festiwal teatrów studenckich start || kwiecień 2014
współczesnego teatru. Mamy więc spektakl „patchworkowy”, odwołujący się do kilku różnych tekstów kultury, by stworzyć nową jakość („Wesele” Teatru i Polityki), odkrywanie „niewygranych”, mało znanych tekstów („Kobieta z przeszłości” na podstawie dramatu Andrzeja Niedoby Teatru Hybrydy), bardzo widoczny szczególnie w tym roku powrót do klasyki („Mężczyzna do wzięcia” Jeremiego Przybor y Teatru Polonistyki) oraz spektakl będący rodzajem kreacji grupowej, zbiorem doświadczeń współtwórców („W bagażniku jakim jest życie” Teatru SGH). Czy jednak zdiagnozowana przez jury bierność wobec rzeczywistości jest w istocie spowodowana jedynie chęcią tworzenia pewnej kreacji artystycznej zamiast wypowiedzi, traktowaniem sceny studenckiej jako swego rodzaju pola treningowego dla ćwiczenia się w sztuce teatralnej? Tematy podej mowane przez studentów sugerują, że jednak tak nie jest. Wszystkie spektakle wyrażały przecież w mniej lub bardziej zawoalowany sposób niezadowolenie z rzeczywistości. Być
78
może pewna nieumiejętność stawania wobec otaczającego nas świata wynika z faktu, że jesteśmy jednym z pierwszych pokoleń, które nie posiada jasno zdefiniowanego celu rebelii i nie bardzo wiadomo, w którym kierunku ostrze owego buntu skierować. Miłym zaskoczeniem dla organizatorów była frekwencja – publiczność rzeczywiście dopisała i wykraczała poza krewnych i znajomych występujących, co przy spektaklach teatrów amatorskich nie jest znowu takie częste. Najcenniejsza dla Michała Jóźwiaka była możliwość zobaczenia w jednym miejscu, jak te teatry wyglądają i jak teatr widzą dziennikarze, poloniści czy ekonomiści. Dużą satysfakcję przyniosło mu stworzenie możliwości wymiany zdań oraz zawarcia znajomości, czego lwia część odbyła się na bankiecie po Gali Finałowej w Instalacjach Art Bistro. W tym miejscu jednak ur y wam relację, ponieważ eleganccy ludzie nie rozmawiają o tym, co dzieje się w kuluarach.
Natalia Kamińska zdjęcia: Jakub Nicieja