Vizier nov 2008

p/a Haagsteeg 16, 6708 PM Wageningen

Nummer 4, 2008

33-ste jaargang, nr. 4, november 2008 Verschijnt 4 keer per jaar. p/a Haagsteeg 16 6708 PM Wageningen Giro: 3533440 KNMV Nr: 0537 Iedere vrijdagavond in Café ‘Onder de Linden’ vanaf 21.00 uur A-lidmaatschap: € 17,50 per jaar B-lidmaatschap: € 12,50 per jaar E-mail: info@rijnridders.nl Internet: www.rijnridders.nl

HET VIZIER Clubblad van Motor en Trial Club

“DE RIJNRIDDERS” Bestuur: Voorzitter Secretaris Penningmeester Toercommissaris Toercommissaris Trialcommissaris Ambassadeur

Alex de Boer Dick Eimers Frans Steenhuis Harrie Koppes Ton Blokzijl Frans Steenhuis Hugo Broers

0317-421886 06-12378680 0317-416834 0318-418419 0317-422073 0317-416834 0317-427374

Redactie: Koen Steenhuis Adrian Alofsen

06-19838309 06-24272317

-1-

Redactioneel Beste rijnridders, Helaas voor Adrian valt het maken van dit vizier elk jaar in zijn drukste tentamenweek.

Maar goed, toen ik vorige keer in AustraliĂŤ zat voor mijn werk kon ik natuurlijk ook niet mee helpen.

We staan nu weer quitte zeg maar. Dit in tegenstelling tot onze SV-kilometerstand! Adrian heeft namelijk ontzettend veel (meer) gereden dit jaar en gaat de klok van de SV zeker richting de 50.000 rijden. Helaas is zijn (onze!) deelname aan evenementen de tweede helft van dit jaar veel te laag geweest om een kans te maken in de toercompetitie van 2008. Gaat Marten dus weer winnen?

Frans en Ton hebben zich voor dit vizier erg uitgesloofd en weer een aantal prachtige verslagen geschreven.

Veel leesplezier, Koen p.s. vergeet binnenkort niet de wintervoering in je pak te ritsen!

Waarde rijnridders, Helaas voor Koen heeft Frans besloten om het Vizier een week uit te stellen. Maar goed, mijn tentamens heb ik inmiddels achter de rug dus ik kan er weer tegenaan. Koen zit voor zijn werk deze keer in Praag en kan natuurlijk weer niet mee helpen. Koen moet nu dus twee keer in bikini mijn SV wassen en van een dubbele waxlaag voorzien. Mij komt dat wel goed uit want, zoals Koen al aangaf, maak ik zoveel kilometers dat ik het zelf niet meer bij kan houden. Het was inderdaad nog heerlijk rijden dit najaar en voorzien van goede winterkleding gaan we natuurlijk gewoon lekker door!

Frans en Ton, bedankt voor jullie tomeloze inzet. Dankzij jullie is het toch weer een mooi Vizier geworden.

Veel leesplezier, Adrian p.s. Koen, vergeet niet een nieuwe bikini te kopen want met die vorige heb ik mijn uitlaat vastgezet.

Inhoudsopgave Tussen Twee Wielen

-

3

Bezoek IJssellinie

Ton

5

Oudenaarde en de muur van Geraardsbergen

Frans

11

Toch weer naar het eiland

Ton

14

11e Clubtrial

Frans

17

Notulen Bestuursvergadering

Dick

21

KNMV

KNMV

23

Het volgende Vizier komt uit op vrijdag 6 februari 2009.

Leef je uit; schrijf een leuk stukje, een mooi reisverslag of maak een inspirerende fotoreportage. En stuur dit op naar redactie@rijnridders.nl -Kopij inleveren voor vrijdag 28 januari 2009!-

-2-

November Zondag 2 november

11e clubtrial, Enschede, aanvang 12:00u

Vrijdag 7 november

Superclubavond Café ‘Onder de Linden’, Aanvang 21:00u

Zondag 16 november

Snertrit, Ophemert, vertrek 12:00u, koffie bij Ton Blokzijl

December Vrijdag 5 december

Superclubavond ‘Café Onder de Linden’, Aanvang 21:00u

Zondag 14 december

12e clubtrial, haven, aanvang 11:00u.

(10 :30u. koffie Frans)

Zaterdag 20 december

Jaarafsluiting met Fondueavond, kaas of vlees Café 'Onder de Linden', aanvang 19:00u.

Januari 2009 Vrijdag 2 januari

Nieuwjaarsborrel Café Onder de Linden, Aanvang 21:00u

Zondag 18 januari

1e clubtrial, haven, aanvang 11:00u (10:30u. koffie Frans)

Februari 2009 Vrijdag 6 februari

Superclubavond ‘Café Onder de Linden’, Aanvang 21:00u

Zondag 15 februari

2e clubtrial, haven, aanvang 11:00u (10:30u. koffie Frans)

Vrijdag 20 februari

Algemene Leden Vergadering ‘Café Onder de Linden’, Aanvang 21:00u

Bezoek IJssellinie (strikt geheim!!)

Eerste gedachte bij mij over het woord IJssellinie was dat het iets met de tweede wereldoorlog te maken heeft, fout dus! Het heeft met de “Koude Oorlog” te maken die ontstond na W.O.2, waarbij Amerika bang was dat Rusland te sterk zou worden en Europa aan zou vallen.

