HET VIZIER Nummer 3, aug 2016
40-ste jaargang, nr. 3, augustus 2016 Verschijnt 4 keer per jaar. p/a Veerstraat 93 6703 CB Wageningen Bank: NL70 INGB 0003 5334 40 KNMV Nr: 0537 Iedere vrijdagavond in JoJo’s Café vanaf 21.00 uur Gewoon lidmaatschap: € 20,- per jaar Gezinslidmaatschap: € 15,- per jaar Jeugdlidmaatschap: € 15,- per jaar E-mail: info@rijnridders.nl Internet: www.rijnridders.nl
HET VIZIER Clubblad van Motor en Trial Club
“DE RIJNRIDDERS” Bestuur: Voorzitter Secretaris Penningmeester Toercommissaris Toercommissaris Algemeen lid Trialcommissaris
Marten Renkema Dick Eimers Frans Steenhuis Michiel Schoutsen Marc van Dam Peter van den Driesche Frans Steenhuis
0317-417143 06-12378680 0317-416834 06-12795711 06-20540360 0317-417579 0317-416834
Redactie: Ton Blokzijl Frans Steenhuis
0317-422073 0317-416834
-1-
Redactioneel Hier ligt het derde Vizier van 2016 voor je. Er is een uitgebreid verhaal van Ruud over zijn Laverda en de 3 uurs race van Oss. Een verslag van het Pinksterweekend en een verslag van Mirjam Pol van de Dutch Ladies Trial Day. Verder de vaste rubrieken, de tussenstanden en wat foto’s van de BBQ, de 2e Man-rit en de Classic Races in Barneveld. Veel leesplezier en schrijf ook eens een leuke bijdrage van je motor-ervaringen of je motorvakantie. Frans en Ton
Inhoudsopgave Praatje van de Voorzitter
Marten
Tussen Twee Wielen
3 5
Uitnodiging Superclubweekend
Michiel
7
Verslag 2e Dutch Trial Ladies Day
Miriam Pol
9
Classic Races Barneveld
Frans
10
Verslag Pinksterweekend
Peter
11
Foto’s BBQ
Frans
12
Foto’s 2e Man-rit
Frans
13
Tussenstand Toercompetitie
Michiel
15
Uitslagen Trial
Frans
17
3 uurs Race Oss
Ruud
19
Het volgende Vizier komt uit op vrijdag 4 November 2016. Leef je uit; schrijf een leuk stukje, een mooi reisverslag of maak een inspirerende fotoreportage. En stuur dit op naar redactie@rijnridders.nl - Kopij inleveren voor zondag 30 Oktober 2016! -
-2-
Praatje van de voorzitter. Het is augustus, de tweede zomermaand zoals dat heet. Nou ja, dat hoorde ik laatst en waarschijnlijk is het ooit een grapje van weerman Krol geweest. Maar goed, het is mooi weer en wij zijn inmiddels terug van vakantie. Meestal niet zo spannend, maar dit jaar toch wel. We zijn in dik 2 en een halve week van naar de Middelandse zee gereden. En hebben onderweg een paar motorcampings aangedaan. Na 3 dagen stonden we in Rendez Vous, Zuid Frankrijk. Hoog Harley gehalte, maar wel ok. En je kan er prima off-road rijden. Op de terugreis gestopt in de Vogezen bij La Mouche. Ook een prima campng om de vakantie af te sluiten of te beginnen. Het effe doorbijten, maar je bent er makkelijk in een dag. Wij waren er op de terugreis en na La Mouche wilde ik de vakantie afsluiten bij High Chapparel in Luxemburg. Gewoon omdat het daar gezellig is, heel goed eten (hoor wie het zegt...) en prima camping. 25 km voor aankomst voel ik een trilling in de voetsteunen. Fransje, die bij mij achterop zit, voelt het ook. Zo’n knagend geluid van een kapot lager. Ik stop en denk dat het inderdaad het wiellager is (dat niet in het wiel zit, maar in de cardanklok). Ik rij voorzichtig naar de camping, waar we eten, bier drinken en poulen met een bende Schotten in rok. De volgende dag waag ik het erop. Maar helaas na 50 km is het afgelopen. Ik strand 36 km onder Luik. De KNMV wil mij niet halen, maar gelukkig de Ohra wel. Ik krijg een auto gebracht, de motor gaat naar Zuid Limburg en ik knor naar huis. Terwijl we de motor opladen word ik gebeld dat Pieternel gestrand is in Maastricht met wat later bleek een losgeslagen slang van de radiateur. KNMW stuurt de ANWB (want zij is Nederland) en die vrijdag-avond zijn we allemaal weer veilig thuis. De GS komt dinsdag. Meteen de cardanklok gesloopt en jawel: grote rollager aan flarden. Gelukkig zijn de dealers niet gesloten wegens zoiets triviaals als een vakantie, dus onerdelen snel thuis en zaterdag aan het einde van de dag maken we de eerste proefrit; geen zorgen. Snel de Systeem-D rit maken, omdat deze de volgende dag gereden moet gereden moet worden en beloofd is beloofd. In de tussentijd de motoren van Claas en Pieternel van nieuwe balhoofdlagers voorzien. Man, want rijdt dat weer lekker. Pech inderdaad, maar nog niet zoveel als vriend Hugo, wiens motor gestolen werd in Oost-Europa. Drukke zomer maanden dus ď Š. Hugo zijn nieuwe Yamaha komt eraan en ik wens hem veilige kilometers toe. Veel plezier ermee kerel! Er komen nog een paar leuke evenementen aan en ik hoop op een ruime deelname. Het is wat rustig de laatste tijd en iedereen lijkt het maar druk te hebben. Gelukkig blijft de agenda goed gevuld door Michiel. Houdt ook september in de gaten met Superclub-weekend en bijvoorbeeld alweer de derde (!) versie van Market Garden. Frans kan nog wel een paar voorrijders gebruiken hoorde ik.
