zryw. Szkoda, że tego nie kontynuowano... Można byłoby wprowadzić przepis, że w marketach koszyk wiklinowy jest tym samym, co wózek czy kosz plastikowy. Był taki pomysł, ale umarł śmiercią naturalną, bo system korporacyjny ma się w Polsce dobrze, więc nie dopuszczono do zmiany. Markety zainteresowane są tym, aby sprzedać dużo produktów, każdy w osobnej folii. Na szczęście świadomość wzrasta, ale jeszcze pięć lat temu tak nie było. Co może pan powiedzieć o alternatywnym wykorzystaniu wikliny – przy produkcji biopaliw, celulozy, bioalkoholi – w przemyśle chemicznym...? Wystarczyłoby tylko zwrócić uwagę na użytkowość czy nawet na zwykłe opakowanie. Każda
rzecz włożona do skrzyneczki z wikliny czy koszyka zyskuje na atrakcyjności, a samo opakowanie może służyć jeszcze przez lata, w przeciwieństwie do plastikowych, które się wcześniej czy później wyrzuca. Czy właściwości wikliny są w pełni wykorzystywane? Są przeogromne, zwłaszcza w medycynie... Pokłosiem festiwalu z 2011 roku oraz współpracy z Uniwersytetem Przyrodniczym było wyprodukowanie węgla z wikliny, a specyfik podany w odpowiednim momencie jest w stanie związać wszystkie toksyny w ludzkim organizmie, nawet jad kiełbasiany czy cyjanek. Instytut Chorób Cywilizacyjnych i Rzadkich zgłębiał ten temat, podejmowane były badania, liczne próby. Wyniki są rewelacyjne! Uzyskuje się go poprzez pyrolizę, przy bardzo wysokim ciśnieniu i temperaturze. Po zmieleniu jedna łyżeczka substancji jest w stanie związać wszystkie toksyny w ludzkim organizmie i je wydalić. Najnowsze badania dowodzą, że bezglutenowcy po terapii węglem z wikliny zaczynają tolerować gluten i mogą spożywać produkty go zawierające. Bardzo cieszymy się, że na bazie wikliny można było tego dokonać. Przemysł też korzysta z dobrodziejstw wikliny, ale problem polega na tym, że znów pojawia się system korporacyjny, który nam w tym przeszkadza. Uniwersytet Przyrodniczy zrobił badania z zastosowania włókien wiklinowych
w tzw. płytach dachowych, słynnych OSB, które są robione tylko ze świerku i sosny. Efekty opublikowano w dwujęzycznym albumie w 2011 roku. Wynikało z nich, że gdyby stworzyć przepis wymagający, aby na dachy stosować płyty OSB, wykonane całkowicie lub częściowo z wikliny, wówczas nie doszłoby do katastrofy na dachach niskich, tak jak np. na hali Międzynarodowych Targów Katowickich. Włókna poprzeczne zapewniają aż trzysta procent współczynnika bezpieczeństwa, nie załamują się, są sprężyste, i to jest udowodnione. Udokumentowała to pani prof. Iwona Frąckowiak z Instytutu Technologii Drewna Uniwersytetu Przyrodniczego. Zostały nawet wykonane próbki Trzeba też nakłonić markety, takich produktów. Rozmawiałem z producentami, ale niestety firmy, żeby udostępniły kosze wiklinowe, a nie te plastiki! które się zajmują produkcją tego Kiedyś wypletliśmy na własny koszt typu materiałów nie były tą działalnością zainteresowane. Dlaczego dwa razy po trzysta sztuk koszyków i próbowaliśmy tym zainteresować centra hannie ma przepisu, który mówi, że dlowe w Poznaniu, ale niestety nie udało ze względów bezpieczeństwa wszystkie niskie powierzchnie się. Tłumaczono, że plastik łatwiej wyczydachowe