Met de oprichting van de NAVO (wie aan een van de aangesloten landen komt, die komt aan de NAVO!) was voor Nederland een plan gemaakt om de Russen een poos tegen te houden.

Dit zou moeten gebeuren bij de IJssel. De Russen zouden vertraagd worden en dan zou er wel tijd zijn om hulp uit Engeland laten komen. Het plan omvatte nogal wat en moest in het diepste geheim gereed gemaakt worden. Er zou een grote waterlinie gevormd moeten worden, het water uit de Rijn zou tegengehouden worden bij Nijmegen en Arnhem. Grote afzinkbare pontons zouden er voor zorgen dat al het water via de IJssel naar het IJsselmeer stroomde, een brede zone van landerijen en uiterwaarden zou van Kampen tot Nijmegen onder water gezet kunnen worden. Via een soort waterinlaten op verschillende plaatsen in de dijk zou de waterstand tot op de centimeter geregeld kunnen worden. De hoogte moest 50 cm zijn omdat het dan te diep was om te waden en te ondiep om met boten te varen. Alles wat ten westen lag van de IJssel was dus “beschermd”en Groningen, Friesland, Drenthe en Overijssel werden dus gewoon opgegeven, pech dus als je daar woonde.

De bijbehorende verdedigingswerken (zestig bunkers en kazematten) waren gereed in 1953 en werden gesloopt in 1968, de bouw was strikt geheim en zelfs inwoners van de omliggende plaatsen wisten van niets.

Wat er van de IJssellinie overgebleven is, daar gingen we (beknopt) naar kijken.

Het weer was droog toen we bij ons clubcafé vertrokken, later ging het pas echt regenen.

Vreemd in het rijtje motoren was dat de rijders niet helemaal bij hun motoren pasten, Harrie op een Stelvio en Dick met een Yamaha 1100……

Testritje???

Getoerd werd er over de Veluwe, waar we vanaf de Koningsweg samen reden met de Porsche Club. Helaas schoot dat niet erg op en we waren blij dat ze in Hoenderloo rechtdoor gingen. Via de linkerzijde van de IJssel kwamen we bij de pont in Olst, meteen na de pont woont Grietje Begeman (B-lid) met haar man Eddie (oud-lid) en dochter Kirsten.

Nadat ze vroeger lang lid zijn geweest is zij weer lid geworden met het 25-jarige lustrum. In hun schitterende dijkwoning, met uitzicht op de uiterwaarden en de pont, stond de koffie met gebak al klaar. Ook had Harrie broodjes meegenomen als lunch.

Na een uurtje kletsen werd het toch weer tijd om de regen in te gaan en na een stukje dijk kwamen we bij de bunkers aan die bezocht konden worden. Daar stonden Ada en Gerard ons al op te wachten, ook Grietje met Eddie waren meegegaan, al met al toch nog een man/vrouw of twaalf.

Onze gids is er ook al en we zijn blij dat we de eerste bunker een bezoekje mogen brengen, daar regent het in ieder geval niet.

De bunker is een hospitaalbunker en is bedoelt om gewonde militairen zover op te knappen dat je er nog wat aan hebt, geen hopeloze gevallen dus!

De bunker kan gasdicht afgesloten worden via twee sluizen, in die sluizen werd de gewonde uitgekleed en gedoucht. De bunker wordt op overdruk gehouden zodat er geen vreemde gassen binnen kunnen dringen. In die tijd was men erg bang voor zgn. strijdgassen of chemische wapens in de vorm van schadelijke of dodelijke bacteriën, Dat werd samengevat als ABC-oorlog, Atomisch, biologisch en chemisch!

De benodigde schone lucht voor binnen kreeg men door filtering met grote (actieve) koolfilters, de ventilatoren waren elektrisch (aggregaat) en als de stroom uitviel dan was er de handkracht ventilatie, dat ging niet vanzelf!

In het hospitaal konden operaties verricht werden volgens de normen van de vijftiger jaren en als je de foto’s ziet dan was dat niet zo bijzonder, maar alles beter dan niets.

Al met al kon er wel tegen de dertig man in die bunker en of het er fris geroken zou hebben in tijd van oorlog….daar zijn wel twijfels over.

Ook was er een testset aanwezig om vast te stellen wat voor gas of gif er buiten aanwezig was. Iedere soldaat droeg met een aanval z’n gasmasker, als je een ander zag neervallen deed je dat gewoon op, maar de gastester werd naar buiten gestuurd met z’n testflesjes en als er dan geen gas meer gemeten werd dan moest een van de dienstplichtigen z’n gasmasker afzetten! Was het mis dan kostte het enkel een vrijvervoertje om de volgende dienstplichtige op te roepen.

Een paar jaar geleden werden de bunkers (voor zover nog aanwezig) voor publiek opengesteld en er kwamen ook Russen kijken. Die geloofden tot eind jaren 80 dat de

IJssellinie nog bestond, zelfs op een Russische stafkaart uit 1989 staat het nog vermeld en netjes ingetekend. Zo’n kaart hangt in de bunker.

Van de bunkers en kazematten zijn er nog een 32 over, de rest is er niet meer.

