Do¤al olarak Devrimci Proletarya, tamamen ideolojik mahi-yetteki bu kadar ciddi bir iddiay› ideolojik içeri¤i ile açma yoluna gitmiyor. Kabaca çarp›tt›¤› baz› pratik durumlara laf aras›nda eklenmifl kocaman bir iddia olarak ortaya at›p geçiveriyor: Temel bir tart›flmay› pratik duruma iliflkin ve çarp›tmalara dayal› baz› iddialar› ele almaya vard›rarak da¤›tma pahas›na, Devrimci Proletarya’n›n bu pratik kan›tlar›na de¤inmeden geç-meyece¤iz. Önce Devrimci Proletarya’dan okuyal›m: “Ekim, ‘93 Temmuz’unda ‘87-90 aras›ndaki, ‘son derece elveriflli koflullara ra¤-men’ komünist ve devrimci hareketin ‘sosyalizme e¤ilimli genç ve yeni kuflak öncü iflçileri’ kazanamad›¤›, ‘tarihsel bir f›rsat›n kaç›r›ld›¤›’ telafl›na düfltü.” (s.41) fiimdi de “telafla düflme” iddias›na dayal› bu karikatürlefltirmeye dayanak yap›lan parçan›n asl›n› okuyal›m: “‘87-90 döneminde Türkiye, tarihinin en yo¤un, en yayg›n ve uzun süreli iflçi eylemlili¤ine sahne oldu. Bu hareketlili¤in bafl›n› sosyalizme e¤ilimli genç ve yeni kuflak öncü iflçiler çekiyordu. Ne var ki, komünistler ve devrimciler, s›n›f hareketinin sosyalizmle birlefltirilmesi, ayn› anlama gelmek üzere s›n›f›n sosyalizme e¤i-limli yeni ve genç kuflak öncülerini kazanarak sosyalizmin maddi-toplumsal temeliyle buluflulmas› bak›m›ndan hayli elveriflli olan bu ortamdan yararlanma yetene¤i gösteremediler. S›n›f hareketi-ne anlaml› bir katk›da bulunamad›lar. Böylece tarihsel önemde bir f›rsat kaç›r›lm›fl oldu.” (Ekim, say›: 76, s.9) Devrimci Proletarya’n›n çarp›tma ve karikatürize etmeyi devrimci ideolojik elefltiri sanmas›na verdi¤imiz bir yeni örnek oluyor bu. Büyük bir sükunetle yap›lm›fl bu de¤erlendirmenin “telafla düflmek” neresinde? Ekim’in yukar›daki de¤erlendirmesine, sükunetini ve sa¤duyusunu korumay› baflarmas› durumunda Devrimci Proletarya’n›n gerçekte herhangi bir itiraz› olabilir mi? Ancak gariptir ki var böyle bir itiraz›. Bu itiraz onun olaylar› ve bir sürecin farkl› dönemlerini birbirinden ay›rdetmek yetenek-sizli¤ine iyi bir örnek oldu¤u için ele al›nmaya de¤er. 216
Yukar›ya aktard›¤›m›z paragraf›n hemen öncesinde (bu o ün-lü “‘En büyük’ iflçi s›n›f›!” sözlerinin hemen sonras› oluyor), bize deniliyor ki, ‘87-90 döneminin öncü iflçilerinde, Ekim’in iddia etti¤i gibi “devrimci örgüt ve eylem aray›fl›” de¤il, fakat “parti-siz devrimcilik” e¤ilimi vard› (s.41). Acaba? Ya biz kendimize bizzat T‹KB yay›nlar›n› tan›k tutarsak bu itiraz›n sahipleri ne diyeceklerdir? Devrimci Proletarya’n›nki, polemik heyecan› ve ideolojik has›m›n› kolay›ndan altetme hevesi içinde, ‘87 sonras›n›n farkl› iki dönemini birbirinden ay›rdedememekte ifadesini bulan bir ha-zin durumdur. Devrimci Proletarya yazarlar› vakit bulur da T‹KB II. Konferans› Belgeleri’ni yeniden okurlarsa, ‘87-90 döneminin bitiminde kaleme al›nan bu belgelerde s›n›f hareketindeki yükse-lifl üzerine, bu yükseliflin kapsam› ve temposu üzerine sayfalar dolusu söz bulacaklard›r. (Biz, bu Yan›t’›n birinci bölümünde, yükseliflin verdi¤i heyecanla abart›da ölçünün ne denli kaç›r›ld›-¤›na ayr›nt›l› örnekler verme olana¤› buldu¤umuz için, burada bir tekrardan kaç›n›yoruz.) Oysa, ayn› T‹KB’nin sonraki döne-me ve bugüne ait belgeleri döne döne “s›n›f hareketinin sürmek-te olan t›kan›kl›¤›n›” vurguluyorlar. Demek ki ‘87 sonras› iflçi hareketinin iki farkl› dönemden geçti¤i nesnel bir olgudur. S›n›f hareketinin biri geliflme ve yükselme (‘87-90), öteki gerileme ve t›kan›kl›kla (‘91 sonras›) karakterize olan iki dönemi-nin somut sorunlar›n›n ve sonuçlar›n›n farkl› olaca¤›n›, bunun s›n›f hareketinden ayr› düflünülemeyecek olan “öncü iflçi”de de yans›yaca¤›n› anlamak, Devrimci Proletarya için çok mu zor bir sorundur? Demek ki, gerekli olan, diyalektik üzerine anlams›z laf oyunlar› de¤il, fakat onu bir düflünce tarz› olarak kullanma-y› baflarabilmektir. Fakat biz s›n›f hareketinin ‘87 sonras›n›n bu iki farkl› dö-nemine, bizzat Devrimci Proletarya’n›n kendisinden, dahas› bizzat bu ayn› “Öncülük ve Kuyrukçuluk” yaz›s›ndan da kan›tlar gös-terebiliriz. Yukar›da Ekim’e yöneltilen itham›n yaln›zca bir sayfa öncesinde, Saçak dergisine yönelik elefltiri 217