ACI ÇEKEN TANRI
Augustinusçu sentezi ortak bir söylemin belirleyicilerden biri ola rak görmeleridir. Onların Augustinus okumalarında Hadot’nun kast ettiği şekliyle ruhani alıştırma olarak kavrayabileceğimiz müşterek kurucu unsurlar mevcuttur. Burada tarihsel-felsefi kategorilerin ve topoi'nin teolojik bir yo rumlaması üzerine modem-öncesi ısrar anlamına gelebilecek bir şey yoktur, zira Augustinus {İtiraflar'da) ruhun, {Tanrı ’nın Şehri'nde) cemaatin ve (Teslis Üzerine'As,) Tanrı’nın teolojik bir tarihini yaz mıştır; daha ziyade yeni bir ruh anlayışına ve ruhun teolojik-kozmolojik bağlam dahilindeki -hane halkı ve- cemaatle olan ilişkisinin yeni bir kavrayışına öncülük eden Augustinus’un tözel-olmayan, ilişkisel, Teslisçi ontolojisinin yeni bir yorumlamasıyla karşı karşıyayızdır. Buradaki maksat, Augustinus’un Yunan mitlerine hapsolmuş Platon’un çözemediği Klasik siyasal çatışkılara nasıl bir çözüm sunduğunu göstermektir. Diğer bir deyişle, Radikal Ortodoksluk Tanrı’mn Şehri'nin yeni bir okumasını Augustinus’un daha az bi linen bir metni olan De Musica'âaa. yardım alarak sunmak niyetin dedir. Ben Radikal Ortodoksluk’u tam da bu iki metnin senteziyle ruhani alıştırma olarak kavrıyorum. De Musica Augustinus’un erken Yeniplatoncu yapıtlardan biri dir.29 De Musica'nin ilk beş kitabı ritm ve ölçü, altmcısıysa ahenk üzerinedir. Augustinus ilk beş kitabın önemsiz olduğunu düşünüyor du. Altınca kitap kuşkusuz en önemlilerindendi zira hem kozmolojik ve felsefi teoloji bağlamındaki müzik sorununa hem de ruhu, varlığı, evreni ve melekleri kavramaya yarayan temel ontolojik kategoriler olarak sayılar arasındaki hiyerarşiye odaklanıyordu. De Musica ’y ı metnin kendisinde de görülebilir olan bir ruhani alıştırma olarak okumadığımız takdirde bu anlaşılması zor ve içinden çıkılmaz met 29 Augustinus 387 ila 391 yılı arasındaki dört yılını De Musica’yı yazmaya ayırmıştı. Her şeyiyle değerlendirirsek, onun en muammalı metnidir bu. Ezoterik ve kapalıdır, daha iyi bilinen diğer yazılarının lehine yüzyıllarca yok sayılmıştır. De Musica esasmda Augustinus’un Hıristiyan söylemindeki klasik Antik Çağ sanatlarını bağlama yerleştireceği büyük bir projenin bir parçası olacaktı. Bitirdiği kısımlar, Gramer Üzerine ve Müzik Üzerine adlı metinlerdir; diyalektik, retorik, geometri, aritmetik ve felsefe üzerine yazdığı yazılarsa yarım kalmıştır.
180