Op terpen in de weilanden, in de buurt van de waterinlaten, werden de bovenzijde’s van Shermantanks in beton gegoten. Ze hadden zicht op de te beschermen inlaten, toen was natuurlijk ook al zuinigheid troef!

De volgende bunker die we bekeken was een commando bunker, deze was voor die tijd bomvrij wat betekende dat de muren 120 cm dik waren. Dikke stalen (pantserstaal) deuren werden tweedehands gekocht in Duitsland en de schietgaten werden van vierkant naar rond veranderd (of andersom?), kan me niet herinneren dat we vierkante lopen hadden….

De commandobunker had een zeer listige ingang, dat was een lange gang en halverwege die gang moest je rechtsaf. Maar aan het begin van die gang daar keek een soldaat door zijn schietgaatje en als die geen antwoord kreeg in het Hollands dan……..kon de Rus nooit meer rechtsaf slaan.

Maar ook die kunnen slapen en als die Rus dan toch rechtsaf een handgranaat gooide ofzo dan waren er allerlei rare wandconstructies die er voor zorgden dat je niet zover kon gooien. Natuurlijk was er ook een ontsnappingsluik voor het geval dat………….

In de commando bunker was een telefooncentrale met een telefonist van de Verbindingsdienst. Naar alle kazematten en bunkers liepen telefoonkabels twee meter onder het maaiveld. Volgens de gids waren er in die bunker maar twee mensen aanwezig, de commandant en de verbindingsman.

Natuurlijk was er ook een ontsnappingsluik voor het geval dat………

Daarna was het tijd om weer de nattigheid in te gaan want we moesten natuurlijk nog even in de uiterwaarden naar de waterinlaat kijken.

Helaas zijn er daar niet zo veel meer van over en als je dat echt interesseert dan kun je naar de gerestaureerde gaan kijken in Olst.

Onbegrijpelijk dat zo iets allemaal gebouwd kon worden in het diepste geheim, voor elke klus was weer een nieuwe aannemer, men wist niet alles van elkaar.

Natuurlijk moest er ook land gekocht worden van boeren, wilde de boer het niet meteen dan werd er een hoge piet van het leger naar toe gestuurd, samen met een soldaat die het grootste wapen droeg dat hij vinden kon, dat maakte indruk bij zo’n boertje en er werd contant betaald! Niks geen notaris of officiële overdracht! De gids werd bedankt en we stapten weer op de motor om binnendoor naar Wageningen te rijden.

Daar zijn we nog even bij “Abraham” Gerrit op visite geweest, je wordt ten slotte maar een keer vijftig!

Ondanks het weer toch een erg geslaagde dag.

Ton

Oudenaarde en de Muur van Geraardsbergen Wat heeft Marten met wielrennen en zijn er echt bergen in Vlaanderen?

Dat waren even de vragen, die bij ons opkwamen toen het voorstel gedaan werd om het superclubweekend in de Vlaamse Ardennen door te brengen en vooral om daar stukken van de ronde van Vlaanderen te gaan rijden. Zoals bleek tijdens het superclubweekend is dit inderdaad een heel interessant gebied met goede toermogelijkheden.

Op vrijdagochtend vertrokken we na een kop koffie bij mij (Frans) thuis met Marten, Jan, Ton, Dick, Gerrit en Lydia voor een toeristische route door België richting de camping in Oudenaarde. Het eerste stuk werd de snelweg genomen, maar onder Eindhoven ging het verder binnendoor. Vooral het eerste stuk in België was prachtig.

Later was de route er vooral op gericht om de grote steden en drukte te verwijden. Ook het laatste stuk was interessant, omdat we toen al in de Vlaamse Ardennen waren en al stukken van de ronde van Vlaanderen reden.

Daar zagen we ook de eerste kinderkopjes en we waren blij, dat het niet regende, want het is niet echt leuk om naar beneden te rijden over de glad geworden klinkers.

Toen we op de camping arriveerden waren de autobezitters (Gosia, Hugo en Marc) en Cindy op haar Suzuki al aanwezig en stonden de eerste twee (grote) tenten al.

Meer dan de helft van de aanwezigen sliep in een trekkershut, wat toch wel een aantrekkelijk alternatief was. We aten die avond in het campingrestaurant en wachtten daar op Michiel en Corine, die later zouden arriveren. Gelukkig waren Marc en Cindy bereid geweest wat boodschappen te doen voor ’s avonds bij het kampvuur, zodat we de verdere avond buiten nog wat verder konden kletsen. Het begon behoorlijk koud te worden, zodat we dicht bij de vuurkorf kropen.

Voor degenen, die alleen in de tent lagen was het een koude nacht, maar het advies is dan om ook je hoofd in de slaapzak te doen en dat moest dan maar.

De volgende dag gezamenlijke ontbijt de bekende eieren spek, al dan niet gebedeld.

het met met om

Daarna stond de grote toertocht gepland, die Marten uitgezet had. Het was een behoorlijke tocht van 150 km met af en toe wat onverhards er tussen en zelfs even langs/door een maĂŻsveld. We stopten nog bij een prachtig uitzicht en vervolgden de tocht weer. We reden over een smal betonnen weggetje dat er mooi droog uitzag maar plotseling toen het wat omhoog liep was het ontzettend glibberig. Marten kwam er goed door, Michiel met Corine viel net niet, maar Jan met Gosia achterop kon de BMW niet houden en gleed onderuit.

