–தல், இம்சை, யாசித்–தல், வெளி– வே–ஷம், சிர–மம், கல–கம், வருத்–தம், ம�ோகம், கவலை, தாழ்மை, உறக்–கம், அச்–சம், ச�ோம்–பல், தகு–தி–யில்–லா–மல் பிறர் ப�ொருட்–களை எதிர்–பார்த்– தல், பிறர்க்கு கேடு விளை–வித்–தல், பகட்–டுச் செயல்–கள் ஆகிய இயல்–பு–க–ளைக் க�ொண்–டி–ருப்– பது தம�ோ குணம். இந்த தம�ோ– கு–ணத்–தால் ச�ோம்–பல், ராட்–ச–சத் தன்மை, ம�ோகம் ஆகி–யன சாத்–தி–ய–மா–கின்–றன. வெறும் த�ோற்–ற–மும், த�ோல் நிற–மும் ஒரு–வர் ஒரு குறிப்–பிட்ட வர்–ணத்தை, குலத்–தைச் சார்ந்–த– – ான அடை–யா–ளங்–கள் வர் என்–பத – ற்–கான தீர்–மா–னம இல்லை என்–ப–தை–யும் உண–ர–வேண்–டும்.

– ர் வெண்மை சத்–வகு – ண – ம் என்ற பிரி–வில் வரு–பவ நிறத்–த–வர் என்–றால், உல–கில் எல்லா வெண்மை நிறத்–த–வ–ரும் அந்–தப் பிரி–வில் அடங்–க–வேண்–டும். ஆனால், எல்லா வெண்மை நிறத்–த–வ–ரும் சத்–வ– குணத்–தின் இயல்–புக – ளை – க் க�ொண்–டிரு – ப்–பதி – ல்லை என்–பது அனு–ப–வ–பூர்–வ–மான உண்மை. ஆகவே, வெறும் நிறம் ஒரு–வரை மேலே ச�ொன்ன மூன்று குணங்–க–ளுக்–குள் பாகு–ப–டுத்–தாது, குணம்–தான் பாகு–ப–டுத்–தும்.

(த�ொட–ரும்) ðô¡

79

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

மக்கள் நலனுக்காக க�ோயில் ச�ொத்தை விற்ற மன்னவன்!

கே

ரள மாநி–லம் ‘பர–சுர– ாம க்ஷேத்–திர– ம்’ என்ற சிறப்–புப் பெய–ரைக் க�ொண்ட புண்–ணிய பூமி. அங்கே புகழ்–பெற்ற ச�ோற்–றா–ணிக் கரை–யி–லி–ருந்து எர்–ணா–கு–ளம் செல்–லும் வழியில் எட்டு கில�ோ மீட்– ட ர் த�ொலை– வி ல் உள்– ள து திருப்பு–ணித்–துறை. இது ஒரு–கா–லத்–தில் க�ொச்சி ராஜ்ஜி–யத்–தின் தலை–நக – ர– ாக, சிறப்–பும் பெரு–மையு – ம் பெற்ற நக–ர– மா–கும். க�ொச்–சியை ஆட்சி புரிந்–து–வந்த ராஜ–வம்– சத்–தின – ரி – ன் குல–தெய்–வம – ா–கவு – ம், அனை–வர – ை–யும் காக்–கும் கட–வு–ளா–க–வும் கரு–தப்–ப–டும் தெய்–வம், சந்–தான க�ோபா–ல–கி–ருஷ்–ணன் எனும் திரு–நா– மம் க�ொண்டு திருப்–பு–ணித்–து–றை–யில் க�ோயில் க�ொண்டு அருள்–பா–லித்து வரு–கி–றார். இன்–றும் அந்த ராஜ– ப – ர ம்– ப – ர ை– யை சேர்ந்த வாரி– சு – க ள் சிரத்–தை–யு–ட–னும் பர–ம–பக்–தி–யு–ட–னும் வழி–பட்டு வரு–கின்–ற–னர். ஒரு–கா–லத்–தில், இவ்–வூ–ரைச் சுற்–றி–லும் ஆல–ம– ரங்–கள் சூழ்ந்–திரு – ந்–தத – ால் ‘பிப்–பல – ா–ரண்–யம்’ என்ற பெயர் இருந்–தி–ருக்–கி–றது. ஒரு–கா–லத்–தில் கடல் சூழ்ந்த பிர–தே–ச–மாய் இருந்து, பின்–னர் சதுப்பு நிலம் ஆன–தால் ‘பூணித்–து–றை’ என்ற பெய–ரும்

80

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

பெற்–றது. பூணி என்–றால் சதுப்பு என்று ப�ொருள். வைகுண்–டத்–தி–லி–ருந்து ‘சந்–தான க�ோபா–ல–கி– ருஷ்–ண–ரின் விக்–ர–கத்தை அர்ச்–சு–னன் தன் அம்– ப– ற ாத் தூணி– யி ல் (பூணி) எடுத்து வந்– த – த ால் ‘பூணித்–து–றை’ என்–றும் பெயர் பெற்–றது. மேலும் இதற்கு ‘பூர்ண ஸ்ரு–திபு – ர– ம்’ என்–றும் ‘பூர–ணத்–ரியி – ’ என்–றும் பெயர்–கள் உண்டு. இங்–குள்ள சந்–தான – ரு – ஷ்–ணனை ‘புர–ணத்–திர– யீ – ச – ா’ என்–றும் க�ோபா–லகி அழைக்– கி – ற ார்– க ள். பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன் ஆகிய மும்–மூர்த்–தி–க–ளும் ஒருங்கே இணைந்த பூரண சக்–தி–யாக மூல விக்–ர–கத்–தில் எழுந்–த–ரு– – ாற்–ப�ோல ளி–யிரு – ப்–பத – ால் இப்–பெ–யர். அதற்–கேற்ற இக்–க�ோ–யிலி – ல் வேறு தேவர்–களு – க்கோ மற்ற கட–வு– ளர்–களு – க்கோ சந்–நதி எது–வும் இல்லை.சந்–நதி – யி – ன் தென்–புற – த்–தில் விநா–யக – ர் மட்–டுமே உள்–ளார். இத்–த–லத்து இறை–வ–னான சந்–தான க�ோபா–ல– கி–ருஷ்–ண–னைப் பிர–திஷ்டை செய்து க�ோயில் உரு–வாக்–கி–ய–வர்–க–ளில் அர்ச்–சு–ன–னும் ஒரு–வன். சந்–தான க�ோபா–ல–கி–ருஷ்–ண–னின் விக்–ர–கத்தை அர்ச்–சு–னன் இங்கே க�ொண்–டு–வந்து பிர–திஷ்டை செய்–யக் கார–ண–மென்ன? முன்–ன�ொரு காலத்–தில் இங்கு வாழ்ந்த ஓர் அந்–த–ண–ருக்கு அடுத்–த–டுத்து ஒன்–பது குழந்–தை– கள் பிறந்–தன. ஆனால் ஒவ்–வ�ொரு குழந்–தை–யும் திடீர் திடீ–ரென்று மறைந்–துப�ோ – ன – து. என்–னவென் – று தெரி–யா–மல் தவிக்–கின்–றன – ர் பெற்–ற�ோர். அப்–ப�ோது பஞ்ச பாண்– ட – வ ர்– க ள் அரசு புரிந்– து – வ ந்– த – ன ர். குழந்தை–களை இழந்த பெற்–ற�ோர் பஞ்–ச–பாண்–ட– வர்–களி – ன் அர–சவை – க்கு வந்து தங்–கள் துக்–கத்தை எடுத்–துச்–ச�ொன்–னார்–கள். இதைக்–கேட்ட பஞ்ச பாண்– ட – வ ர்கள் பதில் ச�ொல்ல முடியாமல் திணறினார்–கள். அர்ச்–சுன – ன் மட்–டும் மாய–மாய் மறைந்த அந்–தக் குழந்–தைக – ள் அனை–வர – ை–யும் மீட்டு வரு–கிறேன் – ’ என்று கூறி அவர்–க–ளுக்கு ஆறு–த–ல–ளித்–தான். மறைந்–துப�ோ – ன ஒன்–பது குழந்–தை–க–ளை–யும் மீட்டு வரும்–ப�ொ–ருட்டு கிருஷ்ண பர–மாத்–மா–வுடன் – புஷ்–பர– த – ம் ஏறி வைகுந்–தம் ந�ோக்–கிப் புறப்–பட்–டான் அர்ச்–சு–னன். வைகுந்–தத்–தில், மந் நாரா–யண – ன் சபை–யில் ஒன்–பது குழந்–தை–கள்! அவ–ர–வர் வய–துக்–கேற்ப, பெற்–ற�ோ–ரு–டன் நின்–றி–ருந்–த–னர். ‘‘என்ன ஆச்–சர்– யம்? இவர்–கள், இங்கு எப்–படி எதற்–காக வந்–துள்–ள– னர்?’’ என்று பிர–மிப்–புடன் – கேட்–டான் அர்ச்–சு–னன்.

– ன், ‘‘அர்ச்–சுனா! எனது அதற்கு மந் நாரா–யண அவ–தா–ரம்–தான் கிருஷ்–ணன். பூர்ண அவ–தா–ரம்

கேரளம் - திருப்புணித்துறை இது. இருப்–பினு – ம் இதில் மானி–டர்–களி – ன் அமைப்– பு–கள் பல்–வேறு கால–கட்–டத்–தில் இருக்க வேண்–டிய நிர்–பந்–தத்–தால் தெய்–வீ–கத் தன்–மை–யைக் கூடு–த– லாக்கி மானி–டத்–தன்–மையை மித–மாக்கி நர–ஹரி ரூப–னாக, கிருஷ்–ணன – ாக வடி–வெடு – த்–தேன். இந்த வடி–வத்–தைக் கண்டு மகிழ்ந்–திட கிருஷ்–ணனை இங்கு வர–வ–ழைக்க வேண்–டு–மல்–லவா? பஞ்ச பாண்–ட–வர்–க–ளின் பாது–காப்பை தனது அவ–தா– ரத்–தின் மைய–மா–கக் க�ொண்ட கிருஷ்–ணனை உனது வாயி–லாக இங்கு க�ொண்– டு – வ ர நான் ப�ோட்ட திட்–டம்–தான் குழந்–தை–கள் காணா–மல் ப�ோனது!’’ என்று விளக்–கி–னார். பாம்–பணை மீது பள்–ளிக – �ொண்–டிரு – க்–கும் மந் நாரா–ய–ண–னைத்–தான் இது–கா–றும் நாம் சேவை செய்–தி–ருக்–கி–ற�ோம். ஆனால் பாம்–பணை மீது ‘அமர்ந்–த’ க�ோலத்–தில் தனக்–குத் திருக்–காட்சி அளித்–த–த�ோ–டில்–லா–மல் வைகுந்த தரி–ச–ன–மும் கிட்–டி–யது அர்ச்–சு–ன–னுக்கு. உடனே அர்ச்–சு–னன் மெய்– சி – லி ர்த்து கண்– க – ளி ல் கண்– ணீ ர் மல்க, ‘‘சுவாமி, தங்–க–ளின் இந்–தத் திவ்–யக் காட்–சி–யைக் – எனது பிறப்–பின் பயனை கண்ட மாத்–திர– த்–திலேயே – ட்–டேன். இந்த அற்–புத – ம – ான காட்–சியை அடைந்–துவி பூவு–ல–கில் அனை–வ–ரும் கண்டு நற்–க–தி–ய–டைய அருள்–பு–ரிய வேண்–டும்!’’ என்று சிரம் தாழ்த்தி வணங்கி நின்–றான் அர்ச்–சு–னன். நர–ஹரி ரூப–னான கிருஷ்–ண–னைக் கண்டு மகிழ்ந்–தார் மந் நாரா–ய–ணன். தன் உரு–வத்– தையே பார்த்த மந் நாரா–ய–ண–னுக்கு ஓர் அலா– தி–யான ஆனந்–தம் ஏற்–பட்–டது. அது–ப�ோ–லத்–தான் மந் நாரா–யண – னு – ம் தன்–னுடை – ய அவ–தா–ரம்–தான் கிருஷ்–ணன் என்–றா–லும், அந்த அவ–தார நிலையை தனது இருப்–பிட கண்டு – ம – ான வைகுந்–தத்–திலேயே – மகிழ விரும்–பி–யி–ருக்–கி–றார்! அர்ச்–சு–னன் விரும்–பி–ய–து–ப�ோ–லவே ஆதி–சே– ஷன் மீது அமர்ந்–தி–ருக்–கும் க�ோல–மாய் அழ–கிய விக்–ரக – ம் ஒன்றை மந் நாரா–ய–ணன் அளித்–தார். அத�ோடு நில்–லா–மல் மாய–மாய் மறைந்த ஒன்– பது குழந்–தை–களை அவர்–க–ளின் பெற்–ற�ோ–ரு–டன் மீண்–டும் பூவு–லகி – ற்கே அனுப்–பிவி – ட்–டார். இவர்–கள் வழி–வந்–த–வர்–கள்–தான் இன்–று திருப்–பு–ணித்–துறை நக–ரில் ‘புலி–யென்–னூர்’ என்ற குடும்–பத்–தா–ராக வாழ்ந்து வரு–கி–றார்–கள். ‘சந்– தான க�ோபால கிருஷ்–ண’ விக்–ர– கத்–து– டன் பூமிக்கு வந்த கிருஷ்–ண–ரும் அர்ச்–சு–ன–னும் சிலையை பிர–திஷ்டை செய்–யத் தகுந்த இடம் எது–வென்று பார்த்–து–வ–ரும்–படி விநா–ய–கப் பெரு– மானை அனுப்பி வைத்–தன – ர். ஒவ்வோர் இட–மா–கத் தேடிக்–க�ொண்டு வந்–தவ – ர், திருப்–புணி – த்–துறை – யை – த் தேர்ந்–தெ–டுத்–தார். அர்ச்–சா–வத – ார மூர்த்–தியை எடுத்–துவ – ரு – ம்–ப�ோது வழி–யில் விநா–யக – ரி – ன் அமர்ந்த நிலை–யைப் பார்க்– கா–மல் அர்ச்–சுன – ன் காலால் இட–றப்–பட, விநா–யக – ர் தெற்கு ந�ோக்–கித் திரும்–பிய நிலைக்கு வந்–து– விட்–டார் என்–கி–றது தல–வ–ர–லாறு. அத–னாலேயே இந்த வைண– வ க் க�ோயி– லி ல் விநா– ய – க – ர ைக் காண்கிற�ோம்.

