david bade tekent heerlen onder de tafel

Een overzicht van 6 edities

1

2

3

4

Een overzicht van 6 edities

5

6

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Inleiding

Wat kan, wat doet een collectiewerk in de wijken van Heerlen?

En passant en schijnbaarzomaar verruimt David Bade tekent Heerlen onder de Tafel de grenzen van de schilderkunst alsmede hoe heden ten dage in musea hedendaagse kunst wordt verzameld en getoond. Namelijk onder andere bij mensen thuis. Voor de eerste keer in de méér dan 60-jarige geschiedenis van de stedelijke collectie Heerlen, immers de oudste publieke collectie actuele kunst in Limburg, hangen collectiewerken bij particulieren thuis; in een enkel geval zelfs permanent. De kunstwerken zijn anno 2016 terug in het salon waar in de 19de eeuw ooit het tentoonstellen van kunst zijn intrede heeft gedaan. Wees welkom in de woonkamers van Heerlen!

Even terug naar het begin van DBtHodT. In augustus 2013 gingen David Bade en SCHUNCK* een samenwerking voor het leven aan in de vorm van een collectieaankoop. Er werd afgesproken dat beeldend kunstenaar Bade gedurende zijn hele leven met regelmaat terugkeert naar Heerlen voor workshops en performances. Hij maakt in een telkens wisselende setting en omgeving portretten van Heerlenaren die worden toegevoegd aan de collectie van SCHUNCK*. Zo ontstaat een beeldende kunst archief dat het DNA van Heerlen vastlegt.

Bade’s persoonlijke benadering via portretten roept een moment van herkenning en identificatie op, ook al - of wellicht juist - omdat de beeltenis die hij van de Heerlenaren uitwerkt een redelijk vrije interpretatie is. Er wordt gemakkelijk en veel over deze beelden gepraat. Ook het feit dat zo’n portret voor de eeuwigheid - zo ver die dan te overzien is - een plek heeft in de gemeentelijke kunstcollectie, is een boeiend gegeven. Het overkomt niet veel levende personen dat hun portret deel uitmaakt van een kunstcollectie.

Omgekeerd is het evenwel buitengewoon om geportretteerden zomaar in levende lijve tegen te kunnen komen in een stad.

Bade demonstreert met dit werk sinds 2013 telkens opnieuw hoe de relatie tussen kunst en kijker eruit kan zien.

7

8

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Inleiding

Voor hem liggen de mogelijke antwoorden in zijn manier om de ambivalentie tussen engagement en kunstenaarschap een plek te geven.

Bade doet dat door het maakproces van het kunstwerk open te stellen voor de interactie met het publiek. Sterker nog, het is voor hem inhoudelijk een bron van energie en inspiratie. Tot het moment van de definitieve vormgeving van een werk: dát houdt hij stellig bij zichzelf. Ieder werk is dan ook 100% een echte Bade. Om op een dergelijke manier de input vanuit een specifieke gemeenschap toe te laten, is gedurfd. Daarvoor is moed nodig en de wil om verder te gaan dan een louter symbolische dimensie die de geëngageerde kunst vaak terugkijkend belang geeft.

Neem daarbij dat het project een totaalkunstwerk in wording omvat. Dit buitengewone aspect stelt het museum enerzijds voor een letterlijk ongekende opgave vanuit bijvoorbeeld het oogpunt van conserveren. Anderzijds biedt het de zeldzame kans om buiten de geijkte paden nieuw terrein te verkennen.

Bade’s vooruitstrevende idee van participatie alsmede de ‘vorm’ die een kunstwerk kan hebben, zijn dan ook grensverleggend. Met DBtHodT kan SCHUNCK* stellen dat de historische ambitie van de collectie, namelijk om expliciet maatschappelijke vragen te stellen, geactualiseerd is. Uit de edities van deze eerste drie jaren is tot nu toe zowel aan de kant van de Heerlense gemeenschap, het publiek erbuiten alsook bij het museum veel om te doen geweest. Kijkt u met ons mee naar de dynamiek en beweging, de onvoorspelbare wendingen en uitkomsten van de komende edities én decennia?

9

10

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Inhoudsopgave

Editie #1 24 augustus t/m 31 augustus 2013 Locatie Promenade centrum, Heerlen

12

Editie Presentatie tijdens tentoonstelling ‘Kaleidoscoop’ 13 september t/m 13 oktober 2013 Locatie De Korenbeurs, Schiedam

64

Editie #2 1 t/m 11 april 2014 Locatie Parc Imstenrade & Citaverde College Heerlen

66

Editie #3 28 september t/m 11 oktober 2014 Locatie Beersdal - Rennemig, Heerlen

86

Editie #3 26 september t/m 30 november 2014 Locatie Vitrine en kunstenaarsgesprek SCHUNCK*, Heerlen

114

Editie #4 29 juni t/m 10 juli 2015 Locatie Terugkeer Beersdal - Rennemig, Heerlen

120

Editie #5 7 t/m 18 september 2015 Locatie NS station, Heerlen

148

Editie Retourtje Amsterdam 22 december 2015 Locatie Framer Framed, Tolhuistuin, Amsterdam 190 Editie #6 17 september t/m 2 oktober 2016 Locatie Bade’s tafeltje-dek-je-tour, Heerlen 198

11

12

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

13

Zonder titel, 2013 Acrylverf en houtskool op boksbal 143 cm (hoog), 35 cm (diameter)

14

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Inleiding editie #1

Voor de eerste editie in 2013 nam ik met mijn tijdelijke atelier intrek in een leegstaand winkelpand in het centrum van Heerlen, tegenwoordig is hier een filiaal van de Zeeman gevestigd. De basis van de installatie die bij het hele project hoort, is een op Boeddhistische hoogte afgezaagde marktkraam met veel Xenos-kussentjes en -attributen die de sfeer bepalen. Langzaamaan gedurende de volgende sessies breidde deze installatie zich ook uit want ik maakte niet alleen tekeningen en portretten op papier of doek. In het pand maakte ik, door gesprekken te voeren met Heerleraren, voor het eerst echt kennis met de stad, haar historie, identiteit en inwoners.

De persoonlijke ontmoetingen en gesprekken gaven mij inspiratie en aanleiding voor de kunstwerken die daaruit tot stand zijn gekomen. Een grote meerwaarde vormde de drukte door de locatie van winkelstraat en het gelijktijdige Cultura Nova Zomerfestival. Mensen hoopten op voor deze vreemde winkel en ik had zoveel gesprekken dat ik vaak niet aan tekenen of schilderen toekwam en er een afsprakenlijst/agenda gemaakt moest worden.

De toegankelijkheid en directe uitwisseling met het publiek, gekoppeld aan mijn bemiddeling van het maakproces, bleek meteen een extra motivatie en legde de basis voor de latere edities.

15

Wethouder in Heerlen, die de opening (aug. 2013) en de start van het project bevestigde door als eerste een gesprek met mij aan te gaan. Hij vond zichzelf geen vechtersbaas, maar eerder een schaker en een goede luisteraar. Die aspecten heeft hij ook nodig om te fungeren in de politiek.

Dat politiek maatschappelijke engagement is er wel met de paplepel ingegoten. Hij had het over vroeger: ‘Vrouwen voor Vrede’, Harry Mulish: ‘Woord bij de Daad’ en bevrijdingstheologie.

Zijn idealisme is niet getemperd, maar in de politiek vindt hij geen vrienden. De meest opmerkelijke uitspraak die ik me herinner vond ik zijn statement over een goede winnaar zijn t.o.v. je concurrenten: “Dan juich ik even op het toilet”!

Barry Braeken, 2013-2014 Houtskool op papier 120 x 150 cm

16

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

17

Een dagjestoeriste in Heerlen die zomaar binnenstapte uit nieuwsgierigheid. Ze stond op de camping in de buurt, maar was afkomstig uit De Lier, uit het Westland. Mijn moeder komt uit Naaldwijk en ze kende nog de bloemisterij van mijn opa en oom aldaar. Ook haar roots lagen in de tuinderij en ze was met vier kinderen nu al oma. Een rol die haar wel ligt, vertelde ze me, kennis doorgeven en zorgen voor anderen. O.a. mantelzorg voor ouderen deed ze veel aan.

