Bijlage C
Globaal overzicht van bezwijkmechanismen en indicatoren
............................................................................... In deze bijlage is een inventarisatie opgenomen van: • • • •
types waterkeringen; faal-/bezwijkmechanismen bij waterkeringen; indicatoren voor falen/bezwijken; inspectie(methodes).
C.1
Inventarisatie van types waterkeringen
De meest voor de hand liggende wijze om waterkeringen op te splitsen is om dit te doen op basis van type constructie. De volgende waterkerende constructietypes kunnen worden onderscheiden: • • • • •
dijken; dammen; “hoge gronden”; duinen; kunstwerken: o waterkerende kunstwerken; o bijzondere waterkerende constructies; o niet-waterkerende objecten.
Hoge gronden zijn geen constructies maar worden hier voor de volledigheid genoemd. Een afgeleide “type kering” is de overgang tussen de het ene type kering en het andere type, hier genoemd omdat dit vaak kwetsbare delen van de waterkering zijn en derhalve moeten deze overgangen extra aandacht krijgen bij de inspecties. C.1.1 Dijken Het type waterkerende constructie “Dijken” is verder uit te splitsen in: • • • • •
zee- en meerdijken (wakerdijk en slaperdijk); rivierdijken (zomerdijk, winterdijk of bandijk, schaardijk); kanaaldijken; boezemkades; polderkades, kades langs beken dan wel plassen.
Een dam is een dijk met aan twee zijden water. Het gaat hierbij vaak om een voorliggende waterkering. Het meest kenmerkende verschil tussen zee- en meerdijken en rivierdijken is gelegen in de hydraulische belasting. Zee- en meerdijken worden belast door een relatief kort durende combinatie van hoogwater en hoge golven; rivierdijken worden langdurig belast door
59
Plan van aanpak onderzoek verbetering inspectie