HELLENIC ASSOCIATION OF WOMEN IN CULTURE & TOURISM
«Ταξίδι Πολιτισμού και Ιστορίας στην Ελλάδα
«Ταξίδι Πολιτισμού και Ιστορίας στην Ελλάδα
Ταξιδεύοντας χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο στους γνωστούς αλλά και κρυμμένους θησαυρούς του Αιγαίου, προσφέροντας την αυθεντική ελληνική εμπειρία ιστορίας, πολιτισμού, ψυχαγωγίας και οινογαστρονομίας.
Προσφέρουμε κρουαζιέρες που συνδυάζουν τη ζεστή φιλοξενία και την εμβάθυνση στον ελληνικό πολιτισμό και την ιστορία που αφηγείται ο κάθε προορισμός που επισκεπτόμαστε. Γιατί το Αιγαίο είναι το “σπίτι” μας.
αυθεντική ελληνική εμπειρία ιστορίας, πολιτισμού, ψυχαγωγίας και οινογαστρονομίας.
Στηρίζουμε έμπρακτα και πολυδιάστατα την εθνική οικονομία και τις τοπικές κοινότητες.
Στηρίζουμε έμπρακτα και πολυδιάστατα την εθνική οικονομία και τις τοπικές κοινότητες. Διατηρούμε και αναπτύσσουμε την τεχνογνωσία της ελληνικής κρουαζιέρας μέσω της εκπαίδευσης ανθρωπίνου δυναμικού και της αξιοποίησης των ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων της χώρας μας.
Στηρίζουμε έμπρακτα και πολυδιάστατα την εθνική οικονομία και τις τοπικές κοινότητες. Διατηρούμε και αναπτύσσουμε την τεχνογνωσία της ελληνικής κρουαζιέρας μέσω της εκπαίδευσης ανθρωπίνου δυναμικού και της αξιοποίησης των ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων της χώρας μας.
Είμαστε περήφανοι που δημιουργούμε προστιθέμενη αξία για την πατρίδα μας, πάντα σεβόμενοι το φυσικό περιβάλλον με γνώμονα τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Είμαστε περήφανοι που δημιουργούμε προστιθέμενη αξία για την πατρίδα μας, πάντα σεβόμενοι το φυσικό περιβάλλον με γνώμονα τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Είμαστε περήφανοι που δημιουργούμε προστιθέμενη αξία για την πατρίδα μας, πάντα σεβόμενοι το φυσικό περιβάλλον με γνώμονα τη βιώσιμη ανάπτυξη.
celestyal.com
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 216 400 9999
Πρόεδρος Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.) και Επίτιμο μέλος της Ελληνικής Ένωσης Γυναικών στον Πολιτισμό και τον Τουρισμό
Ηη λεκτρονική έκδοση λευκώ-
ματος με τίτλο “Ταξίδι πολιτισμού και ιστορίας στην Ελλάδα
μέσα από τις γυναικείες παραδοσιακές
φορεσιές” αποτελεί φόρο τιμής στη συμβολή των γυναικών στον απελευθε-
ρωτικό αγώνα του 1821.
Η θέση και η ζωή της γυναίκας εκείνη την εποχή, ζωντανεύει μέσα από τις παραδοσιακές φορεσιές. Είναι χρέος μας λοιπόν να ρίξουμε περισσότερο φως σε αυτή την πτυχή του αγώνα. Ο τεράστιος
ρόλος της γυναίκας στην Επανάσταση
μας δίνει σήμερα δύναμη και κουράγιο
«Οι γυναίκες στην Ελλάδα υπήρξαν πάντα η ήσυχη δύναμη, η σταθερή αξία καθώς και η πηγή έμπνευσης ιδεών και ιδανικών. Όλων αυτών των στοιχείων
που μας καθορίζουν και μας ενώνουν. Η Ελλάδα είναι γυναίκα!
Όπως σε όλες τις κρίσιμες στιγμές την ιστορίας μας έτσι και την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 οι γυναίκες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, όχι μόνο ως πηγή έμπνευσης και εμψύχωσης αλλά παίρνοντας μέρος και οι ίδιες σε πολύ σημαντικές μάχες.
Παράλληλα γαλούχησαν τα παιδιά τους με την αγάπη για την πατριδα, τις υψηλές αξίες και την ελευθερία. Έτσι και σήμερα. Γυναίκες από κάθε περιοχή της Ελλάδας «παίζουν» καθημερινά πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέλιξη του έθνους και της χώρας μας σε όλα τα επίπεδα.
Με αυτό το λεύκωμα θελήσαμε να τιμήσουμε όλες τις γυναίκες της χώρας μας διαχρονικά επιλέγοντας την φωτογράφιση των μελών μας με παραδοσιακές φορεσιές σύμβολο των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε περιοχής και συγχρόνως να τονίσουμε όλα αυτά που μας ενώνουν και μας δίνουν δύναμη να προχωρήσουμε δυναμικά»
Αφροδίτη Αρβανίτη
Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης γυναικών
στον Πολιτισμό και τον Τουρισμό
Ως γυναίκες του Πολιτισμού και του Τουρισμού, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε αυτήν την ειδική έκδοση που είναι αφιερωμένη στην Επανάσταση
του 1821 με στόχο να αναδείξουμε ένα ξεχωριστό κομμάτι της ιστορίας και του πολιτισμού μας.
Σε κάθε περιοχή της Ελλάδας η γυναίκα εμφανίζεται με μια διαφορετική φορεσιά προσαρμοσμένη στα ήθη και τα έθιμα του τόπου. Αποφασίσαμε να φωτογραφηθούμε με τις φορεσιές που αντιπροσωπεύουν τις γυναίκες από κάθε περιοχής της Ελλάδας του 1821. Ένα ταξίδι πολιτισμού και ιστορίας στην Ελλάδα.
Ένα λεύκωμα αφιερωμένο στη γυναίκα και στην Ελλάδα, ένα ταξίδι στο
χρόνο και σε αυτήν τη μαγευτική χώρα της Μεσογείου, που γιορτάζει 200 χρόνια
από την εποχή της Επανάστασης, με τη γαλανόλευκη σημαία να κυματίζει με περηφάνια.
Υλιάνα Στέγγου
Επίτιμη Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης
γυναικών στον Πολιτισμό και τον Τουρισμό
HAWCT Επικοινωνία: association@hawct.gr ~ Λεωφ. Συγγρού 106 Αθήνα
στις εποχές που ζούμε.
Πολλές από τις φορεσιές αποτελούν
και έργα υψηλής ραπτικής που έχουν
δώσει έμπνευση σε μεγάλους διεθνείς
οίκους μόδας. Εύχομαι λοιπόν από
καρδιάς θερμά συγχαρητήρια, καλή
τύχη και επιτυχία!
Με σημείο αναφοράς τη παραδοσιακή
φορεσιά η Ελληνική Ένωση γυναικών
στον Πολιτισμό και τον Τουρισμό θέλησε να ταξιδέψει τον αναγνώστη στους αγώνες κατά την Επανάσταση του 1821 και στην πολιτιστική μας κληρονομιά. Παράλληλα στοχεύει να αναδείξει τις ομορφιές και
τα πιο σημαντικά αξιοθέατα και μουσεία κάθε προορισμού. Αυτός αποτελεί και έναν από τους πρωταρχικούς στόχους της Ένωσης που είναι η σύνδεση και ανάδειξη τουρισμού, πολιτισμού και ιστορίας της Ελλάδας μέσα από συνέργειες και συνεργασία όλων των εμπλεκομένων φορέων.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμώς όλους όσοι συνέβαλαν στο να υλοποιηθεί αυτή η προσπάθεια μας.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στις κυρίες: Μαρίνα Θεοχαράκη και το Ίδρυμα Θεοχαράκη για τη φιλοξενία της φωτογράφησης
Λίλα ντε Τσαβες για την επιμέλεια των Μουσείων
Αρετή Παστέλη για την επιμέλεια των τοπικών ενδυμασιών Αναστασία Νάργου για την επιμέλεια των ιστορικών κειμένων Άντζελα Καμπουράκη/Kamper tourism επιμέλεια τουριστικών περιγραφών Παπαγερίδου Βεατρίκη που μας δάνεισε την φορεσιά της Πυλαίας, καθώς την Καλουπτσή Πασχαλιά
Το ΔΣ της Ελληνικής Ένωσης γυναικών στον Πολιτισμό και τον Τουρισμό Πρόεδρος – Αφροδίτη Αρβανίτη Αντιπρόεδρος – Χρύσα Βουλγαρίδου
Γραμματέας – Ευτυχία Ιωαννίδου
Ταμίας – Άντζελα Καμπουράκη
Μέλος – Φρόσω Ζαρουλέα
Χωρίς τους αγώνες και
τις θυσίες των Σου-
λιωτών η Ελληνική
Επανάσταση θα κινδύνευε να
συντριβεί στο ξεκίνημά της.
Το τίμημα σε αίμα, που
πλήρωσαν οι Σουλιώτες για
την ελευθερία της Ελλάδας, ήταν τεράστιο.
Χαρακτηριστικό των Σουλιωτών ήταν η τυφλή πειθαρχία στους αρχηγούς, ειδικά
κατά την περίοδο πολέμου.
Θεωρούσαν την ελευθερία
πιο πολύτιμο αγαθό κι από
την ίδια τους τη ζωή. Είχαν αυστηρά ήθη και σέβονταν τις γυναίκες.
Συνήθιζαν να πολεμούν
οχυρωμένοι πίσω από φυσι-
κά εμπόδια. Δρούσαν ακόμη
και τη νύχτα, ενώ δεν δί-
σταζαν να επιτεθούν με τα
σπαθιά τους σε μεγαλύτερο
από αυτούς αριθμό Οθωμανών, αιφνιδιάζοντάς τους. Μάταια οι Τούρκοι προσπα-
θούσαν να υποτάξουν τους Σουλιώτες. Το Σούλι, απέχοντας 20 χιλιόμετρα από τη θάλασσα, μπορούσε να προμηθεύεται χρήματα, όπλα και πυρομαχικά, τα οποία έστελναν από τα Επτάνησα οι ξένες δυνάμεις.
Αξίζει να αναφερθεί ότι 56 γυναίκες, και λίγοι άνδρες, ανέβηκαν στην ψηλότερη κορυφή του Ζαλόγγου, το Στεφάνι, προτιμώντας, από την ατιμία και τη σκλαβιά, τον έντιμο θάνατο. Αφού πρώτα έριξαν τα μικρά παιδιά τους, οι Σουλιώτισσες σχημάτισαν χορό και καθεμία φθάνοντας στο χείλος του γκρεμού αποχωριζόταν από τις άλλες και έπεφτε στο βάραθρο τραγουδώντας:
«Στη στεριά δε ζει το ψάρι, ούτε ανθός στην αμμουδιά και οι Σουλιώτισες δε ζούνε δίχως την ελευθεριά».
Υλιάνα Στέγγου - Επίτιμη Πρόεδρος- Φορεσιά του Σουλίου Γιορτινή φορεσιά με χαρακτηριστικά στοιχεία το άσπρο πουκάμισο, την χρυσοκέντητη καμντζέλα, την ολοκέντητη υφαντή ποδιά, ολόμαλλο σιγκούνι στολισμένο με κόκκινο κέντημα και γαϊτάνια, τα πλεκτά τσουράπια και τσαρούχια με φούντες.
Το Κάστρο Κιάφας Σουλίου
Η Κιάφα, ή κάστρο της Κιάφας, ή αργότερα φρούριο της Κιάφας, ή
φρούριο του Σουλίου, υπήρξε ένα από τα θρυλικά και ηρωικά καστροχώρια των Σουλιωτών και της ανένταχτης και αυτόνομης Σουλιώτικης Συμπολιτείας κατά την περίοδο της Οθωμανοκρατίας και μέχρι την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Πρόκειται για το μνημείο του Ζαλόγγου, με τις πέτρινες Σουλιώτισσες που στέκουν αγέρωχες και ατενίζουν το Ιόνιο Πέλαγος. Το μνημείο αυτό βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τον αρχαιολογικό
χώρο της Κασσώπης, πάνω στις καταπράσινες πλαγιές της Καμαρίνας, απ’ όπου, σύμφωνα με την ιστορία, 63 Σουλιώτισσες με τα παιδιά τους σέρνοντας το 1803 τον χορό του θανάτου, έπεσαν στο κενό, για να μην πέσουν στα χέρια των ανδρών του Αλή πασά (1788-1822), όταν το Σούλι υπέκυψε μετά από πολύχρονους αγώνες.
Ο Ποταμός Κωκυτός
Ο Κωκυτός, από το αρχαιοελληνικό ρήμα «κωκύω», που σημαίνει «κραυγάζω μετ’ οδύνης, θρηνώ», σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ήταν υποχθόνιος ποταμός, ένας από τους ποταμούς που διέρρεαν
τον Άδη.
Η Λίμνη στο Λιβάδι του Σουλίου Το Λιβάδι είναι ένα μικρό οροπέδιο, σε υψόμετρο περίπου 1100 μέτρων, κάτω από το βουνό της Βριτζάχας, όπου υπάρχει η υψηλότερη κορυφή των βουνών του Σουλίου, 1613 μ.
Τα Βυζαντινά Λουτρά
Το Βυζαντινό λουτρό της Παραμυθιάς είναι 1 από τα 6 συνολικά που βρίσκονται στην Ελλάδα. Δίπλα του βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγιάς της Παραμυθιάς όπου και είναι ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της χώρας.
Σημαντικά
Σπετσιώτες από
τον 17ο αι., ασχολούνται με
τη ναυτιλία και η θαλασσο -
πλοΐα, τους κάνει τολμηρούς και ριψοκίνδυνους.
Παράλληλα, τους φέρνει
σε επαφή με τα φιλελεύθε-
ρα ρεύματα της Ευρώπης και
τονώνει το πατριωτικό τους
φρόνημα.
Το 1769 οι Σπέτσες συμμετείχαν στην Επανάσταση
της Πελοποννήσου, γνωστή ως Ορλωφικά, από τους
αδερφούς Ορλώφ, κατά τη
διάρκεια του Ρωσοτουρκι-
κού πολέμου (1768 – 1774)
και αργότερα οι εκκλήσεις
των Πελοποννησίων επιτα-
χύνουν την κήρυξη της Επανάστασης στις Σπέτσες.
O Γ. Πάνου, οι Μποτασαίοι
και άλλοι Φιλικοί αποφα-
σίζουν να κινηθούν και τη
νύκτα της 2ας προς την 3η
Απριλίου 1821 καταλαμβά-
νουν την Καγκελαρία (διοικητήριο).
Κατεβάζουν την τουρκική
σημαία και υψώνουν τη ση-
μαία της Επανάστασης με το
σταυρό και τις λέξεις «Ελευθερία ή Θάνατος». Το πρωί
γίνεται δοξολογία στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Νικολάου, όπου και υψώνεται η επαναστατική σημαία
και όλοι οι Σπετσιώτες, συγκροτούν τοπική διοίκηση
και αρχίζουν τη δράση. Έντεκα καράβια κατευθύνονται
προς τη Μονεμβασιά, άλλα
οκτώ, ανάμεσα στα οποία
ξεχωρίζουν ο «Αγαμέμνων»
της Λασκαρίνας Mπουμπου -
λίνας και «Διομήδης» των
Mποτασαίων, αναχωρούν για το Ναύπλιο.
Έτσι πρώτοι οι Σπετσιώτες από όλους τους νησιώτες μπαίνουν στον αγώνα και κινούνται προς όλες τις κατευθύνσεις, μοιράζουν επαναστατικές προκηρύξεις και ξεσηκώνουν τους διστακτικούς. O επαναστατικός ενθουσιασμός τους είναι απερίγραπτος.
Σημαντική στιγμή, η Ναυμαχία των Σπετσών στις 8 Σεπτεμβρίου 1822, με καπετάνιο και μπροστάρη τον Ανδρέα Μιαούλη.
Εκείνη τη νύχτα καταπο -
ντίστηκε η τουρκική φρεγά-
τα μέσα στο λιμάνι των Σπε-
τσών και ο τουρκικός στόλος
απέπλευσε προς τον Αργολικό Κόλπο. Φιγούρα Ηρωϊκή
και παράδειγμα περηφάνειας και θάρρους η Λασκαρίνα
Μπουμπουλίνα, όπου γεννήθηκε σε μία Τουρκική φυ -
λακή, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία, έδρασε κατά τη διάρκεια του αγώνα,κυριάρχησε στις Ναυτικές Επιχειρήσεις, μέχρι το άδοξο τέλος της, καθώς σκοτώθηκε μέσα στο ίδιο της το σπίτι από Ελληνικό βόλι κατά τη διάρκεια μιας οικογενειακής διαμάχης.
Ας σαλπάρουμε στις Σπέτσες! Βρίσκονται στο Σαρωνικό Κόλπο και είναι ένας δημοφιλέστατος προορισμός τόσο για τους Έλληνες, όσο και για τους ξένους επισκέπτες.
Το ιστορικό νησί είναι ιδιαιτέρως γνωστό για τη συμβολή του στην Επανάσταση
του ’21, λόγω της αξεπέρα-
στης γυναίκας αγωνίστριας
τη γνωστή σε όλους Μπουμπουλίνα.
Το όνομα «Σπέτσες» προκύπτει από την ιταλική φρά-
ση “Isola di Spezzie” που ση-
μαίνει μυροβόλο νησί – κατά
λέξη νησί των αρωμάτων
– και ήταν κάτι με το οποίο προσφώνησαν το νησί οι
Ενετοί, όταν πέρασαν από εκεί.
Μερικές από τις παραλίες
που αξίζουν στο νησί
είναι:
» Η Ζωγεριά
» Ο Βρέλλος
» Η Αγία Μαρίνα
» Η Ξυλοκέριζα
» Το Λιγονέρι
» Ο Όρμος των Εραστών
» Η Κόστα και
» Η Κωστούλα
Τα αξιοθέατα των Σπετσών περικλείουν όλο το φάσμα
της ιστορίας τους και εκείνα
που οφείλει κάθε επισκέπτης
να δει είναι:
» Ο Φάρος στο Παλιό Λιμάνι
» Το Άγαλμα της Μπουμπουλίνας
» Το Μουσείο της Μπουμπουλίνας
» Το Μουσείο των Σπετσών
» Η Σπηλιά του Μπεκρή
» Η Εκκλησία του Αγίου Μάμμα
» Το Αρχοντικό του Σωτήριου Αναργύρου
» Η Σπετσοπούλα και
» Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Καποπούλου
Η κουζίνα των Σπετσών έχει να προσφέρει στους λάτρεις του καλού ψαριού, καλομαγειρεμένο ψάρι -άλα Σπετσιώτα- με σάλτσα ντομάτας και για επιδόρπιο περίφημα αμυγδαλωτά γλυκίσματα. Οι επισκέπτες των Σπετσών καταφτάνουν εκεί ακτοπλοϊκώς ή και οδικώς.
Μουσείο Σπετσών
Το αρχοντικό του Χατζηγιάννη Μέξη, τέλη 18ου αιώνα έχει ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική σε σχήμα Π, με τοξοτές στοές και λειτουργεί επίσης ως ερευνητικό κέντρο.
