As You Like It

En dan hebben we nog niet eens verteld over ons huisdier, waar we toch al veel mee te stellen hebben gehad. Hij heet Bertje, heeft een driehoekig hoofd, is groen en vouwt zijn pootjes voor z’n borst zoals Pooh.

Het lastigste is al hij tussen het scharnierende gedeelte van de deur gaat zitten, want die kan dan niet meer dicht. En nog akeliger is het als hij niet meer is waar hij het laatste was, want dan kan je ’s nachts als je naar de wc gaat op hem stappen. Prijsvraag: wie en wat is Bertje?

Het is het dan met Eze, vraag je je af. Die zien we niet veel. Volgens Eileen zit hij wel op de veranda te wachten, maar hij komt (nog) niet binnen.

Morgen vertrekt Eileen voor een weekje naar Auckland. Wij moeten dan voor The Black Cat zorgen, dus door honger gedreven zal hij wel binnen willen komen. Misschien dat hij dan aan ons went.

Tot zover maar weer. Dit was Kerikeri. Het was vandaag een bewolkte dag, maar niet koud. Ook hebben we nog steeds niet veel regen gehad. Voor de komende week staat niet veel spectaculairs op het program. Morgen gaan we (denk ik) alsnog naar de BOI-Singers. Verder zijn we bezig om onze nieuwe menukaart & huisstijl verder uit te werken. Daarover later meer.

Liefs van Ronald & Hanneke PS Frits, wij hoorden dat jij igureerde in de pretpers onder de kop “aan het graf onthuld…”. Proiciat met je BN-schap. Sort of…

Kerikeri, (donderdag) 15-5-97 Hallo lieve ouders even op de valreep van jullie vertrek een faxje uit NZ. Bedankt voor alle recepten die jullie doorgestuurd hebben. Hopelijk kunnen we er een aantal van gaan proberen. De snert (Dutch Split Pea Soup) hebben we nu een aantal keren gemaakt en loopt redelijk goed. Zeker als het wat kouder is, willen de mensen wel iets warms eten. Zo wil ik morgenmiddag eigenlijk een lasagne proberen. Wij vinden het lekker weer, maar sommige NZ-ers vinden het dan toch koud. Maar in de supermarkt kom je dan toch weer iguren tegen in t-shirt, korte broek en op blote voeten. Tja, het is een raar land. Wij hebben vandaag ook de landlord (= eigenaar van het AYLI-pand) op bezoek gehad. Het lijkt mij wel een vriendelijke man.

Het is goed om te zien dat er zo door de week veel locals komen om te lunchen, en toch veel mensen die we regelmatig zien. Dat is een goede basis voor de omzet. Vanaf (waarschijnlijk) volgende week gaan we het rooster enigszins aanpassen.

O.a. pas om 8 uur ’s ochtends open, voor die tijd komt er toch niemand. Zo kunnen we ook de loonkosten een beetje onder controle houden.

Afgelopen maandag zijn we naar de repetitie van de BOI-Singers geweest. Dat was wel leuk. Wij vielen met onze neus in de boter van de bekende koorstrijd: gezelligheid vs. kwaliteit. De dirigent heeft ontslag genomen en een brief met voorstel geschreven.

“Option 3 - continue (zoals het nu gaat) which will send the choir back into the doldrums where it was when I irst came to Kerikeri”, of woorden van die strekking. Yvonne zal zich er wel iets wilfred-achtigs bij kunnen voorstellen. mei 1997