Een cadeautje voor haar dochter met een plaatje van een haas en een kleine haas die de oren optilt in verband met goed luisteren heb ik letterlijk als uitgangspunt genomen voor deze tekening.

Tineke Groenewegen, 2013 Potlood op papier 18,8 x 24,8 cm

18

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

19

Een aardige meneer die al verschillende keren was langsgelopen, beetje schoorvoetend bleef hangen en die ik min of meer over de drempel trok en jawel, toen hebben we heel veel uitgewisseld. Van beroep bedrijfsjurist en psycholoog en na mijn vraag om een concreet voorbeeld vanuit een werksituatie, kwam hij met een verhaal over werknemers die klagen over een mede-collega die nogal penetrant rook. Hij poogde dan de brand te blussen en vroeg de desbetreffende persoon: “Wat voor deodorant gebruikt u?” Maar om problemen op te lossen ging hij ook wel verder door bijvoorbeeld met cliënten naar de thermen in Valkenburg te gaan en zijn hobby masseren toe te passen. Tegelijk, terwijl hij het vertrouwen won van mensen, waren er tegenstanders die hem ‘uitgekookt en geraffineerd’ vinden, vertelde hij me. Daarbij is hij een fervent padvinder – hopman bij de verkennerij – vanaf het eerste uur en mijn verbeelding werd gestimuleerd om deze sympathieke man op een projectieschermpje te schilderen. Als het ware een letterlijke still uit het leven van de masserende hopman! De gesprekken zijn eigenlijk ook delen van films van mensen die passeren en anekdotes en flarden van hun leven die ze met mij delen. De spreuken en aforismen die ik vond via padvinderij-sites en bijhorende insignes, vond ik passend bij het positivisme wat ik overhield aan ons onderhoud.

Zonder titel (nr. 3), 2013 Acrylverf op Spectra-diascherm Ca. 65 x 115 x 45 cm

20

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

21

Meer dan 25 jaar met dezelfde vrouw en sinds 14 jaar getrouwd en ze zijn volgens zijn zeggen alleen maar meer naar elkaar toe gegroeid. Speelde ook in bandjes en verliet in de tweede klas de mavo en het ouderlijk huis; “Escape, weg uit de refo-sfeer!” Hij beschouwt zichzelf als atheïst en inmiddels een echte Heerlenaar. Hij leerde mij de term ‘Winkbulle’ = Windbuil, de denigrerende benaming voor een Heerlenaar. Ook wisselden we uit over zijn ernstige ziekte, die erg bepalend was/is in zijn leven en die hem brachten tot de relativerende uitspraak dat “het leven van toevalligheden aan elkaar hangt”. Zijn werkzaamheden voor de molen van Mechelen spraken mij tot de verbeelding om dit portret te maken. Tarwe, rogge en mais, het organische traditionele proces van verwerking, waarbij zijn zintuigen heel getraind raakten door in het ‘schip’ van de molen, in een “bak herrie” alle geluiden te kunnen definiëren. Scherpe blik in mooi gezicht!

Marcel van den Berg, 2013 Houtskool en acrylverf op papier 49,9 x 69,7 cm

22

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

23

Heden is hij journalist en schrijver, vooral over cultuur, popmuziek en beeldende kunst.

Daarvoor heeft hij veertien jaren gewerkt met zwerfjongeren. Mooi werk, maar ook zwaar herinnert hij. Zwaar op de hand wilde hij zichzelf niet noemen, wel melancholisch en een binnenvetter.

Harry Prenger, 2014 Acrylverf op papier 28 x 40,6 cm

24

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

25

29 jaar en zag mijn werk al toen hij een jong ventje was in Sittard in het Kunstcentrum in 1997 en herinnerde zich dat. Hij is nu zelf docent Nederlands op een vmbo/havo/vwo, de scholengemeenschap waar hij zelf ook leerling was. Heeft een langdurige studietijd achter de rug van conservatorium, Heao en Nederlands aan de universiteit, waarvoor hij nu ook een master probeert te halen. Zijn muzikaliteit uitte hij in een Big-Band. Zijn opmerkelijke geprononceerde gezicht met middeleeuws kapsel leverde hem de bijnaam ‘de Ridder’ op bij de leerlingen van de school waar hij lesgaf. Dat vond hij eerder leuk dan vervelend en sowieso beviel het lesgeven hem.

Naast dat sociale aspect voelde hij zich een individualist.

Jesse Laven, 2014 Acrylverf op papier 28,1 x 39,8 cm

26

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

27

We kregen het over ‘Sjengen’, zoals de mannelijke Maastrichtenaar wel genoemd wordt. Hij werd geboren en getogen in Heerlen. Had twee dochters, gescheiden en alweer 6 jaren in een lat-relatie. Zijn beroep was fysiotherapeut en hij heeft veel samengewerkt met trainer Bert van Marwijk bij Fortuna Sittard, Borussia Dortmund en ging ook mee met het Nederlands elftal naar Polen voor het EK. Nu werkt hij o.a. bij PSV in Eindhoven.

Egid Kiesouw, 2014 Acrylverf op papier 40,2 x 28,4 cm

28

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

29

Ze was 31 jaar en had een zware tijd achter de rug en nog steeds werd haar leven grotendeels bepaald door een hersenziekte, die veel vermoeidheid veroorzaakte en nadelige beperkingen.

Ze was daardoor afgekeurd, maar in een gelukkige lesbische relatie, waarbij zij min of meer het huishouden deed en graag met plantjes in de tuin bezig was. Luctor et Emergo – Ik worstel en kom boven - was de lijfspreuk die ze aanhingen!

Marcha, 2013 Potlood op papier 21 x 29,7 cm

30

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

31

Ze kwam uit een verslavingsgevoelige familie, vader en broer ook verslaafd. Behalve haar sterke moeder, die haar altijd heeft gesteund. Ze werkte graag in de tuin en zag haar alcoholverslaafde vader wezenloos voor de TV zitten. Ze was nu werkeloos, maar clean en werkte vroeger in de psychiatrie als verpleegkundige. Ik vond haar sterk en tegelijk kwetsbaar overkomen en heb haar daarom op de brancard geschilderd. Maar de brancard staat rechtop en wordt gedomineerd door groene bloei van planten‌ Zonder titel (nr. 9), 2013 Acrylverf op stof (brancard) 54 x 230 x 13 cm

32

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

33

Een heel mager meisje, waarmee ik een te gehaast gesprek voerde. Dat kon ook zeker aan mij liggen, want na zoveel gesprekken daalde mijn receptie en concentratie ook wel eens. Ze had Arabisch gestudeerd en dans wetenschappen, maar niks afgemaakt. Ze deed me aan de Mexicaanse kunstenaar Frida Kahlo denken.

Jo-An Westerveld , 2014 Acrylverf op papier 28,2 x 40,3 cm

34

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

35

Deze jongeman van 19 jaar werd min of meer door zijn klasgenoten naar voren geschoven, geduwd, terwijl de klas de ‘set’ van ‘David Bade tekent Heerlen onder de tafel’ bezocht. Later sprak hij met mij individueel over zijn verleden, gepest en geïntimideerd worden. Ik vroeg of hij zich daarnet geïntimideerd voelde door de groep. ‘Nee’ was zijn antwoord, want dit interview wilde hij wel! We hebben vooral over zijn game-verslaving gesproken en hoe hij zichzelf beheersing en trucjes aanleerde. Ik liet hem voordoen hoe hij zit, als hij ‘game-t’. Min of meer heb ik de hangende houding teruggebracht in de tekening en hem in ridderkostuum afgebeeld, want zijn favoriete spel speelde zich af in de Riddertijd. Hij was nu in opleiding voor onderwijsassistent. Ik hoop hem eens terug te zien in Heerlen en ben benieuwd of hij dan de Pabo, waarheen hij wilde, heeft afgerond.