Groet, Marten
-3-
Augustus 2016 Zondag 7 Augustus
Tweede Man-rit. Start 10:00u bij Marten
Zaterdag 20 Augustus
Toertocht van Cindy. Start 10:00u bij Marc en Cindy.
Zaterdag 27 Augustus
Zandtoer Wintelre, Brabant
Zondag 28 Augustus
Italdag Beusichem
September 2016 Zondag 11 September
8e Clubtrial, haven Wageningen, Aanvang 12:00u 11:00u Uitzetten 10:30u Koffie Frans
Vrijdag 16 September
Begeleiding Arnhem Riders, Ride to Remember
Vrijdag 16 September tot SuperClubWeekend, Locatie Afferden, Gelderland Zondag 18 September Zondag 25 September
The Distinguished Gentlemen’s Ride 2015
Oktober 2016 Zondag 9 Oktober
9e Clubtrial, haven Wageningen, Aanvang 12:00u 11:00u Uitzetten 10:30u Koffie Frans
28 t/m 30 Oktober
Slapen bij schapen in Mill, Asfalt- en Allroadtour
November 2016 Zondag 6 November
10e Clubtrial, Regiotrial Enschede
Zondag 6 November
Snertrit MSV Ophemert
Zaterdag 26 November
11e Clubtrial, Regiotrial Zelhem
December 2016 Zondag 19 December
9e Clubtrial, haven Wageningen, Aanvang 12:00u 11:00u Uitzetten 10:30u Koffie Frans
-5-
Superclubweekend 16-17-18 september 2016 Al een aantal jaren proberen we het jaarlijks in september gehouden superclubweekend dicht bij huis te houden. Dit jaar wordt dit wel heel dicht bij huis. Corine en ik nodigen jullie namelijk uit om bij ons te komen kamperen. Naast kamperen in de weide of op het gazon naast onze boerderij, is er ruimte om op zolder te slapen. Reden dat wij dit doen is dat Corine en ik 12½ getrouwd zijn en we jullie eigenlijk toch al voor een feestje wilde uitnodigen. Programma: Vrijdagmiddag/begin avond: Tent opzetten, vuurkorfje stoken, sterke verhalen. Onze royale half open schuur biedt de ruimte om bij kou of slecht weer overdekt de avond door te brengen. Zaterdag: Na je eigen ontbijt is er een route van ongeveer 200km. Bij terugkomst zal ons feest inmiddels in gang zijn en zorgen wij voor eten en drinken. Fris/wijn/bier zal er in overvloed zijn, voor het sterkere spul zal je zelf moeten zorgen. Dit keer geen BBQ op zaterdag maar rond een uur of zes zal er een frietkraam op het terrein komen waar anderhalf uur onbeperkt frieten en snacks kunnen worden besteld. Voor de broodnodige vitaminen zullen wij ook zorgen voor wat (gezond) groenvoer . Zondag: Ontbijten, inpakken en wegwezen Camping: Er is ruimte voor tent en eventueel caravan of camper. Echte Diehards kunnen ook op zolder slapen. Voor tandenpoetsen en andere sanitaire beslommeringen kunnen jullie bij ons binnen terecht. Cadeaus: Jullie aanwezigheid is voor ons al een groot geschenk. Mochten jullie daarnaast de behoefte voelen om niet met lege handen te komen, dan zou een bijdrage aan ons nog aan te schaffen nieuwe cv-installatie zeer van pas komen. Laat graag vóór 1 september even weten of je komt! Adres: Pas 7, 6654 AK AFFERDEN (GLD) Tel: 0487-785212, Mobiel: 06-12795711 (Michiel) Gr. Michiel en Corine
-7-
like us on facebook
EXCLUSIEF DEALER
LARENSTEINSELAAN 45 I 6882 CV VELP I 026 - 495 11 25
INFO@ROADRUNNERMOTOREN.NL ROADRUNNER VELP IS EENVOUDIG TE VINDEN, VLAKBIJ ARNHEM
RR14_Advertentie algemeen_100314.indd 1
WWW.ROADRUNNERMOTOREN.NL 20-03-14 11:19
