31.12.11 Το ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
26 θέμα
ΕΝΑ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΣΕ «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ» ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΜΑΧΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΚΑΙ ΡΩΣΩΝ ΓΙΑ ΤΑ
Ξένοι πράκτορες μας καίνε... πλάκωσε μπρησμός!», «Τούρκοι καίνε τα ελληνικά δάση με στόχο να πλήξουν την Ελλάδα, αλλάζοντας μέχρι και κυβερνήσεις, και να κατευθύνουν τον τουρισμό στην Τουρκία». Τέτοιους τίτλους και σχετικά αναλυτικά ρεπορτάζ θα βρει άπειρα ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο οποίος διέταξε έρευνα μετά τις δημόσιες παραδοχές τού πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας, Μεσούτ Γιλμάζ, για τέτοια δράση Τούρκων πρακτόρων. Θα τα βρει και το Ευρωκοινοβούλιο, αν διατάξει σχετική έρευνα μετά τον σάλο και την ερώτηση που κατέθεσε εκεί ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής.
«Ε
Οι Τούρκοι μας καίνε για να αλλάζουν κυβερνήσεις ανάλογα με τις εντολές που παίρνουν από τα «αφεντικά»
Του ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ Το θέμα ΔΕΝ είναι διακρατικό. Όπως δεν είναι θέμα εσωτερικό το σκάνδαλο Εφραίμ. Η Τουρκία, ακόμα χειρότερη μπανανία από την Ελλάδα, δεν δρούσε αυτόνομα και δεν αποφάσιζε μόνη της πότε θα πλήξει τη χώρα μας. Για να κατανοήσει κανείς το διακρατικό, και ενίοτε διατλαντικό, «παιχνίδι» πρέπει να συνδέσει τις φωτιές, στις οποίες αναφέρεται ο Γιλμάζ, δηλαδή τις φωτιές του 1995-1997, με τις φωτιές του 2007 στην Πελοπόννησο. Σε αυτές δεν υπήρχε Γιλμάζ, αλλά υπήρχε Πολύδωρας που με τρόπο ύποπτο, κατά την άποψή μας, τρέλανε τον κόσμο μιλώντας για τον «στρατηγό Άνεμο», ενώ φωνάζει από μακριά η ιστορία ότι ήταν στρατηγοί απ’ έξω που ήθελαν να πλήξουν την πολιτική που ακολουθούσε εκείνη την περίοδο η Ελλάδα. Και η πολιτική ήταν φιλορωσική. Και ο Πολύδωρας είναι αμερικανοσπουδαγμένος. Και ο αποπροσανατολισμός από έναν καραμπινάτο εμπρησμό ευνοούσε τους τότε πολέμιους του Καραμανλή, τους Αμερικανούς. Ποιοι κρατούσαν τους δαυλούς; Πότε Τούρκοι, πότε Κοσοβάροι, πότε Αλβανοί, πότε Έλληνες που νόμιζαν ότι εργάζονται για κυκλώματα οικοπεδοφάγων, ενώ στην πραγματικότητα οι οικοπεδοφάγοι θα έτρωγαν ως γύπες το πτώμα, το οποίο όμως θα είχαν αφήσει πίσω τους άλλοι. Όπως γίνεται και με τους… κανονικούς γύπες. Το ότι τα ελληνικά δάση κάηκαν στην πλειονότητά τους από εξωτερικούς εχθρούς για να εκβιάσουν κυβερνήσεις είναι γνωστό. Το γεγονός ότι ΚΑΙ Τούρκοι πράκτορες έκαψαν ελληνικά δάση, επίσης, είναι γνωστό. Και είναι γνωστό από πληροφορίες ελληνικών υπηρεσιών, αλλά και από αποκαλύψεις στην Τουρκία. Η Τουρκία έχει μεν βαθύ κράτος, αλλά δεν είχε πάντα, και πολύ περισσότερο τώρα, τον απόλυτο έλεγχο στις αποκαλύψεις που την εκθέτουν. Το περίφημο δυστύχημα του «Σουσουρλούκ» (3-11-1996) αποκάλυψε τη διασύνδεση των τουρκικών κρατικών υπηρεσιών
Η Τουρκία, ακόμα χειρότερη μπανανία από την Ελλάδα, δεν δρούσε αυτόνομα και δεν αποφάσιζε μόνη της πότε θα πλήξει τη χώρα μας με το οργανωμένο έγκλημα και οι αποκαλύψεις αυτές ενισχύθηκαν στη συνέχεια με
τις αποκαλύψεις και τις συλλήψεις στρατηγών και αξιωματούχων για παιχνίδια εσωτε-
ρικής εξουσίας, αλλά και για παιχνίδια με ξένες (αμερικάνικες κυρίως) μυστικές υπηρεσίες. Στο «Σουσουρλούκ» ήταν στο ίδιο αυτοκίνητο ο αρχηγός της Αστυνομίας (Χουσεΐν Κοτσαντάκ), ένας βουλευτής της Τσιλέρ (Σεντάτ Μπουτσάκ) και ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων (Αμπντουλάχ Τσατλί), άτομο καταζητούμενο και από την Ιντερπόλ. Το ατύχημα έμοιαζε με το κυνηγητό που έχει γίνει και επί ελληνικού εδάφους (υπόθεση Μποχάν) μεταξύ μυστικών υπηρεσιών. Το αυτοκίνητο αχρηστεύτηκε με τηλεχειρισμό στα φρένα και οι τρε ις επιβάτες σώθηκαν. Όμως, έτρεξαν τρεις «άγνωστοι» και έσπασαν τον λαιμό του αρχηγού της Αστυνομίας και του αρχηγού των Γκρίζων Λύκων. Άφησαν τον βουλευτή να ζήσει και το περιεχόμενο του αυτοκινήτου (όπλα, πλαστά διαβατήρια, ναρκωτικά, χιλιάδες δολάρια κ.λπ.) προκάλεσε σοκ. Εκείνη την εποχή η Ελλάδα καιγόταν. Ο Τσατλί ταξίδευε με διπλωματικό διαβατήριο, είχε συλληφθεί για ναρκωτικά στην Ελβετία, κηδεύτηκε με την τούρκικη σημαία και δίπλα στο φέρετρο η Τσιλέρ δήλωνε ότι «εμείς τιμούμε αυτούς που πυροβολούν (και καίνε) εν ονόματι του κράτους». Λίγους μήνες νω-