Zonder titel (nr. 11), 2013 Acrylverf op papier 119 x 148 cm

36

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

37

Deze dame werkte als suppoost in diverse musea in de regio. Ze kwam uit een groot gezin en mocht vroeger niet gaan studeren. Vader zei: “Jij wordt secretaresse�, hetgeen ze ook werd aanvankelijk. Op latere leeftijd is ze kunstgeschiedenis gaan studeren. Al meer dan 35 jaar getrouwd en ze waardeerde haar man nog steeds. Vooral om zijn impulsiviteit, als hij haar verrast.

Ik vond het moeilijk haar losser te krijgen, de droge interviewstijl te verlaten in de richting van meer een gesprek. Eigenlijk kwam het pas op gang toen ze over haar man vertelde. Toen keek ze ondeugend zelfs, terwijl ze daarvoor en daarna beetje onschuldig, haast vroom keek.

Die eigenschappen die ze mede door de rook van Roermond en van het Bisdom graag van zich af had gesmeten. Ik heb geprobeerd dat geconstateerde spanningsveld tussen vroom, zeer goed gemanierd en het spannende, ondeugende vast te leggen in het portret.

Carla Hendrix-Vogels, 2013 Acrylverf op doek Ca. 85 x 250 cm

38

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

39

Een 57-jarige musicus met een conservatoriumdiploma voor trompettist ooit opgedaan. Maar ’t sociale zit hem in het bloed en dat bracht hem al vroeg tot het dirigentschap. De Amerikaanse dirigent Leonard Bernstein, die het klassieke verbond met de low-art fanfare en bigband-muziek, was een inspiratiebron voor hem. In de regio heeft hij veel concoursen en orkesten geleid. Hij was een leider, ook in zijn werk, waarbij hij –misschien niet altijd verstandig – conflictvermijdend is, maar dat heeft – zoals hij zei – met zijn opvoeding te maken. Ik schilderde hem in jacquet, maar tussen de hooivorken en boerderij-attributen, omdat hij me vertelde wel eens de tractor als dirigentenbok gebruikt te hebben voor een optreden in het Limburgse veld.

Ben Essers , 2013 Acrylverf op board 119 x 150 cm

40

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

41

Ze waren amateurkunstenaars, die het atelier deelden en deze ontmoeting met mij zagen als een nieuw startpunt om weer verder te komen met hun werk. We spraken over de emoties boosheid, blijheid, verdriet, verbazing, afschuw en woede. Van nu, de state of the art en de wens, of gedachte erover, hoe het over 5 jaren zou zijn.

De ene was boos, voelde zich niet gerespecteerd en had een kind. Ze hoopte over 5 jaren meer zelfinzicht te hebben en haar emoties beter te begrijpen.

De andere dame was een workaholic, in de ouderenzorg, had helaas geen kinderen – dat deed haar pijn – en ze bleef zich verbazen in het leven. Ze hoopte over 5 jaren zonder vrees, angst te leven en bijvoorbeeld beter te kunnen schilderen.

De derde vrouw was Engelstalig en sinds 15 jaren in Nederland. Haar Nederlands was goed en ze had hier drie kinderen gekregen. Ze werd door de anderen geduid als fanatiek X-Box-computergame-spelende moordenaar, die graag gooit met ‘blue stickey granates’.

Sarah Jane Hickson, Marlies Jansen en Jacqueline Muitjens, 2014 Acrylverf op papier 28 x 40,4 cm Sarah Jane Hickson, Marlies Jansen en Jacqueline Muitjens, 2014 Acrylverf op papier 28 x 40 cm

42

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

43

Ellen voelde zich nog zo jong, ondanks haar 29 jaar. Ze had zang gestudeerd aan het conservatorium en zong nu in een orkest, dat jazz, bigband en swing speelde. Ze reizen heel wat af met het orkest. Haar ouders hadden haar altijd gestimuleerd. Soms botste ze wel eens met hen, maar meestal was het goed en waren ze altijd beschikbaar. Ofschoon vader slechter is en thuiszorg behoefde. Een ‘zwerver’ die binnenwipte, vroeg moeder spontaan of ze nog wel eens verliefd was. Ze antwoordde met een volmondig “jazeker”! Ook is ze een gelovig mens en ze bidt niet enkel voor haarzelf. In bed s ‘avonds nam ze de dag door.

Mia en Ellen Bliek ,2014 Acrylverf op papier 40,5 x 27,7 cm

44

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

45

Ze was 18 jaar geleden uit Ommen naar Heerlen verhuisd en was creatief therapeut. Ze had geen kinderen en deed de deeltijdacademie in Maastricht. Ze kende haar manieren om zich goed te voelen en naast het werken in het atelier was dat de moestuin, waarbij ze het wonderlijk bleef vinden dat het kleine plantje groeit en uiteindelijk mooie haricoverts oplevert. Ze leek me veelzijdig en fijn beweeglijk, en dat was de reden om de meerdere zijdes van haar te tekenen.

Yvette de Vries, 2014 Potlood op papier 18,6 x 24,8 cm

46

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

47

De 85-jarige meneer woonde boven mijn tijdelijke atelier/winkelruimte aan de Promenade en liep vanaf dag 1 een paar maal per dag naar binnen. Met zijn rollator bleef hij een tijdje zitten en is denk ik degene geweest die het proces van dichtbij het beste heeft gevolgd. Veel verhalen van vroeger, toen hij in de mijnen werkte, 23 jaren lang. Daarna nog 7 jaar voor DSM en toen afgekeurd. Geen schachten meer opbouwen, met of zonder stofmasker, in nat of droog boren, een hele ‘koelpiet’, de oorlog…. Een lief portret, omdat ik hem zo vriendelijk vond.

Dhr. Gouders, 2014 Acrylverf op papier 21,6 x 41,7 cm

48

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

49

Hij kwam ook veelvuldig lang, samen met zijn inmiddels overleden onafscheidelijke hondje Basquiat, die een groot gezwel had. Zijn affiniteit met het project was groot door het sociale aspect en onze gedeelde studies lerarenopleiding tekenen handvaardigheid. Hij was afgekeurd.

Pierre NollĂŠ, 2014 Potlood op papier 18,5 x 24,8 cm

50

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

51

We spraken vooral over zijn passie voor tuinieren en wandelen en zijn geloof. Hij zat al 25 jaar in het vak van de snelle reclame en publiciteit. De pelgrimstocht die hij wandelde naar Santiago de Compostella gaf hem antwoorden over zijn geloof en de verbintenis met de natuur.

Bart le Roux, 2014 Potlood op papier 18,6 x 24,8 cm

52

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

53

Ons gesprek was vriendelijk, beleefd, maar bleef op de vlakte – hetgeen ook mijn ‘mood’ kan veroorzaken - en ik heb ervoor gekozen de gesignaleerde keurigheid te verbeelden.

Fia Deckers, 2014 Potlood op papier 18,8 x 24,8 cm

54

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

55

De directeur van het Cultuurhuis in Heerlen, ook wel nachtburgemeester geweest en nog veel meer, zoals hij me nonchalant opsomde. Net als de vele kinderen bij even zovele vrouwen die hij had/heeft. Mijn vraag of hij iets over de donkere zijde, het zware wilde delen met mij, kwam op twee mooie reacties te staan: “Ben je gek!” en “It bent duister lezen in andermans boeken.

Een uitspraak van één van zijn schoonmoeders. Het beste wat hem nu overkwam, was het maandeljkse vaste salaris. Voorheen was hij altijd zelfstandig geweest, maar nu in dienst van de gemeente.

Lex Nelissen, 2014 Potlood op papier 18,6 x 25 cm

56

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

57

Mooie verhalen vertelde de journalist mij en volgens mij ook aan vele anderen. Maar ook een kritische geest met uitgesproken meningen over cultuur en politiek. En ook met betrekking tot de kerk. Hij studeerde nog aan de Hogeschool voor theologie en pastoraat en als schoolverlater hield hij van zijn baantje bij V&D vanwege de boekenafdeling.

