HET VIZIER Nummer 4, nov 2016
40-ste jaargang, nr. 4, november 2016 Verschijnt 4 keer per jaar. p/a Veerstraat 93 6703 CB Wageningen Bank: NL70 INGB 0003 5334 40 KNMV Nr: 0537 Iedere vrijdagavond in JoJo’s Café vanaf 21.00 uur Gewoon lidmaatschap: € 20,- per jaar Gezinslidmaatschap: € 15,- per jaar Jeugdlidmaatschap: € 15,- per jaar E-mail: info@rijnridders.nl Internet: www.rijnridders.nl
HET VIZIER Clubblad van Motor en Trial Club
“DE RIJNRIDDERS” Bestuur: Voorzitter Secretaris Penningmeester Toercommissaris Toercommissaris Algemeen lid Trialcommissaris
Marten Renkema Dick Eimers Frans Steenhuis Michiel Schoutsen Marc van Dam Peter van den Driesche Frans Steenhuis
0317-417143 06-12378680 0317-416834 06-12795711 06-20540360 0317-417579 0317-416834
Redactie: Ton Blokzijl Frans Steenhuis
0317-422073 0317-416834
-1-
Redactioneel Begin november bleek er helemaal geen kopij te zijn en dat zou wel moeten want er is de afgelopen maanden best veel gebeurd. Dus werden een aantal mensen vriendelijk doch dringend verzocht om toch wel een stukje te schrijven. Dat lukte wonderwel goed en zo hebben we na 2 weken uitstel een mooit gevuld Vizier. We hebben zelfs al een toezegging van Pedro voor het volgende Vizier voor een vervolgverhaal over zijn reis naar Spanje. Ook daarin het verslag van een laat weekend slapen in Mill van Edwin. Maar nu even terug naar dit Vizier. We hebben de standaard-rubrieken, maar ook verslagen van een Cardan-as revisie, van het Superclubweekend in Afferden en van de jubileumreis naar Moto Guzzi in Mandello. We wensen jullie veel leesplezier. Frans en Ton
Inhoudsopgave Praatje van de Voorzitter
Marten
Tussen Twee Wielen
3 5
Uitnodiging Jaarfeest
Dick
7
Uitnodiging Nieuwjaarsborrel
Dick
7
Verslag Cardan Revisie GS 1150
Marten
9
Verslag Superclubweekend Afferden
Frans
12
Verslag Jubileumreis Mandello
Harrie
15
Tussenstand Toercompetitie
Michiel
21
Tussenstand Trialcompetitie
Frans
22
Uitslagen Trial
Frans
23
Foto’s Market Garden Arnhem Riders
Frans
24
Het volgende Vizier komt uit op vrijdag 10 Februari 2017. Leef je uit; schrijf een leuk stukje, een mooi reisverslag of maak een inspirerende fotoreportage. En stuur dit op naar redactie@rijnridders.nl - Kopij inleveren voor zondag 5 Februari 2017! -
-2-
Praatje van de voorzitter. Zo, we zitten nog in de herfst. Buiten is het donker en waait het. De regen zal morgen wel komen. Want dan moet ik weer naar het Westland. Dat doe ik op de motor want met de auto is dat geen doen. Gelukkig is mijn Difi pak heerlijk warm en zijn mijn laarzen na een ton aan kilometers nog steeds waterdicht. We hebben als club een paar hele leuke evenementen achter de rug. Frans zijn MarketGarden was weer helemaal ok en iedereen is blij. Genoeg medewerkers en volgend jaar doen we met de ‘veteranes’ vast weer een rondje. Het superclubweekend volgde meteen diezelfde dag. Een waar feestje bij Corinne en Michiel. We hebben genoten en de opkomst leverde een prettig en amusant gezelschap. Het rondje per moto achter de TomTom Rider 400 van Dick heeft TomTom Nederland nog een bug opgeleverd. Men is in Amsterdam nog steeds druk in de weer het beest te vangen en af te maken. Een andere activiteit die traditie aan het worden is “back to basic camping” in het laatste weekend van oktober. Dit keer niet de schapen camping in Mill, maar een prachtige locatie in Beers, een steenworp verderop. Werkelijk prachtig met alle faciliteiten die je maar kunt bedenken. Michiel had weer een prachtige AllRoad uitgezet. Omdat de xChallenges bezet waren door Hotze en Claas, had ik spiksplinternieuwe TKC’s onder de 1150 geschroefd. Dat ging prima, ik kon de meute goed bijhouden en reed als een vorst als laatste man. Prachtig weer en fantastische uitzichten. Het einde heb ik niet gehaald doordat de aandrijving de geest af. Hoe dat weer opgelost werd lees je verderop in dit Vizier. Op naar de 2 ton zullen we maar zeggen. De ANWB heeft mij netjes thuisgebracht en Pieternel (die met xCountry zou komen) en hebben de 945 maar gepakt en zaten op tijd aan de borrel, BBQ en kampvuuur. Een vorstelijk weekend tussen de koeien te Beers. Naast een aantal clubtrials hebben we nog 1 evenement op de agenda in dit jaar. Ons eindejaar-diner. Wederom een fondue op een mooie locatie. Je leest er alles over in dit Vizier en ik hoop op een grote opkomst. Dat laatste hebben we wel gemist dit jaar. Die grote opkomst van vroeger. Nou ja, tijden veranderen en mensen ook. Dat zal het zijn. Hoewel, in februari is er al weer de ALV. Heb je ideeën, wil je je opgeven voor een bestuursfunctie? Zin om de Rijnroute te trekken als projectmanager? Of een wellicht een heel nieuw evenement waar we ons op kunnen richten. Schroom niet en stap naar voren! Zoals gezegd, ik hoop jullie weer te zien tijdens de fondue.
