De speelgoedwinkel van meneer Gekkebek Er was eens een man, meneer Gekkebek. Hij had een speelgoedwinkel: Kinderzone. Alle kinderen uit de buurt kenden hem en zijn speelgoedwinkel. Hij was beroemd. De kinderen noemden hem meneer Gekkebek omdat hij altijd gekke bekken trok. Aan de overkant was meneer Kinderhaat. Hij had een boekenwinkel voor volwassenen. Hij joeg steeds de kinderen weg, pakte hun snoepjes af en vertelde dingen die niet waar waren, om ze bang te maken. Hij haatte echt wel kinderen. Hij moest daarvoor een reden hebben. Misschien had het iets met zijn verleden te maken, wie weet? Op een vroege morgen deed meneer Gekkebek zijn winkel open. Aan de overkant deed meneer Kinderhaat zijn winkel ook open. Het winkeltje van meneer Gekkebek begon al vol te lopen, terwijl er aan de overkant nog geen kat te zien was. Iedereen wist dat meneer Gekkebek zijn winkel op dinsdag een uur langer openhield en zijn zoontje meenam. Die hielp goed mee in de winkel. De eerste klant kreeg altijd de Magische Lolly. De rest kreeg altijd een snoepje en de veertigste klant kreeg een ticket voor een rondleiding door de speelgoedfabriek van meneer Gekkebek. De winnaar mocht dan ook nog vijf vrienden uitnodigen. Meneer Kinderhaat moest zijn winkel sluiten, omdat hij niks verkocht. Meneer Gekkebek bleef nog lang en gelukkig leven en opende nog veel meer speelgoedwinkels. Het werd een groot succes! Elisabeth Paslikian 9 jaar Mariagaarde
98 | De Wondere Pluim | 2008 |