Erkek, kadın için araçtır: amaç hep çocuktur. Peki kadın, erkek için nedir? İki şey ister gerçek erkek: tehlike ve oyun. Bu yüzden, en tehlikeli oyuncak olarak ister kadını. Erkek savaş için eğitilmeli, kadınsa savaşçıyı dinlendirmek için: gerisi deliliktir. Pek tatlı yemişler, —bunları sevmez savaşçı. Ka dım sever bu yüzden, —en tatlı kadın dahi acıdır. Kadın, erkekten daha iyi anlar çocukları, ama erkek kadından daha çocuktur. Gerçek erkeğin içinde bir çocuk gizlidir: oyna mak ister. Haydi kadınlar, bulun erkekteki çocuğu! Ko oyuncak olsun kadın, — daha gelmemiş bir dünyanın erdemleriyle ışıldıyan, el değmemiş ve gü zel bir değerli taş gibi tıpkı. Ko sevginizde bir yıldızın ışını parlasın! Ve de sin umudunuz: «Üstinsanı doğursam ben!» Ko yiğitlik olsun sevginizde! Sevginizle yürümelisiniz size korku salanın üstüne! Ko sevginizde olsun şerefiniz! Yoksa başka türlü pek anlamaz kadın şereften. Ama sizin şerefiniz şu olsun: hep sevildiğinizden daha çok sevmek, hiç mi hiç, ikinci olmamak. Ko erkek, seven kadından korksun: sevince her şeyi gözden çıkarır kadın, ve başka ne varsa hepsini değersiz sayar. Ko erkek, nefret eden kadından korksun: çünkü erkek, gönlünün tâ derinliğinde, kötüdür ancak; oy sa kadın, bayağıdır. Kadın kimden nefret eder en çok? —Demir şöy le demiş mıknatısa: «En çok; senden nefret ederim, çünkü sen çekersin, ama kendine doğru sürükliyemezsin.» Erkeğin mutluluğu: «İstiyorum.» Kadının mutlu luğu: «İstiyor.» ' «Bakın, artık hiç bir şeyi eksik değil dünyamn!» — böyle düşünür tam bir sevgiyle sözdinleyen her ka dın. 83