Groet, Marten
-3-
November 2016 Zondag 6 November
10e Clubtrial, Regiotrial Enschede
Zondag 6 November
Snertrit MSV Ophemert
Zaterdag 26 November
11e Clubtrial, Regiotrial Zelhem, Aanvang 13:00u
December 2016 Vrijdag 16 December
Eindejaarsfeestje: Kaas- of Vleesfondue Aanvang 19:00 uur in de Patio, Vadaring 7 Wageningen
Zondag 11 December
12e Clubtrial, haven Wageningen, Aanvang 12:00u 11:00u Uitzetten 10:30u Koffie Frans
Januari 2017 Vrijdag 6 Januari
Nieuwjaarsreceptie met prijsuitreiking. Aanvang 21:00u JoJo’s Café
Zondag 15 Januari
12e Clubtrial, haven Wageningen, Aanvang 12:00u 11:00u Uitzetten 10:30u Koffie Frans
Februari 2017 Zondag 5 Februari
27e Koude Februaririt MC. De Kraats (120 km)
Vrijdag 17 Februari
Algemene Leden Vergadering, Aanvang 20:30 uur Locatie nog niet bekend
Zondag 19 Februari
2e Clubtrial, haven Wageningen, Aanvang 12:00u 11:00u Uitzetten 10:30u Koffie Frans
April 2016 Zondag 9 April
43e Rijnroute, Start van 09:00 tot 11:00u Vertrek: Restaurant ‘Nol in het Bos‘
-5-
Voordat we het nieuwe jaar gaan inluiden eerst nog een feestje. En wel de traditionele fondue avond! Zoals jullie van ons gewend zijn hebben we ook dit jaar weer de keuze tussen vlees- en kaas-fondue.
Dus als je zin hebt om mee te smikkelen hou vrijdag 16 december vrij in jullie agenda aanvang 19:00 uur in: De Patio, Vadaring 7, Wageningen Opgave uiterlijk dinsdag 13 december Wat willen we weten? Met hoeveel jullie komen en wat jullie willen eten, vlees of kaas. Dit kan per telefoon 06-12378680 mail dick.eimers@ziggo.nl of op www.rijnridders.nl PS: Mochten jullie nog fonduestellen op zolder of in de keuken hebben liggen zouden we die graag van jullie willen lenen.
Nieuwjaarsreceptie
Met versnaperingen en prijsuitreiking Toer- en Trialcompetitie Waar: CafÊ JoJo’s Wanneer: Vrijdag 6 januari 2017 vanaf 21:00u
like us on facebook
EXCLUSIEF DEALER
LARENSTEINSELAAN 45 I 6882 CV VELP I 026 - 495 11 25
INFO@ROADRUNNERMOTOREN.NL ROADRUNNER VELP IS EENVOUDIG TE VINDEN, VLAKBIJ ARNHEM
RR14_Advertentie algemeen_100314.indd 1
WWW.ROADRUNNERMOTOREN.NL 20-03-14 11:19
Cardan-as vervangen bij een 1150GS Tijdens het kampeerweekend bij de koeien viel tijdens de AllRoad rit de aandrijving weg. Ik dacht aan de koppeling, maar geleerden zeiden dat dat wel erg snel was: binnen 1 km eerst slippen en dan niks meer. Na analyse blijkt dat de torsiedemper verbrand is. Dat ruik je ook als de cardanklok verwijderd. Dus demonteren die hap. Cardan klok eraf, lagertjes effe vast zetten met bindbandjes, liefst gele.
Bij het slopen (demonteren) van de boel zie ik tot mijn schrik dat de Ă–hlins onder de olie zit en zo lek is als een mandje. Probleempje erbij.