o kącie nachylenia poni- ścić niż wiklinę. A wiadomo, jaki los czeka żej osiemnastu stopni powinny plastikowy koszyk, pęknięty i wyrzucony być wykonane z włókien wikliny? do kontenera – mamy całe sztuczne wyspy ze śmieci. Świadomość ludzi w zakresie Dlaczego firmy nie chcą tego ekologii jest ciągle bardzo niska. A cenę za produkować? Nikt mi nie umie to będą płacić kolejne pokolenia. odpowiedzieć na te pytania… Jakie jest znaczenie wikliny i ple- Daje się jednak zauważyć wzrost świadomości ekologicznej w społeczeństwie cionkarstwa w terapii zajęciowej osób – czy pana zdaniem wpłynie to na zwiękniepełnosprawnych? W tej dziedzinie osiągnęliśmy spory szenie popularności wikliny? Gdyby pojawiła się pomoc państwa sukces. Wprawdzie nie dostaliśmy w tym i odpowiednia kampania, to opłacałoby się roku pieniędzy na działanie w ramach Wiklinowego Przedszkola i Wikliny w Tera- nawet co roku kupować takie wyroby. Przez pii Zajęciowej, ale wciąż ma to wielką wagę, trzysta sześćdziesiąt pięć dni w roku chobo przywraca niepełnosprawnym god- dzilibyśmy sobie do sklepu z jednym koszyność, daje możliwość zapomnienia o tym, kiem, a w następnym roku z drugim. To co ich spotkało. Podczas rekonwalescen- spowodowałoby, że trzeba by wypleść więcji i rehabilitacji osoby te uczą się wypla- cej koszyków, bo zapotrzebowanie znacztania. Robią sobie koszyk nawet przez trzy nie by wzrosło. Podobnie jest w transporcie. Kiedyś wszystkie kosze transportowe były dni i w wyniku tego powstaje ich sto sztuk rocznie. Ci ludzie mogą swoje dzieła roz- z wikliny, rano przed sklepami mleko czy dać, obdarować lekarza, pielęgniarkę. Kiedy chleb mieściły się w koszach. Wychowałem ogłosiliśmy, że będziemy prowadzić takie się w czasach, gdzie wszystko wkładało się zajęcia, to zainteresowanie było bardzo do koszy i było to bardzo praktyczne. Poza tym ważna jest kwestia zdrowia i bezpieduże. Przyjechały grupy zorganizowane z całej Europy, nie tylko z Polski, ale także czeństwa – jeśli mleko wyleje się do plaze Szwajcarii, Słowacji. Wszystko sfinan- stiku, to zjełczeje, a w wiklinie nigdy. Kiesował urząd marszałkowski województwa. dyś łóżeczka dla dzieci były wykonywane Warsztaty prowadzili mistrzowie – uczest- z wikliny, ponieważ roślina ta odstrasza nicy konkursu festiwalowego – w swo- pluskwy, muchy, insekty, jest dla nich truich technikach i na swoim materiale. Oka- cizną. Po co mamy poprawiać naturę, skoro zało się to rewelacją. Jeśli ktoś nauczy się możemy ją mądrze wykorzystywać? Widziałam całe płoty wyplatane przez wyplatać w tzw. papierowej wiklinie, czyli prof. Jerzego Stępaka... poprzez zastąpienie pojedynczego pręta Tak, to jest teraz bardzo popularne, wikliny papierowa rurką i jej skręcanie, może wypleść puzderko, torebkę czy wazo- wszędzie. Architektura ogrodowa, altany, płoty, parawany, nawet osłonki do grilla... nik – nieistotne. Ważne jest to, że pracująca nad projektem osoba nie myśli o chorobie. Więc jeździmy i wyplatamy takie cuda na miejscu. Można by to wprowadzić we wszystkich szpitalach, żeby chorzy choćby na cztery- Najchętniej powiedziałoby się: „ja też poproszę”… -pięć godzin mogli się czymś przyjemnym zająć.
21
