Rehabiliteren of blameren? Heer Bommel gaat zijn eigen eenzame waterweg
Griffoen-ei’, dat ook op het thema van een verzonken schat berust. Maar daarmee houdt de gelijkenis op; temeer omdat dit het enige avontuur in de Bommelsaga is waar Tom Poes ontbreekt. Kapitein Walrus speelt er daarentegen een grote rol in. En voor de eerste en enige keer in zijn optreden, en wel op het einde van dit verhaal, spreekt hij de achternaam van heer Ollie goed uit.’
Moet ik dan alles alleen doen? klaagt een in de flarden van zijn geruite jas voortjakkerende heer Bommel op de omslag van een van de drie diepblauw gerugde oblongdeeltjes die de Bezige Bij in april 2010 uitbracht. Een goede titel, want de bundel begint met Het Griffoen-ei (1976), het enige van de 177 avonturen waarin Tom Poes niet Die Tom Poes is eigenlijk alleen maar zichtbaar figureert. Kunsthandelaarvervelend. ‘Rehabiliteren’? Waarom? schrijver-Tom Poeshater Adriaan Zijn medewerkers hadden Venema raakte geheel ‘de zeebodem’ toch geplot, buiten adem bij het Die Tom Poes is getekend en geschreven? idee dat heer Olivier B. Bommel het nu allemaal eigenlijk alleen maar Eerder is sprake van ‘blameren’... Het alleen mocht gaan doen Griffoen-ei is het ultieme en publiceerde op vrijdag vervelend bewijs dat je zonder Tom 27 februari 1976 op de Achterpagina van NRC Handelsblad een Poes geen stap kunt verzetten. Dat is de enige verdienste van dit zwakke onsmakelijk artikel onder de wankele kop ‘De Heer van stand eindelijk bevrijd verhaal. Helemaal ontbreekt Tom Poes intussen niet: op bladzijde 45 murmelt van de witte kater’. Hij kreeg ongelijk, een versufte en stevig geboeide heer Ollie de vileine Venema. op een vulkaanrichel bij opkomende De inleiding bij het nu verschenen Het vloed: ‘L-laat d-dat, T-tom P-poes! En Griffoen-ei begint met: ‘Tijdens de wat vond Marten Toonder tien jaar later oorlog werd Marten Toonder geveld (22 januari 1986) van Het Griffoen-ei?: door een longontsteking. Daardoor ‘Iedereen zei:’Die Tom Poes is eigenlijk moest hij het plotten, schrijven en alleen maar vervelend; is het niet tekenen van enkele Bommelverhalen mogelijk een verhaal te maken met overlaten aan zijn medewerkers. Een Bommel alleen?’ Ik hoorde daar zoveel van die verhalen was ‘Tom Poes en de over, er werd zoveel over geschreven, schat op de zeebodem’. Misschien in dat ik dacht, nu, dat ga ik maar eens een late poging om zich te rehabiliproberen, Bommel zonder Tom Poes, teren, maakte hij 33 jaar daarna ‘Het dat is een aardige opgave. Dat werd het 16