Verslag tweede Dutch Trial Ladies Day Op zondag 19 juni werd de tweede Dutch Trials Ladies Day georganiseerd in Zelhem. Buiten een aantal triallende ladies deden er ook nog motorvrouwen mee uit andere dsciplines van de motorsport. Hieronder een verslag van Mirja m Pol, die een aantal keren aan de Dakar Rally heeft meegedaan. Raadseltje: in welke motor discipline gebruik je maar 1 versnelling (de beginners althans, wedstrijd rijders gebruiken er wel meer) en ben je toch bekaf aan het eind van de dag!? Bij Trial! Ter promotie van de sport (in dit geval specifiek voor de dames) werd afgelopen zondag de 2e editie van de ‘Dutch Trial Ladies Day op het ZAMC terrein in Zelhem georganiseerd. De initiator van dit alles (Hans Bornebroek) had mij gevraagd of ik langs wilde komen met mijn/een Dakar motor en tegelijk ook deel wilde nemen aan het evenement. Heb er uiteraard niet zo lang over na hoeven denken; het heeft 2 wielen, een stuur en er gaat benzine in… Natuurlijk wil ik meedoen! Wij motorsporters weten het allang, trial is de meest technische motorsport discipline die er is en financieel gezien één van de beter ‘betaalbare’. Ik heb zelf geen trial motor, maar kreeg een 4-tact Montesa (top motortje!) in bruikleen van Alex van den Broek (9-voudig Nederlands Kampioen trial en verder nog een hele lange lijst met andere prestaties, maar dat wordt teveel om te noemen), 1 van de instructeurs. Trial is vooral 'gewoon proberen' en als het niet lukt, geduld hebben, kijken naar anderen (kun je heel veel van leren) en herhalen, herhalen, herhalen…. Vooral dat stug en oneindig doorgaan ligt mij wel. Ik ben zo’n iemand die het net zo lang blijft proberen tot het lukt. En als het na 100x proberen nog niet lukt, dan bedenk ik gewoon iets / of pas ik de situatie aan, net zolang tot het toch lukt (vroeg of laat) . Hoe mijn dag uiteindelijk was? De samenvatting; het was super georganiseerd, leuke en gemotiveerde mensen, veel geleerd, veel geprobeerd, kortom een topdag! En wat ik stiekem toch wel interessant vond was dat wij aan het eind van de dag nog een tweetal ‘non-stops’ hebben geoefend (een ‘non-stop’ is een wedstrijd route welke je op verschillende kleuren/niveaus kunt rijden). Ik kwam er zeker niet foutloos doorheen, maar echt slecht ging het ook niet, dus ‘wedstrijd niveau’ is voor mij met een beetje oefenen best wel haalbaar. Dus wie weet probeer ik dat dit jaar nog wel een keer… Maar ja, zoals ik al zei, moet nog wel eerst wat meer trainen/oefenen. En dan wil ik als laatste, bij deze, de initiator, de instructeurs, de ZAMC en natuurlijk niet te vergeten alle vrijwilligers bedanken voor het organiseren en meewerken/helpen aan deze geslaagde 2e Dutch Trial Ladies Day! Dank daarvoor! Mirjam Pol
-9-
Classic Races Barneveld Hier links zien we Pa Frederik en dochter Marion Nienhuis bij de Moto Guzzi Lodola 125 cc. De motor van Marion was in de eerste manche wat stuk gegaan en Pa was zo vriendelijk haar op zijn motor de tweede manche te laten rijden. Wat was hij trots, dat ze al 16 jaar samen reden.
Hier rechts de Falcone van Henk de Vries. Hij won de eerste manche met zijn 1-cylinder 500 cc. Hij vertelde, dat hij oorspronkelijk 17 PK had, maar na wat interne wijzigingen was er 47 PK uitgehaald.
Hier links het zijspan van twee dames, die echt niet onderdeden voor de mannen. Ook wordt er veel door echtparen gereden. De zijspannen is echt het meest interessante onderdeel. Vooral leuk om te zien hoe ze driftend door de bocht gaan.