Στους πολυεπίπεδους χώρους, φιλοξενούνται συλ λογές 4.000 χρόνων, πολιτι-
Αφροδίτη Αρβανίτη - Πρόεδρος - Φορεσιά Σπετσών
Η φορεσιά των Σπετσών διακρίνεται για το πολύπτυχο μεταξωτό φουστάνι (παλιότερα πράσινο με βυσσινί ποδόγυρο), το μεταξωτό πουκάμισο με τις μπιμπίλες, το εφαρμοστό ζιπούνι από στόφα, ενώ το κεφάλι καλύπτει μαντήλι με λεπτοδουλεμένα πολύχρωμα μεταξοκεντήματα και μπιμπίλες. Ενδυμασία με αυτά τα χαρακτηριστικά απεικονίζεται να φοράει η Μπουμπουλίνα σε πίνακα του Α. Κριεζή
στικής ιστορίας του νησιού από την αρχαιότητα ως τους Νεοελληνικούς χρόνους.
Παρουσιάζονται το σπάνιο Αρχαίο ναυάγιο των Ιρίων και σημαντικός θησαυρός νομισμάτων. Επίσης, μοναδικά αντικεμενα αγώνα του 1821, όπως η Σημαία της Επανάστασης, τα οστά της Μπουμπουλίνας, η προσωπογραφία και τα όπλα της εμβληματικής Καπετάνισσας, καθώς και εγχώριες ενδυμασίες, κεντήματα, έπιπλα και χρηστικά αντικείμενα του νησιού, αλλά και το θαυμάσιο ξυλόγλυπτο ταβάνι του μεγάλου οντά.
Τηλέφωνο: 2298 072994
Μουσείο Μπουμπουλίνας
Το εμβληματικό αρχοντικό
των τριακοσίων χρόνων, φιλοξενεί κειμήλια του Αγώνα του 1821, προσωπικά αντικείμενα της Μπουμπουλίνας, ενώ στη μεγάλη σάλα, δεσπόζει το Φλωρεντινής Τέχνης ξυλόγλυπτο ταβάνι και τα δυτικόφερτα έπιπλα, αγγλικού και γαλλικού ρυθμού. Σημαντική θέση κατέχουν και το χρηματοκιβώτιο του πλοίου «Αγαμέμνων».
Το περίτεχνο ξίφος δώρο στην Καπετάνισσα από τον Τσάρο Αλέξανδρο Α’, Μεταβυζαντινές εικόνες, αλλά και ο εντυπωσιακός, μεγάλων διαστάσεων ζωγραφικός πίνακας του Peter von Hess, που αναπαριστά τη Μπουμπουλίνα να διατάζει τον κανονιοβολισμό του Ναυπλίου.
Τηλέφωνο: 22980 72077
Σημαντικά αξιοθέατα
Εκτός από τις ελκυστικές ακτές της, η Χαλκιδική παραμένει
ένας τόπος πολιτισμού και ψυχικής ανάτασης.
έ ναρξη της Επανά-
στασης της ηρω -
ικής χερσονήσου
στις 17 Μαΐου του 1821, με
τα γεγονότα του Πολυγύρου
και τα όσα συνταρακτικά
ακολούθησαν με τα χιλιά-
δες θύματα και τις κοσμογο -
νικές καταστροφές, θα πρέ-
πει να καθιερωθεί ως ημέρα
μνήμης.
Η Χαλκιδική επιλέχθηκε
στη Μακεδονία καθώς ήταν
ένας τόπος με μεγάλη και
πολυδαίδαλη γεωγραφι-
κή έκταση. Ο Εμμανουήλ
Παππάς, εύπορος έμπορος, ήταν ο αρχηγός και υπε-
ρασπιστής της, ο οποίος
ακολουθώντας τις οδηγίες
του Αλέξανδρου Ύψηλάντη, προετοίμασε το έδαφος και ξεσήκωσε τους κα-
τοίκους της Μακεδονίας σε εξέγερση.
Θεωρούσε ότι αυτός ήταν ο κατάλληλος τόπος για την έναρξη της Επανάστασης. Σε σύντομο χρονικό
διάστημα καταλήφθηκαν
αρκετά χωριά στη Χαλκιδική, τα Μαντεμοχώρια και η Ιερισσώ.
Εξεγερμένοι καλόγεροι, από το Άγιον Όρος, προετοιμασμένοι από τον Ε. Παππά, προτίμησαν να βγουν στην Κασσάνδρα ενώ άλλοι βγήκαν στη Θεσσαλονίκη με πλοίο.
Χαλκιδική, ο ευλογημένος τόπος
και η Γενέτειρα του Αριστοτέλη
Συμβολή στην Eπανάσταση
ΗΧαλκιδική βρίσκε-
ται μεταξύ δύο κόλ-
πων, του Θερμαϊ-
κού και του Στρυμονικού
και απλώνεται στη θάλασ-
σα με τρεις μικρές χερσο-
νήσους που συνηθίζουμε
να τις αποκαλούμε “πόδια”:
την Κασσάνδρα, τη Σιθωνία
και το Εμβληματικό Άγιον
Όρος στον Άθωνα.
Τον χαρακτηρίζουν ως ένα
τόπο ευλογημένο και όχι
άδικα. Με απέραντες ακτές, συνδυάζει εντυπωσιακά το
γαλάζιο της θάλασσας με το
πράσινο.
Ένας Τουριστικός προορισμός όχι μόνο για το καλοκαίρι αλλά και για το χει-
μώνα, καθώς διαθέτει μια
ορεινή πλευρά που αξίζει να την εξερευνήσει κανείς, γεμάτη ιστορικό πλούτο και φυσική ομορφιά.
Ο Δήμος Αριστοτέλη συγκεντρώνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού εκεί βρίσκεται το Άγιο όρος και η Γενέτειρα
του Φιλοσόφου Αριστοτέλη.
Τα Στάγειρα βρίσκονται στη βορειοανατολική πλευρά του Νομού, στους πρόποδες του όρους Στρατωνικού και με υψόμετρο τα 500 μέτρα. Το όμορφο χωριό απέχει μόλις 73 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη και πήρε το όνομά του από την ομώνυμη Αρχαία Πόλη, τον τόπο όπου γεννήθηκε ο Οικουμενικός Φιλόσοφος Αριστοτέλης.
Το παλιό όνομα του χωριού ήταν Καζαντζή Μαχαλάς και αποτελούσε κομμάτι των χωριών Μαντεμοχωρίων. Όπως όλη η Βόρεια Ελλάδα, έτσι και τα Στάγειρα αποτέλεσαν τόπο άφιξης πολλών Ελλήνων προσφύγων.
Τα Στάγειρα αποτελούν αγαπημένο προορισμό των κατοίκων των γύρω περιοχών, αφού συνδυάζουν όμορφη παραλία και καταπράσινα τοπία. Φυσικά η μεγάλη ιστορία του τόπου συμβάλλει στην προσέλκυση επισκεπτών, που κάνουν Πολιτιστικό Τουρισμό.
Μερικά από τα σημαντικότερα αξιο -
θέατα που οφείλει κάποιος να δει στα πανέμορφα Στάγειρα είναι:
» Το Πάρκο του Αριστοτέλη
» Ο Λόφος του Αγίου Δημητρίου
» Τα Σιδηροκαύσια (έδρα του μεταλλεί-
ου και σημαντικό διοικητικό κέντρο της περιοχής)
» Τα Δημόσια Λουτρά, το κονάκι του Μαδέμ Αγά (από την εποχή των Σιδηροκαυσιών)
» Ο Ναός Γέννησης της Θεοτόκου (ο οποίος χτίστηκε το 1814 και θεωρείται ένας από τους ελάχιστους ναούς στην Ελλάδα φτιαγμένοι σε σταυροειδή ρυθμό) και
» Τα σπίτια που είναι χτισμένα πάνω σε παλαιότερα (από τον 15ο και 16ο αιώνα), στη συνοικία κοντά στους πύργους των Σιδηροκαυσιών.
Η κουζίνα στη Χαλκιδική διαθέτει
Χρύσα Βουλγαρίδου - Αντιπρόεδρος - Φορεσιά της Χαλκιδικής Χαρακτηριστικό της φορεσιάς το καβάδι φόρεμα μονοκόμματο, φουστάνι μακρύ υφαντό,ποδιά μάλλινη υφαντή και κεφαλόδεσμος με καβούκι, είδος φεσιού με χρυσοκέντητο «τεπέ» πάνω και κλαδωτό μεταξωτό μαντίλι δεμένο γύρω γύρω.
πλούσια ποικιλία προϊόντων, όπως τυριά, μανιτάρια, φυτά και βότανα, μέλι, κρασί (με τη μοναδική υπεδάφια κάβα παγκοσμίως), μυδοκαλλιέργειες, ψάρια, μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού.
Το Άγιο Όρος είναι τόπος λατρείας και αφιερωμένος στην Παναγία αλλά αποτελεί και ένα μοναδικό «Ζωντανό Μουσείο» Βυζαντινού Πολιτισμού στον κόσμο. Η είσοδος επιτρέπεται μόνο στους άνδρες, όμως όλοι μπορούν να το θαυμάσουν κάνοντας τον περίπλου σε ημερήσιες καθημερινές κρουαζιέρες που διοργανώνονται.
Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Αρναίας
Στεγάζεται στο αρχοντικό Ιατρού ένα από τα ωραιότερα κτίσματα της Χαλκιδικής, κοντά στην κεντρική πλατεία της
Αρναίας. Δωρητές του ήταν οι κάτοικοι της περιοχής που προσέφεραν πολύτιμα και σπάνια αντικείμενα του καθημερινού βίου και οικογενειακά κειμήλια.
Στο μουσείο εκτίθενται αγροτικά εργαλεία, είδη μελισσοκομικής και ξυλουργικής, είδη παρασκευής του ψωμιού και του καφέ, υφαντουργικός εξοπλισμός, πλούσιο φωτογραφικό υλικό, το πρώτο ραδιόφωνο του χωριού από το 1941, καθώς και πυροσβεστική αντλία 200 ετών.
Λαογραφικό Μουσείο Πολυγύρου Στεγάζεται στην οικία Καραγκάνη, στο κέντρο της πόλης, και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων παραδοσιακές φορεσιές, αγροτικά εργαλεία και την αναπαράσταση του αστικού σπιτιού των αρχών του εικοστού αιώνα. Όλα τα εκθέματα είναι δωρεές των κατοίκων και των πολιτών του Πολυγύρου.
Σημαντικά αξιοθέατα και σημεία ενδιαφέροντος:
ο μυρωδάτο νησί της μαστίχας ευημερούσε την περίοδο της
Επανάστασης. Οι Χιώτες με
το στόλο τους, το εμπορικό
τους μυαλό κυριαρχούσαν
στη Μαύρη Θάλασσα, το Αι-
γαίο και τη Μεσόγειο.
Για το λόγο αυτό είχε τόσα πολλά προνόμια από τον Σουλτάνο που άγγιζε τα όρια της αυτονομίας. Έτσι, οι προύχοντες, δεν είχαν καμία όρεξη να έρθουν σε ρήξη με τον Σουλτάνο και πόσο μάλλον να ξεσηκωθούν, εξάλλου ήταν και τόσο κοντά με τα
Μικρασιατικά παράλια που η εξέγερση θα ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία εξαρχής.
Στις 11 Μαρτίου 1822 κηρύσσεται η Επανάσταση στη Χίο.
Ο Λυκούργος Λογοθέτης με 2.500 Άσμιχτές και ο Μπουρνιάς με 150 Χιώτες που ήταν στη Σάμο, αποβιβάζονται
στη Χίο και πολιορκούν την εντός του φρουρίου τουρκική φρουρά.
Ο ελληνικός στόλος ήταν
πολύ μικρότερος από τον
οθωμανικό και δεν μπορού -
σε να τον αντιμετωπίσει σε
μάχη. Για αυτόν τον λόγο
πάρθηκε η απόφαση από
τους Έλληνες να εκδικηθούν
με πυρπολικά.
Ο Κωνσταντίνος Κανάρης
από τα Ψαρά και ο Ανδρέας
Πιπίνος από την Ύδρα κατόρ -
θωσαν με τα πυρπολικά τους
να μπουν μέσα στο λιμάνι
της Χίου και να βάλουν φω -
τιά τινάζοντας τη ναυαρχίδα
στον αέρα.
Δύο χιλιάδες Τούρκοι βρήκαν το θάνατο μεταξύ των
οποίων και ο ίδιος ο αρχηγός του στόλου. Το κατόρθωμα
αυτό άγγιξε την ψυχή όλης της Ελλάδας και όλου του κόσμου και ενέπνευσε και συγκίνησε πολλούς σημαντικούς ξένους λογοτέχνες και αποτυπώθηκε στο έργο τους. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο πίνακας του Ευγένιου Ντελακρουά και το ποίημα του Βίκτωρ Ουγκώ.
«Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα. Η Χίο, τ’ όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα»
Χίος, το νησί των ηρώων που μίλησε
στην ψυχή όλου του κόσμου.
Μεσαιωνικά χωριά, γραφικά στενά και υπέροχες παραλίες συνθέτουν ένα μοναδικό
σκηνικό. Η Χίος βέβαια είναι
γνωστή για τη μαστίχα της, για αυτό και τα μαστιχοχώ -
ρια (20 σε αριθμό) είναι από τα πλέον δημοφιλή μέρη που ξεχωρίζει ο επισκέπτης.
Μουσείο Νέας
Μονής Χίου
Το μνημείο της Νέας Μονής έχει εγγραφεί στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς
της UNESCO.
Ανάμεσα στα εκθέματα ξεχωρίζει τόσο για τη σπανιό -
τητα όσο και για την καλλιτεχνική του αξία το περίφημο
«πευκί» της Νέας Μονής, ένα μεγάλο αργυροχρυσοΰφαντο ύφασμα.
Βυζαντινό Μουσείο Χίου (Μετζιτιέ Τζαμί)
Η μόνιμη έκθεση του Βυζαντινού Μουσείου Χίου φιλοξενείται στο οθωμανικό τέμενος Μετζιτιέ Τζαμί, των μέσων του 19ου αιώνα.
Η έκθεση δεν θίγει στο εσωτερικό το χαρακτήρα του
μνημείου, αλλά συμβάλλει στην ανάδειξή του, καθιστώντας παράλληλα το ίδιο το κτήριο ένα έκθεμα.
Συνεπώς, το τζαμί και η έκθεση συνυπάρχουν αρμονικά και αλληλοσυμπληρώνονται.
Ναυτικό
Μουσείο Χίου
Το Ναυτικό Μουσείο αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας της.
Η ιστορία της Χίου αποτελεί μία αέναη ακροβασία ενός νησιώτικου λαού ανάμεσα στα ειρηνικά έργα του εμπορίου της θάλασσας και τις διαρκείς απειλές από τον περιβάλλοντα γεωγραφικό χώρο. Από την αρχαιότητα οι Χιώτες ήταν ονομαστοί έμποροι και ναυτίλοι.
Στεγάζεται στο κέντρο της πόλεως σε ένα χαρακτηριστικό αρχοντικό, χτισμένο στις αρχές του 20ου αιώνα σε νεοκλασικούς νησιωτικούς ρυθμούς, προσφέροντας μια ιδανική τοποθεσία για πολιτιστικό κέντρο με την ιδιωτική συλλογή που περιέχει μοντέλα ιστιοφόρων, εμπορικών πλοίων, έργα ζωγραφικής, σπάνιες
Ευτυχία Ιωαννίδου - Γενική Γραμματέας - Φορεσιά Μεστά Χίου Γιορτινή και νυφική ενδυμασία ή (μ)παμπαζίνα. Χαρακτηριστικά στοιχεία της φορεσιάς ή ρουγιασμένη φούστα, ο τσερβές (μπροστομάντηλο βαμβακερό ύφασμα με ανθικό μοτίβο κεντημένο με μεταξωτές κλωστές), η μπαμπαζίνα (υφαντή μπόλια κεφαλιού) και το λουλούδινο στεφάνι.
φωτογραφίες, βιβλία, καθώς και τμήματα πλοίων και άλλα ναυτικά αντικείμενα, ένα χρονικό της ανάπτυξης της Ελληνικής ναυτιλίας δια μέσου των αιώνων.
Ιατρικό Μουσείο Χίου
Το Ιστορικό Ιατρικό Μου -
σείο Χίου, αποτελεί ένα πρότυπο θεματικό μουσείο
που επικεντρώνεται στην
θεώρηση της ιστορικότη -
τας της άσκησης της ιατρι-
κής επιστήμης στο νησί της
Χίου αλλά και στην ανάδει-
ξη της ιστορικής διαδρομής των οργανωμένων ιατρικών
δομών στο νησί της Χίου
Δημοτική Πινακοθήκη Χίου
Το κτήριο της Πινακοθήκης, η ανέγερση του οποίου ξεκίνησε το 1939 και ολοκληρώθηκε το 1954, κατασκευάστηκε από το γνωστό αρχιτέκτονα Ιωάννη Δεσποτόπουλο. Πέραν της διεξαγωγής εικαστικών εκθέσεων στους χώρους της, η Πινακοθήκη, δραστηριοποιείται ενεργά σε συνεργασία με άλλους πολιτιστικούς φορείς, προωθώντας ποικίλα
καλλιτεχνικά δρώμενα καθιστώντας την, με αυτόν τον τρόπο, πυρήνα καλλιτεχνικής δημιουργίας και προσφοράς.
Σημαντικά αξιοθέατα
και σημεία ενδιαφέροντος:
επαρχία της Ολυμπίας ήταν από τις περιοχές που προετοίμασε, με το δικό της τρόπο, την Επανάσταση, καθώς εμφανίζεται στην ιστορία και ως φυτώριο ενός πολύ σημαντικού αριθμού Φιλικών, καπεταναίων και αγωνιστών αλλά και για το κίνημα της ανεξαρτησίας, το οποίο ήδη από το 1770 που δημιουργήθηκε, γιγαντώθηκε και κατάφερε να εξεγερθεί.
Από τις πιο σημαντικές
περιοχές της, η Ανδρίτσαινα, που στέκει αήττητη και περήφανη για την ηχηρή ιστορία της, τη σπουδαία συμβολή της στον αγώνα κατά την Τουρκοκρατία και τη Μεγάλη Επανάσταση του 1821.
Πολλοί πατριώτες ενέπνεαν, εξόπλιζαν και τροφοδοτούσαν ανδρείους Έλληνες αρματολούς, που είχαν τα
λημέρια τους στα ορεινά της Ολυμπίας και ήταν αποφα -
σισμένοι να ζήσουν ελεύθεροι ή να πεθάνουν.
Οι ικανοί αγωνιστές εμψυχώνονταν από το όραμα της ανατροπής της τουρκικής κυριαρχίας. Το Μάρτιο του 1821, Γορτύνιοι μαχη -
τές υπό τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και στράτευμα ορεινών Ολυμπίων αγωνιστών με αρχηγούς τους Ανδριτσάνους οπλαρχηγούς
Τζανέτο Χριστόπουλο και Νικόλαο Ζαριφόπουλο, κα -
τέλαβαν τη γέφυρα του ποταμού Αλφειού κοντά στην Ανδρίτσαινα, προκαλώντας σοβαρές απώλειες στους Τούρκους. Ημέρα μνήμης η 17η Μαΐου, αποφράδα επέτειος του ολοκαυτώματος του 1826.
