5 minute read

Persoonlijk verhaal Joost

Next Article
Baud Ambassadeurs

Baud Ambassadeurs

BURGWAL 38ZW-40

Joost Hoogendoorn vertelde op 4 mei tijdens Open Joodse Huizen | Huizen van Verzet over zijn grootvader en vader, het drukken van anti-nazidrukwerk en de ontberingen die het gezin destijds meemaakte. Hieronder wordt zijn verhaal in een verkorte versie weergegeven.

Advertisement

Joop (Johannes) Hoogendoorn werd geboren op 21 december 1898 in een gezin met acht kinderen. Joop trad niet in de voetsporen van zijn vader, die timmerman was, maar koos voor het drukkersvak.

In 1918 ging hij als drukker aan de slag en in 1923 startte hij in de Hagestraat zijn eigen bedrijf ‘Haarlemsche Handelsdrukkerij Joh. Hoogendoorn’. Het eigen bedrijf liep zo goed dat er al in 1929 verhuisd moest worden naar een ruimer pand aan de Burgwal 38. De oudste zoon Ad (Adriaan) kwam na afronding van zijn school bij zijn vader in het bedrijf.

Joop werd voor het drukken van verzetskranten benaderd door Johan Hissink met de schuilnaam Koenders. Hissink maakte deel uit van een communistisch netwerk dat het illegale blad De Waarheid uitbracht. In Kennemerland heette het blad De Vonk. Dit soort verzet was noodzakelijk om de Duitse nazipropaganda-machine tegen te werken, om de leugens die zo werden verspreid te kunnen weerleggen en om bewustwording van de bevolking hiervan te kunnen bereiken. Joop was zelf geen communist, maar onderschreef de noodzaak van verzet. Hij stemde daarom in met het verzoek dit anti-nazidrukwerk te vervaardigen. Behalve De Vonk drukten vader en zoon Hoogendoorn onder meer ook aanplakbiljetten en brochures die opriepen tot verzet tegen de Duitsers. De bezetter deed er alles aan om illegale drukkerspraktijken de kop in te drukken. Op het drukken van verzetskranten en dergelijke stonden de zwaarste straffen. De arrestatie in april 1943 van de communist Piet Vosveld leidde tot het oprollen van het netwerk waar Joop en Ad deel van uitmaakten. Op 29 april 1943 werden beiden in hun drukkerij gearresteerd. Joop werd na wekenlange verhoren overgebracht naar het Oranjehotel in Scheveningen.

Op 20 mei 1944 wordt Joop Hoogendoorn, samen met vijf medeverzetsstrijders, gefusilleerd op de Waalsdorpervlakte. Ad moest als straf naar een strafkamp in Duitsland. Na de bevrijding keerde hij terug in Haarlem. Zijn arrestatie en een helse tijd in Duitsland bleven hem tot het einde van zijn leven achtervolgen.

Het gezin Hoogendoorn kwam gehavend uit de oorlog. Vader Joop was dood, Ad’s broer Joop wilde Ad na de oorlog uit Duitsland ophalen, maar tijdens zijn reis overleed Joop in september 1945 in Vaals als gevolg van een ernstige ziekte. Ad kreeg pas bij terugkomst in Haarlem te horen dat zijn vader was gefusilleerd. Ondanks alles zette hij in de tweede helft van de jaren veertig de drukkerij van zijn vader voort. Joop Hoogendoorn, links op de foto, in zijn drukkerij, bezig met vervaardigen van drukwerk.’

DE ZATERDAGOCHTEND VAN...

PIETER BAKKER

Pieter (rechts op de foto): “Ron en ik zijn gek op fietsen. Lekker bijpraten en de benen in beweging houden. We proberen om de veertien dagen op de zaterdagochtend pad te gaan, als dat voor ons beiden uit komt.”

