De Karavaan januari 2020

Page 13

Eind oktober trok ik met mijn groep naar het kleurrijke Mexico. Tijdens onze eerste dagen waren er talrijke voorbereidingen aan de gang voor het feest van de doden: El día de los muertos. Een feest dat nochtans echt lééft in Mexico! Op 1 november vertrokken we als groep samen met de organisatie Fundación En Vía naar San Miguel del Valle, een klein dorp ten oosten van Oaxaca. Bij aankomst hoorden we opeens een kanonschot… ‘Is dat vuurwerk?’: vroeg iemand van de groep. Weldra volgden er nog enkele kanonschoten… Onze gids zei ons dringend naar binnen te gaan. Dreigde er dan gevaar of…? Nee, we waren juist op tijd om de overledenen te begroeten aan het altaar. Op dat moment stonden we voor een rijk gevuld altaar vol met fotokaders van de overledenen, pan de muerte (dodenbrood), heel veel fruit en kaarsen. De weg naar dat altaar vinden de geesten door de geur te volgen van de bloemen van de doden (cempasúchil), die een oranje weg vormen van het kerkhof naar hun huizen. De geesten zouden zichzelf namelijk niet meer herkennen en hebben naast de geur een leidraad nodig om te kunnen terugkeren naar hun familie. Je zal hun aanwezigheid weldra wel voelen vertelde onze gids mysterieus. We zijn net 13:00 gepasseerd en we zien opeens door een wolk van wierrook een dennentak van het altaar op de grond vallen. De geesten (van de overledenen) waren gearriveerd!


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.