Η ανείπωτη καταστροφή της αρχοντικής πόλης έγραψε μια ακόμη ένδοξη σελίδα στη λαμπρή, όσο και αιματοβαμμένη ιστορία της Ανδρίτσαινας, φωτεινή ψηφίδα στον ελληνικό αγώνα της ανεξαρτησίας.
Ολυμπία, η κοιτίδα των Ολυμπιακών Αγώνων.
ΗΠελοπόννησος φημίζεται για την πληθώρα και ποικιλομορφία των προορισμών της, καθώς επίσης και για τα πολλά αξιοθέατά της, τόσο πολιτιστικού και ιστορικού
χαρακτήρα, όσο και φυσικής ομορφιάς. Ένα από αυτά είναι η Αρχαία Ολυμπία.
Ύπάρχουν πολλοί λόγοι για να την επισκεφθεί κανείς, από το μοναδικό της οικοσύστημα, μέχρι την ιστορική της σημασία.
Οι επισκέπτες της αξίζει να θαυμάσουν τη λίμνη Καϊάφα, το οικοσύστημα της λιμνοθάλασσας του Κοτυχίου, τις ιαματικές πηγές και τις καταπληκτικές παραλίες Αρκούδι, Γλύφα, Μπούκα και Μανολάδα. Μια ακόμα περιοχή που αξίζει να επισκεφθεί κανείς είναι η Φιγαλεία, κοντά στην οποία βρίσκεται ο Ναός του Επικούρειου Απόλλωνα και ο Δήμος Τριφυλίας, που ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας.
σημασία
Από τα πλέον ενδιαφέροντα
αξιοθέατα είναι:
» Η περιοχή Καϊάφα (γνωστή για τα ιαματικά της λουτρά)
» Το ιερό της Αρχαίας Ολυμπίας και
» Το Costa Navarino (Πολυτελές ξενοδοχειακό συγκρότημα).
Η γη του νομού Ηλείας προμηθεύει την παραδοσιακή του κουζίνα με τα καλύτερα προϊόντα της μεσογειακής διατροφής. Μερικά από αυτά είναι οι ελιές και το ελαιόλαδο, η
Η συγκεκριμένη τοποθεσία είναι μεταξύ των νομών Ηλείας και Μεσσηνίας, δημιουργώντας τις καλύτερες ιδέες για οδικές εκδρομές.
Άντζελα Καμπουράκη - Ταμίας - Ορεινή Τριφυλλία
Χαρακτηριστικό της φορεσιάς
σταφίδα, το κρασί, πολλά εσπεριδοειδή και φρούτα, όπως το πορτοκάλι το καρπούζι και η φράουλα.
Για να επισκεφθεί κανείς την Αρχαία Ολυμπία, μπορεί να μετακινηθεί με αυτοκίνητο. Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας Παρουσιάζει την ιστορική εξέλιξη
ενός από τα λαμπρότερα ιερά της αρχαιότητας, το οποίο ήταν αφιερωμένο στο Δία και αποτέλεσε την κοιτίδα των Ολυμπιακών Αγώνων.
Περιλαμβάνει μια μό -
νιμη έκθεση ευρημάτων τα οποία χρονολογούνται από την προϊστορική εποχή έως τα πρώτα χριστιανικά χρόνια.
Κατασκευάστηκε κατά τα έτη 1966 – 1975.
Τα Λαογραφικά Μουσεία Νέας Φιγαλείας και Αγίας Μαύρας παρουσιάζουν τοπικές ενδυμασίες, παραδοσιακά εργαλεία, πίνακες κλπ με σκοπό τη διάδοση και αναβίωση τρόπου ζωής της περιοχής από την παλιά εποχή μέχρι σήμερα.
Υπάρχουν πολλοί
για να την
κανείς, από το μοναδικό της οικοσύστημα, μέχρι
την ιστορική τηςphoto taken from DiscoverGreece
Μάνη ήταν ο κύριος
παράγων στην όλη
προσπάθεια προετοιμασίας του αγώνα.
Ο Ρήγας Φεραίος, ολό-
κληρο το σχέδιό του για την
εθνεγερσία, το στήριξε στον
παράγοντα Μάνη. Η Φιλι-
κή Εταιρεία, απέβλεπε στη Μάνη για τη μεγάλη εξέγερση
των Ελλήνων.
Ύπήρξε καταφύγιο και ορ-
μητήριο σε όλη την περίοδο
της Τουρκοκρατίας, απόρ-
θητη από τους Οθωμανούς
και μετά από τα Ορλωφικά
μία ανεξάρτητη και υποτελή
ηγεμονία. Λόγω αυτής της
σχετικής αυτοτέλειας και κα-
θώς υπήρχαν οι μοναδικοί
και πιο έμπειροι πολεμιστές
στην Πελοπόννησο, σε συν-
δυασμό με τη μορφολογία
της περιοχής και παρά τις
διαμάχες των οικογενειών, στις 17 Μαρτίου 1821 στην
Τσίμοβα (τη σημερινή Αρεόπολη), την πρωτεύουσα των
Μαυρομιχαλαίων, οι οπλαρ-
χηγοί ύψωσαν τη σημαία της Επανάστασης, μπροστά από
την εκκλησία των Ταξιαρχών.
Ένας όρκος αναδύθηκε στα
χείλη τους και όλοι μαζί βροντοφώναξαν:
επιβλητική και γοητευτική Μάνη.
ΗΜάνη χωρίζεται σε δύο νομούς: τη Μεσσηνία και τη Λακωνία. Και οι δύο είναι εξίσου όμορφοι και άξιοι εκπρόσωποι της μανιάτικης παράδοσης, από κάθε άποψη.
Το τοπίο της είναι τραχύ και τα σπίτια της επιβλητικά, σαν πύργοι. Λόγω της γεωγραφικής της θέσης, οι κάτοικοί της ήταν πάντα οχυρωμένοι και ετοιμοπόλεμοι για κάθε πιθανή κατάσταση.
Τα μέρη και αξιοθέατα της Μάνης
που ξεχωρίζουν:
» Η Αρεόπολη
» Το Γύθειο
» Τον Πύργο της Δυρού
» Το Οίτυλο
» Η Μονεμβασιά
» Οι Σπηλιές της Δύρου και
» Το Καρδαμύλι
Οι παραλίες που
σαγηνεύουν τους επισκέπτες της Μάνης:
» Το Πόρτο Κάγιο
» Ο Κοτρώνας
» Ο Γερολιμένας
» Το Λιμένι και
» Η Καλόγρια
Μουσεία Δήμου
Ανατολικής Μάνης
Βυζαντινό
Μουσείο Μάνης
Στεγάζεται στον Πύργο Πικουλάκη στην Αρεόπολη, δίπλα στον ναό του Αγίου Ιωάννη.
Το συγκρότημα είναι μια οχυρή μανιάτικη κατοικία,
με πύργο και πυργόσπιτο, των προεπαναστατικώνχρόνων δωρεά του Ιωάννη Πικουλάκη.
Στον Πύργο Πικουλάκη η μόνιμη έκθεση έχει θέμα τις «Ιστορίες θρησκευτικής πίστης της Μάνης» και αναπτύσσεται σε δύο θεματικές ενότητες:
Η πρώτη ενότητα αναφέρεται στην εμφάνιση και τη σταδιακή διάδοση και εδραίωση του χριστιανισμού στη Μάνη.
Η δεύτερη ενότητα επιχειρεί να προβάλει τα βασικά χαρακτηριστικά του χριστιανικού ναού, όπως τοιχογραφίες και εικόνες, εκκλησιαστικά βιβλία, αναθηματικές επιγραφές ευσεβών Μανιατών, καθώς και εκκλησιαστικά αντικείμενα
ή λειτουργικά σκεύη που υπηρετούν το τελετουργικό, χρονολογούμενα από τη βυζαντινή ή και τη μεταβυζαντινή περίοδο.
Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο Γυθείου
Στον ιστορικό πύργο Τζανετάκη, στο γραφικό νησάκι Κρανάη ή αλλιώς Μαραθονήσι στο Γύθειο, φιλοξενείται το Ιστορικό και Εθνολογικό μουσείο Μάνης.
Ο τριώροφος Πύργος της οικογένειας του μπέη και στρατηγού του ’21 Τζανετάκη Γρηγοράκη στέκει αγέρωχος από το 1829 και διατηρεί αναλλοίωτο τον παραδοσιακό του χαρακτήρα μέχρι και σήμερα.
Φρόσω Ζαρουλέα - Μέλος ΔΣ- Φορεσιά της Μάνης Γιορτινή φορεσιά, η οποία χαρακτηρίζεται από την αυστηρή μορφή της και τη λιτή συμβολική διακόσμηση. Αποτελείται από το «βελέσι», εσωτερικό βαμβακερό φόρεμα συνήθως σε σκούρο μπλε χρώμα, πουκάμισο μακρύ και κεντημένο στα άκρα, από πάνω κοντογούνι, στο κεφάλι τσεμπέρι.
Στους χώρους του μουσείου εκτίθενται ακόμη τα πορίσματα και οι καταγραφές της Γαλλικής Επιστημονικής αποστολής στον Μοριά, για να συνδράμουν το λαό, με αρχιτέκτονες, ιστορικούς, φυσιοδίφες, ιατρούς και άλλους, που ακολούθησε το Γαλλικό εκστρατευτικό σώμα υπό τον Στρατηγό του Μεγάλου Ναπολέοντα Νικολά Ζοζεφ Μαιζών, για να εκδιώξει τον Αιγύπτιο Ιμπραήμ από την Πελοπόννησο, κατά την περίοδο 1829-1832, που ήταν εξαιρετικά κρίσιμη για το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος. Αποτύπωσαν επίσης και όλες τις εξελικτικές
φάσεις των οχυρωματικών εγκαταστάσεων στη χερσόνησο της Μάνης.
Κέντρο Πολιτισμού Ανατολικής Μάνης
Το Παλαιό Παρθεναγωγείο του Γυθείου είναι ένα διατηρητέο νεοκλασικό κτήριο, η σχεδίαση του οποίου αποδίδεται στον αρχιτέκτονα Ερνστ Τσίλλερ. Το έτος ανέγερσής του είναι το 1896.
Έμεινε αναξιοποίητο για πολλά χρόνια αλλά από τον Μάιο του 2016 στεγάζει το Κέντρο Πολιτισμού Ανατολικής Μάνης και έχει διαμορφωθεί σε ένα σύγχρονο μουσείο πόλης.
Σημαντικά αξιοθέατα
και σημεία ενδιαφέροντος:
Μάνη
α τά την Επανάσταση
του 1821, οι Μυκο -
νιάτες οδηγημένοι
από την ηρωίδα του νησιού
Μαντώ Μαυρογένους, γόνο
ισχυρής αριστοκρατικής οι-
κογένειας και μεγαλωμένη
στην Τεργέστη με τις ιδέες
του Διαφωτισμού, αποκρού -
ουν με ζήλο μια επίθεση
μοίρας του Τουρκικού στό -
λου (1822) και συμμετέχουν
στον απελευθερωτικό αγώ -
να με τέσσερα εξοπλισμένα
πλοία (από τα οποία τα δύο
ανέλαβε να συντηρεί με
ίδια έξοδα η Μαντώ).
Η νικηφόρα μάχη των Μυ -
κονιατών απέναντι σε Τούρ -
κους και Αλγερινούς ήταν
μια από τις καθοριστικές
μάχες του δεύτερου χρό -
νου της Ελληνικής Επανά -
στασης, που αναπτέρωσαν
το ηθικό των εξεγερμένων
και κλόνισαν τους κατα -
κτητές. Σε αντίθεση με άλλους ηγέτες της Επανάστασης, που φιλονικούσαν για ανταλλάγματα, η Μαντώ, διέθεσε όλη την περιου -
σία της για τον Αγώνα, για
να πεθάνει, τον Ιούλιο του
1840, σε ηλικία 44 ετών, στην Πάρο, φτωχή και λησμονημένη.
Συμβολή στην Επανάστασηphoto taken from DiscoverGreece
Ηπαγκοσμίου φήμης Μύκονος είναι από τους πλέον κοσμοπολίτικους προορισμούς της Ελλάδας.
Βρίσκεται στις Κυκλάδες, κοντά στην Τήνο, την Σύρο, τη Νάξο και την Πάρο. Είναι το πιο διάσημο νησί του Αιγαίου και αποτελεί δημοφιλή και αγαπημένο προορισμό παγκοσμίως.
Ελκύει όλους τους διάσημους του πλανήτη ήδη από τα ‘60s, γι’αυτό και συγκαταλέγεται στους πολυτελείς προορισμούς.
Η Μύκονος είναι ο ιδανικότερος προορισμός για όσους λατρεύουν τα ατελείωτα parties και το ασταμάτητο γλέντι.
Αν όμως δεν σας ενδιαφέρει μόνο η διασκέδαση, μπορείτε να συνδυάσετε στις διακοπές σας και μια εκδρομή στο νησί της Δήλου, που έχει πλούσιο αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
Οι ξακουστές παραλίες στο νησί των ανέμων είναι:
» Η Ψαρού
» Ο Ορνός
» Η Καλαφάτη
» Η Ελιά
» Ο Πλατύς Γιαλός
» Το Καλαμοπόδι (Paradise)
» Το Πλιντρί (Super Paradise)
» Το Καλό Λιβάδι
Η διάσημη των Κυκλάδων είναι πολλά περισσότερα από τα ατελείωτα parties, κάτι που αποδεικνύεται από τα αξιοθέατά της:
» Η Χώρα του νησιού
» Η Μικρή Βενετία και οι Μύλοι
» Ο λόφος του Παλαιόκαστρου
» Ο νεολιθικός οικισμός
της Φτελιάς
» Ο Μυκηναϊκός τάφος στην περιοχή Αγγελικά
» Τα Αρχαία Πηγάδια
» Παραλία Παράγκα
» Ο Φάρος Αρμενιστής
Λαογραφικό Μουσείο Μυκόνου
Βρίσκεται στη θέση Κάστρο, λίγα μέτρα μακριά από την περίφημη Παραπορτιανή και στεγάζεται σε παλιό διώροφο καραβοκυραίικο σπίτι.
Αρχαιολογικό μουσείο
Το κτήριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Μυκόνου κτίστηκε το 1900-02 στο σημείο Καμνάκι, σε δεσπόζουσα θέση επάνω από το παλιό λιμάνι, για να στεγάσει αρχικά τα πλούσια ευρήματα του ‘Βόθρου της Καθάρσεως’ του 5ου π.Χ. που αποκαλύφθηκε στη Ρήνεια το 1898 και των άλλων τάφων του νησιού.
Το σχέδιο ήταν του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Λυκάκη, ενώ η δαπάνη καταβλήθηκε από το Ύπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και την εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία. Το οικόπεδο είναι δωρεά του Δήμου Μυκονίων.
Το αρχικό νεοκλασικό κτήριο πήρε τη σημερινή νησιώτικη μορφή του το 1934, ενώ το 1972 προστέθηκε η μεγάλη ανατολική αίθουσα.
Ζέτα Τζιώτη - Αν. Μέλος ΔΣ- Φορεσιά της Μυκόνου Χαρακτηριστικό της φορεσιάς της Μυκόνου το κοντό, λευκό πτυχωτό φουστάνι αναγεννησιακού τύπου.
Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου Το Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου στεγάζεται σε ένα παραδοσιακό κυκλαδίτικο κτήριο του 19ου αιώνα,στο κέντρο της Μυκόνου, στη θέση Τρία Πηγάδια.
Το κτήριο αυτό ανήκε στον Νικόλαο Σουρμελή, ο οποίος με το εμπορικό πλοίο ΕΝΩΣΙΣ βοήθησε σημαντικά τους Κρητικούς στον αγώνα τους κατά των Τούρκων.
Περιλαμβάνει ομοιώματα των κωπήλατων, ιστιοφόρων και ατμήλατων πλοίων που από την Προϊστορία έως τις μέρες μας
όργωναν το Αιγαίο.
Διαθέτει επίσης, πλούσια συλλογή χαρτών και άλλων χαρακτικών, αρχαίων νομισμάτων και σταθμών.
Εκτίθενται ακόμα αμφορείς και όργανα πλοήγησης, ενώ στον κομψό κήπο του μπορεί να δει κανείς μια συλλογή αντιγράφων αρχαίων επιτύμβιων γλυπτών με θαλασσινά θέματα και τον πυργίσκο με το μηχανισμό του φάρου του Αρμενιστή (1889).
Στο μουσείο αυτό ανήκει και το παραδοσιακό σκάφος ‘’Ε ΎΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ’’ που φιλοξενείται τα καλοκαίρια στο παλιό λιμάνι.
Σημαντικά αξιοθέατα
και σημεία ενδιαφέροντος:
ε πολλά μέρη της Πελοποννήσου γίνονταν επαναστατικές προετοιμασίες αρκετούς μήνες
πριν την επίσημη κήρυξη της Επανάστασης.
Στην Πάτρα από το Φεβρουάριο του 1821, οι Πα-
τρινοί είχαν αρνηθεί να πληρώσουν τους φόρους και άρχισαν να κυκλοφορούν
στην πόλη ένοπλοι.
Αμέσως μετά το ξέσπασμα
της Επανάστασης στα Καλάβρυτα, που γενικεύτηκε
τον Μάρτιο του 1821 με την
κατάληψη της πόλης και κα-
θώς πλησίαζε η κήρυξη της
Επανάστασης, το μοναστήρι
της Αγ. Λαύρας χρησίμευε ως χώρος συγκέντρωσης προε-
στών της Αχαΐας και άλλων
παραγόντων της Επανάστασης, μεταξύ των οποίων και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ιεράρχης, μητροπολίτης Πατρών. Τελικά η Επανάσταση ξεκίνησε με την απελευθέρωση των Καλαβρύτων στις 21 Μαρτίου 1821, αφού προηγουμένως
ο Παλαιών Πατρών Γερμα-
νός Γ΄ύψωσε το λάβαρο του Αγώνα στην Αγία Λαύρα, ενώ στις 23 Μαρτίου άρχισε η πολιορκία του κάστρου της Πάτρας.
Δεν έγινε δυνατό να κυριευθεί το κάστρο παρά μόνο προς το τέλος της Επανάστασης το 1828. Τo κέντρο του νομού Αχαΐας γνώρισε μεγάλη καταστροφή από τις αλλεπάλληλες μάχες.
Η Αχαΐα της ιστορίας, του πολιτισμού
και της αστείρευτης ομορφιάς.photo taken from DiscoverGreece
ΗΑχαΐα είναι προορισμός με πλούσια ιστορία και πολιτισμικό ενδιαφέρον. Διαθέτει μέρη για όλα τα γούστα και όλες τις εποχές του χρόνου.
Η Πάτρα είναι η ελληνική πατρίδα του Καρναβαλιού, έχει αστείρευτη διάθεση για γιορτές και βόλτες στη νυχτερινή ζωή.
Παράλληλα, διαθέτει αξιοθέατα ιστορικού και πολιτισμικού ενδιαφέροντος, τα οποία δεν περνούν απαρατήρητα.
Μερικά από τα πιο αξιοσημείωτα αξιοθέατα
της είναι:
» Το Αρχαιολογικό Μουσείο
της Πάτρας
» Το Κάστρο
» Ο Καθεδρικός Ναός του
Αγίου Αντρέα
» Το Ρωμαϊκό Ωδείο
» Το Κάστρο του Αντιρρίου
» Το Μουσείο Επιστήμης
και Τεχνολογίας
» Το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης
» Ο Φάρος της Πάτρας
» Η Πλατεία του Βασιλέως
Γεωργίου
Φυσικά η Πάτρα ενδεί-
κνυται για την ανοιξιάτικη
και καλοκαιρινή περίοδο, σε συνδυασμό με εκδρομές σε κοντινές παραθαλάσσιες περιοχές.
