Four Drags and a Funeral

THEATER DE LIEFDE

De vier drag queens worden gespeeld door Hans Goes, Joey Ploch, Wim Kok en Alexander van der Doorn. De moederrol wordt vervuld door Bianca Nunnink.

WIE, WAT, WANNEER?

Four Drags and a Funeral is geregisseerd door Jos Ahlers naar een concept van Thomas Terstal. Wanneer: 31 mei, 1 en 2 juni

www.fourdragsandafuneral.nl

HAKKEN VOOR HILARISCHE KOMEDIE STAAN WEER KLAAR

De ‘dames’ in de komedie Four Drags and a Funeral, door Productiehuis De Verbinding, trekken hun hoge hakken weer aan. Deze razendsnelle komedie van Jos Ahlers gaat over familie, liefde, loyaliteit, religie en bingo.

Zodra Four Drags and a Funeral begint, gebeurt er iets bijzonders. De overrompelende humor van vier drag queens die rond een lijkkist met elkaar worstelen, met zichzelf en met de streng religieuze moeder van de overledene, maakt meeleven onontkoombaar. Schrijver Jos Ahlers legt uit: “Het publiek vergeet dat het naar ‘verklede mannen’ zit te kijken en gaat helemaal mee in de ontwikkelingen. Uiteindelijk ga je, als publiek, een beetje van ze houden. Na afloop voelen we dan ook altijd een groot gevoel van saamhorigheid in de zaal.”

BIZAR, MAAR HILARISCH VERHAAL

Het verhaal is even bizar als hilarisch. Vier Amsterdamse drag queens hebben een bijzondere opdracht en reizen daarvoor af naar een klein dorpje in Zeeland. Het vijfde lid van hun clubje is onverwacht overleden en de vier komen hun belofte inlossen: hij gaat niet als man, maar als de ‘Bingo-keizerin van Amsterdam’ het graf in. Dat ze daarvoor de nacht voor de begrafenis moeten inbreken in de dorpskerk van zijn streng gereformeerde geboorteplaats is een kleine barrière. Maar wat in Amsterdam nog een briljant idee leek, blijkt toch niet zo eenvoudig. Zeker wanneer de moeder van de overledene die nacht ook nog eens de kerk binnenloopt.

VEEL TE LACHEN

Jos: “De LHBTI-gemeenschap wordt vaak geassocieerd met negatieve verschijnselen als bedreiging en uitsluiting. Daarom is het hier zo leuk vier sterke karakters te laten zien. En hoewel ze stuk voor stuk het nodige hebben meegemaakt, zijn zo nooit slachtoffer geworden. Ze gaan de strijd aan. Daarin verschillen ze niet eens veel van de moeder van hun beste vriend. Al is haar strijd wel een andere. Dit klinkt allemaal best zwaar, maar er valt juist veel te lachen. Heel veel.”