Er was echt niets aan te houden zo glad was het. Gelukkig alleen wat geschrokken en vies van de glibber, maar de BMW had wel een kras over het kleppendeksel. Gelukkig kon Jan even later al weer lachen. We vervolgden de toertocht en gingen iets drinken en eten in Geraardsbergen, want het was alweer bijna 4 uur. Marten was onrustig en besloot een eindje verderop wat te gaan drinken. We troffen elkaar aan het einde van de route op het prachtige plein van Oudenaarde, waar we een welverdiend biertje namen. Toen terug naar de camping, waar Pieternel en Hotze en Claas inmiddels aangekomen waren. Na nog een biertje werd het toch tijd om de door de Campingbaas beloofde BBQ eens te gaan opsporen. Die moest uit een schuur van heel ver weg komen, maar had gelukkig wieltjes en was zeker groot genoeg voor onze club.

Het vlees, wat door Marc en Cindy was ingekocht smaakte prima. Waarom smaakt dat in BelgiĂŤ altijd zo lekker? De avond verliep heel gezellig, waarbij ook de vuurkorven weer goed gebruikt werden.

De zaterdagnacht was minder koud en de volgende ochtend ontbeten we voor de trekkershutten met de bekende eieren met spek. In de huisjes kon gemakkelijk heet water gezet worden voor de koffie. We besloten op de terugreis nog een uitstapje te maken naar het Atomium in Brussel. Toen we nog aan het oppakken waren kwam er tot onze verrassing plots een motor aanrijden, jawel, dat was onze toercommissaris Harrie, die op zaterdag niet kon, maar de zondag graag mee wilde maken.

Om een uur of 12 vertrokken we richting Brussel. Bij een oversteek zag ik Marten en Dick smoezen en plots leken we een omweg te gaan maken, waarbij we weer in Geraardsbergen kwamen. Dit keer leidde Marten ons meteen naar het cafĂŠ boven aan de muur van Geraardsbergen, dat berucht is van diverse wielerwedstrijden in het Vlaamse land: De Muur van Geraardsbergen is een helling en straat in de Belgische stad Geraardsbergen. De Muur, ook gekend als de Muur-Kapelmuur, is een begrip als voorlaatste helling in de wielerwedstrijd de Ronde van Vlaanderen. De Muur is een kasseiweg op de Oudeberg, de heuvel waartegen het stadscentrum van Geraardsbergen aan ligt. In 1940 werd de Oudenberg beschermd als landschap en in 1995 werd de befaamde kasseiweg uitgeroepen tot monument.

De Muur is een monument in de Vlaamse wielergeschiedenis. De steile helling heeft een lengte van 1075 meter. Het hoogste stijgingspercentage bedraagt 20%. De Muur is vaak het beslissend moment in de finale. De helling start in het centrum aan de Dender en voert over de Oudeberg.

Sinds Gent-Gent in 1950 wordt de helling beklommen door wielrenners. Intussen staat de Muur op het programma in zowat 70 wedstrijden.

Nu begrepen we pas waar hij op zaterdag heen gereden was!

We bezochten nog het Atomium in Brussel hoewel het door de autoloze zondag nog niet zo makkelijk was er te geraken. Daarna met een flinke snelheid terug naar huis.

Frans

Toch weer naar het eiland !

Man, hoezo Man, daar ga je toch niet meer naar toe nu er al jaren geen races meer gehouden worden voor het wereldkampioenschap motorrace???

Foutje, Britten zijn niet voor een gat te vangen en zetten zelf een serie wedstrijden op touw, waarvan die op het eiland Man en de N. West 200 in N. Ierland de bekendste zijn.

Jaarlijks trekt de T.T. daar zo’n 60.000 motorrijders, vorig jaar vierden ze het 100 jarig bestaan en waren er tegen de 100.000 bezoekers!

Helaas waren Anja en ik er toen niet bij, wel geboekt, maar de gezondheid liet mij in de steek.

Het lijkt een hele reis, maar het is maar een paar honderd kilometer rijden, met de motor naar Rotterdam, varen naar Hull, 250 km door Engeland en dan oversteken met de ferry naar de hoofdstad van het eiland.

Alleen tijd (en geld) kost het wel ongeveer 24 uur bij elkaar. Rondrijden over Calais-Dover kan ook (ong. 950 km) en dan evt. een nachtboot vanaf Liverpool naar het eiland. Kom je ’s morgens wel helemaal gaar aan , en als je dan gaat slapen ben je de tijd ook kwijt! De oversteek met de ferry naar het eiland gaat ongeveer 4 uur duren, als je een speedferry hebt 2,5 uur. Helaas heb je dat niet voor het zeggen omdat je al heel lang van te voren moet boeken om een plek op de ferry te hebben die je graag wil.

Links rijden stelt niets voor, gaat vanzelf,…. waarom Duitsers dat niet leren, snappen we ook niet, overal hangen bordjes ”Bitte Links Fahren”. Zou er daarom ook Polizei rundfahren???

Van Anja mocht ik zo’n bord niet meepikken, staat wel stoer op de schuur!

Zoveel motoren op zo’n klein eiland geeft toch nog weinig problemen, de politie weet het goed in de hand te houden, veel lazercontroles en forse boetes. Heel veel Bobby’s komen over uit Engeland en hebben volgens eigen zeggen een “holiday” van veertien dagen.