Als ik de marktkramen zie met alle spullen, die ze meebrengen en aan het einde van de dag weermee terugnemen dan kan het niet anders dan een hobby zijn, want hier kun je niet rijk van worden. Of zit er nog iets voor je bij?
-10-
Verslag Pinsterweekend Camping De Hei Op 13 mei was het dan zover de Rijnridders gaan naar camping De Hei in Siebengewald om het Pinksterweekend te vieren. Na de caravan van Margo te hebben ingericht kon het feest beginnen met een heerlijke asperge maaltijd van een boer verderop. Zelf geschild natuurlijk en met ham en eieren geserveerd en krielaardappelen. We waren met Marc, Mary, Margo, Peter en Hugo in eerste instantie later kwamen Marten, Pieternel, Hotze en zijn vriendin Fransje ook aan op de camping, waar de stemming er al snel in zat. De volgende dag had ik een prachtige route gemaakt door het grensgebied met onderweg nog een stop voor een lunch. Daar deden Michiel en Corine ook aan mee dat was maar goed ook want mijn TomTom deed het niet goed meer dus Michiel voorop. ‘s Avonds met het diner kon men uit diverse gerechten kiezen die alle even smakelijk waren, zo heb ik begrepen van een ieder. Tevens waren ook Pedro en Rinske gearriveerd. Die wilde de Shagging Ponys graag horen, denk ik,die er s avonds op traden. Heb wel begrepen dat het op de slaapzolder wat lawaaierig was maar dat had ik al voorspeld maar ze hebben het overleeft. Zondags ging een ieder weer naar huis behalve Marc, Mary, Margo en ik. Wij bleven tot maandag dan is het tenslotte ook nog Pinksteren. We hebben zondagavond ontzettend genoten van alle oude covers, die de Pukes speelde in de kantine. De volgende dag alles weer clean en schoon opgeleverd en nog een mooi tochtje gemaakt richting Wageningen. Bedankt allen die geweest zijn en die niet geweest zijn hebben echt wel wat gemist. Peter
- 11 -
BBQ zaterdag 18 Juni Chateau Renkema
-12-
Foto’s 2e Man-rit Zondag 7 Augustus 2016
-13-
Tussenstand Toercompetitie: Renkema, Marten Schoutsen, Michiel Broers, Hugo Eimers, Dick Steenhuis, Frans Koppes, Harrie Renkema, Claas Renkema, Hotze Driessche, Peter van de Montoya, Pedro Holst, Cindy van Dam, Marc van Oostrom, Marc Oostrom, Mary Reuvekamp, Jan Donker, Nico Pothoven, Ruud Steenhuis, Guus Hendriks, Margo Claassen, Pieternel Rinske Beeksma Hendriks, Jan Blokzijl, Ton
1412 1107 962 890 732 727 665 665 605 567 490 490 450 450 245 245 245 245 215 175 175 155 135
Duo-cup Strausz, Corine Steenhuis, Greet
640 135
Verreden evenementen:
Naam Tweede-man-rit Classic races Barneveld Rijnweek Rhenen Volle maanrit Pinksteren Rijnroute Allroad Rijnroute voorrijden Rijnroute voorrijden Motorbeurs (per motor) Koude feb. rit Kraats
-15-
datum 7-8-2016 23-8-2016 2-7-2016 20-7-2016 13-5-2016 17-4-2016 10-4-2016 3-4-2016 20-2-2016 7-2-2016
aantal 9 2 1 6 13 15 2 12 1 5
-16-
- 17 -
Hoofdvestiging: Hertogstraat 74 Nijmegen Centrum Showroom occasions: 3e Walstraat 61 Nijmegen Centrum Werkplaats: 3e Walstraat 7 Nijmegen Centrum T. 024 322 9575 E. info@termaatmotoren.nl W. www.termaatmotoren.nl
Openingstijden winkel: Maandag : 13:00 - 18:00 Di. tm vr. : 09:00 - 18:00 Donderdag koopavond tot 21:00 Zaterdag : 09:00 - 17:00 Wij pauzeren van 12:45 tot 13:45 Openingstijden werkplaats: Maandag t/m zaterdag: 08:00 - 12:30 13:00 - 17:00
Leden van de Rijnridders 15% korting (behalve op motoren en aanbiedingen)
Met een Laverda in de 3-uursrace van Oss. Door Tijl Schimmel (Laverda Club Nederland) Eind december 2015 laat Ruud Pothoven weten, dat hij de Laverda replica 500 “Barcelona” racer, gebouwd door FTR heeft gekocht (zie kader). Hartstikke leuke motor met een mooi verhaal erachter. In 1978 weet Augusto Brettoni op een door de fabriek geprepareerde Laverda 500 de 24 uren van Barcelona op het Montjuic-circuit in de klasse tot 500cc te winnen. Overall wordt hij zelfs 8e. In 1979 weet Brettoni nogmaals de winst te pakken. De 500 van Ruud is een replica van de motor uit 1978, met startnummer 33. Dan vraagt Ruud me of ik met hem mee wil doen aan de 3-uursraces die de SAM al weer enkele jaren organiseert. Beiden rijden we al jaren op Laverda 500’s en ook qua rondetijden op circuits schelen we niet zo veel, dus op zich een logische combinatie, maar het overvalt