-9-
We laten een andere as komen en lijnen deze netjes uit en plaatsen merktekens. Er was wat discussie of dat wel of niet nodig is, maar in de handleiding heeft BMW liever van wel ď Š
Inmiddels hebben Staburags (BMW-) vet binnen en vetten we de splines dunnetjes in met bv een tanden-borstel. En bouwen de zaak verder op. Oh ja, we hadden nog een akkefietje met beschadigd schroefdraad. De linker tap ging er niet fris uit en beschadigde de draad. En de nieuwe tap ging er niet lekker in,dus met een draadvijl de draad opgefrist, zodat de tap er weer met de hand ingedraaid kan worden. Maar ja beschadigd is beschadigd en er is ruimte tussen draad en tap. En we moeten op de contramoer 160 Nm zetten. Nu heb ik met Loctite 3874 vorig jaar prima het uitgelubberde frame van de xChallenge (passing achtervork) perfect gekregen. Dus waarom ook niet hier materiaal toevoegen in de vorm van kneedbaar staal. Papje aanmaken en op de draad smeren en na een uur wachten de oude tap erdoor. Tap invetten met vet of vaseline, zodat deze niet meteen al het spul meeneemt. De volgende dag even checken. Tot mij verbazing en plezier is alle ruimte weg. De tap draait zonder speling met hand in en uit. Dat betekent dat de loctite veel beter zijn werk zal doen. Dat is mooi, want ik wil 248 gebruiken, zodat de kans op beschadigde draad in de toekomst veel minder is. Ik doe dit werk niet dagelijks en als mensen zowel de paralever lagers als deze zelfs zonder loctite monteren, dan neem ik mooi de middenweg. We bouwen weer verder. - 10 -
Zie daar: de opnieuw gereviseerde Ă–hlins. HK Suspension kon geen reden vinden, maar de lekkage was veel te vroeg (afgelopen zomer gereviseerd). Alles onder garantie! Hulde aan HK Suspension. Terwijl de schroefdraad van de swingarm o.k. was, zat die van de paralever lagers nog vol met oude loctite. Nu had als tip van MSA meegekregen dat ik van de oude tap wel een echte draadtap kon maken.
Zaag een aantal gleuven in dat ding en je hebt een perfecte tool om de draad te reinigen of op te frissen. Links de oude tap gepromoveerd tot draad-tap en rechts de nieuwe. En de draad ziet er dan zo uit:
Tja en dan de proef op de som: gaat dat met loctite 248 en dan die contramoeren op 160 Nm zonder dat de boel verschuift? Tapeinden in de 248 zetten, moment erop en gaan slapen. De volgende dag contramoeren erop en trekken maar..... Geen graad verschoven. Ook niet bij de swingarm. Draad opfrissen, beetje vullen met loctite 3874, geĂŻmproviseerde tap er door, in de 248 (minder risico de volgende keer), aanhaal moment zetten, dagje wachten en afbouwen. Vanmiddag een testje in de stromende regen. Tot 100 km/uur geen trillingen. Morgen de snelweg op retourtje Den Haag. Marten - 11 -
Superclubweekend Afferden We wilden al een tijdje als bestuur eens gaan kamperen bij Michiel en Corine in Afferden. Ze hebben daar behalve een boerderij ook een grote half open schuur en genoeg grasveld aan de achterzijde om de tenten neer te zetten. Ook is er een ruime zolder voor overnachting van diegene, die liever niet in een tent slapen. Toen de datum van het superclubweekend ter sprake kwam zei Michiel, dat die zaterdag ook de datum was waarop zij 12,5 jaar getrouwd zullen zijn. Aangezien hij toch ook de hele club wilde uitnodigen was het gauw besloten om het Superclubweekend in september bij hun te vieren. Michiel en Corine zouden voor het eten en de drank op zaterdagmiddag/avond zorgen om dan hun 12,5 jarige bruiloft te vieren. Zij zouden een frietkar laten komen om ons en de andere genodigden van voldoende friet, hamburgers, kroketten en aanverwant spul uit het vet te voorzien. De overige maaltijden zouden we dan zelf moeten regelen. Michiel zou Michiel niet zijn als hij later niet ook nog voorstelde om voor een heuse barbecue op vrijdagavond te