Als we aankomen op het eiland regent het en de avondtrainingen gaan niet door, ze zullen de volgende avond gehouden worden. We kunnen rustig naar Peel rijden over een gedeelte van het circuit.

In Peel hebben we B+B, we komen daar al zo’n tien jaar, het begint een beetje als familie te worden. Dus, ja, elke dag Engels ontbijt, dat zet zoden aan de dijk.

Gelukkig hoef je voor een uur of vier niets meer te eten.

De races die er gehouden worden zijn, Superbikes, Supersports en de zijspannen, die rijden met 600 cc viercilinderblokken.

Eén week zijn de trainingen en de week daarop de wedstrijden (beginnend op zaterdag), telkens een dag er tussen vrij..Dit is ervoor om bij slecht weer de races een dag te verplaatsen.

Vaak is het mistig in het “Mountain”-gedeelte en kan de zon schijnen in het zuidelijkste gedeelte van het 60 km lange circuit.

Regent het continue dan is het niet erg, want dan is het gewoon een “wet-race”.

Voornaamste is het feit dat er een helikopter mee moet kunnen vliegen die zicht op het circuit heeft.

Het circuit is een echt stratencircuit met veel stoepranden, afgronden, muurtjes, bomen, huizen en alles wat je maar bedenken kan wat in de weg kan staan! Gewoon een strobaal ervoor (in een bocht) en een touwtje met een bordje, Roads Closed, om de weg af te sluiten en zie daar ligt de baan. Vroeger deden ze het zo, dus nu ook nog…..alleen …of je nu met een 350 cc BSA een rondje maakt of met machines die in het wereldkampioenschap Superbikes mee zouden kunnen rijden, dat moet je jezelf wel afvragen. Vorig jaar is de gemiddelde snelheid gegaan naar 130 mph, das ongeveer 208 km ,ja, gemiddeld!!.

Als er geen races zijn mag je natuurlijk gewoon op het circuit rijden, er komen wel steeds meer beperkingen om het aantal ongelukken te verkomen, zoals eenrichtingsverkeer in

het mountain-gedeelte, waar nu ook voor het eerst een inhaal verbod geldt. Op veel stukken geldt nu ook een snelheidsbeperking, normaal is die er niet op het eiland!

Op de dagen tussen de races is er natuurlijk van alles te doen, je hoeft je nooit te vervelen.

Er zijn sprintwedstrijden (mag je zelf tegen betaling aan meedoen), beachcross, trial,stuntrijders, bierproeven en allerlei motormerk-bijeenkomsten .

Wat je niet mag missen zijn de stuntrijders die de Purple Helmets heten, ze rijden op 80 cc Honda-tjes , hebben oude legerjassen aan, en ze lijken er een zooitje van te maken met hun stunts, maar ik denk dat er heel goed over nagedacht is, en je staat er versteld van wat ze uit halen! (ja ook met de blote kont achter de piano, helaas dit jaar geen foto ervan!).

’s Avonds na een uur of acht wordt in Douglas de boulevard afgezet en is er altijd wat te doen, stuntrijden met quads, streetfighters en soms oude racers met bv Jim Redman en ook Agostini heb ik er al eens gezien, wel rijden op hun oude machines hoor, hoezo decibels, kippenvel krijg je ervan als je zo’n Honda zes-of vierpitter hoort huilen. Toch maar even de vingers in de oren voor de snerpende tweetakten met hun expansie uitlaten zonder einddemper.

Maar op het eiland is nog veel meer te zien. In het zuiden heb je grote rotsformaties in zee waar heel veel zeehonden en bijzondere vogelsoorten leven.

Omdat het klimaat mild is groeien er langs landweggetjes enorme struiken met bv. fuchsia’s.

Ook staan er langs de kust veel palmbomen, vooral de oostkant is erg in trek bij toeristen, er staan daar veel hotels en de stranden zijn er groot.

Heel mooi om te bezoeken zijn de vele havenstadjes met hun vissersvloten die in de Ierse zee vissen. Leuk om te zien zijn daar de zeehonden die in de havens liggen te wachten tot er visafval overboord gegooid wordt.

Het is zelfs mogelijk vanuit Peel om de Ierse zee op te gaan om te kijken naar de Basking Sharks, dat zijn grote haaien die een enorme bek hebben waar ze plankton mee filteren.

Nee ze eten geen mensen, maar ik ga toch niet mee in zo’n klein bootje……om te kijken.

De westkust is erg ruig met veel rotsformaties waar het fantastisch wandelen is, je krijgt er wel sterke kuitspieren van! Echt genieten van de vele uitzichten en je staat er versteld van hoe ver je met mooi weer kijken kan.

Twee weken zijn zo voor bij en dan zit de vakantie er weer op, nog een mooie route op de Tom Tom uitgezet door het noordelijkste deel van Engeland en dan weer met de boot terug.

Volgend jaar hopen we weer te gaan , maar dan niet naar de TT, maar naar de ManxGrandprix die daar ook elk jaar gehouden worden aan het eind van augustus. We hopen dat daar meer oudere motoren meerijden. Er komen dan lang niet zoveel bezoekers en alles gaat dan wat gemoedelijker dan in de TT-weken.

Maar zolang de TT-races daar zijn moet je toch een keer op het Eiland Man geweest zijn!