Ως χειμερινός προορισμός συστήνονται τα Καλάβρυτα.
Έχουν οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο και διαθέτουν τον ιστορικό οδοντωτό, αποτελώντας έναν ακαταμάχητο προορισμό για τους λάτρεις των βουνίσιων τοπίων. Τα Καλάβρυτα είναι ένας ιστορικός τόπος, ο οποίος
έπαιξε σημαντικό ρόλο
στην ανάπτυξη του σιδηροδρόμου στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν η Ελλάδα θεωρούταν ακόμα νεοσύστατη, αλλά και στην αντίσταση κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο τόπος αυτός είναι ιδανικός για ταξίδια με την οικογένεια, αλλά και με φίλους, αφού οι δραστηριότητες
που διαθέτει είναι πολλές
και η φύση εκεί είναι ευεργετική στην ψυχική διάθεση.
Τα αξιοθέατα που αξίζει
να επισκεφθεί κανείς στα Καλάβρυτα είναι:
» Το ξακουστό χιονοδρομικό τους κέντρο
» Το Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος
» Ο περίφημος Οδοντωτός Σιδηρόδρομος
» Το ιστορικό Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας
» Το Φαράγγι του Βουραϊκού
» Το Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείων Καλαβρύτων
» Ο Λόφος του Καπή
» Ο Πύργος των Πετμεζαίων
» Η Κεντρική Πλατεία Καλαβρύτων
Αγία Λαύρα Καλαβρύτων
Η Αγία Λαύρα είναι ιστορική μονή στα Καλάβρυτα μια από τις αρχαιότερες μονές του ελληνικού και κυρίως του πελοποννησιακού χώρου, γνωστή ως τόπος έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης, σύμφωνα με τη διαδεδομένη στην Ελλάδα εξιστόρηση.
Χριστίνα Αλεξανδροπούλου - Αν. Μέλος ΔΣ- Φορεσιά Αμαλίας Η ενδυμασία της Αμαλίας καθιερώθηκε ως η εθνική γυναικεία ενδυμασία από την πρώτη βασίλισσα της Ελλάδας Αμαλία (1837). Η ενδυμασία ήταν βασισμένη στην αστική φορεσιά της Πελοποννήσου που συνηθιζόταν και στην Αθήνα.
Μονή Μεγάλου Σπηλαίου
Το Μέγα Σπήλαιο έπαιξε σημαντικό ρόλο στις εξεγέρ-
σεις κατά των Τούρκων. Κατά την Επανάσταση του 1821 η Μονή αποτέλεσε φάρο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού αλλά και κέντρο αντίστασης κατά των κατακτητών και παρότι δέχτηκε πολλές επιθέσεις, ποτέ δεν κατακτήθηκε. Το γεγονός
που ξεχώρισε ήταν η απόκρουση της επέλασης του Ιμπραήμ τον Ιούνιο του 1827.
Δημοτικό Ιστορικό
και Λαογραφικό
Μουσείο Αιγίου Στεγάζεται σε ένα κτήριο περίπου 200 ετών, με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική. Σε δέκα αίθουσες χωρίζονται εκθέ-
ματα που σχετίζονται με τον πολιτισμό και τη λαογραφία του τόπου, ενώ στον πρώτο όροφο μπορεί να θαυμάσει κανείς αντικείμενα από την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Μουσείο Πάτρας Περιλαμβάνει ευρήματα που ταξιδεύουν τον επισκέπτη από την προϊστορική εποχή έως τα ύστερα ρωμαϊκά χρόνια της περιοχής Πατρών και την ευρύτερη περιοχή της Αχαΐας. Το υπερσύγχρονο μουσείο κατέχει μια αναγνωρισμένη διεθνώς παγκόσμια πρωτιά με τη δημιουργία “Γραφείου Φίλων” από την κτιριολογική μελέτη ενός κρατικού μουσείου.
Σημαντικά αξιοθέατα
διάθεση των Θεσσα-
λών για αποτίναξη
του ζυγού δεν εκδη-
λώθηκε στις παραμονές του
1821, αλλά πολύ νωρίς, ήδη
στις αρχές του 15ου αιώνα και
συνεχίσθηκε με επαναστατι-
κά κινήματα τον 17ο και τον
19ο αιώνα.
Η συμμετοχή των Θεσσαλών
στο κλεφταρματολικό κίνημα
είναι πολύ μεγάλη καθώς τον
16ο αιώνα δημιουργήθηκαν
15 αρματολίκια στον ελλαδι-
κό χώρο, από τα οποία τα 5 βρίσκονταν στη Θεσσαλία.
Με το πέρασμα του χρόνου ο
αριθμός των κλεφταρματολών
αυξήθηκε σημαντικά, με απο-
τέλεσμα, στα τέλη του 18ου αιώνα να γίνουν κέντρα εκπαίδευσης αγωνιστών. Το επαναστατικό πνεύμα του Ρήγα και η δράση της Φιλικής Εταιρείας συνέγειραν πολλούς Θεσσαλούς, με πρώτο και καλύτερο τον Άνθιμο Γαζή, οι οποίοι ενστερνίστηκαν το όραμά τους και πήραν τα όπλα στα χέρια για να ζήσουν ελεύθεροι. Στην Επανάσταση της Μολδοβλαχίας, όπως είναι γνωστό, συμμετείχε και ο Γεωργάκης Ολύμπιος με Θεσσαλούς πολεμιστές, με το ηρωικό τέλος του. Επειδή στη Λάρισα και στα Τρίκαλα
υπήρχαν μεγάλες μονάδες οθωμανικού στρατού, οι Θεσσαλοί επαναστάτησαν λίγο αργότερα από τους Έλληνες των νότιων διαμερισμάτων. Στις 7 Μαΐου του 1821 επαναστάτησε το Πήλιο. Τα γεγονότα εδώ και στο Βελεστίνο ενόχλησαν τους πασάδες της Λάρισας και κατέφθασαν με ισχυρές δυνάμεις, κατά πολύ υπέρτερες των επαναστατών. Η πολιορκία του κάστρου του Βόλου, από τους επαναστάτες, ο τραυματισμός των αρχηγών τους και η αποχώρηση των υδραίικων πλοίων από την περιοχή του Βόλου
οδήγησε το εγχείρημά τους σε αποτυχία, όπως επίσης και η Επανάσταση στη Μαγνησία και τα Τρίκαλα.
Η εκδίκηση του Δράμαλη, υπήρξε σκληρότατη. Η ολική απελευθέρωση από τους Τούρκους έγινε, με μακροχρόνιες διπλωματικές συζητήσεις, τον Αύγουστο του 1881 ημέρα Κυριακή. Σε σχετική ενθύμηση αναφέρονται τα εξής: «Οι Ρωμιοί τα βάλαν με την Τουρκιά, σήκωσαν μπαιράκι. Η Μακρινίτσα, τα χωριά, ασκέρι τούρκικο, φωτιά. Σπίτια, εκκλησιές κόσμος ριμάκση, είκοσι νοματέοι κρεμάστη, γυναίκες κα παιδιά εσφάκτη.»
Θεσσαλία: Με ένδοξο παρελθόν και ιστορία.
Συμβολή στην Επανάστασηphoto taken from DiscoverGreece
Το Λαογραφικό Μουσείο στο Στεφανοβίκειο του
Δήμου Ρ. Φεραίου –Θεσσαλίας
Ο Παύλος Στεφανόβικ Σκυλίτσης ήταν ένας πλούσιος ομογενής από την Κωνσταντινούπολη, με καταγωγή από τη Χίο.
Μετά την απελευθέρωση
της Θεσσαλίας, όπως και άλλοι οικονομικά ισχυροί Έλληνες του εξωτερικού, αγόρασε τεράστιες κτηματικές εκτάσεις σε ολόκληρη τη Θεσσαλία.
Σε 600.000 στρέμματα ανέρχονταν οι ιδιοκτησίες του, ενώ σε ολόκληρο τον κάμπο στην κατοχή του πέρασαν 26 χωριά.
Ένα από τα 26 ήταν και το «Χατζήμησι». Στις αρχές του 20ου αι., όμως, πούλησε την περιουσία του στο ελληνικό κράτος προκειμένου να αποκατασταθούν οι ακτήμονες.
Ουσιαστικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι τη δώρισε καθώς το ποσό πώλησης ήταν ιδιαίτερα χαμηλό.
Προς τιμήν του και σε ανάμνηση της πράξης του οι κάτοικοι έδωσαν αργότερα στο χωριό το όνομα Στεφανοβίκειο.
Η ανιψιά του, Ελένη Στεφανόβικ Σκυλίτση, έκανε πολλές αγαθοεργίες στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
Γνωστή όμως έμεινε και για τη σχέση ζωής που ανέπτυξε με τον σπουδαίο πολιτικό Ελευθέριο Βενιζέλο, του οποίου και υπήρξε αφοσιωμένη σύζυγος.
Το Μουσείο αποτελεί ένα ζωντανό κύτταρο της τοπικής κοινωνίας μέσα από το οποίο αναβιώνουν πτυχές του παραδοσιακού βίου των κατοίκων.
Πληροφορίες για το χωριό, για τη μυθολογία, για τη χλωρίδα και την πανίδα και για τη λίμνη Κάρλα παρουσιάζονται με ωραίο τρόπο και με τη βοήθεια σύγχρονων εποπτικών μέσων και φωτογραφιών.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον προκαλούν οι ιδιαίτεροι άξονες πάνω στους οποίους έχει σχεδιαστεί η έκθεση του Μουσείου: «Ο Δρόμος του ψωμιού», όπου παρουσιάζεται ολόκληρη η διαδικασία παρασκευής του ψωμιού, «Ο Δρόμος του μαλλιού», όπου ξεδιπλώνεται η διαδικασία επεξεργασίας του μαλλιού καθώς και παραδοσιακά υφαντά αλλά και τοπικές ενδυμασίες, «Ο Δρόμος του γάλακτος και του μελιού», αφιερωμένος στα δύο αυτά παραδοσιακά προϊόντα.
Το Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Λάρισας
Ιδρύθηκε το 1974 και αποτελεί πρότυπο Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου του ελληνικού χώρου και στέγη για την πλούσια λαογραφική κληρονομιά του τόπου.
Σήμερα, στεγασμένο σε νέο κτήριο υψηλών προδιαγραφών στη συνοικία Χαραυγή, παρέχει στον επισκέπτη τη δυνατότητα να δει κειμήλια, έργα τέχνης, συλλογή χαρακτικών έρ -
Μαργαρίτα Βαρθολομαίου - Στεφανοβίκειο Θεσσαλίας
Γιορτινή φορεσιά 19ου αιώνα στην οποία συνδυάζονται ο πλούτος και η ποικιλία υλικών κατασκευής, καθώς και οι έντονες χρωματικές αντιθέσεις στα κεντήματά της. Χαρακτηριστικό το γιλέκο με τα χρυσοκεντήματα στο στήθος και τα μανίκια, και το βυσσινί βελούδινο αντερί με τα χρυσοκεντίδια.
γων, απλά αντικείμενα του τρόπου ζωής του προμηχανικού και πρωτοβιομηχανι-
κού ανθρώπου που εικονογραφούν την πολιτισμική ταυτότητα της Λάρισας και της γύρω περιοχής.
Ιδιαίτερη κατηγορία συνιστούν η μοναδική συλλογή ξυλοτύπων, σταμπωτών υφασμάτων και ο εξοπλισμός τυποβαφικών εργαστηρίων του Τυρνάβου, καθώς και η πλούσια συλλογή χαρακτικών έργων 15ου αι. - αρχών 20ου αι.
Το Μουσείο διαθέτει, επίσης, αξιόλογη συλλογή έργων κοσμικής και εκκλησιαστικής αργυροχοΐας, μικροτεχνίας, λιθοτεχνίας, ξυλοτεχνίας, μεταλλοτεχνίας, ζωγραφικής, κεραμι-
κής, κεντητικής, υφαντικής και ενδυμασίας, καθώς και επιλεγμένα αντικείμενα του αγροτικού βίου και του αστικού σπιτιού.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Λάρισας - ΓΕΝΙ ΤΖΑΜΙ
Στεγάζεται σήμερα στο μουσουλμανικό τέμενος Γενί Τζαμί, το οποίο κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αι.και ήταν δωρεά της βασίλισσας Όλγας στους εναπομείναντες μουσουλμάνους στην πόλη της Λάρισας.
Είναι το νεότερο από τα τζαμιά της πόλης και το μοναδικό που σώζεται σήμερα. Τα αρχαία αντικείμενα εκτίθενταιστη μοναδική αίθουσα του τζαμιού.
Σημαντικά αξιοθέατα
σημεία ενδιαφέροντος:
Επανάσταση του 1821 μπορεί να έχει σαν ημερομηνία
έναρξης του αγώνα την 25η
Μαρτίου, αλλά γνωρίζουμε
πως οι Ανδριώτες κήρυξαν
την Επανάσταση την 10η
Μαΐου 1821, μια ξεχωριστή
ημερομηνία για την Άνδρο
που όμως εορτάζεται δια
της σιωπής γιατί, μπορεί οι
ναυτικοί της Άνδρου να ήταν
τολμηροί, αντίθετα οι άρχο -
ντες, παρόλο που ήθελαν κι
αυτοί ν’ απαλλαγούν από
τους Τούρκους, αλλά από το
φόβο ανησυχούσαν, ξέροντας ότι σε περίπτωση αποτυχίας αυτοί θα πλήρωναν μεγάλο τίμημα.
Οι πιο πολλοί Ανδριώτες
που ήταν μέλη της Φιλικής Εταιρείας είχαν κατηχηθεί
εκτός Άνδρου. Ο λαός ζητωκραύγασε, αλλά οι πρόκριτοι δίστασαν να προχωρήσουν.
Μόνο όταν έφτασε από τις Κυδωνιές, ο φλογερός πατριώτης, Θεόφιλος Καΐρης, σοφός επιστήμονας, ένθερμος
Φιλικός, παρέσυρε τους συμπατριώτες του να κηρύξουν
επίσημα την Επανάσταση.
Έτσι την 10η Μαΐου, στο μητροπολιτικό ναού του
Αγίου Γεωργίου στη Χώρα, η γενική συνέλευση των κα-
τοίκων όλων των τάξεων του νησιού, αποφασίζει οι Ανδριώτες να πάρουν μέρος στον αγώνα. Το ναυτικό της Άνδρου τότε 20 γαλέτες, 40 πλοία των 70 τόνων και μόνο 8 άνω των 15 τόνων. Συνο-
λικά υπολογίζεται ότι 1.0001.500 Ανδριώτες πρόσφεραν υπηρεσίες. Ο Νικολός Εμπειρίκος (Μπειρίκος) έδωσε το πλοίο του «Άγιος Γεώργιος» (Κανάρια το έλεγαν οι Ανδριώτες, από τα κίτρινα πανιά του) να χρησιμοποιηθεί ως πυρπολικό.
Του Μπειρίκου την
“Κανάρια” την επήραν στα Ψαράνα την κάνουνε μπουρλότο, για να κάψουν τον Πασά
ΗΆνδρος είναι το βορειότερο νησί του συμπλέγματος των Κυκλάδων και το δεύτερο μεγαλύτερο, μετά τη Νάξο.
Η μοναδική αρχιτεκτονική και η ατελείωτη φυσική ομορφιά του νησιού είναι από τα κυριότερα χαρακτηριστικά που το καθιστούν ακαταμάχητο.
Ένας επιπρόσθετος παράγοντας στη γοητεία του νησιού είναι και η πλούσια ιστορία του, καθώς έχουν περάσει κατακτητές όπως
οι Ενετοί και έχουν ζήσει εκεί σημαντικοί εφοπλιστές
και καπεταναίοι. Επιπλέον η Άνδρος είναι ένας αρκετά καλλιτεχνικός προορισμός, αφού διαθέτει το φημισμένο Μουσείο Μοντέρνας
Τέχνης, του ιδρύματος Γουλανδρή.
Μερικά από τα αξιοθέατα
που αξίζει να δει
κανείς στο πανέμορφο κυκλαδίτικο νησί είναι:
» Η Καΐρειος Βιβλιοθήκη
» Το Μουσείο Λαογραφίας
και Χριστιανικής Τέχνης
» Το Μουσείο Μοντέρνας
Τέχνης του ιδρύματος
Γουλανδρή
» Το Ναυτικό Μουσείο
Άνδρου
» Το Κάστρο της Χώρας
» Ο Αρχαιολογικός Χώρος
Άνδρου
» Ο Αρχαιολογικός Χώρος Ύψηλής Άνδρου
» Ο Πύργος Αγίου Πέτρου
» Ο Φάρος Τουρλίτης
» Ο Πύργος Μπίστη –Μουβελά
» Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άνδρου
» Το Ίδρυμα Κυδωνιέως
» Οι Καταρράκτες Πυθάρας,
» Το Σπήλαιο «Φόρος»Αλαδινού
» Οι Πηγές Μαινήτων
» Τα Διποτάματα
Καΐρειος Βιβλιοθήκη Η Καΐρειος Βιβλιοθήκη έχει πάρει το όνομα της από έναν από τους σημαντικότερους διανοούμενους της Επανάστασης του 1821, τον Θεόφιλο Καΐρη. Αποτέλεσε μέγα διδάσκαλο του Γένους που κήρυξε την Επανάσταση
στην Άνδρο το 1821, όντας μέλος της Φιλικής Εταιρίας.
Κοντινός φίλος του Αδαμάντιου Κοραή ίδρυσε στο νησί ανωτέρα σχολή στην οποία δίδαξε και ο ίδιος φιλοσοφία, φιλολογία, μαθηματικά και αστρονομία. Δυστυχώς φυλακίστηκε ως αιρετικός το 1852 στις φυλακές της Σύρου.
Ο Ανδριώτης στοχαστής και αγωνιστής με το μεγάλο πνευματικό έργο απεβίωσε την επόμενη χρονιά.
Μουσείο Άνδρου
Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Άνδρου στεγάζεται η σπουδαία συλλογή του γεωμετρικού οικισμού της Ζαγοράς, καθώς και ένα πολύ
Ειρήνη Βασιλοπούλου - Φορεσιά της Άνδρου Χαρακτηριστικό της ενδυμασίας της Άνδρου η καναλωτή φούστα και το πανωφόρι από στόφα.
καλά διατηρημένο αντίγραφο του χάρτη του Ρήγα Φεραίου. Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άνδρου ιδρύθηκε το 1981 από δωρεά του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή με σχέδια του Στάμου Παπαδάκη.
Στεγάζει ευρήματα από ανασκαφές στην Άνδρο κυρίως από την περιοχή της Ζαγοράς. Το μουσείο βρίσκεται στη Χώρα της Άνδρου και συγκεκριμένα στην πλατεία Θεόφιλου Καΐρη.
Ναυτικό Μουσείο Άνδρου
Το Ναυτικό Μουσείο Άνδρου έχει ως σκοπό τη συλλογή και την έκθεση στο κοι-
νό αντικειμένων ναυτικού ενδιαφέροντος. Εκθέματα που αποκαλύπτουν την πλούσια ναυτική ιστορία του νησιού και της ναυτιλίας του.
