Magazyn z Beskidu Niskiego 6

Łatwo rozpoznajemy jodłę. Gdy ściśniemy w ręce gałązkę, nie kłuje jak świerk. Igły są zwykle spłaszczone, zakończone małą stopką, wierzchołki wycięte. Na gałązce nie osadzone spiralnie, ale zebrane w boczne, dwustronne grzebienie. Górna strona igieł jest ciemnozielona, błyszcząca, z wgłębieniem pośrodku; dolna z dwoma białymi paskami woskowego nalotu.

Jodła stosunkowo łatwo odnawia się w sposób naturalny. Tworzy niewielkie biogrupy czyli kępy drzewek o zróżnicowanej strukturze. Środkowe drzewka są najwyższe, zewnętrzne niższe, więc kępy mają kształt stożków. Odnowienia sztuczne tworzą młodniki jodłowe, czyli zwarte młode drzewostany. W biogrupach i młodnikach występują naturalne procesy, w których z czasem wypada część drzew. W wielu przypadkach gospodarka leśna wspomaga i przyspiesza naturalne procesy. Wieku sędziwego dożywają drzewa tworzące najczęściej drzewostany o zróżnicowanej strukturze pionowej i wiekowej. Pod nadzorem leśników, w ramach zabiegów pielęgnacyjnych, wycinane są młode jodełki. Przerzedzenie kęp odnowieniowych i młodników ułatwia i przyspiesza wzrost pozostałych drzew. W cięciach rębnych, które w drzewostanach jodłowych odbywają się stopniowo, wycinane są na surowiec drzewny dojrzałe jodły. To trwające od wieków mądre gospodarowanie człowieka w lasach.

Korona młodych drzewek jest stożkowata, ugałęziona w regularnych okółkach - stanowi piękną świąteczną choinkę. Gałęzie z koron dojrzałych jodeł są pięknym stroiszem. Choinka przybrana ozdobami, stroiki na