Kijk eens op internet naar: http://www.youtube.com/watch?v=z3Cu8BZJ_hw, daar kun je het circuit per motor effe bekijken, kijk maar niet naar de crashes!.

Ton Blokzijl.

11e Clubtrial Regiotrial Enschede De regiotrial begin november in Enschede staat traditiegetrouw ook op onze clubtrialagenda. De Motorsportgroep van de Universiteit Twente organiseert deze regiotrial. Hoewel er binnen deze motorsportgroep relatief weinig getrialled wordt, weten ze toch altijd zo’n 16 man/vrouw als controleur en knipper op de been te brengen. Het leuke van deze controleurs is, dat ze de regels veel theoretischer en serieuzer benaderen, dan in het algemeen bij de regiotrials. Ze hebben tenslotte geleerd om de boeken te bestuderen. Ze worden bij het uitzetten begeleidt door Björn Baveld, zodat de non-stops voor de 4 verschillende categorieën een juiste moeilijkheidsgraad hebben. De motorsportgroep is eigenlijk de bakermat van het triallen van onze club de Rijnridders aangezien we er als club ooit uitgenodigd waren om te komen triallen en daarna zo enthousiast waren, dat een 5-tal leden besloot een trialmotor aan te schaffen, die later door de club werd overgenomen.

Ik (Frans) reed met Evert mee, aangezien Marten en Hotze met twee motoren de aanhanger al bijna vol hadden en ik ook de motor van Koen mee moest nemen. Koen woont tegenwoordig in Harderwijk en gaat direct naar de diverse trials toe.

Buiten de al genoemde vijf clubleden was ook Klaas naar het oosten afgereden.

Het nivo van de regiotrial is hoger dan bij ons zodat in het algemeen iedereen een kleur lager rijdt. Ook Koen, die voorheen wel eens geel reed had voor dit jaar besloten het rode spoor te nemen. Marten, Hotze en Evert reden ook dit spoor. Klaas en ik reden het blauwe spoor.

Het was een prachtige dag met veel zon en omdat het zaterdag de hele middag en avond geregend had verwachten we een flinke blubberzooi bij de ingang. Niets was minder waar, want de universiteit had een groot gedeelte van het terrein bestraat met betonklinkers. Om even over 12-en werd er een korte briefing gehouden en daarna konden we beginnen, waarbij elke klasse op een andere non-stop startte. Ik en Klaas begonnen op non-stop nummer 6 en toen ik bleef hangen achter de tractorband en een vijf moest laten noteren vanwege het afslaan van de motor, dacht Klaas, dat hij hetzelfde moest doen.

Voor mij waren de meeste non-stops zeer goed te doen. Eigenlijk was de hele trial een beetje op mijn lijf geschreven. Voor Klaas was het allemaal wat moeilijker en hoewel hij zich in de tweede ronde verbeterde kon hij dit niet verder volhouden. In de rode klasse hetzelfde beeld. Koen had het erg makkelijk en schaamde zich eigenlijk een beetje, dat hij niet in de gele klasse reed. Hotze kon zich hier goed handhaven, maar voor Evert en Marten was het gewoon erg zwaar. Marten besloot om de laatste 2 ronden in het blauwe spoor te rijden en dan zie je gelijk het verschil in moeilijkheidsgraad. Het rijden van de 4 rondes van 8 non-stops verliep eigenlijk allemaal heel vlot. Hooguit was het tussen de non-stops 2 t/m 5 een beetje friemelen om goed voor de ingang te komen. Om ½ 4 waren de meesten klaar en na de uitslag om 4 uur konden we voldaan naar huis terug.

Volgend jaar weer!

Frans

Notulen bestuursvergadering vrijdag 29 augustus 2008 Aanwezig: Ton, Harrie, Hugo en Dick.

Afwezig: Alex (mk) en Frans (mk) Opening: Harrie opent om 21:11 uur de vergadering Mededelingen: Dick baalt dat bij bestuursvergaderingen er bijna nooit een compleet bestuur aanwezig is, elke keer heeft iemand wel andere prioriteiten.

Notulen vorige vergadering: Geen opmerkingen en goedgekeurd.

Relevante ingekomen stukken: Gemeente Wageningen: Formulier subsidie aanvraag voor opleiding kaderleden, uitnodiging vergadering Sportraad 17-06-2008, tarievenlijst huur sportaccommodatie.

Meldpunt vrijwilligerswerk: Inschrijvingsformulier vrijwilligersorganisatie voor de Molenmarkt op 13 september, nieuwsbrief mei, cursusprogramma najaar 2008.

KNMV: Toerbulletin 01-2008 (mail), Factuur toerkalenderbijdrage 2008, Herinnering/uitnodiging informatiebijeenkomst clubverzekeringen, overzicht districtslicenties.

Toerbulletin 01-2008 (mail). Aanmeldingsformulier toerkalender 2009. Uitnodiging toerkalendervergadering op 11 september 2008 in Zutphen, Reglementswijziging aangesloten motorclubs.

TLM motoren: mail n.a.v. het stukje in het Vizier, E-mail aan: Motoren en nog eens motoren.

Diverse clubbladen, diverse uitnodigingen voor toertochten.