Wiel Beijer, 2013 Potlood op papier 29,6 x 20,9 cm

58

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

59

Werd 55 jaar geleden geboren in de ‘Babietjesfabriek’. De kraamkliniek Imstenrade waar ik later een volgende sessie zou tekenen/schilderen en dat momenteel een plek voor ouderen en bejaarden is. Ik zat even in een dipje, vermoeid na zovele gesprekken en hij kwam even later terug met chocolade als opkikkertje. Zeer vriendelijk en attent en ik kan me voorstellen dat hij dat ook was als hij elke twee weken steward was bij de voetbalclub Roda JC in Kerkrade. In zijn hart was hij een Feyenoord fan. Ook vertrouwde hij me toe dat hij als kind veel gepest was en angst en paniekaanvallen kende. Hij was gescheiden en zijn kat, Arne, had aids. Trots was hij vooral op zijn dochter, die op de universiteit van Maastricht zat en daar cultuurwetenschappen studeerde.

Zonder titel (nr. 24), 2014 Potlood op papier 18,8 x 24,8 cm

60

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

61

Zij had ook de kunstacademie gedaan en is al meer dan 20 jaar bij dezelfde man, een aardse man.

Zij ging graag het water in, ‘de Duik’ om haar angsten te overwinnen. In het pikkedonker de Maas overzwemmen. Verder deed ze ademhalingsoefeningen. Deze tekening heb ik tevens uitgebreid tot een soort samenvattende tekening die de eerste sessies van ‘David Bade tekent Heerlen onder de tafel’ typeert.

Frederique, 2014 Acrylverf op papier 49,9 x 39,9 cm

62

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #1; Promenade centrum, Heerlen

63

64

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Tentoonstelling ‘Kaleidoscoop’, De Korenbeurs, Schiedam, 2013

65

66

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #2; Parc Imstenrade & Citaverde College Heerlen

67

68

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Inleiding editie #2

In april 2014 was mijn tijdelijke atelier een week lang ingericht in Parc Imstenrade en een tweede week in het Citaverde College Heerlen.

Grotendeels dezelfde modes operandi: ontmoetingen, gesprekken en van daaruit tekenen, schilderen met niet enkel de focus op gelijkende portretten, maar veel meer de associaties en verbeelding toelaten die gegenereerd werden door het gesprek; vertrekken vanuit de anekdote, het verhaal. Bovendien, zowel bij de ouderen als de jongeren, heb ik tijdens deze tweede editie van ‘Bade tekent Heerlen onder de tafel’ gekozen voor een groepsportret op groot formaat. Bij de jongeren zelfs voor drie grote doeken (per stuk 320 x 200 cm).

Omdat het tijdelijk atelier te laag was, werd ik gedwongen om de doeken ‘liggend’ te bewerken. Geen probleem: improvisatie, aanpassen en spelen met de beperkingen en streven naar vrijheden zijn natuurlijke ‘credo’s’ bij mijn werkwijze als kunstenaar.

Het extreme ‘on going’ karakter van het project brengt ook mee dat we voortdurend weer nadenken over hoe verder. De sessies tot nu toe waren heel verschillend, maar de kernwaarden en doelstellingen blijven hetzelfde: de Heerlenaar vatten in treffende verbeeldingen van de gedeelde verhalen in ‘portretten’ en dusdanig langdurig van opzet, dat je heus kunt spreken van een visueel DNA dat door de jaren heen zal ontstaan. Daarbij zijn er educatieve en zelfs emancipatoire aspecten/gevolgen, die een rol gaan spelen doordat ik me ook kwetsbaar opstel in het gesprek, alsook in de werkwijze. Een open(baar) atelier; men is in grote mate getuige van het tot stand komen van het beeld en daardoor passeren er tal van interessante momenten van o.a. meer begrip, waardering, bemiddeling, interactie en participatie. Participatie kwam gedurende de april-sessies spontaan op gang. In Parc Imstenrade werd ik bij aankomst opgewacht door de heer Tummers (een prominente senior van Heerlen die in Parc Imstenrade woonde, bekend architect en 21 jaar lang 1ste Kamerlid). Hij ving mij op en daagde me uit tot een ‘duel’. Dit heb ik direct toegelaten en het bracht een mooie dynamiek teweeg. Sowieso heb ik erg genoten van de uitwisselingen met de bejaarden. Prachtige en emotionele verhalen, een constant bewustzijn van de laatste etappes in het leven.

69

70

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Inleiding editie #2

Bij de jongeren waren die verhalen – vanzelfsprekend – anders van aard en heb ik ook meer gebruik gemaakt van de zeer interessante context van de school.

Een ‘groene school’ waar de jongeren opgeleid worden tot praktische beroepen in bloemsierkunst, koken, groenvoorzieningen, agrarische beroepen etc. In het derde schilderij hebben mijn assistente en ik van al deze afdelingen objecten etc. gehaald of foto’s genomen om die weer te verwerken. De kookklas kwam zelf gebakken friet brengen en deze werd meteen tot portret van een jongen verheven. Ook de docent kwam op het doek (de enige volwassene bij deze drie schilderijen). Mijn assistente/stagiaire Vera Gotwalt van de kunstacademie Arnhem heeft in het tweede doek ook heel actief een deel voor haar rekening genomen. Net als bij dhr. Tummers zie je het verschil met mijn schilderwijze en dat maakt in dit geval het doek sterk.

71

Zonder titel, 2014 , Acrylverf op doek, 300 x 200 cm

72

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #2; Parc Imstenrade & Citaverde College Heerlen

73

Correspondentie tussen David en Nic Tummers in Parc Imstenrade. De bewoner daagde David uit voor een schilderduel.

74

75

Zonder titel, 2014 Potlood op papier 18,8 x 24,8 cm

76

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #2; Parc Imstenrade & Citaverde College Heerlen

77

Zonder titel, 2014 , Acrylverf op doek, 300 x 200 cm

78

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #2; Parc Imstenrade & Citaverde College Heerlen

79

Zonder titel, 2014 , Acrylverf op doek, 300 x 200 cm

80

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #2; Parc Imstenrade & Citaverde College Heerlen

81

Zonder titel, 2014 , Acrylverf op doek, 300 x 200 cm

82

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #2; Parc Imstenrade & Citaverde College Heerlen

83

Tekeningen die de leerlingen van Citaverde College Heerlen maakten tijdens het verblijf van David op de school.

84

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #2; Parc Imstenrade & Citaverde College Heerlen

85

86

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

87

88

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Inleiding editie #3

Voor deze editie fietste ik door de wijken Beersdal en Rennemig. Het was mooi om tijdens deze sessie bij de mensen thuis te komen. Mensen stelden zich nog opener op als je in hun domein, hun habitat bent. Het gaf veel materiaal om een gesprek aan te gaan.

Tegelijkertijd was er een presentatie van wat er tot dan toe ontstaan was in de vitrine van SCHUNCK*. Er was een opstelling te zien van (een deel van) het atelier en van de tekeningen, schilderijen en teksten. Tussen de tochten door in Beersdal en Rennemig, was ik in verschillende sessies in de vitrine aan het werk. Dat hoorde ook bij het proces. Ik gaf mezelf als het ware bloot in de etalage. Mensen deelgenoot maken van mijn verbeeldings- en maakproces is een vitaal onderdeel van het gehele project.

89

Ans van den Broek was vrijwilligster bij de Stichting Buurtbeheer Beersdal/Rennemig. Ik ben bij Ans thuis op bezoek geweest en heb in haar huiskamer een portret van haar geschilderd. “Later bij mij thuis hebben we de bank aan de kant geschoven en stelde hij zijn ezel op bij de tafel. Mij zette hij neer voor het raam. Al pratende ontstond mijn portret. David Bade is een heel makkelijk persoon om tegen te praten, hij is dan wel een groot kunstenaar en reist over de hele wereld, maar hij had echt aandacht voor mij en luisterde goed.” Net als Jos Jansen was Ans een ijkpunt tijdens deze editie. Ik begreep later dat Ans zichzelf wat teveel soort van achter de geraniums getekend vond. Eigenlijk zou ik, omdat ze ook zo betrokken was, het werkje nog eens een behandeling willen geven en haar ‘uitzicht’ meer typerend en passend willen maken. Dat past bij de aanpak van de doorlopende processen en uitdagende manier van collectioneren.