me wel een beetje. Ik ben wel vereerd dat hij me zijn nieuwe aanwinst toevertrouwt. Maar tegelijkertijd is dat ook voor mij het grootste issue, wat als ik die machine platrij? Verder zijn de 3-uursraces in principe regelmatigheidswedstrijden. Dat vind ik op zich niet erg, het gaat me niet om het winnen maar wel om lekker te kunnen rijden op het circuit en dat is nu net het punt: volgens de regels mag er niet in bochten ingehaald worden en niet uitgeremd worden voor bochten, dit om het allemaal veilig te houden. Met een 500 Laverda zijn dat nu net de punten waar je het goed moet maken. Wordt dat wel leuk racen?? Mijn eerste gedachten zijn dan ook, dat ga ik niet doen. Maar het blijft wel in de kop rondspoken, het is natuurlijk ook wel erg leuk om een keer een endurance mee te maken als rijder. Als monteur heb ik het echte werk, dus 24-uurs endurance, mogen meemaken bij het Laverda Team Gijs van Dijk, dat wil ik nu ook wel eens als coureur. Bovendien ben ik al jaren niet meer gevallen op een circuit, dus hoe groot is het risico nu eigenlijk?? Ja, je “verzint” natuurlijk vooral redenen om het wel te doen, als je het diep in je hart eigenlijk gewoon toch wilt. Dus eigenlijk is de knop gauw om en laat ik Ruud weten dat ik mee wil doen. Dan moeten we beslissen welke race(s) we mee gaan doen. De beste verhalen hoor je over Oss en Elst, dat schijnen de leukste circuits te zijn qua rijden. Later blijkt dat Elst afvalt, omdat we dan al een motorweekend gepland hebben, dus wordt het Oss. Qua historie past dat natuurlijk ook het beste. Laverda, Endurance en Oss horen sinds de jaren 70 bij elkaar als boter, kaas en eieren. Of we nog op andere circuits mee gaan doen zien we daarna wel, eerst maar eens zien of het allemaal bevalt. Ruud weet Otto Pasker te strikken als monteur voor het tanken, aansturen van de verplichte rijderwissels en natuurlijk eventueel sleutelwerk, maar dat is hopelijk niet nodig. Bij een 3-uursrace kun je je niet veel sleutelwerk veroorloven... Daarmee hebben we een “ervaren” endurance-
- 19 -
monteur binnen het team, want Otto en ik waren samen monteur bij het endurance-team van Gijs van Dijk. De motor wordt gekeurd tijdens de Koningsasserdag bij StarTwin in Loenen, waar de SAM dus ook aanwezig is voor de keuring. Keuring van de motor is geen probleem, de sticker zit er op voordat we er erg in hebben. Ze zijn erg enthousiast, dit zijn het soort machines die ze graag in de 3-uurs zien verschijnen. Het geluid wordt ook nog gemeten, een luttele 108 dB met dB-killers, 112 dB zonder. Dat is toch wel een beetje veel, maar we krijgen niet echt een duidelijk antwoord of dat nou een probleem wordt op Oss. We krijgen de indruk dat het daar allemaal wel meevalt, maar waarschijnlijk willen ze dat niet al te duidelijk hardop zeggen. We gokken er maar op dat het met de dB-killers voldoende moet zijn, langs de baan klinken Laverda 500’s nooit erg hard, behalve dan met echt open Formula-pijpen, maar waar kun je die nou nog horen? Ruud neemt de gelegenheid te baat om even een stukje op de machine te rijden, want hij heeft er nog niet op gereden. Ook ik rijd er een kwartiertje op. Het blokje loopt hartstikke mooi, mooier en stiller dan mijn eigen 500. Komt wellicht mede door de standaard nokkenassen die FTR er bewust in had gezet met het oog op betrouwbaarheid. Qua sturen is het moeilijk te zeggen, het stuurt niet slecht, maar ik moet vooral aan de positie van de voetsteunen wennen in combinatie met de lange tank. Ook is het gevoel in de voorrem niet optimaal, maar het remt ondanks de kleine schijfjes wel prima. Ik zou liever een rempomp met een iets kleinere zuigerdiameter gemonteerd zien, zodat de rem wel wat zachter wordt, maar ook meer gevoel geeft en minder kracht vergt. Maar dat is eventueel voor later. Zoals de machine nu is, voor zover we dat kunnen beoordelen, is prima om een eerste 3-uursrace mee te gaan rijden. We hebben nog een keer teamoverleg, bespreken een beetje hoe we de wissels gaan doen en hoe vaak we gaan tanken, maar het blijft allemaal een beetje giswerk, want zowel de baan als de motor is nieuw voor ons. Bovendien weten we als monteur uit ervaring, dat Endurance racen vooral ook anticiperen is op