இத்– தி – ரு த்– த – ல த்– தி ல், உல– கி – லேயே மிக உயர்ந்த செல்– வ – ம ான மக்– க ட்– செ ல்– வ த்தை வேண்– டு – வ�ோ ர்க்கு அளித்– தி – டு ம் சந்– த ான – ாக இங்கு மந் நாரா–யண – ன் க�ோபால–கிருஷ்–ணன – ளி – யு – ள்–ளார். சந்–தான க�ோபா–லகி – ரு – ஷ்ண எழுந்–தரு மந்–தி–ரம் பல–க�ோ–டி–முறை இங்கு ஜபிக்–கப்–பட்டு வரு–வத – ால், மக்–கட் செல்–வமி – ல்–லா–தவ – ர்–கள் இங்கு பக–வானை தரி–ச–னம் செய்–து–விட்டு அவ–ருக்கு நைவேத்–தி–யம் செய்த பாய–சத்தை தம்–ப–தி–ச–மே– – ம் தராக உண்–டால் கண்–டிப்–பாக சந்–தான பாக்–கிய கிட்–டும் என்கிறார்–கள். நாரா–ய–ணீ–யத்தை இயற்–றிய நாரா–யண நம்– பூ–திரி திருப்–பு–ணித்–து–றை–யில் அர்ச்–சா–வ–தா–ரம் க�ொண்–டுள்ள மந் நாரா–ய–ண–னின் இந்த அர– வின் மீது அமர்ந்த திரு–வ–டி–வத்தை - சந்–தான – ரு – ஷ்–ணனி – ன் அழகு வடி–வம – ாக 92வது க�ோபா–லகி சத–கத்–தில் வர்–ணித்–துள்–ளார். ழக்கு ந�ோக்–கி–யுள்ள க�ோபு–ரம் அழ–காக வண்– ணம் தீட்–டிய அலங்–கார வாச–லு–டன் அமைந்– தி–ருக்–கி–றது. கேரள கலா–சா–ரத்–திற்–கேற்ப மிக உய–ர–மான 18 தீபத்–தட்–டு–க–ளு–டன் கூடிய விளக்கு முன்–னால் கட்–டிய – ம் கூ – றி நிற்–கிற – து. க�ோபுர வாசலை அடுத்து யானை மண்–ட–பம் உள்–ளது. அரு–கில் பலிக்–கல் மண்–ட–பம் உள்ளது. அதை–ய–டுத்து நமஸ்–கார மண்–டப – ம் உள்–ளது. இங்–குள்ள எல்லா மண்–டப – ங்–களு – ம் சிற்ப வேலைப்–பா–டுக – ள் நிறைந்து மிக–வும் எழி–லு–டன் காட்–சி–ய–ளிக்–கின்–றன. பிரா–கா– ரத்–தின் தென்–ப–கு–தி–யில் உள்ள நுழை–வா–யி–லில் ஒரு–கா–லத்–தில் ராஜ–குடு – ம்–பத்–தின – ர் மட்–டுமே பயன்– படுத்–தி–வந்–த–னர். அதை அடுத்–துள்ள உய–ர–மான பால்–க–னி–யி–லி–ருந்–து–தான் அரச குடும்–பத்–தைச் சேர்ந்–தவ – ர்–கள் திரு–விழா க�ொண்–டாட்–டங்க – ளை – க் கண்–டு–க–ளித்–த–னர். பர–சு–ரா–மர் ஏற்–ப–டுத்–திய பூமி என்–ப–தால�ோ என்–னவ�ோ கேர–ளத்–தில் திரும்–பிய இடங்–க–ளில் எல்–லாம் கிருஷ்–ணன் க�ோயில்–களை – க் காண–லாம். ஒவ்–வ�ொரு க�ோயி–லிலு – ம் ஒவ்–வ�ொரு சந்–நதி – க்–கும் ஒரு பெயர் இடப்–பட்–டி–ருந்–தா–லும் அநே–க–மாக

கி

ðô¡

81

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

கரு–வறை – யி – ல் அருள்–பா–லிக்–கும் மூல–வர் விக்–ரக – ம் மகா–விஷ்–ணு–வா–கத்–தான் இருப்–பார். திருப்–பு–ணித்–து–றை–யில் உள்ள ஆல–யத்தை கிருஷ்–ணன் க�ோயில் என்–று–தான் ச�ொல்–கி–றார்– கள். ஆனால், அவ–ரது திரு–நா–மம�ோ ‘சந்–தான க�ோபா–ல–கி–ருஷ்–ணன்’ என்–ப–தா–கும். அங்–குள்ள – ம் புது–மை–யா–ன–தா–க–வும் அபூர்–வ– மூல–வர் விக்–ரக மான க�ோலத்–தி–லும் உள்–ளது. பெரிய வடி–வில் அமைந்–துள்ள மூல விக்–ர–கம் பஞ்–ச–ல�ோ–கத்–தால் – ம் ஆனது. ‘இப்–ப–டித்–தான் இந்த மூல–வர் விக்–ரக இருக்க வேண்– டு ம் என்று திருக்– க �ோ– யி – லை ச் சார்ந்த அனை–வ–ரும் ஒரு வடி–வத்தை தங்–கள் சிந்–தையி – ல் தேக்கி வைத்–திரு – ந்–தார்–கள். அப்–படி – ச்– செய்ய பல–முறை முயன்–றும் விக்–ரக – ம் சரி–யாக அமை–ய–வில்லை. ஸ்த–பதி ஒரு–வரி – ட – ம் பஞ்–சல�ோ – க – த்–தால் அழ–கிய கிருஷ்–ணனி – ன் திரு–வுரு ஒன்றை வடிக்–கச்–ச�ொல்லி க�ோயில் அதி–கா–ரி–க–ளும் அந்த ஊரின் மேட்–டுக்– குடி மக்–க–ளும் கூறி–னார்–கள். அந்–த–நே–ரத்–தில் அந்த வட்–டா–ரத்–தி–லேயே வேலா–சாரி என்ற அந்த ஸ்த–ப–தி–தான் பிர–சித்தி பெற்–ற–வ–ரும் வல்–லு–ன–ரும் ஆவார். இருப்–பி–னும் என்ன கார–ணத்–தி–னால�ோ அவர்–கள் நினைத்–தது – ப�ோ – ல் சிற்–பம் வடி–வம் பெற– வில்லை. பல–முறை முயன்று பார்த்–தார் ஸ்த–பதி. ஏமாற்–றம்–தான் மிஞ்–சிய – து. பஞ்ச ல�ோகம் உரு–கும் உலைக்கு எதிரே அமர்ந்– தி – ரு ந்– த ார் ஸ்த– ப தி. உயர்ந்த உஷ்ண நிலை–யில் பஞ்ச ல�ோகங்–கள் குழம்–பாய்க் க�ொதித்–துக் க�ொண்–டிரு – ந்–தது. ஏமாற்– றத்–தால் விரக்–தி–ய–டைந்–தி–ருந்த ஸ்த–பதி தன்னை மறந்த நிலை–யில் ‘‘கிருஷ்ணா, அழ–கிய உரு–வாய் வா. அற்–புத வடி–வில் வா. சிற்ப வடிவே வா!’’ என்று வேக–மா–கப் பல–முறை கூறிய வண்–ண–மி–ருந்–தார். நேரம் சென்–றது.

82

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

திடீ– ரென் று அந்த ஸ்த– ப தி ‘கிருஷ்ணா கிருஷ்ணா’ என்று கத–றிக்–க�ொண்டு பஞ்ச ல�ோகங்– கள் குழம்–பாய் க�ொதிக்–கும் அந்த உலை–யில் குதித்–தார். திர–வ–மாய் உரு–கிய நிலை–யி–லி–ருந்த பஞ்ச உல�ோ– கங் – க – ளு – டன் அவ– ர து உட– லு ம் கரைந்து கலந்–து–விட்–டது. உடனே ஒரு அற்–பு– தம் நிகழ்ந்–தது. யாரு–டைய உத–வி–யு–மில்–லா–மல் அந்த பஞ்–ச–ல�ோ–கக் குழம்பு அவர்–கள் நினைத்த வடி–வ–மைப்–பில் வடிந்து நின்–றது. கூடி–யிரு – ந்–த�ோர் அனை–வ–ரும் மெய்–சி–லிர்த்–துப் பேச்–சி–ழந்து நின்–ற– னர். இந்த ஆச்–சர்–ய–மான நிகழ்ச்–சி–யின் நினை– வாக ‘படா– க த்– தி ’ என்– று ம் ‘மூசாரி உற்– ச – வ ம்’ என்றும் பெருந்–திரு – வி – ழ – ா–வாக ஆவணி மாதத்–தில் க�ொண்டா–டு–கி–றார்–கள். இந்த பிம்–பம் செய்த பிறகு மீத–மிரு – ந்த உல�ோ– கத்தை பட்–டுத்–து–ணி–யில் மூட்ை–ட–யா–கக் கட்டி சுவா–மி–யின் த�ோளில் த�ொங்க விட்–டி–ருக்–கி–றார்– கள். பட்–டுத்–துணி நைந்–து–ப�ோ–னால் வேற�ொரு துணி–யில் கட்டி வைக்–கி–றார்–கள். எப்–ப�ோ–தா–வது இந்த பஞ்–சல�ோக – உல�ோ–கத்–தைப் பரி–ச�ோ–தனை – ரு – ந்–தால் உத–விய – ாக இருக்–கும் செய்ய வேண்–டியி என்–பதற் – –கான ஏற்–பாடு இது. கரு–வ–றை–யில் சந்–தான க�ோபா–ல–கி–ருஷ்–ணன் நாகா– ச – ன த்– தி ல் அற்– பு – த க் க�ோலங்– க �ொண்டு அழகே உரு–வாய் வீற்–றி–ருக்–கி–றார். மூல–வ–ரான இவர் ஐந்– து – தலை க�ொண்ட நாகா– ச – ன த்– தி ல் மகா– வி ஷ்– ணு – வ ா– க த்– த ான் காட்– சி – ய – ளி க்– கி – ற ார். மேலிரு கரங்–க–ளில் சங்–கும் சக்–க–ர–மும் ஏந்–தி–யி– ருக்–கிற – ார். கீழ் வலக்–கர– த்–தில் பத்–மம் வைத்–திரு – க்– கி–றார். இடக்–கையை ஊன்–றிய – ப – டி உள்–ளார். வல–து – ாலைக் குத்–திட்–டுக்–க�ொண்டு இட–துக க – ா–லைக் கீழே த�ொங்–க–விட்–ட–படி அமர்ந்–தி–ருக்–கி–றார். இது ஒரு அற்–புத – ம – ான திருக்–க�ோ–லம். கரு–வறை – க்–குப் பின்–புற – – முள்ள ஒரு சிறு பல–கணி வழி–யாக அனந்–தனை தரி– சிக்–கல – ாம். கரு–வறை – யி – ன் தென்–புற – ம் உள்ளடங்கிய பகு–தியி – ல் ஒரு கண–பதி வீற்–றிருக்கி–றார். இந்– த க் க�ோயி– லி ல் பக்– த ர்– களை மிக– வு ம் கவர்வது வட்–டம – ான கரு–வறை – யை – ச்–சுற்றி வெளிப்–பு– றத்–தில் அமைக்–கப்–பட்–டிரு – க்–கும் பித்–தளை பிம்–பங்– கள்–தான். அதில் எத்–தனைய�ோ – வித–மான தெய்வ வடி– வ ங்– க – ளை – யு ம் புராண நிகழ்ச்– சி – க – ளை யும் வடித்தி–ருக்–கி–றார்–கள். வட–கி–ழக்–குப் பகு–தி–யில் ஒரு பெரிய குளம் இருக்–கி–றது. அர்ச்–சு–னன் தன் வில்–லைத் தரை– யில் குத்–தி–ய–தும் கங்கை தீர்த்–தம் இங்கு பெருகி வந்–தத – ாம். இதில் நீராடி சுவாமி தரி–சன – ம் செய்–வது மிக–வும் பய–னு–டை–ய–தா–கும். இந்–தக் குளத்–தில் நீர் எப்–ப�ோ–தும் வற்–றி–ய–தில்–லை–யாம். குளத்–தின் அருகே புனி–த–மான கிணறு ஒன்–றும் உள்–ளது. இறை– வ – னி ன் நைவேத்– தி – ய த்– தி ற்– கு ம் அபி– ஷே – கத்– தி ற்– கு ம் இக்– கி – ண ற்று நீரைத்– த ான் பயன்– படுத்துகிறார்–கள். அருள், ப�ொருள், ஆனந்– த ம் என்ற முப்– ப�ொரு–ளு–மான பக–வா–னின் கருணை ல�ோகாயத சுகங்– க ள், சந்– த �ோ– ஷ – ம ான குடும்– ப த்– தி ன் முக்கிய லட்–ச–ண–மான குழந்–தைச் செல்–வங்–கள்

அனைத்–தை–யும் தந்–த–ரு–ள–வல்–லது என்–ப–தால் இவர் அர்ச்–சா–வ–தா–ரங்–க–ளி–லேயே பூர–ணத்–து–வம் பெற்–ற–வர் இந்த சந்–தான க�ோபா–ல–கி–ருஷ்–ணன் என்–றும் வர்–ணிக்–கப்–ப–டு–கி–றார். இத்–தி–ருக்–க�ோ–யில் மூன்று வித–மான உற்–ச– வங்–கள் சிறப்–பா–க–வும், விம–ரி–சை–யா–க–வும் நடை– பெ–று–கின்–றன. நவம்–பர் டிசம்–பர் மாதங்–க–ளில் ‘அங்கு ராத்–தி–ரி’ என்ற பிரம்–ம�ோற்–ச–வம் நடை–பெ– று–கி–றது. பிப்–ர–வரி, மார்ச் மாதங்–க–ளில் ‘த்வ–தி–ஜி’ என்ற உற்–ச–வ–மும், பக–வா–னின் ஜென்ம நட்–சத்– தி–ர–மான உத்–தி–ரத்–தில் மாபெ–ரும் உற்–ச–வ–மும் நடை–பெ–று–கின்–றன. திருப்–பு–ணித்–து–றைப் பகு–தி– யில் நிறைய எள்–ளுச் செடி–கள் இருந்–தத – ால், எள்ளை எடுத்–துக் கசக்கி எண்– ணெ ய் பிழிந்து சுவா–மிக்கு திரி–வி–ளக்கு ஏற்–றி– னான் அர்ச்–சு–னன். இந்–தத் திரி– வி–ளக்–கில் படி–யும் மை மிக–வும் விசே–ஷ–மா–ன–தா–கக் கரு–தப்–ப–டு– கி–றது. இங்கு சந்–தான க�ோபா–ல கி ரு ஷ்ண னு க் கு மு க் – கி ய வழிபாடு நல்– லெ ண்– ணெ ய் விளக்கு–தான். கேர– ள ா– வி ல் உள்ள சில முக்– கி ய க�ோயில்– க – ளி ன் தல– புரா–ணங்–க–ளில் மகான் வில்வ மங்– க ள் சுவா– மி – ய ா– ரி ன் பெய– ரும் இணைக்–கப்–பட்டு, அவர் அங்கு எழுந்– த – ரு – ளி ய சுவை– யான நிகழ்ச்–சிக – ளு – ம் விவ–ரிக்–கப் –பட்–டி–ருக்–கின்–றன. ஒரு சம– ய ம் கார்த்– தி கை மாத உற்–ச–வத்–தின் நான்–காம் நாளான கேட்டை நட்–சத்–தி–ரத்–தன்று, வில்வ மங்–கள் சுவா–மி–கள் இந்–தக் க�ோயி–லுக்கு வந்–த– ப�ோது கரு–வ–றை–யில் சுவா–மி–யைக் காண–வில்– லை–யாம். அப்–ப�ோது பதி–னைந்து யானை–க–ளு– டன் சீவேலி நடை–பெற்–றுக் க�ொண்–டி–ருந்–தது. தென்–பிர– ா–கா–ரத்–துக்கு வந்த சுவா–மிய – ா–ரின் கண்–க– ளுக்கு, பால–கி–ருஷ்–ணன் ஒரு யானை மீதி–ருந்து மற்–ற�ொரு யானைக்–குத் தாவித் தாவி விளை– யா–டிக் க�ொண்–டி–ருந்த காட்சி தெரிந்–தது. இந்த அபூர்–வக் காட்–சியை – க் கண்டு ரசித்து ஆனந்–தக் கண்–ணீர் பெரு–கிக் க�ொண்–டிரு – ந்–தா–ராம் வில்வ மங்–கள் சுவா–மிக – ள். அன்று அவர் நின்ற இடத்–தில் தற்–ப�ோது ஒரு ‘பலிக்–கல்’ இருக்–கி–றது. அதற்கு தின–மும் பலி–யி–டும் வழக்–கம் இன்–றும் இருந்து வரு–கிற – து. திருக்–கேட்டை நாளன்று வில்வ மங்–கள் சாமி–யா–ருக்–குத் தரி–ச–னம் கிடைத்–த–தால் அந்த விழா–விற்கு ‘திருக்–கேட்–டைப் புறப்–பா–டு’ என்று பெயர். அன்–றைய தினம் திருச்–சந்ந–தி–யில் வைக்– கப்–ப–டும் தங்–கக் குடம் பக்–தர்–கள் செலுத்–தும் காணிக்–கை–க–ளால் நிரம்பி வழி–யும். இத்– தி – ரு க்– க�ோ – யி – லி ல் கார்த்– தி கை மாதம் – ா–னத – ா–கும். நடை–பெ–றும் உற்–சவ – ம்–தான் முக்–கிய – ம

