trekken. En ze gingen ook niet zeggen van: ‘Je moet dat zo doen’, of: ‘Je moet dat zo doen’. Allez ja. Ze gaan ook niet zeggen van: ‘Je moet nu met dat spelen, met hem.’ Of: ‘Je moet nu dat doen met hem’. Nee, we mochten, we konden zelf doen wat we wilden. We mochten zelf zijn pamper verversen, zijn koorts meten. Zelf zijn kleertjes uitkiezen van wat hij de volgende dag ging aandoen. Al zulke dingetjes mochten we doen. Dus ik was daar wel heel blij om.
Als de regels worden uitgelegd in plaats van opgelegd. Annette: Ja, en dan wordt er ook wel uitgelegd waarom dat die regels er zijn. Allez, en dan kun je wel snappen waarom dat er bepaalde regels zijn. An: Ja, je moet hier wel, als ze ambulant zijn, moet je ze wel op tijd binnen doen, anders krijg je onder je voeten. Directeur: En waarom? An: Omdat je dan een idee krijgt van een structuur: ‘Om dat uur moet ik daar zijn’. En mijn zoontje krijgt ook zijn structuur van: ‘Van dat uur…’, omdat dat een beetje ’t uur is van ’t school.
Natuurlijk zijn vaardigheidstrainingen bedoeld om ouders iets bij te brengen en zijn ze niet vrijblijvend. De manier waarop ouders feedback over de trainingen krijgen bepaalt in grote mate of ouders de feedback ook kunnen begrijpen en aanvaarden. Deze vader vertelt hoe hulpverleners hem erop attent maakten dat hij beter moest leren luisteren.
Ouders willen begeleiders die hen richting geven, niet sturend optredend, maar ondersteunen.
Stefaan: En bijvoorbeeld… dan zeggen ze van het CKG, ‘Ja maar, Stefaan, ge moet ook eens leren luisteren, he.’ En ja, dat is ook zo, he. Ik moet ook leren luisteren. Ik ben daar ook mee bezig. Dat lukt natuurlijk niet, ge kunt dat karakter van zoveel jaren niet veranderen van vandaag op morgen. Ik ben zo gekweekt, bij wijze van spreken. En ja… dat wordt dan zo over gesproken van; ‘Als ge dat nu zo eens aanpakt, of zo eens aanpakt’… Interviewer: En dan vraag ik mij af op welke manier brengen ze u dat aan van: ‘Ge moet misschien toch ook wel eens luisteren’? Stefaan: Heel diplomatisch, heel diplomatisch! Echt waar. Niet zo cru, echt zo heel mooi verbloemd zal ik zeggen (lacht). In elke organisatie zijn er regels. Dat vinden ouders niet erg. Ze willen zich graag aan regels houden, als ze begrijpen waarom die er zijn.
Cindy: Ja, als er problemen zijn, ik praat dan met B. erover. Dat is niet zo dat hij zegt: ‘Ge móet dit doen en ge moet dat doen’. Nee, die legt uit wat ge kúnt doen. Die verplicht u niet van: ‘Ge moet zo, of zo, of zo doen’. Dat is echt, die geeft u raad, die breekt u niet af. Op die manier. Ouders krijgen tijdens informele contacten veel informatie over hun kind. Deze informatie helpt om er thuis mee aan de slag te kunnen. Kyara: Sommige dingen die hij thuis doet denk ik dan ook van, kun je dat een keer vragen aan de mensen die instaan voor de zorg die daar dan is van: ‘Doet hij dat bij hun ook’. Bijvoorbeeld zijn eten in zijn mond proppen, allez, ik ben niet bij ieder eetmoment. Qua eten ’s middags ook, dan vraag ik aan hun van: ‘Goh, eet hij dat bij jullie eigenlijk, spinazie?’ Ja, eigenlijk dommere vraagjes, maar eigenlijk wel interessant om
39