Rian Visser kinderboekensc is hrijv grafisch vormgev er en er.
Fofografie: Esther van Heiningen.
Rian Service Ik liep een bouwmarkt binnen om een postpakket weg te brengen. Bouwmarkten zijn mijn lievelingswinkels. Zelfs als ik niks nodig heb, kijk ik er graag rond. Voor de service-en-postbalie stond een meneer, flink op leeftijd, met een accuboormachine in zijn hand. Hij legde hem neer. “Ik krijg de kop niet los”, zei de man. “Misschien hebben jullie daar gereedschap voor?” De medewerkster draaide halfslachtig aan de boorkop en schudde haar hoofd. “Die moet je in een bankschroef zetten.” “Hebben jullie niet iemand …?” “Nee. Een bankschroef.” Ik kon het niet laten me ermee te bemoeien. “Heeft u het met een waterpomptang geprobeerd?” “Ja, ik heb van alles geprobeerd. Die kop zit muurvast.” “De accu is leeg”, zei de medewerkster. “Dat kan”, zei de man, “maar daar kom ik niet voor. Het gaat om die boorkop. Die zit vast.” “Een bankschroef ”, zei de medewerkster en ze schoof de boormachine terug. De man pakte het aan. “Maar is er niet iemand… iemand die een beetje handig is… iemand…?” De vrouw wees met een breed gebaar naar rechts. “Ga maar naar de houtzagerij. Daar kunt u op een belletje drukken. Dan komt er een man.” “Waar is…” “Achteraan rechts”, herhaalde ze terwijl ze met de rug van haar hand wild voor het plexiglas naar rechts veegde, alsof ze de man zo snel mogelijk uit haar blikveld wilde verwijderen. Ik was aan de beurt. De vrouw zuchtte en rolde met haar ogen. Ik kreeg de behoefte om het voor de man op te nemen. “Ach ja, een beetje service”, zei ik. “Met een scheve bril ga je
naar de opticien. En met een kapotte accuboormachine ga naar de bouwmarkt.” Ze keek me aan alsof ik al net zo stom was. “Het komt door die lege accu. Als de accu leeg is, draait die boorkop niet. Dat zei ik. Maar ja, als hij niet luistert...” Ik keek haar verbouwereerd aan. “Dus als hij hem oplaadt, kan de kop wel draaien?” “Waarschijnlijk wel. Standaard of aangetekend?” “Standaard.” Ik liep met haar mee naar kassa twee om het pakketje te betalen. Mijn gedachten waren nog steeds bij die boormachine. Ze had geconstateerd en gezegd dat de accu leeg was. De man had gezegd dat hij dat wist, maar dat hij daar niet voor kwam. Ze had hem niet uitgelegd dat er een verband was tussen een lege accu en het blokkeren van de boorkop. Ze was meteen over een bankschroef begonnen. Ik rekende mijn pakket af en slenterde door de winkel. Ik had op de website gezien dat ze epoxyhars hadden, maar ik vond het niet bij de lijmen en vulmiddelen. Dezelfde medewerkster liep langs, dus ik schoot haar aan. “Moment. Ik haal eerst drie rollen ondertapijt.” “Prima, ik wacht hier.” Ze kwam langs met twee rollen. Drie waren te zwaar, dus ze moest nog een keer lopen. Ik liep met haar mee, zodat ze het op de computer kon opzoeken. “Ander filiaal. Hier hebben we het niet.” “Dus ik kan het bestellen?” “Nee, we hebben het alleen in de bouwmarkt, maar niet hier.” “Balen.” Ze knikte. Waarschijnlijk omschreef ik perfect haar dag.
Bekende prentenboeken van Rian zijn Nippertje en De steen en de tijd. Ook is ze bekend van de boekenseries Blitz! en Robotoorlog.
79 HRLM ✶ 31