zorgen. Een aantal ging er al op de vrijdagmiddag al naar toe, maar Dick en ik, die aan de Market Garden tocht hadden meegeholpen kwamen pas tegen de avond. Ik moest eerst nog mijn Easy Camp tent opzetten, die eigenlijk helemaal niet zo easy op te zetten is en waarvan Dick enkele jaren geleden dan ook van af wou. Dick zelf sliep lekker op zolder en kon dit allemaal voorbij laten gaan. Ik had voor de vrijdagavond voldoende drank bij me en ook voor het ontbijt broodjes een eieren met spek, die ik op Dick’s verzoek ook voor hem had meegenomen. Het is wel zaak om alles in de tent logisch neer te leggen om na de drank op de vrijdagavond het latere zoekwerk te besparen. Michiel en Corine heetten ons van harte welkom en al gauw werd de BBQ aangestoken. Daarop legde hij voldoende vlees zodat iedereen genoeg te eten had. Corine had verder nog voor wat salades gezorgd. Het was erg gezellig, zeker nadat de BBQ over ging in een aantal vuurkorven. We maakten het niet al te laat maar hoorden inmiddels wel, dat aan het andere eind van het dorp een feesttent was met voor de vrijdag voor de jeugd house-muziek e.d. Eigenlijk kon je er best wel goed bij slapen en ook van de schapen die vlak naast mijn tent liepen hadden we weinig last. De volgende ochtend maar eens naar de schuur gewandeld met mijn ontbijtspullen en daar de nodige eieren met spek gebakken. Er was voldoende koffie en het wachten was op de rest, die met de toertocht mee zouden rijden. Tegen elven kwam er nog een kennis van Michiel op een soort zelfbouw Moto Guzzi aanrijden om de tocht mee te maken. De vader en broer van Michiel waren er ook al om met de voorbereiding te helpen en na het oplossen van een startprobleem van een van de - 12 -
Renkema X-Challenges en het maken van foto’s voor het huis konden we op weg. Er werd best wel flink doorgereden en het verbaasde me wel een beetje dat de aangesloten Guzzi-rijder dit toch wel goed bij kon houden. De zonen Renkema scheurden natuurlijk links en rechts langs de weg en schoten wel eens een afslag voorbij maar vonden de groep telkens weer terug. Na een apart ommetje in Boxtel door een woonwijk, waarvan inmiddels melding is gemaakt op het GPS-forum kwamen we bij een uitkijktoren, waar we de meegenomen lunch hebben gegeten. Michiel reed slechts een gedeelte mee om zich verder om de voorbereidingen van het feest te bekommeren. Toen we terugkwamen waren er inmiddels al veel meer gasten aangekomen met ook een flink aantal kinderen. Ook Peter en Margot waren gearriveerd en probeerden de nieuwe tent van Margot op te zetten. Peter had hier niet heel veel geduld voor, maar met hulp van Cindy en mijzelf lukte het om er iets leuks van te maken. Op de afgesproken tijd ging de frietkraam open en de aanwezigen werden goed bediend met zoals het in onze club bekend is: veul en vet. Nou de frieten enzo waren van prima kwaliteit. We hebben namens de club nog een cadeau aangeboden in plaats van de normale bijdrage aan het superclubweekend. Aangezien het al ’s middags begonnen was en velen kinderen bij zich hadden bleef niet iedereen tot heel laat. Wel veel clubleden, die bleven slapen en ook wat kennissen met campers en mensen die op zolder sliepen. Gelukkig pas laat op de avond raakte de WC afvoer verstopt en moest Michiel de handen uit de mouwen steken. Met hulp van Marc kwamen ze nog een heel eind, maar het bleef een zorgenkindje. Dit weerhield Michiel er niet van om met de Hotze en Claas nog flink door te zakken. Iedereen was een beetje bang, dat de feesttent nog veel lawaai zou geven waar op die zaterdagavond een soort oktoberfest voor de ouderen georganiseerd werd, maar we hebben hier verder niets van gehoord. De volgende ochtend weer lekker eieren met spek zitten bakken voor het ontbijt en het weekend nog eens ge-evalueerd. Pedro en Rinske gingen als een van de eersten weg en namen de uitrit naar de van Heemstrabaan. Dit is best wel lastig met een koude motor en iemand achterop omdat het omhoog loopt. Toen de BMW Cruiser dan ook alsloeg kon Pedro de motor niet meer houden en rolden ze beide om in het gras van de berm. Gelukkig totaal geen schade, maar slechts een iets gedeukt zelfvertrouwen. Langzaamaan vertrokken ook de andere deelnemers en ze keken terug op een zeer geslaagd weekend. Frans