மாதத்–தின் எல்லா நாட்–களி – லு – ம், ஒட்–டன் துள்–ளல், கத–களி, கிருஷ்–ண–னாட்–டம், சாக்–கி–யார் கூத்து, குறத்தி ஆட்–டம் ப�ோன்ற கலை–நி–கழ்ச்–சி–க–ளும், பாட்–டுக் கச்–சே–ரி–க–ளும், வாண–வே–டிக்–கை–க–ளும் அமர்க்–க–ளப்–ப–டும். மூர்த்தி, தலம், தீர்த்–தம் என்று மூவ–கை–யி– லும் உயர்ந்–துள்ள இத்–தி–ருத்–த–லத்–தில் க�ோயில் க�ொண்–டுள்ள மந் நாரா–ய–ண–னின் அரு–ளைப்– பெற பக்–தர்–கள் எளி–தாக வந்து செல்ல மற்–ற�ொரு அதி–ச–ய–மும் நடந்–தது. ஆங்–கி–லே–யர் ஆட்–சி–கா–லத்–தில் க�ொச்–சியை ஆண்டு வந்த அர–சர், திருப்–பு–ணித்–துறை கிருஷ்– ண ன் – மீ து ம ா ள ா த ப க் தி க�ொண்– டி – ரு ந்– த ார். உற்– ச – வ க் காலத்–திற்–கென்று பதி–னைந்து யானை–க–ளை–யும், அவற்–றுக்கு உற்–சவ நாட்–க–ளில் அணி–வித்– திட தங்–கத்–தா–லான பட்–ட–யங்–க– ளை–யும் க�ோயி–லுக்–குப் பரி–சாக அளித்–தார். அந்–த–ச–ம–யத்–தில் ஆங்–கில – ே–யர் அரசு நாடெங்–கும் ரயில்–பாதை ப�ோட்–டுக் க�ொண்– டி–ருந்–த–னர். அப்–ப�ோது க�ொச்சி அர– ச ர் ஆங்– கி – ல ே– ய ர்– க ளை அணுகி ஷ�ோர– னூ ர்-க�ொச்சி வழி–யில் இருப்–புப்–பாதை ப�ோட்– டுத் தரும்–படி கேட்–டுக் க�ொண்– டார். ஆங்–கி–லேய அரசு அதற்– குத் தம்–மிட – ம் ப�ோதிய ப�ொருள் இல்லை என்– று – கூ றி மறுத்– து – விட்–டது. இந்த வழி–யாக ரயில்– பாதை அமைந்–தால் ப�ோக்–குவ – – ரத்து எளி–தாகி நாட்டு மக்–கள் அனை–வரு – ம் திருப்–புணி – த்–துறை திருத்–த–லத்–திற்கு வந்து, மந் நாரா–ய–ண–னைத் தரி–சித்து வாழ்க்–கை–யில் ஆனந்–தம் பெற முடி– யுமே என்று ய�ோசித்த மன்–னர், க�ோயில் யானை– கள் பதி–னான்–கின் தங்–கப் பட்–ட–யங்–களை விற்று அதில் வந்த பணத்–தால் ஷ�ோர–னூர்-க�ொச்சி ரயில் பாதையை அமைத்–தார். நாட்டு மக்–கள் இறை–வனை வழி–பட்டு அவர்–க–ளின் வாழ்க்கை மேன்மை அடை–வ–தற்–கா–கக் க�ோயில் பணத்தை உப–ய�ோகி – ப்–பது தவ–றில்லை என்ற முற்–ப�ோக்–கான எண்–ணத்தை நடை–மு–றைக்–குக் க�ொண்டு வந்த க�ொச்சி அர–ச–ரின் பெரு–மையை இன்–றும் ஷ�ோர– னூர்-க�ொச்சி ரயில்–பாதை பறை–சாற்–று–கி–றது. அர– வ த்– தி ன் மீது அமர்ந்த பரந்– த ா– ம – னி ன் திருக்–க�ோ–யில் நம் பாரத தேசத்–தில் பல்–வேறு இடங்–க–ளில் இருப்–பி–னும் திருப்–பு–ணித்–துறை – –யில் இருக்–கும் பக–வா–னின் அர்ச்–சா–வ–தா–ரம் ஆச்–சர்–ய– – ம – ா–னது, அரி–தா–னது – ம – ா–கும். தன்– மா–னது, அதி–சய னையே வேற்று உரு–வில் காண இச்சை க�ொண்ட மந் நாரா– ய – ண – னி ன் திரு– வி – ளை – ய ா– ட – லி ன் விளைவே நமக்–குக் கிடைத்த அற்–புத – த் திருத்–தல – ம் திருப்–பு–ணித்–துறை.

- டி.எம்.இரத்–தி–ன–வேல் ðô¡

83

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

புகழ் விளங்கத் த�ோன்றுவீர் புவியீரே! குறள். ம�ொத்–தம் ஏழு ச�ொற்–கள்–தான். ஒருஆனால் அந்த ஏழே ஏழு ச�ொற்– க – ள ைக்

க�ொண்ட ஒரே ஒரு குறள் எத்–தனை எத்–தனை சிந்–தனை – க – ள – ைத் த�ோற்–றுவி – க்–கிற – து! வள்–ளுவ – ரி – ன் ஆயி–ரத்து முந்–நூற்று முப்–பது குறட்–பாக்–க–ளும் தனித்– த – னி யே ஆயி– ர க்– க – ண க்– க ான சிந்– த – னை – க–ளைத் த�ோற்–று–விக்–கும் ஆற்–றல் பெற்–றவை. அறத்–துப்–பா–லில் இரு–பத்து நான்–காம் அதி– கா–ர–மா–கத் திகழ்–கி–றது `புகழ்’. அதில் ஒரு குறள்: `த�ோன்–றின் புக–ழ�ொடு த�ோன்–றுக அஃதி–லார் த�ோன்–ற–லின் த�ோன்–றாமை நன்று.’ `பிறந்–தால் புக–ழ�ோடு பிறக்க வேண்–டும். அல்–லா–த–வர்–கள் பிறக்–கா–மல் இருப்–பதே நல்– ல– து ’ என்று இந்– த க் குற– ளு க்– கு ப் பர– வ – ல ா– க ப் ப�ொருள் ச�ொல்–லப்–பட்–டது. ஆனால், அறி–ஞர்– கள் பலர் இந்–தப் ப�ொருள் சரி–யல்ல என்–றும் சிந்–தித்–தி–ருக்–கி–றார்–கள். பிறக்–கும்–ப�ோதே புக–ழ�ோடு எப்–ப–டிப் பிறக்–க– மு–டியு – ம்? பிறந்–தபி – ன் செய்–யும் சாத–னைக – ளா – ல்– தானே ஒரு–வ–ருக்–குப் புகழ் ஏற்–ப–டு–கி–றது? மனி–தர்–கள் பல்–வேறு துறை–களி – ல் அரிய சாத–னை–க–ளைச் செய்து புகழ்–மிக்க வாழ்வு வாழ–வேண்–டும் என்–ப–து–தானே ஏற்– க க்– கூ – டி ய கருத்– த ாக இருக்க முடி–யும்? அப்–படி – யா – ன – ால் `த�ோன்–றின்’ என்ற ச�ொல் எந்–தப் ப�ொரு–ளைக் குறிக்–கிற – து? ஓர் அவை–யில் த�ோன்–றும்–ப�ோது, ஒரு செய–லைச் செய்–ய–வேண்டி முன்–வ–ரும்– ப�ோது, புக– ழ �ோடு த�ோன்– று க என்றே வள்– ளு – வர் ச�ொல்–லி–யி–ருக்க வேண்–டும். த�ோன்–று–தல் என்ற ச�ொல், பிறப்–பின் கார–ண–மா–கப் புவி–யில் த�ோன்–று–வ–தைக் குறித்–த–தல்ல. செய–லின் கார– ண–மாக அவை–யில் த�ோன்–று–தலை – க் குறித்–தது.

– க் காட்சி தரு–வது, ஒரு–வர் த�ோன்–று–வது என்–பதை முன் பிர–சன்–னமா – வ – து என்றே க�ொள்–ளவேண் – டு – ம். அப்–ப–டித்–தான் த�ோன்–றி–னார் கட–வுள்! இறை– வன் எங்–கிரு – ப்–பான் எனக்–கேட்–டான் இறை நம்–பிக்– கை–யற்ற இர–ணி–யன். அவன் தூணி–லும் இருப்– பான், துரும்–பி–லும் இருப்–பான் என்று கம்–பீ–ர–மாக பதில் ச�ொன்–னான் திரு–மா–லையே தஞ்–ச–ம–டைந்– தி–ருந்த அவன் மகன் பிர–க–லா–தன். இர–ணி–யன் ஒரு தூணை உதைத்–த–ப�ோது அத–னுள்–ளி–ருந்து `த�ோன்– றி – ன ார்’ நர– சி ம்– ம ர். எவ்– வி – த – ம ெல்– ல ாம் சூழ்ச்–சி–யாக வரம் கேட்–டி–ருந்–தான் இர–ணிய – ன்! அவனை இர– வி – லு ம் க�ொல்ல முடி– யா து.

84

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

ப க லி லு ம் க� ொ ல்ல மு டி யா து . எ ன வே சாயங்காலத்தில் வந்–தார் கட–வுள். இர–வும் பக–லுமற்ற – இடை–நேர– ம் அது. அவனை வீட்– டி ற்கு வெளி– யி – லு ம் க�ொல்ல இய– ல ாது. வீட்– டி ற்கு உள்– ளே – யு ம் க�ொல்ல இய– ல ாது. வாயில்–ப–டி–யில் வைத்து வதம் செய்–தார். வாயில்– படி வீட்–டிற்கு உள்–ளு–மல்ல. வெளி–யு–மல்ல! அவனை மனி–த–னா–லும் க�ொல்ல முடி–யாது. மிரு–கத்–தா–லும் க�ொல்ல முடி–யாது. நர–சிம்–மம் மனி–தனா, மிரு–கமா? இரண்–டு–மா–ன–வன்! அவனை உயி–ருள்ள ப�ொரு–ளாலு – ம் வதைக்க முடி–யாது. உயி–ரற்ற ப�ொரு–ளா–லும் வதைக்க முடி–யாது. நகத்–தால் அவன் குட–லைக் கிழித்து – ால் உயி–ருள்– வதைத்–தார் நர–சிம்–மர். நகம் வளர்–வத ளது. ஆனால், உணர்–வற்–றத – ால் உயி–ரில்–லா–தது! மனி–த –னின் சூழ்ச்–சி–களை வெல்ல அந்த மனி–தனைய – ே படைத்த கட–வுளு – க்–குத் தெரி–யாதா என்ன? நாரா– ய ண பட்– ட – தி ரி என்ற பக்– தி க் கவி–ஞர் எழு–திய அற்–பு–த–மான சம்ஸ்க்– ரு– த க் கவிதை நூல் நாரா– ய – ணீ – ய ம். அச்–யுத பிட்–சா–ர�ோடி என்ற தம் குரு– வுக்கு வந்த வாத– ந�ோ – யை த் தான் வாங்–கிக்–க�ொண்டு, அந்த ந�ோயைப் ப�ோக்–கிக்–க�ொள்ள வேண்டி எழு–தப்– பட்ட நூல் அது. `ஏ குரு–வா–யூ–ரப்பா!’ எனக் கட–வு–ளு–டன் பேசு–வ–து–ப�ோல் கட– 65 வுளை முன்–னி–லைப்–ப–டுத்தி எழு–திய – ா–ரம் புது உத்–தியை உடை–யது. தசா–வத முழு–வ–தும் இந்–நூ–லில் கூறப்–பட்–டுள்–ளது. கண்–ணனி – ன் சரி–தமா – ன பாக–வத புரா–ணத்தை 1034 செய்–யுள்–களி – ல் ச�ொல்–கிற – து இந்–நூல். பதி–கம் என்று பத்–துப் பாடல்–கள் அடங்–கிய த�ொகுப்–பைத் தமி–ழில் ச�ொல்–கிற�ோ – ம். இதைப்–ப�ோல் தச–கம் என்– பது பத்து சம்ஸ்க்–ருத – ச் செய்–யுள்–களி – ன் த�ொகுப்பு. நாரா–யணீ – ய – ம் சுமார் நூறு தச–கங்–களை உடை–யது. பக்தி உணர்ச்–சிக்–கா–கவு – ம் அற்–புத – மா – ன இலக்–கிய நயத்–திற்–கா–கவு – ம் இந்–நூல் க�ொண்–டாட – ப்–படு – கி – ற – து. நாரா–ய–ணீ–யம் பாரா–ய–ணம் செய்–ப–வர்–க–ளுக்கு

திருப்பூர்

கிருஷ்ணன்

ஆர�ோக்–கி–யம் மேம்–ப–டும். இதை எழு–திய நாரா–யண பட்–ட–திரி 1560ல் பிறந்–த–வர். 27 வய–தில் நாரா–ய–ணீ–யம் இயற்–றி– னார். 105 வய–து– வரை வாழ்ந்–தார். ஒவ்–வ�ொரு

நாளும் பத்–துப் பத்–துப் பாடல்–கள் வீதம் நூறு–நாள் நாரா–ய–ணீ–யத்–தைப் பாடி–னார். நூறாம்–நாள் கண்–ணனை நேரில் தரி–சித்– தார். கேசாதி பாத–மாக கண்–ணக் கட–வு–ளைக் ðô¡