Ταξιδεύουν τον επισκέπτη στην ιστορία της εμπορικής ναυτιλίας της Άνδρου από το 1750 μέχρι σήμερα.
Το Ναυτικό Μουσείο Άνδρου βρίσκεται στην άκρη της χερσονήσου της Χώρας, λίγο πριν την πλατεία του Αφανή Ναύτη στη Ρίβα.
Η αγάπη προς τη θάλασσα και τη ναυτοσύνη ώθησε στην ίδρυση του το 1972 με δωρεά της οικογένειας Νικ. Γουλανδρή.
Σημαντικά αξιοθέατα
και σημεία ενδιαφέροντος:
Ανδρος
συμβολή των Θρακιωτών στον εθνικοαπελευθερωτικό
αγώνα δυστυχώς δεν είναι ευρύτερα γνωστή, και αυτό
επειδή η Θράκη είχε το μειονέκτημα να βρίσκεται πολύ
κοντά στην Κωνσταντινού-
πολη, την πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
αλλά και επειδή στις θρακι-
κές πόλεις στάθμευαν μεγά-
λες στρατιωτικές δυνάμεις
των Τούρκων, ιδιαίτερα στις περιοχές του Έβρου.
Παρόλα αυτά, η συμβολή
του Θρακικού Ελληνισμού
στην Επανάσταση του 1821 υπήρξε σημαντική, καθώς πολλοί Θρακιώτες συμμετείχαν στη μάχη του Δραγατσανίου, στις μάχες της Επανάστασης στη Νότια Ελλάδα
αλλά και σε επαναστατικές ενέργειες στη Σωζόπολη και στην Αίνο. Οι επιχειρήσεις
των Ελλήνων επαναστατών
στη Θράκη είχαν χαρακτήρα αντιπερισπασμού και τη μορφή τοπικών εξεγέρσεων,
απασχολώντας μεγάλες δυνάμεις των Οθωμανών, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κατάπνιξη
της Επανάστασης, εν τη γενέσει της, στην Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα.
Πολλοί ήταν οι Θρακιώτες
που έγιναν μέλη της Φιλικής Εταιρείας ενώ άλλοι, κυρίως νέοι, υπήρξαν Ιερολοχίτες. Ταυτόχρονα, σημαντική ήταν η συμμετοχή των Θρακιωτών αγωνιστών στις
στρατιωτικές επιχειρήσεις τόσο της ξηράς όσο και της θάλασσας.
Σημαντικές προσωπικότητες όλων αυτών των αγώνων ήταν, αυτή του Ιερομάρτυρος Πατριάρχου Κυρίλλου του ΣΤ΄ (1813-1818), ο οποίος στις 18 Απριλίου 1821 απαγχονίστηκε στην Αδριανούπολη, κατηγορούμενος από την Ύψηλή Πύλη, ότι υπέθαλψε το έργο της «Φιλικής Εταιρείας», όπως και ο διάδοχός του Γρηγόριος ο Ε΄ (1818-1821).
εμπειριών και της παράδοσης.
ΗΟρεστιάδα βρί-
σκεται στον ακριτικό Έβρο της Θράκης και θεωρείται από τους προορισμούς με πολλές εκπλήξεις, αφού έχει πολυπολιτισμικά μυστικά και απέραντη φυσική ομορφιά.
Είναι το σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης στην Ελλάδα, με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους να συνυπάρχουν αρμονικά, γι’αυτό και φημίζεται
για την άριστη μίξη λατρείας παλιών και νεότερων παραδόσεων.
Τα σημαντικότερα αξιοθέατα της
Ορεστιάδας είναι:
» Η Κεντρική Πλατεία της πόλης «Σπύρος Δάσιος»
» Η Παλιά Εκκλησία
Καραγάτς και
» Το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Ορεστιάδας
Η κουζίνα της πόλης
είναι Θρακιώτικη. Μερικά
πολύ χαρακτηριστικά της πιάτα είναι: η μπάμπω (χοιρινό έντερο γεμισμένο με ψιλοκομμένο κρέας, συκώτι, ρύζι, πράσο και μπαχαρικά), ο καβουρμάς και το πεϊνιρλί.
Ιστορικό και
λαογραφικό μουσείο Νέας Ορεστιάδας
Στο Μουσείο εκτίθεται ιστορικό και λαογραφικό υλικό της Ανατολικής Θράκης, της Ανατολικής Ρωμυλίας και της Δυτικής Θράκης, περιόδου 1800-
1950, εκτίθενται κυρίως αυθεντικές αγροτικές και αστικές παραδοσιακές Θρακιώτικες φορεσιές, εκκλησιαστικά σκεύη, γεωργικά και επαγγελματικά εργαλεία, μουσικά όργανα και είδη οικοσκευής. Εδώ ο επισκέπτης αντιλαμβάνεται με την πρώτη ματιά, όλη την πνευματικότητα, όχι μόνο της Ορεστιαδίτικης, αλλά και όλης της Θρακιώτικης παράδοσης που έχει βαθιές ρίζες στο παρελθόν, στο πνεύμα των Οδρυσών και της Βυζαντινής κουλτούρας.
Σουφλί
Παρουσιάζει αναλυτικά τις φάσεις της σηροτροφίας και της μεταξουργίας. Εστιάζει στο πώς το Σουφλί αναδείχτηκε σε σημαντικό κέντρο παραγωγής μεταξιού στα τέλη του 19ου αιώνα και έως τα μέσα του 20ού.
Το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης (Αλεξανδρούπολη)
Το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης ιδρύθηκε από την Αγγέλα Γιαννακίδου για να
Ζέφη Καργίδου - Φορεσιά Ορεστιάδας
Γιορτινή φορεσιά. Χαρακτηριστικό της το φουστάνι με ανοίγματα και πολύχρωμα κεντήματα στο στήθος, το μπακινοζούναρο, ο στολισμός του κεφαλιού με μαντίλια με κρόσσια και ανθικό διάκοσμο.
διατηρήσει την ιστορική μνήμη στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Θράκης. Στεγάζεται σε ένα πέτρινο νεοκλασικό κτήριο του 1899 επί της 14ης Μαΐου 63, στην Αλεξανδρούπολη.
Λειτουργεί από τον Οκτώβριο του 2002 και είναι ένας ζωντανός τόπος γνωριμίας
με το λαϊκό πολιτισμό της Θράκης. Η συλλογή του Μουσείου αποτελείται από αντικείμενα του υλικού πολιτισμού των Θρακών, σπάνιο αρχειακό φωτογραφικό υλικό, καταγραφές-video και βιβλιοθήκη. Στο χώρο του Μουσείου εκτίθενται 500 αντικείμενα μέρος της συλλογής του Μουσείου.
Το εκθεσιακό υλικό οργανώθηκε έτσι ώστε ο επισκέπτης να μπορεί να αποκομίσει μια εικόνα της παραδοσιακής ζωής της Θράκης και ειδικότερα του νομού Εβρου από το τέλος του 17ου ως τις αρχές του 20ου αιώνα.
Σημαντικά αξιοθέατα
και σημεία ενδιαφέροντος:
Έβρος
σ υμβολή της Λευκ-
δας στην Ελληνική
Επανάσταση του
1821 λόγω και της γεωπολιτι-
κής της θέσης και της γειτνία-
σης με την τουρκοκρατούμε-
νη Στερεά, ήταν σημαντική.
Συνέβαλε ενεργά στην
προετοιμασία της Επανά-
στασης κι έγινε το ασφαλές καταφύγιο των επαναστατημένων και το κρησφύγετο
των οπλαρχηγών.Έστειλε τα
παλικάρια της να πολεμή-
σουν δίνοντας και το αίμα της στο βωμό της λευτεριάς. Ση-
μαντική ημέρα η 1η Ιουλίου του 1807 όπου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση των αρματολών με τον Ιωάννη Καποδίστρια, υπό τη σκιά της επίθεσης του Αλή πασά στο νησί της Λευκάδας . Η συγκέντρωση αυτή, γνωστή και ως συνάντηση του “Μαγεμένου”, λόγω της περιοχής που διεξήχθη, θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός καθώς ουσιαστικά θέτει τα πρώτα θεμέλια για τον ξεσηκωμό ενά-
ντια στον οθωμανικό ζυγό.
Ο
Κατσαντώνης και ο Κίτσος Μπότσαρης έκαναν μάχη 8 ημερών για να περάσουν
από τα στρατεύματα του Αλή στην απέναντι ακτή και να
φτάσουν στην περιοχή. Εκεί-
νη τη μέρα πάνω στον ενθου-
σιασμό τους ορκίστηκαν να
πολεμήσουν και να πεθάνουν για την πατρίδα τους. Ο Αλή Πασάς χτύπησε λίγους μήνες
μετά και για την άμυνα του νησιού συνέδραμαν και άλ-
λοι Επτανήσιοι καθώς ο κίνδυνος δεν στρεφόταν απλώς στη Λευκάδα αλλά εναντίον ολόκληρης της Επτανήσου Πολιτείας. Η πολιορκία λύθηκε στις 20 Οκτωβρίου του 1807 μετά από παρασκηνιακές και διπλωματικές διαβουλεύσεις. Από πολύ νωρίς το νησί λειτούργησε ως καταφύγιο κυνηγημένων κλεφτοαρματωλών. Δίκαια αναφωνεί ο Κωστής Παλαμάς «Χαίρε και συ της Ρούμελης γειτόνισσα, ω Λευκάδα, του αρματωλού φωλιά».
Πολλοί την αποκαλούν και «στεριανό» νησί, λόγω της οδικής του σύνδεσης με
την ηπειρωτική Ελλάδα.
Όπως και τα υπόλοιπα
νησιά του Ιονίου, έτσι και
η Λευκάδα έχει κοσμοπολίτικο και αριστοκρατικό αέρα. Είναι ιδανική για όσους λατρεύουν τα θαλάσσια αθλήματα – όπως
το windsurf, το kitesurf, το παραπέντε, τις καταδύσεις
και άλλα – ενώ είναι ιδανική για διακοπές με φίλους
και οικογένεια.
Οι παραλίες της είναι διεθνούς φήμης και αναγνώρισης, κερδίζοντας κάθε χρόνο διακρίσεις και βραβεία Γαλάζιας Σημαίας.
Εξυπηρετούν όλες τις προτιμήσεις και μερικές
από αυτές είναι:
» Το Κάθισμα
» Οι Εγκρεμνοί
» Ο Μύλος
» Τα Πευκούλια
» Η Αμμόγλωσσα και
» Το Πόρτο Κατσίκι
Επιπλέον η Λευκάδα βρί-
σκεται μια ανάσα μακριά
από τον θρυλικό Σκορπιό
και το Νυδρί, το οποίο εί-
ναι ιδανικό για εκδρομή.
Τα σημαντικότερα αξι-
οθέατα του νησιού, που
ξεδιπλώνουν όλο του το
μεγαλείο, είναι:
» Ο Φάρος του Λευκάτα
» Το Κάστρο της Αγίας
Μαρίνας στη Γύρα
» Ο Ενετικός Ελαιώνας
» Η Καταρράκτες στο
Δημοσάρι
» Το Αρχαιολογικό
Μουσείο Λευκάδας και
» Η Σπηλιά του Παπανικολή
» Πόρτο Κατσίκι
Αρχαιολογικό
Μουσείο Λευκάδας
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Λευκάδας στεγάζεται στο ισόγειο του παλαιού Δημαρχείου, όπου βρίσκεται και το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου. Βασικό τμήμα των εκθεμάτων προέρχεται από την υψίστης σημασίας ανασκαφική προσπάθεια που έγινε στις αρχές του 20ού αιώνα από τον Γερμανό αρχαιολόγο Wilhelm Dörpfeld, ο οποίος με πρωτοποριακά μεθοδικό και διεπιστημονικό τρόπο αναζήτησε στο νησί τεκμήρια για να στοιχειοθετήσει τη θεωρία του ότι η Λευκάδα είναι η ομηρική Ιθάκη.
Λαογραφικό
Μουσείο Ορφέα
Το Λαογραφικό Μουσείο του Μουσικοφιλολογικού Ομίλου Ορφέα βρίσκεται στο ιδιόκτητο Μέγαρο του Σωματείου, πίσω από την κεντρική πλατεία της Λευκάδας. Φιλοξενεί πάνω από
1.000 χρηστικά αντικείμενα της αγροτικής ζωής της Λευκάδας, εργαλεία, σκεύη, αλλά και παραδοσιακές φορεσιές, κεντήματα.
Κοντομίχειο Λαογραφικό Μουσείο Καβάλου
Λειτουργεί από το 2004
και στεγάζεται στο ανακαινισμένο παλαιό Δημοτικό σχολείο Καβάλου. Το
Αργυρή Κατωπόδη- Φορεσιά Λευκάδας
Με επιρροές από τη Δύση φοριόταν αρχικά ως νυφικό φόρεμα των αρχοντισσών της Χώρας, ενώ έγινε η καθημερινή φορεσιά των παντρεμένων γυναικών, και φοριέται μέχρι και σήμερα από τις παλαιότερες γυναίκες στα χωριά. Εντυπωσιακά στολίδια η μεταξωτή σπαλέτα στο στήθος, το πτυχωτό φουστάνι, ο τσουμπές με τα φουσκωτά μανίκια και τα χρυσαφένια χάρτζα, το χρυσοκέντητο φέσι.
μουσείο που ονομάστηκε
Κοντομίχειο, προς τιμήν του Πανταζή Κοντομίχη, του Λευκαδίτη φιλολόγου
που καταπιάστηκε με την ιστορία και τη λαογραφία
της Λευκάδας. Στο μουσείο φιλοξενούνται αντικείμενα που σχετίζονται με τα παραδοσιακά επαγγέλματα, χρηστικά αντικείμενα
και εργαλεία της προ-βιομηχανικής εποχής καθώς
επίσης και παραδοσιακά υφαντά και φορεσιές της περιοχής των Σφακιωτών.
Μουσείο Άγγελου Σικελιανού
Στο σπίτι όπου γεννήθη-
κε ο διεθνούς εμβέλειας ποιητής και λογοτέχνης, Άγγελος Σικελιανός, στεγάζεται το ομώνυμο μουσείο, το οποίο χρηματοδοτήθηκε εξολοκλήρου από την Εθνική Τράπεζα και παραδόθηκε το 2017 στην τοπική κοινωνία.
Δεν πρόκειται για ένα ακόμα μουσείο ενθυμημάτων αλλά για ένα εξαιρετικό πρότυπο μουσείο διεθνών προδιαγραφών το οποίο ρίχνει φως στις ιδέες, την προσωπικότητα και τη διαδρομή της ζωής του κορυφαίου λυρικού ποιητή.
Σημαντικά αξιοθέατα και σημεία ενδιαφέροντος:
Αρκαδία, με τον ορεινό όγκο και το τραχύ της έδαφος, τα πυκνά δάση και τα στενά της περάσματα, έδωσε τόπο για να σταθεί στα πρώτα της βήματα η Επανάσταση και υπήρξε
και γη ηρώων κι ένδοξων μαχών ενώ είναι το μέρος που έχει συνδεθεί άρρηκτα με τη δράση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Τα επαναστατικά όπλα αιφνιδίασαν τους Τούρκους και με την καθοδήγηση του
Κολοκοτρώνη πέτυχαν τις πρώτες σημαντικές νίκες που έδωσαν κουράγιο και αυτοπεποίθηση στους ξεσηκωμένους Έλληνες.
«Μπαρούτη είχομεν, έκαμνε η Δημητσάνα….» είχε γράψει στα απομνημονεύματά του, καθώς κατά τη διάρκεια του Αγώνα οι 14 μπαρουτόμυλοι παρήγαν περίπου 100 οκάδες μπαρούτι καθημερινά, άριστης
ποιότητας, που διοχετευόταν κρυφά σε όλη σχεδόν την επαναστατημένη Ελλάδα. Στις 27 Μαρτίου του 1821 το κάστρο της Καρύταινας ήταν από τα πρώτα που πήραν οι επαναστατημένοι Έλληνες και έπαιξε κυρίαρχο ρόλο στα μετέπειτα γεγονότα.
Η καθοριστική νίκη στο Βαλτέτσι που οδήγησε στην άλωση της Τριπολιτσάς κο -
ρύφωσε τη σημαντικότητα της προσφορά της Αρκαδικής Γης.
Τη συνέχεια δίνει ο Διονύσιος Σολωμός, με την 39η στροφή του Ύμνου εις την Ελευθερίαν:
Κατεβαίνουνε κι ανάφτει
του πολέμου η αναλαμπή, το ντουφέκι ανάβει, αστράφτει,λάμπει, κόφτει το σπαθί
Συμβολή στην Επανάσταση
Στην καρδιά της Πελοποννήσου βρίσκεται η Αρκαδία.
Αποτελεί ξεχωριστό προορισμό, λόγω της απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς της, τους αρχαίους ναούς και τα ιστορικά της χωριά, που ενίσχυσαν την Επανάσταση του ‘21.
Τα ηρωικά χωριά είναι: η Βυτίνα, η Στεμνίτσα, η Δημητσάνα και η Καρύταινα.
Ο συγκεκριμένος προορισμός είναι κατάλληλος για οικογένειες και ζευγάρια, ενώ ενδιαφέρει όσους ασχολούνται με το rafting και την πεζοπορία στη φύση.
Τα σημαντικότερα αξιοθέατα του νομού Αρκαδίας είναι:
» Το Μουσείο Ύδροκίνησης (στη Δημητσάνα)
» Η Βιβλιοθήκη Δημητσάνας
» Ο Πύργος του Ροΐλου (στη Στεμνίτσα)
» Το Αρχοντικό του Μπουρνάζου (στην Στεμνίτσα)
» Tο Κάστρο γνωστό και ως το «Τολέδο της Ελλάδας» (στην Καρύταινα)
» Η Αρχαία Γορτύνα και
» Το Λαογραφικό Μουσείο Στεμνίτσας
Αγία Θεοδώρα
Βυζαντινό εκκλησάκι
11ου αιώνα
Έχει μπει στο βιβλίο ΓΚΙΝΕΣ, ως Θαυμάσιο Ναΐδριο.
Η Αγία Θεοδώρα, βρί-
σκεται σε μια κατάφυτη ειδυλλιακή λαγκαδιά με τρεχούμενα νερά και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πρώιμα δείγματα Βυζαντινης, ναοδομίας μικρών διαστάσεων (πλάτος 4 ×5 μέτρα μήκος), και αποτελεί μια μοναδικότητα, δημιουργώντας την εντύπωση ενός θαύματος ήδη από τον 11ο αιώνα.
Πράγματι, το θαύμα έγκειται στο ότι από την σκεπή του μικροσκοπικού ναού εκφύονται δεκαεπτά μεγάλα δένδρα (Quercus alba) βελανιδιές και πολλά μικρότερα δενδρύλια χωρίς οι ρίζες τους να είναι ορατές ούτε στων ολίγων εκατοστών σχιστοληθική σκεπή ούτε στους τοίχους, εσωτερικά ή εξωτερικά του ναού.
