270
BAŞKAL~RI
ARACILIGIYLA
KENDİMİZ OLURUZ LEY VYGOTSKY (1896-1934)
KISACA YAKLAŞIM
Sosyal yapısalcılık
ÖNCE 1860'lar Franc is Galton kişilik üzerinde doğa mı (doğuştan yetenek) yoksa çevren.in (yetiştirme) mi dah a etkili olduğu tartışmasını ateşler.
SONRA 1952 Jean Plaget bilgiyi alma ve işleme becerisinin çocukların doğuştan gelen yetenekleri ve çevrelerirıin
us psikolog Lev Vygotsky'ye göre muhakeme, kavrayış ve hatırlama için gereken tüm beceriler çocuğun ebeveynleri, öğret menleri ve akranlarıyla yaşac!Jğı deneyimlerden kaynaklanmaktadır. insan gelişiminın üç düzeyde meydana geldiğini düşünür: kültürel, kişilerara sı ve bireysel. Vygotsky en biçimlendirici deneyimlerimizin sosyal olduğuna inanarak kültürel ve kişilerarası düzeylere odaklanmıştır: "Başkaları aracılığıyla kendimiz oluruz".
R
etkileşimiyle geliştiğini
savunur.
1966 Jerome Bruner çocuğa gelişimın
herhangi bir evresinde her konunun öğretilebileceğini öne sürer.
ilişkilerdir.
Lev Vygotsky
1990 Amerikalı eğitim psikologu Robert Slavin eğitimde daha fazla işbirliği içeren öğrenmeyi teşvik ve rekabe tçi, kazanan-kaybeden yaklaşımını geriletmek için Öğrenci Takımları Başarı
Bölümleri 'ni tasarlar.
'' ''
Tüm yüksek psikolojik işlevler sosyal nitelikli içselleştirilmiş
Ayrıca
262- 69
bkz.
Fıancis
Vygotsky çocukların kendilerini büyütenlerle etkileşimleri yoluyla önceki nesillerin birikmiş tüm bilgeliklerini, değerlerini ve teknik bilgilerini kavradıklarına ve kendilerini nasıl yönlendireceklerini bu "gereçler"i kullanarak öğrendiklerine inanmaktadır. Ancak çocukların bu kültü re! gereçleri deneyimleyebilecekleri ve içselleştirebile cekleri tek yol sosyal etkileşimdir. Bireysel düzeyde düşürırne ve muhakeme becerimiz bile, doğuştan gelen bilişsel yeteneklerimizi pekiştirdiğimiz gelişme sürecimizdeki sosyal aktivitelerimizden kaynaklanır. Vygotsky'nin kuramları hem öğ renme hem de öğretme yaklaşımları na ilham kaynağı olmuştur. Öğret menlerin, sürekli olarak öğrencilerinin dikkat sürelerini, konsantrasyonlarını ve öğrenme becerilerini geliştirmek ve böylece yetkirıliklerini artırmak için onlara rehberlik ederek ve onları besleyerek yol gösterici bir rol oynamaları gerektiğine inanır. Bu düşün ce eğitimde, özellikle de çocuk merkezli öğretmeden müfredat merkezli öğretmeye doğru kaymanın yaşandı ğı 20. yüzyılın sonlarında belirgin bir etki yaratmıştır. •
Galton 28-29 • Jerome Bruner 164- 65 • Jean Piogct