Marcel en Carla: Geboortekaartje van Noa. Evaluatie evenementen:  Rijnroute: Opkomst op zeer slecht. Volgende keer toch maar weer terug naar de zondag. Toch nog 3 nieuwe leden aan over gehouden, Michiel Schoutsen, Corine Strausz en Simon Franssen. Route was zeer positief ontvangen, Duitsland : Geen drempels. Volgende keer wel de route pas op het laatste moment vrij geven om te voorkomen dat iedereen zich met de route mee gaat bemoeien.  Motorzegening: Leuk evenement en groot succes volgend jaar weer op de kalender zetten.  Pinksterweekend: leuk café, spectaculaire off-road toerrit, helaas niet iedereen de motor recht op gehouden. Gelukkig geen grote schade. Dank aan Maarten en Lily voor de verleende service, met name de afwas!  Dommelrit: Minder geslaagd omdat de route in de TomTom te veel punten bevatte.

Michiel heeft uit zijn hoofd een alternatieve route weten uitgezet.  (herhaling) Museum “Terug in de tijd”: Nu wel naar binnen geweest en oude herinneringen opgehaald. Leuk evenement. Mooie route wederom over de toeristenweg (hij blijft mooi).  TT-training: gecanceled (geen deelname).  Avondrit Renswoude: Alleen Ton.  Oldtimerrraces Barneveld: Frans, Ed, Koen Marit en Ton. Leuk evenement voor techneuten.  Club-BBQ: Prima geslaagd evenement en een mooie locatie in de Renkumse bossen. Namens het bestuur hartelijk dank aan de fam. Alofsen voor de genoten gastvrijheid.  Oldtimerrraces Veenendaal: Frans, Ton, Nico, Maarten en Lily. Kleiner evenement als in Barneveld. Minder goed georganiseerd.

Clubverzekering:  Alles is nu zo goed mogelijk geregeld. Onderwerp wordt van de agenda afgehaald.

Zomerevenementen:  Rondje IJsselmeer gecanceled i.v.m. te drukke kalender. Wordt in 2009 opnieuw op de kalender gezet.

   

Superclubweekend: Het voorstel van Marten om naar Oudenaarde (B) te gaan wordt aangenomen. Marten zal e.e.a. met de camping regelen en Dick zorgt voor publicatie in Het Vizier en op Topshare.

Toertocht IJssellinie: Harrie zal de mogelijkheid nagaan voor een privé rondleiding.

Tevens voor publicatie en promotie in Het Vizier en op TS. Zultrit: Ton zorgt voor publicatie en een inschrijflijst op TS. Snertrit: Ton zorgt voor publicatie en een inschrijflijst op TS.

Winterevenementen:  Aangezien het theorie examen vorig jaar een groot succes was. Is het idee opgevat om een rijschoolhouder/instucteur uit te nodigen om een lezing evt. met theorie examen over de wijzigingen in de wegenverkeerswet. Harrie gaat e.e.a. uitzoeken.  Eindejaarsfeest: Het ziet er naar uit dat dit evenement wegens groot succes (we moesten zelfs vorig jaar nee verkopen) herhaald zal gaan worden. Daarom is zaterdag 20 december reeds gereserveerd in cafe onder de linden.

WVTTK:  Rijnroute 2009: Op 11 september gaan Hugo, Ton en Dick naar de toerkalendervergadering. We hebben de datum van zondag 19 april opgegeven. Dit kan een probleem worden met de Bloesemtoertocht. Mocht het noodzakelijk zijn om uit te wijken doen we dat evt. maar indien de Buddyrijders niet aanwezig zijn op de vergadering zullen we vast blijven houden aan 19 april. Dan zal de KNMV en verzoek doen aan de Buddyrijders om de Bloesemtoertocht op een andere datum te houden.

De route zal door de Rijnroutecie. pas op het laatste moment worden vrijgegeven om goedbedoelde wijzigingen tussentijds tegen te gaan.  Frans heeft de opbrengst (350 EUR) van de 2e trialclinic binnen. Het voorstel om de kosten (28x5 EUR) van uitgereikte handdoeken bij de trialclinic hier van af te schrijven wordt aangenomen. Voor de rest gaat Frans in conclaaf met de trialcie. hoe dit geld aan te wenden (Onderhoud trialterrein/Verzekeringen).  We hebben van de KNMV bericht gehad over wijzigingen in de reglementen t.a.v. het KNMV lidmaatschap van bestuursleden van aangesloten motorclubs. Wij komen in de volgende vergadering hier op terug.  Frans wil nog op korte termijn een “verlaat” Vizier uitbrengen. E.e.a. is besproken en taken zo mogelijk verdeeld.

Openstaande/nieuwe actiepunten:  Alex: Terug bellen eigenaar weiland naast trialterrein.  Alex: Kraamschudden bij Carla en Marcel.  Frans: Bij de trial, weiland naast trialterrein onder de aandacht brengen. Niet triallen!  Frans: Overleg met trialcie. en Marten besteding opbrengst trialclinic.  Frans: Premiekorting, voor trialwedstrijden met weinig deelnemers, proberen te regelen bij de KNMV.  Dick: Scannen/mailen. Reglement motorclubs KNMV.  Harrie: Updaten T2W.  Harrie: Reserveren en promotie Toertocht IJssellinie.  Ton: Publicatie en Inschrijflijst Zultrit/Snertrit.  Harrie: Winterevenement lezing/theorieexamen wegenverkeerswet rijschoolhouder.  Ton, Hugo en Dick: Datum Rijnroute 2009 bij de toerkalendervergadering veilig stellen.