“We zijn allebei oud-wedstrijdrijders. Daar komt ons enthousiasme vandaan. Vanaf jongs af aan was ik al een fietsfanaat. Mijn vader nam mij vroeger mee naar de wielenkoers in Beverwijk. Ron was toen een supertalent, dus ik keek altijd met verbazing en verwondering naar hem. Pas toen we samen in een trainingsploeg terecht kwamen ontstond onze vriendschap. Buiten de wedstrijden om vinden we het lekker om samen rond te rijden. Eerst drinken we koffie bij Ron thuis, daarna gaan we vaak de polder in richting Halfweg en dan steken we door naar het Noordzeekanaal en richting Spaarnwoude. Soms doen we ook een rondje rondom Schiphol. Fietsen geeft een gevoel van vrijheid en blijheid. Het geeft mij rust en plezier. En je bent flexibel, je bent op weg en bepaalt zelf waar je heen gaat.”

“Allebei zijn wij verhalenvertellers. We hebben elkaar meer te vertellen dan hoe het op het werk is of hoe het met onze gezinnen gaat. Dat versterkt onze band zeker. Zingen doen we ook. Ik ben zelf muzikant en heb een wielerlied geschreven, Hou De Ketting Strak. Zo laten we onze liefde voor fietsen zien.”

‘Fietsen geeft een gevoel van vrijheid en blijheid’

NIEUWE AFSCHEIDSLOCATIE IN DE WAALSE KERK, HAARLEM

Brokking & Bokslag Uitvaartbegeleiding is uitgebreid met een nieuwe, maar tegelijkertijd eeuwenoude afscheidslocatie: de consistoriekamer van De Waalse Kerk aan het Begijnhof.

De geschiedenis van de kerk gaat terug tot maar liefst 1348. De afscheidskamer is uniek door zijn karakteristieke houten gewelf, hoge glas-in-loodramen en wanden met Delfts blauwe tegeltjes. In een intieme en troostende sfeer kunnen nabestaanden hier in alle rust afscheid nemen van hun dierbare. De kamer heeft een eigen ingang en nabestaanden kunnen er 24/7 naar binnen met een eigen sleutel. De opbaring kan gecombineerd worden met een uitvaartdienst in welke vorm dan ook: de kerk staat open voor zowel kerkelijke als niet-kerkelijke diensten.

De nieuwe afscheidslocatie vormt dé verbinding tussen de afscheidskamers waarover Brokking & Bokslag al langer beschikt: drie in Heemstede (in het afscheidshuis aan de Herenweg), twee in Haarlem-Noord (op de Eksterlaan en in afscheidshuis en crematorium Sterrenheuvel). Zo komt het Brokking & Bokslagteam nabestaanden nog meer tegemoet en maakt het de eigen belofte waar: gegarandeerd een passende uitvaart. Van ingetogen tot eigenzinnig en van kleurrijk tot stijlvol.

Brokking & Bokslag Uitvaartbegeleiding, 023 531 02 38 www.brokkingenbokslag.nl, info@brokkingenbokslag.nl

EEN UITVAARTPLECHTIGHEID OP EEN BIJZONDERE PLEK

uitvaart op straat tijdens corona

uitvaart in een theater

Een uitvaartplechtigheid vertelt iets over de overledene. Vaak gebeurt dit door foto’s te laten zien, naar muziek te luisteren en verhalen te vertellen. Maar als het bij de overledene past, kun je er ook voor kiezen om de uitvaart op een speciale plek te doen. Op een plek waar bijzondere herinneringen zijn. Ik heb op verschillende plekken al uitvaarten gedaan. In een theater, De Orangerie in Overveen, Het Koetshuis van Duin en kruidberg, een fabriek, maar ook in een clubhuis. In de coronatijd moesten we als uitvaartondernemers creatief zijn. Er mochten immers maar weinig mensen bij een uitvaart aanwezig zijn. Ik heb toen een uitvaart in een straat gedaan. Op deze manier konden alle buren afscheid nemen. Ook een uitvaart in een tuin van de familie was een van de creatieve oplossingen. De uitvaartmand stond onder een appelboom, er waren sprekers en er zong een koor. Alles kon zo in de buitenlucht plaatsvinden.

Een mooie uitvaart regel je samen.

Uitvaartverzorging Loes Hofhuis, 06-55797585 www.loeshofhuis.nl, info@loeshofhuis.nl

This article is from: