TOPRAĞA CAN VEREN ADAM
SITKI OLÇAR Takvim
yaprakları 35 yıl geriye gittiği zaman Sıtkı Olçar, şantiyelerde bir ofis işçisi... Daktilo bozuldu, tamir ettir...Telefonda sorun çıktı,aman takip et... Misafir geldi,biraz çay,kahve getir... İnşaat firmasının sözleşmesi tamamlanınca da güle güle, sosyal güvenlik sigortan için de üzgünüz... Çini üretmenin geleneksel bir sanat olduğu kadar bir ticaret olduğu,herkesin çini ile yoğrulduğu, ekmek parasını da çiniden ka-
zandığı Kütahya’da Sıtkı Olçar ne yapacak, hayatını nasıl kuracak... Oysa, henüz bebek yaşlarında kanına girmiş çini, kendisi de farkında değilo zamanlar... Biraz hayal gücü, biraz da o bitmek bilmeyen macera tutkusu, Sıtkı Olçar’ı bir gün, atalarının sanatına doğru “zorunlu” bir yolculuğa çıkartıyor.Hiç anlamamaktadır bu sanattan ama takvimlerin 1975 yılını gösterdiği günlerde, Osmanlı Çini Atölyesi’ni kurar, ama yanına Kütahya’nın nam salmış eski ustalarını da alır. Bir didinme...Büyük bir çabalama...
Amacı, Kütahya’nın artık unutulduğu ileri sürülen çinisini, geleneksel yapısıyla, eski günlerin ihtişamında yeniden yaratmaktır. Hele, “arkaik” çağın rüzgarlarını taşıyan mavi-beyaz desenli o en geleneksel İznik çinilerini de çalışmaya başlayınca, yabancılar bir anda gözlerini dikerler Sıtkı Usta’nın fırınından çıkan birbirinden güzel eserlere... Atölyesini kurduktan çok değil, sadece iki yıl sonra, Madam Mari Erkonoz sayesinde Büyükada’daki galeride ilk ürünlerini sergiler. Ar-
TEMMUZ EDU&ART DERGİSİ 2012
O sadece Anadolu kültürünün bir parçası olarak kalmakla yetinmedi... Önce Osmanlı ve Selçuklu’nun muhteşem kültür zenginliğinin peşine düştü, devamında bu toprakları renklendirmiş bütün uygarlıkların sözcüsü olmaya sıvandı... Yaptığı iş kültürümüze katkıları unutulmaz... Sıtkı Olçar bir çini ustasıydı... Ama dünyanın tanıdığı büyük bir usta... Büyük ustanın hayatına büyüteç tutup kısa bir yolculuğa çıkıyoruz...
25
PLASTIKSANATLAR.indd 3
7/10/12 3:49 PM