Ans van den Broek, 2014 Acrylverf op papier 61 x 46 cm

90

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

91

Het rondfietsen in Beersdal en Rennemig had als aanleiding het idee van sculptuur die de twee wijken aan elkaar zou verbinden. Deze sessie was als het ware het vooronderzoek daarvoor.

Na die week concludeerden we dat een ‘verbindend’ beeld het niet ging worden. Het zijn toch echt twee entiteiten, twee wijken, ook al ziet de stad Heerlen dat formeel anders. Deze tekening is een ‘Beersdal meets Rennemig’. De koppen die uiteindelijk in de te plaatsen sculpturen opgenomen zullen worden, zijn in deze tekening al te herkennen.

Zonder titel, 2014 Acrylverf op papier 50,6 x 41,9 cm

92

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

93

Kordate vrouw die boodschappen ging doen. Ik vroeg haar of ik met haar mee mocht naar huis, maar ze had er helaas geen tijd voor. We hebben wel kort gesproken en ik heb haar gefotografeerd. En de ruwe schets op mijn veldezel op straat gemaakt terwijl ik met haar praatte.

Het regende pijpenstelen en dat zie je in de spontane aquarel nat-in-nat-techniek Zonder titel, 2014 Acrylverf op papier 46 x 60,7 cm

94

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

95

Zonder titel, 2014 Acrylverf op papier 59 x 41,9 cm

96

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

97

Door de toegankelijke en betrokken persoon en manier van werken ontstaat er en zeer persoonlijke interactie. Zo beaamt bijvoorbeeld Jos Jansen uit de Heerlense wijk Rennemig.

“Het klikte, het gesprek liep soepel. Ik werd ook uitgelokt…ik heb veel te veel verteld… mijn tatoeage, het overlijden van mijn vrouw. Ik had helemaal niet de intentie om zoveel te vertellen.

Het was echt een heel open gesprek… Ik heb dat niet zo vaak, ik ben eigenlijk wel een beetje ingetogen. Hij geeft je waardering (…) Nee, geschilderd heeft hij niet… Een paar woorden heeft hij opgeschreven, deze waren voor hem genoeg.” Ik tekende niet omdat het gesprek zich dusdanig intensief verdiepte in heftige onderwerpen.

Jos Jansen, 2014 Acrylverf op papier 46 x 61 cm

98

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

99

Het werk verbeeldt het persoonlijke verhaal van Jos Jansen. “Tijdens een van mijn dagelijkse wandelingen op de berg aan de overkant van de rode brug van Rennemig zag ik tot mijn grote verbazing de oude brommer van mijn overleden vrouw staan. De brommer, die ik eerder verkocht had, stond op de exacte plek waar ik haar as had uitgestrooid. Het trof mij als een donderslag bij heldere hemel.� Ik vind het interessant of de tekening nu beter is door het verhaal, de gevoelige zeer bijzondere anekdote, of dat er ook zonder de context genoeg kracht van uitgaat.

Zonder titel, 2014 Acrylverf op papier 41,9 x 59 cm

100

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

101

Het werk ontstond tijdens de eerste ontmoeting met Jos Jansen die, net als Ans van den Broek, een ijkpunt werd voor deze editie. Ik maakte het portret op het veldezeltje waarmee ik de wijk in ging. Het hondje is niet van Jos, maar van de buurman die wel bij het gesprek wilde zijn, maar niet in beeld gebracht wilde worden.

Zonder titel, 2014 Acrylverf op papier 60,7 x 46 cm

102

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

103

Het is een uitspraak van Jos Jansen en tegelijkertijd een portret van Rennemig.

Volop de mijn, 2014 Acrylverf op papier 60,9 x 46 cm

104

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

105

Het werk ontstond niet direct naar aanleiding van een gesprek, maar wel indirect naar aanleiding van allerlei ontmoetingen en ervaringen. Een steeds terugkerende factor in de streek, in Heerlen, is het katholieke geloof. De woordspeling en het spelen met serieuze onderwerpen is niet alleen een stijlmiddel, maar ook soms nodig om te relativeren.

Afvallige laat het zich welgevallen, 2014 Acrylverf op papier 46 x 60,9 cm

106

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

107

Mijn eerste ‘landing’ in Beersdal in zomer 2014. De fiets waarmee ik door wijken reed, is te zien op dit werk. Het was een soort waarnemingsoefening, als een impressionist. Als oefening iets natekenen en vervolgens je fantasie te laten gaan.

Zonder titel, 2014 Acrylverf op papier 41,9 x 59,7 cm

108

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

109

Deze twee jongens ontmoette ik bij toeval. Ik wilde graag met hen op pad en zien wat hun chillplek was. Opnieuw ontstond er een soort tekenbattle, waardoor het naast het werk waar Nic Tummers en stagiaire Vera Gottwalt aan meewerkten, ĂŠĂŠn van de weinige werken is waar anderen aan te pas zijn gekomen. De tekst is door de jongens zelf op het werk gezet. Tegelijk praten en schilderen is soms moeilijk, dus ik heb het werk pas later afgemaakt in de vitrine van SCHUNCK*. Hun leefwereld bleek klein, maar ze leken me tevreden en in gemoedelijke stemming, wellicht door hun frequente wietgebruik. Dat onderwerp bleek wel gevoelig te liggen.

Onder de brug, 2014 Acrylverf op papier 60,9 x 45,7 cm

110

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

111

Baasje Pitbull was gewoon een voorbijganger. Het was het verwerken van wat je vindt, wat je meemaakt, niet het verwerken van een gesprek. Dit was zo iemand die ik niet had aangesproken.

Soms had ik er geen zin in als je zoveel gesprekken hebt gevoerd, dan steunde ik even op de waarneming.

Baasje Pitbull, 2014 Acrylverf op papier 46 x 60,9 cm Baasje Pitbull, 2014 Acrylverf op papier 46 x 60,9 cm

112

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Beersdal - Rennemig, Heerlen

113

114

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Vitrine SCHUNCK*, Heerlen

115

116

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Vitrine SCHUNCK*, Heerlen

117

118

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #3; Kunstenaarsgesprek SCHUNCK*, Heerlen

119

120

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

121

122

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Inleiding editie #4

De werken tijdens deze editie ontstonden eigenlijk uit Beersdal-Rennemig (editie #3) en het nadenken over de sculpturen. Nadenken als in tekenen, schetsen. Tijdens deze editie keerde ik daarnaast terug naar Beersdal-Rennemig om samen met bewoners te werken aan een kunstwerk in de publieke ruimte van de wijk.

123

Geen portret, maar een mooie tekening om ruimtelijk te maken in één van de sculpturen.

Het is ontstaan uit de editie Beersdal-Rennemig en het nadenken – tekenen en schetsen – over de sculpturen. Het is mooi dat er in een kop wordt gegraven, want koppen komen ook terug in het uiteindelijke sculptuur. Het lijkt me mooi als ik deze tekening straks op één of andere manier daar ergens in verwerk. Het zegt namelijk ook iets over mijn ‘gegraaf’ in de koppen van mensen. En de titel ‘stervenswerk’ refereert ook aan het levenswerk dat ik ben aangegaan met Heerlen.

Stervenswerk, 2015 Acrylverf op papier 20,8 x 29,6 cm

124

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

125

EĂŠn van de schetsen voor de sculpturen voor Beersdal en Rennemig. Alles wat ik in deze fase bedacht, is ook weer afgeschoten, door mezelf of in een later stadium tijdens het vergunningenverhaal. Het idee van de ruimtelijke koppen zit er wel telkens in.