- 13 -
Jubileumreis naar Mandello di Lario Onder het wakend oog van de afbeelding van moeder Maria wordt ik wakker in ons hotel ‘Victoria’ in Barzio, Italië, nabij het Comomeer en natuurlijk vlak bij Mandello de Lario. Het is dag 4 van de jubileumreis ter gelegenheid van de 95e verjaardag van de Moto Guzzi fabrieken. Georganiseerd door TLM (Theo Lamers Motorrijwielen) (en natuurlijk ook onze eigen Dick) maken we de trip met z’n 5-en. Frans en Guus Steenhuis (broers), Jan Reuvekamp, Dick Eimers en ondergetekende. We zullen in totaal 7 dagen onderweg zijn is het plan. Het hotel is gedateerd maar verder prima. Ik heb mooi een eigen kamertje gekregen hoewel ik had aangegeven dat ik met willekeurig iemand de kamer wilde delen. Klein kamertje, twijfelaar die iets te kort is, badkamer waarbij een muurkast nog groot is. Tijdens het douchen moet je oppassen je niet te stoten aan de pleepot. Maar, who cares, ik ben onderweg op de motorfiets, 7 dagen alleen maar doen wat ik erg leuk vind; motorfiets rijden in de bergen (en daarbuiten) en dat alles in uitstekend gezelschap onder een stralende zon! Woensdag 7 september, mijn verjaardag, we vertrekken. Verzamelen bij Guus in Arnhem, kopje koffie, peuk voor de liefhebber. Opzadelen en vertrekken. Daar gaat het zootje, Guzzi Breva van Frans, Guzzi Stelvio van Guus, Guzzi Stelvio van Dick, BMW GS van Jan en Suzuki V-strom onder mijn achterste. Hu zul je zeggen, en de Aprilia dan? Nou die heeft nukken de laatste weken. Stopt er onverwachts mee en gaat dan, afhankelijk van de stemming van de italiaanse dame na 3 seconden of na 3 dagen weer aan de slag. Niet echt een betrouwbaarheidsscore waar je mee naar Italië wilt vertrekken. Gelukkig is mijn zwager Frans zo goed om me zijn Suzuki V-strom 1000 te lenen. Moet aanvankelijk effe wennen maar al snel voelt ze vertrouwd. Ik neem de kop en na 20 meter zijn we Guus al kwijt! Die kent de weg natuurlijk en mijn Garmin moet effe erin komen voordat ie de juiste weg wijst. Gelukkig staat Guus ons 200 meter verder weer op te wachten. Het is stralend weer en de weersverwachting voor onze route is alleen maar ‘stralend weer’. Ik rij in mijn ‘doorwaaipak’ en heb mijn waterdichte pak in één van de koffers, just in case. Ik kan je vast verklappen dat dat pak er niet uit komt die (uiteindelijk) 8 dagen! Nog nooit heb ik 8 dagen met alleen maar stralend weer gereden! Hulde aan de organisatie! Plan is via Duitsland zuidwaarts te gaan. Eerste stop is gepland in Heerlen, ik ben de papieren van de Suzi vergeten mee te nemen, die liggen nog in Heerlen. Klein ommetje. Nou ja, het blijkt een crime om vanuit Duitsland, in de buurt van Aken naar Heerlen te gaan. Alles bebouwde kom, verkeerslichten, warm, druk, this sucks! Na een lekker bakkie opnieuw richting Duitsland, eerst nog autobahn maar al snel daarvan weg en lekker binnendoor. Het blijft toch een heerlijk land om met je motor door te rijden! (als je, zoals Dick de juiste routes weet te vinden). Eerste overnachting is gepland in hotel ‘Rheinkonig’ in Kamp Bornhofen, jawel aan de rijn. Letterlijk aan de rijn dan ook, Dick heeft ons ondergebracht in zo’n beetje het enige hotel dat direct aan de rijnoever ligt. Kamer met balkon zo’n beetje boven de rivier. Superdeluxe. Lekker buiten op het terras eten, dat kun je aan de duitsers overlaten, biertje d’rbij.
- 15 -
De volgende ochtend bijtijds ontbijt, oppakken en verder langs de Lorelei. Ik heb een smile van oor tot oor onder mijn helm, het is ochtend, weinig verkeer, de zon straalt (in ons gezicht weliswaar), temperatuur net onder de 20, koele ochtendlucht blaast lekker de mesh van mijn jas en broek, het zweet verdampend dat zich daar had gevormd tijdens het oppakken. We kachelen met een gangetje van zo’n 100 naar de pont! Hier kan niks tegenop! Aan het eind van de dag checken we in in Hotel Rössle, Frohnstetten, zuid duitsland. Hier ontmoeten we ook andere jubileum deelnemers. Een parkeerplaats vol met van alles wat. Meest opvallende is een guzzi met zijspan waarin twee honden meerijden. De dieren hebben er zichtbaar lol in, allebei een brilletje op, hij en zij op de motorfiets, honden in de bak. Dag drie voert ons door Oostenrijk, Liechtenstein en Zwitserland richting het Comomeer. Nog steeds geweldig weer en uitzichten die je als ansichtkaart zou kunnen slijten. De enige die roet in het eten gooit is mijn Garmin. Die loopt regelmatig vast en dan moet ik stoppen om hem te resetten. Met mij moeten dan natuurlijk ook de andere stoppen en levert klote situaties op. Dick maar weer voorop gezet met de TomTom 400, mooi betrouwbaar ding. Onderweg gaan we over de Maloja pas. De afdaling begint die met een serie haarspelden waar je koud van wordt. Frans en ik maken er een spelletje van om in rechterbochten zo dicht mogelijk langs de berm te rijden. Effect is dat je je motorfiets halverwege de bocht zo’n beetje moet laten omvallen om op de goeie weghelft te blijven. Als je dan een noodstop moet maken lig je op je gezicht maar wel leuk. Even later worden de bochten wat wijder en op het strakke asfalt nodigt dit uit om een lekker door te zwieren. Ik neem me voor op de terugweg, als we deze weg ook weer pakken, niet achteraan maar voorop de berg op te gaan! Uiteindelijk zijn we dan aan het Comomeer, Mandello is in zicht maar in Bellano zwaaien wij af van het meer naar het stadje Barzio. Daar is ons hotel geboekt. Een smal en erg steil bergweggetje voert ons daar naartoe. We bereiken het hotel, motoren kunnen, na wat italiaanse drukdoenerij gestald worden op een afgesloten terrein waar niemand weet wie de sleutel morgenochtend zal hebben. Ik settel in mijn kamer(tje). In het hotel ontmoeten Frans en Guus hun kamergenoot Stefan van 5 jaar geleden die toen betrokken was bij een ongeluk. Het laatste wat ze destijds van hem gezien hadden was dat hij langs de kant van de weg lag, op een auto gebotst. Het weerzien is hartelijk en het blijkt dat hij het goed doorstaan heeft. Op wat italiaanse papierwerkbochten na waardoor hij de schuld van het ongeval kreeg, rijdt hij weer Guzzi en is nu ook weer van de partij. En zo is het dus dag 4 en word ik wakker. Vandaag gaan we naar Mandello, naar ‘The open house’ bij Guzzi. Alle deelnemers aan de TLM reis verzamelen op de parkeerplaats bij het station van Bellano om van daaruit in kolonne naar Mandello te rijden. Weer dat lekkere bergweggetje maar nu naar beneden. Het stationspleintje ziet zwart van de motorfietsen (en grijs van de haardossen, jongeren moet je met een lampje zoeken). - 16 -
Zo ontstaat een gezellig typisch italiaans onderonsje van relaxte motoristas, zoekende automobilisten die iemand weg willen brengen en anderen die hun 4-wieler willen meenemen maar met geen mogelijkheid door de motorenmassa komen. Dit alles ontaard echter niet chaos, ieder schikt zich in zijn lot en onder wederom een stralend zonnetje wordt er rustig gekeuveld, op millimeters gemanoeuvreerd en worden twee (en een enkele drie-) wielers bewonderd. Onder ons bevinden zich enkele tientallen Aussies (Australiërs) die met Theo Lamers (yes the man himself) vanuit het verre Australië hun motor hebben later verschepen voor een rondreis door Europa, compleet met bezoek aan het Guzzi feest. Klokslag een Italiaans kwartiertje te laat vertrekt de hele stoet naar Mandello. Een enorme rij motorfietsen die onder applaus van lokale bevolking en toeristen afreist. Instructie is ‘in kolonne blijven rijden en niemand er tussen laten’. Onderweg is er een trotse italiaanse mijnheer die, gearmd met zijn vrouw, pissig van het lange wachten, gewoon ten einde raad zijn hand opsteekt en zijn voet op de straat zet. Ik besluit om hem de ruimte te geven en onder verwensels die ik niet versta bereikt het tweetal ongeschonden de overkant. Mandello blijkt