geyikhane esfk aşk

Er ya da geç buluĢmak vardı kaderimizde. Onu bulduğumda o derin, ela gözlerin neden öylesine mahzun baktığını öğrenecektim ve tabii bir de hazan mevsiminde bir gece yarısı nasıl öldürüleceğimi...

Ella Boston, 19 Mayıs 2008 Bir gün sonra öğle sularında Ella kaldığı yeri iĢaretleyip AĢk ġeriatı'nı kenara koydu. Okuduğu romanı sevmiĢ, hikâyeden hayli hoĢlanmıĢ ama doğrusu bilhassa yazarını merak etmiĢti. Ġnternete bağlandı, google'da arama motoruna "A. Z. Zahara" yazdı. Her ne kadar merak içinde olsa da, yazar hakkında pek bir Ģey bulmayı ummuyordu. Belki de en iyisi telefon açıp Michelle'e sormaktı.

Ancak hiç beklemediği bir Ģekilde Zahara’nın kiĢisel web sitesi çıktı karĢısına. Turkuaz ve eflatun tonlarla örülüydü tüm sayfa. Tepede ağır ağır dönen, döndükçe beyaz etekleri daireler çizen bir figür vardı. Daha önce hiç semazen görmemiĢ olan Ella resme uzun uzun baktı.

Blog'un adı Can Yumurtası'ydı ve aynı isimde bir Ģiir vardı.

Bir garip kuĢ misali Can yumurtası Kabuğunda uçamazsm; Korkmadan kır yumurtanı Selamete uçacaksın! Ġnternet sayfası dünyanın dört bir yanındaki Ģehirlerin, bölgelerin kartpostallarıyla doluydu. Her bir kartpostalın 67 66 altında o yerle ilgili yorumlar vardı. Ella yorumları okurken üç nokta dikkatini çekti: Birincisi, A. Z. Zahara adındaki A., Aziz demekti; ikincisi Aziz mesleği fotoğrafçılık olan bir Sufiydi; üçüncüsü de Ģu anda Guatemala'da bir yerlerde seyahat etmekteydi. En son bir gün evvel oradan bir resim ve yazı koymuĢtu web sitesine.

Sayfadaki bir köprüyü tıklayınca Aziz'in çektiği fotoğraflara ulaĢtı. Bu fotoğrafların çoğu her renkten, yaĢtan, kültürden ve kesimden insan portreleriydi. Derin farklılıklarına karĢın, bir noktada birbirine benziyordu tüm bu insanlar: Her portrede illâ ki eksik olan bir yan vardı. Bazılarının eksiği basit bir Ģeydi: bir küpe, bir ayakkabı topuğu ya da bir düğme. Diğerlerininkiyse daha vahimdi: kiminin parmağı