Zonder titel, 2015 Potlood op papier 20,8 x 29,6 cm

126

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

127

Schets voor de sculpturen voor Beersdal en Rennemig.

Zonder titel, 2015 Potlood op papier 20,8 x 29,6 cm

128

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

129

Schets voor de sculpturen voor Beersdal en Rennemig.

Zonder titel, 2015 Potlood op papier 20,8 x 29,6 cm

130

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

131

Het was moeilijk om afscheid te nemen van deze schets. Het was een prominent idee, maar kon helaas niet doorgaan onder andere vanwege de afmeting en het niet verkrijgen van de vergunning. Het is een beeld dat ik graag nog eens ga uitvoeren. De basis is een voedersilo of zo’n reservoir voor bouwmiddelen.

Zonder titel, 2015 Acrylverf op papier 20,8 x 29,6 cm

132

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

133

Schets voor de sculpturen voor Beersdal en Rennemig.

Zonder titel, 2015 Viltstift op papier 20,8 x 29,6 cm

134

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

135

Schets voor de sculpturen voor Beersdal en Rennemig. Dit is het beginstadium van de schetsen, toen ik nog streefde naar een beeld waarbij de twee wijken elkaar zouden ontmoeten via de sculptuur.

Zonder titel, 2015 Acrylverf op papier 29,4 x 20,8 cm

136

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

137

No Piss No Gold, 2015 Potlood op papier 29,5 x 20,8 cm

138

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

139

Zelfportret met Joseph Beuys op mijn bord. Waarschijnlijk ontstaan naar aanleiding van het gesprek met Hans Op de Coul voor de Bade-krant in 2015. Er zijn wel meer mensen die de vergelijking met Beuys aanhalen. Ik vind het niet vervelend, ik verzet me daar niet tegen, misschien is het wel een eer, ofschoon ik geen politieke ambities heb en ook geen sjamaan ben.

De tekening is een reactie op deze vergelijking.

Zelfportret, 2015 Potlood op papier 20,8 x 29,5 cm

140

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

141

Een reactie op het concept. Kenmerkend was dat de gesprekken heel vaak leidden naar een probleem waar de ander tegen aan liep, naar iets dat de emotie hevig geraakt of ontwikkeld had.

Het voelt als een toegevoegde waarde, het is een reden om iets te maken. “En soms voel je je ook gewoon een hobbezak met botten.�

Van uw mond in Gods oren, 2015 Acrylverf op papier 20,8 x 29,4 cm

142

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

143

Schets voor de sculpturen voor Beersdal en Rennemig.

Zonder titel, 2015 Acrylverf op papier 20,8 x 29,4 cm

144

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

145

Schets voor de sculpturen voor Beersdal en Rennemig. Dit is een schets uit de tijd dat het nog een verbindend sculptuur zou worden.

Zonder titel, 2015 Acrylverf op papier 29,4 x 20,8 cm

146

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #4; terugkeer naar Beersdal - Rennemig, Heerlen

147

148

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

149

150

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Inleiding Editie #5

Het station en het atelier in de Rivoli waren goede locaties. Er lopen veel mensen langs. Je krijgt wel een beetje de mensen die aan de onderkant van de samenleving zitten. Er waren daarentegen ook afspraken gemaakt van mensen die ik zou ontmoeten. De dynamiek rond het station is wellicht kenmerkend voor elke stad. Door mijn toevoeging van een rijdend atelier –een soort groot skateboard met een stoel voor het model en een rolstoel waarmee ik kon voortbewegen – aan de items van de installatie bewoog ik ook voor het staion en trok het praten en tekenen veel bekijks. Soms zat mijn gesprekspartner/ model ook in de rolstoel.

151

Het portret kwam voort uit een kort gesprek met deze opmerkelijke persoon. Het was een bekende in het Heerlense straatbeeld. Ik verwerkte zijn verwardheid in het portret. Hij had niet het geduld om langdurig in de stoel te zitten.

Zonder titel (#5-1), 2015 Acrylverf op papier 61,1 x 46 cm

152

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

153

Deze 88-jarige man zat in een scootmobiel, maar kon alles nog zelf. Hij was een trotse Drentenaar, die met zwaar Drents accent praatte. In Drenthe hoorden ze aan zijn accent iets van het ‘zingen’ uit Limburg. Op z’n negentiende kwam hij in Heerlen terecht, met zijn Drentse vrouw, die vijf jaar geleden overleed aan slokdarmkanker. Hij praatte veel over zijn kinderen en zijn klein- en achterkleinkinderen. Ooit werkte hij in de mijnen en hij is conciërge geweest. Ik vond hem verbazingwekkend fit en jong in zijn gezicht. Hij was een baptist en net toen we het over het geloof hadden – er stonden ook Jehova’s Getuigen bij het station – verscheen meneer pastoor.

Er volgde een geanimeerde conversatie en later kwam hij weer even langs en ontvingen we een chocoladereep.

J. v/der Veen (#5-2), 2015 Acrylverf op papier 61,1 x 46 cm

154

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

155

Leo Wyckmans was een lieve man met een enorm turbulent leven tot nu toe. Doordat hij zich met een elektrisch karretje voortbewoog en ik in de rolstoel zat, was hij even geschrokken toen ik zomaar opstond uit de rolstoel. Het brak meteen een onderwerp open over gehandicapt zijn.

In het verleden was hij politieagent, maar is met veel gedonder weggegaan. Vervolgens werkte hij als buschauffeur op de lange route naar Benidorm. Ik heb hem, vanwege zijn stevige baard en leren hoed, afgebeeld als een sheriff. “Zo nemen we revanche op de politie.� zei ik en dat kon hij wel waarderen. Dagelijks kwam Leo wel even kijken en nam fruit voor me mee.

Leo Wyckmans (#5-3), 2015 Acrylverf op papier 46 x 61,1 cm

156

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

157

Naar aanleiding van het bezoek van de pastoor, die voorbij liep tijdens mijn gesprek met J. v/der Veen, zette ik dit op papier. Hij maakte geïnteresseerd een praatje terwijl ik tekende. Later kwam hij terug en overhandigde mij en dhr. V/der Veen een grote reep chocolade – Mars. De titel is ‘Gewetenschapper’ en krijgt zo een verbasterde dubbele lading met betrekking tot wetenschap, geweten, moraal, ethiek en boodschappen.

Gewetenschapper (#5-4), 2015 Acrylverf op papier 20,8 x 29,5 cm

158

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

159

Dave de Leeuw was de eerste die op uitnodiging langs kwam. De portretten hiervoor kwamen alle vier voort uit toevallige ontmoetingen. Dave was een kunstenaar uit Maastricht, geboren in Heerlen. We spraken over het vak en over de bijtende verschillen tussen Maastricht en Heerlen.

Ondanks dat de meeste kunstenaars er niet graag over praten, wilde ik toch graag naar de kern van het waarom, de act of doing it. Hij was er vrij nuchter onder en noemde de lijfspreuk van zijn vader – ‘het is wat het is’ – die hij ook hanteerde. Ik schreef ‘Poolse versie’ op het werk, omdat het eigenlijk niet op Dave leek en meer een Oostblok-uitstraling voor mij had.

Dave de Leeuw (#5-5), 2015 Acrylverf op papier 61,1 x 46 cm

160

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

161

Bij deze meneer heb ik vooral mijn fantasie laten werken vanuit wat ik met hem heb besproken.

Hij was redelijk negatief over Amsterdam en de Randstad, maar lyrisch over muziek. Zijn voorkeur voor middeleeuwse muziek bracht mij tot een soort troubadour of minstreel.

Bert Diederen (#5-6), 2015 Potlood op papier 20,9 x 29,5 cm Bert Diederen (#5-6), 2015 Acrylverf op papier 46 x 61,1 cm

162

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

163

Deze dame was sinds twee jaar in Heerlen. Ze was half Germaans, half Tsjechisch. Eerder volgde ze een kunstopleiding, maar stopte daar ook weer mee. Positief over de murals in Heerlen.

Ze was veganistisch en hardcore punk. Ze keek vaak op haar telefoon, daarom heb ik haar ook zo afgebeeld.

