Dziennikarstwo i Polityka
05.08.09
21:36
Page 43
Pismo to skierowane by∏o do dyrektora GUKPPiW, a przys∏ane 10 stycznia 1946 roku. Nie mogàc sobie poradziç z manewrami cenzury, nak∏oni∏em w∏adze PSL, a˝eby metody konfiskowania uczyniç przedmiotem za˝alenia i dyskusji w G∏ównej Komisji Porozumiewawczej Stronnictw Politycznych. Komisja ta, utworzona w 1945 roku, mia∏a ∏agodziç tarcia mi´dzy partiami i utrzymywaç „jednoÊç narodowà”. ZebraliÊmy bogaty materia∏ ilustrujàcy praktyki cenzury wobec „Gazety Ludowej”. Wiosnà 1946 roku nasze za˝alenie by∏o dyskutowane przez Komisj´. Obradom przewodniczy∏ wiceprezydent KRN, Szwalbe z PPS; ponadto parti´ t´ reprezentowa∏ Cyrankiewicz. Z ramienia PPR uczestniczyli w posiedzeniach Berman i Zambrowski, z PSL – Miko∏ajczyk, Baƒczyk, Wójcik i ja, z lubelskiego SL – doktor Putek i inni. By∏ te˝ obecny kierownik cenzury, doktor Zab∏udowski. Komisja odby∏a dwa posiedzenia poÊwi´cone naszemu za˝aleniu. W rezultacie przedstawienia naszych dowodów i argumentów cenzura pofolgowa∏a. Przez krótki okres redakcja „Gazety Ludowej” mog∏a odetchnàç swobodniej i przemawiaç do spo∏eczeƒstwa wolniejszym j´zykiem. Niestety nied∏ugo. Ju˝ po kilkunastu dniach brutalne praktyki cenzury ponowi∏y si´. By∏o jasne, ˝e walka o wolnoÊç prasy rozstrzygnie si´ razem z walkà o wolnoÊç ca∏ego narodu. Miko∏ajczyk powtarza∏ nieraz z przekonaniem: „WolnoÊci w Polsce b´dziemy mieç tyle, ile jej sobie sami wywalczymy”. Próbowa∏em nawet dróg goÊcinnoÊci, a˝eby rozluêniç p´ta cenzury. Na pró˝no. Folga trwa∏a kilka dni i znowu wraca∏a obro˝a. Zmaltretowany dokuczliwoÊciami cenzury, czasami odk∏ada∏em pióro i chcia∏em rezygnowaç z pisania, ale wtedy przychodzili do mnie koledzy redakcyjni i mówili: „Nie ust´puj. Wiesz dobrze, ˝e ca∏y kraj czeka na «Gazet´ Ludowà» i na to, co napiszesz”. Najcz´Êciej przemawia∏ tak do mnie mój drugi, obok Gie∏˝yƒskiego,
43