Butunyazilar

ilkeleri demokrasiye karfl› hiyerarflik yap›, veya di¤er deyiflle, otonomiye karfl› merkeziyetçiliktir. Bunlar eyyamc›lar›n savunduklar›n›n tam tersi ilkelerdir. Sonuncular›n savunduklar› ilke tabandan yukar› t›rmanmak istedi¤i için, en uzaktaki otonomiye ve demokrasiye var›ncaya kadar var... Fakat Devrimci Sosyal Demokrasi iktidar mücadelesini yukar›dan bafllatt›¤› için, bölümlerin karfl›s›nda merkez teflkilat› haklar›n› ve tam iktidar›n›n geniflIetilmesini savunur.” (Lenin, Bir Ad›m ‹leri, Ad›m Geri) Lenin'in “Bize bir savafl örgütü verin, Rusya'y› altüst edelim” dedi¤i parti örgütünün niteli¤i ve iflIevi budur.

Fakat bu flekilde savafl örgütünün ilkelerine göre kurulmufl olan bir partinin, savafl örgütü olabilmesi için, genifl proleter kitlelerini mücadele içinde kucaklamas› flartt›r. ‹lk etapta, iflçilerin ço¤unlukta olmas› gerekmiyordu. Önemli olan s›n›fsal köken durumu ne olursa olsun, örgütün profesyonel devrimcilerden oluflmas›d›r. Fakat ikinci etapta, iflçilerin mutlak bir ço¤unlu¤u teflkil etmesi flartt›r.(14) 1902'de partinin dar tutulmufl bir az›nl›k örgütü olmas› gerekti¤ini söyleyen Lenin, 1905'de parti örgütü içinde “yüzbinlerce iflçinin” yer almas› gerekti¤ini söylemektedir. “Üçüncü Kongre'de, Parti Komitelerinde her iki ayd›na karfl›l›k sekiz iflçi bulunmas› gerekti¤i arzusunu ifade etmifltim. Art›k bunun da modas› geçti.

---------- 0 ---------(14) Bu ilke, halk savafl› vermek zorunda olan ülkeler için geçerli de¤ildir. Bir baflka deyiflle, bu ikinci etapta örgütte iflçilerin mutlak bir ço¤unlukta olmas› bu ülkeler için geçerli de¤ildir. E¤er halk savafl› verilecekse k›rl›k bölgelerdeki genifl yoksul köylüleri kucaklamal›d›r. Partili emekçiler aras›nda köylüler iflçilerden nicelik olarak daha a¤›r basar bu ülkelerde. Bu, Leninist parti anlay›fl›n›n zaman içinde derinleflmesinin, devrim teorisindeki volantirist yönün daha a¤›r basmas›n›n tabii bir sonucudur.

340 Bütün yaz›lar