Η παράδοση λέει,πως η οσιομάρτυρας Θεοδώρα
που εκτελέστηκε σε αυτό το σημείο ήταν η Αυγούστα Θεοδώρα κόρη του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Η, της Μακεδονικής Δυναστείας, η οποία βασίλεψε μεταμφιεσμένη σε άνδρα το 10551056.
Μένια Κούλη - Μαυροφούστανο Αρκαδίας
Κυριότερο εξάρτημα της ενδυμασίας είναι το μαυροφούστανο, με ιδιαίτερο στοιχείο τον κεντητό ποδόγυρο οι δύο άκρες του οποίου σηκώνονται
Ανήκει στο χωριό Βάστα και προσφέρθηκε ως δωρεά πριν από ενάμιση αιώνα από τον Κωνσταντίνο Χρονη-Χρονόπουλο στου
οποίου το κτήμα βρισκόταν προς την Μητρόπολη Μεγαλουπόλεως όπου και υπάγεται έκτοτε. Ενώ παράλληλα, βρίσκεται υπό την εποπτεία του Ύπουργείου Πολιτισμού.
Το 1996 το Γεωφυσικό εργαστήριο του Πανεπιστημίου Πατρών, προέβει σε επιτόπιες μελέτες του φαινόμενου μετά από αίτημα της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Βυζαντινών μνημείων του ΎΠΠΟΑ, προκειμένου να συντηρηθεί, αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα και μοναδικότητα της Αγίας Θεοδώρας.
Σημαντικά αξιοθέατα και σημεία ενδιαφέροντος:
Ε πανάσταση στη τότε, μικρή Αθήνα ξεσπά με κάποια καθυστέρηση, την 25η Απριλίου 1821.
Η Αθήνα έχει τον ίδιο πληθυσμό με την Λειβαδιά και 400 οικογένειες Τούρκων
και άλλες 60 Αλβανών. Οι Αθηναίοι άοπλοι και απόλεμοι, έχουν ήδη μεριμνήσει και ζητήσει τη συνδρομή των ενόπλων και εμπειροπόλεμων χωρικών της Ατ-
τικής, οι οποίοι σπεύδουν αυτή την ημέρα να εισβάλουν και να καταδιώξουν τους κατακτητές, οι οποίοι πολιορκούνται στην Ακρόπολη. Την 25η Απριλίου οι ορθόδοξοι κάτοικοι με επικεφαλής τον Μελέτιο Βασιλείου από την Χασιά, τον καπετάν Θανάση Σκουρτανιώτη από τα Δερβενοχώρια, τον καπετάν Γιάννη
Ντάβαρη από τα Μεσόγεια (Λιόπεσι) και με περίπου 600 άνδρες, μπήκαν στην Αθήνα και την απελευθέρωσαν ενώ οι Τούρκοι κάτοικοι έμειναν κλεισμένοι
στην Ακρόπολη. Στο μεταξύ ήρθαν και άλλοι, Αιγινήτες, Ύδραίοι και Κεφαλλονίτες, γύρω στις τρεις χιλιάδες όλοι μαζί. Μερικοί Τούρκοι
όμως κατάφεραν να δια -
σπάσουν την πολιορκία και να ξεφύγουν στην Εύβοια, να φτάσουν στην Αττική και να ενισχύσουν τους πολιορκημένους. Οι Τούρκοι, γύρω στις 20 Ιουλίου, στρατοπέδευσαν στα Πατήσια, και μετά μπήκαν στην Αθήνα, έλυσαν την πολιορκία και έδωσαν τροφές στους πολιορκημένους. Η πλήρης απελευθέρωση της Αθήνας θα έρθει ένα χρόνο αργότερα, την 10η Ιουνίου 1822.
Συμβολή στην Επανάσταση
Εάν υπάρχει μια πόλη από
την οποία πρέπει να πε-
ράσουν οι επισκέπτες
της Ελλάδας για city break πριν
τις διακοπές τους σε κάποια ελ-
ληνική εξοχή, τότε αυτή είναι η Αθήνα.
Η ελληνική πρωτεύουσα έχει
πλούσιο ιστορικό υπόβαθρο, με
αναρίθμητα μνημεία από όλες
τις ιστορικές περιόδους στην επικράτειά της.
Λόγω της μακραίωνης ιστορίας της, έχει αποδείξει ότι αντέ-
χει στο χρόνο και τις δυσκολίες
και πάντα συμβαδίζει με τις εξε-
λίξεις. Η ελληνική πρωτεύουσα
χαρακτηρίζεται από τις ποικίλες
γεύσεις, τους ανθρώπους και τα μαθήματα ζωής που προσφέρει σε όλους όσους τη γνωρίζουν
για πρώτη φορά.
Είναι δημιουργημένη με αντι-
Μουσείο
Ελληνικού Πολιτισμού
θέσεις, καθιστώντας την ιδανική για όλες τις ηλικίες και προτιμήσεις.
Διαθέτει αναρίθμητα
αξιοθέατα αλλά τα πιο σημαντικά είναι τα εξής:
Ακρόπολη-Παρθενώνας, Το Μουσείο της Ακρόπολης, Η Εθνική Πινακοθήκη, Το Μουσείο Μπενάκη, Η Αρχαία Αγορά, Η Ρωμαϊκή Αγορά (συνέχεια της Αρχαίας), Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Βυζαντινό Χριστιανικό μουσείο Αθηνών, Κυκλαδικό Μουσείο,Πολεμικό Μουσείο, Ίδρυμα Θεοχαράκη, Οι Στήλες του Ολυμπίου Διός, Το Παναθηναϊκό Στάδιο, Ο λόφος του Λυκαβηττού, Η Πλατεία Συντάγματος, Ο Ναός του Ηφαίστου, Το Ωδείο του Ηρώδου Αττικού, Ο Εθνικός Κήπος, Η Πύλη
του Αδριανού, Ο Κεραμικός και Ο λόφος του Φιλοπάππου.
Aντίστοιχα αξιοθέατα – όπως το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος,
Πρώην Εθνικό Μουσείο Ελληνικής Λαϊ-
κής Τέχνης το οποίο ιδρύθηκε το 1918 από τον ποιητή Γεώργιο Δροσίνη, ως Μουσείο Χειροτεχνημάτων. Στις μέρες μας το Μουσείο αποτελείται από 18 αυτοτελή οικήματα στην Πλάκα, κοντά στο Μοναστηράκι που συνορεύουν μεταξύ τους και αποτελούν μια γειτονιά, την «Αυλή των θαυμάτων» όπου θα προβάλλεται ο υλικός και αύλος πολιτισμός μας, μέσα από τις πολύτιμες συλλογές, λαϊκής Τέχνης από τον 17ο αιώνα ,από όλη την Ελλάδα. Θα παρουσιάζονται είδη μεταλλοτεχνίας, κοσμήματα,υφαντά, ενδυμασίες, πήλινα σκεύη, λειτουργικές εκκλησιαστικές συλλογές, κοσμικά χορευτικά, μουσικά δρώμενα, Θέατρο σκιών, λαϊκάπανηγύρια.
Επίσης, θα υπάρχει ένα καλά δομημένο τμήμα συντήρησης των συλλογών αλλά
και μεγάλη βιβλιοθήκη με ένα δραστήριο ερευνητικό κέντρο καθώς και εκπαιδευτικά προγράμματα. Το πλέγμα των μουσειακών οικιών, θα ολοκληρωθεί το 2023 και το ευφροσύνο ξεκίνημα έγινε με μια μεγάλη έκθεση, αφιερωμένη στα 200 χρόνια από το 1821.
Πρόκειται για ένα Μουσείο θησαυρό, της Μεσαιωνικής και νεώτερης Ιστορίας μας.
Στις συλλογές του υπάρχουν 400.000 έγγραφα, Βυζαντινά χειρόγραφα και αντικείμενα από τον 11ο αιώνα, αλλά και την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, όπως και συλλογές του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.
Διασώζονται πλήθος κειμηλίων των οπλαρχηγών, με κυρίαρχη την στολή του Κολοκοτρώνη, το Εγκόλπιον, άμφια και ο Σταυρός ευλογίας του ιερομάρτυρα Χρυσοστόμου Σμύρνης, Κειμήλια, σημαίες, χάρτες από τον Μακεδονικό αγώνα, τον πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο,ενώ είναι το πρώτο Μουσείο που χρησιμοποίησε πολυμέσα. Ύποδέχθηκε την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση με μία μνημειώδη έκθεση.
Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών Ιδρυμα Βούρου- Ευταξία
Από τα πιο σημαντικά Μουσεία της Αθήνας στην πλατεία Κλαυθμώνος, το οποίο
Ιωάννα ΚουρήΦορεσιά Αττικής
από τα Μεσόγεια
Νυφική φορεσιά.
Χαρακτηριστικά της
το άσπρο βαμβακερό
πουκάμισο με το
φούντι (ολοκέντητος
πολύχρωμος
ποδόγυρος), ο τζάκος
με τα χρυσοκέντητα
μανίκια και στο
κεφάλι η ολομέταξη
χρυσομπόλια και
τα πεσκούλια από
κόκκινο μετάξι με
ασημένια δεσίματα και φούντες. Ο στολισμός συμπληρώνεται με
πλούσια κοσμήματα
και μεγάλο διχτυωτό γιορντάνι.
Ίδρυμα Ωνάση και ο Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο – βρίσκονται στους δήμους γύρω από την Αθήνα.
υπήρξεκαι η πρώτη κατοικία του Όθωνα, αποτελείται από δύο κτήρια το ένα Νεοκλασικού Ρυθμού Ιδρύθηκε από τον Λάμπρο Ευταξία το 1973 και υπήρξε η πρώτη κατοικία του Βασιλιά Όθωνα και της Αμαλίας 1836-43. Στις αίθουσες του φιλοξενούνται τα πιό σημαντικά βασιλικά κειμήλια του 19ου αιώνα που ανήκαν στην Οθωνικη περίοδο στην απαρχή του Ελληνικού κράτους με πρωτεύουσα την Αθήνα.Έπιπλα, πορσελάνες, πίνακες της Σχολής του Μονάχου, των Γύζη, Παρθένη και γκραβούρες, πλαισιώνουν τους άνω ορόφους Στο ισόγειο φιλοξενείται, ένας από τους μοναδικούς μεγάλων διαστάσεων ζωγραφικούς πίνακες 1674 του Γάλλου Ζωγράφου Jacques Carrey που απεικονίζει τον Μαρκήσιο de Nointel πρέσβη του Λουδοβίκου ΙΔ στην Κωνσταντινούπολη, μαζί με την ακολουθία του και φουστανελλάδες, στην εξοχή γύρω από την Ακρόπολη. Ο πίνακας παρουσιάζει μια σπάνια σημαντική λεπτομέρεια, απεικονίζει τον Παρθενώνα άθικτο, δηλαδή πριν την ανατίναξη του από τον Μοροζίνι το 1687. Ύπάρχουν πολυμέσα που δείχνουν την Αθήνα το 1842.
σημεία ενδιαφέροντος:
Εθνικό Ιστορικό
Μουσείο, Παλιά
συμβολή της Λέσβου στην ελληνική Επανάσταση ήταν πολύ
ουσιαστική στον αγώνα για
την ελευθερία αφού σημα-
ν τικοί Λέσβιοι αγων ιστές συνέδραμαν είτε αγωνιζόμε-
νοι σε άλλες περιοχές, είτε ενισχύοντας οικονομικά στον αγώνα είτε είχαν μεταφέρει στη Λέσβο τις επαναστατικές
ιδέες της Φιλικής Εταιρείας και είχαν μυήσει αρκετούς ντόπιους όπως ο Βενιαμίν ο Λέσβιος και ο Παλαιολόγος Λεμονής. Το Σεπτέμβριο του 1820 συναντάμε τον Βενιαμίν στη Σμύρνη να διδάσκει,
ενώ παράλληλα φέρεται να
ενεργεί εκεί ως απεσταλμένος
της Φιλικής Εταιρείας. Μετά
την έναρξη της Επανάστα-
σης μεταβαίνει στις Κυδω-
νιές (στο Αϊβαλί) με σκοπό να
συγκεντρώσει πολεμοφόδια
για τον αγώνα από κοινού με τον Παπαφλέσσα. Ιστορική στιγμή της Επανάστα-
σης αποτελεί η πυρπόληση
του τουρκικού δίκροτου, του τότε αυτοκρατορικού οθωμανικού στόλου, στον όρμο της Ερεσού Λέσβου, το Μάιο του 1821 από τον Ψαριανό πυρπολητή Δημήτρη Παπανικολή, που θεωρείται
η πρώτη κατά μέτωπο ναυμαχία που έδωσαν οι Έλληνες ναυμάχοι στην ελληνική Επανάσταση.
Λέσβος, το πράσινο “διαμάντι”
του βορειοανατολικού Αιγαίου.
Συμβολή στην Επανάστασηphoto taken from DiscoverGreece
ΗΛέσβος το νησί που
βρίσκεται στο Ανα-
τολικό Αιγαίο, είναι
το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας, μετά την Κρήτη και την Εύβοια.
Η πρωτεύουσα του νησιού
είναι η Μυτιλήνη και δεν
ήταν λίγες οι φορές που πολ-
λοί μπερδεύουν την ονομα-
σία της με εκείνη ολόκληρου
του νησιού. Χαρακτηρίζεται
από μακρά ιστορία και πλούσια παράδοση. Ύπολογίζεται ότι κατοικείται από τα προϊ-
στορικά χρόνια, με ευρήματα να ανήκουν στην Παλαιολιθική Εποχή.
Όπως θα δούμε και παρακάτω, πολλά από τα σημαντικά της αξιοθέατα μαρτυρούν ότι υπήρξε ενεργή σε διάφορες ιστορικές περιόδους,
όπως εκείνη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Έχει εντυπωσιακή φυσική ομορφιά και μεγάλη ιστορία και πλούσια τοπικά προϊόντα.Θεωρείται η πατρίδα του ούζου και οι παραγωγοί του βάζουν όλη τους την τέχνη κατά την απόσταξή του.
Φημίζεται για τις μαγευτικές του παραλίες όπως είναι το το Αμμουδελιό, τα Πλακάκια, η Μήθυμνα, η Πέτρα, η παραλία του Πλωμαρίου, της Μυτιλήνης και η Ερεσός.
Η Λέσβος έχει πλούσια παραγωγή προϊόντων, μεταξύ των οποίων και τρία ΠΟΠ τυριά – φέτα, κασέρι και λαδοτύρι, Παράγει κρασί, μέλι, χάχλα (τραχανάς σε μορφή βαρκούλας), ψάρια, οστρακοειδή και ούζο.
» Το πολυκέντρο του
δήμου Πλωμαρίου
(με μόνιμη έκθεση
του κέντρου με τίτλο «Εμπορικό, βιομηχανικό
και ναυτικό Πλωμάρι των αρχών του 20ου αιώνα»),
» Το αρχαίο θέατρο Μυτιλήνης,
» Το Ρωμαϊκό Ύδραγωγείο
της Μόριας,
» Η Ακρόπολη της αρχαίας Ερεσού,
» Το Μουσείο –Βιβλιοθήκη «Στρατής
Ελευθεριάδης – Teriade»,
» Το Μουσείο Θεοφίλου,
» Το επιβλητικό Κάστρο της Μήθυμνας,
» Ρωμαϊκό Ύδραγωγείο
Μόριας
» Η Σκάλα Συκαμινέας και
» Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας
Χατζημιχαήλ
Το Μουσείο είναι χτισμένο εκεί που ήταν το σπίτι όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο διάσημος πλέον, αυτοδίδακτος, λαϊκός ζωγράφος. Χτίστηκε το 1964 με έξοδα του Στρατή Ελευθεριάδη - Teriade, του σημαντικού Έλληνα συλλέκτη και πνευματικού ανθρώπου που έζησε στο Παρίσι. Σε αυτό εκτίθενται 86 έργα του ζωγράφου των τελευταίων ετών της ζωής του. Τα τελευταία χρόνια της δύσκολης ζωής του, όντας σε οικονομική ένδεια, ο Θεόφιλος κατάφερε να συνεχίσει το έργο
του, έχοντας την οικονομική στήριξη του Teriade, με τον οποίο γνωρίστηκαν στη Μυτιλήνη.
Ιωάννα Λαγουμίδου - Φορεσιά της Λέσβου Χαρακτηριστικό της ενδυμασίας του νεώτερου τύπου λεσβιακής ενδυμασίας από το Πλωμάρι Λέσβου είναι το σαλβάρι ή βράκα, ενώ η γυναίκα που τη φορούσε λεγόταν βρακούσα.
Τα έργα αυτά εξέθεσε ο Teriade σε μιά μεγαλειώδη έκθεση στο Λούβρο αρχές Ιουνίου του 1961.
Δυστυχώς όμως ο Θεόφιλος δεν ζούσε πια για να χαρεί με τη διεθνή καταξίωση και αναγνώρισή του έργου του. Οι πίνακες στο μουσείο προέρχονται από την ιδιωτική συλλογή του Ελευθεριάδη και δωρήθηκαν στον Δήμο.
Μουσείο – Βιβλιοθήκη Στρατή Ελευθεριάδη-
Το Μουσείο στεγάζεται σε μία παρακείμενη έπαυλη και είναι μοναδικό στο είδος του προσφέροντας στον
επισκέπτη ξεχωριστές καλλιτεχνικές περιπλανήσεις. Εκτίθενται, πέρα από το σύνολο του εκδοτικού έργου του Στρατή Ελευθεριάδη και έργα γνωστών ελλήνων καλλιτεχνών όπως των: Θεόφιλου, Τσαρούχη, Ρόρρη. Εκεί μπορεί κανείς να δει επίσης, αντίτυπα των «Μεγάλων Βιβλίων» τα γνωστά VERVE με μοναδικές λιθογραφίες των σημαντικότερων ζωγράφων παγκοσμίως όπως των Σαγκάλ, Ματίς, Πικάσο, Λεζέ κ.α. Επίσης, στην συλλογή φυλάσσονται και σπάνια αντίγραφα μεσαιωνικών χειρογράφων. Το Μουσείο εποπτεύεται από το Ύπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Σημαντικά αξιοθέατα
και σημεία ενδιαφέροντος:
Ρόδος αποτέλεσε
επαρχία του Οθω -
μανικού κράτους,
πρωτεύουσα του νησιωτι-
κού συμπλέγματος, έδρα
του Τούρκου διοικητή και
βάση στρατευμάτων.
Ο οθωμανικός πληθυ -
σμός κατοικούσε μέσα στο
Κάστρο και έτσι το νησί δεν
θα μπορέσει να πάρει ενερ -
γό μέρος στην Επανάσταση
του 1821. Συμβάλλει, όμως,
στον αγώνα για την ανε-
ξαρτησία του υπόδουλου
Έθνους. Επίλεκτα μέλη της
μυούνται στη Φιλική Εταιρεία, με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Αγάπιο.
Όμως, το κίνημα που δημιουργήθηκε, προδόθηκε και
οι μυημένοι σ’ αυτό συλλαμ-
βάνονται, βασανίζονται και φυλακίζονται.
Οι Ροδίτες, σπουδαστές
στην Ευρώπη, έμποροι της
Αιγύπτου και όσοι έφυγαν
από τη Ρόδο στην επαναστα-
τημένη Ελλάδα, παίρνουν
μέρος στην Επανάσταση ή
βοηθούν οικονομικά τον Αγώνα. Αλλά, αν η Ρόδος δεν μπόρεσε να επαναστατήσει, τα Δωδεκάνησα ξεσηκώνο-
νται και στέκονται αλληλέγ-
γυα στο μαχόμενο Έθνος.