wat er tijdens de race gebeurt. Maar zo hebben we in ieder geval een plan van waaruit we kunnen vertrekken en zien we verder wel wat er tijdens de race gebeurt. Belangrijkste punten zijn toch wel: gewoon lekker kunnen racen en, vooral wat mij betreft, de machine heel houden. Verder denken we waarschijnlijk 7 sessies te zullen rijden, 3 voor Ruud (hij mag natuurlijk starten) 3 voor mij en dan nog een korte sessie voor Ruud. Dit omdat iedere rijder niet meer dan 30 minuten per keer mag rijden en we niet geloven dat we het zo strak kunnen plannen dat we telkens vlak voor die 30 minuten kunnen wisselen. Dat moet ook maar net met de ronde uitkomen. Ik maak nog even een pitbord en een jerrycan met een kraan en ontluchting, zodat het vullen redelijk snel zal gaan en in ieder geval zonder het geklots wat je bij een gewone jerrycan altijd hebt. Dan komt de dag van de race. Ik ben toch wel wat meer gespannen dan voor een normale circuitdag. Ik rijd niet eens zo heel vaak op het circuit, gemiddeld 2-3 keer per jaar, maar als je dat al jaren doet, ben je daar niet echt gespannen meer voor, hooguit vlak voordat je de baan op gaat nog een beetje, maar dat is altijd weg als je eenmaal rijdt. Maar nu, een endurance race, een onbekende baan en een nagenoeg onbekende motor, genoeg voor wat gekriebel in de buik. Ook het feit dat ik eigenlijk alleen m’n racekleding in de auto hoef te gooien is vreemd. Voelt een beetje als een fabriekscoureur, wel relaxt om niet naar de motor om te hoeven kijken. Inschrijven begint pas om 12.00 uur, maar we hebben toch afgesproken om 10.00 uur aanwezig te zijn. Het paddock voor SAM/ 3 uren van Oss is toch al nagenoeg vol. Later staan er dan ook - 20 -
diverse teams op plekken waar eigenlijk doorgangen waren gepland, maar gelukkig zeurt niemand erover. Er blijken 4 teams met Laverda’s ingeschreven te hebben:
Team Schakel, nr 61, met Otte Schakel en Bert van Tussenbroek, met een standaard Laverda 750. Team Kloppers/Eekhuis, nr.65, met Rient Kloppers en Jon Eekhuis, met een Laverda 1000 Jota. Scuderia Cazzo Vecchio, nr. 333, met Marc en Paul Weijtens, met een 750 racer (opgeboord naar 1000 cc). Team Barcelona, nr. 33, met Ruud Pothoven en Tijl Schimmel en monteur Otto Pasker met de 500 Barcelona replica, inderdaad dus ook met nummer 33.
Een mooie diverse vertegenwoordiging van Laverda’s dus, maar eigenlijk had er natuurlijk ook een SFC 750 mee moeten rijden, er zijn er zat binnen de Laverda Club Nederland.... Verder nog van allerlei spul, van mooie replica’s tot gebakjes. Tja, SAM staat voor betaalbaar racen, reglement staat motoren t/m 1987 toe, dus resultaat is dat er ook minder mooie fietsen rondrijden. Om me heen hoor ik daar sommigen toch wel over klagen, maar een vol veld is ook belangrijk. Wat meer “echte” replica’s van endurance racers van toen zou mooi zijn, maar ik heb natuurlijk wel makkelijk praten, ik hoef niet eens een motor te regelen. In de weken voor de race wordt het tijdstip van de start meerdere keren aangepast en op de dag zelf gebeurt dat ook nog door uitloop van het trainingsprogramma van de ONK-races. Uiteindelijk is de start gepland om 16.30u. We moeten met onze spullen naar de pitstraat lopen (het gevoel van fabriekscoureur is al een heel stuk minder), dus goed uitgezocht wat we echt nodig denken te hebben en sjouwen maar. Veel teams hebben daarvoor een karretje, hebben we ook wel aan gedacht, maar uiteindelijk niet geregeld, waar we nu wel een beetje spijt van hebben, maar het lukt zo ook. Voorafgaand aan de race krijgen we maar “liefst” 30 minuten trainingstijd met zijn tweeën met ook nog een verplichte rijderwissel binnen die tijd en vlak daarna de Le Mans start. Dus in 4-5 rondjes de baan en motor leren kennen en daarna regelmatige rondetijden zien te gaan rijden... De trainingstijden liggen voor zowel Ruud als mij rond de 2.20-2.23min. Ik kom iets eerder binnen, omdat door de tankdop-ontluchting wat octaan 102 spettert. Niet gevaarlijk veel, meer hinderlijk omdat de kuipruit er vies van wordt. Misschien kunnen we er nog wat aan doen. Ruud heeft nog een rubbertje bij zich wat in het tankgat past, wellicht dat het iets verbetert. Tank wordt toch maar volgegooid voor de race.