bij aankomst een krioelende mierenhoop van mensen en motorfietsen. Auto’s hebben hier vandaag niets te zoeken. We mogen keurig voor de poorten van de fabriek langs en dan op zoek naar een parkeerplek. Gelukkig is parkeren die dag overal toegestaan maar het staat al aardig vol. We vinden allemaal een plekje waarbij Frans zijn Breva zelfs op een groot ontluchtingsrooster stalt; dat had nog niemand aangedurfd. We lopen terug naar de fabriek tussen alle soorten en maten motorfietsen door. In de fabriek is het intussen ook erg druk, de shop is niet bereikbaar maar de buitenterreinen zijn goed begaanbaar. We zien achtereenvolgens een tentoostelling van Guzzi’s die de wereld zijn rondgeweest, een verzameling Guzzi ratbikes. Eerste stop, blokassembly. Hier worden de blokken voor de diverse modellen in elkaar gezet. Diverse modellen staan uitgestald, klaar voor montage in de montagehal (daarover later meer). Vandaar naar de windtunnel! Een oud beestje waarvan ik me afvraag of die nog in gebruik is. In de tunnel staat een Norge opgesteld maar die ziet er uit als het nog een prototype is die er al jaren staat. Kan me niet voorstellen dat dat ding nog in gebruik is. Dan naar de productielijn. Hierbij lopen we onder de beroemde hoogliggende testbaan door die om het gebouw ligt. Hij is helaas vergaan maar in het verleden werden hier de motoren getest terwijl ‘beneden’ de montage plaatsvond. Dat is veranderd. ‘Beneden’ is de bevoorrading en ‘boven’ bevinden zich de montagelijnen. Blokken worden kant en klaar aangeleverd en hier worden op twee lijnen de - 17 -
machines geassembleerd. Op het moment van kijken worden er rode califonians in elkaar gezet. Hoogtepunt is een demonstratie van de eindcontrole van zo’n machine. Daarbij wordt de machine op een rollenbank gezet, aan allerlei computers gekoppeld en worden er een aantal testprotocollen afgehandeld. Mensen drommen om het hokje om het allemaal goed te kunnen zien, daar gaat ie. De eerste machine wordt afgekeurd, doet het niet. Met een beschaamd gezicht wordt ie afgevoerd. Next. Die doet het wel naar behoren. Alweer een Guzzi toegevoegd aan de voorraad! Volgens mij hebben ze daar nogal wat van, voorraad. In een afgeschermd deel van de hal staan erg veel nieuwe motorfietsen opgesteld. Iemand oppert dat dit de ‘garantiegevallen’ zijn? Verderop kun je foto’s laten maken waarbij je meedingt naar een dag proefrijden op het nieuwe vlaggeschip van Guzzi, de ‘Flying Fortress’. Een model, zoals de naam al doet vermoeden, dat bestemd is voor de Amerikaanse markt. Je moet er van houden, ik vind het een spuuglelijk ding. Daarnaast staan natuurlijk de California 1400 en de roamer en bobber. Het gerucht wil dat de Norge en Stelvio verdwijnen omdat ze het blok dat hier in ligt niet aan de euro4 norm kunnen laten voldoen. Als dat waar is hebben ze dus alleen nog maar een paar ‘life style’ modellen, motorfietsen die leuk zijn om over de boulevard te cruisen met snelheden waarbij je hipsterbaard niet in de war raakt maar voor de rijders die gewoon comfortabel kilometers wil maken met meer dan alleen een reserveonderbroek wordt de Guzzi spoeling wel heel erg dun!?. Op een ander plekje op het buitenterrein kun je inschrijven voor een proefrit met één van de 2017 modellen (behalve de Flying Fortress). Velen maken gebruik van de gelegenheid! Wij gaan verder naar het museum. Hier staat de hele geschiedenis van het merk Guzzi uitgestald. Frans laat zich vereeuwigen met een opgewerkt model van de aandrijflijn van zijn Breva. Tot slot nog even langs de shop, wellicht nog iets aanschaffen? Aan het einde van de dag een terras gezocht om nog een lekker kopje koffie te drinken. Koffie in het hotel bij het ontbijt is helaas bagger! Het begint zowaar te regenen! Zondag, tijd voor een ommetje. Dick heeft een route door de bergen uitgezet. Guus besluit om rustig aan te doen. We gaan met z’n vieren op pad. Eerst bezoeken we het hotel waar de heren 5 jaar geleden verbleven. Hiertoe moeten we over het (in de volksmond bekende) ‘geitenpad’ de berg op. Prachtige uitzichten maar wegdek en breedte van de weg nopen tot opletten! Dick heeft de mooiste, soms ook smalste of steilste wegen en paadjes gevonden in de buurt van Lago di Como. Onderweg natuurlijk koffie waarbij we op een terras neerstrijken waar je elkaar niet kunt verstaan omdat de koeienbellen vanaf de tegenovergelegen alpenweide elk ander geluid overstemmen, zelfs dat van de diverse nogal open Aprokovic uitlaten die hier de berg op komen denderen. Tussen als die decibellen ontwaart Frans plots een Beta (trialmotor voor de niet kenners), precies het model zoals hij dat heeft! Dat moet op de plaat! De berijder praat alleen Italiaans en Frans juist niet maar dat staat een waardevolle informatieuitwisseling niet in de weg. Uiteindelijk staat Frans - 18 -