Η πιο μαύρη σελίδα όμως, γράφεται με την καταστρο -
φή της Κάσου που θα θα συ -
γκλονίσει την Ελλάδα.
Ο ελληνικός στόλος δεν
θα το αφήσει έτσι και θα
εκδικηθεί στις 29 Αυγού -
στου του 1824, στον μικρα-
σιατικό κόλπο του Γέροντα, απέναντι από την Κάλυμνο, όπου θα δοθεί μεγαλύτερη ναυμαχία της Επανάστασης. Ο ναύαρχος Μιαούλης, παρά την αριθμητική υπεροχή του εχθρού, θα κάψει τα πλοία τους και θα πετύχει πρωτοφανή νίκη, προκαλώντας παραλήρημα
χαράς στο λαό της Καλύμνου που υποδέχθηκε τους δοξασμένους ναυμάχους, όταν τα καράβια αγκυροβόλησαν, μετά τη ναυμαχία, στο νησί τους.
Στο νησί των Ιπποτών και της παραμυθένιας ομορφιάς.
συμβολή στην Ιστορίαphoto taken from DiscoverGreece
ΗΡόδος βρίσκεται στα Δωδεκάνησα και είναι παγκοσμίως
αναγνωρίσιμη Αποτελεί μοναδικό μωσαϊκό πολιτισμών, από την Αρχαία Ελλάδα μέχρι τον Μεσαίωνα.
Είναι από τους προορισμούς που υπήρξαν δημοφιλείς ήδη από τον καιρό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, κάτι που την καθιστά διαχρονική.
Ένα προσωνύμιο που της έχει δοθεί – λόγω της γεωγραφικής της θέσης σε συνδυασμό με τις εκστρατείες
των Σταυροφοριών, είναι «Το νησί των ιπποτών».
Κατά συνέπεια, επειδή το πιο αναγνωρίσιμο κομμάτι
του νησιού, η Παλιά Πόλη της Ρόδου, έχει τον πιο καλοδιατηρημένο μεσαιωνικό
οικισμό, έχει κατακτήσει μια
θέση στη λίστα των πόλεων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς
της UNESCO.
Μερικά από τα
σημαντικότερα αξιοθέατα
της υπέροχης Ρόδου είναι:
» Ο Κολοσσός της Ρόδου
» Το Παλάτι του Μεγάλου
Μάγιστρου
» Τα Μεσαιωνικά Τείχη
και η Παλιά Πόλη
» Η Λίνδος με την Ακρόπολή
της
» Το Αρχαιολογικό Μουσείο
της Ρόδου
» Η Αρχαία Κάμειρος
» Ο Ναός της Αγίας Τριάδας
» Η Ιερά Μονή της Παναγιάς
Τσαμπίκας
» Το Κάστρο Μονολίθου
» Η Κοιλάδα των
Πεταλούδων
» Η Μαρίνα Μανδρακίου
» Η Αρχαία Ιαλυσσός και ο Λόφος Φιλέρημος
» Ο Ενετικός Πύργος Ρολογιού και » Οι Επτά Πηγές
Το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου (Βυζαντινό Μουσείο)
Ανηφορίζοντας την οδό Ιπποτών στο τέρμα δεξιά, βρίσκεται το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου που λειτουργεί και ως Βυζαντινό Μουσείο. Απέναντι από το παλάτι και ανάμεσα σε λείψανα διαφόρων ιστορικών περιόδων, μπορεί κανείς να ξεχωρίσει και τα ερείπια της καθολικής εκκλησίας του Αγίου Ιωάννου.
Το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου χτίστηκε στη θέση της κάτω Ακρόπολης της αρχαίας Ρόδου, εκεί που αρχικά βρισκόταν ο ναός του Θεού Ήλιου.
Στην ίδια θέση τον 7ο αιώνα υπήρχε ένα βυζαντινό παλάτι και στη συνέχεια τον 14ο αιώνα, οι ιππότες του Αγίου Ιωάννου κατασκεύασαν το παλάτι ως κατοικία του Μεγάλου Μαγίστρου και ως διοικητικό κέντρο της πόλης.
Καταστράφηκε το 1856 από μεγάλη έκρηξη πυρίτιδας που ήταν κρυμμένη στα υπόγεια της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη.
Το Αρχαιολογικό
Μουσείο της Ρόδου
Το κτήριο του Νοσοκομείου των Ιπποτών άρχισε
να κτίζεται το 1440 και ολο-
κληρώθηκε από το Μεγάλο Μάγιστρο d’ Aubusson (1476
Λιάνα Σκουρλή - Φορεσιά της Ρόδου
Νυφική και γιορτινή φορεσιά. Χαρακτηριστικά στοιχεία η μακριά υφαντή βράκα με πολύχρωμα κεντίδια, το γεμάτο πτυχές αμάνικο μεταξωτό φουστάνι, το χρυσοΰφαντο γιλέκο και το στόλισμα του κεφαλιού.
– 1503). Αυτό το μνημειώδες
και βιοκλιματικά σχεδιασμέ-
νο κτήριο στεγάζει τώρα το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ρόδου, στο οποίο εκτίθενται
αρχαιολογικά ευρήματα από διάφορα σημεία της Ρόδου
και των γύρω νησιών.
Ναός Παναγιάς του Κάστρου
Ο αρχικός πυρήνας του κτιρίου οικοδομήθηκε πιθανότατα κατά τον 11ο αιώνα μ.Χ. Μετά την κατάληψη της Ρόδου από τους Ιωαννίτες ιππότες, μεταξύ των ετών 1319 και 1334, η βυζαντινή εκκλησία μετασκευάστηκε σε γοτθική βασιλική, ενώ κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ο ναός μετατράπηκε σε μουσουλ-
μανικό τέμενος (Εντερούμ Τζαμί).
Ξενώνας Αγίας Αικατερίνης
Ο Ξενώνας της Αγίας Αικατερίνης βρίσκεται στο Μπούργκο της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου. Κτίστηκε το 1391-92, επί μεγάλου Μαγίστρου Heredia, από τον Ιταλό Domenico d’ Allemagna, Αμιράλη του Τάγματος των Ιωαννιτών Ιπποτών.
Στο ιδρυτικό συμβόλαιο του Ξενώνα το 1391 αναγράφεται ότι ιδρύθηκε στο Μπούργκο
της Ρόδου, κοντά στα τείχη
στην πύλη που οδηγούσε στο μώλο και ήδη το 1465 ονομαζόταν πύλη της Αγίας Αικατερίνης.
και
Το κοσμοπολίτικο και ήσυχο χωρίς αυτοκίνητα νησί.
ΗΎδρα δεν είναι απλά
ένας από τους πιο
ιερούς τόπους του
Ελληνισμού, καθώς αποτέ-
λεσε το ναυαρχείο του, κατά
θάλασσα, απελευθερωτικού
αγώνα του 1821, έχοντας ναυ-
τική παράδοση αιώνων. Είναι
το μέρος όπου η ναυτική παι-
δεία σε συνδυασμό με την
ευτολμία, τη διπλωματική δε-
ξιοτεχνία, την επιχειρηματική δεινότητα, τη ναυτοσύνη και την περιφρόνηση προς τον θάνατο, συνέθεσαν αρμονι-
κά ένα απαράμιλλο πρότυπο που αποτέλεσε το ορόσημο για κάθε Έλληνα.
Διέθεσε πάνω από εκατόν ογδόντα πλοία και πολλά χρή-
ματα και προσέφερε πολιτικά, ναυτικά και οικονομικά και ουσιαστικά ηγεμόνευσε της εθνικής προσπάθειας.
Η σεμνή αρχηγεία του Ανδρέα Μιαούλη αποτελεί αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της προσήλωσης στο στόχο, όπως και άλλες οικογένειες
που αφιέρωσαν τις περιουσίες και τη ζωή τους στον απελευθερωτικό αγώνα με σεμνότητα και αυταπάρνηση προσφέροντας πλούτη, ηγεσία και αίμα στο δέντρο της Ελληνικής Ελευθερίας (Οικ. Κουντουριώτη, Μιαούλη, Μπουντούρη, Τσαμαδού, Κριεζή, Βότση, Τομπάζη, Σαχίνη, Σαχτούρη κ.α)
Το αρχοντικό και κοσμοπολίτικο νησί της Ύδρας, με την πλούσια ναυτική ιστορία, βρίσκεται δυτικά του Σαρωνικού Κόλπου.
Αποτελεί έναν από τους ομορφότερους προορισμούς για όσους κατοικούν στην Αττική και λειτουργεί σαν βάλσαμο στους επισκέπτες του, αφού δεν έχει καμία σχέση με τις μεγαλουπόλεις.
Διαθέτει ξεχωριστή αρχιτεκτονική, με γραφικά κτήρια.
Διαθέτει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό: Είναι ένα νησί
χωρίς αυτοκίνητα. Έχει μόνο πεζούς και γαϊδουράκια και
καραβάκια για όσους θέλουν να μετακινηθούν.
Μεγάλες ιστορικές προσωπικότητες έχουν περάσει από το όμορφο νησί της Ύδρας
αλλά και πολλοί διάσημοι, όπως η Σοφία Λόρεν, ο Ωνάσης, η Μαρία Κάλλας.
Η κουζίνα της Ύδρας είναι πολύ ιδιαίτερη. Αξίζει να δοκιμάσει κανείς τα ψαρικά και τα μαλάκια που αλιεύονται
στα νερά του νησιού, τις γκόγκλιες – παραδοσιακά χειρο -
ποίητα ζυμαρικά – και φυσικά τα υδραϊκά αμυγδαλωτά, όπως τα αχλαδάκια, οι ζαχαρομπακλαβάδες, κ.α.
Η άφιξη στο νησί γίνεται
είτε ακτοπλοϊκώς από το λι-
μάνι του Πειραιά είτε οδικώς
από το Μετόχι Νομού Αργολί-
δας και από κει μεταφέρεστε
στο νησί με θαλάσσιο ταξί.
Μερικά από τα σημαντικό -
τερα αξιοθέατα και παραλίες
που κάθε ταξιδιώτης πρέπει να επισκεφθεί είναι:
» Ο Καθεδρικός Ναός της
Κοιμήσεως της Θεοτόκου
» Το ιστορικό Μοναστήρι
και Ναυαρχείο του Αγώνα
και έδρα της Μητροπόλεως
Ύδρας, Σπετσών, Ερμιονίδος,
Τροιζηνίας και Αιγίνης, μέσα στο οποίο λειτουργεί και εκκλησιαστικό μουσείο
» Το Ιστορικό Αρχείο –Μουσείο της Ύδρας
» Οι ιστορικές επαύλεις των Λαζάρου και Παύλου Κουντουριώτη
» Το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία
» Το Όρος Έρως
» Το σπίτι του Leonard Cohen
» Η παραλία Μπίστι
» Η παραλία Βλυχός
» Η παραλία Σπηλιά
Παράρτημα
Εθνικού Ιστορικού Μουσείου «Λάζαρος
Κουντουριώτης»
Αρχοντικό, εκλεκτό δείγμα αρχιτεκτονικής τέλη 18ου αιωνα, δεσπόζει στη Δυτική πλευρά του λιμανιού. Στους χώρους του διαδραματίστηκαν πολλά ιστορικά γεγονότα και φιλοξενήθηκαν προσωπικότητες Έλληνες και ξένοι κατά την Επανάσταση.
Παρουσιάζονται, προσωπικά αντικείμενα, ενδυμασίες, έγγραφα, της οικογένειας Κουντουριώτη, Πίνακες Νεοελληνικής ζωγραφικής, των Βρυζάκη 18ος, 19ος, λαογραφικες συλλογές άλλων νησιών, Σκύρο, Σκιάθο, Κέρκυρα, Ψαρρά αλλά και της ενδοχώρας, από την Βέροια, τα Ιωάννινα.
Ενώ,περίοπτη θέση κατέχει και η ενδυμασία της Κυριακούλη Κριεζή, επίτιμης κυρίας των τιμών της Βασίλισσας Αμαλίας.
Εδώ, φυλάσσεται ο ιστορι-
κός Σταυρός του Ανδρέα Μιαούλη, με τον οποίο ξεκινούσε
κάθε ναυμαχία.
Μουσείο Μεταβυζαντινής
Τέχνης & Ιστορίας «Γεώργιος
Κουντουριώτης»
Στην Δυτική πλευρά του λιμανιού, πάνω στον λόφο βρίσκεται το αρχοντικό του Γεωρ-
γίου αδελφού του Λάζαρου Κουντουριώτη που χτίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Ο Γεώργιος υπήρξε πολιτικός
και αναμείχθηκε ενεργά στον αγώνα, αρχικά από την Β’ Εθνοσυνέλευση στο Άστρος. Μετά τον θάνατο του Καποδίστρια, του οποίου ήταν πολιτικός αντίπαλος, συνέχισε την πολιτική του καριέρα και έγινε και Πρωθυπουργός της Ελλάδας το 1848. Στο αρχοντικό, εκτίθενται συλλογές, μεταβυζαντινής τέχνης, κειμήλια της οικογένειας, έγγρα-
φα και εκθέματα της Νεώτερης Ιστορίας της Ύδρας.
Αρχείο-Μουσείο Ύδρας Οι διαχρονικές ιστορικές
συλλογές 18ος-20ος αιωνας φιλοξενούνται σε ένα σύγχρονο κτήριο στον παραδοσιακό αρχιτεκτονικό ρυθμό της Ύδρας που δεσπόζει στο Ανατολικό μέρος του λιμανιού. Στο τμήμα των ‘αρχείων» υπάρχουν τα σημαντικότερα ιστορικά έγγραφα και τεκμήρια από την προεπαναστατική περίοδο ως και τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, χάρτες, ακρόπρωρα, εκθέματα όπλων, κλπ. Επίσης στις σημαντικές ιστορικές-λαογραφικές συλλογές του δεσπόζουν είναι η αυθεντική ΧΑΡΤΑ
ΤΟΎ ΡΗΓΑ και σε Ασημένια λάρνακα η ταριχευμένη καρδιά του εμβληματικού αγωνιστή Ναυάρχου ΑΝΔΡΕΑ ΜΙΑΟΎΛΗ.
Τιτίκα Σκουλή - Φορεσιά της Ύδρας
Γιορτινή φορεσιά, με χαρακτηριστικό το μεταξωτό πουκάμισο με μπιμπίλες, το πολύπτυχο μεταξωτό φουστάνι, η εφαρμοστή μεταξωτή τζάκα (γιλέκο), το ολομέταξο μαντίλι με λεπτοδουλεμένα πολύχρωμα μεταξοκεντήματα από χρυσό.
Το μαντίλι είναι αυθεντικό και ανήκει στην οικογένεια Κοτομμάτη-Σκουλή.
Σημαντικά αξιοθέατα και σημεία ενδιαφέροντος:
χιλιοτραγουδισμένη Κρήτη
είναι το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας και κατ’ επέ-
κταση ένα από τα μεγαλύτερα της Με-
σογείου. Βρίσκεται στη νότια πλευρά
του Αιγαίου και θα μπορούσε να χαρακτηριστείως «κιβωτός» της μεσογειακής ομορφιάς και ιστορίας. Τα τοπία της είναι ένας υπέροχος συνδυασμός
από όρη και παραλίες, φαράγγια και
εξωτικά τοπία. Σύμφωνα με ευρήματα
από ανασκαφές, ο ευλογημένος αυτός
τόπος κατοικείται από την Πρώιμη Πα-
λαιολιθική περίοδο, γεγονός που του
χαρίζει πληθώρα από αρχαιολογικούς
χώρους σε όλη την επικράτειά του, επισκέψιμοι για τους ταξιδιώτες του. Φυσικά η απέραντη ομορφιά της Κρήτης αναδεικνύεται και στους ανθρώπους της, οι οποίοι είναι πολύ φιλόξενοι και δεν χάνουν την ευκαιρία να κεράσουν ρακί, τσικουδιά και μεζέδες τους επισκέπτες τους. Η Κρήτη χωρίζεται σε 4 νομούς, Χανίων, ο Ρεθύμνου, Ηρακλείου, Λασιθίου.
Νομός Χανίων
ε την είδηση της έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης στην ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα, οι χριστιανοί της Κρήτης άρχισαν να οργανώνονται για να κηρύξουν Επανάσταση στο νησί.
Στις 27 Μαΐου 1821 συγκεντρώθηκαν στα Σφακιά οπλαρχηγοί και από τα Σφακιά και τις γύρω επαρχίες και κήρυξαν επίσηµα την Επανάσταση στην Κρήτη.
Κορυφαία πράξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κρητών, σύμβολο ηρωισμού και θυσίας. Είναι το σημα -
ντικότερο επεισόδιο της Κρητικής Επανάστασης του 1866 οι Κρητικοί αποφάσισαν να ξεσηκωθούν μόνοι τους και ύψωσαν τη σημαία της Επανάστασης στις 21 Αυγούστου, με το σύνθημα «Ένωσις ή Θάνατος».
Μια από τις λαμπρότερες και ενδοξότερες σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας, είναι το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου της Κρήτης, στις 9 Νοεμβρίου 1866. Η Μονή και η ανατίναξη των πολιορκημένων μέσα σ’ αυτή, έγιναν σύμβολα ηρωισμού και αυτοθυσίας.
Ο νομός Χανίων είναι ίσως ο γνωστότερος της Κρήτης. Βρίσκεται στο δυτικότερο κομμάτι του νησιού και η πρωτεύουσά του είναι η ομώνυμη πόλη των Χανίων, ενώ η δεύτερη μεγαλύτερη είναι η Σούδα. Λόγω της ιστορίας του, θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε μοναδικό κράμα πολιτισμών, αλλά και τοπίων. Διαθέτει μοναδικές και φημισμένες παραλίες - όπως είναι η Αγία Μαρίνα - αλλά και το φημισμένο Φαράγγι της Σαμαριάς.
Ένα μέρος που όλοι οι ταξιδιώτες του νησιού οφείλουν να επισκεφθούν είναι η παλιά πόλη των Χανίων, διότι εκεί αποδεικνύεται η μεγαλοπρεπής
ιστορία του τόπου, έχοντας πολλά αξιοθέατα από διαφορετικές περιόδους μαζεμένα.
Η Λεβεντογένα Κρήτη της αυθεντικής ομορφιάς.
Ο νομός Ρεθύμνου είναι ο αμέσως επόμενος σε φήμη μετά των
Χανίων και βρίσκεται ακριβώς
δίπλα του. Η πρωτεύουσά του
είναι η ομώνυμη πόλη του Ρεθύμνου και αποπνέει έναν αέρα
πιο μυστήριο, με πολλά αξιοθέατα από την εποχή των Ενετών.
Οι επισκέπτες θα συναντήσουν και τζαμιά από την εποχή της Τουρκοκρατίας.
Ένας ακόμα λόγος για να τον επισκεφθεί κανείς είναι η μεγαλύτερη παραλία της Κρήτης, η οποία βρίσκεται στο ανατολικό
κομμάτι του νομού, έχει μήκος 12 χιλιόμετρα και μπορεί να φιλοξενήσει τους ταξιδιώτες της στα πολλά ξενοδοχεία που βρίσκονται εκεί.
