Төсіңдегі ақ толқынға таңқалам, Көкке шапшып, өркештене тоқтаған.
Шаһзадаға ертегі айт деп қиылған, Патша – көңілім бұл күн мың бір түнде ояу. Жұлдыздардың жарығымен құйылған, Сенің бейнең шұғылалы мың бояу.
Еркін аспан өлеңі
Кір өмірге кіріптармын – сол қайғым, Шайырлардан қалған ескі сарынмын. Сені адамнан туды десе нанбаймын, Туындысы сияқтысың Тәңірдің.
Тәугі шақтың суретіндей киелі, Қайсы ақынның кірмедің сен түсіне. Жыртып желге жем қылар деп кім оны, Бір алапат күман жүрер ішімде... Кетейік енді ауылға
Кетейік енді ауылға, Ауылда арман, мұратың. Сол жерде сылқым – сұлулар,
Мұрат ШАЙМАРАН
Кетейік енді ауылға, Ауылда арман, мұратың . Құлыстайда өскен құлан ем, Қорғасын қара тұяқпен, Жер тарпып қана тұратын. Бауырымда жатқан ғаламға Тәкәппарлана мойын бұратын. Құйрығым көкке шаншылып, Қыратта сонау таңсәрі, Кісінеп берем, Бұл бұл дауыс – Тәугі бір шағын сағынған, Азияттықтардың аңсары. Жалымды менің тараған, Самалдың ғана саусағы.
125