op de plaat met de machine en vervolgen wij onze weg. We leggen 250+ kilometers af. Prachtige vergezichten. Tot slot met de pont over het Comomeer terug. Na twee mooie dagen in Barzio gaat het maandag weer terug. Als voorgenomen sprint ik op de Malojapas vooruit en zwier vrolijk naar boven naar de cappuccino die boven wacht. Verderop onderweg en picknick op een boomstammetje, heerlijk in het zonnetje! Bij vertrek blijkt de Stelvio van Dick niet meer te starten, accu plat. Dit is al eerder gebeurd en blijkt een combinatie van verlichting, zekering en dynamo te zijn. Vervangen van de zekering en uitzetten van de verstralertjes verhelpen het probleem maar dan loopt de Stelvio nog niet? Duwen is het devies! Nou, dat hebben we geweten. Zo’n lekker zware tweecylinder aanduwen op een bergpad (bergaf dan wel te verstaan). Dick geeft het al op en al vloekend wil hij TLM sommeren om zijn mooie nieuwe Stelvio op te komen halen. Wij, de rest, zien dat niet zitten, de rest van de dag wachten en dus, met een laatste krachtinspanning wordt de Stelvio tot leven gewekt, Dick op het hart gedrukt om de verstralers vooral uit te laten en voorlopig de machine niet meer uit te zetten! Dat werkt en ’s avonds arriveren wij wederom bij Hotel Rössl in Frohnstetten, bekend terrein! Ook bekende honden in het zijspan trouwens, deja vu of werkelijkheid? De daaropvolgende dag besluiten we om niet in één keer naar huis te rijden zoals het plan eerder was. Om dat te doen moeten we de snelweg op en daar hebben we geen zin in. Dan nog maar een overnachting, ergens aan de rijn. We gaan dus lekker binnendoor op pad, geleid door de trouwe TomTom van Dick. Ik heb intussen overigens wel ontdekt waardoor die van mij vastloopt. Als de accu vol is en de Garmin blijft aan de laadstroom hangen, loopt ie vast. Dus, op de accu navigeren en als die bijna leeg is weer de stekker erin steken. Als een speer! Onderweg lopen we keer op keer vast op wegwerkzaamheden en net als we een alternatieve route vonden hebben blijkt ook daar de weg open te liggen, gek wordt je d’r van. Uiteindelijk belanden we in hotel ‘Zur Linde’ aan de Mosel. De volgende dag scheiden onze wegen. Ik heb verplichtingen die dag dus ik kies voor de kortste en snelste weg naar huis. Een heerlijke vakantie, lekker motor gereden, de kraamkamer van de Guzzi gezien, goed gegeten en gedronken met uitstekend gezelschap! O ja, mocht je je afvragen of het nog goed gekomen is met mijn Aprilia? Nee dus. Heb hem verkocht. Als alternatief heb ik een Ducati Multistrada 1200 aangeschaft, kan niet wachten om het 96 jarig jubileum van Moto Guzzi te gaan vieren!
Groet Harrie.
- 19 -
Hoofdvestiging: Hertogstraat 74 Nijmegen Centrum Showroom occasions: 3e Walstraat 61 Nijmegen Centrum Werkplaats: 3e Walstraat 7 Nijmegen Centrum T. 024 322 9575 E. info@termaatmotoren.nl W. www.termaatmotoren.nl
Openingstijden winkel: Maandag : 13:00 - 18:00 Di. tm vr. : 09:00 - 18:00 Donderdag koopavond tot 21:00 Zaterdag : 09:00 - 17:00 Wij pauzeren van 12:45 tot 13:45 Openingstijden werkplaats: Maandag t/m zaterdag: 08:00 - 12:30 13:00 - 17:00
Leden van de Rijnridders 15% korting (behalve op motoren en aanbiedingen)
Tussenstand Toercompetitie 2016 Renkema, Marten
1943
Broers, Hugo
1784
Schoutsen, Michiel
1592
Eimers, Dick
1484
Steenhuis, Frans
1260
Holst, Cindy van
1153
Dam, Marc van
1138
Koppes, Harrie
1117
Renkema, Claas
1115
Renkema, Hotze
1115
Montoya, Pedro
705
Strausz, Corine
700
Driessche, Peter van de
635
Boer, Alex de
564
Reuvekamp, Jan
460
Oostrom, Marc
450
Oostrom, Mary
450
Donker, Nico
450
Raspe, Josefine
374
Pothoven, Ruud
338
Steenhuis, Guus
338
Rinske Beeksma
328
Claassen, Pieternel
250
Hendriks, Margo
245
Poiesz, Edwin
235
Steenhuis, Greet
165
Hendriks, Jan
155
Blokzijl, Ton
135
- 22 -
- 23 -
printen en kopiëren printing and copying scannen scan groo�ormaat posters big size posters internetcafé internet cafe inbinden bindings cadeauproducten photo gift products plas�ficeren laminating Bevrijdingsstraat 32 - Wageningen - Tel. 0317-417479 www.copypoint.nl