“
ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็น เช่นเคย ฤดูร้อนไม่มีเธอ เหมือนเก่า ขาดเธอ ...
”
เขาจะรู้อะไรไหม มันท�ำให้ผมรู้สึกผิดมาก ผิดจนถึง ทุกวันนี้ หากวันนั้นผมเลือกที่จะลงไปเล่นน�ำ้ ทะเล ตามค�ำชวน ของเขา แต่ผมกลับบ่ายเบี่ยง เพราะความขี้เกียจ อยากนอนเล่น ในห้องพักเสียมากกว่า เขาตัดสินใจลงไปเล่นน�ำ้ ทะเลเพียงคนเดียว และเขาก็ ไม่ได้กลับขึ้นมาอีกเลย ผมได้แต่ตามหาเขา อย่างมีความหวัง แม้รู้ว่าเขาจะไม่มีชีวิตแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่ประสบความส�ำเร็จ แม้ร่างของเขา ผมยังก็ไม่สามารถพาเพื่อนรักคนนี้กลับบ้าน ของเขาได้ วันนี้ผมเลือกที่จะกลับมาที่นี่ กลับมาหาเพื่อนรักของ ผม กลับมาท�ำตามสัญญาของเรา ว่าเราจะมาเที่ยวทะเลด้วยกัน ทุกๆ ปี ผมรู้เสมอว่าเพื่อนผมคนนี้ อยู่เคียงข้างผมตลอดเวลา ไม่ว่าทุกข์ หรือสุข เค้าไม่เคยทิ้งผมไปไหน มิตรภาพ ความอบอุ่น ความรักที่เรามีให้กัน มันเกินกว่าจะบรรยายได้ แต่มันสัมผัสได้ ด้วยการกระท�ำของเพื่อนผมคนนี้ คนบนฟ้า เค้าแต่งตัวกันยังไงนะ มีแหล่งชอปปิ้งอย่าง สยามที่เราไปกันหลังเลิกเรียนทุกวันไหมนะ จะมีร้านนั่งชิล แถบๆ ย่านทองหล่อที่ชอบไปด้วยกันรึเปล่า แต่เราเชื่อว่า นายต้องไปอยู่ใน ที่ๆ สบายแล้วนะ ที่ๆ ไม่มีการร้องไห้ ไม่ทุกข์ ไม่เศร้าอีก สักวันเราจะไปอยู่กับนายนะ ปิดเทอมใหญ่หน้าร้อน ครั้งหน้า เราจะมาหานายอีก รอเรานะ … นายจะอยู่ในความ ทรงจ�ำของเรา และเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป รักนะเพื่อน . photo credit http://www.llano-wayaren.exteen.com
2132