Zonder titel (#5-7), 2015 Acrylverf op papier 61,1 x 46 cm

164

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

165

Uit het gesprek bleek dat deze vrouw kritisch was op Heerlen en haar afkomst. Als kind wilde ze dan ook zo snel mogelijk weg. Vroeger was ze een fanatiek turnster, maar op een gegeven moment haatte ze de sport. Ze voerde een onderzoek uit naar het leven van haar moeder en dat heeft haar bewust gemaakt van de diepe liefde voor haar moeder. Haat en liefde kwamen dus als twee duidelijke dingen naar voren in het gesprek. Enerzijds was ze uitgesproken negatief over bijvoorbeeld haar verleden in Heerlen en het turnen dat ze fanatiek beoefende, anderzijds positief over de liefde van haar ouders en de liefde voor haar moeder. Ik heb dat in de tekening naar voren laten komen. Te zien zijn allerlei turnoefeningen waarin haat en liefde telkens een verbinding met elkaar aangaan. Voor mij gaat het er vooral om de dynamiek tussen de tegenpolen naar voren te brengen.

Zonder titel (#5-8), 2015 Acrylverf op papier 46 x 61,1 cm

166

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

167

Uit het – intense – gesprek bleek dat deze man erg kritisch was op verschillende dingen, ook op de ontwikkelingen in de stad. Na flink wat jaren gewerkt te hebben als maatschappelijk of sociaal werker, koos hij ervoor kroegbaas te worden. Uiteindelijk leidde dit tot een burn-out. Volgens deze man was de natuur de grootste ‘healer’. Voor herstel vluchtte hij naar verre oorden.

Zonder titel (#5-9), 2015 Acrylverf op papier 46 x 61,1 cm

168

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

169

Deze man, oorspronkelijk uit Rotterdam, geraakte in Heerlen vanwege het Jaar van de Mijnen in 2015, waar hij alles aan gegeven heeft. Voor die tijd was hij te vinden in Zwitserland en later in Maastricht, waar hij Cultuurwetenschappen studeerde. Hij geloofde in schrijven om aan een gemeenschap te bouwen maar hij had een haat-liefde verhouding met schrijven. Hij vond het in Heerlen niet meer vervelend dan op een andere plek. Ergeren kon hij zich om zuurpruimen: “Die moet je in een Perzisch gerecht doen.� Verder zei hij zich op doelen te kunnen fixeren zoals een hond dat kan, vandaar ook de afbeelding van de hond. De eerste tekening ook waarbij de tandartsstoel ook getekend is.

Fabian de Kloe (#5-11), 2015 Houtskool en acrylverf op papier 46 x 61,1 cm

170

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

171

De man op dit portret woonde al 20 jaar in Limburg. Hij had twee kinderen van wiens moeder hij inmiddels 3 jaar gescheiden was. Hij speelde in een band. De band was het belangrijkste, ook qua toekomst. Hij had onder andere tekenles gegeven bij Hogeschool Zuyd, maar werd daar als Maastrichtenaar gezien. Door taarten mee te nemen op zijn verjaardag kreeg hij de collega’s toch aan zijn kant. Zijn lijfspreuk was: ‘Doe alles zo snel mogelijk, meteen, direct, want dan heb je er zoveel mogelijk profijt van.’ De woorden ‘Divorce Blue’ zijn een verwijzing naar zijn scheiding en zijn band.

Zonder titel (#5-12), 2015 Acrylverf op papier 20,9 x 29,5 cm

172

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

173

Bij dit portret ben ik puur uitgegaan van wat deze fotograaf voor de regio Parkstad mij vertelde naar aanleiding van de vraag: ‘Wanneer is fotografie nu belangrijk voor je geworden?’ Als kind moest hij op het kind van de overburen passen. Hij was toen al bezig met de camera. Zijn eerste fotoserie van een sneeuwlandschap leverde erg veel positieve respons op. Het was voor het eerst dat hij als kind iets maakte waar mensen van onder de indruk waren. De erkenning van dat moment had hem heel veel goeds gedaan.

Zonder titel (#5-13), 2015-2016 Acrylverf op papier 28,4 x 20,5 cm

174

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

175

De liefde voor een drummer uit Brunssum bracht deze van oorsprong Amsterdamse dame naar Heerlen. Ik herinner me de uitspraak: “Ik ben hier gelukkig genoeg om mijn tijd uit te zitten.� Ze werkte als verpleegkundige GOZ psychiatrie en vond het fijn om voor mensen te zorgen. Positief aan Heerlen vond ze de kunstuitingen overal.

Zonder titel (#5-14), 2015 Acrylverf op papier 20,2 x 29,1 cm

176

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

177

Portret van een 27-jarige vrouw die eerder Psychologie studeerde en daarna Media- en Entertainment Management in Breda. Zelf typeerde ze de studie als ‘gelukskunde’. Ze spaarde typemachines, maar gebruikte ze niet. Voor haar werk schreef ze non-fictie, voor de leuk schreef ze fictie. Interessant was dat ze voor haar non-fictie onderzoek deed naar het thema ‘dood’ en daarom in een uitvaartcentrum was gaan werken.

Zonder titel (#5-15), 2015-2016 Acrylverf op papier 20,5 x 28,2 cm

178

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

179

Deze half Amerikaanse/half Dominicaanse meneer kwam vaker op zijn fiets langs en vertelde verhalen dat hij vroeger een stoute jongen was geweest. Ik vroeg hem of hij een dealer was en hij antwoordde: “Nee, ik was een bemiddelaar!” Ik begon vanwege mijn eigen Curaçaose roots over de Dominicaanse roots van de man, maar hij wilde daar niet mee geassocieerd worden. Hij wilde geassocieerd worden met zijn Amerikaanse roots. Daarom is hij in dit portret afgebeeld als neger met een Amerikaanse snor.

Zonder titel (#5-16), 2015-2016 Acrylverf op papier 57,1 x 88,8 cm

180

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

181

Deze man kende mij van TV en kwam daarom langs. We hadden het over wat er relevant is in het leven. Dat is dat je ertoe doet. Deze man trouwde puur vanuit zijn gelovige achtergrond als homoseksuele man met een vrouw. Hij kreeg twee zonen. Het portret vertoont hem als kok vanwege zijn koksverleden. Hij staat in potjes te roeren en ĂŠĂŠn van die potjes is een Amerikaanse helm als verwijzing naar de langdurige relatie die hij had met een Amerikaanse soldaat.

Zonder titel (#5-17), 2015-2016 Acrylverf op papier 57,1 x 88,8 cm

182

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

183

Burgemeesterszoon. Aangezien ik hem een typische butler vond, heb ik hem ook zo afgebeeld.

Het was een redelijk bescheiden man, wel tamelijk ijdel en de hele tijd met zijn vader – “eindelijk een echte burgemeester” – bezig. Op het portret serveert hij als het ware ook zijn vader. Ook was hij opvallend vaderlandslievend, in het portret te herkennen aan de kleuren rood-wit-blauw.

Zonder titel (#5-18), 2015-2016 Acrylverf op papier 20,5 x 28,4 cm

184

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

185

Jonge kunstenaar die Romy Finke als haar mentor zag. Ze vertrok op haar zestiende naar St. Joost in Breda. Ze had heel veel energie en hield van dansen en koken. Haar leven was daarnaast onlosmakelijk verbonden met kunst. Ze had heel wat pannetjes op het vuur.

Zonder titel (#5-19), 2015-2016 Acrylverf op papier 20,6 x 28,4 cm

186

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

187

Speciaal gemaakt voor Bade’s tafeltje dekje tour.

Zonder titel, 2016 Potlood op papier 20,6 x 28,4 cm

188

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #5; NS station, Heerlen

189

190

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Inleiding Retourtje Amsterdam

In het verlengde van zijn verblijf in bioscoop de Rivoli bij het station van Heerlen bracht David eind december 2015 op uitnodiging van Framer Framed een eendaags bezoek aan de Tolhuistuin in Amsterdam. Daar sprak David met geboren Heerleraren die de stad verlieten voor de Hoofdstad.