85

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

கசிந்–து–ருகி வர்–ணித்–தார். அவர் ந�ோய் குண–மா–யிற்று. முன்–னர் அனந்–த–ராம தீட்–சி–தர் மற்–றும் இப்–ப�ோது தாமல் ராம–கி–ருஷ்–ணன் ப�ோன்–ற�ோர் நாரா–ய–ணீ–யம் என்ற அந்த அற்–பு–தமா – ன காவி–யத்–தைத் தம் ச�ொற்–ப�ொ–ழி–வு–கள் மூலம் பிர–ப–லப்–ப–டுத்தி வரு–கி–றார்–கள். நாரா–ய–ணீ–யத்–தில் நர–சிம்–ம–வ–தா–ரம் பற்றி சம்ஸ்க்–ருத ஸ்லோ– கங்–க–ளில் உருகி உருகி எழு–தி–னார் நாரா–யண பட்–ட–திரி. அவர் நெஞ்– சில் தாபம் பெரு–கி–யது. கழி–வி–ரக்–கம் நிறைந்–தது. ‘பிர–க–லா–த–னுக்கு தரி–ச–ன–ம–ளித்து இர–ணி–யனை வதைத்த குரு–வா–யூ–ரப்–பன் என்–முன் த�ோன்றி என்–னைப் பிடித்–துள்ள வாத–ந�ோய் என்ற இர–ணி–யனை ஏன் இன்–னும் வதைக்–க–வில்லை? பிர–க–லா–தன் மேல் மட்–டும்–தான் குரு–வா–யூ–ரப்–பன் அன்பு க�ொண்–ட–வரா?’ பிர–கல – ாத சரித்–திர– த்–தில் நர–சிம்–மர் த�ோன்–றிய காட்–சியை வர்–ணிக்– கும்–ப�ோது, `பிர–கல – ா–தப்–ரியா!’ என உருக்–கத்–துட – ன் குரல் க�ொடுத்–தார் பட்–ட–திரி. அவர் எழு–தும் நாரா–ய–ணீ–யத்–தின் ச�ொற்–சுவை முழு–வ– தை–யும் கற்–சி–லை–யாய் இருந்து செவி–ம–டுக்–கும் குரு–வா–யூ–ரப்–பன், அவரின் உருக்–கமா – ன குர–லையு – ம் செவி–மடு – த்–தான். அந்–தக் கற்–சிலை உள்ளிருந்து கணீ–ரென்று பதில் ச�ொல்–லிற்று: `நான் பிர–கல – ா–தப்–ரிய – ன்

86

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

மட்–டு–மல்ல, பக்த ப்ரி–யன்!’ புல்– ல ாங்– கு – ழலை வாசிப்– ப–வ–னின் புல்–லாங்–கு–ழலை விட – ன குர–லைக் கேட்டு இனி–மையா மயங்–கி–யது பட்–ட–தி–ரி–யின் உள்– ளம். அவர், தம் ந�ோய் நீங்–கும் என நம்–பி க்கை க�ொண்–டார். அவர் நாரா–யணீ – ய – த்–தின் இறு–திப் பகு–தியை எழுதி முடித்–த–ப�ோது கண்–ணன் அவர் முன் `த�ோன்– றி–னான்’. அவர் ந�ோயைத் தன் பார்– வை – யா ல் குணப்– ப – டு த்– தி – னான். அவர் குணம்–பெற்–றத – ால் அன்– று – த� ொட்டு மக்– க ள் அவ– ரைக் க�ொண்–டா–ட–லா–னார்–கள். எனவே பட்–ட–திரி மக்–கள் மனத்– தில் புக–ழ�ோடு `த�ோன்–றிய – –தும்’ அப்– ப�ோ – து – த ான். `த�ோன்– றி ன் புக– ழ� ொடு த�ோன்– று – க ’ என்று வள்–ளுவ – ர் ச�ொன்–னது இப்–படி – த் த�ோன்–று–வ–தைத்–தான். ந ாகை மா வ ட் – ட த் – தி ல் உள்ள திருக்–க–ட–வூ–ரில் எழுந்–த– ரு– ளி – யி – ரு க்– கி – ற ாள் அன்னை அபி–ராமி. அமிர்–த–க–டேஸ்–வ–ரர் ஆல– ய த்து அம்– பி கை. அவ– ளையே நினைந்து வாழ்ந்–தார் அபி–ராமி பட்–டர். அபி–ரா–மி–யின் பக்–த–ரா–த–லால் அவ–ருக்கு அந்– தப் பெயர் வந்–ததே தவிர, உண்– மை– யி ல் அவர் இயற்– பெ – ய ர் சுப்–பி–ர–ம–ணி–யன். அ ன் று அ மா – வ ாசை . அம்– பி – கை – யி ன் முழு– நி – ல வு ப�ோன்ற முகத்தை அகத்–தில் கண்டு விழி– மூ டி பக்– தி – யி ல் த�ோய்ந்–தி–ருந்–தார். அப்–ப�ோது அங்கு வந்–தான் சர–ப�ோஜி மன்– னன். கண்–களை மூடி மெய்ம்–ம– றந்–தி–ருந்த அவ–ரது த�ோளைத் தட்டி இன்று என்ன திதி எனக் கேட்–டான். அன்–னை–யின் முழு– நி–லவு முகத்–தில் முழு–மை–யாய் ஈடு– ப ட்– டி – ரு ந்த அவர், பெளர்– ணமி என பதில் ச�ொல்–லி–விட்– டார்! மன்–னன் சீறி–னான். அன்று இரவு நேரத்– தி ல், வானில் முழு– நி – ல வு வர– வி ல்லை என்– றால் உன் தலை–யைச் சீவு–வேன் என உறு–மி–விட்–டுச் சென்–றான். கேட்–டுக்–க�ொண்–டிரு – ந்த மக்– கள் பத–றி–னார்–கள். ஆனால், பட்– ட ர் பத– ற – வி ல்லை. இரவு வந்– த து. சர– ப�ோ ஜி மன்– ன ன் வந்– த ான். `வானில் எங்கே

முழு–நில – வு?’ எனக் கடும் க�ோபத்–துட – ன் கேட்–டான். `ச�ொல்–லடி அபி–ராமி! வானில் சுடர்–வ–ரும�ோ? எனக்கு இடர் வரும�ோ?’ என நெஞ்–சு–று–தி–ய�ோடு அபி–ராமி பதி–கம் பாடி உள்–ளம் உரு–கின – ார் பட்–டர். அபி–ராமி அன்–னை–யின் உள்–ள–மும் உரு– கி–யது. தன் குழந்தை பட்–ட–ரைக் காக்க வேண்– டி–யது தனது கட–மை–யல்–லவா? தன் செவி–கு–ளிர அந்–தா–திப் பாட–லாய்த் தமி–ழி–சைக்–கும் அவன் பாடல்–தானே தன் காது–க–ளின் அணி? அது–த–விர எதற்கு இன்–ன�ொரு காதணி? த�ோடு–டைய செவி–ய– னின் மனை–வி–யான அன்னை, தன் த�ோடு–க–ளில் ஒன்–றைக் கழற்றி நீல–வா–னில் வீசி–னாள். அந்–த– ரத்–தில் அந்–தத்–த�ோடு முழு–நி–ல–வாய் மின்னி ஒளி– வீ–சிய – து. அமா–வா–சை–யன்று வானில் முழு–நி–லவு – த்–தைப் பார்த்த மன்–னன் அவர் த�ோன்–றிய அதி–சய பாதங்– க – ளி ல் விழுந்து பணிந்– த ான் என்– கி – ற து வர–லாறு. அன்–னை–யின் த�ோடு வானில் த�ோன்–றி–யதே, அது–வும் புக–ழ�ோடு த�ோன்–றிய – து. அன்றே அபி–ராமி பட்–டரு – ம் புக–ழ�ோடு `த�ோன்–றின – ார்’. அது–முத – ல் மன்– னன் மனத்–தி–லும் மக்–கள் மத்–தி–யி–லும் அபி–ராமி பட்–ட–ரின் புகழ் வளர்ந்–தது. த�ோன்–றில் புக–ழ�ொடு த�ோன்–றுக என வள்–ளு–வம் ச�ொன்–னது அபி–ராமி பட்–டர் தன் பக்–தியை நிரூ–பித்து மக்–கள் மன்–றத்–தில் புக–ழ�ோடு த�ோன்–றி–ய–தைத்தான்! அன்னை அபி–ராமி மட்–டும்–தான் பக்–தர்–களு – க்கு நேரில் த�ோன்–று–வாளா? அவள் கண–வன் பர–ம–சி– – க்– வன் த�ோன்ற மாட்–டானா என்ன? மனை–விக்–கிரு கும் கருணை கண–வ–னுக்கு இருக்–காதா? பர–ம–சி–வன் ஓர் ஏழைப் புல–வ–னின் வேண்–டு– க�ோ–ளின்–பே–ரில், மன்–னன் அவை–யில் நேரில் த�ோன்–றி–ய–தைச் ச�ொல்–கி–றது தமிழ் இலக்–கிய வர–லாறு. அரி– ம ர்த்– த ன பாண்– டி – ய ன் தன் மனைவி பெருந்– தே – வி – ய�ோ டு அமர்ந்து இயற்– கையை ரசித்–துக்– க�ொண்–டி–ருந்–தான். அப்– ப�ோது எழுந்– தது அவன் அது–வரை நுக–ராத நறு–ம–ணம். அந்த – லி – ரு – ந்து வந்–தது. மணம் அவன் தேவி–யின் கூந்–தலி அது இயற்கை மணமா, இல்லை வாச–னைத் திர– வி–யங்–கள் பூசு–வ–தால் எழும் செயற்கை மணமா? பெண்– க – ளி ன் கூந்– த – லு க்கு இயற்– கை – யி – லேய ே மணம் உண்டா இல்–லையா? சிந்– தி த்த மன்– ன ன் மறு– ந ாள் முர– ச – றை – வ�ோனை அழைத்து நாடெங்–கும் இந்த செய்–தியை முர–சறை – ய – ச் ச�ொன்–னான்: அரி–மர்த்–தன பாண்–டிய மன்–னன் மனத்–தில் ஒரு சந்–தேக – ம் எழுந்–துள்–ளது. அது என்– ன – வெ ன்று அறிந்து அதைத் தீர்த்து வைப்– ப – வ ர்க்– கு ப் ப�ொற்– கி – ழி – ய� ொன்று பரி– சா க வழங்–கப்–ப–டும். சந்–தே–கம் என்–னவென்றே – தெரி–யா–த–ப�ோது அதைத் தீர்த்து வைப்–பது எப்–படி? தலை–மைப் புல–வர் நக்–கீ–ரர் உள்–பட அனை–வ–ரும் திகைத்– தார்–கள். ஏழைப் புல–வன் தரு–மிக்கு அள–வற்ற இறை– நம்–பிக்கை உண்டு. எப்–ப–டி–யா–வது மன்–ன–னின் மனத்–தில் உள்ள சந்–தே–கத்–தைத் தீர்த்–து–வைத்து

அந்–தப் ப�ொற்–கிழி – யை – த் தான் அடைய வேண்–டும் என்று தாளாத வேட்கை க�ொண்–டான் அவன். ச�ொக்–கனை பக்–திய�ோ – டு அழைத்–தான். ச�ொக்–கன் ஒரு புல–வன் வேடத்–தில் அவன்–முன் `த�ோன்–றி– னான்!’ த�ோன்–றி–யது மட்–டு–மல்ல, ஒரு பாடல் எழுதி அவன் கையி–லும் க�ொடுத்–தான். அந்–தப் பாடலை ச�ொந்–தப் பாடல் எனக்–கூ–றிப் பரி–சுல் பெறு–மாறு ச�ொக்–கன் அறி–வு–றுத்–தி–னான். தருமி மன்–னர் அவை–சென்று இறை–வன் தந்த பாட–லைத் தன் பாட–லா–கப் படித்–தான்: `க�ொங்–குத – ேர் வாழ்க்கை அஞ்–சிறை – த் தும்பி காமஞ் செப்–பாது கண்–டது ம�ொழிம�ோ பயி–லி–யது கெழீ–இய நட்–பின் மயி–லி–யல் செறி–எ–யிற் றரிவை கூந்–த–லின் நறி–ய–வும் உளவ�ோ நீ அறி–யும் பூவே!’ `ஏ வண்டே, பல மலர்–க–ளில் அமர்–கி–றாயே, என் மனை–வி–யின் கூந்–த–லைப்–ப�ோல் வாச–னை– மிக்க மலர் ஏதும் அவற்–றில் உண்டோ?’ என்–பது இப்–பா–ட–லின் சுருக்–கக் கருத்து. மன்–னன் மனம் பாட–லைக் கேட்–டுத் தெளிந்–தது. பெண்–க–ளின் கூந்–த–லுக்கு இயற்–கை–யி–லேயே மணம் உண்டா – த்தை உண்டு எனப் பதில்–கூறி என்ற தன் சந்–தேக அந்–தப் பாடல் தீர்த்து வைத்–த–தால் ப�ொற்–கி–ழிப் பரிசை தரு–மிக்கு அளிக்க முன்–வந்–தான் மன்–னன். தலை–மைப் புல–வர் நக்–கீ–ரர் தடுத்–தார். அந்– தப் பாட–லில் ப�ொருள் குற்–றம் உள்–ள–தென்–றும் பெண்–களி – ன் கூந்–தலு – க்கு இயற்கை மணம் கிடை– யா–தென்–றும் வாதிட்–டார். திகைத்த தருமி என்ன செய்–வான் பாவம்? மறு–ப–டி–யும் ச�ொக்கா என, தான் நம்–பும் சிவனை உரு–கிக் கதறி அழைத்–தான். அந்த பக்–த–னின் அழைப்பை ஏற்று உடன் அந்த சபை–யில் ச�ொக்–க– னுக்–காக மறு–ப–டி–யும் `த�ோன்–றி–னான்’ சிவ–பெ–ரு– மான். அதன் பின்–னர் நடந்த கதை அனை–வ–ரும் அறிந்–தது. பக்–தர் குர–லைக் கேட்டு உரிய நேரத்– தில் உரிய இடத்–தில் `த�ோன்–று–வ–து’, சிவ–னின் இயல்–புக் குணம். `த�ோன்–றில் புக–ழ�ொடு த�ோன்–று–க’ என்று வள்– ளு–வம் ச�ொல்–கிற – தே, அது இந்–தத் த�ோன்–றல்–தான். வெறுமே மண்–ணில் பிறப்–ப–தல்ல. தெய்–வங்–கள் த�ோன்–று–வ–து–ப�ோல் மானி–டர்–க–ளும் தம் செயல்–க– ளால் மக்–கள் மன்–றத்–தில் புக–ழு–டன் த�ோன்ற வேண்–டும். தம் பக்–தியை நிரூ–பித்–துப் பிர–க–லா–த–னும், அபி–ராமி பட்–டரு – ம், தரு–மியு – ம் மக்–கள் மன்–றத்–தில் புக–ழ�ோடு த�ோன்–றி–னார்–களே, அப்–ப–டித் த�ோன்ற வேண்–டும். சிலர் கல்–லறை – யி – ல் ‘த�ோற்–றம் - மறை– வு’ என்று பதி–விட்–டி–ருப்–பார்–கள். ஆனால், இந்த இடைப்–பட்ட காலத்–தில் அவர் எத்–த–னை–முறை ‘த�ோன்–றி’ புகழ் ஈட்–டின – ார் என்–பது – த – ான் முக்–கிய – ம்! வள்–ளு–வம் ச�ொன்–ன–படி, ஒரே ஒரு நூலை எழுதி தமிழ் இலக்–கிய உல–கில் என்–றென்–றும் நிலைக்–கும் வகை–யில் `த�ோன்–றின – ார்’ ஒரு புல–வர். அந்–தப் புல–வர் யார் தெரி–யுமா? திரு–வள்–ளு–வ–ரே– தான்!

(குறள் உரைக்–கும்) ðô¡

87

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

திருவெண்காடு ஸ்வேதமஹாகாளி

நல்ல செல்வாக்குடன்

இருப்பீர்கள்! ?