- 21 -
Dan volgt de Le Mans start. De startopstelling is bepaald door loting. We loten startplek 32, vrij achter aan dus, maar wat geeft het. Het opstellen gaat allemaal een beetje chaotisch omdat er geen bordjes of zo zijn geplaatst, zodat niemand weet waar hij precies moet staan.
Uiteindelijk volgt de start dan om 16.36u. Ruud is goed weg, net als de rest, gelukkig geen gekke dingen. Ruud draait lekker zijn rondjes met tijden van rond de 2.15min, naar het eind toe zelfs 2.12min. Daar schrik ik wel een beetje van, ik moet zowat nog 10 seconden sneller gaan rijden dan in de training. Waar moet ik dat vandaan halen denk ik. Er zit heus nog wel wat rek in, maar 10 seconden...? Nou ja, gewoon lekker gaan racen en dan weer verder kijken. Ruud komt binnen, even kort overleg en dan begint het voor mij ook echt. Het gaat best lekker, maar ik heb niet echt het gevoel dat ik nou zoveel sneller ben dan in de training. Aan het einde van de sessie zie ik mijn tijden, eerste paar ronden rond de 2.14-2.16min. Daarna rond de 2.10-2.11min. Ruud rijdt in begin van de 2e sessie dezelfde tijden als ik. Dit moeten we gewoon vasthouden want dat is gewoon netjes, onze ronden verschillen niet veel en zijn redelijk constant. Verloop van de race is verder eigenlijk vrij saai, het draait gewoon goed. Op ĂŠĂŠn moment na. Halverwege de 2 de sessie van Ruud komt hij opeens niet meer door, de tijd tikt verder, 2.15, 2.20... Pas op 2.26 komt Ruud langs de pitlane. Lijkt wel of hij minder snel gaat maar hij geeft ook niet aan dat er iets mis is. Volgende ronde is ook nog langzamer, 2.17 of zo. Wat is er aan de hand? Daarna komen de tijden weer terug op oude niveau. Vraagtekens bij Otto en mij, maar het gaat in ieder geval weer goed. Later blijkt dat Otte Schakel zijn Laverda 750 na bocht 10 onderuit trekt waardoor Ruud - die er pal achter zit - moet uitwijken. Otte en zijn motor kiezen ieder een ander pad. Ruud kan gelukkig tussen die twee doorsturen, eerst nog bang dat hij dwars over Otte heen zal rijden. Hij raakt daardoor wel van de baan, moet door een greppel en kan dan weer de baan op. Eigenlijk was die 2.26 min dus nog heel netjes...
- 22 -
Otto heeft de wissels zo kunnen plannen dat een laatste korte sessie voor Ruud niet nodig is, zodat ik de finishvlag te zien krijg. Toch wel een momentje van opluchting, lekker gereden, alles heel gebleven, top! We kleden ons om en lopen rustig naar de prijsuitreiking, onderweg eerst nog een patatje scorend. De youngtimer-klasse is al gehuldigd, we zijn net op tijd voor onze eigen klasse, de vintage. Dat is maar goed ook, want tot onze verbazing zijn we 3de geworden, met een straftijd van 10.58min. Dus podium op en in volgorde van toenemende belangrijkheid, de bloemen, de beker en de kussen van de kiss miss in ontvangst nemen. Het gevoel van fabriekscoureur komt weer een beetje terug, al mis ik wel de champagne... Later blijkt dat we zelfs 3de overall zijn geworden in een veld met 42 motoren waarvan er 32 zijn gefinisht. Hoewel het er niet toe doet bij een regelmatigheidswedstrijd, toch even gekeken naar onze eindpositie op basis van aantal ronden, dan zouden we 12e zijn geweest, niet slecht voor één van de lichtste motoren van het veld, met een geschat vermogen van rond de 45 pk. In het overall-klassement zaten de nummers 4 t/m 6 (weliswaar uit de youngtimer-klasse) wel heel dicht op ons, met straftijden van 11:13, 11:20 en 11:32min. De strakke rijderswissels aangestuurd door Otto hebben dus zeker bijgedragen aan die 3de plek overall, dus de eer komt zeker ook Otto toe. Al met al een zeer geslaagde dag voor Team Barcelona, dat gaat vast niet bij deze ene keer blijven! Van de andere Laverda-teams hebben alleen Rient en Jon de finish gehaald, met een nette 6e plaats in de Vintage klasse. Otte was dus zoals eerder gemeld gevallen. Lichamelijke schade viel mee, maar aan de motor zat wel het nodige werk. De Weijtens hadden problemen met de kleppen, want ze stonden volgens de omroeper op een gegeven moment de klepspeling te checken. Die maakte er voor publiek een mooi verhaal van, maar uiteindelijk hebben ze dus niet kunnen uitrijden. Later bleek een inlaatnok zwaar versleten. En die SFC, ja die was er dus niet.