Ο γεμάτος ζωή νομός Ηρακλείου βρίσκεται στην καρδιά της Κρήτης, ανάμεσα στους νομούς Ρεθύμνου και Λασιθίου, αποδίδοντας αρμονικά της συνύπαρξη του παρελθόντος με το παρόν. Ο επισκέπτης του νομού αυτού μπορεί να συνδυάσει
τη διαμονή του σε ένα πολυτελές και σύγχρονο ξενοδοχείο με τις επισκέψεις του στο ενετικό λιμάνι και τα τείχη.
Δεν πρέπει να παραβλέψουμε την επιβλητική και σχεδόν μυθική Κνωσό, η οποία βρίσκεται σε αυτό το νομό και περιμένει τους επισκέπτες της για να τους διηγηθεί τους μύθους και την ιστορία της.
Νομός Λασιθίου
Ο νομός Λασιθίου είναι ο ανατολικότερος και ο πιο αραιοκατοικημένος νομός της Κρήτης. Η πρωτεύουσά του είναι
ο Άγιος Νικόλαος και αποτελεί συμπληρωματικό κομμάτι αυ-
τού του υπέροχου «κολλάζ» από
όμορφα τοπία που αποτελεί την Κρήτη.
Είναι μια πιο ήρεμη εκδοχή του νησιού αλλά και ταυτόχρονα έντονη, αφού στη νότια μεριά του βρίσκεται το νησί της Σπιναλόγκα, το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο από τη δημιουργία του ενετικού οχυρού εκεί και αργότερα την χρήση του ως οικισμός των λεπρών ασθενών μέχρι τα μέσα του 20 ου αιώνα.
Σήμερα «Το Νησί» είναι ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα που επισκέπτονται χιλιάδες ταξιδιώτες κάθε χρόνο.
Λαογραφικό Μουσείο «Κρητικό Σπίτι»
Το Λαογραφικό Μουσείο «Κρητικό Σπίτι» είναι δημιούργημα της Ασπασίας Μπικάκη και της Ειρήνης Κουμανδράκη.
Bρίσκεται στο κέντρο της πόλης των Χανίων και στους χώρους του ο επισκέπτης θα γνωρίσει
τη ζωή και τις ασχολίες των κατοίκων της υπαίθρου μέχρι και το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, μέσα από αντικείμενα καθημερινής χρήσης.
Αρχαιολογικό
Μουσείο Ηρακλείου
Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και είναι ένα από τα πιο μεγάλα και ενδιαφέροντα μουσεία της Ελλάδας.
Ιδρύθηκε το 1908 για να στεγάσει τις πρώτες συλλογές κρητικών αρχαιοτήτων και σήμερα φιλοξενεί 7.500 εκθέματα, αντιπροσωπευτικά δείγματα από τη Νεολιθική εποχή μέχρι τους ρωμαϊκούς χρόνους.
Η συλλογή του με τις μινω -
ικές αρχαιότητες είναι η πιο αξιόλογη στον κόσμο και δί-
Ειρήνη Τζιρβελάκη - Φορεσιά Κρήτης με Σάρτζα Χαρακτηριστικό στοιχείο της Κρητικής αυτής φορεσιάς σάρτζα, η κόκκινη πλισέ φούστα από την οποία παίρνει και την ονομασία της η ενδυμασία.
καια θεωρείται το σημαντικότερο μουσείο του μινωικού πολιτισμού.
Ανάμεσα στα αριστουργήματα της μινωικής τέχνης που παρουσιάζονται θα δείτε τις θεές των όφεων, τις πινακίδες
Γραμμικής Β από την Κνωσό, το Δίσκο της Φαιστού κ.ά.
Μουσείο Κρητικής Εθνολογίας
Η εθνογραφική έρευνα του
μουσείου και τα εκθέματά
του καλύπτουν την 2η χιλιε-
τία μ.Χ. στην Κρήτη.
Στην πρώτη φάση της ιστο -
ρικής εξέλιξης του νησιού
με την επανάκτησή του από
τους Βυζαντινούς το 963 και
την παρουσία τους έως το
1205, ο κρητικός λαός εισέρχεται στην ελληνική αναγέννηση του Μεσαίωνα.
Στη διάρκεια των 700 επόμενων ετών κατοχής από τους Ενετούς και τους Τούρκους, ο λαός αυτός όχι μόνο δεν θα υποκύψει πολιτισμικά στους κατακτητές, αλλά θα εξελιχθεί δημιουργικά μέσα στους αιώνες συντηρώντας τα πρότυπα της αυτοκρατορίας.
Η Έκθεση παρουσιάζει 3000 εκθέματα απ’ όλη την Κρήτη και ακολουθεί την εθνολογική ταξινομική των κοινωνικών εργασιών του Ανθρώπου: Διατροφή, Αρχιτεκτονική, Ύφαντική, Τέχνες – Εμπόριο, Μεταφορές, Ήθη και Έθιμα, Κοινωνική Οργάνωση.
τον Αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας
του 1821 η προ -
σφορά της Θεσσαλονίκης
και της Μακεδονίας ήταν
μεγάλη και παρόλο που η
πόλη είχε εξελιχθεί σε με-
γάλο οικονομικό κέντρο
της χερσονήσου του Αίμου,
κυρίως χάρη στο λιμάνι
της και γίνονταν εμπορικές
συναλλαγές με όλες τις με-
γάλες πόλεις της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, από τον πρώτο χρόνο του εθνικού ξεσηκωμού, το 1821, πάνω από 3.000 Έλληνες, ιδίως γυναικόπαιδα και γέροντες σφαγιάστηκαν στη Θεσσαλονίκη.
Οι πτυχές του εθνικού δράματος στην πόλη ξεχά-
στηκαν και παραμένουν σχεδόν άγνωστες.
Μετά την έκρηξη της Επανάστασης στη Χαλκιδική, την άνοιξη του 1821 και μετά την αποτυχημένη εξέγερση με τον Εμμανουήλ Παπά, τον Στάμο Χάψα και άλλους οπλαρχηγούς, η Θεσσαλονίκη, πλήρωσε βαρύ φόρο
αίματος, με εκτελέσεις και απαγχονισμούς δημογερόντων και άγριες σφαγές του άμαχου πληθυσμού.
Ο Τούρκος στρατιωτικός διοικητής της πόλης, Γιουσούφ πασάς, προκειμένου να αναστείλει οποιεσδήποτε επαναστατικές κινήσεις, έκανε αθρόες συλλήψεις υπόπτων και πάνω από 400 Έλληνες.
Ηό μορφη Θεσσαλονί-
κη, η γνωστή και ως
συμπρωτεύουσα της
Ελλάδας, βρίσκεται στην καρ-
διά της Μακεδονίας. Αποτελεί
εναλλακτική σκηνή οραμάτων
και τάσεων στην τέχνη και τον
πολιτισμό, ενώ είναι και το
σημείο επαφής διαφορετικών
κουλτουρών και πολιτισμών.
Διαθέτει μακραίωνη ιστο-
ρία, λόγω της οποίας ξεχωρί-
ζει και μονοπωλεί το ενδια-
φέρον πολλών επιστημόνων
που ασχολούνται ειδικά με
τη μεσαιωνική - για τα ελληνικά δεδομένα βυζαντινή –περίοδο. Επιπλέον είναι άξιο
αναφοράς ότι διαθέτει το μεγαλύτερο λιμάνι της βόρειας
Ελλάδας και ότι στην πόλη διοργανώνεται ετησίως η Δι-
εθνής Έκθεση (ΔΕΘ), πάντα με επιτυχία και προσελκύοντας
πολλές χιλιάδες κόσμο.
Η υπέροχη Μακεδονίτισσα
σαν καλή οικοδέσποινα δια-
θέτει πολλά αξιοθέατα, μα-
γαζιά και αξιοζήλευτη νυχτε-
ρινή ζωή, όποια και να είναι
η προτίμηση του επισκέπτη
της.
Μερικά από αυτά είναι:
» Ο Λευκός Πύργος
» Η Πλατεία Αριστοτέλους
» Οι οδοί Μητροπόλεως και
Τσιμισκή
» Τα Λαδάδικα
» Η Αγορά Μοδιάνο
» Το Μπιτ Παζάρ
» Η Άνω Πόλη
» Το Εβραϊκό Μουσείο
» Το Βυζαντινό Μουσείο
» Λευκός Πύργος
» Οι Αποθήκες του Λιμανιού
» Ο Πύργος Τριγωνίου και
» Το Επταπύργιο (γνωστό
και ως Γεντί Κουλέ)
Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσειο Μακεδονίας-Θράκης
ΛΕΜΜ-Θ
Από τα σημαντικότερα Μουσεία της Μακεδονίας-Θρακης, Ιδρύθηκε με πρωτοβουλία της Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητας (Κωνσταντινούπολη 1871-Θεσσαλονίκη 1924) με πλούσια εκπαιδευτική αλλά και συλλεκτική δράση λαογρσφικού υλικού της αστικής και αγροτικής ζωής της Μακεδονίας. Στεγάζεται σε ένα υπέροχο κτήριο την «έπαυλη Μοντιάνο» γνωστή και ως Παλαιο Κυβερνείο στην οδό Βασιλίσης Όλγας 68. Η έπαυλη χτίστηκε το 1906 μεσα σε ένα μεγάλο κήπο και με θέα στη θάλασσα, από τον αρχιτέκτονα Ελι Μοντιάνο, για τον Ισραηλίτη τραπεζίτη Γιακό Μοντιάνο και αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα της Αrt Νουveau, της εκλεκτικής τάσης στην Ευρωπαϊκή τέχνη και αρχιτεκτονική
της εποχής κυρίως στο Παρίσι.
Η έπαυλη μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το
1913, αγοράστηκε από το Ελληνικό κράτος και έκτοτε άλλαξε πολλές χρήσεις. Παραχωρήθηκε αρχικά στην Γενική Διοίκηση Μακεδονίας, έγινε κατοικία του Βασιλέως Γεωργίου Β, ως το 1937. Μετά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο, στρατιωτική Ιατρική Σχολή και κατοικία του Ύπουργού Βορείου Ελλάδος, ώσπου από το 1970 στεγάζει το Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας με ένα πλούτο συλλογών.
Το 1980, το ΛΕΜΜ κηρύσσεται ως διατηρητέο μνημείο και το 1993 οι πολύτιμες συλ-
με αντικείμενα από τη Θράκη
και έτσι, μετονομάζεται σε ΛΕΜΜ-Θ. ενώ από το 2000 εποπτεύεται από το Ύπουργείο Πολιτισμού στην Αθήνα.
Στο εμβληματικό αυτό μουσείο υπάρχουν δύο μεγάλες ενότητες συλλογών η μία με αντικείμενα μεγάλων διαστάσεων όπως νερόμυλοι, νεροπρίονα και νεροτριβές, η άλλη με μια πλούσια ποικιλία ενδυμασιών και αντικειμένων της καθημερινής ζωής που είναι μάρτυρες των διαφόρων εθίμων του υλικού και άυλου πολιτισμού της Μακεδονίας αλλα και της Θράκης.
Επίσης, διαθέτει και μοναδικές συλλογές που αφορούν στην διατροφή και τη στέγαση. Παράλληλα, το ΛΕΜΜ-Θ, οργανώνει για το ευρύ κοινό σημαντικές θεματικές εκθέσεις, διαθέτει πλούσιο ερευνητικό
Ρίτσα
Χατζησταματίου
- Φορεσιά της Καπουτζήδας Η φορεσιά της
Καπουτζήδας ήταν
από το σημερινό
προάστιο στα νότια
της Θεσσαλονίκης που
φέρει το όνομα Πυλαία.
Την χαρακτηρίζει
ο σαγιάς που έχει
διαφορετικό χρώμα
ανάλογα με την ηλικία
και τις περιστάσεις
και ο κεφαλόδεσμος,
που περιστρέφεται
γύρω από τον λαιμό
και πέφτει πίσω στην πλάτη.
και εκδοτικό έργο, ενώ δραστηριοποιείται και στις σύγχρονες τεχνολογίες καθώς και στα εκπαιδευτικά προγράμματα.
Λαογραφικό
Μουσείο Πυλαίας Το μουσείο ιδρύθηκε το 2019 και είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του Δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη που προσέφερε τον χώρο και του Σωματείου «Κίνησης πολιτών ίδρυσης Μουσείου» που συνέλεξε και κατέγραψε επί σειρά ετών τα πολύτιμα ιστορικά λαογραφικά τεκμήρια της περιοχής.
Οι συλλογές του αποτελούνται από 400 λαογραφικά αντικείμενα της Πυλαίας καθώς και πολύτιμες ενδυμασίες, μεταξύ των οποίων και η εμβληματική ενδυμασία με καταγωγή από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
και σημεία ενδιαφέροντος:
Γεώργιος Ασπρέας (1924).
Πολιτική ιστορία της νεωτέρας
Ελλάδος 1821 - 1921, τόμος Β΄. Αθήνα, «Εκδοτικός Οίκος Γ. Ν. Βασιλείου».
Βακαλόπουλος Απόστολος Ε., (1980) Ιστορία του νέου ελληνισμού, , τ. Ε’, Η μεγάλη ελληνική Επανάσταση (1821-1829) Οι προϋποθέσεις και οι
βάσεις της 1813 - 1822, εκδόσεις Α. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη ISBN 9608353-31-9,
Βαρβαρήγος, Ποθητός (2011). Θρησκεία και θρησκευτική ζωή
κατά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας (Μεταπτυχιακή εργασία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) (PDF). Θεσσαλονίκη.
Βόγλη Ελπίδα (1999). «Πολίτευμα ευρωπαϊκόν»: Απόψεις για το πολίτευμα των Ελλήνων κατά τον Αγώνα (1821-1828).
Βουρνάς Τάσος (1999). Σύντομη ιστορία της ελληνικής Επανάστασης. Αθήνα: Πατάκη. ISBN 960-600-951-3.
Brewer David (2001). The Greek
War of Independence: The Struggle for Freedom from Ottoman Oppression. Abrams Press. ISBN 1590206916.
Κακριδής Ιωάννης (1978). Οι αρχαίοι Έλληνες στη νεοελληνική λαϊκή παράδοση. Αθήνα: Μ.Ι.Ε.Τ.
Κολιόπουλος Ιωάννης Σ. (2000). Ιστορία της Ελλάδος από το 1800. Τεύχος Α’: Το έθνος, η πολιτεία και η κοινωνία των Ελλήνων. Βάνιας. ISBN 9602880724.
Κολιόπουλος, Ιωάννης Σ. (2003). Η πέραν Ελλάς και οι άλλοι Έλληνες: Το σύγχρονο ελληνικό έθνος και οι ετερόγλωσσοι σύνοικοι χριστιανοί 1800-1912. Θεσσαλονίκη: Βάνιας. ISBN 9602881046.
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος Κ. (1846). Τερτσέτης, Γεώργιος, επιμ. Διήγησις συμβάντων της Ελληνικής Φυλής από τα 1770 έως τα 1836. Αθήνα: Χ. Νικολαΐδης Φιλαδελφεύς. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2014.
Παναγιωτόπουλος Βασίλης (2003). «Η Φιλική Εταιρεία:
Οργανωτικές προϋποθέσεις της εθνικής Επανάστασης». Στο: Παναγιωτόπουλος, Βασίλης. Η Ελληνική Επανάσταση, 1821-1832:
Ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας και η
ίδρυση του ελληνικού κράτους. Τόμος 3ος. Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1770-2000. Ελληνικά γράμματα. σελίδες 9–32. ISBN 9604065408.
Παπαγεωργίου Στέφανος Π. (2005). Από το γένος στο έθνος: Η θεμελίωση του Ελληνικού κράτους 1821-1862 (2η έκδοση). Αθήνα: Παπαζήση. ISBN 960-02-1769-6.
Πιζάνιας Πέτρος (επιμ.) (2009). Η
ελληνική Επανάσταση του 1821. Ένα ευρωπαϊκό γεγονός. Αθήνα: Κέδρος. ISBN 978-960-04-3931-1.
Γεώργιος Πετρόπουλος (2018). Πολιτικο-κοινωνικοί και εθνικοί προσανατολισμοί των Αθηναίων ρομαντικών του ΙΘ΄ αιώνος. διδακτορική διατριβή για το τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Καλαμάτα.
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τόμος ΙΒ, 1975
Σβολόπουλος Κωνσταντίνος (2001). «Η σύσταση της Φιλικής Εταιρείας: μια επαναπροσέγγιση». Τα Ιστορικά 35: 283-298.
Ύδρα: Υδράτινη ντίβα». Ειδικό αφιέρωμα περιοδικού Γεωτρόπιο τεύχος 62, σ.32-48 (Ιουν. 2001).
Παύλος Παρασκευαίδης. Η Συμβολή των Σπετσών το 1821
Αλλαμανή Έφη (1974). Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. ΙΒ. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών. ISBN 9602131012.
Φιλήμων Ιωάννης (1860). Δοκίμιον ιστορικόν περί της ελληνικής Επαναστάσεως, τόμ.3. Αθήνα.
Γεώργιος Δροσίνης, επιμ. (1922).
Ιστορία του μηνός - Χρονικά της Εκαντοταετηρίδος (1822)
Κώστας Ε. Φραγκομίχαλος , Οι σφαγές της Χίου το 1822
Ροντογιάννης, Π.Γ. (2006). Ιστορία της Νήσου Λευκάδος, τόμος Β. Αθήνα: Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών.
Κουνιάκης Δ., Ο Καποδίστριας
και η συγκέντρωση των αρματολών στου Μεγεμένου – στη Λευκάδα – τον Ιούλιο του 1807. Στο Επετηρίς Τόμος Α. ΄Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών.
Σφυρόερας Βασίλειος (1975), «Έναρξη και τοπική επικράτηση της Επαναστάσεως (1821): Τοπική επικράτηση της Επαναστάσεως», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τόμος ΙΒ΄: Η Ελληνική Επανάσταση (1821 – 1832)
Πανταζής Γ. Κωνσταντίνος, Ιστορία Σουλίου, 1978
Περραιβός Χριστόφορος , Ιστορία Σουλίου και Πάργας, Παρίσι 1803, Βενετία 1815, Αθήνα 1857
Σταλήμερος, Εμμ. Σεραφείμ, 2012 . Σούλι και Σουλιώτες. Το γένος των Βέικο-Σταλήμερων, Ανδρομέδα, Αθήνα
Φανγκρίδας Ανάργυρος, ΣούλιΤο Ορμητήριο του Προεπαναστατικού Αγώνα, Αθήνα: Περισκόπιο, 2003
Ψαλλίδας Αθανάσιος, Γεωγραφία Ηπείρου και Αλβανίας.
Τα αρσενικά άρθρα που αναπαράγονται στον λόγο, ως ένα έμφυλο στερεότυπο, αντικατοπτρίζουν την άνιση εκπροσώπηση των γυναικών σε θέσεις ευθύνης. Στην Τράπεζα Πειραιώς σχεδιάσαμε το πρόγραμμα EQUALL και δεσμευόμαστε ότι μέσα από δράσεις για την:
• ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας
• ένταξη των γυναικών στην αγορά εργασίας
• ευαισθητοποίηση της νέας γενιάς για τα κοινωνικά στερεότυπα θα συμβάλλουμε στη διαμόρφωση μιας κοινωνίας ισότιμων ανθρώπων.
Μάθετε περισσότερα στο www.equall.gr