12
การได้ไปเข้าค่าย ไปท�ำกิจกรรมใหม่ๆ ยังท�ำให้ลูกได้รู้จักตัวเองมากขึ้นด้วยว่านอกจาก สิ่งที่เขาเคยท�ำกับพ่อแม่แล้ว ยังมีกิจกรรมอื่นๆ อีกที่เขาท�ำได้ และอาจจะท�ำได้ดีด้วย เช่น ครั้งหนึง่ จีมินไปเข้าค่ายแล้วได้รางวัลเรื่องการเขียนกลอนกลับมา ซึ่งคุณแม่เอง ก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขามีความสามารถด้านการเขียนกลอน หรือเมื่อเขากลับมาจากค่าย จิตสดใสฯ พร้อมกับรางวัลขวัญใจพระอาจารย์ติดกันสองปีซ้อนก็ท�ำให้คุณแม่แปลกใจ เหมือนกันว่า “เอ๊ะ! นี่ลูกเราเป็นเด็กเรียบร้อยหรือ” เพราะในสายตาเรา เขาก็ไม่ได้เรียบร้อย อะไรมากมาย และเมื่อคุณแม่ถาม เขาก็บอกว่าเขาก็ไม่ได้ท�ำอะไรเป็นพิเศษให้ได้รางวัลนัน้ มา “หนูก็แค่ท�ำในสิ่งที่หนูควรท�ำเวลาอยู่ในค่ายธรรมะ” ซึ่งค�ำตอบของเขาก็ท�ำให้คุณแม่ ดีใจที่เขารู้ว่าเวลาไหนเขาสวมหมวกใบไหนอยู่ และเขาควรจะต้องปฏิบัติตัวอย่างไรให้ เหมาะกับหมวกใบนัน้ เหตุที่ตัดสินใจให้จีมินมาเข้าค่ายธรรมะก็เพราะว่าคุณแม่รู้ตัวว่าเราไม่สามารถอยู่กับลูก เพื่อคอยแก้ปัญหา คอยชี้แนะสิ่งที่ถูกต้องให้เขาไปได้ตลอดชีวิต เพราะฉะนัน้ ในฐานะพ่อ แม่ เราจึงต้องพยายามหาสิ่งที่จะเป็นหลักในการใช้ชีวิตให้ลูก ซึ่งคุณแม่มองว่าธรรมะนี่ล่ะ คือ สิ่งที่ดีที่สุดและสมบูรณ์ที่สุดที่ลูกเราควรจะมีไว้ประดับสติปัญญาควบคู่ไปกับทักษะ ชีวิตด้านอื่นๆ ที่เขามี เพื่อให้เขาสามารถด�ำเนินชีวิตด้วยตัวเองได้อย่างถูกต้องต่อไปแม้ จะไม่มีพ่อแม่อยู่ข้างกาย ทีแรกเลยคุณแม่ได้ลองพาลูกชายคนโต (น้องภูมิ - ธนภูมิ เตชากูล) ไปเข้าคอร์สปฏิบัติ ธรรมก่อนที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ 84 พรรษาราชนครินทร์ (เขาดินหนองแสง) เพื่อให้เขาได้เรียนรู้ธรรมะและวิธีปฏิบัติธรรมด้วยตัวเอง เมื่อได้เห็นความเมตตาของพระ อาจารย์ปัญญา ประกอบกับได้เห็นวิธีการสอนและสถานที่ที่เหมาะสมแล้ว คุณแม่ก็รู้สึก ว่าที่นนี่ ่าจะเป็นที่ที่เราสบายใจที่จะได้พาลูกคนเล็กมาบ้าง ก็เลยตัดสินใจพาจีมินมาเข้า ค่ายจิตสดใสฯ ที่นดี่ ้วย เพราะคุณแม่ตั้งใจไว้นานแล้วว่า ค่ายธรรมะคือ สิ่งหนึง่ ที่ในชีวิตนี้ เราจะต้องส่งลูกทั้งสองคนไป เพราะอยากให้เขาได้รู้ว่าในโลกนี้ยังมีสิ่งดีๆ ที่เรียกว่า “ธรรมะ” อยู่นะ เพื่อที่วันหนึง่ ธรรมะจะได้อยู่เคียงข้างเขาในวันที่เราไม่อยู่แล้ว เผื่อว่า วันหนึง่ หากเขาจะต้องตัดสินใจอะไร หรือว่ามีปัญหา มีความทุกข์ เขาจะได้รู้ว่าเขายังมี ธรรมะที่จะช่วยเขาได้ ด้วยเหตุนี้ คุณแม่จึงไม่ได้หวังว่าลูกจะได้อะไรมากมายจากค่าย แค่อยากให้เขาได้มา ท�ำความรู้จักกับธรรมะ และได้เปิดรับธรรมะเข้าไปอยู่ในชีวิตของเขาเท่านัน้ ส่วนเรื่อง ความรู้ในทางธรรมนัน้ คุณแม่ได้พยายามปลูกฝังให้แก่ลูกๆ ด้วยตัวเองมาตั้งแต่เล็ก โดย จะพยายามถ่ายทอดธรรมะที่ตัวเองรู้ให้ลูกเท่าที่จะท�ำได้ ด้วยความที่ส่วนตัวแล้วคุณแม่ เป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือ เมื่อรู้อะไรแล้วก็จะพยายามน�ำมาประยุกต์ใช้กับชีวิต และน�ำมา เล่าให้คนในครอบครัวฟัง อย่างหนังสือคู่มือมนุษย์ ของท่านพุทธทาสนัน้ คุณแม่อ่านมา ตั้งหลายปีแต่ก็อ่านไม่รู้เรื่อง เพิ่งจะมาอ่านรู้เรื่องช่วงหลังๆ นี่เอง และเมื่อรู้แล้วก็ได้น�ำมา ถ่ายทอดต่อให้ลูกๆ ฟัง พร้อมกับบอกเขาด้วยว่า “ดูสิ นี่แม่อายุจะ 50 อยู่แล้ว เพิ่งจะมา
ประกาศที่จีมินเขียนเองแล้วนำ�ไปแปะที่ห้องเรียนเพื่อ ที่โรงเรียนมาเข้าค่ายจิตสดใสฯ จิตสดใส ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๑