Absoluut Gast
Engelengeduld Juweelontwerpster Daisy Verheyden (goudwerk.be) heeft een passie voor gevoelige materialen en het ambacht van de edelsmeedkunst. Haar ontwerpen zijn het resultaat van dagenlange experimenten en millimeterwerk.
Materie & meesterschap Toen ik vorig
jaar veertig werd, was dat voor mij een mijlpaal. Ik wilde graag iets bijzonders doen. Naar aanleiding van die verjaardag ben ik beginnen samenwerken met kunstenaars waarmee ik me verwant voel. Die dezelfde passie delen voor materie, kunst en ambacht. Het resultaat is een handgemaakte doos met vijf broches. Eén broche ontworpen door mezelf, en vier samenwerkingen met kunstenaars als Hilde Metz, Piet Raemdonck, mijn man Peter Vermandere en papierkunstenaar Jean De Coster. Met die laatste maakte ik de broche ‘Commentatoria Bibliotheca’. De rand bestaat uit zilver dat ik met vuur heb bewerkt en gekneed; Jean vulde de binnenkant op met zaden van de slangenden.
Contouren Ringen blijven nog altijd mijn favoriete juwelen om te maken. Zo’n groot, mooi sieraad aan je hand vind ik ook heel stijlvol. Ik hou dus wel van grote exemplaren, al is dat met de stijgende goudprijzen niet zo evident meer. Deze ring dateert van een vijftal jaar geleden en bestaat uit goud en Mabeparel. Die parel groeit tegen de wand van een oester, en dat zie je ook in deze vorm. Het juweel paste in het thema ‘Contouren’. Ik spreek liever over thema’s dan over ‘collecties’, want ik volg het moderitme niet van winter- en zomercollecties. Samen met mijn man, juweelkunstenaar Peter Vermandere, probeer ik het imago van de edelsmeedkunst hoog te houden. Soms wordt nogal los omgesprongen met de titel ‘juweelontwerper’, vinden we.
Ingelijst Mijn recentste reeks van vier hangers kreeg de titel ‘Frames’ mee. Ik heb een soort ingelijst schilderij ontwikkeld van edelstenen. Die zijn heel belangrijk in mijn werk, en ik wou er op die manier een ode aan brengen. Kleur, textuur en ritme van de edelstenen spelen een prominente rol in mijn werk. Zo heb ik in deze hanger toermalijn in twee verschillene gedaantes gebruikt: ruw voor het staafje, ingeslepen en in een andere kleur voor het rondje. Ik probeer altijd een zekere schoonheid uit materialen te halen. Ik kan uren, dagen, weken in het atelier een bepaald materiaal bewerken tot het helemaal goed zit. Een perfectioniste? Misschien wel, ja. Maar dat moet ook wanneer je met zulke edele, vaak heel dure grondstoffen werkt. Ik sta meestal zelf in onze Antwerpse boetiek, en ik vind het altijd fascinerend om te zien bij wie een bepaald juweel terechtkomt. Wanneer het écht bij een klant past, dan kan ik daar heel gelukkig van worden. (ab)
19