Aanleiding voor dit bezoek was het Jaar van de Mijnen 2015 en de expositie Koempels dat voort is gekomen uit een samenwerking tussen Framer Framed en SCHUNCK*. Het Retourtje Amsterdam is mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds.

191

Wat ik vooral oppik tijdens het gesprek met deze kunstenaar (fotograaf) is dat hij heel negatief is over zijn verleden in Heerlen. Hij is heel blij dat hij weg is getrokken uit Heerlen. In het werk zijn rolluiken verwerkt, omdat hij het ook de hele tijd over rolluiken in Heerlen en Kerkrade heeft en de geslotenheid van de mensen. Hij had ooit een hanenkam en adoreerde new wave muziek.

Zijn verleden was ruig en onzeker, maar hij is nu relatief gelukkig.

Erik Franssen (#6-1), 2016 Acrylverf op papier 50 x 40 cm

192

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Retourtje Amsterdam, Tolhuistuin, Amsterdam

193

Cameraman die mij tijdens de voorgaande edities heeft gevolgd.

Marijn van der Heijden (#6-2), 2016 Acrylverf op papier 40 x 50 cm

194

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Retourtje Amsterdam

195

Jeanette Bisschops heeft wat problemen met Heerlen, met het verleden. Ze is constant bezig met zich ergens thuis voelen. Vandaar ook “it’s a long way coming home” en het vogelhuisje.

Ze is streng opgevoed en ze was een opstandige puber. Ze was nooit ergens echt thuis. Daarom is ze met het vogelhuisje op pad in dit werk, ze neemt haar huisje als het ware met zich mee de hele tijd. Een mooie metafoor voor een ieder eigenlijk.

Jeanette Bisschops (#6-3), 2016 Acrylverf op papier 50 x 40 cm

196

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Retourtje Amsterdam

197

198

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #6; Bade’s tafeltje-dek-je-tour, Heerlen

Op zaterdag 17 september 2016 worden in de wijken Beersdal en Rennemig twee permanente kunstwerken van David Bade onthuld. In 2015 werkten bewoners van beide buurten al kleiend mee aan onderdelen voor deze beelden; deze werden gebakken bij de Vrije Akademie ZOM in Kerkrade.

Er waren ook buurtbewoners die meekeken, drankjes en lekkers brachten en bij het mobiele atelier, een voormalige loempia kraam, kwamen zitten.

Onderling ontstonden eveneens ontmoetingen en gesprekken daardoor.

Deze onthulling is tevens het startschot van de zesde editie van ‘David Bade tekent Heerlen onder de tafel’, de ‘Bade’s tafeltje-dek-je-tour’. De tour is een route langs bijna alle locaties van voorafgaande edities en toont de kunstwerken op de plek waar ze tussen 2013 en 2015 tot stand zijn gekomen of ernaar verwijzen. O.a. huiskamers van Bade’s gesprekspartners, een leegstaande bioscoop die tijdelijk fungeerde als atelier, een verzorgingshuis en de plaatselijke frituur zijn in de route opgenomen.

Tijdens de tour werkt David aan een muurschildering in de woonkamer van een familie uit Rennemig. Met dit familieportret wordt op een bijzondere en persoonlijke manier bijgedragen aan Heerlen Mural stad en doen SCHUNCK* en David Bade een bewuste nieuwe aanzet tot nog een extra verdieping en laag in het onderzoek naar het gegeven ‘collectioneren’ en ‘David Bade tekent Heerlen onder de tafel’.

199

6

7 8

9

4

5

3

2

200

1

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #6; Bade’s tafeltje-dek-je-tour, Heerlen

Bade’s tafeltje-dek-je-tour 2016

6

locaties met tentoonstellingen muurschildering in huiskamer beelden in de publieke ruimte locaties buiten de route mogelijkheid om fiets te parkeren fietsroute

7 8

9

5 4

detail Beersdal en Rennemig

3

1 2

detail Heerlen centrum

201

1) SCHUNCK* 2) winkelpand Zeeman 3) bioscoop Rivoli 4) beeld Beersdal 5) woonkamer mijnwerkerswoning 6) friture ‘t Smulhoekje 7) beeld Rennemig 8) muurschildering in woonkamer 9) woonkamer appartement

Sculptuur Rennemig Op 17 september van 2016 wordt op het grasveldje aan het Belemnieterf en Trigonerf in Rennemig een permanent beeld geplaatst. In de zomer van 2015 werkte David op exact dezelfde plek waar het werk komt te staan samen met buurtbewoners aan koppen en elementen voor dit kunstwerk. De kruiwagens en wat daarop gebeurt verwijst allicht naar de mijn die onder de wijk Rennemig lag.

202

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #6; Bade’s tafeltje-dek-je-tour, Heerlen

Aan dit kunstwerk wordt nog door David gewerkt.

Een sticker met foto van het kunstwerk kunt u van maandag 17 oktober tot en met woensdag 30 november afhalen bij de infobalie van SCHUNCK*

203

Sculptuur Beersdal Ook in Beersdal wordt een permanent kunstwerk geplaatst. Het beeld komt op het Beersdalplein te staan, dit centraal gelegen grasveld met speelvoorzieningen is het sociale hart van de buurt.

David kleide hier in 2015 met bewoners aan onderdelen van het kunstwerk. De wandelende figuur duelleert met het verleden.

204

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #6; Bade’s tafeltje-dek-je-tour, Heerlen

Aan dit kunstwerk wordt nog door David gewerkt.

Een sticker met foto van het kunstwerk kunt u van maandag 17 oktober tot en met woensdag 30 november afhalen bij de infobalie van SCHUNCK*

205

Muurschildering in woonkamer Wilt u een echte David Bade in huis? Aan deze oproep heeft een familie uit Rennemig gehoor gegeven. Tijdens Bade’s tafeltje-dek-je tour werkt David aan een familieportret op de muur naast de eettafel van de bewoners. Met deze bijzondere en persoonlijke muurschildering wordt bijgedragen aan Heerlen Mural stad en betreedt Bade met SCHUNCK* een nieuw terrein van het domein collectioneren.

206

David Bade tekent Heerlen onder de tafel Editie #6; Bade’s tafeltje-dek-je-tour, Heerlen

Aan dit kunstwerk wordt nog door David gewerkt.

Een sticker met foto van het kunstwerk kunt u van maandag 17 oktober tot en met woensdag 30 november afhalen bij de infobalie van SCHUNCK*

207

208

209

210

Dit boek over ‘David Bade tekent Heerlen onder de tafel’ is een uitgave van Stichting SCHUNCK* © 2016 Redactie David Bade, Lene ter Haar, Virginia Hameleers, Floor van Dijk, Hans Op de Coul, Yvette de Vries, Minnou Veders-Mennens Productie Lene ter Haar, Floor van Dijk © Ontwerp Groenergras.com © Fotografie Hans Brouns, Pascal Moors, Luc Lodder, Bart Willemsen, Wim Smeets, Peter Cox (fotografie kunstwerken) © Teksten en overig beeldmateriaal SCHUNCK*, auteurs, kunstenaar David Bade en SCHUNCK* willen alle Heerlenaren, organisaties en bedrijven die bij de 6 edities betrokken zijn geweest bedanken voor hun deelname, medewerking en enthousiasme.

Deze uitgave is met de grootste zorg samengesteld: de auteurs, redactie en uitgever zijn niet aansprakelijk voor onvolledige of onjuiste informatie.

Met betrekking tot het beeldmateriaal heeft de uitgever alles in het werk gesteld om de beeld- en publicatierechten te respecteren, om bronnen te vermelden en betrokkenen te informeren, voor zover deze bij de uitgever bekend zijn. De redactie staat open voor kennisgeving van correcties en onjuistheden.

ISBN-nummer: 978-80-74106-44-3

Het project “David Bade tekent Heerlen onder de tafel’ is mede mogelijk gemaakt door:

211

212