எனது தம்பி மக–ளின் ஜாத–கம் இணைத்–துள்– ளேன். அவ–ருக்கு திரு–ம–ணம் தடை–பட்டு வரு–கிற – து. எப்–ப�ொ–ழுது திரு–மண – ம் நடை–பெ–றும்? ஏதா–வது த�ோஷம் உள்–ளதா? பரி–கா–ரம் என்ன செய்ய வேண்–டும்?

88

- ஜெய–காந்–தம், ப�ொறை–யார்.

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

தங்–கள் தம்பி மக–ளின் ஜாத–கத்–தில், லக்–னா–தி– பதி செவ்–வாய் 10ல் குரு சனி–யு–டன், 7ல் சூரி–யன், புதன், 8ல் சந்–தி–ரன், சுக்–கி–ரன் என்று அமைந்–தி– ருக்–கி–றது. இவ்–வ–மைப்பு களத்–தி–ர–த�ோ–ஷத்தை தெளி–வா–கக் காட்–டுகி – ற – து. 7க்கு–டைய சுக்–கிர– ன் 8ல் இருப்–ப–தும் திரு–மண பந்–தத்–தின்–மீது அவ–ருக்கு

என்ன ச�ொல்கிறது, என் ஜாதகம்? உள்–ளது. சுய–த�ொ–ழி–லுக்–கான வாய்ப்பு 43 வய–து– வரை இல்லை. தனி–யார் வேலை–யி–லேயே நல்ல செல்–வாக்–கு–டன் இருக்க வாய்ப்பு அதி–கம்.

கிளியே, கிளை–ஞர் மனத்தே கிடந்து கிளர்ந்து

ஒளி–ரும் ஒளியே, ஒளி–ரும் ஒளிக்கு இடமே, எண்–ணில்

ஒன்–றும் இல்லா வெளியே, வெளி முதல் பூதங்–கள் ஆகி விரிந்த

அம்மே அளி–யேன் அறிவு அள–விற்கு அள–வா–னது

அதி–ச–யமே - என்ற அபி–ராமி அந்–தா–திப் பாடலை தின–மும் பாரா–ய–ணம் செய்து வர அரசு வேலை முயற்சி வெற்–றி–ய–டை–யும்.

? திருவெண்காடு புதன் பகவான் ஈடு–பாடு இல்–லா–ததை காட்–டு–கி–றது. தற்–ப�ொ–ழுது உள்ள சூழ்–நி–லை–யில் மனக்–கு–ழப்–ப–மும், முடி– வெ–டுப்–ப–தில் தயக்–க–மும் இருப்–பது தெளி–வாக – து. அரு–கில் உள்ள பெரு–மாள் க�ோயி–லில் தெரி–கிற வெள்–ளிக்–கி–ழமை த�ோறும் மாலை வேளை–யில் தீபம் ஏற்–றிவ – ர– ச் ச�ொல்–லவு – ம். ஒரு திங்–கட்–கிழ – மை திரு–வெண்–காடு சென்று அங்கு அருள்–பா–லிக்–கும் அக�ோர மூர்த்–திக்–கும், ஸ்வேத மகா காளிக்–கும், புத– னு க்– கு ம் தீபம் ஏற்றி அர்ச்– சனை செய்து வர–வும். குல–தெய்வ வழி–பாடு மறக்–கா–மல் செய்து வர– வு ம். 2018 ஜூலைக்– கு ள் நல்ல பலனை எதிர்–பார்க்–க–லாம்.

என் மகள் எம்.காம். படித்து இருக்–கி–றார். டி.என்.பி.எஸ்.சி குரூப் படித்து வரு–கி–றார். ஆகஸ்டு மாதம் தேர்வு எழுத இருக்–கி–றார். திரு–ம–ணம் ஆகி–விட்–டது. ஒரு பெண்–கு–ழந்தை இருக்–கி–றது. தற்–ச–ம–யம் அவ–ருக்கு அடிக்–கடி உடல்–ந–லன் பாதிக்–கப்–ப–டு–கி–றது. மருத்–து–வ–ம– னை–யில் சிகிச்சை பெற்–று–வ–ரு–கி–றார். அவர் உடல்–நிலை சரி–யாகி விடுமா? என்ன பரி–கா–ரம் செய்ய வேண்–டும்? தேர்–வில் வெற்றி பெற்–று– வி–டு–வாரா?

- ஆர்.ஜெய–பி–ர–காஷ் நாரா–ய–ணன், மேட்–டுப்–பட்டி தாத–னூர், சேலம்.

?

நான் நர்–சிங் படிப்பு படித்–துள்–ளேன். எனது ஜாதக அமைப்–பிற்கு அரசு வேலை கிடைக்– குமா? அல்–லது சுய–த�ொழி – ல் செய்–யல – ாமா? சுய த�ொழில் என்–றால் என்ன த�ொழில் அமை–யும்?

- தேவி, பாப–நா–சம், தஞ்–சா–வூர். தங்–கள் ஜாத–கப்–படி லக்–னா–தி–பதி குரு 6ல், பாக்– ய ஸ்– த ா– ன த்– தி ல் கேது என்ற அமைப்பு உள்–ளது. அரசு வேலையை குறிக்–கும் சூரி–யன் 8ல் புத–னு–டன் இணைந்–தி–ருக்–கி–றார். ஆகவே அர–சு–வேலை தாம–த–மா–கக் கிடைக்க வாய்ப்பு உள்–ளது. அது–வரை தனி–யா–ரிட – ம் வேலை பார்க்–கவே – ண்–டிய சூழல்

வா–ராஹி உபா–ச–கர் ஜ�ோதி–டர்

தி.னி–வா–ச–ரா–மன்

லக்–னா–தி–பதி புத–னும் செவ்–வா–யும் பரி–வர்த்– தனை, 8ல் ராகு, செவ்–வா–யின் வீட்–டில் சனி - இது உங்–கள் மக–ளுடை – ய ஜாதக அமைப்பு. இத–னால் தங்–கள் மக–ளுக்கு வயிறு, ரத்–தம் சம்–பந்–தப்–பட்ட ந�ோயும், அதற்–குண்–டான சிகிச்–சை–யும் தேவைப்– படும். அறுவை சிகிச்–சைக்கு சாத்தியம் அதி–கம். ðô¡

89

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

திங்கள்– த �ோ– று ம் விர– த ம் இருந்து, மாலை– வேளையில் சிவ– னு க்கு தீபம் ஏற்– றி – வ ர அரசு வேலை கிடைப்–ப–தில் உள்ள தாம–தம் நீங்–கும். தேர்– வி – லு ம் வெற்றி பெற அதிக வாய்ப்– பு – க ள் ஏற்–ப–டும்.

வேயுறு த�ோளி பங்–கன் விட–முண்ட கண்–டன்

மிக நல்ல வீணை தடவி மாசறு திங்–கள் கங்கை முடி மேல் அணிந்து

என் உளமே புகுந்த அத–னால் ஞாயிறு திங்–கள் செவ்–வாய் புதன் வியா–ழன் வெள்ளி சனி பாம்–பி–ரண்–டும் உடனே ஆசறு நல்ல நல்ல அவை நல்ல நல்ல

அடி–யா–ர–வர்க்கு மிகவே!

- என்ற க�ோளறு பதி–கப் பாடலை தின–மும் படித்–து–வர சகல தடை–க–ளும் நீங்–கும்.

?

என் மக–ளின் ஜாத–கம் இணைத்–துள்–ளேன். திரு–ம–ணம் தடை–ப–டு–கி–றது. பெண் பார்க்க – ர்–கள் பின்பு வேண்–டாம் என்று ச�ொல்லி வரு–பவ விடு–கிற – ார்–கள். எப்–ப�ொ–ழுது திரு–மண – ம் நடக்–கும்? பரி–கா–ரம் என்ன?

திருச்செங்கோடு அர்த்தநாரீஸ்வரர் ஆனா–லும் பயம் வேண்–டாம் 2017 டிசம்–ப–ருக்–குள் முழு–மை–யாக குண–மாகி விடு–வார். 9க்கு அதி–பதி சுக்–கிர– ன் 2ல் சூரி–யன் கேது–வுட – ன் இருப்–பது அரசு வேலை கிடைப்–ப–தில் தாம–தம் ஏற்–ப–டும் என்றே காட்–டு–கி–றது. ஆனா–லும் அரசு வேலை கிடைத்– திட வாய்ப்பு அதி–கம் உண்டு. ஞாயி–று–த�ோ–றும் ராகு–கா–லத்–தில் துர்க்–கைக்கு 2 நல்–லெண்–ணெய் தீபம் வீட்–டிலி – ரு – ந்து எடுத்து சென்று ஏற்றி வர–வும். இது அவ–ரது உடல்–நிலை சீக்–கிர– ம் குண–மா–வத – ற்கு கண்–டிப்–பாக துணை செய்–யும். குல–தெய்–வத்–திற்கு

தம் பிரச்–னை–க–ளுக்–குத் தீர்வு காண விரும்–பும் வாச–கர்–கள் தங்–களு – ட – ைய ஜாதக நக–லு–டன் தங்–கள் பிரச்–னை–யைத் தெளி– வாக எழுதி அனுப்–ப–லாம். கீழ்க்–கா–ணும் முக–வ–ரிக்கு அவ்–வாறு அனுப்பி வைக்–கும் உங்–க–ளுக்கு இப்–ப�ோதே, வண்–ண–ம–ய– மான, வள–மான வாழ்க்–கைக்கு வாழ்த்து தெரி–விக்–கி–ற�ோம்.

என்ன ச�ொல்–கி–றது, என் ஜாத–கம்?

ஆன்–மிக – ம், தபால் பை எண். 2908, மயி–லாப்–பூர், சென்னை - 600 004.

90

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

- மாணிக்–கம், சேலம். லக்–னா–தி–பதி குரு 4ல் ராகு–வு–டன் ச�ொந்த வீட்–டில், களத்–திர ஸ்தா–னா–தி–ப–தி–யும் ச�ொந்த வீட்–டில் செவ்–வா–யு–டன் - இப்–படி ஜாத–கத்–தில் ஓர் அமைப்பு இருப்–ப–தால் சிறிது த�ோஷத்தை ஏற்–ப–டுத்–தும். ஏமாற்–றங்–களை சந்–தித்து வந்–தி– ருக்–கும் நீங்–கள், உற–வில் தகுந்த வரன் அமைந்– தால் ப�ொருத்தி பார்க்–க–வும். ஜூன் 2018க்குள் திரு–ம–ணம் நடக்க வாய்ப்பு உள்–ளது. திரு–செங்– க�ோடு சென்று அர்த்–த–நா–ரீஸ்–வ–ர–ருக்கு அர்ச்– சனை செய்து தீபம் ஏற்றி வழி–பட்டு வர–வும்.

கண்–ணி–யது உன் புகழ், கற்–பது உன் நாமம், கசிந்து பக்தி பண்–ணி–யது உன் இரு பாதாம்–பு–யத்–தில், பகல் இரவா நண்–ணிய – து உன்னை நயந்–த�ோர் அவை–யத்து நான் முன்–செய்த புண்–ணிய – ம் ஏது? என் அம்மே. புவி ஏழை–யும்

பூத்–த–வளே.

- என்ற அபி–ராமி அந்–தா–திப் பாடலை தின–மும் 12 முறை பாரா–யண – ம் செய்–துவ – ர– ச் ச�ொல்–லுங்–கள்.

?

எனது மக–னின் ஜாத–கம் இணைத்–துள்–ளேன். கட–வுள் நம்–பிக்கை, பக்தி எது–வும் இல்–லா– மல் இருந்து வரு–கி–றான். என்ன கார–ணம்? இறை–வ–னி–டம் ஈடு–பாடு வர பெற்–ற�ோ–ரா–கிய நாங்–கள் என்ன செய்ய வேண்–டும்?

- ஒரு வாச–கர். லக்– ன ா– தி – ப தி சுக்– கி – ர ன் 11ல், லக்– ன த்– தி ல் செவ்–வாய், 4ல் கேது. அம்–சத்–தில் லக்–னத்–தில் சூரி–யன் சந்–தி–ரன் சேர்க்கை - இவ்–வகை ஜாத–கம் உடை–ய–வர்–கள் எதை–யும் அவ்–வ–ளவு எளி–தில் நம்–பம – ாட்–டார்–கள். தங்–களு – டை – ய சந்–த�ோ–ஷத்–திற்கு அதிக முக்–கிய – த்–துவ – ம் க�ொடுப்–பார்–கள். பரி–கா–ரம் எது–வும் தேவை–யில்லை. அவரே மனம்–மாறி இறை வழி–பாட்–டில் கவ–னம் க�ொள்–வார். இது நடக்க சில காலம் ஆக–லாம். ஆனால், தவ–றான வழிக்கு செல்–லா–மல் மட்–டும் கவ–னித்து வாருங்–கள்.

மனைத�ோறும எழுநதருளும மகாலடசுமி மன–மெ–னும் வீட்டை எண்–ணத்–தால் சுத்–தம் செய்து மகிழ்ச்சி தீப–மேற்றி மங்–க–லம் செழிக்க மாவிலை த�ோர–ணம் வாழை பந்–த–லிட்டு மனம், முகம் மலர்ந்து வருக! என்–ற–ழைப்–ப�ோம் செல்–வ–ம–களை!

வாடிய பயி–ருக்கு நீர் விடு–வ�ோம் வறு–மை–ந�ோய்க்கு மருந்து தரு–வ�ோம் உள்–ளன்–ப�ோடு உறவு பேணு–வ�ோம் உண்மை க�ொடி ஏற்றி வணங்–கு–வ�ோம் கள்–ளம் கப–ட–மிலா வாக்கு தரு–வ�ோம் இல்லை என்–பார்க்கு இருக்–கி–றேன் என்–ப�ோம் இன்–ச�ொல்–லால் இல்–ல–றம் காப்–ப�ோம் இத–ய–ம–லர் தந்து இன்–ப–லட்–சு–மியை வர–வேற்–ப�ோம்! தகுதி அறிந்து தனம் தரு–வ�ோம் தன்–ன–ல–மிலா அன்–பர்க்கு தானம் தரு–வ�ோம்! பெண்–கள் மண–மு–டிக்க ப�ொன் க�ொடுப்–ப�ோம் ப�ொன்–னடி இரப்–பார்க்கு ப�ொருள் அளிப்–ப�ோம்! மண்–ணில் புதை–யும் வரை மனி–தம் வளர்ப்–ப�ோம் உயி–ரி–னம் மீது இரக்–கம் க�ொள்–வ�ோம்! உயர்ந்த செயல்–க–ளுக்கு விதை விதைப்–ப�ோம் உள்–ளக்க�ோ – வி – லி – ல் கன–கவ – ல்–லியை குடி வைப்–ப�ோம்! தண்–ணீர் தேங்–கி–னால் ந�ோய் பர–வும் பணம் தேங்–கி–னால் பாவம் பெரு–கும்! இறைக்–கின்ற கிணறு வற்–றாது சுரக்–கும்

இறை–வன் அரு–ளால் வளம் பெரு–கும்! தவ–றுக்கு யார் சாட்சி என்–றெண்–ணாது மன–சாட்சி கண்–ணாடி அணி–வ�ோம்! மகிழ்ச்சி நிரம்–பிய பால்–கு–டம் ஏந்தி மகா–லட்–சுமி இல்–லம் வரு–வாள்! மன–தில் இட–ம–ளித்த மாத–வன் துணையை மலர்–தூவி பாதம் தாங்கி அழைப்–ப�ோம் பாற்–க–டல் திர–வி–யம் பக்–தி–யில் பெறு–வ�ோம்! காணாது கவலை வளர்க்–கும் நிதியை கண்–ட–வு–டன் அன்–பு–கைப்–பிடி சேர்ப்–ப�ோம்! ப�ொன்–னும், மணி–யும், ரத்–தின – மு – ம் அணிந்து ப�ொன்–நி–லவு த�ோன்–றும் என்–வீட்டு வானில் புது–வ–சந்–தம் பிறக்–கும் இதய கூட்–டில்! எப்–பி–றவி எடுத்–தா–லும் என்ன தவ–றி–ழைத் தா–லும் எல்–லை–யிலா செல்–வம் எனைச் சே–ரும்! திரு–மக – ள் கடைக்–கண் பார்வை வீசி–விட்–டால் நாற்–பு–றம் ப�ொருள்–கு–விய நல்–ல�ோர் துணை–சேர நற்–கு–ல–மங்கை கைசேர நறு–மண நங்கை பணி–யேற்க நல்–லாட்சி தரும் செங்–க�ோல் தேடி–வ–ரும்! தாமரை மல–ராள், தாய்க்கு நிக–ராள் தர–ணி–யில் தர்–மம் தழைக்க அருள்–வாள்!

