Jort Kelder: ‘Kredietcrisis nodig om financiële wereld op te schonen’
‘Niemand kan op een eerlijke manier puisant rijk worden’ “Dit is de tijd dat sterke karakters opstaan en hun slag slaan”, zegt Jort Kelder, voormalig hoofdredacteur van het zakenblad Quote en presentator van de televisieprogramma’s ‘Bij ons in de PC’ en ‘Dragon’s Den’. Kelder, geboren in Gouda en tot zijn vijfde woonachtig in Stolwijk (“Ik heb daar geen herinneringen meer aan”) weet dat de huidige kredietcrisis koren op de molen van deze krachtdadige mensen is. “Ze wachten misschien nog even af, totdat de malaise het diepste dal voorbij is, en stappen dan in. Dit zijn typisch mensen die risico’s durven nemen.” Een interview met de man die voor anderen een inspiratiebron was om ook spraakmakende rankings te maken. TEKST DENNIS CAPTEIN l FOTOGRAFIE DEBEELDREDACTEUR.NL/MICHEL TER WOLBEEK
De man met de eeuwige bretels, geroemd door het ene deel van Nederland en verguisd door het andere, kwam in 1989 als stagiaire binnen bij Quote en schopte het in 1993 tot hoofdredacteur van het destijds in zwaar weer verkerende zakenblad. “De aandeelhouders klaagden, want er moest elk jaar een beetje geld bij. Wat ik toen deed was onze voorpagina veranderen. Waar elk ander businessblad mooie vrouwen op de cover plaatste, kreeg die van ons louter een kitscherig kleurtje en schreeuwende uitdagende koppen. Geen foto’s, geen poespas, Quote werd mooi van lelijkheid. Het gevolg was dat ons blad in de kiosken opviel en dat onze oplage - geloof het of niet - meteen met twintig procent steeg.” Rijkste Nederlanders “Ter redactie lag toen al het idee klaar om een ranking te maken waarin de 500 rijkste Nederlanders zouden worden
opgenomen. Moesten we dat nu wel of niet doen? Immers, we konden vooraf natuurlijk ook wel voorspellen dat we daar niet alleen vrienden mee zouden maken. Overigens komt het idee uit het buitenland. De Forbes 400 was toen al jaren een fenomeen. Toen een van onze aandeelhouders, de familie De Pont uit Brabant, te horen kreeg dat wij die lijst zouden publiceren, waarschuwde ze mij dat wij problemen zouden krijgen als we de naam ‘De Pont’ in de lijst zouden opnemen. Dat, terwijl ze daar volgens ons toch echt in hoorden. Tja, wat doe je dan. Ik heb het om twee redenen wel gedaan: omdat ik geen precedent wilde scheppen en omdat het mij onmogelijk leek dat ze mij als hoofdredacteur konden ontslaan voor het bedrijven van journalistiek. We plaatsten de eerste lijst. De Pont was woedend, maar die woede ebde al snel weer weg. Dat is normaal in zo’n situatie: eerst zijn mensen boos, dan volgt een goed gesprek en kun
je weer normaal samen verder. Door de plaatsing van die eerste lijst der rijken steeg de verkochte oplage fors, met vijftig procent. Toen we een jaar later wederom de lijst opnamen, maar er nu een volledig, dubbeldik nummer aan besteedden, verdubbelde die oplage zelfs. Mensen vonden het daardoor, zo kreeg ik te horen, een compleet dossier en dat sloeg aan.” Vieze pizza’s Over de nauwkeurigheid van de lijst zegt hij: “Ik spreek in de verleden tijd, want ik werk er niet meer. Het was een voorzichtige schatting. Lang niet iedereen wilde zijn medewerking verlenen, dus waren we afhankelijk van tips, balansen, Kamer van Koophandel, kadasters en noem maar op. Ik denk dat we over het algemeen wel goed hebben gezeten. Maar nogmaals, het was - in elk geval in mijn tijd - wel een schatting.” Kelder besloot in 2006 te vertrekken bij DE VENEN INTOBUSINESS 27