143
hırında yerleşmiş Pontuslu maden işçilerinden oluşuyordu. Ayrıntılı olarak, llacıosman köyünde 4I8 Pontuslu, Ören köyünde 150, Sansu köyünde 21 aile, karpuzpınar köyünde 108 kişi ve Kırkharman köyünde 326 Rum vardı 136 137. Yunan ordusunun bu bölgelerden geçişi, Anadolu’nun öbür bölgelerinde, bmeğiıı Aydın, Menemen ve Bergama’da olduğu gibi, sivil Türk toplulukları için bir felakete dönüştü. Bazı çağdaş Yunanlı yazarlar, genellikle milliyetçilik ideolojisi yanlıları, Anadolu seferini pek böbürlenerek anlatırlar. Örneğin Solomonidis, 1964’te yayımlanmış kitabından alınan şu metinde olduğu gibi: "Ve ordumuz, İzmirli orgeneralin yetenekli komutanlığı altında her gün haşarılar ve zaferler kazanarak Anadolu ’nun içine doğru ilerliyordu (...). Işıldayan Kıyamet kandillerinin neredeyse tümü özgür. Ve yenilmez Yunan ordusu, Büyük İs kender’in zafer yolunu izliyor(...). Herkes her gün büyük bir İlahî armağan olan kurtuluşu kutluyordu.. " ” Ancak başka Yunanlı yazarlar ve Anadolu seferinin görgü tanıkları, olayları lamamen değişik bir biçimde anlatmaktadırlar. 1991 yılında Küçük Asya Araştırmalar Merkezi, seferin görgü tanığı Pliziotis adındaki bir erin güncesini yayımladı. Orada 18-10-1920 tarihindeki Yenişehir olayları şöyle anlatılmaktadır: “Akşamleyin hareket emri geldi, çadırları derhal bozduk ve koşa koşa Yenişehir 'e. Ne yazık ki bütün dükkânların yağma edildiğini öğrendik, raflarını bile alıp götürmüşlerdi... askerler şeytan çarpmış gibi sağa sola koşuşup duruyorlardı, kiminin elinde mum kiminde fener dükkânlara ve evlere giriyorlardı, Türk kadın larının seslerinden ortalık inliyordu, çığlıklar, ağlayışlar, ama kulak veren kim. Neler olmuyordu ki. Ben de Pezaros 'la birlikte dışarı çıktım, neler olduğunu görmek için, bir de ne görelim ki? Tarif edilmez şeyler oluyordu, bir katliam eksik-13678
136. AvavvüjOTonouÂou, I., (1997), M trpâ Aola, 19oç aıcuv-1919 oı EMqvop96BoÇcç Koıv6rqrcç, <jeA. 184: "89. Ta ttİ vte x“ pıû ttou TTEpıAapflâvovTaı oto MouvroupAoün ttiç Nlıcaıaç Elvaı: to X qtÇI-0 apdv pE EpSopıtvııı pcoptiKEÇ oiKoyCvciEÇ, to Oprv PE eIkocji oktüj, to Zavaoü p£ eIkooi pia, to KapnouÇTTIVÛp PE ÖEKOOKTLÜ KOI TO KIpK XOppÖV pE TpiÛVTO TTfcVTE pujptlKEÇ OHCOytVElEÇ” 137. AvayvujOTOTTouAou I „ (1997), MiKpûAola, 19oç aıuıv 1919 oı EM qvop96txgcç Koıvdrrırcç, <teA. 223: “Oı Pıopıol tou npvrou öev EyKaBlcnavraı aTTOKAeıcmKÛ oe iTEpıoxtç petüAAeIujv, aAAû kûttoioi npou)8oüvraı ott6 to A vıanatöp npoç ıa vötkj tijç TTEpıoxPç. A utöç Elvaı ra i o Aöyoç ttou ouvavroûpE otov KaCp Tqç Nkaıaç x<opıö tq onola TOTOiKO'jvıaı crnû nbvrıouç pETavıSaTEç". 138. ApyupûTTouAoç, A ., K., (1985), Mvıjpcç noAtpuıv 1917-1922, oeA, 71,