- விஷ்ணுதாசன் ðô¡

91

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

இன்றைய அதர்மம்

அன்று தர்மமாக இருந்தது!

எ

ன்ன செய்–வ–தென்று தெரி–யா–மல் தரு–ம– புத்–தி–ரர் இடிந்து உட்–கார்ந்–தி–ருக்க, மற்ற சக�ோ–த–ரர்–க–ளும் கவ–லைப்–பட, அவ–ச–ரப்– பட்டு சீக்–கிர– ம் சாப்–பிட்டு விட்–ட�ோமே என்று திர�ௌ– பதி வருத்–தப்–பட, பாண்–டவ – ர்–கள் திகைத்–தார்–கள். மிக ம�ோச–மான காலம். இன்–றைய – ந – ாள் நன்–றா–கப் ப�ோகப்–ப�ோவ – தி – ல்லை என்று வருத்–தப்–பட்–டார்–கள். திர�ௌ–பதி கைகூப்–பி–னாள். கிருஷ்–ணனை நினைத்–தாள். ‘என்–னு–டைய புட–வையை பிடித்து இழுத்து துச்–சா–தனன் – அவ–மா–னப்–படு – த்–திய – ப�ோ – து நீர் புட–வை–யாக என்னை காப்–பாற்–றி–ய–து–ப�ோல இந்த சங்–கட – த்–திலி – ரு – ந்–தும் எங்–களை காப்–பாற்–றும்,’ என்று மன– மு – று க வேண்– டி – ன ாள். ‘கிருஷ்ணா கிருஷ்ணா கிருஷ்–ணா’ என்று அல–றி–னாள். ருக்–ம–ணி–யின் அருகே பகல்–ப�ொ–ழு–தில் படுத்– துக்–க�ொண்–டி–ருந்த கிருஷ்–ணர் சட்–டென்று அங்– கி–ருந்து நீங்கி திர�ௌ–ப–தி–யி–டம் வந்–தார். ‘‘என்ன

92

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

வைத்–திரு – க்–கிற – ாய் திர�ௌ–பதி? இவ்–வள – வு த�ொலை– வி–லி–ருந்து வந்–தது பசிக்–கி–றது. ஏதே–னும் க�ொடு’’ என்று ச�ொல்ல, திர�ௌ–பதி வெட்–கப்–பட்–டாள். ‘‘உண்–டு–விட்–டேன். துர்–வா–ச–ருக்கே இல்–லை– யென்ற நிலைமை. உங்–க–ளு–க்கு எப்–ப–டித் தரு– வேன்–’’ என்று ச�ொல்ல, ‘‘ஏதே–னும் இருக்–கும், எடுத்து வா’’ என்று கிருஷ்–ணன் கேட்க, திர�ௌ–பதி க�ொண்–டு–வந்த அட்–ச–யப் பாத்–தி–ரத்தை வாங்கி அதன் ஓரம் சிக்– கி – யி – ரு ந்த கீரையை மெல்ல வழித்து வாயில் இட்–டுக்–க�ொண்–டார். நன்கு உண்–பவ – ர– ான வாசு–தேவ – ரு – டை – ய மனம் குளி–ரும்–படி இந்த கீரை அமை–யட்–டும் என்று திர�ௌ–பதி வேண்–டி–னாள். பர–மப – த – த்–தில் இருக்–கின்ற விஷ்–ணுவி – னு – டை – ய மன–மும், பூல�ோ–கத்–திலு – ள்ள பல உயிர்–களு – டை – ய வயி–றும் அவர் உண்ட ஒரு–துளி கீரை–யி–னால் நிறைந்–தன.

கரை ஏறிய துர்–வாச சீடர்–க–ளுக்கு கழுத்து வரைக்–கும் உணவு உண்–ட–து–ப�ோல இருந்–தது. வாயி– லி – ரு ந்து சுக– ம ான சாப்– ப ாட்டு வாசனை வீசிற்று. அன்–னங்–க–ளில் பருப்–பும், மிள–கும் சிக்கி– யி–ருந்–தன. நல்ல உணவு உண்–ட–துப�ோல – நாக்கு புரண்டு தவித்–தது. சிறிய ஏப்–பங்–கள் வெளி–வந்–தன. ‘‘என்ன இது, உணவு உண்ண வேண்–டும் என்று பசி–ய�ோடு இங்கு வந்–த�ோம். ஆனால் இப்படி வயிறு நிறைந்–தி–ருக்–கிறதே – ! தரு–மர் உணவு ஏற்– பாடு செய்–தி–ருப்–பாரே, என்ன செய்–வது? தரு–மர் நியா–ய–வான். சத்–தி–ய–வான். ஏத�ோ ஒரு விஷ–யம் அவரை காப்–பாற்–று–கி–றது. அவரை ச�ோதிக்–க–லா– காது. நாம் விரை–வாக இந்த இடத்–தைவி – ட்டு ப�ோய்– வி–டுவ�ோ – ம்–’’ என்று ச�ொல்லி துர்–வா–சர் தன்–னுடை – ய சீடர்–க–ளு–டன் அந்த இடத்–தை–விட்டு நகர்ந்–தார். திர�ௌ– ப – தி க்– கு ம், பாண்– ட – வ ர்– க – ளு க்– கு ம் வந்த துன்–பத்தை கிருஷ்–ணர் தீர்த்–தார். ப�ோய் வரு– கி – றேன் என்று விடை– பெற் று அவர்– க ளை ஆசிர்–வ–தித்து மறைந்–தார். சூரி–ய–னால் க�ொடுக்–கப்–பட்ட வரம் இருந்–தா– லும் அது தக்–க–நே–ரத்–தில் உதவி செய்–யா–மல் இருந்–தது. உதவி செய்ய, துன்–பம் நீக்க, ச�ோத– னை–யில் வெற்–றி–பெற தெய்–வம்–தான் துணை என்–பது தரு–மபு – த்–திர– ரு – க்கு தெளி–வா–கத் தெரிந்–தது.

அ

ந்– த – ண ர்– க – ள ை– யு ம், முனி– வ ர்– க – ள ை– யு ம், ரிஷி–க–ளை–யும் தினந்–த�ோ–றும் சந்–தித்–த–படி

67 காம்ய–வன – த்–தில் பல பகு–திக – ளி – லு – ம் பாண்–டவ – ர்–கள் சந்–த�ோ–ஷ–மாக நட–மா–டிக் க�ொண்–டி–ருந்–தார்–கள். மழை, குளி–ருக்கு தாங்–கும்–படி – ய – ாக அழுத்–தம – ான மிகப் பெரிய பர்–ணச – ாலை அமைத்து, சுற்–றி–லும் முள்–வேலி பரப்பி, பாம்–பு–கள், பூச்–சி–கள் உள்ளே வரா–த–ப–டிக்கு முள்–வே–லிக்கு அப்–பால் ஆழ–மான குழி– யை த் த�ோண்டி அதன்– மீ து நக– ர க்– கூ – டி ய மரப்–பா–லம் அமைத்து அங்கே திர�ௌ–ப–தியை பாது–காப்–பாக குடி–வைத்–தார்–கள். காடு–களை அழித்து நாடாக்–கு–வது என்–பது அன்– றை ய கால– க ட்ட தர்– ம – ம ாக இருந்– த து. கிராமங்கள் ஐந்து சத– வீ – த – மு ம், நக– ர ங்– க ள் மூன்று சத– வீ – த – மு ம்– த ான் இருந்– தன . மற்ற இடங்–க–ளெல்–லாம் புல்–வெ–ளி–யா–க–வும், மணற்– பாங்–கா–க–வும், அடர்ந்த காட்–டுப் பகு–தி–யா–க–வும் இருந்–தன. காடு–களி – ல் துஷ்ட மிரு–கங்–கள் வசித்து ðô¡

93

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

பல்– கி ப் பெரு– கி ன. ஜனத்– த�ொகை பெரு– கி க் – –குக் க�ொண்டே வந்–த–தால் விவ–சா–யம் செய்–வதற் காடு–களை அழிக்–க–வேண்–டிய கட்–டா–யம் வந்–தது. அதைத்–தவி – ர வனங்–களி – லே இருக்–கின்ற மிரு–கங்– கள் கிரா–மங்–களி – ன் பக்–கம�ோ, நக–ரத்–தின் பக்–கம�ோ வந்–து–வி–டும் என்–ப–தால், அவற்றை வேட்–டை–யா–ட– வேண்–டிய கட்–டா–யமு – ம் மனி–தர்–களு – க்கு இருந்–தது. அதை தங்–க–ளு–டைய கட–மை–யாக க்ஷத்–ரி–யர்–கள் கரு–தி–னார்–கள். காடு–கள் அழிப்–பதி – ன் ஆரம்–பக – ட்–டம – ாக துஷ்ட மிரு–கங்–களை வேட்–டை–யா–டு–வது முக்–கி–ய–மாக இருந்–தது. பசுக்–களை புலி–யும், சிறுத்–தை–யும், சிங்–க–மும் க�ொன்று விடு– வ – த ால், நிலங்– க ளை யானை–கள் பாழாக்–கு–வ–தால் அவற்றை அழித்– த�ொ–ழிக்க வேண்–டிய அவ–சி–யம் பர–த–கண்–டத்து மனி–தர்–க–ளுக்கு இருந்–தது. விவ– ச ா– யி – க – ளு க்– க ா– க – வு ம், காடு– க – ளு டே ப�ோகின்ற வியா–பா–ரி–க–ளுக்–கா–க–வும், வனத்–திலே அமை–திய – ாக ஜப–தப – ங்–களு – ம், தியா–னமு – ம் செய்ய வேண்–டி–யி–ருந்த அந்–த–ணர்–களை காப்–பாற்–றக் கரு–தி–யும், க்ஷத்–தி–ரி–யர்–கள் வன–மி–ரு–கங்–களை ஒடுக்கி காடு–க–ளில் உள்ள மரங்–களை வெட்டி விளை–நி–லங்–களை உரு–வாக்–கி–னார்–கள். கிரா– மங்–களை உரு–வாக்–கி–னார்–கள். காடு–கள் மித– மிஞ்சி இருந்–தன என்–ப–து–தான் அன்–றைய பர–த– கண்–டத்–தின் நிலைமை. மழை பெறு–வ–தற்கு காடு–கள் உதவி செய்–தா– லும், அந்த அடை–மழ – ை–யின் கார–ணம – ாக தாவ–ரங்– கள் செழித்து நெருக்–கம – ாக வளர்ந்–தன. இன்–றைய நக–ரங்–க–ளின் வீடு–கள்–ப�ோல அன்–றைய காடு–கள் காற்று புகாத வண்–ணம், நீர் வடி–யா–த–வண்–ணம் இருட்–டுப் பாக–மா–வும், புதைச் சேறா–க–வும், மூங்– கி–லால் சுவர்–ப�ோல எழுப்–பப்–பட்–டத – ா–கவு – ம், பெரிய மரங்–க–ளின் இலை–கள் உதிர்ந்து, அவை உர– மாகி இன்–னும் உச்–சாணி கிளை–வரை செழித்து வளர்–வதற் – கு வகை–செய்–பவை – ய – ா–கவு – ம் இருந்–தன. மரங்–களை வெட்டி எடுத்–தல் என்–பது மனித எத்–த– னத்–திற்கு அதி–க–மான காரி–யம். எனவே, அதை தீயிட்டு க�ொளுத்–து–த–லை–யும் அவர்–களே செய்து வந்–தார்–கள். அன்–றைய தர்–மம் இன்–றைக்கு – ாக இருக்–கிற – து. இன்–றைய அதர்–மம தர்–மம் அன்று அதர்–ம–மாக இருந்– தது. ஆண்–கள�ோ – டு பேசு–வ–து–கூட கூடாது என்– ப து திரு– ம – ண – ம ான பெண்–க–ளின் விதி–யாக இருந்–தது. ஆனால், இன்று பேசு–வது உரிமை என்று வந்–து–விட்–டது! பிந்து மக–ரிஷி – யி – ன் ஆணைப்–படி திர�ௌ–பதி – யை தனி–யாக ஆசி–ரம – த்– தில் விட்–டு–விட்டு அந்–த–ணர்–களை காப்–பாற்–று–வதற் – –கா–க–வும், க�ொடிய விலங்–குக – ளை க�ொல்–வதற் – க – ா–கவு – ம் திசைக்கு ஒரு–வர– ாக பாண்–டவ – ர்–கள் பிரிந்து வேட்–டை– ய ா– டச் சென்– று– விட்–ட–னர்.