Rondvraag:  Geen vragen Volgende vergadering Vrijdag 3 oktober 2008 om 21.00 uur in café “Onder de Linden” Sluiting Harrie sluit om 11:11 uur de vergadering.

Veiligheid en bereikbaarheid In gemeenten waar veel toeristen komen is het in de zomermaanden en de weekeinden op de mooie wegen redelijk druk met recreanten. De een recreëert graag met zijn gezin op de fiets, de ander pakt liever de motor en de minder valide medemens is afhankelijk van de auto.

Omdat fietsen niet voorbehouden is aan volwassenen maar ook veel door kinderen wordt gedaan, ontstaat er vrijwel overal waar de fietser graag met zijn gezin rondrijdt een lobby om de wegen voor die fietsers veiliger te maken. Op zich is daar niets mis mee, maar het moet natuurlijk niet zo zijn dat men dan maar de weg voor al het gemotoriseerde verkeer afsluit.

Enthousiast Op de mooie dijkwegen in de Bommelerwaard, waar de gemeente Zaltbommel grotendeels de verantwoordelijke wegbeheerder is, wilde men ook graag de wegen veiliger maken voor de zwakkere verkeersdeelnemers. Omdat het initiatief van de gemeente zelf uitging werden alle vertegenwoordigers van de gemotoriseerde weggebruikers door de verantwoordelijke wethouder Guus Krähe (PvdA) uitgenodigd om in een persoonlijk gesprek hun visie op het rapport van de gemeente te geven. Uiteraard heeft de KNMV daar dankbaar gebruik van gemaakt en op 4 september heeft de KNMV tijdens een commissievergadering een voorstel gedaan om de wegen voor alle weggebruikers veiliger te maken zonder dat ze worden afgesloten. Ook Rens Brandenburg van de MAG en Luc Vergeer van VVN hadden inspreektijd aangevraagd. Zowel het betoog van VVN als dat van de MAG sloot naadloos aan bij het voorstel van de KNMV. Van links tot rechts werd het plan dan ook met veel enthousiasme ontvangen en is er een werkgroep gevormd waarin naast de KNMV, MAG en VVN natuurlijk ook de gemeente, de politie en de bewoners in zullen participeren.

Vrachtverkeer Omdat er in de Bommelerwaard ook steenfabrieken zijn gevestigd rijden er ook veel vrachtauto’s over de smalle dijkwegen. Hier zijn echter alternatieve routes voor en TLN had geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid om in te spreken. Dus zal het vrachtverkeer in de nabije toekomst wel van de dijken verdwijnen, maar daar kan ik als motorrijder niet echt mee zitten. Want dat is niet alleen veiliger voor de voetgangers en (brom)fietsers maar ook voor ons. Wel is het van belang dat de motorrijders met een gematigde snelheid over deze wegen gaan rijden. Daarbij is het een wens van de dijkbewoners om de grote groepen motorrijders wat minder groot te laten worden. Dit is lastig maar daardoor een mooie uitdaging voor de werkgroep. Wordt vervolgd.

Harry Beugelink.

Adviseur Verkeerszaken.

M otorrijders w orden er beter van!

Turborotondes onder de loep In het belang van de motorrijders is de KNMV vertegenwoordigd in een werkgroep die nieuwe richtlijnen voor wegbeheerders opstelt inzake de aanleg van turborotondes. Het toonaangevende nationale kenniscentrum voor verkeer, vervoer en infrastructuur is het CROW in Ede. Zij adviseert wegbeheerders over hoe ze bijvoorbeeld verkeersdrempels of parkeervakken het beste kan aanleggen. Als iedere drempel in Nederland conform die eisen zou worden aangelegd dan waren er geen problemen, want het CROW beveelt geen rare gladde paddenstoelen aan.

De verhoogde rijbaanscheiding op turborotondes wordt door motorrijders veelal als ongewenst en gevaarlijk ervaren. In de praktijk kwam het regelmatig voor dat de voor het vrachtverkeer dikwijls te nauw aangelegde - verhoogde rijbaanscheidingen van het wegdek werden afgereden. In de nieuwe richtlijn is bepaald, dat deze rijbaanscheiding uitsluitend voor het aanbrengen van de laatste asfaltlagen mag worden aangebracht. Hierdoor kan deze niet meer van het wegdek worden afgereden en blijft de verhoging een stuk lager, hetgeen ook veiliger is voor motorrijders.

Verder is het een gewoonte om reflectoren rond de kern van de rotonde te plaatsen, maar dan moeten deze gladde obstakels niet op de rijbaan zelf worden aangebracht! Mede door de argumenten van de KNMV staat nu in de richtlijnen dat deze obstakels niet meer op de rijstroken, maar aan de andere kant van de witte lijn thuis horen. Turborotondes met reflectoren op de rijstroken voldoen dus niet langer aan de CROW richtlijnen, hetgeen de aansprakelijkheid van de wegbeheerders vergroot. Een motorrijder die de pech heeft over zo’n reflector te slippen kan hierdoor wat eenvoudiger zijn schade verhalen op de verantwoordelijke wegbeheerder.

Harry Beugelink KNMV afdeling Verkeer

M otorrijders w orden er beter van!