Toen ik na de finish het circuit af reed zag ik, dat er een draadje was losgetrild bij één van de schakelaars van de verlichting. Als dit van de hoofdschakelaar was geweest - die draden zitten namelijk op dezelfde manier vast - had één van ons waarschijnlijk een eind moet lopen met de motor, of waren we misschien wel uitgevallen. Zo zie je maar, succes hangt soms aan een dun draadje… KADERTEKST Laverda 500cc Endurance ‘Barcelona 24 Hour’ 1978 Door Ruud Pothoven Na de productiestart van de Laverda 500 in 1977 bouwde de fabriek een tweetal 500 cc endurancefabrieksmotoren op voor deelname in 1978 aan de 24-uurs race van Barcelona (Montjuic-circuit). Het blok was grotendeels volgens Formula-specificaties; de Campagnolo-wielen waren van magnesium, net als de Marzocchi-schokbrekers; de tank was een aangepast SFC-type met 17 liter inhoud; de positie van de remschakelset werd verlaagd en naar voren verplaatst voor meer comfort; de kuip was gemaakt door Segoni en het zitje was van een SFC. Als koplamp werd die van een Fiat 127 gebruikt, dezelfde die later in de Laverda RGS 1000 werd gebruikt.
- 23 -
De twee fabrieksteams bestonden uit Brettoni en Davies (startnummer 33) en Barba en Ricart (startnummer 34). Brettoni en Davies werden met overmacht 1e in de 500 cc-klasse en 8e algemeen in de eindstand! Van de 4 originele fabrieksmachines zijn er volgens Piero Laverda 2 in zijn bezit en 1 heeft een Spaanse eigenaar. Of Piero inderdaad de complete fabrieksmachines bezit is niet helemaal duidelijk; wel heeft hij in ieder geval het originele polyesterwerk. De 4e is in ieder geval niet bewaard gebleven en mogelijk weer gebruikt als basis voor volgende endurance-deelnames. In 2007/08 heeft Rob den Tieter van FTR Classic Motorsports op basis van foto’s van Piero Laverda een replica van de 1978-fabrieksmachines gebouwd. Het doel was om samen met José van Meurs daarmee in april 2008 deel te nemen aan de 6e Classic Bol d’Or op Magny Cours. Hun startnummer was 29. Helaas bleek tijdens de trainingen, dat ze te weinig vermogen hadden ten opzichte van de andere teams waardoor ze zich niet kwalificeerden voor de wedstrijd (59e van de 65 teams). Daardoor is het bij één deelname gebleven. José heeft in 2009 nog aan een circuitdag op Zandvoort deelgenomen en daarna is de motor in de mottenballen gegaan. Vanwege hun verhuizing naar Zweden hebben Rob en José de replica afgelopen december in het Laverdaclubblad ‘Il Motorone’ te koop gezet en de dag na verschijning daarvan was ik de gelukkige nieuwe eigenaar. Daarna was het een kwestie van Tijl vragen als 2e rijder voor Oss en Otto als pitbemanning/teamchef. De motor weer rijklaar maken bleek relatief eenvoudig: een nieuwe toerenteller en tellerplaat, wat schakelaars, carburateurs reinigen en nog wat kleinigheden. Verder een paar identieke stickers als in 1978 en het rijnummer 29 van Rob en José vervangen door nummer 33 (mijn doel is om de motor er zo veel mogelijk als replica van 1978 te laten uitzien). Tijdens enkele korte proefritjes kwam niets bijzonders naar voren, dus daarmee was de voorbereiding klaar. Het is de bedoeling de komende jaren deze Laverda 500 vaker bij Endurance-evenementen te gaan inzetten.
Ruud Pothoven
- 24 -