94

அந்–த–நே–ரம் சிந்–து–தேச மன்–ன–னான ஜெயத்–ர– தன் திரு–மண விருப்–பத்–த�ோடு சால்வ தேசத்தை ந�ோக்கி சென்று க�ொண்–டி–ருந்–தான். தன்னை ஆடம்– ப – ர – ம ாக அலங்– க – ரி த்– து க் க�ொண்– டி – ரு ந்– தான். பல மன்–னர்–கள் சூழ பேச்–சும், சிரிப்–பு–மாக காம்–ய–வன – த்–திற்கு வந்து சேர்ந்–தான். திர�ௌ–பதி வந்து நிற்–ப–தை–யும், திண்–ணை– யை–யும், வாசற்–ப–டி–யை–யும் சுத்–தம் செய்–வ–தை– யும், குனிந்து க�ோல–மி–டு–வ–தை–யும், கூரை–மீது இருந்த க�ொடி–களை இழுத்து, வேறு திக்–கில் படர விடு–வ–தை–யும் பார்த்–தான். எல்லா அசை–வு–க–ளி– லும் திர�ௌ–பதி மிக–வே–க–மாக அவன் மன–தைக் கவர்ந்–தாள். மானி–டப் பெண்ணா... இவ்–வ–ளவு அழகா... இந்த வனத்– தி ல் இவ– ளு க்கு என்ன வேலை? எந்த மக–ரி–ஷி–யின் மனைவி? இவ்–வ–ளவு அழ–கா–னப் பெண்ணை இந்த வனத்–தில் பார்த்– து–விட்டு நான் எந்த ஊருக்–குப் ப�ோய் எவளை திரு–ம–ணம் செய்–வது? எதற்கு திரு–ம–ணம் செய்– வது? இவள் கிடைத்–தால் ப�ோதுமே. இத�ோடு என் பெண் ஆசை ஒழிந்து விடுமே என்று மன–திற்–குள் நினைத்–துக் க�ொண்–டான். ‘‘இவள் யாரு–டைய மனைவி என்று கேட்டு வா. இவ்–வ–ளவு அழ–கிய பெண்ணை நான் பார்த்–ததே இல்லை. எவ்–வள – வு அழ–கிய புரு–வங்–கள். மனதை கவ–ரும் இடுப்பு. எவ்–வ–ளவு பெரிய கண்–கள். இந்– தப் பற்–கள் எவ்–வ–ளவு அழ–காக இருக்–கின்–றன. உட–லின் மத்–திய பாகம் எத்–தனை சிறி–யத – ாக இருக்– கி–றது. இவள் திரு–மண – ம – ான பெண் ப�ோலத்–தான் த�ோன்–றுகி – ற – ாள். யாரி–வள் கண–வன் என்று உடனே விசா–ரித்து வா. இவள் கிடைத்–தால் ப�ோதும், இவள் கிடைத்–தால் ப�ோதும்” என்று உடன் வந்–தி–ருந்த க�ோடி–கா–வி–டம் ச�ொல்–லிப் பர–வ–சப்–பட்–டான். குண்– ட – ல ங்– க ள் அணிந்த க�ோடிகா அந்த – ான். புல்–மேட்–டில் ஏறி திர�ௌ–தியை நெருங்–கின ‘‘நான் க�ோடிகா. க�ோடி–கா–சிய மன்–னன். நீ யார்? இந்த அடர்ந்த வனத்–தில் உன்–னைப் பார்ப்–ப– தற்கு வியப்–பாக இருக்–கி–றது. இவ்–வள – வு அழ–கிய பெண்–ணான நீ முட்–க–ளும், புதர்–க–ளும் நிறைந்த இந்த வனத்–தில் என்ன செய்து க�ொண்–டி–ருக்–கி– றாய்? இந்–தக் காடு உனக்கு பயம் தர–வில்–லையா. முள்–ளை–யும், பாம்–புக – ளு – க்–கான பள்– ளங்–கள – ை–யும் வைத்–துக் க�ொண்டா நீ தைரி–யத்–து–டன் இருக்–கிற – ாய்? நீ தேவ–கு–மா–ரியா? இந்–தி–ர–னின் மாளி– கை–யி–லி–ருந்து வந்–தி–ருக்–கி–றாயா? உன்–மீது எனக்கு மரி–யாதை அதி–க– ரித்–திரு – க்–கிற – து. அத�ோ, அந்–தத் தங்– கத்–தே–ரில் அமர்ந்து உன்–னையே வேடிக்–கைப் பார்த்–துக் க�ொண்–டி– ருப்–ப–வர் ச�ௌஜல தேசத்து மன்–ன– னான ஜெயத்–ர–தன். அவ–னு–டைய நண்– ப ர்– க – ள�ோ – டு ம், அவ– னு – டை ய படை–க–ள�ோ–டும் நாங்–கள் பய–ணப்– பட்– டி – ரு க்– கி – ற�ோ ம். காம்– ய – வ – ன த்– தின் அழ–கு–கண்டு சற்று இளைப்– பா– றி – ன�ோ ம். இங்கு உன்– னைக்

ð£ô-°-ñ£-ó¡

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

கண்–ட–தும் இந்த காம்–ய–வனமே – தனித்த ச�ோபை பெற்–று–விட்–டது. அழ–கிய கேசம் உடை–ய–வளே, எங்–க–ளைப் பற்றி உனக்கு அறி–மு–கம் செய்து விட்–ட�ோம். ச�ௌஜல தேசத்து அற்–புத – ம – ான மன்–ன– னான ஜெயத்–ர–தன் படை–க–ளின் வலி–மை–யைப் பார். அவ–னு–டைய வலி–மை–மிக்க சக�ோ–த–ரர்–கள் இந்–திர– னை – ச்–சுற்றி தேவ–தைக – ள் நிற்–பதை – ப்–ப�ோல அவ–னுக்–குப் பாது–காப்–பாக இருக்–கி–றார்–கள். நீ யாரு–டைய மனைவி? யாரு–டைய மகள்? கதம்ப மரத்–தின் கிளையை வளைத்து நீ நிற்–கின்ற இந்த க�ோலமே உன்னை பேர–ழ–கி–யாக காட்–டு–கி–றது. அங்கு அத்–த–னைப் பேரும் திகைத்து நிற்–ப–தைப் பார்” என்று புகழ்ந்து ச�ொன்–னான். திர�ௌ–பதி கதம்ப மரத்–தின் கிளையை விட்டு– விட்டு தன்னை ப�ோர்த்–திக்–க�ொண்–டாள். ‘‘புருஷன் இல்–லாத நேரத்–தில் நான் பர–புரு – ஷ – ன�ோ – டு பேசக்– கூ–டாது. ஆனால், உனக்கு பதி–ல–ளிக்க இங்கு வேறு ஆண�ோ, பெண்ணோ, ரிஷி–கள�ோ, அந்–த– ணர்–கள�ோ இல்லை. அத–னால் வேறு வகை–யற்று உன்–ன�ோடு நான் பேச–வேண்–டிய அவ–சிய – ம் ஏற்–ப– டு–கி–றது,’’ அந்த அர–சன் பேசிய மரி–யா–தைக்கு மகிழ்ந்து திர�ௌ–பதி தன்னை அறி–மு–கப்–ப–டுத்– திக்–க�ொண்–டாள். ‘‘நான் துரு–பத – –ரா–ஜ–னின் மகள். கிருஷ்ணை என்று என்னை எல்– ல�ோ – ரு ம் அறி– வ ார்– க ள். நான் பஞ்–ச–பாண்–ட–வர்–க–ளான தரு–மர், பீமன், அர்–ஜுனன், நகு–லன், சகா–தே–வ–ரின் மனைவி. அவர்–கள் க�ொடிய விலங்–கு–களை வேட்–டை–யாட நாலா–திசைக் – கு – ம் ப�ோயி–ருக்–கிற – ார்–கள். யுதிஷ்–டிர– ர் கிழக்கு பக்–க–மா–க–வும், பீமன் தெற்கு பக்–க–மா–க– வும், அர்–ஜு–னன் வடக்கு பக்–க–மா–க–வும், நகுலசகா–தே–வர் மேற்–குப் பக்–க–மா–க–வும் ப�ோயி–ருக்–கி– றார்–கள். நீங்–கள் குதி–ரை–களை அவிழ்த்–து–விட்டு இளைப்–பா–றிக் க�ொள்–ளுங்–கள். நான் உணவு தயா–ரித்து உங்–கள் சேவ–கர்–கள் மூலம் உங்–கள் இடத்–திற்கு அனுப்–பு–கிறேன் – ” என்று அவ–ச–ர–மாக பர்–ண–சா–லைக்–குள் புகுந்–தாள்.

– ண்டு அவ–ளைப் பற்–றிய செய்–தியை சுமந்–துக�ொ நண்–பன் ஜெயத்–ருத – னி – ட – ம் ப�ோய் திர�ௌ–பதி – யி – ன் – ளை விவ–ரித்–தான். மற்–றவ – ர்–களு – ம் அருகே சிறப்–புக நெருங்–கி–வந்து காது–க�ொ–டுத்–துக் கேட்–டார்–கள். ‘‘என்ன நண்–ப–னடா நீ. அவ்–வ–ளவு அற்–பு–த– மான ஒரு அழ–கியை நான் ம�ோகிக்–கிறேன் – என்று தெரிந்த பிற–கும், அவளை இழுத்து வந்து என் மடி–யில் அமர வைக்–கா–மல் வெறுமே ஜாத–கத்தை கேட்டு வந்து நிற்–கிற – ாயே. துடிப்–பாக ஒரு நண்–பன் கிடைப்–ப–தற்கு க�ொடுத்து வைத்–தி–ருக்க வேண்– டும். நீ துடிப்–பா–ன–வன் அல்ல. ப�ோய் அவளை அழைத்து வா.” என்று சீறி–னான் ஜெயத்–ரு–தன். ‘‘இல்லை. அவள் பதி– வி – ர – த ா– தே வி. பஞ்– ச – பாண்–டவ – ர்–களி – ன் மனைவி. பஞ்–சப – ாண்–டவ – ர்–களி – ன் வீர–தீ–ரம்–பற்–றித் தெரி–யாதா? யாரைப் பகைத்–துக்– க�ொள்–வது என்–ப–தில் ஒரு–வன் கவ–னம் செலுத்–த– வேண்–டும். நீ தவ–றா–னப – டி ஆசையை வளர்ப்–பதை விட்–டு–விட்டு ப�ோய் அந்–தப் பெண்–ணி–டம் பேசிப்– பார். உனக்கு தானாக அவள்–மீது மரி–யாதை

எழும். உன் ஆசை–கள் அறும்.” என்று புத்–தி–மதி ச�ொன்–னான்.

– ர்–களு – க்–குப் பிடிக்–காது. புத்–திம – தி – க – ள், கெட்–டவ – ர்–களு – க்கு தன் ம�ோகம் மட்–டுமே ம�ோக வயப்–பட்–டவ செய–லாக இருக்–கும். மற்–றவை சிறி–த–ள–வு–கூட முக்–கி–யத்–து–வம் பெறாது நகர்ந்து விடும். ‘‘நான் ப�ோய்ப் பேசி–வ–ரு–கி–றேன். நான் ப�ோய் அழைத்து வரு–கி–றேன். நீ விலகி நில்” என்று ச�ொல்லி, மற்ற நண்–பர்–க–ளைப் பார்த்து ஏள–னச் சிரிப்பு சிரித்–த–வாறு அவன் புல்–மேடு ஏறி–னான். ‘‘அடிக் கிருஷ்ணை, பஞ்–ச–பாண்–ட–வர்–க–ளின் மனைவியா நீ? செல்– வ – மெ ல்– ல ாம் இழந்து நகரத்–தை–விட்டு காட்–டிற்கு வந்து பேர–வஸ்–தைப்– படு–கி–றார்–கள் என்று கேள்–விப்–பட்–டி–ருக்–கி–றேன். இன்–னுமா நீ அவர்–க–ளைச் சுற்–றிக் க�ொண்–டி–ருக்– கி–றாய்? அறி–வுள்–ளப் பெண்–கள் செல்–வம் இழந்த கண–வனை உபா–சிக்க மாட்–டார்–கள். அக்–கறை செலுத்த மாட்–டார்–கள். இவ்–வள – வு பெரிய அழ–கி– யாக இருந்து உனக்கு அறி–வில்–லையே. எதற்கு அவர்–கள் பின்னே சுற்–று–கி–றாய்? வா, வந்து என் தேரில் ஏறிக்–க�ொள். என் திரண்ட செல்–வத்தை மன–மாற அனு–பவி. என் அரண்–மனை அற்–பு–த–மா– னது. ஆயி–ரக்–கண – க்–கான தாதி–கள் உண்டு. இந்–தக் காட்–டில், இந்த குடி–சை–யில் எப்–ப–டித்–தான் வசிக்– கி–றாய�ோ! மழைக்–கும் ஆகாது. வெய்–யி–லை–யும் காக்–காது. பிடி–வா–தம் பிடிக்–காதே. தேவை–யற்று க�ோபம் க�ொள்–ளாதே. வீர–தீர ச�ொற்–க–ளைச் சித–ற– டிக்–காதே. அறி–வ�ோடு ய�ோசி. உனக்கு நான் வேண்–டுமா அல்–லது அந்த அனா–தை–களா?” என்று அகம்–பா–வத்–து–டன் கேட்–டான். ‘‘சீ! எவ்–வள – வு வெட்–கம் கெட்ட பேச்சு,’’ திர�ௌ– பதி படம் எடுத்த பாம்–பு–ப�ோல சீறி–னாள். ‘‘புரு– ஷர்–கள் இல்–லாத இடத்–தில் உள்ளே நுழைந்து வாய்க்கு வந்–ததை உள–று–கி–றாயே, நீ மன்–னனா? உன்–னால் மக்–க–ளுக்கு எப்–படி நன்மை செய்ய முடியும்? தீமையே உரு– வ ாகி நிற்– கி – ற ாயே, உனக்கு அன்–னி–ய–மான பெண்–ணி–டமே இப்–படி ஆசை வைக்–கிற – ாயே, உனக்கு அடங்–கிய பெண்– கள் மீது நீ எத்–தனை ஆளுமை செய்–தி–ருப்–பாய்! எத்–தனை இம்சை செய்–தி–ருப்–பாய்! கேவ–ல–மான மன்–னன் என்று எப்–படி பெய–ரெ–டுத்–தி–ருப்–பாய்! பாண்–ட–வர்–க–ளின் பலம்–பற்றி உனக்கு அறவே ðô¡

95

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

தெரி– ய ாதா? நல்ல மனி– த ர்– க – ளி ன் சக– வ ா– ச ம் உனக்கு ஏற்–பட்–டதே இல்–லையா? அத�ோ நிற்– கி–றதே அவ்–வ–ளவு பெரிய கும்–பல், அதில் ஒரு– வன்–கூ–டவா நல்–ல–வன் இல்லை, ஒரு–வன் கூடவா உன்னை தடுக்–க–வில்லை?” ‘‘தர்–மம் பற்–றியா பேசு–கி–றாய் கிருஷ்ணை?” அவன் க�ொஞ்–ச–லாக பேச்சை ஆரம்–பித்–தான். ‘‘மன்– ன ர்– க – ளு – டை ய தர்– ம ம் பற்றி உனக்– கு த் தெரி–யாதா? உல–கத்–தில் உள்ள பெண்–க–ளும், ரத்–தி–னங்–க–ளும் வலி–மை–யுள்ள மன்–ன–ருக்–குச் ச�ொந்–த–மா–னவை.” ‘‘கேட்–பா–ரற்று வாழும் பெண்–க–ளின் கதியை எனக்கு சட்–ட–மா–கக் க�ொள்–கி–றாயா? என்–னு–டைய கண–வர்–கள் மிகப்–பெரி – ய வீரர்–கள். யட்ச, கந்–தர்வ, ராட்–சஸ – ர்–கள�ோ – டு ப�ோர்–புரி – யு – ம் திறன் உடை–யவ – ர்– கள். அதர்–மர்–கள் மீது மிகுந்த க�ோப–மு–டை–ய–வர்– கள். நாகப்–பாம்–பின் விஷம்–ப�ோல வீர்–யம்–மிக்க – டை – ய – து. தபஸ்–விக – ள், வித்–வான்– க�ோபம் அவர்–களு கள், பத்–தி–னிப் பெண்–கள் ஆகி–ய�ோர் வன–வா–சி–க– ளாக இருந்–தா–லும், கீழ்த்–தர– ம – ாக பேசு–வது கூடாது என்–பது உனக்–குத் தெரி–யாதா? மனி–தர்–க–ளில் உன்னைப்–ப�ோல நாய்–கள்–தான் இவ்–வித – ம் குரைக்– கும். பாதா–ளச் சாக்–க–டை–யில் விழு–வ–தற்கே நீ முயற்சி செய்–து–க�ொண்–டி–ருக்–கி–றாய். உன்–னைக் காப்– ப ாற்ற யாரும் இல்லை. உன் வீரத்தை பெரி–தாக நினைக்–கி–றாயா? மத–யானை எதிரே வரும்–ப�ோது, அதை ஒரு சிறிய க�ொம்–பி–னால் எதிர்ப்–பது – ப�ோல – இருக்–கிற – து உன் செய்கை. தூங்– கு–கின்ற சிங்–கத்–தின் பிட–ரியை பிடித்து இழுத்து அதை வெறி–யேற்–று–வ–து–ப�ோல் இருக்–கி–றது உன் காரி–யம். க�ோபம் க�ொண்ட பீம–சே–ன–னின் கர்–ஜ– னையை கேட்–கும்–ப�ோது உன்–னால் நிற்–கக்–கூட முடி–யாது. சுருண்டு விழுந்து விடு–வாய். உனக்கு கர்–வம் வந்–தி–ருப்–ப–தும் நீ அழி–வ–தற்–குத்–தான்.” ‘‘இன்–னும் என்ன பேசிக் க�ொண்–டிரு – க்–கிற – ாய்?” நண்–பன் ஒரு–வன் சீறி–னான். ஜெயத்–ரதன் – அவனை வியப்–ப�ோடு பார்த்–தான். ஒரு சிறிய தேசத்–தின் இள–வ–ர–ச–னான அவ–னு–டைய நண்–பன் அவ–ளு– டைய ப�ோர்–வை–யைப் பற்றி அப்–ப–டியே இழுக்க நினைத்–தான். அவ–ளைத் தூக்க முயற்–சித்–தான். ‘‘த�ொடாதே, விலகி நில்” அவள் தன் ப�ோர்– வையை வேக–மாக உதற, அவன் சுவ–ரில் அடி–பட்டு கீழே–வி–ழுந்–தான். அவனை தூக்–கிக் க�ொண்டு ப�ோனார்–கள். ‘‘இன்–ன�ொரு முறை இந்த முயற்சி நடந்–தால் நான் பிரா–ணஹ – த்தி செய்து க�ொள்–வேன்,” என்று அவள் உரக்–கக் கத்–தி–னாள்.

