Victor Serge, Rus D evrim i’nin Bir Yılı adlı kitabında Mosko va’daki olayJan anlatır: “Beyazlar 2 1151 Kasım günü öğleden sonra 4'te teslim oldular. ‘Halk Güvenliği Komitesi dağıtılıyor. Beyaz Muhafız silahlannı tes lim ediyor ve dağıtılıyor. Subaylar, riitbeli olduklarının anlaşılma sı için beylik tabancalarını taşıyabilirler. Askeri akademilerde, eği tim açısından gerekli olması halinde, yalnızca bu tür silahlar mu hafaza edilebilir... DAK [Devrimci Askeri Komite] herkesin özgür lüğünü ve dokunulmazlığını garanti eder...' Bu tiir cümlecikler Kızıllarla Beyazlar arasında imzalanan ateşkes anlaşmalarında sık sık geçiyordu. Karşı devrimin savaşçı güçleri, -örneklerine tanık olduğumuz gibi- zafere ulaşmaları durumunda Kızıllara en ufak bir acıma göstermeyecek olan Kremlin’in kasapları serbest bıra kıldılar. ”
Serge şu yorumlarda bulunuyor: “Ne budalaca hoşgörü! Bu Yıınkerler, bu subaylar, bu öğrenciler, bu karşı devrimci sosyalistler Rusya’nın dört bir yanına dağıldılar ve bulundukları yerlerde iç savaşı örgütlediler. Devrim bunların karşısına }ine çıkacaktı, İyaroslav’da, Don’da, Kazanda, Kırım’da, Sibirya’da ve merkeze daha yakın her komploda.”’441
Bunlar devrimci iyiniyet ve saflığın ilk günleriydi. Ne var ki, Lenİn bir pasifîst değildi. Ekim Ayaklan ması’m izleyen sabah, Lenin’in yokluğunda ve Kamenev’İn girişimiyle ölüm cezası kaldırıldı. Lenİn yapılan bu ilk yasal düzenlemeyi öğrendiğinde çok sinirlendi: “İdam mangaları olmadan devrim yapmak mümkün olabilir mi? Silahlarını zı yere indirerek bütün düşmanlarınızla baş edebileceğinizi mi sanı yorsunuz? Baskı kurmak konusunda başka araçlara mı sahipsiniz? Tu tuklayıp cezaevine koymak mı basla yaratacak? Hayır, her iki tarafın da zafere ulaşacağını umduğu bir iç savaşta cezaevine girmenin hiç bir caydırıcılığı olamaz. ” Yapılanın bir hata, bağışlanmaz bir zayıflık, pasifîst bir yanılsa ma’ olduğunu söyleyen Lenin öfkeyle şunu soruyordu: “Devrimci teröre hiç başvurulmadan zafere ulaşacağımıza gerçekten inanıyor musunuz? ”(4,) BOLŞEVİK HÜKÜM ETİN İLK ADIMLARI - 31