96

ðô¡

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

ஆனால், திர�ௌ–ப–தி–யின் பர்–ண–சா–லைக்– குள் ஆறேழு அர–சர்–க–ளும், இள–வ–ர–சர்–க–ளு–மாக – னி – ன் நண்–பர்–கள் அடைத்–துக்–க�ொண்டு ஜெயத்–ரத நின்–றார்–கள். அவ–ளுக்கு வேறு–வ–ழியே இல்லை என்று தெளி–வா–கத் தெரிந்–தது. ‘‘என் புரு–ஷர்–கள் மீது நான் வைத்–தி–ருக்–கின்ற பிரேமை உண்மை என்–றால், நான் கற்–புக்–கர– சி என்–றால் அவர்–கள – ால் நீங்–கள் அத்–தனை – பே – ரு – ம் வதை–படு – வீ – ர்–கள் என்–பது நிச்–ச–யம்.” திர�ௌ–பதி அவர்–களை ந�ோக்கி நடக்க அவர்– கள் வழி–விட்–டார்–கள். அவள் புல் சரி–வில் இறங்கி நடந்து பாதை–யில் ஏறி ஜெயத்–ர–தனின் தேரில் ஏறி உட்– க ார்ந்– த ாள். ஜெயத்– ர – தன் சந்தோ– ஷ – மாய் வெற்றி கூச்ச– லி ட்டான். மற்றவர்கள் எதி–ர�ொ–லித்–தார்–கள். உற்று கவ–னித்–தால் திர�ௌ–பதி என்–கிற பெண்– ணுக்கு ஏற்–ப–டு–கின்ற இந்த இரண்–டாம் முறை அவ–மா–னம் அன்–றைய வாழ்–வின் நிலையை நமக்– குச் ச�ொல்–கி–றது. வலி–மை–மிக்க க்ஷத்–ரி–யர்–கள் தாங்–கள் வைத்–ததே சட்–டம் என்ற நினைப்–ப�ோடு ப�ொது–மக்–களி – ன்–மீது தங்–கள் ஆட்சி அதி–கா–ரத்தை – ந்–தார்–கள். உல–கம் முழு–வ– செலுத்–திக்–க�ொண்–டிரு தும் தங்–கள் காலின் கீழ் இருக்–கி–றது. அத்–தனை மக்–க–ளும் தங்–க–ளின் அடிமை என்ற நினைப்–பி– லேயே அவர்–கள் வாழ்ந்து வந்–தார்–கள். தர்–மத்–தின் பக்–கம் நிற்–பது என்–பது அவர்–க–ளுக்கு வெறும் மனப்–பா–டப் பகு–தி–யாக இருந்–தது. வாழ்–வின் ஒரு– பகு–திய – ாக மாற அவர்–களு – க்–குச் ச�ொல்–லித் தரப்–பட – – வில்லை. அவர்–கள் அதை ஏற்–க–வும் இல்லை. ஒரு பர்–ண–சா–லை–யில் அழ–கிய ஒரு பெண் இருப்–பின் அவள் தனக்–குத்–தான். க்ஷத்–ரி–ய–னி– டம் எந்த தர்–மத்–தைக் குறித்து பேச–மு–டி–யும்? ச�ொத்து குறித்தோ, செல்–வம் குறித்தோ, நதி–நீர் பங்–கீடு குறித்தோ அல்–லது பசுக்–கள் குறித்தோ அவ–ன�ோடு பேச முடி–யுமா? அந்–த–நே–ரம் என்ன த�ோன்–று–கி–றத�ோ அதைத்–தான் கட்–ட–ளை–யா–கச் ச�ொல்–லு–வான். அவ–னுக்கு என்ன விருப்–பம�ோ அதைத்–தான் தர்–ம–மா–கப் பேசு–வான். இது–தான் பூபா–ரம். இது–தான் பூமி–யின் அவஸ்தை. பெண்– களின் அழு–குர– ல் எங்கு அதி–கம – ாக ஒலிக்–கிறத�ோ – , அங்கு காற்–றில் விஷம் கலந்–தது ப�ோன்ற உத்–பா– தங்–கள் ஏற்–பட்டு விடு–கின்–றன. கடல் ஊருக்–குள் வரு–கி–றது. ஆனால், பூமி– யி ன் இந்த எதிர்ப்– பு – க – ள ை– யெல்லாம் புறக்–க–ணித்–து–விட்டு த�ொடர்ந்து வன்– மு–றையே தன் தர்–மம் என க்ஷத்–ரிய – ர்–கள் க�ொள்–கிற – – – கி – ற – து. கிருஷ்–ணனு – டை – ய ப�ோது அவ–தா–ரம் ஏற்–படு காரி–யம் இந்த க்ஷத்–ரி–யர்–க–ளின் முது–கெ–லும்பை முறித்–தல். இதற்கு மகா–பா–ரத – த்–தில் பல்–வேறு வித– மான சாட்–சி–யங்–கள் இருக்–கின்–றன. சாதுக்–களை ரட்–சித்–தல் என்–பது க்ஷத்–ரி–யர்–களை அவர்–கள் இடத்–தில் நிலை நிறுத்–துத – ல் என்–றுத – ான் அர்த்–தம். தேர் நகர்ந்– த து. திர�ௌ– ப – தி யை எங்கே அழைத்– து ப் ப�ோவது என்று அவர்– க – ளு க்– கு ள் பேசிக் க�ொண்–டி–ருந்–தார்–கள்.

(த�ொட–ரும்)

உள்ள(த்)தைச் ச�ொல்கிற�ோம்

ஆனந்தக் கண்ணீரை வரவழைத்துவிட்டது!

ஆடி கிருத்–திகை - அழ–கன் தரி–ச–னம் என்ற

தலைப்– பி ல் அமர்ந்த முரு– க ன், பெண்– க ள் வழி– ப – ட ாத முரு– க ன், லிங்– க – வ – டி வ முரு– க ன், பெண்–அ–லங்–கார முரு–கன், மெகா–மு–ரு–கன் என முரு–கப்–பெ–ரு–மா–னின் ஆச்–ச–ரி–யப்–ப–ட–வைக்–கும் அரிய திருக்–க�ோ–லங்–க–ளைத் த�ொகுத்து வழங்கி ஆடி–மா–தத்–திற்–குத் தனிச் சிறப்பு தந்–துவி – ட்–டீர்–கள்.

- பாபு–கி–ருஷ்–ண–ராஜ், க�ோவை.

த

ரணி எழு–திய சகல ந�ோயும் தீர்க்–கும் சாம்–பார் சாத பிர–சா–தம் பற்–றிய தக–வல் படித்து வியந்– தேன். ஆடிக்–கிரு – த்–திகை, அழ–கிரி தரி–சன – ம் படங்–க– ளைக் கண்–ட–தும் நேரில் ப�ோய் தரி–ச–னம் செய்த மனநிறைவு க�ொண்–டேன்.

- இல.வள்–ளி–ம–யில், திரு–நக – ர், மதுரை.

எ ல்–லாம்

வழங்– கி ய இறை– வ – னுக்கு, இல்லை, இல்லை சமு– தா– ய த்– தி ற்கு நன்– றி க்– க – ட – ன ாக நாம் என்ன செய்–கி–ற�ோம் என்ற கேள்வி சமு–தா–யத்–தில் ஒவ்–வ�ொரு –வரு – ம் தனக்–குத்–தானே கேட்டுக்– க�ொள்– ள – வே ண்– டி ய முக்– கி – ய – மான கேள்வி. ‘மேன்–மக்–களே, மேன்–மக்–களே...’ அதைத்–தான் வலி–யு–றுத்–தி–யது.

- கே.பிர–பா–வதி, மேல–கி–ருஷ்–ணன்–பு–தூர்.

அருளாசி வழங்–கிய – து. ‘மேன்–மக்–களே...’ மனதை மென்–மை–ப–டுத்–தி–யது! தெளிவு பெறு–ஓம் சர்மா அவர்–க–ளின் பதில்–கள் அருமை! ஞான–ஒளி ஆன்– மிக காற்று மனதை வரு–டி–யது. குற–ளின் குரல், – க – ளி – ன் நலனை எதி–ர�ொலி – த்–தது. எதிர்–கால சந்–ததி பக்தி தமிழ், அரு–ண–கிரி உலா ஆன்–மிக த�ொண்– டாற்–று–கின்–றன. அர்த்–த–முள்ள இந்து மதம், ஆன்– மிக பலனை அருள்–கி–றது. திரு–மூலர் – திரு–மந்–திர ரக–சி–யம் வாழ்க்–கை–யின் படிப்–பினை தந்–தது. பல – ம் மிளி–ரு–கி–றது! பரி–மா–ணங்–க–ளில் ஆன்–மிக - இரா.வைர–முத்து, ராய–பு–ரம், சென்னை-13.

தா

னம் செய்–வது க�ோடான க�ோடி நன்மை என்பதை பால–கு–மா–ரன் ‘மகா–பா–ர–தம்’ மூலம் உணர்த்–தி–யுள்–ளார். ஆன்–மி–கம் ஒவ்–வ�ொரு இத–ழும் தேன்–சு–வை– தான்.

- சு.இலக்–கு–ம–ண–சு–வாமி, மதுரை.

பூ

ரத்–தில் அவ–த–ரித்த பரி–பூ–ரணி என்ற ஒரு சிறிய கவி–தையி – ல் ஆண்– டாள் நாச்–சிய – ா–ருக்–கும் ஆடிப்–பூர– ம் வைப–வத்–திற்–கும் உள்ள ஆன்–மிக த�ொடர்– பு – கள ை அட்– ட – வ – ணை ப்– படுத்–தியி – ரு – ந்–தார் விஷ்–ணுத – ா–சன். எளிய படைப்பு ஆனால், சீரிய படைப்பு. பாராட்டுகள்.

- இரா.வளை–யா–பதி, த�ோட்–டக்–கு–றிச்சி.

சூடிக்–க�ொ–டுத்த சுடர்க்–க�ொடி–

யின் ஆடிப்– பூ ர அலங்– க ா– ர ம் பக்தி பர– வ – ச ப்– ப – டு த்– தி – ய து. வட–மா–நில ‘பண்–ட–ரி–பு–ரம்’ யாத்– திரை என்–றென்–றும் பாது–காத்து வைக்–கப்–ப–ட–வேண்–டிய ப�ொக்–கி–ஷம். ஆடி–மாத ஆடிக்–கி–ருத்–தி–கை–யில் கிடைத்–திட்ட வேல(வ)ன் காப்பு பதி–கம் கண்–க–ளில் ஆனந்–தக் கண்–ணீரை வர–வ–ழைத்–து–விட்–டது.

- சுகந்தி நாரா–ய–ணன், வியா–சர்–பாடி.

நடைப்–ப–ய–ண–மாக பல நூறு கில�ோ மீட்–டர் பாத–

யாத்–திரை சென்று லட்–ச�ோப மக்–கள் பண்–ட–ரி–புர விட்–ட–லனை தரி–சிக்–கிற மகத்–தான மாபெ–ரும் ‘வர்காரி யாத்–தி–ரை’ பற்–றிய கட்–டுரை பிர–மிப்–பில் ஆழ்த்–திவி – ட்–டது. உலக வழி–பாட்டு அதி–சய – ங்–களி – ல் ஒன்–றான இந்த யாத்–தி–ரை–யின் மகத்–து–வத்தை நினைத்து மனம் சிலிர்த்–தது.

- அயன்–பு–ரம், த.சத்–திய நாரா–ய–ணன்.

ஆ டி

ஸ்பெ– ஷ ல் அட்– டை ப்– ப – ட ம் ஆடி– ம ாத

மே

ன் மக்–களி – ன் அரு–மைக – ள – ை– யும் பெரு–மைக – ள – ை–யும் அழ–கா–கப் புரிந்–து–க�ொள்ள வைத்–தார் ப�ொறுப்–பா–சி–ரி–யர். தன்–னல – ம் பாரா–மல் சேவை செய்–வதே மேன்–மக்–க– ளின் அடிப்–ப–டைத் தகு–தி–கள் என்–பதை நய–மாக உண–ர–வைத்–தி–ருந்–தார்.

- எஸ்.எஸ்.வாசன், வந்–த–வாசி.

ஆ

ண்–டா–ளின் அட்–டைப்–பட – ம் அற்–புத – ம். பன்னிரு ஆழ்–வார்–களி – ல் ஒரே பெண் ஆழ்–வாரான ஆண்டாள் அவ– த – ரி த்த ஆடிப்– பூ – ர த்– தை க் க�ொண்டாடும்– வ–கை–யில் அட்–டைப்–பட – ம் வெகு அழ–காக அமைந்– தி–ருந்–தது. எத்–தனை முறை படித்–தா–லும் ஒவ்– வ�ொரு முறை–யும் புதுப்–புது அர்த்–தங்–க–ளை–யும் மனத் தெளி–வை–யும் தரு–வது கவி–ஞர் கண்–ண– தா–ச–னின் அர்த்–த–முள்ள இந்–து–ம–தம் என்–பதை உறு–தி–யாக ச�ொல்–ல–லாம்.

- ப.த. தங்–க–வேலு, பண்–ருட்டி-607 106. ðô¡

97

1-15 ஆகஸ்ட் 2017

98

99

International Styling

VEGAS

With

CAMBRIDGE

Premium Collections

10,

0 0 0 , 12 499

L N a u ew Co nc h O m in ffe bo g r

gªÍ> ¶ÐÃkD

RNI Regn. No. TNTAM/2012/53345

SRI MAHALAKSHMI DAIRY H.O : 158-A, Vysial Street, Coimbatore - 641 001.

100

Branch : No.87/2, Arcot lane Arcot Road, Sambu Prasath Avenue, Vadapalani, CHENNAI - 26. Mob : 82203 33652, 98949 93777